|
Interview with the Vampire The Vampire Chronicles
|
| 00:01:00 |
ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΜΕ ΤΟ ΒΡΙΚΟΛΑΚΑ |
| 00:02:57 |
΄Ωστε θέλεις να σου πω |
| 00:03:00 |
Αυτή είναι η δουλειά μου, όπως |
| 00:03:04 |
Συλλέγω ζωές. |
| 00:03:05 |
Από το ραδιοφωνικό σταθμό ΚFRC. |
| 00:03:07 |
Θα χρειαστείς πολλές κασέτες |
| 00:03:10 |
Μη σε νοιάζει. |
| 00:03:13 |
Μ' ακολούθησες λοιπόν εδώ, ε; |
| 00:03:16 |
Ναι, μάλλον. |
| 00:03:18 |
Φαινόσουν πολύ ενδιαφέρων. |
| 00:03:21 |
Εδώ μένεις; |
| 00:03:23 |
΄Οχι. |
| 00:03:24 |
Αυτό είναι απλώς ένα δωμάτιο. |
| 00:03:28 |
Τι θα 'λεγες ν' αρχίζαμε; |
| 00:03:33 |
Λοιπόν, με τι ασχολείσαι; |
| 00:03:35 |
Είμαι βρικόλακας. |
| 00:03:39 |
Αυτό δεν το 'χω ξανακούσει. |
| 00:03:42 |
Το εννοείς; Να το πιστέψω, δηλαδή; |
| 00:03:44 |
Απολύτως. |
| 00:03:46 |
Σε περίμενα σ' εκείνο το δρομάκι. |
| 00:03:49 |
Σε έβλεπα που με έβλεπες. |
| 00:03:52 |
Και μετά άρχισες να μιλάς. |
| 00:03:55 |
Πολύ ευτυχισμένη στιγμή για μένα. |
| 00:03:57 |
΄Ισως και για τους δυο μας. |
| 00:04:03 |
Είπες ότι... |
| 00:04:05 |
με περίμενες. |
| 00:04:07 |
Τι θα έκανες; Θα με σκότωνες |
| 00:04:10 |
Ναι. |
| 00:04:12 |
Μην αγχώνεσαι όμως τώρα. |
| 00:04:16 |
Το πιστεύεις στ' αλήθεια |
| 00:04:20 |
Δεν μπορούμε ν' αρχίσουμε έτσι. |
| 00:04:22 |
Περίμενε ν' ανάψω το φως. |
| 00:04:25 |
-Αρέσει το φως στους βρικόλακες; |
| 00:04:29 |
Απλώς ήθελα να σε προετοιμάσω. |
| 00:04:34 |
Χριστέ μου! |
| 00:04:35 |
Μην τρομάζεις. |
| 00:04:37 |
Θέλω αυτή την ευκαιρία. |
| 00:04:39 |
Πώς στην οργή το 'κανες αυτό; |
| 00:04:41 |
΄Οπως κι εσύ. |
| 00:04:43 |
Με μερικές απλές κινήσεις. |
| 00:04:46 |
Μόνο που δεν πρόλαβες να με δεις. |
| 00:04:49 |
΄Εχω σάρκα και οστά... |
| 00:04:51 |
αλλά δεν είμαι άνθρωπος. |
| 00:04:53 |
Τα τελευταία 200 χρόνια |
| 00:04:58 |
Παρακαλώ... |
| 00:05:07 |
Πώς θα σε κάνω να νιώθεις άνετα; |
| 00:05:09 |
Ν' αρχίσουμε σαν τον |
| 00:05:12 |
''Γεννήθηκα... |
| 00:05:13 |
''Μεγάλωσα.'' |
| 00:05:16 |
΄Η ν' αρχίσουμε από τότε που |
| 00:05:22 |
Από κει θα 'πρεπε |
| 00:05:26 |
Δεν μου λες ψέματα, έτσι; |
| 00:05:29 |
Γιατί να σου πω; |
| 00:05:33 |
Όλα έγιναν το 1 79 1. |
| 00:05:40 |
'Ημουν 24 χρονών. |
| 00:05:42 |
Πιο νέος απ' ό,τι είσαι εσύ τώρα. |
| 00:05:44 |
Οι εποχές όμως ήταν διαφορετικές. |
| 00:05:48 |
Ιδιοκτήτης μιας μεγάλης φυτείας |
| 00:05:55 |
Έχασα τη γυναίκα μου στη γέννα. |
| 00:05:57 |
Την είχαμε θάψει με το μωρό |
| 00:06:01 |
'Ηθελα πολύ να πάω να τους βρω. |
| 00:06:06 |
Δεν άντεχα το χαμό τους. |
| 00:06:09 |
'Ηθελα ν' απαλλαχτώ απ' τον πόνο. |
| 00:06:23 |
'Ηθελα να ξεφορτωθώ τα πάντα; |
| 00:06:25 |
τα πλούτη μου... |
| 00:06:27 |
τη φυτεία μου... |
| 00:06:29 |
το μυαλό μου. |
| 00:06:39 |
Πόσους άσους έχει μια τράπουλα; |
| 00:06:41 |
Με λες κλέφτη; |
| 00:06:46 |
΄Οχι, σε λέω βρωμερό σκουπίδι. |
| 00:06:54 |
Δεν έχεις τα κότσια. Κάν' το. |
| 00:06:57 |
Πάνω απ' όλα, επιθυμούσα το θάνατο. |
| 00:07:00 |
Τώρα το ξέρω. |
| 00:07:02 |
Τον προσκαλούσα. |
| 00:07:05 |
Να μ' ανακούφιζε απ' τον πόνο μου. |
| 00:07:28 |
Η πρόσκλησή μου ήταν |
| 00:07:31 |
Στην πόρνη πλάι μου. |
| 00:07:34 |
Στο σωματέμπορο που ακολουθούσε. |
| 00:07:38 |
Τελικά όμως τη δέχτηκε |
| 00:08:06 |
Τα λεφτά σου ή πέθανες. |
| 00:08:42 |
Θες ακόμα το θάνατο; |
| 00:08:44 |
΄Η τον δοκίμασες αρκετά; |
| 00:08:46 |
Αρκετά. |
| 00:08:56 |
Μ'άφησε εκεί, στην |
| 00:09:00 |
κάπου μεταξύ φθοράς και αφθαρσίας. |
| 00:09:21 |
Ποιος είσαι; Τι γυρεύεις |
| 00:09:24 |
΄Ηρθα να εκπληρώσω τις προσευχές σου. |
| 00:09:29 |
Η ζωή δεν έχει πια νόημα, |
| 00:09:35 |
Το κρασί δεν έχει γεύση. |
| 00:09:38 |
Το φαγητό σ' αναγουλιάζει. |
| 00:09:40 |
Τίποτα πια δεν έχει νόημα, |
| 00:09:47 |
Τι θα 'λεγες να στα |
| 00:09:50 |
Να σου πάρω τον πόνο... |
| 00:09:52 |
και να σου δώσω καινούργια ζωή; |
| 00:09:54 |
Μια ζωή που δε θα φανταζόσουνα ποτέ. |
| 00:09:57 |
Και θα είναι... για πάντα. |
| 00:10:02 |
Η αρρώστια... |
| 00:10:03 |
κι ο θάνατος... |
| 00:10:05 |
δε θα σε ξαναγγίξουν. |
| 00:10:09 |
Μη φοβάσαι. |
| 00:10:11 |
Θα σου δώσω τη |
| 00:10:13 |
που εγώ... |
| 00:10:15 |
δεν είχα ποτέ. |
| 00:10:25 |
Εκείνο το πρωί |
| 00:10:28 |
και είδα τον ήλιο ν' ανατέλλει |
| 00:10:31 |
Το θυμάμαι πολύ καλά... |
| 00:10:34 |
αν και δε θυμάμαι καμιά άλλη ανατολή. |
| 00:10:39 |
Παρατηρούσα το μεγαλείο της ανατολής |
| 00:10:43 |
σαν να ήταν η πρώτη. |
| 00:10:49 |
Μετά αποχαιρέτησα το φως του ήλιου... |
| 00:10:51 |
και έγινα... |
| 00:10:53 |
ό,τι έγινα. |
| 00:11:14 |
Αποχαιρέτησες το φως; |
| 00:11:38 |
Σου στράγγιξα το αίμα... |
| 00:11:40 |
μέχρι θανάτου. |
| 00:11:43 |
Αν σ' αφήσω εδώ... |
| 00:11:45 |
θα πεθάνεις. |
| 00:11:48 |
΄Η... |
| 00:11:50 |
μπορείς να μείνεις για |
| 00:11:54 |
όπως είμαστε τώρα. |
| 00:11:57 |
Πρέπει όμως να μου πεις... |
| 00:11:59 |
θα έρθεις... |
| 00:12:01 |
ή όχι; |
| 00:12:06 |
Ναι. |
| 00:12:12 |
Ναι. |
| 00:13:14 |
Το σώμα σου πεθαίνει. |
| 00:13:16 |
Μη δίνεις σημασία. |
| 00:13:18 |
Σ' όλους μας συμβαίνει. |
| 00:13:49 |
Κοίτα τώρα... |
| 00:13:50 |
με τα μάτια του βρικόλακα. |
| 00:14:10 |
Και τι είδες; |
| 00:14:12 |
Δεν περιγράφεται με λέξεις. |
| 00:14:16 |
Ρώτα την Κόλαση τι βλέπει. |
| 00:14:19 |
Κανείς άνθρωπος δεν μπορεί. |
| 00:14:22 |
Το άγαλμα φαινόταν να κινείται, |
| 00:14:25 |
Ο κόσμος είχε αλλάξει, |
| 00:14:29 |
'Ημουν ένας νεογέννητος βρικόλακας |
| 00:14:38 |
Μήπως θέλεις κι άλλο τσιγάρο; |
| 00:14:42 |
Θα ήθελα, αν δε σε πειράζει! |
| 00:14:44 |
Μάλλον δε σε πειράζει. |
| 00:14:49 |
Δε νομίζω. |
| 00:14:52 |
-Και τους σταυρούς; |
| 00:14:55 |
Μπορείς και τους κοιτάζεις; |
| 00:14:57 |
Τρελαίνομαι να κοιτάω σταυρούς. |
| 00:15:01 |
Και το παλούκι στην καρδιά; |
| 00:15:03 |
Βλακείες. |
| 00:15:04 |
Και τα φέρετρα; |
| 00:15:06 |
Τα φέρετρα. |
| 00:15:07 |
Τα φέρετρα, δυστυχώς, |
| 00:15:13 |
Μην ανησυχείς. |
| 00:15:15 |
Σύντομα... |
| 00:15:16 |
θα κάνεις τον καλύτερο ύπνο |
| 00:15:21 |
Κι όταν ξυπνήσεις... |
| 00:15:24 |
θα σε περιμένω... |
| 00:15:27 |
όπως κι όλος ο κόσμος. |
| 00:15:38 |
Το αίμα, ανακάλυψα, |
| 00:15:42 |
Το επόμενο πρωί ξύπνησα |
| 00:15:47 |
΄Ετσι και το δοκιμάσεις αυτό... |
| 00:15:49 |
δε θα ξαναπάς σε άλλο μαγερειό. |
| 00:15:53 |
Λες; |
| 00:15:55 |
Γιατί να μη δοκιμάσω |
| 00:15:59 |
Αυτά είναι ακόμη πιο γλυκά. |
| 00:16:16 |
Φίλε μου... |
| 00:16:18 |
πρέπει να δοκιμάσεις αυτά τα χείλια. |
| 00:16:21 |
Είναι... |
| 00:16:22 |
το φιλί του... |
| 00:16:23 |
βαθύ... |
| 00:16:25 |
σαν το δικό σου; |
| 00:16:27 |
Ακόμα πιο βαθύ, καλή μου. |
| 00:17:01 |
Δε θέλω να της πάρω τη ζωή. |
| 00:17:04 |
Το έκανα εγώ για σένα. |
| 00:17:08 |
Είναι νεκρή... |
| 00:17:11 |
πέρα για πέρα, φίλε μου. |
| 00:17:20 |
Είναι τόσο εύκολο, |
| 00:17:30 |
Θα συνηθίσεις να σκοτώνεις. |
| 00:17:31 |
Ξέχνα τους ενδοιασμούς |
| 00:17:34 |
Θα τα συνηθίσεις όλα πολύ γρήγορα. |
| 00:17:45 |
Δεν πεινάτε, κύριε; |
| 00:17:46 |
Αντιθέτως, καλή μου. |
| 00:17:48 |
Θα μπορούσε να φάει |
| 00:18:08 |
Θα το τελειώσω. |
| 00:18:09 |
’φησέ μας τώρα. |
| 00:18:18 |
Δεν μπορείς να προσποιηθείς, χαζέ; |
| 00:18:20 |
Μην εγκαταλείπεις το παιγνίδι. |
| 00:18:23 |
Είμαστε τυχεροί να |
| 00:18:34 |
Κάνε πως πίνεις, τουλάχιστον. |
| 00:18:41 |
Τέτοιο κρύσταλλο δε |
| 00:19:04 |
Ξέρω... |
| 00:19:06 |
κρυώνει τόσο γρήγορα. |
| 00:19:08 |
Μπορούμε να ζούμε έτσι; |
| 00:19:09 |
Με αίμα ζώων; |
| 00:19:11 |
Εγώ δε θα έλεγα ότι ζούμε, |
| 00:19:15 |
Χρήσιμο κόλπο αν βρεθείς σε πλοίο |
| 00:19:20 |
Δεν υπάρχει τίποτα στον κόσμο |
| 00:19:23 |
Γοητεία. |
| 00:19:25 |
Ναι. |
| 00:19:27 |
-Βαρέθηκα αυτή τη συζήτηση. |
| 00:19:30 |
Είναι εφικτό. |
| 00:19:32 |
Τα πάντα είναι εφικτά. |
| 00:19:33 |
Για δοκίμασέ το για μια βδομάδα! |
| 00:19:36 |
΄Ελα στη Νέα Ορλεάνη |
| 00:19:50 |
Ο Λεστάτ σκότωνε δυο, |
| 00:19:54 |
Μια γεμάτη φρεσκάδα παιδούλα... |
| 00:19:55 |
ήταν το αγαπημένο του πρώτο πιάτο. |
| 00:19:59 |
Για δεύτερο, |
| 00:20:04 |
Σαν σνομπ που ήταν όμως, |
| 00:20:08 |
Το αίμα των αριστοκρατών |
| 00:20:12 |
Το κόλπο είναι να μην |
| 00:20:15 |
Βλέπεις αυτήν εκεί; |
| 00:20:16 |
Είναι η χήρα Σαιντ-Κλαιρ. |
| 00:20:18 |
΄Εβαλε αυτόν τον τρομερό λιμοκοντόρο |
| 00:20:22 |
Πού το ξέρεις; |
| 00:20:25 |
Διάβασε τις σκέψεις της. |
| 00:20:28 |
Διάβασε τις σκέψεις της. |
| 00:20:36 |
Δεν μπορώ. |
| 00:20:39 |
Το ''σκοτεινό χάρισμα'' |
| 00:20:42 |
Πάντως, ένα πράγμα ισχύει για όλους. |
| 00:20:46 |
Πίστεψέ με. |
| 00:20:49 |
Κατηγόρησε ένα σκλάβο για το φόνο. |
| 00:20:52 |
Φαντάσου τι του έκαναν. |
| 00:20:55 |
Οι κακοί είναι πιο |
| 00:21:28 |
Πού πάμε; |
| 00:21:37 |
Πουθενά. |
| 00:21:39 |
Με εκπλήττεις, νεαρέ. |
| 00:21:45 |
Θα μπορούσα να είμαι γιαγιά σου. |
| 00:22:02 |
Αχ, ναι, αυτή είναι η μελωδία. |
| 00:22:05 |
Τη θυμάμαι. |
| 00:22:18 |
Δολοφόνε! |
| 00:22:20 |
Οι πεταλουδίτσες μου! |
| 00:22:21 |
Σκότωσε τις πεταλουδίτσες μου. |
| 00:22:26 |
Ηλίθιε, δειλέ βρικόλακα... |
| 00:22:29 |
πας και σκοτώνεις ποντίκια και |
| 00:22:33 |
Με καταδίκασες στην Κόλαση! |
| 00:22:34 |
Εγώ δεν ξέρω καμιά κόλαση. |
| 00:22:41 |
΄Ετσι μπράβο! |
| 00:22:43 |
Θυμός! Μανία! |
| 00:22:44 |
Γι' αυτό σε διάλεξα. |
| 00:22:51 |
Δεν μπορείς να με σκοτώσεις, Λούι. |
| 00:23:01 |
Τρώγε... |
| 00:23:02 |
ό,τι θες. |
| 00:23:04 |
Ποντίκια, κοτόπουλα... |
| 00:23:06 |
σκυλάκια. |
| 00:23:09 |
Αφήνω ν' αποφασίσεις μόνος σου... |
| 00:23:11 |
να δω πώς θα τα καταφέρεις. |
| 00:23:13 |
Να θυμάσαι όμως... |
| 00:23:14 |
η ζωή χωρίς εμένα... |
| 00:23:16 |
μπορεί να είναι ακόμα... |
| 00:23:18 |
πιο αβάσταχτη. |
| 00:24:16 |
Πρέπει να θεωρείς τον |
| 00:24:19 |
Στο Παρίσι, ένας βρικόλακας πρέπει να |
| 00:24:23 |
Στο Παρίσι; |
| 00:24:24 |
Εδώ σου αρκούν ένα ζευγάρι κυνόδοντες. |
| 00:24:28 |
΄Ηρθες απ' το Παρίσι; |
| 00:24:30 |
΄Οπως κι αυτός που με έκανε. |
| 00:24:34 |
Μίλα μου γι' αυτόν. Κάτι θα σου έμαθε. |
| 00:24:39 |
Δεν έμαθα απολύτως τίποτα. |
| 00:24:42 |
Δεν είχα δυνατότητα επιλογής, θυμάσαι; |
| 00:24:46 |
Πρέπει όμως να ξέρεις τη |
| 00:24:48 |
Γιατί; Γιατί θα 'πρεπε να τα ξέρω; |
| 00:24:51 |
Τα ξέρεις εσύ; |
| 00:24:53 |
Αυτός ο θόρυβος... |
| 00:24:54 |
με τρελαίνει! |
| 00:24:56 |
Βδομάδες είμαστε εδώ κι αυτός |
| 00:24:59 |
Ξέρουν για μας. |
| 00:25:01 |
Μας βλέπουν να τρώμε με άδεια πιάτα |
| 00:25:05 |
΄Ελα τότε... |
| 00:25:07 |
στη Νέα Ορλεάνη. |
| 00:25:09 |
Είναι εκεί η ΄Οπερα του Παρισιού. |
| 00:25:12 |
κουζίνα. |
| 00:25:14 |
Με συγχωρείς αν |
| 00:25:20 |
Σε λίγο δε θα βρίσκεις |
| 00:25:54 |
Μεσιέ Λουί; |
| 00:25:56 |
Δε θα δειπνήσετε; |
| 00:25:59 |
΄Οχι, καλή μου. |
| 00:26:01 |
΄Ολοι ανησυχούμε για σας, Αφέντη! |
| 00:26:06 |
Πότε θα πάτε στους αγρούς; |
| 00:26:09 |
Πόσο καιρό έχετε να πάτε στις |
| 00:26:15 |
Ο θάνατος υπάρχει παντού. |
| 00:26:20 |
Είστε ακόμα ο Αφέντης μας; |
| 00:26:22 |
Δε σε χρειάζομαι άλλο, Υβέτ. |
| 00:26:25 |
Δε φεύγω αν δε μ' ακούσετε. |
| 00:26:29 |
Πρέπει να διώξετε αυτόν σας το φίλο. |
| 00:26:32 |
΄Ολοι οι σκλάβοι τον φοβούνται... |
| 00:26:36 |
φοβούνται κι εσάς. |
| 00:26:44 |
Κι εγώ φοβάμαι τον εαυτό μου. |
| 00:27:32 |
Ακούστε με όλοι! |
| 00:27:34 |
Αυτό το σπίτι είναι καταραμένο! |
| 00:27:36 |
Στοιχειωμένο! |
| 00:27:38 |
Αφέντης σας είναι ο Διάβολος. |
| 00:27:41 |
Φύγετε όσο μπορείτε. |
| 00:27:44 |
Ακούσατε; |
| 00:27:47 |
Τρέξτε! |
| 00:27:48 |
Τρέξτε! |
| 00:27:49 |
Σωθείτε! |
| 00:28:37 |
Τέλεια! Τέλεια! |
| 00:28:39 |
Κάψε το σπίτι. |
| 00:28:43 |
Να ζούμε στα χωράφια, σαν τα ζώα. |
| 00:28:45 |
Νόμιζες ότι μπορείς |
| 00:28:48 |
Πάψε, Λούι. |
| 00:28:50 |
΄Ελα τώρα! |
| 00:29:12 |
Πού είμαστε; |
| 00:29:14 |
Πού νομίζεις, ηλίθιε φίλε μου; |
| 00:29:17 |
Σ' ένα όμορφο, βρωμερό νεκροταφείο. |
| 00:29:20 |
Ικανοποιήθηκες τώρα; |
| 00:29:21 |
Είναι πιο ταιριαστό αυτό, |
| 00:29:25 |
Ανήκουμε στην Κόλαση. |
| 00:29:26 |
Κι αν δεν υπάρχει Κόλαση; |
| 00:29:28 |
Κι αν δεν μας θέλουν εκεί; |
| 00:29:35 |
Κι όμως, υπήρχε Κόλαση. |
| 00:29:36 |
Όπου κι αν πηγαίναμε, |
| 00:29:40 |
Νοικιάσαμε δωμάτια στη Νέα Ορλεάνη, |
| 00:29:44 |
Το δέρμα σου είναι παγωμένο. |
| 00:30:06 |
Η φίλη σου δεν το σηκώνει το κρασί. |
| 00:30:13 |
Μην ανησυχείς. |
| 00:30:15 |
Θα σου ζεστάνω εγώ το παγωμένο |
| 00:30:18 |
΄Ετσι νομίζεις; |
| 00:30:21 |
Μα... |
| 00:30:23 |
τώρα είσαι ζεστός! |
| 00:30:25 |
Το τίμημα όμως είναι υψηλό. |
| 00:30:28 |
Την εξάντλησα τη φιλενάδα σου. |
| 00:30:34 |
Απαλό. |
| 00:30:37 |
Τόσο απαλό. |
| 00:30:40 |
Σε βλέπω πάνω σε σατινένιο κρεβάτι. |
| 00:30:44 |
Αχ, τι μου λες! |
| 00:30:47 |
Ξέρεις όμως τι κρεβάτι; |
| 00:31:15 |
Να σβήσουμε το φως; |
| 00:31:22 |
Να σβήσουμε το φως. |
| 00:31:39 |
Και μόλις σβήσω το φως σου... |
| 00:31:42 |
δεν μπορώ... |
| 00:31:45 |
να σου αναδώσω τη ζωογόνο του δύναμη. |
| 00:31:49 |
Οι ανάγκες του σβήνουν. |
| 00:32:02 |
Για σένα, Λούι. |
| 00:32:04 |
Δεν μπορείς να προσποιηθείς |
| 00:32:16 |
Δεν πέθανε. |
| 00:32:17 |
Αγαπάς τη θνητή σου φύση. |
| 00:32:21 |
Ηρεμία το λες εσύ αυτό; |
| 00:32:22 |
Είμαστε κυνηγοί. Τα μάτια μας που |
| 00:32:26 |
-Την κοπέλα, Λεστάτ. |
| 00:32:29 |
΄Οχι! |
| 00:32:36 |
Τώρα, καλή μου. |
| 00:32:39 |
Είσαι κουρασμένη. Θες να κοιμηθείς! |
| 00:32:51 |
Φέρετρο είναι! |
| 00:32:52 |
Φέρετρο! Βγάλε με από δω! |
| 00:32:55 |
Δεν είμαι νεκρή! |
| 00:32:56 |
Είναι δικό σου. Μπορείς να το χαρείς. |
| 00:33:01 |
Γιατί το κάνεις αυτό; |
| 00:33:03 |
Μ' αρέσει, το διασκεδάζω. |
| 00:33:07 |
Σκότωνέ τους απαλά, αν προτιμάς, |
| 00:33:10 |
Να μην αμφιβάλλεις, Λούι! |
| 00:33:20 |
-Τι είναι αυτό; |
| 00:33:23 |
’ρα, πρέπει να έχεις πεθάνει. |
| 00:33:27 |
Δεν έχω πεθάνει. |
| 00:33:29 |
Δεν έχεις πεθάνει. |
| 00:33:30 |
Ακόμα. |
| 00:33:31 |
Αποτέλειωσέ την αμέσως! |
| 00:33:33 |
Να το κάνεις εσύ. |
| 00:33:34 |
Γλίτωσέ με! |
| 00:33:36 |
Σώσε με! |
| 00:33:39 |
Θα μ' αφήσεις να φύγω; |
| 00:33:41 |
Δεν μπορώ να πεθάνω έτσι. |
| 00:33:44 |
Χρειάζομαι ιερέα. |
| 00:33:45 |
Ο φίλος μου είναι ιερέας. |
| 00:33:48 |
Εκτός... κι αν την κάνω μια από μας. |
| 00:33:50 |
΄Οχι! |
| 00:33:51 |
Πάρ' την τότε, Λούι. Δώσε τέλος |
| 00:33:56 |
΄Οχι! |
| 00:34:15 |
Ορίστε... |
| 00:34:17 |
ικανοποιήθηκες τώρα; |
| 00:34:22 |
Θεέ μου! |
| 00:34:25 |
Και μόνο που σκέφτομαι... |
| 00:34:27 |
ότι από σένα πρέπει να τα μάθω όλα. |
| 00:34:33 |
Παλιά... |
| 00:34:35 |
το έλεγαν ''σκοτεινό δώρο''. |
| 00:34:41 |
Σ' το έδωσα. |
| 00:35:04 |
Μην πάτε από κει. ΄Εχει πανούκλα! |
| 00:35:07 |
-Πηγαίνετε από κει που ήρθατε. |
| 00:35:25 |
Μαμά. |
| 00:35:49 |
Βοηθήστε μας, σας παρακαλώ. |
| 00:35:51 |
Ο μπαμπάς έφυγε και δεν ξανάρθε. |
| 00:36:01 |
Ξυπνήστε, σας παρακαλώ, τη μαμά. |
| 00:36:29 |
Ο φιλόσοφός μου. Ο οσιομάρτυρας. |
| 00:36:32 |
''Μην παίρνεις ποτέ |
| 00:36:36 |
Αυτό αξίζει να το γιορτάσουμε. |
| 00:36:47 |
Υπάρχει ακόμα ζωή μέσα της. |
| 00:36:53 |
΄Ελα πίσω. |
| 00:36:55 |
Είσαι ό,τι είσαι! |
| 00:36:59 |
Φιλεύσπλαχνε θάνατε! |
| 00:37:01 |
Πώς αγαπάς τις ακριβές σου ενοχές! |
| 00:37:13 |
Το αίμα της κυλούσε στις φλέβες μου... |
| 00:37:15 |
πιο γλυκό κι απ' την ίδια τη ζωή. |
| 00:37:17 |
Τότε απέκτησαν νόημα |
| 00:37:20 |
Ηρεμούσα μόνο όταν σκότωνα. |
| 00:37:22 |
Όταν άκουγα την ξέφρενη καρδιά της, |
| 00:37:59 |
Αρκεί ν' ακολουθήσω τα νεκρά ποντίκια |
| 00:38:11 |
Ο πόνος που νιώθεις είναι τρομερός. |
| 00:38:14 |
Τον νιώθεις όσο κανένα άλλο πλάσμα, |
| 00:38:19 |
Δε θέλεις να συνεχίσεις να πονάς. |
| 00:38:21 |
΄Οχι. |
| 00:38:25 |
Κάνε τότε ό,τι προστάζει η φύση σου... |
| 00:38:29 |
και θα νιώσεις όπως ένιωσες |
| 00:38:34 |
Το Κακό είναι μια άποψη. |
| 00:38:37 |
Ο Θεός σκοτώνει αδιακρίτως... |
| 00:38:40 |
το ίδιο κι εμείς. |
| 00:38:43 |
Δεν υπάρχουν άλλα πλάσματα σαν εμάς. |
| 00:38:48 |
το ίδιο κι εμείς. |
| 00:38:51 |
΄Εχω ένα δώρο για σένα. |
| 00:38:55 |
΄Ελα. |
| 00:39:00 |
Σε παρακαλώ. |
| 00:39:13 |
-Είναι εδώ. |
| 00:39:17 |
Χρειάζεσαι... |
| 00:39:19 |
συντροφιά... |
| 00:39:21 |
πιο ευχάριστη απ' τη δική μου. |
| 00:39:28 |
Θυμάσαι πώς την ήθελες; |
| 00:39:30 |
Τη γεύση της; |
| 00:39:34 |
Νόμιζα ότι την είχα σκοτώσει. |
| 00:39:39 |
Μην ανησυχείς. |
| 00:39:42 |
Η συνείδησή σου είναι καθαρή. |
| 00:39:56 |
Κλαούντια. |
| 00:40:04 |
’κουσέ με. |
| 00:40:06 |
Είσαι άρρωστη, καλή μου. |
| 00:40:08 |
Θα σου δώσω ό,τι χρειάζεσαι |
| 00:40:24 |
΄Οχι. |
| 00:40:26 |
Θέλεις τότε να πεθάνει; |
| 00:40:42 |
΄Ετσι μπράβο. Ναι. |
| 00:40:57 |
Σταμάτα! |
| 00:41:01 |
Σταμάτα! |
| 00:41:03 |
Αρκετά! |
| 00:41:42 |
Θέλω κι άλλο. |
| 00:41:43 |
Φυσικά και θέλεις. |
| 00:42:14 |
Απαλά, καλή μου. |
| 00:42:17 |
Είναι τόσο αθώες. |
| 00:42:20 |
Δεν πρέπει να υποφέρουν. |
| 00:42:23 |
Μπράβο. |
| 00:42:27 |
Ναι. |
| 00:42:28 |
Εντάξει τώρα. |
| 00:42:30 |
Σταμάτα. |
| 00:42:33 |
Αρκετά, καλή μου. |
| 00:42:36 |
Πρέπει να σταματάς πριν |
| 00:42:39 |
Θέλω κι άλλο. |
| 00:42:41 |
Το ξέρω. |
| 00:42:42 |
Στην αρχή είναι καλύτερα... |
| 00:42:44 |
για να μη σε πάρει ο θάνατος μαζί του. |
| 00:42:48 |
Τα κατάφερες περίφημα. Κοίτα εδώ. |
| 00:42:50 |
Δεν έσταξε ούτε σταγόνα. Μπράβο. |
| 00:42:55 |
Πού είναι η μαμά; |
| 00:43:00 |
Η μαμά πήγε... |
| 00:43:02 |
στον Παράδεισο, καλή μου, |
| 00:43:07 |
΄Ολοι πάνε στον Παράδεισο. |
| 00:43:09 |
΄Ολοι εκτός από μας. |
| 00:43:11 |
Θες να τρομάξεις την κόρη μας; |
| 00:43:14 |
Δεν είμαι κόρη σου. |
| 00:43:15 |
Βεβαίως και είσαι. |
| 00:43:17 |
Δική μου και του Λούι. |
| 00:43:20 |
Βλέπεις, ο Λούι θα μας άφηνε. |
| 00:43:23 |
΄Ηθελε να φύγει. |
| 00:43:26 |
Τώρα όμως δε θα φύγει. |
| 00:43:29 |
Θα μείνει... |
| 00:43:30 |
και θα σε κάνει ευτυχισμένη. |
| 00:43:34 |
Λούι. |
| 00:43:41 |
Διαβολεμένε! |
| 00:43:43 |
Μια ευτυχισμένη οικογένεια. |
| 00:43:54 |
Σ' ανάγκασε να μείνεις μαζί του. |
| 00:43:56 |
΄Ισως. |
| 00:43:58 |
Με ήξερε. ΄Ηξερε ότι θα την αγαπούσα |
| 00:44:04 |
Δεν ήταν όμως μόνο αυτό. |
| 00:44:06 |
Της έδινε απλόχερα τρυφερότητα, |
| 00:44:11 |
Τελικά, ίσως το έκανε, |
| 00:44:16 |
-Θέλω κι άλλο φως. |
| 00:44:18 |
-Θα τυφλωθώ χωρίς άλλο ένα κερί. |
| 00:44:20 |
’φησέ με να το κάνω την ημέρα. |
| 00:44:23 |
Λυπάμαι, μαντάμ, |
| 00:44:28 |
'Ηταν μικρή παιδούλα. |
| 00:44:30 |
Αλλά και τρομερή φόνισσα... |
| 00:44:32 |
αποζητώντας επίμονα το αίμα, |
| 00:44:38 |
΄Ελα να το φιλήσω να γίνει καλά. |
| 00:44:53 |
Κοίτα... |
| 00:44:55 |
ποιον θα σου τελειώσει τώρα το φόρεμα; |
| 00:44:59 |
Ποτέ στο σπίτι μας, δεν είπαμε; |
| 00:45:02 |
Στην αρχή κοιμόταν |
| 00:45:04 |
τυλίγοντας τα μαλλιά μου |
| 00:45:07 |
ώσπου μια μέρα θέλησε |
| 00:45:17 |
Κάθε φορά όμως που ξυπνούσε... |
| 00:45:20 |
χωνόταν στο δικό μου. |
| 00:45:32 |
Πέθαιναν νωρίς. |
| 00:45:36 |
και να καθυστερεί τη στιγμή |
| 00:45:53 |
Γιατί κλαις, μωρό μου; |
| 00:45:55 |
Χάθηκες, αγάπη μου; |
| 00:45:57 |
Μαμά! |
| 00:45:59 |
΄Ελα, μην κλαις. |
| 00:46:01 |
Θα τη βρούμε. |
| 00:46:10 |
Πρόσεχε το μεγάλο σου δάχτυλο. |
| 00:46:27 |
Είναι ακριβές, καλή μου. |
| 00:46:31 |
Πολύ ακριβές για ένα |
| 00:46:47 |
Κλαούντια, τι σου έχουμε πει; |
| 00:46:50 |
Ποτέ στο σπίτι. |
| 00:46:54 |
Κάνε πιο πέρα. |
| 00:46:56 |
Για μένα, ήταν ένα παιδί. |
| 00:46:58 |
Για τον Λεστάτ, όμως, ήταν μαθήτρια... |
| 00:47:01 |
ένα παιδί θαύμα |
| 00:47:05 |
Μαζί, ξεκλήρισαν |
| 00:47:14 |
Θαυμάσια, θαυμάσια. |
| 00:47:16 |
Τώρα, παίξε μας κάτι πιο σοβαρό. |
| 00:47:32 |
Όλα περνούν γρήγορα για τους θνητούς |
| 00:47:35 |
Το ίδιο και μ' εμάς. |
| 00:47:37 |
Τα χρόνια περνούσαν σαν λεπτά. |
| 00:47:41 |
Τα ιστιοφόρα αντικατέστησαν |
| 00:47:43 |
που ξερνούσαν ένα ατέλειωτο μενού |
| 00:47:47 |
Ένας νέος κόσμος είχε |
| 00:47:50 |
Τώρα είμαστε πια όλοι Αμερικανοί. |
| 00:48:00 |
΄Ολη αυτή η μοντέρνα κοσμοσυρροή! |
| 00:48:02 |
Και τι δε θα 'δινα για μια σταγόνα |
| 00:48:06 |
Οι γιάνκηδες δεν είναι |
| 00:48:09 |
Η Δημοκρατική τους γεύση δεν |
| 00:48:30 |
Να μια γνήσια Κρεολή. |
| 00:48:35 |
Η Κλαούντια πάντα τις βρίσκει. |
| 00:48:40 |
Τι; |
| 00:48:42 |
Δεν τη θέλεις; |
| 00:48:44 |
Θέλω να γίνω σαν αυτή. |
| 00:48:48 |
Μπορώ; |
| 00:48:49 |
Μπορώ να γίνω σαν αυτή μια μέρα; |
| 00:48:55 |
Πάλι αηδίες και πνεύμα μελαγχολίας. |
| 00:48:58 |
Σύντομα θα τρως ποντίκια. |
| 00:49:02 |
Ποντίκια; Πότε έτρωγες ποντίκια, Λούι; |
| 00:49:05 |
Πολλά πολλά χρόνια πριν. |
| 00:49:07 |
Προτού γεννηθείς εσύ. |
| 00:49:10 |
Και δε θα σ' τα συνιστούσα. |
| 00:49:15 |
Τριάντα χρόνια πέρασαν, |
| 00:49:20 |
Μόνο τα μάτια κάτω απ' τις μπούκλες |
| 00:49:24 |
με ερωτηματικό βλέμμα... |
| 00:49:26 |
που μια μέρα έπρεπε ν' απαντηθεί. |
| 00:49:38 |
Κι άλλη κούκλα. |
| 00:49:39 |
΄Εχω δεκάδες, θα ξέρεις. |
| 00:49:42 |
Νόμιζα ότι θα ήθελες μια ακόμα. |
| 00:49:45 |
Γιατί ειδικά απόψε; |
| 00:49:48 |
Τι εννοείς; |
| 00:49:50 |
Πάντα μου δίνεις μια κούκλα, |
| 00:49:54 |
Δεν το είχα παρατηρήσει. |
| 00:49:56 |
Είναι τα γενέθλιά μου; |
| 00:50:02 |
Με ντύνεις σαν κούκλα. |
| 00:50:05 |
Με χτενίζεις σαν κούκλα. |
| 00:50:06 |
Γιατί; |
| 00:50:08 |
Ορισμένες, Κλαούντια, |
| 00:50:12 |
ταλαιπωρημένες. |
| 00:50:14 |
-Θα 'πρεπε να τις πετάξεις. |
| 00:50:29 |
Τι πήγες κι έκανες; |
| 00:50:31 |
Αυτό που μου είπες! |
| 00:50:33 |
-’φησες ένα πτώμα εδώ να σαπίσει; |
| 00:50:36 |
- Ήθελα να γίνω σαν αυτήν. |
| 00:50:39 |
Μολύνει το σπίτι όπου μένουμε! |
| 00:50:42 |
Θες να μείνω για πάντα κούκλα; |
| 00:50:46 |
Μη! |
| 00:50:47 |
Γιατί; Δεν μπορώ κι εγώ ν' αλλάζω... |
| 00:50:50 |
όπως κάθε άλλος; |
| 00:51:16 |
Ποιος απ' τους δυο σας το έκανε; |
| 00:51:19 |
Ποιος απ' τους δυο σας το έκανε; |
| 00:51:21 |
Ποιος απ' τους δυο σας με έκανε έτσι; |
| 00:51:23 |
Πώς; |
| 00:51:25 |
Βρικόλακα που τρελάθηκε |
| 00:51:28 |
Κι αν τα ανακόψω; |
| 00:51:30 |
Θα ξαναμεγαλώσουν. |
| 00:51:32 |
Δεν ήταν πάντα έτσι! |
| 00:51:34 |
Είχα μια μανούλα κάποτε. |
| 00:51:37 |
΄Ηταν θνητός όπως κι εκείνη. |
| 00:51:39 |
Το ίδιο κι εγώ. |
| 00:51:41 |
Εσύ μας έκανες έτσι! |
| 00:51:43 |
Πες της να σταματήσει. |
| 00:51:44 |
Εσύ μου το έκανες; |
| 00:51:52 |
Πώς το έκανες; |
| 00:51:54 |
Και γιατί να σου πω; |
| 00:51:57 |
΄Εχω τη δύναμη. |
| 00:51:59 |
Γιατί μόνο εσύ; |
| 00:52:01 |
Πες μου πώς το έκανες. |
| 00:52:03 |
Να χαίρεσαι... |
| 00:52:04 |
που είσαι όπως σε έκανα. |
| 00:52:08 |
Διαφορετικά, τώρα θα ήσουν νεκρή. |
| 00:52:10 |
Σαν αυτό το πτώμα. |
| 00:52:13 |
Να το ξεφορτωθείς εσύ. |
| 00:52:25 |
Λούι, γιατί; |
| 00:52:27 |
Πρέπει να μου πεις. |
| 00:52:35 |
Βλέπεις αυτή τη γριά; |
| 00:52:38 |
Εσύ δε θα είσαι ποτέ έτσι. |
| 00:52:41 |
Δε θα γεράσεις ποτέ. |
| 00:52:43 |
Και δε θα πεθάνεις. |
| 00:52:46 |
Αυτό σημαίνει όμως |
| 00:52:53 |
Δε θα μεγαλώσω ποτέ. |
| 00:53:00 |
Τον μισώ. |
| 00:53:04 |
Πες μου, πώς έγινα αυτό... |
| 00:53:08 |
το πράγμα. |
| 00:53:15 |
Τριάντα χρόνια απέφευγα |
| 00:53:19 |
Κι όμως βρήκα το δρόμο μου... |
| 00:53:22 |
χωρίς καν να κοιτάξω. |
| 00:53:40 |
΄Ηπιες... |
| 00:53:41 |
από το αίμα μου; |
| 00:53:43 |
Ναι. |
| 00:53:46 |
Κι αυτός με βρήκε μαζί σου. |
| 00:53:50 |
΄Εκοψε τον καρπό του και |
| 00:53:53 |
κι έτσι έγινες βρικόλακας... |
| 00:53:55 |
όπως είσαι κάθε νύχτα από τότε. |
| 00:54:01 |
Φταίτε κι οι δυο. |
| 00:54:03 |
Εγώ σου πήρα τη ζωή. |
| 00:54:07 |
Αυτός σου έδωσε άλλη. |
| 00:54:11 |
Κι εγώ... |
| 00:54:13 |
σας μισώ και τους δυο. |
| 00:54:27 |
Όλη νύχτα περπατούσα. |
| 00:54:30 |
Περπατούσα όπως και χρόνια πριν... |
| 00:54:32 |
τότε που με έζωναν οι ενοχές |
| 00:54:36 |
Σκεφτόμουν όσα είχα κάνει |
| 00:54:42 |
'Ηθελα πολύ να ησυχάσω |
| 00:54:53 |
Μας ενώνει το μίσος. |
| 00:55:00 |
Δεν μπορώ όμως να σε μισήσω, Λούι. |
| 00:55:08 |
Λουί, αγάπη μου. |
| 00:55:12 |
΄Ημουν θνητή μέχρι που... |
| 00:55:15 |
μου έδωσες το αθάνατο φιλί σου. |
| 00:55:19 |
΄Εγινες ο πατέρας και η μητέρα μου. |
| 00:55:23 |
Είμαι δική σου για πάντα. |
| 00:55:28 |
΄Ηρθε όμως η ώρα να |
| 00:55:32 |
΄Ηρθε η ώρα να τον αφήσουμε. |
| 00:55:37 |
Δε θα μας αφήσει ποτέ να φύγουμε. |
| 00:55:51 |
Αλήθεια; |
| 00:56:03 |
Τι είναι πάλι; Μ' εκνευρίζεις... |
| 00:56:06 |
μ' εκνευρίζει! |
| 00:56:08 |
Αλήθεια; |
| 00:56:09 |
Βρήκα κάποιον που θα γίνει |
| 00:56:13 |
Το λες για να με τρομάξεις; |
| 00:56:15 |
Είσαι κακομαθημένη |
| 00:56:19 |
Χρειάζεσαι έναν αδερφό. |
| 00:56:21 |
΄Η μπορεί να χρειάζομαι κι εγώ. |
| 00:56:23 |
Σας βαρέθηκα και τους δυο. |
| 00:56:25 |
Μπορούμε να γεμίσουμε |
| 00:56:28 |
οι τρεις μας μόνο. |
| 00:56:31 |
΄Οχι, εσύ... |
| 00:56:32 |
μικρή μου Κλαούντια. |
| 00:56:35 |
Είσαι ψεύτης. |
| 00:56:37 |
Μου χαλάς τα σχέδια. |
| 00:56:40 |
Τι σχέδια; |
| 00:56:43 |
΄Ηρθα να κάνουμε ειρήνη. |
| 00:56:45 |
Αν και είσαι ο αρχηγός των ψευτών... |
| 00:56:48 |
θέλω να είμαστε όπως παλιά. |
| 00:56:52 |
Σταμάτα να με εκνευρίζεις, τότε. |
| 00:56:57 |
Πρέπει να κάνω κάτι περισσότερο. |
| 00:57:00 |
Σου έφερα ένα δώρο. |
| 00:57:04 |
Ελπίζω, τότε... |
| 00:57:06 |
να είναι μια όμορφη γυναίκα... |
| 00:57:08 |
με χαρίσματα που εσύ δε |
| 00:57:14 |
Γιατί τα λες αυτά; |
| 00:57:25 |
Δεν έχεις φάει αρκετά. |
| 00:57:27 |
Φαίνεται απ' το χρώμα σου. |
| 00:57:35 |
΄Ελα να δεις. |
| 00:57:53 |
Μη θυμώσεις μαζί μου. |
| 00:57:55 |
Μόλις τα είδα, είπα |
| 00:57:59 |
Μεθυσμένα... |
| 00:58:01 |
με κρασί. Μόλις μια δαχτυλήθρα. |
| 00:58:11 |
Σίγουρα... |
| 00:58:13 |
ξεπέρασες τον εαυτό σου. |
| 00:58:16 |
Σου υπόσχομαι ότι θα |
| 00:58:32 |
Συγχωρούμε, λοιπόν, ο ένας τον άλλο; |
| 00:58:35 |
Ναι. |
| 00:58:51 |
Αψέντι; |
| 00:58:55 |
Τους έδωσες αψέντι; |
| 00:58:57 |
΄Οχι. |
| 00:58:59 |
Λάβδανο. |
| 00:59:01 |
Λάβδανο. |
| 00:59:03 |
Ναι. |
| 00:59:04 |
Τα σκότωσε, δυστυχώς. |
| 00:59:07 |
Κρατάει όμως το αίμα ζεστό. |
| 00:59:13 |
Μ' έβαλες να πιω... |
| 00:59:16 |
πεθαμένο αίμα; |
| 00:59:18 |
Μ' έβαλες... |
| 00:59:20 |
να πιω... |
| 00:59:22 |
Μόνος σου μου έμαθες... |
| 00:59:24 |
να μην πίνω ποτέ αίμα νεκρού. |
| 00:59:29 |
Βάλε με στο φέρετρό μου. |
| 00:59:31 |
Βάλε με στο φέρετρό μου. |
| 00:59:33 |
Θα σε βάλω στο φέρετρό σου! |
| 00:59:39 |
Θεέ μου! |
| 00:59:57 |
Σήκωσέ με! |
| 01:00:13 |
Καλή σου νύχτα, γλυκέ πρίγκιπα. |
| 01:00:16 |
Φτερωτά διαβολάκια ας σε συνοδέψουν |
| 01:00:21 |
Να τον κάψουμε; |
| 01:00:23 |
Να τον θάψουμε; |
| 01:00:25 |
Τι θα του άρεσε; |
| 01:00:30 |
Στο βάλτο; |
| 01:00:54 |
Ανήκει εκεί με τα ερπετά. |
| 01:00:58 |
Του άξιζε να πεθάνει. |
| 01:01:01 |
΄Ισως κι εμείς, |
| 01:01:07 |
΄Ηταν ο δημιουργός μου. |
| 01:01:10 |
Μου έδωσε αυτή τη ζωή... |
| 01:01:12 |
όποια κι αν είναι. |
| 01:01:16 |
Δεν έπρεπε να γίνει έτσι. |
| 01:01:18 |
Το έκανα για μας. |
| 01:01:21 |
Για να είμαστε ελεύθεροι. |
| 01:01:29 |
Τον αναζητούσες; |
| 01:01:32 |
΄Ηταν ο μόνος που ήξερα. |
| 01:01:34 |
Τόσο απλά. |
| 01:01:36 |
΄Ημασταν σαν δυο ορφανά |
| 01:01:41 |
Πήραμε εισιτήρια για την Ευρώπη. |
| 01:01:44 |
Βδομάδες ολόκληρες, |
| 01:01:47 |
μελετούσε τους μύθους |
| 01:01:50 |
ψάχνοντας με επιμονή |
| 01:02:07 |
Κοίτα ποιους ξεχάσαμε. |
| 01:02:13 |
Να τα ελευθερώσουμε; |
| 01:02:16 |
-Ναι. |
| 01:02:23 |
Η άμαξα. |
| 01:03:09 |
’κου, Λούι... |
| 01:03:12 |
υπάρχει ακόμα ζωή... |
| 01:03:14 |
σ' αυτά τα γέρικα χέρια. |
| 01:03:19 |
΄Οχι αρκετά φουριόζο. |
| 01:03:23 |
Μοντεράτο... |
| 01:03:26 |
καντάμπιλε, ίσως. |
| 01:03:28 |
Πώς είναι δυνατόν; |
| 01:03:30 |
Ρώτα τον κροκόδειλο. |
| 01:03:32 |
Το αίμα του με βοήθησε. |
| 01:03:36 |
Μετά, τρεφόμουν μόνο με αίμα φιδιών... |
| 01:03:41 |
βατράχων... |
| 01:03:44 |
κι ό,τι άλλο σάπιο υπήρχε... |
| 01:03:46 |
στο Μισισιπή... |
| 01:03:49 |
και σιγά σιγά... |
| 01:03:52 |
ο Λεστάτ έγινε κάτι... |
| 01:03:54 |
περίπου όπως παλιά. |
| 01:04:01 |
΄Ησουν... |
| 01:04:03 |
πολύ... |
| 01:04:05 |
πολύ... |
| 01:04:06 |
κακό κορίτσι. |
| 01:05:08 |
Το πλοίο φεύγει χωρίς εμάς! |
| 01:05:28 |
Αν κι η φωτιά εξαπλωνόταν... |
| 01:05:31 |
στεκόμουν στο κατάστρωμα |
| 01:05:35 |
από το ποτάμι σαν τέρας |
| 01:05:39 |
Κι όσο σκεφτόμουν... |
| 01:05:41 |
''Λεστάτ... |
| 01:05:43 |
''αξίζουμε την εκδίκησή σου. |
| 01:05:46 |
''Μου έδωσες το 'σκοτεινό δώρο'... |
| 01:05:48 |
''κι εγώ σε παρέδωσα στο Θάνατο |
| 01:06:08 |
Αν και στο πλοίο, ευτυχώς, |
| 01:06:12 |
μια παράξενη πανούκλα |
| 01:06:17 |
Μόνο η Κλαούντια κι εγώ φαινόταν |
| 01:06:21 |
Κάναμε παρέα μόνο οι δυο μας... |
| 01:06:23 |
συλλογιζόμενοι το μυστικό μας. |
| 01:06:28 |
Φτάσαμε στη Μεσόγειο. |
| 01:06:30 |
΄Ηθελα τα νερά να είναι γαλάζια... |
| 01:06:34 |
ήταν νύχτα. |
| 01:06:36 |
Πόσο υπέφερα τότε... |
| 01:06:38 |
προσπαθώντας να θυμηθώ το χρώμα |
| 01:06:48 |
Ψάχναμε το ένα χωριό μετά το άλλο... |
| 01:06:50 |
τα ερείπια... |
| 01:06:52 |
τη μια χώρα μετά την άλλη. |
| 01:06:54 |
Δε βρίσκαμε όμως τίποτα. |
| 01:06:58 |
’ρχισα να πιστεύω ότι |
| 01:07:03 |
΄Ηταν κάπως ανακουφιστική |
| 01:07:06 |
’ραγε, τι να έχει να πει ένας |
| 01:07:11 |
Βρήκες τίποτα; |
| 01:07:13 |
Μυθοπλασίες των χωρικών... |
| 01:07:14 |
προκαταλήψεις με το σκόρδο... |
| 01:07:17 |
σταυροί... |
| 01:07:18 |
το γνωστό παλούκι στην καρδιά. |
| 01:07:21 |
Κανένας όμως δικός μας; |
| 01:07:23 |
Ούτε ίχνος. |
| 01:07:26 |
Δεν υπάρχουν βρικόλακες στην |
| 01:07:30 |
Μυθοπλασίες, φίλε μου. |
| 01:07:32 |
Η κοινότοπη φαντασία |
| 01:07:36 |
Παρίσι... |
| 01:07:37 |
Σεπτέμβριος 1 8 70. |
| 01:07:39 |
Η πόλη που πάντα ονειρευόμουν. |
| 01:07:42 |
’λλωστε, ήμουν Κρεολός και το |
| 01:07:47 |
Ένα ολόκληρο σύμπαν από μόνο του. |
| 01:08:23 |
Νιώθαμε ξανά ζωντανοί. |
| 01:08:26 |
Οι δυο μας. |
| 01:08:27 |
'Ημουν τόσο ενθουσιασμένος, που |
| 01:08:44 |
Κι ενώ... |
| 01:08:45 |
είχα παραιτηθεί να ψάχνω βρικόλακες... |
| 01:08:48 |
ένας άλλος βρικόλακες |
| 01:10:16 |
Γελωτοποιός. |
| 01:10:19 |
Σαντιάγκο! |
| 01:10:28 |
Ψάχνω όλο τον κόσμο έναν αθάνατο, |
| 01:10:48 |
Φέρε την όμορφη μικρούλα μαζί σου. |
| 01:10:51 |
Κανείς δεν θα σας πειράξει. |
| 01:10:53 |
Δε θα τους αφήσω εγώ. |
| 01:10:57 |
Και... |
| 01:10:59 |
να θυμάσαι το όνομά μου. |
| 01:11:02 |
Αρμάντ. |
| 01:11:11 |
Να θυμάσαι ό,τι σου είπα . |
| 01:11:13 |
Ο καθένας έχει κι άλλη δύναμη. |
| 01:11:29 |
Αυτός είναι ο βρικόλακας. |
| 01:11:33 |
Δυο ερωτευμένοι... |
| 01:11:34 |
κατεβαίνουν τη μαβιά σκάλα... |
| 01:11:38 |
αγκαλιασμένοι τρυφερά... |
| 01:11:41 |
χωρίς να σκέφτονται το θάνατο... |
| 01:11:47 |
μέχρι που φτάνουν... |
| 01:11:49 |
κοντά σ' εμένα! |
| 01:11:56 |
Βρικόλακες που παίζουν τους ανθρώπους |
| 01:12:00 |
Πολύ πρωτοποριακό. |
| 01:12:02 |
Ο μοναχός που επικοινωνεί |
| 01:12:06 |
και περνά τις μέρες του... |
| 01:12:07 |
μ' ευλαβικές σκέψεις... |
| 01:12:12 |
θα συναντήσει το Δημιουργό του |
| 01:12:17 |
’δικα πήγαν όλες οι προσευχές. |
| 01:12:25 |
Το μάθημα τελειώνει εδώ... |
| 01:12:27 |
και το δίδαγμα είναι το εξής: |
| 01:12:30 |
΄Ολους σας, τα βουτηγμένα στον κρύο |
| 01:12:35 |
΄Ολοι σας πρέπει να |
| 01:12:41 |
Προσέξτε όμως! |
| 01:12:42 |
Θαρρώ πως άνθρωπος σιμώνει! |
| 01:12:48 |
Τι έχουμε εδώ; |
| 01:12:50 |
Τι ομορφιά είναι αυτή πλάι μου; |
| 01:12:53 |
Μπουμπούκι ανθισμένο, |
| 01:12:58 |
Μήπως να γίνει η νύφη μου ποθεί; |
| 01:13:01 |
΄Ισως το μάθημά μου |
| 01:13:06 |
Δε θέλω να πεθάνω! |
| 01:13:07 |
Εμείς είμαστε κι ήμασταν |
| 01:13:10 |
Βοήθεια! |
| 01:13:12 |
Σας παρακαλώ! |
| 01:13:22 |
-Τι έχω κάνει; |
| 01:13:25 |
Είμαι όμως νέα. |
| 01:13:26 |
Ο Θάνατος χρόνια δεν κοιτά! |
| 01:13:43 |
΄Οπως αυτή η επιδερμίδα |
| 01:13:47 |
έτσι θα σκουρύνει και θα |
| 01:13:50 |
Αφήστε με να ζήσω. Δεν με πειράζει! |
| 01:13:51 |
Τότε, γιατί σε πειράζει |
| 01:13:54 |
Κι αν ο Θάνατος σ' ερωτευόταν |
| 01:13:58 |
Σε ποιον θα έδειχνε τον έρωτά του; |
| 01:14:01 |
Θα διάλεγες κάποιον απ' το πλήθος; |
| 01:14:04 |
Κάποιον να υποφέρει όπως εσύ; |
| 01:14:05 |
Κύριε Βρικόλακα, πάρτε εμένα! |
| 01:14:07 |
Σας λατρεύω! |
| 01:14:10 |
Να περιμένετε τη σειρά σας! |
| 01:14:13 |
Λοιπόν... |
| 01:14:15 |
Ξέρεις τι σημαίνει να σε |
| 01:14:20 |
Να γίνεις η νύφη μας; |
| 01:15:20 |
Δε θα πονέσεις. |
| 01:15:26 |
Δε θα πονέσεις. |
| 01:15:40 |
Τερατώδες. |
| 01:16:29 |
Ζούμε κάτω. |
| 01:16:31 |
Ελάτε να σας δείξω. |
| 01:16:38 |
Τερατώδες. |
| 01:16:41 |
Ναι. |
| 01:16:43 |
Αλλά πολύ ωραία. |
| 01:17:05 |
Καλώς ήρθατε στο σπίτι μου. |
| 01:17:21 |
Δοκίμασέ τον. |
| 01:17:45 |
Δυο βρικόλακες... |
| 01:17:47 |
απ' τον Νέο Κόσμο... |
| 01:17:50 |
ήρθαν να μας οδηγήσουν |
| 01:17:53 |
καθώς ό,τι όλοι αγαπάμε σαπίζει... |
| 01:17:56 |
κι εξαφανίζεται. |
| 01:17:59 |
Εσύ είσαι ο αρχηγός αυτής της ομάδας; |
| 01:18:02 |
Αν υπήρχε αρχηγός... |
| 01:18:04 |
θα ήμουν εγώ. |
| 01:18:06 |
-’ρα, εσύ απαντάς; |
| 01:18:11 |
Τι είμαστε; |
| 01:18:14 |
Τίποτα... |
| 01:18:16 |
αν όχι βρικόλακες. |
| 01:18:21 |
Ποιος μας έκανε έτσι; |
| 01:18:24 |
Σίγουρα θα ξέρεις αυτόν που σε έκανε. |
| 01:18:26 |
Ναι, αλλά ποιος τον έκανε τον ίδιο; |
| 01:18:28 |
Πηγή... |
| 01:18:30 |
όλων αυτών... |
| 01:18:32 |
είναι το Κακό. |
| 01:18:35 |
Κατάλαβα. |
| 01:18:38 |
Σε είδα στο θέατρο. |
| 01:18:41 |
Είδα πώς υπέφερες... |
| 01:18:45 |
πόσο συμπονούσες εκείνη την κοπέλα. |
| 01:18:49 |
Πεθαίνεις... |
| 01:18:50 |
όταν σκοτώνεις. |
| 01:18:53 |
Νιώθεις ότι σου αξίζει ο θάνατος |
| 01:18:58 |
Σε κάνει όμως κακό αυτό; |
| 01:19:01 |
Κι αν καταλαβαίνεις τι σημαίνει καλό, |
| 01:19:05 |
καλό; |
| 01:19:06 |
’ρα, δεν υπάρχει τίποτα; |
| 01:19:08 |
Ενδεχομένως. |
| 01:19:12 |
Ενδεχομένως όμως... |
| 01:19:15 |
αυτό... |
| 01:19:17 |
να είναι το μόνο κακό |
| 01:19:20 |
’ρα, δεν υπάρχει Θεός; |
| 01:19:23 |
Δεν ξέρω τίποτα για Θεούς... |
| 01:19:26 |
ή Διαβόλους. |
| 01:19:28 |
΄Οραμα δεν είδα ποτέ |
| 01:19:32 |
που να καταδικάσουν |
| 01:19:36 |
Απ' όσο ξέρω... |
| 01:19:38 |
ύστερα από τετρακόσια χρόνια... |
| 01:19:41 |
είμαι ο πιο μεγάλος... |
| 01:19:43 |
βρικόλακας που ζει ακόμα... |
| 01:19:45 |
στον κόσμο. |
| 01:19:48 |
Αυτό ακριβώς που φοβόμουνα πάντα. |
| 01:19:58 |
Πολύ φοβάσαι... |
| 01:20:02 |
Τόσο, που με κάνεις να φοβάμαι... |
| 01:20:09 |
Αυτός που σε έκανε... |
| 01:20:12 |
έπρεπε να σου το 'λεγε. |
| 01:20:15 |
΄Οποιος άφησε τη Γηραιά ΄Ηπειρο |
| 01:20:18 |
Δεν ήξερε τίποτα. |
| 01:20:19 |
Ούτε ενδιαφερόταν. |
| 01:20:21 |
Δεν ήξερε; |
| 01:20:22 |
Πάμε, καλέ μου. |
| 01:20:24 |
Είναι ώρα να φύγουμε. |
| 01:20:27 |
Πεινάω... |
| 01:20:28 |
κι η πόλη μας περιμένει. |
| 01:20:31 |
Το μέρος ήταν άδειο όταν φεύγαμε. |
| 01:20:33 |
Σιωπηλό σαν τάφος. |
| 01:20:35 |
Και σκέφτηκα: |
| 01:20:39 |
''Φέρθηκα άσχημα στον Λεστάτ. |
| 01:20:41 |
''Τον μισούσα για λάθος λόγους.'' |
| 01:20:43 |
Πώς του φέρθηκες άσχημα; |
| 01:20:47 |
Είπες κάποιο όνομα. |
| 01:20:49 |
Ναι, και δεν με πειράζει να το ξαναπώ. |
| 01:20:51 |
΄Ενα και μοναδικό έγκλημα... |
| 01:20:53 |
υπάρχει ανάμεσα στους βρικόλακες. |
| 01:20:56 |
Κι είναι ένα έγκλημα που σημαίνει |
| 01:21:01 |
Να σκοτώνεις τους όμοιούς σου. |
| 01:21:07 |
-Νόμισες ότι θα τους άφηνα |
| 01:21:10 |
Ο κίνδυνος σε κρατάει κοντά μου. |
| 01:21:12 |
Η αγάπη με κρατάει. |
| 01:21:14 |
-Η αγάπη; |
| 01:21:15 |
Θα μ' αφήσεις για τον Αρμάντ, |
| 01:21:19 |
Ποτέ. |
| 01:21:20 |
Τον θέλεις όπως σε θέλει. |
| 01:21:24 |
Σε θέλει σαν σύντροφο. |
| 01:21:26 |
Σε περιμένει. |
| 01:21:28 |
Βρίσκει κι αυτός |
| 01:21:31 |
΄Ισως. |
| 01:21:32 |
Ξέρεις τι μου είπε η ψυχή |
| 01:21:37 |
''’φησέ τον,'' μου είπε. |
| 01:21:40 |
''’φησέ τον.'' |
| 01:21:43 |
Αυτό πρέπει να κάνω; |
| 01:21:46 |
Να σ' αφήσω; |
| 01:21:49 |
Τον πατέρα μου... |
| 01:21:50 |
τον Λούι μου... |
| 01:21:52 |
αυτός που με έκανε; |
| 01:21:55 |
Θα είμαι μια χαρά. |
| 01:21:58 |
Το πιστεύεις στ' αλήθεια; |
| 01:22:08 |
Ο στρατιώτης... |
| 01:22:09 |
που επιστρέφει απ' τον πόλεμο... |
| 01:22:11 |
νομίζει ότι η νίκη τον έχει κάνει |
| 01:22:15 |
μέχρι που έρχεται ο Θάνατος... |
| 01:22:17 |
και τον γκρεμίζει απ' το άλογό του. |
| 01:22:25 |
Σε περίμενα. |
| 01:22:29 |
’κουσέ με. |
| 01:22:33 |
Η Κλαούντια μου είναι πολύ ακριβή. |
| 01:22:36 |
Είναι κόρη μου. |
| 01:22:37 |
Ερωμένη σου. |
| 01:22:39 |
΄Οχι, η αγαπημένη μου. |
| 01:22:41 |
Το παιδί μου. |
| 01:22:43 |
Μιλάς έτσι επειδή είσαι αθώος. |
| 01:22:46 |
Κινδυνεύει, έτσι δεν είναι; |
| 01:22:49 |
-Ναι. |
| 01:22:53 |
Θα μπορούσα να σου πω |
| 01:22:56 |
Η σιωπή της. |
| 01:22:58 |
Η νεαρή της ηλικία. |
| 01:23:01 |
Απαγορεύεται |
| 01:23:04 |
τόσο αδύναμους... |
| 01:23:06 |
που δεν μπορούν να |
| 01:23:09 |
Να τα πεις σ' αυτόν που την έκανε. |
| 01:23:11 |
Σκότωσες το βρικόλακα που σας έκανε; |
| 01:23:13 |
Γι' αυτό δε λες το όνομά του; |
| 01:23:14 |
΄Ετσι νομίζει ο Σαντιάγκο. |
| 01:23:16 |
-Δε θέλουμε να μαλώσουμε μαζί του. |
| 01:23:20 |
Αν θες να τη σώσεις... |
| 01:23:22 |
-στείλ' την μακριά! |
| 01:23:31 |
Τόσο γρήγορα; |
| 01:23:35 |
Χωρίς να πάρεις τις απαντήσεις |
| 01:23:38 |
Δεν υπάρχουν, είπες. |
| 01:23:39 |
Μα έκανες λάθος ερωτήσεις. |
| 01:23:57 |
Μήπως ξέρεις... |
| 01:23:59 |
πόσο λίγοι βρικόλακες... |
| 01:24:02 |
έχουν την ικανότητα της αθανασίας; |
| 01:24:06 |
Πόσο εύκολα αφανίζονται οικειοθελώς; |
| 01:24:12 |
Ο κόσμος... |
| 01:24:15 |
αλλάζει. |
| 01:24:18 |
Εμείς, όχι. |
| 01:24:21 |
Εκεί είναι η ειρωνεία... |
| 01:24:23 |
που τελικά μας σκοτώνει. |
| 01:24:26 |
Θέλω να έρθεις σε επαφή |
| 01:24:29 |
Εγώ; |
| 01:24:31 |
Μα δεν βλέπεις; |
| 01:24:34 |
Δεν είμαι πνεύμα καμιάς εποχής. |
| 01:24:37 |
Είμαι κόντρα στα πάντα. |
| 01:24:39 |
Πάντα ήμουν. |
| 01:24:42 |
Αυτό είναι το πνεύμα της εποχής σου. |
| 01:24:46 |
Η ίδια του η ουσία. |
| 01:24:49 |
Η έκπτωσή σου... |
| 01:24:51 |
από τη χάρη... |
| 01:24:53 |
ήταν η έκπτωση ενός αιώνα. |
| 01:24:57 |
Και οι βρικόλακες στο θέατρο; |
| 01:25:00 |
Έκπτωτοι... |
| 01:25:02 |
άχρηστοι... |
| 01:25:05 |
Δεν απεικονίζουν τίποτα. |
| 01:25:08 |
΄Οχι όμως... |
| 01:25:09 |
κι εσύ. |
| 01:25:13 |
Εσύ απεικονίζεις... |
| 01:25:14 |
τη ραγισμένη της καρδιά. |
| 01:25:28 |
΄Ενας βρικόλακας... |
| 01:25:31 |
με ανθρώπινη ψυχή. |
| 01:25:34 |
΄Ενας αθάνατος με το πάθος του θνητού. |
| 01:25:39 |
Είσαι... |
| 01:25:41 |
είσαι... |
| 01:25:43 |
όμορφος, φίλε μου. |
| 01:25:47 |
Ο Λεστάτ πρέπει να έκλαψε |
| 01:25:54 |
΄Ηξερες τον Λεστάτ; |
| 01:25:58 |
Ναι. |
| 01:26:00 |
Τον ήξερα. |
| 01:26:03 |
Τον ήξερα αρκετά καλά |
| 01:26:09 |
Ένιωσα επιτέλους την ηρεμία. |
| 01:26:12 |
Βρήκα το δάσκαλο που ο Λεστάτ |
| 01:26:17 |
Ο Αρμάντ δε θα μπορούσε ποτέ |
| 01:26:21 |
Θα περνούσε από μέσα του |
| 01:26:38 |
Μαντλέν... |
| 01:26:40 |
ο Λούι είναι ντροπαλός. |
| 01:26:57 |
Πιες. |
| 01:27:00 |
Κάν' το. |
| 01:27:01 |
Εγώ δεν μπορώ. Δεν έχω τη δύναμη. |
| 01:27:04 |
-Αυτό ήθελες όταν με έκανες. |
| 01:27:10 |
Αντίθετα! |
| 01:27:11 |
Βρήκες καινούργιο σύντροφο. |
| 01:27:15 |
Πώς σου φαινόμαστε; |
| 01:27:18 |
Μας βρίσκεις όμορφους; |
| 01:27:20 |
Μαγικούς; |
| 01:27:22 |
Το λευκό μας δέρμα, τα μοχθηρά μας |
| 01:27:27 |
Το κακό είναι ότι δεν |
| 01:27:30 |
Δεν σκοπεύω να υποφέρω άλλο. |
| 01:27:32 |
Μη με βάζεις να το κάνω! Δεν μπορώ! |
| 01:27:35 |
Μπόρεσες όμως και το 'κανες σ' εμένα. |
| 01:27:37 |
Με πήρατε απ' τα χέρια της μητέρας |
| 01:27:43 |
Και τώρα κλαις! |
| 01:27:45 |
Εμένα δε μου φτάνουν τα δάκρυα |
| 01:27:48 |
Δώσε μού την, Λούι! |
| 01:27:50 |
Δώσε μού την προτού μ' αφήσεις! |
| 01:27:54 |
Αχ, Θεέ μου! |
| 01:27:56 |
Ακόμα σ' αγαπάω! |
| 01:27:58 |
Αυτό είναι το κακό! |
| 01:28:01 |
Ποιος θα νοιαστεί για μένα, |
| 01:28:04 |
σκοτεινέ μου άγγελε, όταν φύγεις; |
| 01:28:13 |
Με τι μοιάζει, Μαντλέν; |
| 01:28:17 |
Με κούκλα; |
| 01:28:21 |
΄Ενα παιδί που δεν μπορεί να πεθάνει. |
| 01:28:24 |
Και το παιδί που πέθανε; |
| 01:28:28 |
Η κόρη μου. |
| 01:29:24 |
Τι έπαθε; |
| 01:29:26 |
Πεθαίνει. |
| 01:29:28 |
Το ίδιο συνέβη και σ' εσένα... |
| 01:29:30 |
μόνο που ήσουν μικρή |
| 01:29:35 |
Αν όμως πεθάνει... |
| 01:29:37 |
Θα είναι μόνο θνητός θάνατος. |
| 01:29:43 |
Μη μου κρατάς κακία, αγάπη μου. |
| 01:29:48 |
Τώρα ισοφαρίσαμε. |
| 01:29:51 |
Τι εννοείς; |
| 01:29:54 |
Δεν πέθανε αυτή η γυναίκα στο δωμάτιο. |
| 01:30:01 |
Πέθανε... |
| 01:30:04 |
μέσα μου η τελευταία ανάσα... |
| 01:30:06 |
που ήταν ανθρώπινη. |
| 01:30:12 |
Ναι, Πατέρα. |
| 01:30:15 |
Επιτέλους, ισοφαρίσαμε. |
| 01:30:22 |
΄Ηρθε η ώρα της δικαιοσύνης, |
| 01:30:41 |
Φωνάξτε μου τον Αρμάντ. |
| 01:30:44 |
Θάνατος για τους άλλους. |
| 01:30:47 |
Για σένα... |
| 01:30:48 |
αιωνιότητα σ' ένα κιβώτιο. |
| 01:30:51 |
Κλεισμένος στο μπουντρούμι. |
| 01:30:53 |
Συντροφιά θα έχεις μόνο τις φωνές σου. |
| 01:30:57 |
Μπορεί να σου πάρει κι αιώνες. |
| 01:31:00 |
Πάρτε τους! |
| 01:32:14 |
΄Ονειρα γλυκά. |
| 01:32:18 |
΄Οχι! ΄Οχι! |
| 01:32:20 |
Βοήθεια! |
| 01:32:56 |
Ξύπνα! |
| 01:34:02 |
Πού είναι η Κλαούντια; |
| 01:34:04 |
Η Κλαούντια; Δεν μπορώ να τη βοηθήσω. |
| 01:34:07 |
-Πού είναι η Κλαούντια; |
| 01:34:11 |
Θα ρισκάρω να χάσω μόνο εσένα. |
| 01:34:15 |
Μη! |
| 01:36:00 |
΄Ελα, Λούι. |
| 01:36:02 |
΄Οχι εδώ. |
| 01:36:12 |
’ρα, κλαίνε κι οι βρικόλακες; |
| 01:36:16 |
Μια φορά... |
| 01:36:18 |
ίσως και δυο στην αιωνιότητα. |
| 01:36:21 |
΄Ισως πήρα την εκδίκησή μου γιατί ήθελα |
| 01:37:20 |
Σταματήστε τον! Καίγεται! |
| 01:37:22 |
Πιάστε τον! Σταματήστε τον! |
| 01:39:24 |
Δεν τους προειδοποίησες καν, ψέματα; |
| 01:39:28 |
΄Οχι. |
| 01:39:31 |
΄Ηξερες τι θα έκανα. |
| 01:39:35 |
Ναι. |
| 01:39:36 |
Σε έσωσα. |
| 01:39:39 |
Από την τρομερή αυγή. |
| 01:39:45 |
΄Ησουν αρχηγός τους. Σ' εμπιστεύονταν. |
| 01:39:47 |
΄Οχι. |
| 01:39:49 |
Με έκανες να δω τις αδυναμίες τους. |
| 01:39:53 |
΄Ηταν... |
| 01:39:54 |
καταδικασμένοι, |
| 01:39:58 |
Είχαν ξεχάσει το πρώτο μάθημα... |
| 01:40:01 |
ότι πρέπει να είμαστε δυνατοί... |
| 01:40:03 |
ωραίοι... |
| 01:40:04 |
και να μην μετανιώνουμε. |
| 01:40:07 |
Μπορείς να μου το μάθεις αυτό; |
| 01:40:09 |
Ναι. |
| 01:40:10 |
Να μη μετανιώνω; |
| 01:40:14 |
Τότε, θα γίνουμε τρομεροί σύντροφοι. |
| 01:40:19 |
Κι αν δε θέλω να μάθω αυτό το μάθημα; |
| 01:40:24 |
Τι εννοείς; |
| 01:40:25 |
Κι αν το μόνο που μου έχει απομείνει |
| 01:40:28 |
Να μετανιώνω; |
| 01:40:31 |
Δε θες να τα ξεφορτωθείς; |
| 01:40:33 |
Για να τα πάρεις εσύ και αυτά; |
| 01:40:36 |
Η καρδιά που κλαίει... |
| 01:40:38 |
αυτήν που έκανες κάρβουνο; |
| 01:40:40 |
Ορκίζομαι. Δεν το 'κανα εγώ. |
| 01:40:42 |
Ξέρω ότι το έκανες εσύ. |
| 01:40:45 |
Ξέρω... |
| 01:40:47 |
ότι... |
| 01:40:49 |
δε μετανιώνεις για τίποτα. |
| 01:40:52 |
Δεν νιώθεις... |
| 01:40:55 |
τίποτα. |
| 01:40:58 |
Αν αυτό είναι μόνο που |
| 01:41:02 |
μπορώ να το μάθω και μόνος μου. |
| 01:41:13 |
Θα πεθάνω. |
| 01:41:15 |
΄Οχι. |
| 01:41:16 |
Είσαι νεκρός. |
| 01:41:17 |
Και θες να σε αναζωογονήσω |
| 01:41:22 |
΄Οσο κι αν μου αρέσει |
| 01:41:27 |
πρέπει δυστυχώς... |
| 01:41:29 |
να την αποποιηθώ. |
| 01:41:42 |
Χρόνια περιπλανιόμουνα... |
| 01:41:45 |
στην Ιταλία, την Ελλάδα... |
| 01:41:47 |
όλες αυτές τις αρχαίες χώρες. |
| 01:41:49 |
Ο κόσμος όμως ήταν σαν τάφος... |
| 01:41:52 |
ένα νεκροταφείο από |
| 01:41:55 |
Κι όλα τα αγάλματα |
| 01:42:04 |
Και από περιέργεια... |
| 01:42:06 |
ανία, ποιος ξέρει ακριβώς... |
| 01:42:08 |
παράτησα τη Γηραιά 'Ηπειρο... |
| 01:42:10 |
και γύρισα στην Αμερική. |
| 01:42:14 |
ΑΝΑΤΟΛΗ |
| 01:42:15 |
Ένα επίτευγμα της τεχνικής μου |
| 01:42:19 |
για πρώτη φορά... |
| 01:42:21 |
ύστερα από διακόσια χρόνια. |
| 01:42:24 |
Και τι ανατολές! |
| 01:42:26 |
Ποτέ το ανθρώπινο μάτι |
| 01:42:30 |
Ασημένιες στην αρχή... |
| 01:42:32 |
και καθώς περνούσαν τα χρόνια, |
| 01:42:35 |
του κόκκινου... |
| 01:42:37 |
και του πολυαγαπημένου |
| 01:42:43 |
Την άνοιξη του 1 988, |
| 01:42:47 |
Με την πρώτη ανάσα, |
| 01:42:52 |
'Ηταν γεμάτη... |
| 01:42:53 |
γλυκιά σχεδόν... |
| 01:42:55 |
σαν το άρωμα απ' τα γιασεμιά |
| 01:43:01 |
Τριγυρνούσα στους δρόμους να γευτώ |
| 01:43:10 |
Και μετά, στην οδό Πρυτάνια... |
| 01:43:12 |
δυο βήματα μόλις |
| 01:43:15 |
έπιασα το άρωμα του θανάτου. |
| 01:43:18 |
Και δεν ερχόταν από τα μνήματα. |
| 01:43:22 |
Γινόταν πιο έντονο καθώς προχωρούσα. |
| 01:43:25 |
Παλιός θάνατος. |
| 01:43:26 |
Πολύ ανεπαίσθητο |
| 01:44:57 |
Πολύ χαίρομαι που γύρισες! |
| 01:45:00 |
Ονειρευόμουνα... |
| 01:45:02 |
αυτή τη στιγμή. |
| 01:45:06 |
Αυτή ποτέ δε θα γινόταν... |
| 01:45:09 |
σαν εμάς. |
| 01:45:10 |
Περασμένα ξεχασμένα, Λεστάτ. |
| 01:45:17 |
Περασμένα ξεχασμένα. |
| 01:45:40 |
Είσαι ακόμα όμορφος, Λούι. |
| 01:45:45 |
Πάντα ήσουν ο δυνατός. |
| 01:45:52 |
Μη φοβάσαι. |
| 01:45:57 |
Δε θα σου κάνω κακό. |
| 01:46:02 |
Γύρισες σ' εμένα; |
| 01:46:09 |
Θυμάσαι πώς ήμουνα; |
| 01:46:13 |
Τι βρικόλακας... |
| 01:46:15 |
ήμουνα; |
| 01:46:18 |
Ναι, θυμάμαι. |
| 01:46:25 |
Κανείς... |
| 01:46:27 |
δεν μου αρνιόταν τίποτα... |
| 01:46:30 |
ούτε καν εσύ. |
| 01:46:33 |
Προσπάθησα. |
| 01:46:35 |
Ναι, προσπάθησες. |
| 01:46:38 |
Κι όσο προσπαθούσες... |
| 01:46:44 |
τόσο σε ήθελα. |
| 01:46:55 |
Δεν το αντέχω. |
| 01:46:59 |
Τόσο φως... |
| 01:47:02 |
κι αυτός ο θόρυβος! |
| 01:47:05 |
Κάνουν τη νύχτα πιο |
| 01:47:16 |
Ψεύτικο φως είναι. |
| 01:47:18 |
Δε σου κάνει κακό. |
| 01:47:31 |
Αν μείνεις μαζί μου, Λούι... |
| 01:47:35 |
μπορώ να ξαναβγώ στον κόσμο. |
| 01:47:39 |
Να ξαναγίνω ο παλιός Λεστάτ. |
| 01:47:43 |
Πρέπει να φύγω τώρα. |
| 01:48:11 |
Δεν ξέρω τι απέγινε ο Λεστάτ. |
| 01:48:15 |
Εγώ συνεχίζω... |
| 01:48:17 |
κάθε νύχτα. |
| 01:48:19 |
Ρουφάω το αίμα όποιου |
| 01:48:24 |
Η ζωντάνια μου όμως χάθηκε |
| 01:48:30 |
Είμαι πνεύμα υπερφυσικής σάρκας. |
| 01:48:34 |
Αποστασιοποιημένος. |
| 01:48:36 |
Αναλλοίωτος. |
| 01:48:40 |
Κενός. |
| 01:48:42 |
Κενός; |
| 01:48:44 |
Αυτό είναι. |
| 01:48:47 |
Δεν μπορεί να τελειώσει έτσι. |
| 01:48:51 |
Κι όμως έτσι τέλειωσε. |
| 01:48:52 |
Δεν υπάρχει τίποτα άλλο να σου πω. |
| 01:48:55 |
Πρέπει να υπάρχει. Δεν καταλαβαίνεις. |
| 01:49:00 |
Και τι δε θα 'δινα να είμαι σαν εσένα, |
| 01:49:03 |
να δω τα πράγματα που είδες. |
| 01:49:06 |
Δεν με παρακολουθείς. |
| 01:49:07 |
Σε παρακολουθώ. |
| 01:49:10 |
-Είναι εκπληκτικό. |
| 01:49:12 |
Δώσ' την στους άλλους. |
| 01:49:15 |
΄Ενας μόνο τρόπος υπάρχει να μάθεις, |
| 01:49:18 |
Για κάποιο λόγο με έφερες εδώ. |
| 01:49:21 |
΄Ετσι δεν είναι; |
| 01:49:22 |
Για ποιο λόγο; |
| 01:49:24 |
Θέλεις ένα σύντροφο. |
| 01:49:28 |
Πάρε με. Το θέλω. |
| 01:49:30 |
-Αρνούμαι να τελειώσουν όλα έτσι. |
| 01:49:34 |
Δεν απέτυχες. |
| 01:49:40 |
Σ' αρέσει αυτό; |
| 01:49:42 |
Θες να γίνεις τροφή |
| 01:49:46 |
Σ' αρέσει να πεθάνεις; |
| 01:49:47 |
Σταμάτα! |
| 01:50:53 |
Όλα έγιναν το 1 79 1. |
| 01:50:56 |
'Ημουν 24 χρονών. |
| 01:50:59 |
Οι εποχές όμως ήταν διαφορετικές. |
| 01:51:02 |
Ιδιοκτήτης μιας μεγάλης φυτείας |
| 01:51:07 |
Έχασα τη γυναίκα μου στη γέννα. |
| 01:51:10 |
Θα τα κάνω πάνω μου. |
| 01:51:12 |
Την είχαμε θάψει με το μωρό |
| 01:51:15 |
Ωραίο! |
| 01:51:15 |
'Ηθελα πολύ να τους βρω. |
| 01:51:17 |
Ωραίο υλικό. |
| 01:51:22 |
Φαντάζομαι ότι δε χρειάζεσαι εισαγωγή. |
| 01:51:38 |
΄Ηδη νιώθω καλύτερα. |
| 01:51:44 |
Πάνω απ' όλα, επιθυμούσα το θάνατο. |
| 01:51:47 |
Τον προσκαλούσα. |
| 01:51:50 |
Να μ' ανακούφιζε απ' τον πόνο μου. |
| 01:51:56 |
Ακόμα κλαψουρίζει. |
| 01:52:00 |
’κουσες αρκετά; |
| 01:52:02 |
Αιώνες ήμουν υποχρεωμένος |
| 01:52:06 |
Μη φοβάσαι. |
| 01:52:10 |
Θα σου δώσω τη |
| 01:52:13 |
που εγώ δεν είχα ποτέ. |
