Into The Wild
|
00:00:47 |
Μαμά! |
00:00:50 |
Μαμά! Βοήθησέ με. |
00:00:55 |
Τί τρέχει; |
00:00:56 |
Δεν ήταν όνειρο, Γουόλτ. |
00:00:59 |
Τον άκουσα. Τον άκουσα. Τον άκουσα. |
00:01:02 |
- Τον άκουσα! |
00:01:05 |
Όχι. Δεν το φαντάστηκα, Γουόλτ. |
00:01:08 |
Όχι. Είναι... Είναι... |
00:01:12 |
- Τον άκουσα! |
00:03:41 |
Μέχρι εδώ μπορώ να σε πάω. |
00:03:43 |
Εντάξει. Ευχαριστώ. |
00:03:59 |
- ’φησες όλα σου τα πράγματα εδώ. |
00:04:03 |
Όπως νομίζεις. |
00:04:05 |
Ευχαριστώ και πάλι. |
00:04:08 |
Περίμενε ένα λεπτό. |
00:04:15 |
Πάρε αυτά. |
00:04:19 |
Αν παραμείνεις ζωντανός, κάνε μου ένα τηλέφωνο. |
00:04:23 |
Ευχαριστώ. |
00:10:09 |
Είναι κανείς εδώ; |
00:10:15 |
Μάλλον όχι! |
00:11:26 |
Δυο χρόνια περπατά τη γη. |
00:11:35 |
Χωρίς τηλέφωνο, χωρίς πισίνα, χωρίς κατοικίδια, |
00:11:38 |
χωρίς τσιγάρα. |
00:11:57 |
Η απόλυτη ελευθερία. |
00:12:01 |
Ένας εξτρεμιστής. |
00:12:07 |
που σπίτι του είναι ο δρόμος. |
00:12:12 |
"’κου, γέρο. |
00:12:16 |
"Σκάσε. |
00:12:18 |
"Εκεί που πηγαίνουμε;" |
00:12:20 |
"Στο είπα. Δεν πάμε πουθενά!" |
00:12:25 |
Τώρα, μετά από δυο ταραχώδη χρόνια, |
00:12:33 |
Η κλιμακούμενη μάχη |
00:12:37 |
η ψεύτικη ύπαρξη εσωτερικά |
00:12:40 |
ολοκληρώνει θριαμβευτικά |
00:13:14 |
Χωρίς να δηλητηριάζεται πιά από |
00:13:19 |
και προχωράει μόνος |
00:13:24 |
χαμένος στην άγρια περιοχή. |
00:13:57 |
... σκληρή δουλειά και πολλαπλές συνεισφορές |
00:14:03 |
σας χαιρετίζουμε και σας προσφέρουμε |
00:14:06 |
άλλον έναν γύρο χειροκροτημάτων |
00:14:16 |
Νίνα Λυν Λόκγουιν. |
00:14:24 |
Βανέσα Ντενίζ Λόουερι. |
00:14:31 |
Κρίστοφερ Τζόνσον ΜακΚάντλες. |
00:14:46 |
Ρεγγίνα Βικτώρια ΜακΝάμπ. |
00:15:12 |
Τους βλέπω στις επίσημες |
00:15:19 |
Bλέπω τον πατέρα μου να περπατά |
00:15:24 |
τα κόκκινα κεραμίδια λάμπουν σαν πιάτα |
00:15:29 |
Βλέπω τη μητέρα μου με μερικά |
00:15:32 |
να στέκεται στην κολώνα |
00:15:35 |
ακόμα ανοικτές πίσω της, |
00:15:40 |
Είναι έτοιμοι να αποφοιτήσουν. |
00:15:44 |
Είναι έτοιμοι να παντρευτούν. |
00:15:49 |
Το μόνο που ξέρουν είναι ότι είναι αγνοί, |
00:15:55 |
Θέλω να πάω και να τους πω, |
00:15:59 |
"Είναι η λάθος γυναίκα, |
00:16:03 |
"Θα κάνετε πράγματα που ποτέ |
00:16:07 |
"Θα κάνετε άσχημα πράγματα |
00:16:11 |
"Θα υποφέρετε με τρόπους που δεν |
00:16:13 |
"Θα θέλετε να πεθάνετε." |
00:16:18 |
Θέλω να πάω εκεί σ'αυτό το τελευταίο |
00:16:22 |
Αλλά δεν θα το κάνω. |
00:16:27 |
Τους παίρνω σαν γυναικείες και αντρικές |
00:16:31 |
σαν τσακμακόπετρα, μέχρι |
00:16:38 |
"Κάντε ότι κάνετε |
00:16:44 |
Εδώ είναι, Γουόλτ. Εντάξει; |
00:16:47 |
Ποιός το έγραψε αυτό; |
00:16:49 |
Θα μπορούσε να είναι κάποιος από μας, |
00:16:54 |
Γιατί αφήνει την Καρίν να οδηγεί |
00:16:57 |
Υπάρχουν πολλά ωραία |
00:17:05 |
Θα της μιλήσω γι'αυτό. |
00:17:07 |
Κάθισε. |
00:17:09 |
Συγνώμη. |
00:17:11 |
Απεφοίτησε σήμερα από |
00:17:14 |
Θα το πιάσω εγώ. Θα το πιάσω εγώ. |
00:17:16 |
Κρις, γεια! |
00:17:19 |
Με τρόμαξες του θανατά |
00:17:25 |
- Γεια σου, Μπαμπά. |
00:17:27 |
- Είναι ένα μεγάλο βήμα αυτό. |
00:17:31 |
Εντάξει. |
00:17:34 |
Δεν επιτρέπεται να οδηγείς |
00:17:36 |
Γιατί; Έχω την άδειά μου. |
00:17:37 |
Επειδή είναι παράνομο |
00:17:39 |
να οδηγεί σε διαφορετική πολιτεία |
00:17:43 |
Δεν το ήξερα. Νόμιζα ότι αν ήμουν |
00:17:46 |
Λοιπόν, ας... |
00:17:57 |
- Θα συνεχίσουν; |
00:18:02 |
Όλοι πανηγυρίζουν σήμερα. |
00:18:05 |
- Θα μείνουν στο μπαρ σωστά; |
00:18:20 |
Οι βαθμοί μου είναι αρκετά καλοί, νομίζω, |
00:18:24 |
Αυτό είναι θαυμάσιο, Κρις. |
00:18:28 |
Είναι σπουδαίο. |
00:18:30 |
Πόσα σου έμειναν από |
00:18:34 |
Ακριβώς 24,500.68 δολάρια. |
00:18:39 |
Αυτό είναι συγκεκριμένο. |
00:18:40 |
Έπρεπε να πάω στην τράπεζα |
00:18:45 |
Η μητέρα σου κι εγώ θα χαιρόμασταν |
00:18:49 |
Σωστά. |
00:18:51 |
Πρέπει να ανακαλύψω τί |
00:18:52 |
Έχω πολλά να πακετάρω |
00:18:56 |
Ο πατέρας σου και γω, |
00:19:01 |
Θέλουμε να βγεις |
00:19:04 |
Ποιά σακαράκα; |
00:19:06 |
Αυτή. |
00:19:10 |
- Θέλουμε να σου πάρουμε καινούριο αυτοκίνητο. |
00:19:13 |
Καινούριο αυτοκίνητο; |
00:19:17 |
Γιατί να θέλω |
00:19:20 |
Το Ντάτσουν πάει μια χαρά. |
00:19:23 |
Σκέφτεστε ότι θέλω κάτι |
00:19:28 |
Ανησυχείτε τί θα σκεφτούν |
00:19:31 |
Δεν πρόκειται να σου πάρουμε |
00:19:34 |
Απλά θέλουμε να σου πάρουμε ένα ασφαλές |
00:19:37 |
Ποτέ δεν ξέρεις πότε θα εκραγεί |
00:19:41 |
Να εκραγεί. Να εκραγεί; |
00:19:48 |
Δεν χρειάζομαι καινούριο αυτοκίνητο. |
00:19:52 |
- Δεν θέλω τίποτα. |
00:19:55 |
- Αυτά τα πράγματα, πράγματα, πράγματα. |
00:19:58 |
- Τα πάντα πρέπει να είναι δύσκολα. |
00:20:00 |
- Ευχαριστώ. |
00:20:03 |
Μπορεί απλά να θέλει το παλιό αμάξι. |
00:20:08 |
Ευχαριστώ. Απλά δεν θέλω τίποτα. |
00:20:21 |
Ο Κρίς μετράει τον εαυτό του |
00:20:23 |
με έναν σκληρά αυστηρό |
00:20:26 |
Αντίο, Κρις! |
00:20:27 |
Ρίσκαρε αυτό που θα μπορούσε |
00:20:30 |
αλλά βρήκε συντροφιά στους χαραχτήρες |
00:20:37 |
από συγγραφείς όπως τον Τολστόι, |
00:20:42 |
Μπορούσε να επιστρατεύσει τις λέξεις τους |
00:20:46 |
και το έκανε συχνά. |
00:21:04 |
Ξέχασα να ρωτήσω πιο εδάφιο |
00:21:09 |
αλλά έχω μια ιδέα ποιός θα μπορούσε |
00:21:17 |
Ήταν αναπόφευκτο ότι ο Κρις |
00:21:22 |
Και όταν θα το έκανε θα ήταν |
00:22:12 |
"Δεν πρέπει να αμφισβητηθεί ότι η ελευθερία |
00:22:18 |
"Συνδέετε στο μυαλό μας |
00:22:22 |
"από την ιστορία, την κατοχή και το νόμο |
00:22:27 |
"Η απόλυτη ελευθερία. |
00:22:31 |
"Και ο δρόμος πάντα οδηγούσε |
00:24:34 |
Χρειάζομαι ένα όνομα. |
00:25:05 |
Κατά το τέλος του Ιούνη, |
00:25:07 |
το Έμορυ ταχυδρόμησε τους γονείς μας, |
00:25:10 |
Σχεδόν όλα Α. |
00:25:12 |
A στο Απαρτχάιντ στην Νότια |
00:25:16 |
A- στην Σύγχρονη Αφρικανική πολιτική |
00:25:21 |
Και έτσι συνέχιζε. |
00:25:26 |
Αλλά στο τέλος του Ιούλη, |
00:25:30 |
και οι γονείς μου άρχισαν |
00:25:34 |
Ο Κρις δεν είχε ποτέ τηλέφωνο, |
00:25:36 |
γι' αυτό αποφάσισαν να πάμε μέχρι την Ατλάντα |
00:25:55 |
Όταν έφτασαν στο διαμέρισμα, |
00:25:58 |
και ο ιδιοκτήτης είπε πως ο Κρις |
00:26:01 |
Ω, ναι. Έφυγε δυο μήνες πριν. |
00:26:04 |
Έτσι, όταν γύρισαν σπίτι, |
00:26:06 |
τους έδωσα όλα τα γράμματα που έστειλαν |
00:26:11 |
και είχαν επιστραφεί πίσω. |
00:26:15 |
Ο Κρις κανόνισε με το ταχυδρομείο, |
00:26:19 |
για να κερδίσει χρόνο. |
00:26:23 |
Το ήξερες αυτό; |
00:26:26 |
Δεν είπε τίποτα. |
00:26:28 |
Κατάλαβα τί έκανε. |
00:26:32 |
πραγματοποιώντας το παράλογο και κουραστικό |
00:26:39 |
και τώρα χειραφετήθηκε από εκείνο |
00:26:43 |
της ψεύτικης ασφάλειας, την γονική |
00:26:49 |
τα πράγματα που απομάκρυναν τον Κρις |
00:28:07 |
Γεια! |
00:28:12 |
- Γεια σου. Έλα εδώ. Μπες μέσα. |
00:28:15 |
Μόλις που σε είδαμε κάτω από το τρελό |
00:28:19 |
Αυτή η πόρτα είναι λίγο χαλασμένη. |
00:28:26 |
Είναι ο Ρέινι. |
00:28:27 |
- Γεια, Ρέινι. |
00:28:29 |
- Είμαι η Τζαν. |
00:28:31 |
Ο ’λεξ με το καπέλο. |
00:28:32 |
- Ναι, το ξέρω. Εσύ το είπες. |
00:28:36 |
Ώστε είσαι δέρμα τώρα. |
00:28:39 |
Είμαι δέρμα; |
00:28:41 |
Ναι, δερμάτινος αλήτης. Έτσι λένε αυτούς |
00:28:47 |
Για την ακρίβεια είμαστε |
00:28:49 |
Επειδή έχουμε όχημα. |
00:28:52 |
- Δεν χρειάζεται να με διώχνετε. |
00:28:57 |
Ναι, μπορούσε να έχει όχημα, |
00:29:04 |
Και γιατί το έκανες αυτό; |
00:29:08 |
Δεν χρειάζομαι χρήματα. |
00:29:14 |
Έλα τώρα, ’λεξ. |
00:29:16 |
Εννοώ, το βιβλίο σου είναι εντάξει, |
00:29:20 |
αλλά δεν μπορείς να στηρίζεσαι αποκλειστικά |
00:29:24 |
Δεν ξέρω αν θέλεις να στηρίζεσαι |
00:29:28 |
Πού είναι οι γονείς σου; |
00:29:34 |
Ζούνε τη ζωή τους κάπου. |
00:29:39 |
Φαίνεσαι καλό παιδί. |
00:29:42 |
Δίκαιος; |
00:29:45 |
Ξέρεις τί εννοώ. |
00:29:49 |
Θα παραφράσω τον Θόρω εδώ. |
00:29:53 |
"Αντί για αγάπη, χρήματα, |
00:29:57 |
"δόξα, δικαιοσύνη, |
00:30:04 |
"δως μου αλήθεια." |
00:30:27 |
Από τότε που θυμάμαι εγώ |
00:30:30 |
υπήρχαν καθημερινές κρίσεις |
00:30:33 |
Βία που αναγκαζόμουν να παρακολουθώ. |
00:30:39 |
Αλλά ήταν και σαν θεατρική παράσταση. |
00:30:44 |
Μας διόριζαν δικαστές |
00:30:48 |
Και σου έδωσα αυτό το σύμβολο, |
00:30:54 |
Ο μπαμπάς ήταν ο ευφυής νέος |
00:30:56 |
που επιστράτευσε η ΝΑΣΑ να φτιάχνει κρίσιμα σχέδια |
00:31:01 |
που θα ήταν η απάντηση |
00:31:06 |
Αργότερα, η μαμά και αυτός |
00:31:08 |
συνδυάζοντας την ευρηματικότητά της |
00:31:12 |
με τον πλούτο των γνώσεών του. |
00:31:13 |
Κοίτα αυτό. |
00:31:19 |
Αλλά όταν η εταιρία έβγαλε |
00:31:23 |
η καριέρα και τα χρήματα |
00:31:28 |
Ευχαριστώ πάρα πολύ. |
00:31:31 |
Θυμάμαι το πρώτο οικογενειακό |
00:31:34 |
για να μας ανακοινώσουν ότι |
00:31:38 |
Ήθελαν να διαλέξουμε με ποιόν |
00:31:44 |
Πεθάναμε στο κλάμα. |
00:31:48 |
Το διαζύγιο δεν έγινε, |
00:31:51 |
αλλά οι μάχες και τα συμβούλια. |
00:31:55 |
Δεν αργήσαμε με τον Κρις |
00:32:00 |
Θα λέγαμε "’ντε". |
00:32:04 |
"Πάρτε διαζύγιο." |
00:32:08 |
Αν σου πετάξω ένα σπίρτο, θα έχω δείπνο |
00:32:13 |
Πού πηγαίνει η Τζάν; |
00:32:18 |
Λοιπόν, φίλε μου, |
00:32:21 |
δεν είναι όλα καλά |
00:32:33 |
Είσαι ένας μικρός εργατικός |
00:32:37 |
Λιγάκι. |
00:32:44 |
Είναι αστείο πώς εξελίσσονται |
00:32:50 |
Αγαπούσα αυτή τη γυναίκα |
00:32:57 |
Αλλά, βλέπεις, έχει μια ιστορία. |
00:33:00 |
Προσπαθούσαμε να το ξεπεράσουμε, |
00:33:07 |
Όταν πέσαμε χτες πάνω σου, |
00:33:12 |
αυτό που προσπαθούσαμε |
00:33:16 |
άρχισε να το συζητάει. |
00:33:19 |
- Νομίζω πως ναι. |
00:33:25 |
Λοιπόν... |
00:33:29 |
Μερικοί πιστεύουν πως δεν |
00:33:34 |
Μπαίνουν ήσυχα σε |
00:33:40 |
προσπαθώντας να κλείσουν |
00:33:43 |
Αυτή κι αν είναι διορατικότητα. |
00:33:49 |
- Δεν είσαι ο Χριστός, έτσι; |
00:33:52 |
Θα περπατήσεις πάνω στο νερό |
00:33:58 |
Όχι. Φοβάμαι το νερό. |
00:34:02 |
Πάντα το φοβόμουν. |
00:34:04 |
Πρέπει να το ξεπεράσω όμως κάποτε, |
00:34:10 |
αν κουβαλήσεις τα ξύλα |
00:34:15 |
- Σκατά, ναι. |
00:34:17 |
- Πες πως έγινε. |
00:34:54 |
"Τα μόνα δώρα της θάλασσας |
00:35:01 |
"και, περιστασιακά, |
00:35:04 |
"Τώρα, δεν ξέρω πολλά για τη θάλασσα, |
00:35:08 |
"αλλά ξέρω πως έτσι είναι |
00:35:13 |
"Και ξέρω ακόμα, πόσο σπουδαίο |
00:35:16 |
"όχι απαραίτητα να είσαι δυνατός, |
00:35:21 |
"να μετράς τον εαυτό σου |
00:35:25 |
"να βρεις τον εαυτό σου τουλάχιστον μία φορά |
00:35:31 |
"αντιμετωπίζοντας την τυφλή, |
00:35:34 |
"χωρίς καμία βοήθεια παρά μόνο |
00:35:44 |
Έρχεται ένα μεγάλο κύμα! |
00:35:50 |
Ρέινι, έχω παγώσει! |
00:35:53 |
Μπορείς να με αγκαλιάσεις; |
00:36:19 |
Το ναυτικό κατεδάφισε και εγκατέλειψε |
00:36:24 |
και το μόνο που έμεινε είναι |
00:36:31 |
- Θα έσκαβες τις πλάκες. |
00:36:35 |
- Αν ήσουν ακόμα στη γύρα. |
00:36:38 |
Αγαπητοί ταξιδιώτες. |
00:36:39 |
Απλά ζω φτωχά κάτω από τον ήλιο. |
00:36:42 |
Ακούγεται ωραίο. |
00:36:44 |
Αν έρθεις, θα σου φτιάξω |
00:36:46 |
- Το υπόσχεσαι; |
00:36:57 |
Ω, μωρό μου. Μωρό μου. |
00:37:00 |
- Σταμάτα. Περίμενε. |
00:37:05 |
- Ω, ναι. |
00:37:10 |
’σε με να σβήσω το φως. |
00:37:53 |
- Μου θύμισε... |
00:38:06 |
"Έτσι είναι ο τρόπος του κόσμου |
00:38:09 |
"Που ποτέ δεν μπορείς να ξέρεις |
00:38:15 |
"Πού να στηρίξεις την πίστη σου |
00:38:22 |
"Θα αναγερθεί |
00:38:25 |
"Καίγοντας μαύρες τρύπες |
00:38:30 |
"Θα αναγερθεί |
00:38:33 |
"Κάνοντας τα λάθη χρυσάφι |
00:38:38 |
Είσαι πολύ καλός. |
00:38:42 |
100,000 καλύτερος, από όλα |
00:38:49 |
Δεν είμαι ο Σούπερμαν, |
00:38:54 |
Είσαι το σούπερ μήλο. |
00:38:56 |
Είσαι τόσο γευστικός. |
00:39:04 |
Είσαι το μήλο στα μάτια μου. |
00:39:08 |
"Έτσι είναι το πέρασμα του καιρού |
00:39:16 |
"Και ξαφνικά καταβροχθίζεται |
00:39:24 |
"Θα αναγερθεί |
00:39:27 |
"Θα βρει την πορεία μου |
00:39:32 |
"Θα αναγερθεί |
00:39:35 |
"Και θα ρίξει τον άσσο μου |
00:39:41 |
Αρχές Σεπτέμβρη, η μαμά και ο μπαμπάς |
00:39:46 |
δηλώνοντας τους ότι |
00:39:48 |
αναγνωρίστηκε από την Αριζόνα |
00:39:52 |
Μια ομάδα βοτανολόγων |
00:39:57 |
Δεν υπήρχαν ίχνη ότι ο Κρις |
00:40:01 |
Αλλά δεν υπήρχαν ούτε ίχνη πάλης. |
00:40:06 |
Η αστυνομία πιστεύει ότι ο Κρις |
00:40:09 |
και όχι ότι κάποιος |
00:40:15 |
Η αρχική ανακούφιση της μαμάς |
00:40:20 |
σε βεβαιότητα ότι ο Κρις στην πραγματικότητα |
00:41:06 |
Δυνατός. |
00:41:08 |
Μπορείς να κάνεις τα πάντα. |
00:41:14 |
Τα χρήματα, η δύναμη είναι μια ψευδαίσθηση. |
00:41:21 |
Μπορείς να είσαι εδώ. |
00:41:24 |
Εγώ και συ. |
00:41:41 |
Ένα, δύο. Όχι, όχι, όχι. |
00:41:53 |
Δυο, |
00:41:59 |
Τρία... |
00:42:52 |
Μην ντρέπεσαι. Πήγαινέ το εκεί. |
00:42:55 |
- Εδώ είναι η ταχύτητά σου. |
00:42:57 |
Πας πολύ γρήγορα, |
00:43:00 |
Έτσι, ευθεία γραμμή, ευθεία γραμμή, |
00:43:03 |
Είδες ότι αντέχεις; Απλά λίγο πιο ίσια. |
00:43:06 |
Κοίτα αυτή τη θέα! |
00:43:08 |
Έχε το νου σου στο σιτάρι, εδώ. |
00:43:11 |
Μπορείς να κοιτάξεις πίσω |
00:43:14 |
- Πώς νοιώθεις; |
00:43:16 |
Εντάξει, κράτα το ίσιο. |
00:43:19 |
Βγάλε μερικά χρήματα, φίλε μου. |
00:43:21 |
Εντάξει. |
00:43:29 |
Γουέιν. Πού πηγαίνεις; |
00:43:52 |
Κέβιν, ξέρεις ότι σ'αγαπώ. |
00:43:56 |
- Σου κάνω πλάκα. |
00:44:00 |
- Γιατί γίνεσαι τόσο εχθρικός; |
00:44:02 |
Εγώ και συ είμαστε στην ίδια πλευρά. |
00:44:04 |
- Κουράστηκα από τα πειράγματά σου. |
00:44:08 |
’σε με να φέρω... |
00:44:12 |
- Το εννοεί. |
00:44:15 |
- Μπορούμε απλά να παίξουμε χαρτιά; |
00:44:17 |
2, 4, 6 δολάρια, |
00:44:19 |
Θέλω να τους δω όλους |
00:44:21 |
- Θέλεις να παίξεις; |
00:44:39 |
- Κέβιν, πόσα έχεις γι' αυτή τη βδομάδα; |
00:44:41 |
Είμαστε στα 260. |
00:44:49 |
Θα μείνουμε στα 260, |
00:44:51 |
Έχουμε 20,000 λίρες. |
00:44:53 |
Έχουμε 20,000 λίρες |
00:45:00 |
Ας το κάνουμε μετά το φαγητό |
00:45:04 |
Mπορούμε να κάνουμε τα 500 δολάρια |
00:45:16 |
Τί γνώμη έχεις για όλα αυτά; |
00:45:19 |
Μ'αρέσουν όλα αυτά. |
00:45:33 |
Δεν νομίζω ότι μπορεί |
00:45:39 |
Είναι καμιά βιβλιοθήκη |
00:45:41 |
όπου μπορώ να βρω βιβλία |
00:45:43 |
Οτιδήποτε που να έχει σχέση με το κυνήγι |
00:45:45 |
το κάπνισμα του, ό,τι διάολο |
00:45:47 |
μίλα στον Κέβιν. |
00:45:50 |
’νθρωπος της υπαίθρου. Τί τα θέλεις όλα |
00:45:54 |
Πηγαίνω στην Αλάσκα. |
00:45:56 |
Στην Αλάσκα, Αλάσκα; |
00:45:59 |
Γιατί έχουν αγορές στην Αλάσκα. |
00:46:01 |
Στην πόλη Αλάσκα. Όχι στην Αλάσκα. |
00:46:05 |
Όχι, φίλε. |
00:46:08 |
Θα πάρω όλο το δρόμο |
00:46:13 |
Μόνος μου. |
00:46:14 |
Ξέρεις, χωρίς ρολόι, |
00:46:20 |
Αρκεί να είμαι εκεί. |
00:46:23 |
Ξέρεις, ψηλά βουνά, ποτάμια, |
00:46:27 |
Αρκεί να είμαι εκεί, ξέρεις; |
00:46:31 |
- Στην άγρια φύση. |
00:46:33 |
- Ναι. |
00:46:35 |
Τί θα κάνεις όταν φτάσουμε εκεί; |
00:46:36 |
Είσαι στην άγρια φύση τώρα, |
00:46:39 |
Απλά ζεις, φίλε. |
00:46:40 |
Είσαι απλά εκεί, αυτή τη στιγμή, |
00:46:43 |
Ναι. |
00:46:45 |
Μπορεί όταν θα γυρίσω, |
00:46:47 |
Γιατί όχι; |
00:46:48 |
Ξέρεις, για το να ξεφεύγεις |
00:46:51 |
- Κοινωνία! |
00:46:53 |
- Κοινωνία, φίλε! |
00:46:55 |
- Κοινωνία! Κοινωνία! |
00:46:57 |
Κοινωνία, ξέρεις! Κοινωνία! |
00:47:01 |
Ξέρεις τί δεν μπορώ |
00:47:04 |
Δεν καταλαβαίνω γιατί οι άνθρωποι, |
00:47:08 |
είναι τόσο κακός με τους άλλους. |
00:47:11 |
Δεν έχει νόημα για μένα. Η κρίση. |
00:47:16 |
- Λοιπόν, απλά... |
00:47:22 |
Ξέρεις, για τους γονείς, |
00:47:27 |
για τους πολιτικούς, |
00:47:33 |
Αυτό είναι λάθος. |
00:47:35 |
Είναι λάθος να μπαίνεις τόσο |
00:47:41 |
’λεξ, είσαι πολύ μικρός ακόμα, |
00:47:46 |
Αλλά σου υπόσχομαι αυτό. |
00:47:49 |
Είσαι πολύ νέος! Δεν μπορείς συνέχεια |
00:47:54 |
- Πρέπει απλά... |
00:47:58 |
- Τί; |
00:47:59 |
Μιλάω για αίμα και φωτιά. |
00:48:01 |
Μιλάμε για το να παίζεις |
00:48:03 |
Ποιός είσαι εσύ για να μου δίνεις |
00:48:05 |
Ποιός είμαι εγώ για να σου |
00:48:06 |
- Ναι. |
00:48:08 |
- Είμαι ο κύριος Ευτυχία. |
00:48:10 |
Και ο κύριος Ευτυχία μερικές φορές |
00:48:12 |
- ’λεξ, σε παρακαλώ. |
00:48:14 |
Μερικές φορές ο κύριος Ευτυχία... |
00:48:17 |
Αλλά ξέρεις πότε είναι |
00:48:19 |
- Δεν είναι πάντα χαρούμενος. |
00:48:20 |
Θα μου το πεις αυτό; |
00:48:23 |
Θα σου το πω. |
00:48:30 |
- Τώρα... |
00:48:32 |
Ένα πράγμα που πρέπει |
00:48:36 |
είναι αυτό που έγινε τέλη του 1940 |
00:48:53 |
Όταν μια έρευνα των φορολογικών |
00:48:55 |
ότι ο Κρις έδωσε όλα του τα χρήματα |
00:48:58 |
η μαμά και ο μπαμπάς |
00:49:03 |
Προσέλαβαν ιδιωτικό ντετέκτιβ |
00:49:07 |
αποφασισμένοι να τον |
00:49:10 |
Υπέθεσα ότι θα είναι με τσιγγάνους, |
00:49:19 |
Αυτές είναι οι δωρεάν |
00:49:21 |
Εσύ το είπες, ’λεξ, όχι εγώ. |
00:49:26 |
Θα χρειαστείς κάτι. |
00:49:29 |
Μάλλον θα πάρω ένα Α.22. |
00:49:35 |
Εντάξει τότε. |
00:49:37 |
Όταν σκοτώσεις το θήραμα |
00:49:40 |
Το πρώτο πράγμα που πρέπει |
00:49:42 |
είναι να βγάλεις καλά |
00:49:46 |
Και δεν έχεις πολύ χρόνο γι'αυτό. |
00:49:48 |
Εξαρτάται από τον καιρό. Ειδικά αν έχει |
00:49:52 |
Να προσέξεις να μην κάτσουν |
00:49:56 |
Γιατί όταν οι μύγες κάνουν προνύμφες |
00:50:01 |
ξέρεις αυτά τα σιχαμερά σκουλήκια, |
00:51:13 |
Με έπιασες. Με έπιασες. |
00:51:21 |
Προειδοποίησα τον Γουέιν |
00:51:23 |
Κε. Γουέστερμεργκ, Σκοτ Μπέικερ, FBI. |
00:51:27 |
- Εντυπωσιακή εξέλιξη. |
00:51:29 |
Μπορείτε να με βοηθήσετε |
00:51:33 |
- Πάμε. |
00:51:34 |
Πρέπει να κλείσουμε για λίγο. |
00:51:37 |
’λεξ, μπορείς να γυρίσεις και να δουλέψεις |
00:51:40 |
Η Τζίλ έχει το λογαριασμό σας, παιδιά. |
00:51:42 |
Να θυμάσαι ’λεξ, δεν έχει Αλάσκα μέχρι την άνοιξη. |
00:52:13 |
Τη χρονιά που τελείωσε ο Κρις |
00:52:15 |
αγόρασε το μεταχειρισμένο Ντάτσουν |
00:52:20 |
Έλειπε σχεδόν όλο το καλοκαίρι. |
00:52:23 |
Έλα. Οι γείτονες θα παρακολουθούν, |
00:52:25 |
Μπορείς να το ψεκάσεις; |
00:52:32 |
Μόλις άκουσα ότι γύρισε σπίτι, |
00:52:41 |
Στην Καλιφόρνια, επισκέφτηκε |
00:52:45 |
Ανακάλυψε ότι οι ιστορίες των γονιών μας |
00:52:50 |
ήταν προσχεδιασμένα ψέματα |
00:52:54 |
Όταν γνωρίστηκαν, ο μπαμπάς |
00:52:58 |
Και ακόμα και μετά τη γέννηση |
00:53:00 |
Ο μπαμπάς έκανε κι άλλο γιο |
00:53:05 |
με την οποία ήτανε ακόμα |
00:53:09 |
Αυτό μας προσδιόρισε αυτόματα |
00:53:19 |
Η υπεροψία του μπαμπά τον έκανε να |
00:53:26 |
Και η μαμά, στην ντροπή και την αμηχανία |
00:53:30 |
έγινε συνεργός στην εξαπάτηση. |
00:53:38 |
Η ευθραυστότητα του κρύσταλλου |
00:53:43 |
Οι γονείς μου κατάλαβαν ότι |
00:53:46 |
γιατί μπορεί να θρυμματιστεί. |
00:53:49 |
Αλλά όσον αφορά τον αδελφό μου, |
00:53:53 |
ότι η πορεία της μυστικής |
00:53:55 |
έφερε τον όλεθρο που θα μπορούσε |
00:54:01 |
Ο ψεύτικος γάμος τους και η άρνηση |
00:54:06 |
ήταν, για τον Κρις, |
00:54:11 |
Ένοιωσε ότι ολόκληρη η ζωή του, |
00:54:15 |
που ξαφνικά αλλάζει ροή. |
00:54:26 |
Αυτές οι αποκαλύψεις χτύπησαν τον πυρήνα |
00:54:31 |
Έκανε την παιδική του ηλικία |
00:54:37 |
Ο Κρις ποτέ δεν τους είπε |
00:54:42 |
και με έβαλε να υποσχεθώ |
00:54:45 |
Δεν μπορώ να πληρώσω τέσσερα. |
00:54:48 |
Ο Μπράιαν δεν μπορεί να πληρώσει |
00:54:52 |
Μπορώ να σας βοηθήσω; |
00:54:53 |
Ναι. Αν ήθελα να κωπηλατήσω |
00:54:56 |
ποιό είναι το καλύτερο μέρος |
00:54:58 |
Μισό λεπτό |
00:54:59 |
"Να ξεκινήσω;" |
00:55:04 |
- Όχι πολλή. |
00:55:07 |
’δεια; ’δεια για ποιό |
00:55:10 |
Δεν μπορείς να κωπηλατήσεις |
00:55:12 |
Αν θέλεις μπορείς να κάνεις αίτηση εδώ, |
00:55:15 |
και θα σε βάλω στη λίστα |
00:55:17 |
Όχι, έχω αυτόν μαζί μου. |
00:55:19 |
Υπάρχει λίστα αναμονής |
00:55:22 |
Σωστά. |
00:55:24 |
- Ναι, θα είναι... |
00:55:26 |
Ναι, περίμενε ένα λεπτό. |
00:55:28 |
Λοιπόν, θα είμαστε εγώ κι εσύ |
00:55:32 |
ή θα είμαστε εγώ, εσύ |
00:55:35 |
Η επόμενη διαθέσιμη είναι στις 17 Μαΐου 2003. |
00:55:41 |
Ωραία. Έγινε. Οι τρείς μας τότε. |
00:55:45 |
Δώδεκα χρόνια; |
00:55:47 |
- Τί; |
00:55:49 |
Να κωπηλατήσεις σε ένα ποτάμι. |
00:55:51 |
Θα σε πάρω πίσω. |
00:55:53 |
Μπορείς να κάνεις αυτό, |
00:55:55 |
ή να μπείτε σε ομάδα ράφτινγκ, |
00:55:58 |
Μπορεί να έχουν ακυρώσεις |
00:56:00 |
αλλά θα σας κοστίσει 2000 δολάρια. |
00:56:04 |
Ευχαριστώ πολύ. |
00:56:44 |
Κράνος, φίλε! |
00:57:25 |
Είμαι ο Σούπερτραμπ! |
00:57:39 |
"Αν παραδεχτούμε ότι η ανθρώπινη ζωή |
00:57:43 |
"η πιθανότητα της ζωής καταστρέφεται." |
00:58:17 |
Γεια! |
00:58:20 |
Γεια. |
00:58:22 |
Έλα μαζί μας. |
00:58:26 |
Έχουμε χοτ ντογκ. |
00:58:43 |
- Λέγομαι Μάντς. |
00:58:45 |
- Μάντς. Γεια. |
00:58:46 |
- ’λεξ. |
00:58:48 |
Γεια. Είμαι η Σόνια. |
00:58:51 |
Γεια, ’λεξ. |
00:58:54 |
Είμαστε από την Κοπεγχάγη, |
00:58:59 |
Είμαι. |
00:59:07 |
- Είσαι τρελός! Είσαι τρελός, φίλε. |
00:59:10 |
Σόνια μείνε μακριά του. Μείνε |
00:59:13 |
Θα σου φτιάξω χοτ ντογκ. |
00:59:18 |
Μ'αρέσει αυτό. Σου αρέσει; |
00:59:21 |
Ξέρεις, έτσι είναι η φύση. |
00:59:34 |
Πού πηγαίνεις; |
00:59:36 |
- Δεν έχω αποφασίσει ακόμα. |
00:59:39 |
Μας αρέσει πάρα πολύ. |
00:59:42 |
Χαρήκαμε που σε γνωρίσαμε. |
00:59:44 |
Πήγαμε στο Λος ’ντζελες, |
00:59:48 |
Ω, ναι. Το Λας Βέγκας είναι πολύ ωραίο. |
00:59:58 |
- Το σύμπαν είναι πολύ ωραίο. |
01:00:00 |
- Ναι. |
01:00:03 |
Μόνο το μέρος. Εννοεί την πόλη. |
01:00:07 |
Αλλά μετά ήρθαμε εδώ. Δεν με νοιάζει |
01:00:13 |
Ξέρεις μπορείς να πας |
01:00:16 |
- Ναι; |
01:00:17 |
Μπορείς να πάρεις το καγιάκ, |
01:00:22 |
προς το φράγμα του Χούβερ, |
01:00:24 |
και από κει ακολουθείς το ποτάμι |
01:00:29 |
- Αλήθεια; |
01:00:35 |
Έλα, έλα! |
01:00:37 |
Είναι τόσο αργή μερικές φορές. |
01:00:41 |
- Ορίστε ο χάρτης. |
01:00:47 |
- Εδώ. Το φράγμα του Χούβερ. |
01:00:49 |
Περίπου 330 χιλιόμετρα, πιστεύω. |
01:00:51 |
- Σε μίλια; |
01:00:54 |
- Διακόσια μίλια. |
01:00:59 |
Αναρωτιέμαι αν θα μπορούσα |
01:01:00 |
όλο το δρόμο προς τον κόλπο |
01:01:03 |
Ναι, ναι, ναι, μπορείς. |
01:01:06 |
Θα έρθω μαζί σου. Αφήνουμε την Σόνια εδώ, |
01:01:09 |
Όχι, όχι. |
01:01:11 |
Γιατί στην καρδιά του κάθε άντρα, |
01:01:32 |
Ω, φίλε. |
01:01:35 |
Πρέπει να φύγω, παιδιά. |
01:01:37 |
- Τί συμβαίνει; |
01:01:39 |
Η περιπολία του ποταμιού με ψάχνει. |
01:01:43 |
Πρέπει να έχεις άδεια, |
01:01:44 |
για να είσαι εδώ, |
01:01:48 |
Αν δεις κάποιον, |
01:01:50 |
πες του ότι δεν με είδες, εντάξει; |
01:01:52 |
Εντάξει. |
01:01:53 |
Λυπάμαι και πάλι φίλε. |
01:01:58 |
Πρόσεχε, φίλε. |
01:01:59 |
- Εντάξει. Πρόσεχε, Μάντς. |
01:02:00 |
- Αντίο, ’λεξ. |
01:02:03 |
Χαιρέτα μου το Μεξικό. |
01:02:08 |
Αντίο, ’λεξ. |
01:02:42 |
Θα ήταν Χριστούγεννα |
01:02:46 |
και τα μόνα νέα που είχαμε, |
01:02:50 |
Ξύπνησα πριν μερικές μέρες, |
01:02:54 |
ότι δεν ήταν μόνο οι γονείς μου |
01:02:58 |
Γλυκιά μου; |
01:02:59 |
Εγώ φταίω. Λυπάμαι. |
01:03:05 |
Δώσε μου άλλη μια ευκαιρία. |
01:03:09 |
Σε παρακαλώ... Έλα. |
01:03:15 |
Έλα. Μου ζητάει κι άλλο κέρμα, |
01:03:18 |
και δεν το έχω, |
01:03:22 |
Έλα τώρα, μη μου το κλείνεις. |
01:03:25 |
Πάρε ένα κέρμα. |
01:03:28 |
Ευχαριστώ. |
01:03:29 |
Ένα κέρμα ήρθε από τον ουρανό, |
01:03:33 |
και είμαι εδώ και σου μιλάω πάλι. |
01:03:38 |
Έχω το κέρμα τώρα, ας... |
01:03:46 |
Αναρωτιέμαι γιατί δεν προσπάθησε να τηλεφωνήσει |
01:03:50 |
Θα μπορούσε να το κλείσει |
01:03:54 |
Γιατί δεν έστειλε κάποιο γράμμα, |
01:03:58 |
Με πληγώνει λίγο, |
01:04:02 |
αλλά είπα ότι δεν πειράζει. |
01:04:07 |
Ήξερε ότι τον αγαπούσα αρκετά |
01:04:13 |
Και με βοήθησε να θυμηθώ ότι ήταν |
01:04:17 |
κάτι παραπάνω από οργή |
01:04:26 |
Ο Κρις ήταν πάντα τυχοδιώκτης. |
01:04:44 |
Όταν ήταν τεσσάρων χρονών, |
01:04:46 |
περιπλανιότανε έξι τετράγωνα μακριά |
01:04:58 |
Τον βρήκαν στην κουζίνα ενός γείτονα, |
01:05:00 |
πάνω σε μια καρέκλα, |
01:05:06 |
Όποιο ντουλάπι κι αν άνοιγε τώρα, |
01:07:09 |
- Ζούσες σε σπηλιά για 36 μέρες; |
01:07:13 |
Και πώς πήγες στο Μεξικό; |
01:07:15 |
Από το αυλάκι στο φράγμα του Μορέλο. |
01:07:18 |
Το ποτάμι στεγνώνει αρκετά γρήγορα |
01:07:20 |
Ναι. Γίνεται κανάλι άρδευσης, |
01:07:26 |
Πέρασα το καγιάκ μου μέσα από την έρημο, |
01:07:31 |
Αλλά μετά από μερικές εβδομάδες, |
01:07:35 |
Έτσι περπάτησα βόρεια. Και να 'μαι. |
01:07:38 |
Δεν μπορείς να περνάς τα σύνορα, |
01:07:41 |
- Συνεννοηθήκαμε; |
01:07:43 |
Έφαγα αρκετή άμμο ώστε |
01:07:46 |
Εντάξει. Βολέψου. Θα γυρίσω αμέσως. |
01:07:50 |
Μπορεί κάποιος να ρωτήσει, "Γιατί να μην κάνουμε κάτι τώρα; |
01:07:55 |
Η απάντηση είναι φανερή. |
00:00:58 |
- Χρόνο; |
00:01:00 |
Ναι. |
00:01:02 |
Εντάξει. |
00:01:45 |
Μπροστά και πίσω. |
00:01:46 |
Δεν έχω άλλους πίνακες με αποκόμματα, |
00:01:50 |
- Επόμενος. |
00:01:52 |
Μπορείτε να μου πείτε |
00:01:55 |
- Χάσατε την ταυτότητά σας, κύριε; |
00:01:57 |
Έχετε πιστοποιητικό γεννήσεως; |
00:02:02 |
Εντάξει. Πρέπει να το λύσετε |
00:02:06 |
Θα τους βρείτε το πρωί. |
00:02:11 |
και θα σε βοηθήσουμε με το εισιτήριο |
00:02:13 |
Έλα σε αυτό το γραφείο |
00:02:15 |
- Εντάξει. |
00:02:17 |
- Αλεξάντερ Σούπερτραμπ. |
00:02:21 |
- Αλεξάντερ Σούπερτραμπ. |
00:02:27 |
Ναι. |
00:02:29 |
Εντάξει, Θα σε ψάξω Σούπερτραμπ. |
00:02:35 |
- Ορίστε, Σούπερτραμπ. |
00:02:38 |
Εντάξει, μωρό. |
00:02:39 |
- Και κάτι τελευταίο. |
00:02:44 |
Έχετε κανένα κρεβάτι για μένα; |
00:02:46 |
Ω, όχι. Έχω κρεβάτι για σένα. |
00:02:50 |
Συμπλήρωσέ το. Και θα σε φτιάξω αμέσως. |
00:02:56 |
- Τί γίνεται εκεί πίσω; |
00:02:59 |
- Έλα, τώρα. Βοήθησέ με. |
00:03:02 |
Σούπερτραμπ, σωστά; |
00:03:07 |
Ξέρεις πως είναι τα πράγματα. |
00:03:42 |
Δίνε του! |
00:04:32 |
Ευχαριστώ, δεν θα το χρειαστώ |
00:04:34 |
Μας αφήνεις τόσο γρήγορα; Σούπερτραμπ! |
00:05:40 |
Δείξε μου το πρόσωπό σου. |
00:05:45 |
Αν σε ξαναδώ, δεν θα σε συλλάβω, |
00:05:48 |
Αυτός είναι ο γαμημένος |
00:05:50 |
και θα κάνουμε ό,τι χρειαστεί |
00:05:52 |
για να μην αφήσουμε εσάς τους τσαμπατζήδες |
00:05:54 |
Μάλιστα, κύριε. |
00:05:59 |
Έχεις ταυτότητα; |
00:06:02 |
- Όχι, κύριε. |
00:06:06 |
Τελευταία φορά, φίλε μου. |
00:06:09 |
Όλα εντάξει. |
00:06:18 |
Καλό αγόρι! |
00:06:38 |
Ναι! Αυτό εννοούσα. |
00:06:44 |
Είναι μυστήριο για μένα. |
00:06:48 |
Έχουμε μια πλεονεξία που |
00:06:55 |
Πρέπει να θέλεις περισσότερα |
00:07:01 |
Έως ότου τα έχεις όλα |
00:07:09 |
Κοινωνία, είσαι μια τρελή ράτσα. |
00:07:15 |
Ελπίζω να μην είσαι μόνη |
00:07:24 |
Όταν θέλεις πιο πολλά απ' ό,τι έχεις |
00:07:30 |
Και όταν σκέφτεσαι περισσότερο απ' ότι θέλεις, |
00:07:36 |
Νομίζω ότι πρέπει να βρω |
00:07:42 |
γιατί όταν έχεις περισσότερα |
00:07:45 |
χρειάζεσαι περισσότερο χώρο. |
00:07:50 |
Κοινωνία, είσαι μια τρελή ράτσα. |
00:07:56 |
Ελπίζω να μην είσαι μόνη |
00:08:02 |
Κοινωνία, τρελή πράγματι |
00:08:08 |
Ελπίζω να μην είσαι μόνη |
00:09:04 |
Ευχαριστώ πολύ. |
00:09:14 |
Στα γράμματα που μου έγραψε ο Κρις |
00:09:18 |
ήταν φανερό ότι το άγχος και ο προβληματισμός του |
00:09:32 |
Είπε ότι ήμουν το μοναδικό |
00:09:33 |
που μπορούσε να καταλάβει |
00:09:36 |
Με ποιανού τα χρήματα αγόρασες |
00:09:39 |
Δουλεύω. Ο μόνος λόγος |
00:09:42 |
γυρίζεις γύρω γύρω |
00:09:45 |
Κάνω τις απαιτούμενες επαφές |
00:09:48 |
Δεν σε νοιάζει καθόλου για το τί κάνω! |
00:09:50 |
Ούτε καν θέλω να το συζητήσω |
00:09:52 |
Μη φεύγεις από μένα, γυναίκα! |
00:09:56 |
Παιδιά! Δείτε τί μου κάνει |
00:09:58 |
Για όνομα του Θεού, |
00:10:02 |
’ντε γαμήσου! Σε σιχαίνομαι! |
00:10:06 |
Δεν θα γίνει κανένα πάρτι. |
00:10:10 |
Θα ακυρώσεις τα Χριστούγεννα; |
00:10:13 |
Σωστά! Είμαι ο Θεός. |
00:10:15 |
Δεν είσαι ο Θεός. |
00:10:18 |
Αυτά είναι μαλακίες! |
00:12:15 |
Είμαστε 10 κάτω! |
00:12:25 |
’λεξ, δεν θέλω να σε ενοχλώ |
00:12:30 |
Θα σε κρατήσω και θα σε βοηθήσουμε όλοι |
00:12:34 |
αλλά πρέπει να αρχίσεις |
00:12:45 |
Με την πάροδο σχεδόν ενός χρόνου |
00:12:49 |
ο θυμός των γονιών μου, |
00:12:52 |
η ενοχή τους, |
00:12:58 |
Και ο πόνος τους έκανε |
00:13:03 |
Ακόμα και τα πρόσωπά τους, |
00:13:31 |
Πείθει τον εαυτό της ότι είναι ο Κρις, |
00:13:35 |
ότι είναι ο γιός της, κάθε φορά που |
00:13:37 |
Ότι είναι ο γιός της, κάθε φορά που |
00:13:40 |
Και φοβάμαι για την μητέρα μέσα της. |
00:13:46 |
Ένστικτα που αισθάνονται την απειλή |
00:13:51 |
και αμετάκλητης που το μυαλό |
00:13:58 |
Αναρωτιέμαι αν θα μπορούσα να καταλάβω, |
00:14:06 |
αλλά πιάνω τον εαυτό μου |
00:14:09 |
ότι δεν είναι αυτοί οι γονείς |
00:14:13 |
αλλά άνθρωποι που μαλάκωσαν |
00:14:22 |
Παρόλα αυτά ό,τι λέει ο Κρις, |
00:14:29 |
Και εμπιστεύομαι ό,τι κι αν κάνει, |
00:14:34 |
Αυτή είναι η ζωή μας. |
00:15:44 |
Μεγάλο παιχνίδι. |
00:15:48 |
Τό πιασα. |
00:17:40 |
Γαμώτο! |
00:17:46 |
Φύγε! |
00:18:30 |
"Μπαμπά, μπορώ να ανάψω την ψησταριά, |
00:18:34 |
"Μπορείς να φέρεις το υγρό |
00:18:35 |
"Έλα, μπαμπά. Σε παρακαλώ, μπαμπά" |
00:18:39 |
"Λοιπόν, γιατί όχι, Γουόλτ; |
00:18:41 |
"Σκάσε, Κάριν! Σκάσε, Κάριν! |
00:18:43 |
"Όχι, Μπίλυ. Στο είπα μια φορά. |
00:18:48 |
"Εντάξει; |
00:18:50 |
"Με ακούς; Με ακούς, γυναίκα; |
00:18:52 |
"Με ακούς, γυναίκα; Έ; |
00:18:57 |
"Συγνώμη. Συγνώμη, Γουόλτ. Λυπάμαι." |
00:19:16 |
Σκατά. |
00:19:23 |
Όχι! Όχι! Να πάρει! |
00:19:31 |
Να πάρει! Γαμώτο! |
00:20:17 |
"Έγινε αισθητή η παρουσία μιας δύναμης |
00:20:23 |
"Ήταν ένα μέρος για παγανιστικές |
00:20:28 |
"που κατοικήθηκε |
00:20:32 |
"και από άγρια ζώα." |
00:20:57 |
Σάνι. |
00:20:58 |
Σάνι! Έλα εδώ, μωρό μου. |
00:21:07 |
Όχι. Όχι! |
00:21:43 |
Στο μόνο πράγμα που έχω |
00:21:47 |
- Ναι. |
00:21:50 |
Εντάξει. Ας το ακούσουμε |
00:21:57 |
Ας καλωσορίσουμε την Τρέισυ Τ |
00:21:59 |
Ας καλωσορίσουμε την Τρέισυ Τ |
00:22:09 |
Γεια. Με λένε Τρέισυ. |
00:22:11 |
- Tρέισυ! |
00:22:42 |
Ο Τζάκ Λόντον είναι βασιλιάς! |
00:22:46 |
Θα μείνεις μαζί μας για πολύ; |
00:22:49 |
Περιμένω μια επιταγή από την |
00:22:51 |
στο Σάλτον Σίτυ |
00:22:54 |
Πρέπει να ετοιμαστώ |
00:22:57 |
Όταν πέσει λίγο ο ήλιος, |
00:23:02 |
Όταν έρθει η επιταγή, |
00:23:04 |
μερικά ψηλά βουνά να σκαρφαλώνω |
00:23:08 |
Πρέπει να δω μέχρι που θα φτάσουν |
00:23:10 |
Πρέπει να αγοράσω αρκετές προμήθειες |
00:23:15 |
Οπότε ίσως χρειαστεί να βρω |
00:23:20 |
Θα σου δώσουμε κάτι για τις ημέρες |
00:23:24 |
Δεν θα πάρω χρήματα από σένα, Ρέινι. |
00:23:27 |
Ήταν πολύ ευχάριστο |
00:23:30 |
Φαίνεστε να είστε μια χαρά. |
00:23:32 |
- Είμαστε μια χαρά. |
00:23:34 |
Είμαστε αρκετά καλά. |
00:23:36 |
Δεν νομίζεις |
00:23:39 |
ότι πρέπει να συστηθείς στη μικρή |
00:23:48 |
Εγώ... |
00:24:24 |
- Γεια. |
00:24:32 |
Πουλάς αυτά τα βιβλία; |
00:24:34 |
Ναι. Τα πουλάμε. |
00:24:38 |
Αυτός ήταν. |
00:24:44 |
Μου αρέσει να διαβάζω. |
00:24:46 |
- Εσένα; |
00:24:49 |
Αυτό είναι καλό. |
00:24:52 |
’κουσα το τραγούδι σου χτές το βράδυ. |
00:24:57 |
- Είμαι απαίσια. |
00:25:03 |
Ευχαριστώ. |
00:25:07 |
Θα πήγαινα βόλτα στο βουνό |
00:25:11 |
- Θέλεις να έρθεις; |
00:25:22 |
- Γεια. |
00:25:26 |
Θέλω να σε ξεναγήσω εδώ γύρω. |
00:25:34 |
Έρχονται πολλοί τουρίστες |
00:25:36 |
και κοιτάζουν αυτή την πόρτα εδώ. |
00:25:41 |
Βρίσκω πόρτες αυτοκινήτων, τις βάζω όλες εδώ |
00:25:45 |
Πού βρήκες τους τηλεφωνικούς στύλους; |
00:25:46 |
Αρκετοί άνθρωποι στην κοιλάδα |
00:25:49 |
Όλοι τώρα, πιστεύω, |
00:25:52 |
Και θέλω να έχω την σοφία |
00:25:56 |
Και έτσι γίνεται. |
00:25:59 |
Πιστεύεις αλήθεια στην αγάπη, |
00:26:01 |
Ναι. Εντελώς. |
00:26:04 |
Είναι μια ιστορία αγάπης, |
00:26:09 |
Ότι ο Θεός πραγματικά μας αγαπάει, |
00:26:13 |
Σε ικανοποιεί αυτή η απάντηση; |
00:26:14 |
- Ναι. |
00:26:18 |
Μου αρέσει εδώ. Νομίζω ότι η ελευθερία |
00:26:22 |
Δεν θα έφευγα ούτε για 10 εκατομμύρια, |
00:26:28 |
Είμαι ευχαριστημένος εδώ στην έρημο, |
00:26:32 |
Και είναι όλο και καλύτερα. |
00:26:37 |
ήταν οι εγκαταστάσεις υπονόμων για το Ναυτικό |
00:26:44 |
Αν θέλεις, μπορείς να βάλεις |
00:26:46 |
Και θα κάνω και γω το ίδιο, |
00:26:50 |
Είσαι μια χαρά. |
00:26:56 |
Μπορείς να σκουπίσεις τα χέρια σου |
00:27:19 |
’ρχισα να πεινάω. |
00:27:23 |
Ήμουν δυο χρόνια πιο μεγάλη |
00:27:30 |
- Απίστευτο. |
00:27:34 |
Νόμιζα ότι εγώ και ο άντρας μου |
00:27:39 |
θα κάναμε παιδιά και θα μέναμε |
00:27:44 |
αλλά δεν έγινε έτσι. |
00:27:47 |
Με άφησε. |
00:27:54 |
Λοιπόν, εγώ... |
00:27:57 |
Τέλος πάντων, |
00:27:59 |
κατέληξα να μεγαλώνω τον Ρίνο μόνη μου. |
00:28:05 |
Μετά γνώρισα τον Ρέινι. |
00:28:08 |
Ήταν πολύ γλυκό. Ήταν καλά στην αρχή. |
00:28:16 |
Ο Ρίνο ήταν στην εφηβεία... |
00:28:21 |
και άρχιζε να γίνεται άντρας. |
00:28:29 |
Και δεν είχα νέα του για δυο χρόνια. |
00:28:38 |
Δεν ξέρω καν που βρίσκεται. |
00:28:41 |
Εύχομαι να τον συναντήσω, |
00:28:46 |
Ξέρετε που βρίσκεστε; |
00:28:53 |
Παιδιά; |
00:28:56 |
Ναι, πεινάμε. |
00:29:03 |
Θα είμαι εντάξει. |
00:29:16 |
Θέλεις να έρθεις για φαγητό; |
00:29:18 |
Ή θα καθίσουμε εκεί. |
00:29:27 |
Πάμε. Πάμε. |
00:29:31 |
Ελάτε παιδιά. Αρχίζει να κρυώνει. |
00:29:37 |
Κοίτα αυτό. Φο μπιζού; |
00:30:12 |
Αυτό το φτωχό κορίτσι είναι έτοιμο |
00:30:17 |
Κι εδώ είσαι και συ, |
00:30:28 |
- Η Τζαν σου μίλησε για τον Ρίνο, σωστά; |
00:30:28 |
- Η Τζαν σου μίλησε για τον Ρίνο, σωστά; |
00:30:35 |
Τα παιδιά μπορούν να είναι αρκετά σκληρά |
00:30:39 |
Σκοπεύεις να δεις το δικό σου; |
00:30:44 |
Έχω μόνο ένα σχέδιο, Ρέινι. |
00:30:47 |
Την Αλάσκα; |
00:30:50 |
Την Αλάσκα. |
00:31:03 |
Παρακαλώ; |
00:31:06 |
- Καλά Χριστούγεννα. |
00:31:18 |
Οι γονείς μου πήγαν στην πόλη. |
00:31:21 |
Όχι. |
00:31:23 |
Ναι. Πήγαν να καλέσουν τη γιαγιά μου |
00:31:27 |
Όχι, εννοώ ότι δεν μπορούμε |
00:31:30 |
Γιατί όχι; |
00:31:39 |
Πόσο χρονών είσαι; |
00:31:41 |
Δεκαοχτώ. |
00:31:45 |
Δεκαεπτά. |
00:31:49 |
Ποιά χρονιά γεννήθηκες; |
00:31:58 |
Είμαι 16. |
00:32:13 |
Θέλεις να κάνουμε κάτι μαζί; |
00:33:30 |
Μπορείς να στείλεις γράμμα σε αυτή |
00:33:36 |
Δεν ξέρω πότε θα το πάρω, |
00:33:45 |
Είσαι σκέτη μαγεία. |
00:33:47 |
- Ναι; |
00:33:51 |
Και να θυμάσαι |
00:33:53 |
αν θέλεις κάτι στη ζωή, |
00:34:19 |
- Να προσέχεις, μικρέ. |
00:34:23 |
- Λύση για την παραμονή της Πρωτοχρονιάς; |
00:35:34 |
Απλά πάρε το σάκο σου |
00:35:38 |
Δεν χρειάζομαι αγκαλιές. |
00:35:55 |
Γεια. |
00:36:09 |
Αντίο! |
00:36:25 |
Ενάμισης χρόνος πέρασε από αυτό |
00:36:37 |
Το βάρος της εξαφάνισης του Κρις |
00:36:54 |
"Είχα περάσει πολλά, |
00:36:58 |
"και τώρα νομίζω ότι βρήκα τί |
00:37:05 |
"Μια ήσυχη και απομονωμένη |
00:37:10 |
"με την πιθανότητα να είσαι χρήσιμος |
00:37:16 |
"και που δεν είναι εξοικειωμένοι |
00:37:22 |
"Και η εργασία που κάποιος ελπίζει |
00:37:26 |
"Η ξεκούραση, η φύση, |
00:37:31 |
η αγάπη για τον συνάνθρωπο. |
00:37:37 |
"Αυτή είναι η ιδέα που έχω |
00:37:43 |
"Και μετά, πάνω απ' όλα αυτά, |
00:37:50 |
"και ίσως και παιδιά. |
00:37:54 |
"Τί άλλο θα επιθυμούσε η καρδιά |
00:38:05 |
Έρχεται ένα πρωί που μπορώ να νοιώσω |
00:38:10 |
Ότι δεν έχει μείνει πια |
00:38:14 |
Θα κινούμαι σε μια σουρεαλιστική |
00:38:19 |
Αλλά η καρδιά μου δεν θα είναι ποτέ |
00:38:25 |
Σίγουρα όπως αναπνέω |
00:38:29 |
Θα κρατήσω αυτή τη σοφία στη σάρκα μου |
00:38:31 |
Θα κρατήσω αυτή τη σοφία στη σάρκα μου |
00:38:34 |
Φεύγω από εδώ πιστεύοντας |
00:38:39 |
Και υπάρχει λόγος που θα |
00:38:43 |
Λόγος που θα γυρίσω |
00:38:50 |
Καθώς περπατώ το ημισφαίριο |
00:38:55 |
Έφτασα την επιθυμία μου |
00:38:59 |
Έχω πληγωθεί και |
00:39:04 |
Τώρα για την προσγείωση ήμουν |
00:39:07 |
Προσγειωμένος έχω καθαριστεί |
00:39:10 |
Σίγουρα όπως αναπνέω |
00:39:15 |
Θα κρατήσω αυτή τη σοφία στη σάρκα μου |
00:39:19 |
Φεύγω από εδώ πιστεύοντας |
00:39:24 |
Αυτή η αγάπη δεν έχει |
00:42:35 |
Που έχεις κατασκηνώσει; |
00:42:38 |
Έξω από το Χοτ Σπρίνγκς. |
00:42:41 |
Ζω εδώ έξι χρόνια |
00:42:45 |
και ποτέ δεν άκουσα |
00:42:47 |
- Πες μου πώς θα πάω εκεί. |
00:42:53 |
- Ρον Φράντζ. |
00:42:56 |
’λεξ; Από πού είσαι, ’λεξ; |
00:42:59 |
- Από τη δυτική Βιρτζίνια. |
00:43:48 |
Αυτό είναι κάτι εδώ έξω. |
00:43:58 |
Δεν... |
00:44:00 |
Δεν ανησυχείς γι'αυτούς τους χασικλήδες |
00:44:05 |
Όχι, δεν ενοχλούν κανέναν. |
00:44:09 |
Μου φαίνεσαι πολύ έξυπνος. |
00:44:13 |
Νομίζω πως το κεφάλι μου |
00:44:16 |
Αυτό εννοούσα. |
00:44:22 |
Πόσο καιρό είσαι εδώ; |
00:44:26 |
- Δυο βδομάδες. |
00:44:29 |
Σε πολλά μέρη. |
00:44:34 |
- Πόσων χρονών είσαι; |
00:44:38 |
Εικοσιτριών χρονών! |
00:44:39 |
Παιδί μου, δεν νομίζεις ότι πρέπει |
00:44:42 |
Και να βρεις δουλειά; |
00:44:49 |
Κοιτάξτε, κύριε Φράντζ, |
00:44:51 |
πιστεύω ότι οι καριέρες είναι ανακάλυψη |
00:44:56 |
Δεν χρειάζεται να ανησυχείτε για μένα. |
00:45:00 |
Δεν είμαι άπορος. |
00:45:06 |
- Μες τη βρώμα; |
00:45:15 |
- Πού είναι η οικογένειά σου; |
00:45:22 |
Είναι κρίμα. |
00:45:27 |
Κύριε Φράντζ, |
00:45:30 |
Ελάτε. |
00:45:34 |
Ελάτε. |
00:46:01 |
Είναι πολύ ψηλά και απότομα |
00:46:08 |
Εντάξει, |
00:46:11 |
αλλά ακόμα και από εδώ, |
00:46:16 |
Από την κορυφή μπορείτε να δείτε |
00:46:21 |
Μπορείς να δεις την θάλασσα Σάλτον |
00:46:24 |
Ναι, κύριε. |
00:46:26 |
Χριστέ μου. |
00:46:29 |
- Δεν θέλετε να ανέβετε; |
00:46:37 |
Πέρασα την περισσότερή μου ζωή, |
00:46:42 |
Την πρωτοχρονιά, του 1957, |
00:46:49 |
Η γυναίκα μου με την γιό μου ήταν εδώ, |
00:46:53 |
και κάποιος πιωμένος έπεσε πάνω τους. |
00:46:57 |
Τους σκότωσε και τους δυο. |
00:47:03 |
Τώρα μπορεί να σκεφτείς |
00:47:11 |
που θα έκανα θα ήταν να το ρίξω |
00:47:15 |
Αλλά εκείνο τον καιρό, |
00:47:19 |
Και το έκανα πολύ! |
00:47:25 |
Αλλά σύντομα κατάλαβα |
00:47:28 |
Δεν έκανα στη γυναίκα μου και στο γιό μου |
00:47:33 |
Γι' αυτό συνήλθα και |
00:47:37 |
κρύα γαλοπούλα. |
00:47:40 |
Αυτά είναι τα δικά μου |
00:47:46 |
Ταξιδεύετε ποτέ κύριε Φράντζ; |
00:47:49 |
Όχι, δεν μπορώ να αφήσω |
00:47:54 |
Χαράζω δέρματα. |
00:47:59 |
Με αυτό και τη σύνταξή μου |
00:48:01 |
Αλλά κάθε φορά που σκέφτομαι |
00:48:04 |
μένω πολύ πίσω στις παραγγελίες |
00:48:08 |
Όταν τελειώσουμε το φαγητό, |
00:48:11 |
- Αλήθεια; |
00:48:12 |
Ήλπιζα να το πεις αυτό. |
00:48:14 |
- Είναι απίστευτο πόσο σφυρηλατημένο είναι. |
00:48:17 |
Όταν το δέρμα είναι υγρό μπορείς... |
00:48:19 |
- Είναι σαν βούτυρο. |
00:48:20 |
Είναι απίστευτο. Και μετά σκληραίνει, |
00:49:09 |
Ένα καλό χτύπημα με το σφυρί. |
00:50:15 |
Πήγα στην νότια Ντακότα. |
00:50:19 |
για κάποιον Γουέιν. |
00:50:21 |
Πήρα τον ποταμό Κολοράντο |
00:50:23 |
πέρασα από το Γράντ Κάνυον |
00:50:27 |
και είναι το πιο τρομακτικό πράγμα |
00:50:30 |
Πήγα από το Κολοράντο στο Μεξικό, |
00:50:37 |
Το βουνό της Σωτηρίας. |
00:50:41 |
Τί σημαίνει το "Β"; |
00:50:44 |
Βορράς. |
00:50:47 |
Αλάσκα; |
00:50:51 |
Παιδί μου, από τί προσπαθείς |
00:50:55 |
Θα μπορούσα να σας κάνω |
00:50:59 |
Μόνο που ξέρω την απάντηση! |
00:51:02 |
Την ξέρεις, έτσι; |
00:51:04 |
Την ξέρω, κύριε Φράντζ! |
00:51:09 |
Να φύγετε από αυτό το μοναχικό σπίτι, |
00:51:12 |
Να ξαναβγείτε στο δρόμο! Αλήθεια! |
00:51:17 |
Θα ζήσεις πολλά χρόνια, Ρον! |
00:51:20 |
Πρέπει να κάνεις μια ριζική αλλαγή |
00:51:24 |
Ο πυρήνας του ανθρώπινου πνεύματος, |
00:51:28 |
Και εσείς, ένας πεισματάρης γέρος, |
00:51:34 |
- Κάθομαι πάνω στον κώλο μου; |
00:51:38 |
Θα σου δείξω πώς κάθομαι |
00:51:43 |
"Πεισματάρης γέρος." |
00:51:46 |
Θα σου δείξω! |
00:51:48 |
Έλα, τότε! Έλα. |
00:51:54 |
Κάθομαι στον κώλο μου; Ναι. |
00:51:59 |
Έλα, γέρο. |
00:52:01 |
Κάθομαι στον κώλο μου. |
00:52:03 |
Έλα. Συνέχισε! |
00:52:08 |
Τα πας μια χαρά! |
00:52:15 |
- Συνέχισε. Συνέχισε, Ρον! |
00:52:19 |
Μπορεί κανείς να το δει αυτό; |
00:52:31 |
Ναι. |
00:52:35 |
- Είσαι καλά; |
00:52:57 |
Θα μου λείψεις όταν φύγεις. |
00:53:01 |
Και μένα θα μου λείψεις, Ρον. |
00:53:05 |
ότι η χαρά της ζωής προέρχεται αποκλειστικά |
00:53:10 |
Ο Θεός τα έβαλε γύρω μας. |
00:53:12 |
Είναι σε όσα μπορούμε να ζήσουμε. |
00:53:16 |
Οι άνθρωποι πρέπει να αλλάξουν |
00:53:19 |
Ναι, θα το κρατήσω αυτό. |
00:53:23 |
Όχι, εγώ. |
00:53:29 |
Εγώ. |
00:53:29 |
Εγώ. |
00:53:32 |
Αλλά θέλω να σου πω κάτι. |
00:53:38 |
Απ' όλα τα κομμάτια που ένωσα, |
00:53:41 |
ξέρεις, απ' αυτά που μου είπες |
00:53:47 |
Και τα προβλήματα που είχες |
00:53:52 |
Αλλά υπάρχει κάτι άλλο, μεγαλύτερο, |
00:53:57 |
και είναι αυτό που λέμε Θεός. |
00:54:06 |
Αλλά όταν συγχωρείς, |
00:54:12 |
αγαπάς. |
00:54:17 |
Και όταν αγαπάς, |
00:54:21 |
Το φώς του Θεού, λάμπει |
00:54:28 |
- Σκατά. |
00:54:42 |
Στο είπα! |
00:54:46 |
Πού είναι τα ζώα τώρα; |
00:54:50 |
Πεινάω! Πεινάω! |
00:55:11 |
"Για μια στιγμή ανακάλυψε και πάλι |
00:55:16 |
"Ήταν εδώ στη γη για να αρπάξει |
00:55:19 |
"Και για να πει το κάθε πράγμα |
00:55:26 |
"Με το αληθινό του όνομα." |
00:55:28 |
Τί είναι αυτό; Τί είναι αυτό εδώ; |
00:55:33 |
Αυτό είναι Βίμπουρνουμ Έντουλε. |
00:55:43 |
Χεντισάρουμ άλπινουμ. |
00:55:48 |
Χεντισάρουμ άλπινουμ είναι ρίζα |
00:55:55 |
Επιλόπιουμ ανγκουστιφόλιουμ. |
00:58:54 |
Χέστα όλα. Χέστα όλα! |
01:01:36 |
Γεια. |
01:01:37 |
Γιατί είσαι ξύπνιος τέτοια ώρα; |
01:01:40 |
Σε άκουσα που σηκώθηκες από τον καναπέ |
01:01:45 |
Είχα ένα προαίσθημα ότι δεν θα ήσουν |
01:01:53 |
Θα σε πάω 100 μίλια σε ένα μέρος |
01:01:58 |
το αεροπλάνο ή να κάνεις ωτοστόπ |
01:02:04 |
Θα σε πήγαινα μέχρι την Αλάσκα |
01:02:09 |
- Ρον, δεν χρειάζεται να το κάνεις αυτό. |
01:02:13 |
Να σε βοηθήσω να ξεκινήσεις. |
01:02:16 |
- Στη μεγάλη μου... |
01:02:19 |
Στην μεγάλη σου περιπέτεια |
01:02:22 |
Ορίστε. Πάρε ένα μαχαίρι. |
01:02:28 |
Καλάμι ψαρέματος, μερικά πραγματάκια |
01:02:36 |
- Ρον... |
01:02:40 |
Θα ντυθώ και τα λέμε στο φορτηγό. |
01:03:39 |
Λοιπόν, φίλε μου. |
01:03:43 |
Ναι. |
01:03:48 |
Είχα μια ιδέα. |
01:03:52 |
Ξέρεις, η μητέρα μου ήταν |
01:03:57 |
και ο πατέρας μου το ίδιο, |
01:04:00 |
και είμαι το μόνο τους παιδί, |
01:04:08 |
έτσι όταν πεθάνω, |
01:04:11 |
Η οικογένειά μου θα τελειώσει. |
01:04:17 |
Τί θα έλεγες να σε υιοθετήσω; |
01:04:27 |
Θα μπορούσα ας πούμε να είμαι |
01:04:35 |
Ρον, |
01:04:39 |
μπορούμε να το συζητήσουμε αυτό |
01:04:43 |
Εντάξει; |
01:04:52 |
Ναι, ναι. Εντάξει. Ναι. |
01:05:00 |
Εντάξει, Ρον. |
01:05:04 |
Σ'ευχαριστώ. |
01:05:54 |
Πώς ήταν η φωνή του τώρα; |
01:05:58 |
Τί θα έλεγε τώρα; |
01:06:00 |
...εννιά, δέκα. |
01:06:53 |
Συνειδητοποίησα ότι λέξεις στις σκέψεις μου |
01:06:58 |
Ο Κρις έγραφε την ιστορία του, |
01:07:02 |
και έπρεπε να την πει ο ίδιος. |
01:09:25 |
"Να πεις τα πράγματα με το όνομά τους. |
01:09:33 |
"Με το σωστό τους όνομα." |
01:10:26 |
Τί κι αν χαμογελούσα |
01:10:30 |
και έτρεχα στην αγκαλιά σου; |
01:10:55 |
Θα έβλεπες τότε |
01:11:02 |
αυτά που βλέπω τώρα; |
01:11:04 |
Μετάφραση: azourida |