|
Amityville 4 The Evil Escapes
|
| 00:00:01 |
AMITYVILLE HORROR IV-THE EVIL ESCAPES |
| 00:00:11 |
ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ-ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΑΠΟΔΟΣΗ ΥΠΟΤΙΤΛΩΝ ΒΟΥ 30 |
| 00:01:33 |
AMITYVILE, NEA YOΡΚΗ |
| 00:01:36 |
- Αν δεν σε ενοχλεί, λέω να μείνω εδώ πέρα, Πάτερ. |
| 00:02:03 |
Ορίστε. |
| 00:02:08 |
Η λαμπάδα. |
| 00:02:14 |
Γρήγορα! |
| 00:02:16 |
Δεν ξέρουμε, τι θα |
| 00:04:15 |
...ακόμη και από ψηλά, η Χάρη |
| 00:04:20 |
Ευλόγησε τους μέχρι |
| 00:04:28 |
Δεν το νομίζω. |
| 00:04:31 |
Με συγχωρείς. |
| 00:04:33 |
Ότι έχεις... |
| 00:04:34 |
Αυτό έχει το ίδιο χρώμα με αυτό, που |
| 00:05:29 |
Λοιπόν, Πάτερ. |
| 00:05:30 |
Εξαφανίστηκε. |
| 00:05:32 |
Είστε σίγουρος; |
| 00:05:34 |
Ναι, διαφορετικά το σπίτι δεν θα μου επέτρεπε, να βρίσκομαι εδώ μέσα. |
| 00:05:38 |
Ίσως, είναι κόλπο. |
| 00:05:40 |
Ίσως, να έχει απλά εξασθενίσει η Δύναμη Του για την ώρα. |
| 00:05:44 |
Το "Κακό" γνωρίζει, πως να εξαπατήσει ακόμη και τους ιερείς. |
| 00:05:47 |
Μόνο ο Kύριος ξέρει, πόσες φορές μου έχει συμβεί αυτό για να το παραδέχομαι πλέον. |
| 00:05:51 |
Αλλά όχι αυτή την φορά. |
| 00:05:54 |
Το νιώθω μέσα μου στα κόκκαλα μου |
| 00:05:56 |
Έχει εγκαταλείψει το σπίτι. |
| 00:06:02 |
Κάπου θα πρέπει να υπάρχει και ένας νεαρός ελκυστικός καλλιτέχνης. |
| 00:06:06 |
Υπάρχει τόση σαβούρα εδώ Helen, που νομίζω πως σπαταλούμε ασκόπως μια τόσο τέλεια ημέρα. |
| 00:06:19 |
- Καλή μου, μην γυρνοβολάς. Γλυκειά μου, έλα εδώ. |
| 00:06:26 |
Rhonda. |
| 00:06:28 |
Kοίτα αυτό. |
| 00:06:31 |
Είναι απλά τέλειο. |
| 00:06:34 |
- Μα, είναι απαίσιο. |
| 00:06:38 |
100 δολάρια. Ακόμη και η τιμή του είναι η κατάλληλη. |
| 00:06:41 |
Helen μη μου πεις, πως θα αγοράσεις αυτό...αυτό... |
| 00:06:45 |
Αυτό το τερατούργημα; Φυσικά, και θα το αγοράσω. |
| 00:06:47 |
Στην πραγματικότητα, σκέφτομαι να το στείλω στην αδελφή μου, σαν δώρο για τα γενέθλια της. |
| 00:06:51 |
Πιστεύεις, πως θα της αρέσει; |
| 00:06:55 |
Κοίτα, νομίζω πως θα καταλάβει, το γιατί το κάνω. |
| 00:06:57 |
Θα γελάσει μ' αυτό. |
| 00:07:00 |
Στην ηλικία μας, τα πράγματα είναι ασήμαντα μπροστά στην καλή διάθεση. |
| 00:07:03 |
- Μα αυτό θα σου κοστίσει για να της το αποστείλεις περισσότερο, απ' όσο αξίζει. |
| 00:07:09 |
Αυτό το πράγμα είναι πολύ αιχμηρό. |
| 00:07:11 |
Σε ευχαριστώ. |
| 00:07:14 |
Ίσως θα έπρεπε, να πάμε να κάνεις μια ένεση αντιτετανικού ορού. |
| 00:07:17 |
Μην ανησυχείς γι' αυτό, θα γίνω καλά. |
| 00:07:40 |
Έρχομαι, έρχομαι. |
| 00:07:48 |
ΠΡΟΣ ΚΥΡΙΑ ALICE LEACOCK, 274, |
| 00:07:52 |
Γεια σας. |
| 00:07:53 |
- Το δέμα για την αποστολή; |
| 00:07:56 |
Εντάξει. |
| 00:07:57 |
- Θα υπογράψετε το δελτίο αποστολής, σας παρακαλώ; |
| 00:08:02 |
Το δάχτυλο σας είναι σε πολύ κακή κατάσταση κυρία μου. |
| 00:08:05 |
Στη ηλικία μου είχα και χειρότερα. |
| 00:08:08 |
Εύχομαι, να μην είναι τίποτα σοβαρό. |
| 00:08:09 |
Σας ευχαριστώ. |
| 00:09:39 |
Εντάξει, κοίτα το όλο σκηνικό. Είναι σαν να ζούμε στην εξοχή. |
| 00:09:42 |
Μα θα ζήσουμε στην εξοχή. |
| 00:09:44 |
Εξοχικά σπίτια και άγρια ζώα. |
| 00:09:47 |
Πολύ διασκεδαστικό. |
| 00:09:50 |
Είναι τουλάχιστον πέντε μίλια από το σχολείο. |
| 00:09:54 |
Δυο μίλια. |
| 00:09:55 |
- Πήγαινα διαρκώς με το ποδήλατο μου. |
| 00:10:00 |
Αφού πλύνω τα πιάτα και κάνω την μπουγάδα. |
| 00:10:02 |
Αυτό ακριβώς. |
| 00:10:05 |
Έϊ... |
| 00:10:05 |
Εδώ είμαστε. |
| 00:10:20 |
Εϊ, υπάρχει ένα φορτηγό κάποια μεταφορικής εταιρείας. |
| 00:10:22 |
Λες να είναι τα πράγματα μας, μαμά; |
| 00:10:24 |
Δεν είναι αυτή η μεταφορική εταιρεία. |
| 00:10:25 |
’λλωστε δεν τα περιμένω αυτήν τη βδομάδα. |
| 00:10:30 |
Το σπίτι είναι μεγαλύτερο απ' όσο το θυμόμουν. |
| 00:10:37 |
Κοίτα, να και η γιαγιά. |
| 00:10:39 |
Λοιπόν παιδιά, να είστε ευγενικοί. |
| 00:10:43 |
Γειά σου γιαγιά. |
| 00:10:44 |
Brian. |
| 00:10:45 |
Μεγάλωσες. Στο ορκίζομαι, πως θα γίνεις ίδιος ο παππούς σου. |
| 00:10:52 |
Ήταν καλό το ταξίδι σας; |
| 00:10:54 |
Αναπάντεχα εύκολο. |
| 00:10:56 |
Γειά σου μαμά. |
| 00:10:57 |
Χαίρομαι που σε βλέπω. |
| 00:10:58 |
- Amanda, καλώς ήρθες. |
| 00:11:02 |
Και η Jessica. |
| 00:11:04 |
Έλα να μου δώσεις μια αγκαλιά. |
| 00:11:13 |
Έλα εδώ, Jessica. |
| 00:11:15 |
Μπράβο. |
| 00:11:19 |
Πολύ ωραία. |
| 00:11:21 |
Θα χρειαστεί να μοιράζομαι το δωμάτιο μου, γιαγιά; |
| 00:11:23 |
- Κανείς δεν θα χρειαστεί να μοιραστεί το δωμάτιο του. Τα 'χω φροντίσει όλα. - Τι αγόρασες, μαμά; |
| 00:11:27 |
Δεν αγόρασα, τίποτα. Είναι δώρο από την θεία σου την Helen. Είμαι σίγουρη, πως και αυτό είναι κάποιο από τα μικρά αστεία της. |
| 00:11:32 |
Μου φαίνεται, πως είναι αρκετά μεγάλο αυτό το αστείο της. |
| 00:11:36 |
Τοποθετήστε το μέσα στο σαλόνι. |
| 00:11:37 |
Στα δεξιά σας. |
| 00:11:43 |
Ευχαριστώ. |
| 00:11:44 |
Σας ευχαριστώ πολύ. |
| 00:11:46 |
Έϊ, κοίτα η γιαγιά έχει ένα πουλί; |
| 00:11:48 |
Δεν θυμάστε τον Fred; |
| 00:11:49 |
Όχι, φυσικά και δεν τον θυμάστε. Τον αγόρασα λίγο αργότερα, από την τελευταία φορά που ήσασταν εδώ. |
| 00:11:53 |
Πρέπει να ήταν... |
| 00:11:54 |
...πριν δύο χρόνια περίπου. |
| 00:11:56 |
Μπορεί να μιλήσει; |
| 00:11:57 |
"Χαριτωμένο πουλί", είναι το μόνο που λέει. |
| 00:11:58 |
Όσο καιρό θα είστε εδώ, ίσως θα μπορούσατε να του μάθετε κάποιες λέξεις. |
| 00:12:02 |
Μπορώ να δω το δωμάτιο μου, γιαγιά; |
| 00:12:04 |
- Είναι πάνω, τρίτη πόρτα αριστερά. Ο Brian θα μείνει στο δωμάτιο στο τέλος του διαδρόμου. - Ευχαριστώ. |
| 00:12:08 |
Όμορφο πουλί. |
| 00:12:10 |
- Έβαλες την Jessica στο διπλανό δωμάτιο. Σωστά μαμά; - Ναι. |
| 00:12:13 |
’νοιξε το δώρο σου, γιαγιά. |
| 00:12:15 |
Πιστεύεις, πως μπορεί να είναι κάτι πραγματικά ιδιαίτερο; |
| 00:12:18 |
Ναι, αυτό πιστεύω. |
| 00:12:20 |
Εντάξει λοιπόν. Ας το ανακαλύψουμε, τότε. |
| 00:12:22 |
Brian ... |
| 00:12:23 |
...φέρε μου ένα κοφτερό μαχαίρι από την κουζίνα. |
| 00:12:26 |
Θα το βρεις μέσα στο συρτάρι, που βρίσκεται στα δεξιά του νεροχύτη. |
| 00:12:29 |
Για να δούμε, τι μπορεί να είναι αυτό; |
| 00:12:54 |
Pepper. |
| 00:12:57 |
Πως είσαι; |
| 00:12:59 |
Με θυμάσαι; |
| 00:13:01 |
Γατούλα. |
| 00:13:03 |
Θυμάσαι τότε, που εγώ και ο μπαμπάς σου βγάλαμε εκείνο το αγκάθι από το ποδαράκι σου; |
| 00:13:14 |
Η θεία Helen πρέπει να έχει λεφτά για "πέταμα" για να στέλνει κάτι τόσο μεγάλο και από τόσο μακριά, όπως είναι το Long Island. |
| 00:13:20 |
Πιθανόν ξέμεινε από αστεία αυτή την φορά. |
| 00:13:22 |
Αυτό, έχει την όψη των αστείων της. Μια αντίκα μεγάλης αξίας. |
| 00:13:25 |
Μητέρα είναι απαίσιο, όπως η αμαρτία. |
| 00:13:29 |
Το βλέπεις; Ακόμη και ο Fred συμφωνεί μαζί μου. |
| 00:13:32 |
Δεν έχεις και άδικο, παρόλα αυτά έχει κάποιο ενδιαφέρον. |
| 00:13:35 |
Έϊ, κοίτα ποιον βρήκα. |
| 00:13:37 |
Pepper! |
| 00:13:42 |
- Γλυκειά μου. Είσαι εντάξει; |
| 00:13:46 |
- Την πίεζες. - Όχι, δεν την πίεζα. - Την πίεζες. |
| 00:13:53 |
Προφανώς, συμφωνεί με την γνώμη του Fred. |
| 00:13:55 |
- Κοίτα, γλυκιά μου καλύτερα να το ξεπλύνεις. |
| 00:14:31 |
Ξέρω πως έχει περάσει πολύς καιρός, απο τότε που έχω να εισβάλω στο σπίτι σου έτσι, μαμά. |
| 00:14:37 |
Θέλω να πω, δεν ήξερα τι άλλο να κάνω. |
| 00:14:39 |
Όλα τα λεφτά, από την ασφάλεια ζωής του Frank, εξανεμίστηκαν σε "τρέχοντα έξοδα". |
| 00:14:44 |
Όπως ήρθαν τα πράγματα θα πρέπει να αντιμετωπίσω την όλη κατάσταση. |
| 00:14:46 |
Σε ένα χρόνο, που θα πάρω το πτυχίο μου, θα μπορώ να διδάξω και... |
| 00:14:49 |
- ...και σκέφτομαι να νοικιάσω και το σπίτι. |
| 00:14:56 |
Να είναι τουλάχιστον ικανοποιητικό για να καλύψω τα "τρέχοντα έξοδα". |
| 00:14:59 |
Είναι απίστευτο, έτσι; |
| 00:15:01 |
Πριν εφτά μήνες, οι λέξεις "τρέχοντα έξοδα" ήταν παντελώς άγνωστες στο λεξιλόγιο μου. |
| 00:15:08 |
- Δεκαοχτώ χρόνια έγγαμου βίου χάθηκαν στο κενό. |
| 00:15:16 |
Δεν εννοούσα αυτό. |
| 00:15:18 |
Ήθελα απλά να επισημάνω πως... |
| 00:15:21 |
Ξέρω πολύ καλά, τι ήθελες να επισημάνεις. |
| 00:15:24 |
Μαμά, επέστρεψα σπίτι, γιατί έχω ανάγκη από την βοήθεια σου και όχι απ' την κριτική σου! |
| 00:15:28 |
Ξέρω, πως αισθανόσουν για τον Frank. |
| 00:15:31 |
Αλλά πέρασα 18 υπέροχα χρόνια μαζί του. |
| 00:15:37 |
Ο άνθρωπος αυτός, πέθανε στα σαράντα δύο του χρόνια. |
| 00:15:41 |
- Σαφώς και όχι, μην γίνεσαι λοιπόν επιθετική. |
| 00:15:48 |
Τώρα, αν κάπου έχει γίνει κάποιο λάθος εδώ, αυτό είναι δικό μου... |
| 00:15:52 |
...που δεν φρόντισα να προετοιμάσω καλύτερα τον εαυτό μου, για να αντιμετωπίσω τις δυσκολίες της ζωής. |
| 00:15:55 |
- Κοίτα, ήταν επιλογή σου να παρατήσεις το κολλέγιο. |
| 00:16:00 |
Μπορούμε απλά να βάλουμε στην άκρη τις διαφωνίες των τελευταίων είκοσι χρόνων, σε παρακαλώ; |
| 00:16:07 |
Το πρόβλημα μου αυτήν την στιγμή είναι η Jessica. |
| 00:16:10 |
Μα εμένα μου φαίνεται απόλυτα φυσιολογική. |
| 00:16:13 |
Αλλά η Amanda... |
| 00:16:14 |
Θέλω να πω, το όλο μακιγιάζ της και εκείνα...εκείνα τα ρούχα της. |
| 00:16:17 |
Και τα μαλλιά του Brian. |
| 00:16:19 |
- Τι κούρεμα είναι αυτό πάλι; |
| 00:16:25 |
Είναι καθαρά επιφανειακό. Δεν σημαίνει κάτι αυτό. |
| 00:16:28 |
Ίσως θα έπρεπε. |
| 00:16:31 |
Έχω μια κόρη που μιλάει, λες και ο πατέρας της είναι ακόμη ζωντανός. |
| 00:16:35 |
Αυτό είναι το πρόβλημα μου. |
| 00:16:37 |
Πάσχει από παλιμπαιδισμό. |
| 00:16:39 |
Είναι ένα εντεκάχρονο κορίτσι, που συμπεριφέρεται λες και είναι πέντε χρόνων. |
| 00:16:43 |
Ο χρόνος και ένα νέο περιβάλλον θα βοηθήσουν. |
| 00:16:48 |
Ναι, το ελπίζω. |
| 00:18:00 |
Πρέπει να είναι κάποια διακοπή ρεύματος. |
| 00:18:09 |
Τι; |
| 00:18:11 |
Αυτό ήταν το τραγούδι μας. |
| 00:18:13 |
Εμένα και του Frank. |
| 00:18:17 |
Θέλεις άλλο τσάι; |
| 00:18:18 |
Όχι, σε ευχαριστώ. |
| 00:18:20 |
Ίσως με αυτόν τον τρόπο, ο Frank να μας καλωσορίζει. |
| 00:18:22 |
Ίσως να πιστεύει, πως ήταν καλή ιδέα. |
| 00:18:24 |
Είναι απλά μια σύμπτωση, τίποτα άλλο. |
| 00:18:29 |
Μαμά! |
| 00:18:31 |
’σε με να το δω. |
| 00:18:33 |
Μαμά. Είναι αρκετά άσχημο. |
| 00:18:34 |
Κοίτα, έχω δει και χειρότερα, αλλά... |
| 00:18:37 |
Καλύτερα να του βάλω λίγη αλόη. |
| 00:18:42 |
Πως μπορεί να έγινε αυτό; |
| 00:18:54 |
Χαριτωμένο πουλί. |
| 00:18:56 |
Έλα τώρα, Fred. Τι έχεις πάθει απόψε; |
| 00:19:00 |
’φησα πολλούς ανθρώπους γύρω σου σήμερα, έτσι; |
| 00:19:03 |
Σε αναστάτωσαν; |
| 00:19:07 |
Καληνύχτα τότε. |
| 00:19:09 |
Θα τα πούμε το πρωί. |
| 00:19:16 |
Helen, Helen ... |
| 00:20:18 |
Γλυκειά μου, με κατατρόμαξες. |
| 00:20:20 |
Υποτίθεται, πως πρέπει να χτυπάς την πόρτα. |
| 00:20:23 |
Μπορώ να κοιμηθώ μαζί σου; |
| 00:20:26 |
Όχι, Jessica. |
| 00:20:27 |
Τα 'χουμε ξαναπεί αυτά. |
| 00:20:30 |
Είσαι μεγάλο κορίτσι πλέον. |
| 00:20:32 |
Μα φοβάμαι μόνη μου εκεί μέσα. |
| 00:20:36 |
Εντάξει. |
| 00:20:37 |
Μια και είναι καινούργιο δωμάτιο για σένα, αλλά μόνο για απόψε. |
| 00:20:40 |
Εντάξει; |
| 00:21:52 |
Jessica; |
| 00:21:58 |
Μας έπιασε λάστιχο στην εθνική. Η μαμά έπρεπε να σπρώξει το αυτοκίνητο στην άκρη του δρόμου. |
| 00:22:02 |
Είχαμε ρεζέρβα, αλλά ήταν και αυτή ξεφούσκωτη. |
| 00:22:04 |
Μετά έπρεπε να περιμένουμε την αστυνομία να καλέσει γερανό για να μας πάρει από κει. |
| 00:22:08 |
Έπειτα για εφτά ώρες περιμέναμε κάποιον να 'ρθει να αλλάξει το λάστιχο. |
| 00:22:12 |
Μετά σταματήσαμε να φάμε κάτι. |
| 00:22:14 |
Πήραμε μπιφτέκια, πατάτες τηγανιτές και δύο σοκολάτες. |
| 00:22:16 |
Μετά ξεκινήσαμε το ταξίδι μας πάλι. Ο Brian έκανε εμετό μέσα στο αυτοκίνητο, αλλά η μαμά δεν μπορούσε να σταματήσει στην μέση της εθνικής οδού. |
| 00:22:21 |
Έκανε εμετό. |
| 00:22:22 |
Μέσα στο αυτοκίνητο. |
| 00:22:25 |
Μαμά, τον τρόμαξες. |
| 00:22:28 |
Ποιόν τρόμαξα; |
| 00:22:30 |
Εξαφανίστηκε. |
| 00:22:34 |
Jessie... |
| 00:22:36 |
Δεν υπάρχει κανείς εδώ. |
| 00:22:38 |
Ο μπαμπάς ήταν εδώ. |
| 00:22:41 |
Ο μπαμπάς δεν είναι εδώ. |
| 00:22:42 |
Μα ήταν. Του μιλούσα. |
| 00:22:46 |
- Ήταν μόνο ένα όνειρο. |
| 00:22:50 |
Είχα και εγώ ένα όνειρο, που μου φάνηκε αρκετά αληθινό αλλά δεν ήταν. |
| 00:22:54 |
Όπως δεν ήταν και το δικό σου, αληθινό. |
| 00:22:57 |
Jessie, ο μπαμπάς έχει πεθάνει. |
| 00:22:59 |
Και δεν θα ξαναγυρίσει ποτέ. |
| 00:23:01 |
Μα ήταν αυτός! |
| 00:23:30 |
Μαμά; |
| 00:23:33 |
Τα μπλε πουλόβερ μου έχουν τσαλακωθεί απο το πακετάρισμα μέσα στην βαλίτσα. |
| 00:23:35 |
Μπορώ να φορέσω κάποιο από τα δικά σου; |
| 00:23:36 |
- Δεν μπορείς να φορέσεις κάτι άλλο σήμερα; |
| 00:23:40 |
Τι τρέχει μ' αυτήν; |
| 00:23:41 |
Δεν ξέρω ακόμη. |
| 00:23:44 |
Έχει 38,3. |
| 00:23:46 |
- Λοιπόν, δεν έχει σχολείο για σένα σήμερα. |
| 00:23:49 |
- Amanda. |
| 00:23:52 |
Είδα τον μπαμπά χθες βράδυ. |
| 00:23:55 |
Ήταν μόνο ένα όνειρο. |
| 00:23:57 |
Δεν μου κάνει καμία εντύπωση, προφανώς ο πυρετός το προκάλεσε. |
| 00:24:00 |
Κοίτα μην μιλάς έτσι, εντάξει; |
| 00:24:02 |
- Μα τον είδα. |
| 00:24:06 |
- Είναι άρρωστη. |
| 00:24:10 |
Γιατί δεν παίρνεις απλά το πουλόβερ και να φύγεις, εντάξει; Είναι μέσα στην ντουλάπα μου. |
| 00:24:13 |
Και κάνε γρήγορα. |
| 00:24:19 |
Jessie, και της αδελφής σου της λείπει ο μπαμπάς. |
| 00:24:22 |
Πληγώνεται, όταν σε ακούει να λες τέτοια πράγματα. |
| 00:24:29 |
Κυρία Leacock. |
| 00:24:30 |
Εδώ είμαι. |
| 00:24:31 |
Στην κουζίνα. |
| 00:24:46 |
Γειά σου Peggy. |
| 00:24:47 |
- Απο που ήρθε εκείνο το λαμπατέρ; - Η αδελφή μου το έστειλε. Προσπαθώ να της τηλεφωνήσω για να την ευχαριστήσω, αλλά πρέπει να λείπει από το σπίτι. |
| 00:24:52 |
Θέλεις να την ευχαριστήσεις γι' αυτό το πράγμα; |
| 00:24:54 |
Δεν σου αρέσει; |
| 00:24:55 |
Υποθέτω, πως θα μου πεις, ότι είναι και αντίκα μεγάλης αξίας. |
| 00:24:58 |
Μήπως έτσι θα σου άρεσε κάπως περισσότερο; |
| 00:25:00 |
Θα μου άρεσε πολύ λιγότερο, αν υπονοείς πως πρέπει να το έχουμε μέσα στα πόδια μας. |
| 00:25:04 |
Τι έπαθες στο χέρι σου; |
| 00:25:06 |
Υπήρξε κάποιο πρόβλημα με τον ηλεκτρικό βραστήρα. |
| 00:25:09 |
Θα φωνάξω τον Wolf Read. |
| 00:25:12 |
- Έϊ, Peggy. - Nancy. Χαίρομαι τόσο πολύ που σε βλέπω. - Και εγώ χαίρομαι που σε βλέπω. - Χαίρομαι, που σε έχουμε σπίτι. |
| 00:25:19 |
- Αυτό θα μου το πεις αφού δεις τα τρία κερατάκια μου. - Νομίζω πως ήρθε η ώρα να πάω να τα κουνήσω απ' τα κρεβάτια τους. - Ωραία. |
| 00:25:26 |
Έχει ζεστό καφέ. |
| 00:25:34 |
Μαμά έχω ένα πρόβλημα. |
| 00:25:36 |
Η Jessica έχει πυρετό. |
| 00:25:37 |
- Θέλεις να καλέσω το γιατρό; |
| 00:25:41 |
Απλά...θα πρέπει να την αφήσω σήμερα σπίτι. |
| 00:25:44 |
Η Peggy και εγώ θα την φροντίσουμε. Κανένα πρόβλημα. |
| 00:25:47 |
Σε ευχαριστώ, μαμά. |
| 00:25:49 |
Ελπίζω να μην αναστατώνω την ζωή σου τόσο πολύ, γιατί ακόμα είμαστε μόλις στην πρώτη ημέρα. |
| 00:25:54 |
- Καλημέρα, Brian. |
| 00:25:56 |
Τι έχει για πρωϊνό; |
| 00:25:59 |
- Θα σου χτυπήσω λίγα αυγά. |
| 00:26:03 |
Τα ψωμάκια είναι στην κατάψυξη, |
| 00:26:24 |
Καλημέρα, Fred. |
| 00:26:32 |
Brian, ο φούρνος είναι έτοιμος. |
| 00:26:41 |
Μαμά. |
| 00:26:51 |
Ναι, πρέπει να πάω στη λέσχη. Θα τα πούμε. |
| 00:27:12 |
Παιδιά είστε εντάξει; |
| 00:27:17 |
Έχω την αίσθηση πως η γιαγιά πιστεύει, πως είναι δικό μας λάθος, αυτό που συνέβη σήμερα. |
| 00:27:20 |
- Πως μπορείς να το λες αυτό; Ανέλαβε την ευθύνη που άφησε το κλουβί του Fred ξεκλείδωτο. - Το ξέρω, αλλά το όλο κλίμα μέσα στο σπίτι ήταν τρομακτικά παγωμένο. |
| 00:27:28 |
Αναστατώθηκε απλά, Amanda. |
| 00:27:30 |
Όπως είσαι και εσύ αναστατωμένη, για την πρώτη μέρα στο καινούργιο σου σχολείο. |
| 00:27:34 |
Αυτό μπορεί να κάνει ψυχρούς τους ανθρώπους, σωστά; |
| 00:27:37 |
Έϊ! Δεν θα μου δώσεις ένα φιλί; |
| 00:27:45 |
Θα τους τρελάνεις, γλυκιά μου. |
| 00:27:48 |
Τα λέμε στο δείπνο. |
| 00:27:50 |
Πάμε, Brian. |
| 00:27:55 |
Είσαι καλά; |
| 00:27:58 |
Ναι, υποθέτω πως ναι. |
| 00:28:00 |
Αλλά η γιαγιά θα είναι καλά; |
| 00:28:02 |
Μην ανησυχείς γι' αυτο, η γιαγιά σου θα είναι μια χαρά. |
| 00:28:06 |
Στοιχηματίζω πως μέσα σε μια βδομάδα, θα 'χει βάλει κάποιο άλλο πουλί μέσα σε εκείνο το κλουβί. |
| 00:28:09 |
Ναι, αλλά δεν θα είναι ο Fred. |
| 00:28:11 |
Όχι, δεν θα 'ναι ο Fred. |
| 00:28:14 |
Εύχομαι απλά τα πράγματα να γύριζαν πίσω. |
| 00:28:19 |
Και εγώ επίσης. |
| 00:28:27 |
- Γειά σου, γλυκέ μου. |
| 00:29:03 |
Θα το μεταφέρω στην σοφίτα. |
| 00:29:05 |
Πως μπόρεσα να κάνω ένα τόσο τραγικό λάθος; |
| 00:29:09 |
- Θα ορκιζόμουν πως η πόρτα του κλουβιού ήταν κλειστή, χθες βράδυ. - Ναι, αλλά μην βασανίζεις άλλο τον εαυτό σου γι' αυτό. |
| 00:29:15 |
Peggy ζούσα μόνη μου εδώ και τόσο καιρό, εγώ... |
| 00:29:19 |
Δεν είμαι σίγουρη, αν μπορώ να χειριστώ όλη αυτήν την αναστάτωση. |
| 00:29:34 |
Έπρεπε να σε 'χα προετοιμάσει καλύτερα, γι' αυτό που επρόκειτο να συμβεί. |
| 00:29:37 |
Μόνο ο θεός ξέρει, είχα και εγώ το μερίδιο μου στην αναμέτρηση με το "κακό", σε εκείνο το σπίτι. |
| 00:29:44 |
Δεν ήταν μια αποστολή για να προσφερθείς... |
| 00:29:46 |
...χωρίς να είσαι πλήρως προϊδεασμένος. |
| 00:29:51 |
Κατηγορώ τον εαυτό μου γι' αυτό. |
| 00:29:54 |
Ο Δόκτωρ White, παρακαλείται να μεταβεί στο ογκολογικό. |
| 00:29:57 |
Μίλησα στον ηγούμενο. |
| 00:29:58 |
Πιστεύει πως είναι καλύτερο, να επιστρέψεις πίσω στο μοναστήρι. |
| 00:30:07 |
Μπορείς να με πας πίσω σε εκείνο το σπίτι; |
| 00:30:10 |
Δεν νομίζω πως είναι έξυπνη ιδέα αυτή, Dennis. |
| 00:30:13 |
Μα μου είπες, πως το σπίτι είναι ασφαλές τώρα. |
| 00:30:22 |
Που εξαφανίστηκαν τα έπιπλα; |
| 00:30:24 |
Τα πούλησα. |
| 00:30:25 |
Όλα; |
| 00:30:26 |
Ότι δεν μπόρεσα να πουλήσω, το έστειλα στη μάντρα με τα παλιοπράματα. |
| 00:30:43 |
Υπήρχε... |
| 00:30:45 |
-...ένα λαμπατέρ δαπέδου σε αυτό το δωμάτιο. Τι απέγινε; - Πουλήθηκε στην μάντρα. |
| 00:30:49 |
Κρατούσε κανείς κάποιο αρχείο; |
| 00:30:51 |
Εγώ. |
| 00:30:52 |
Χρειάζομαι ένα όνομα και τηλέφωνο. |
| 00:31:04 |
Ο υποδιοικητής Strudels; |
| 00:31:07 |
Είμαι ο Πάτερ Manfred. |
| 00:31:09 |
Πως είστε; |
| 00:31:10 |
Όχι, είμαι μια χαρά. Σας ευχαριστώ. |
| 00:31:12 |
Υποδιοικητά, χρειάζομαι μια χάρη. |
| 00:31:16 |
Έχω το τηλέφωνο μιας γυναίκας, που χρειάζεται την βοήθεια μου. |
| 00:31:19 |
Αλλά το τηλέφωνο της δεν απαντάει. |
| 00:31:21 |
Και ανησυχώ. |
| 00:31:24 |
Δεν έχω την διεύθυνση της. Αναρωτιόμουν, αν θα μπορούσατε να μου βρείτε την διεύθυνση της, αν σας έδινα τον αριθμό τηλεφώνου της... |
| 00:31:28 |
..και το όνομα της. |
| 00:31:30 |
Σας ευχαριστώ. |
| 00:31:32 |
Helen Royce. |
| 00:31:35 |
555 - 2341 |
| 00:31:41 |
Σας ευχαριστώ. |
| 00:31:42 |
Το εκτιμώ πολύ. |
| 00:31:44 |
Αύριο το πρωϊ θα είναι μια χαρά. |
| 00:31:49 |
Σε ευχαριστώ. |
| 00:31:52 |
- Ξέρεις, ίσως αυτή να είναι μια υπερβολική αντίδραση και από τους δυό μας. - Το ελπίζω. |
| 00:31:56 |
Αλλά δεν νομίζω, πως το πιστεύεις αυτό. |
| 00:32:02 |
Πριν δώδεκα χρόνια... |
| 00:32:05 |
...το "κακό" υπήρχε απλά ως έννοια και μόνο στο μυαλό μου. |
| 00:32:09 |
Αλλά εκείνο το σπίτι στο Amityville μετέτρεψε την έννοια αυτή σε πραγματικότητα... |
| 00:32:13 |
...για πάντα. |
| 00:32:15 |
Για τρακόσια χρόνια... |
| 00:32:17 |
...κανείς δεν έχει ζήσει σε εκείνο το σπίτι χωρίς τραγικές συνέπειες. |
| 00:32:21 |
Προσφάτως, το 1974, ένα αγόρι δολοφόνησε όλη την οικογένεια του, επειδή οι φωνές μέσα στο σπίτι του είπαν, να το κάνει αυτό. |
| 00:32:31 |
Πριν από δώδεκα χρόνια θα πίστευα, πως αυτό που είδες μέσα σε εκείνο το λαμπατέρ... |
| 00:32:35 |
...ήταν απλώς μια ψευδαίσθηση που σου προκάλεσε ο φόβος. |
| 00:32:39 |
Τώρα όμως... |
| 00:32:43 |
Τώρα όμως πιστεύω... |
| 00:32:45 |
...πως το "κακό", που υπήρχε μέσα σε εκείνο το σπίτι, ίσως να μεταφέρθηκε μέσα σε εκείνο το λαμπατέρ. |
| 00:32:50 |
Πιστεύω, πως μπορεί και θα το κάνει, να μεταφερθεί μέσα σε κάποιο άλλο αντικείμενο... |
| 00:32:55 |
...ή σε κάποιο άλλο σπίτι... |
| 00:32:59 |
...ή σε κάποιο άλλο άτομο... |
| 00:33:01 |
...με την πρώτη ευκαιρία. |
| 00:33:18 |
Pepper. |
| 00:33:25 |
Pepper. |
| 00:33:28 |
Είσαι εδώ κάτω; |
| 00:33:35 |
Χριστέ μου, Pepper. |
| 00:33:37 |
Τι κάνεις εδώ πέρα; |
| 00:33:41 |
Εδώ. |
| 00:33:50 |
Χριστέ μου, κοίτα όλα αυτά τα πράγματα. |
| 00:34:41 |
- Peggy, τι στην ευχή... |
| 00:34:50 |
Θεέ μου. |
| 00:35:01 |
Όχι! |
| 00:35:09 |
Σταμάτα το. |
| 00:35:10 |
Σταμάτα. |
| 00:35:12 |
Σταμάτα το! |
| 00:35:13 |
- Brian! Σβήσ' το! |
| 00:35:18 |
Όχι, Brian! |
| 00:35:22 |
Βοήθεια! |
| 00:35:24 |
Brian! |
| 00:35:25 |
Brian, σταμάτα το! |
| 00:35:28 |
Σταμάτα το! Σταμάτα το, Brian! Brian, σταμάτα το! |
| 00:35:58 |
Τρελάθηκες; |
| 00:36:01 |
- Ξεκίνησε μόνο του. |
| 00:36:05 |
Όχι, δεν το πάτησα. |
| 00:36:07 |
Brian, μην μου λες ψέματα. |
| 00:36:10 |
Δεν σου λέω ψέματα γιαγιά. Ξεκίνησε από μόνο του, ενώ προσποιούμουν πως το χρησιμοποιώ, αλλά σίγουρα ξεκίνησε από μόνο του. |
| 00:36:15 |
- Δεν μπορεί να ξεκίνησε από μόνο του. |
| 00:36:22 |
Nancy, ξέρεις την γνώμη μου για τα ψέματα. |
| 00:36:24 |
- Θέλω να πω, πως τα λάθη είναι ανθρώπινα αλλά τα ψέματα είναι δημιουργήματα του διαβόλου. |
| 00:36:30 |
- Και πως το εξηγείς όλο αυτό; |
| 00:36:37 |
Amanda; |
| 00:36:41 |
Θα ζητήσω... |
| 00:36:42 |
...από τον Wolf Read να 'ρθεί και ελέγξει το αλυσοπρίονο. Και το βραστήρα και... |
| 00:36:46 |
Και...εκείνο το παλιό λαμπατέρ, κάνει διάφορα περίεργα "κόλπα" τελευταίως. |
| 00:37:36 |
Γειά. |
| 00:37:39 |
Δεν μπορείς να κοιμηθείς; |
| 00:37:42 |
Τι διαβάζεις; |
| 00:37:44 |
Φαντάζομαι, πως κάνω κάτι εποικοδομητικό με την αϋπνία μου. |
| 00:37:48 |
Τα γερασμένα μου εγκεφαλικά κύτταρα σκουριάζουν εδώ και είκοσι χρόνια. |
| 00:37:51 |
Να ξεκουραστείς, μαμά... |
| 00:37:53 |
...όχι να σκουριάσεις. |
| 00:37:55 |
Το ελπίζω. |
| 00:38:01 |
Αισθάνεσαι άνετα εδώ; |
| 00:38:07 |
Εδώ είναι, το σπίτι όπου μεγάλωσα! |
| 00:38:09 |
Αισθάνομαι λες και είμαστε εισβολείς. |
| 00:38:13 |
Στην πραγματικότητα δεν μας θέλει εδώ. |
| 00:38:15 |
Το κάνει από υποχρέωση, επειδή είναι μητέρα σου. |
| 00:38:18 |
Σωστά ακούγεται. |
| 00:38:22 |
Παρόλα αυτά... |
| 00:38:24 |
...μας αγαπάει, πραγματικά. |
| 00:38:27 |
Απλά πρέπει να συνηθίσουμε τους τρόπους και τους κανόνες της. |
| 00:38:31 |
Είχε άδικο για τον Brian. |
| 00:38:34 |
Ναι. |
| 00:38:35 |
Νομίζω, πως ξέρει αυτό πλέον. |
| 00:38:37 |
Δεν νομίζεις, πως θα έπρεπε να του ζητήσει συγνώμη; |
| 00:38:40 |
Ποιός; Η μητέρα μου;! |
| 00:38:43 |
Αυτή είναι μια απ' τις συνήθεις που πρέπει να συνηθίσουμε. |
| 00:38:47 |
Αυτή, απλά... |
| 00:38:48 |
...φροντίζει τον Brian με τον δικό της τρόπο. |
| 00:38:54 |
Και τώρα... |
| 00:38:55 |
...σχολείο αύριο. |
| 00:38:58 |
Ας πάμε για ύπνο. |
| 00:39:03 |
Καμιά γνωριμία με κάποιο χαριτωμένο αγόρι στο σχολείο; |
| 00:39:05 |
Σε αυτήν την πόλη; |
| 00:39:07 |
Δώσ' μου λίγο χρόνο. |
| 00:39:13 |
Λέγε πόσους; |
| 00:39:15 |
Ένα-δυό. |
| 00:39:17 |
Ίσως και τρεις. |
| 00:39:39 |
Μπορώ να σας βοηθήσω; |
| 00:39:42 |
Ψάχνω την κυρία Helen Royce. |
| 00:39:45 |
Δεν είναι μέσα. |
| 00:39:46 |
Μήπως γνωρίζετε τι ώρα θα επιστρέψει; |
| 00:39:50 |
Ίσως μπορώ να βοηθήσω, μένω στο διπλανό σπίτι. |
| 00:39:56 |
Είναι κάτι προσωπικό. |
| 00:39:58 |
Είναι πραγματικά ανάγκη να της μιλήσω. |
| 00:40:02 |
Είναι στο νοσοκομείο. |
| 00:40:11 |
- Στην εντατική. |
| 00:40:14 |
Ναι. |
| 00:40:15 |
Σπάνια πια βλέπουμε περιπτώσεις σαν και αυτή. Ο οργανισμός της δεν έχει καθόλου αντισώματα και αυτό ακριβώς είναι το πρόβλημα από το οποίο πάσχει... |
| 00:40:21 |
...και τα αντιβιοτικά δεν φαίνεται να την βοηθούν και πολύ. - Ναι, αλλά από που προήλθε ο τέτανος αυτός; |
| 00:40:27 |
Από το μολυσμένο δάχτυλο της...κόπηκε σε ένα παλιό λαμπατέρ. |
| 00:40:37 |
Μήπως γνωρίζετε κάτι για ένα παλιό μπρούτζινο λαμπατέρ, που η κυρία Royce αγόρασε την περασμένη εβδομάδα; |
| 00:40:42 |
- Ήμουν μαζί της, όταν το αγόρασε. |
| 00:40:45 |
Όχι, είπε πως το έστειλε στην αδελφή της στην Καλιφόρνια. |
| 00:40:48 |
Ξέρετε το όνομα της αδελφής της; |
| 00:40:49 |
Και το τηλέφωνο της αλλά δεν απαντάει κανείς, ενώ προσπαθώ τις τελευταίες ήμερες να επικοινωνήσω μαζί της για να την ενημερώσω για την Helen. |
| 00:40:55 |
Ο Doctor Reeves, να μεταβεί στο διατροφολογικό... |
| 00:40:58 |
Θα μου δώσετε το τηλέφωνο της; |
| 00:41:07 |
Γειά σου, γιαγιά. |
| 00:41:09 |
Γειά σου. |
| 00:41:13 |
Αυτό το αγαπημένο του Brian. |
| 00:41:14 |
Ναι, το ξέρω. |
| 00:41:18 |
- Θες βοήθεια; |
| 00:41:23 |
Παρακαλώ; |
| 00:41:26 |
Παρακαλώ; |
| 00:41:28 |
Είναι η τρίτη φορά σήμερα. |
| 00:41:30 |
Θα πρέπει να καλέσω την τηλεφωνική εταιρεία εδώ πέρα. |
| 00:41:39 |
Θα προσπαθήσω ξανά αργότερα. |
| 00:41:51 |
Γειά σου. |
| 00:41:53 |
Είμαστε οι ηλεκτρολόγοι. |
| 00:41:54 |
Γειά σου. |
| 00:41:56 |
Πέρασε μέσα. |
| 00:42:01 |
Γειά σου Danny. |
| 00:42:02 |
Που είναι ο πατέρας σου; |
| 00:42:04 |
Μου είπε να περάσω για να πάρω τις συσκευές και να τις πάω στο μαγαζί. |
| 00:42:07 |
Λοιπόν, το αλυσοπρίονο είναι στο υπόγειο και ο βραστήρας είναι στην κουζίνα. |
| 00:42:12 |
- Danny, αυτή είναι η εγγονή της κυρίας Leacock, η Amanda. Amanda, αυτός είναι ο Danny Read. |
| 00:42:20 |
Λοιπόν, που θα βρω το αλυσοπρίονο; |
| 00:42:23 |
Θα του δείξεις το υπόγειο; |
| 00:42:26 |
Φυσικά. |
| 00:42:36 |
- Γειά σας κυρία Leacock. |
| 00:42:39 |
Εκείνος ο βραστήρας που θέλεις είναι εδώ πέρα. |
| 00:42:42 |
Εντάξει. Θα πάω για το αλυσοπρίονο πρώτα. |
| 00:42:46 |
Να το υπόγειο. |
| 00:42:47 |
Danny, πριν πας κάτω... |
| 00:42:50 |
Κυρία Leacock,... |
| 00:42:51 |
...νομίζεις πως εκείνο το λαμπατέρ στο σαλόνι χρειάζεται περαιτέρω εκεί; |
| 00:42:56 |
Εντάξει. Αποθήκευσε το. |
| 00:42:58 |
Σε ευχαριστώ. |
| 00:42:59 |
Danny, θα βάλεις ένα χεράκι σε παρακαλώ; |
| 00:43:02 |
Ασφαλώς. |
| 00:43:03 |
Amanda θα μου έκανες μεγάλη χάρη, αν έβαζες μια τάξη στο χαμό εδώ. |
| 00:43:06 |
Νομίζω, πως χρειάζομαι ένα υπνάκο πριν από το δείπνο. |
| 00:43:08 |
- Φυσικά. |
| 00:43:16 |
Με προσοχή τώρα. |
| 00:43:18 |
Πρόσεχε εκείνη την γωνία. |
| 00:43:25 |
Εκεί. Μια χαρά έτσι. |
| 00:43:28 |
Εκεί. Τώρα καταλαβαίνω γιατί θες να αποθηκεύσεις αυτήν την αηδία. Φέρνει περισσότερο σε κρεμάστρα δαπέδου. |
| 00:43:32 |
Καταλαβαίνω πως το εννοείς. Εννοείς απαίσιο. |
| 00:43:47 |
Πρόσεχε, εκείνη η πόρτα φρακάρει. |
| 00:43:49 |
Μια χαρά. Μια χαρά. |
| 00:43:51 |
Αυτό ήταν. |
| 00:43:53 |
Είναι βαρύ το ρημάδι! |
| 00:44:04 |
Θέλεις να το βάλω στην πρίζα, Peggy; |
| 00:44:05 |
Όχι. Δεν πειράζει. ’λλωστε νομίζω πως κάτι δεν πάει καλά μ' αυτό. - Αλήθεια; |
| 00:44:09 |
Θα κρεμαστώ πάνω του. |
| 00:44:11 |
Έϊ, ξέρω πως να κερδίσω από αυτό μερικά δολλάρια κάτω στην μάντρα με τα παλιοπράματα. |
| 00:44:14 |
Δώσε μου απλά ένα-δυό εβδομάδες χρόνο, μέχρι η κυρία Leacock να το ξεχάσει, και θα σου το δώσω με μεγάλη μου ευχαρίστηση. |
| 00:44:20 |
Εντάξει, έκλεισε. |
| 00:44:23 |
- Πως σου φαίνεται η Amanda; |
| 00:44:27 |
Ξέρεις, δεν γνωρίζει και πολύ κόσμο εδώ πέρα, καταλαβαίνεις. |
| 00:45:16 |
Έϊ. |
| 00:45:19 |
- Έχεις κάποιο πρόβλημα; |
| 00:45:24 |
Ξέρεις, δεν θα έπρεπε να ανακατεύεσαι με τον σκουπιδοφάγο έκτος και αν έχεις ασφαλίσει τον διακόπτη. |
| 00:45:30 |
Σε έχω δει στο σχολείο. |
| 00:45:31 |
Είσαι στην τελευταία τάξη; |
| 00:45:33 |
Ναι. |
| 00:45:34 |
Και εσύ στην προτελευταία, σωστά; |
| 00:45:38 |
Απο που είσαι; |
| 00:45:39 |
Από το San Francisco. |
| 00:45:41 |
- Μεγαλούπολη, ε; |
| 00:45:43 |
Υπάρχει κάτι εδώ πέρα για να περνάει κανείς την ώρα του; |
| 00:45:46 |
Μπόουλινγκ. |
| 00:45:48 |
Μου αρέσει το μπόουλινγκ. |
| 00:45:51 |
Ναι. Είναι σίγουρο πως κάτι έχει κολλήσει εδώ κάτω. |
| 00:46:45 |
Μαμά... |
| 00:46:47 |
Σταμάτησαν την αιμορραγία. |
| 00:46:53 |
Θα ζήσει. |
| 00:46:59 |
Απλά δεν καταλαβαίνω τι συμβαίνει εδώ μέσα. |
| 00:47:03 |
Πως γίνεται οι ηλεκτρικές συσκευές, να ξεκινούν από μόνες του; |
| 00:47:07 |
Είναι αδύνατον αυτό που συμβαίνει. |
| 00:47:09 |
Πρέπει να υπάρχει μια λογική εξήγηση. |
| 00:47:12 |
Ο κύριος Read είπε, πως θα 'ρθεί νωρίς το πρωϊ. |
| 00:47:16 |
Είμαι σίγουρη, πως θα καταλάβει. |
| 00:47:18 |
Eντάξει, στο μεταξύ καλό θα ήταν να μην χρησιμοποιήσουμε καμία από τις ηλεκτρικές συσκευές. Το είπα και στα παιδιά, ήδη. |
| 00:47:26 |
Παρακαλώ; |
| 00:47:28 |
Παρακαλώ; |
| 00:47:30 |
Παρακαλώ! |
| 00:47:36 |
Πάτερ Kibbler, ξύπνησε. |
| 00:47:48 |
Helen ... |
| 00:47:49 |
Αυτός είναι ο Πάτερ Kibbler. |
| 00:47:53 |
Θεέ μου. |
| 00:47:55 |
Λυπάμαι ειλικρινά ... |
| 00:47:58 |
...που σε έχω σε έχω προσβάλλει... |
| 00:48:01 |
Ίσως αυτός να αφαιρέσει όλες τις αμαρτίες μου... |
| 00:48:07 |
Φέρε μια νοσοκόμα! |
| 00:48:21 |
’γιοι του Κυρίου, ακούστε με. |
| 00:48:24 |
Ελάτε να την συναντήσετε και να της συμπαρασταθείτε. |
| 00:48:28 |
Πάρτε το πνεύμα της... |
| 00:48:30 |
...και φέρτε το μπροστά στον Υπέρτατο Θεό. |
| 00:48:33 |
Και έτσι τηλεγράφησα στην αδελφή της. |
| 00:48:35 |
- Αλλά αμφιβάλλω, για το αν το πήρε. |
| 00:48:40 |
Εύχομαι στο θεό να είναι έτσι. |
| 00:48:42 |
- Και εκείνο το λαμπατέρ να βρίσκεται σε κάποια αποθήκη. - Τι γίνεται όμως αν δεν είναι; |
| 00:48:46 |
Τι γίνεται αν τώρα η γυναίκα αυτή βρίσκεται σε μεγάλο κίνδυνο; |
| 00:48:50 |
Να επικοινωνήσουμε με την αστυνομία και να τους ζητήσουμε να επισκεφτούν το σπίτι. |
| 00:48:53 |
Με τι επιχείρημα; |
| 00:48:55 |
Πως μια σατανική δύναμη έχει εισβάλει σε ένα λαμπατέρ; |
| 00:49:00 |
Θέλεις να πας, έτσι δεν είναι; |
| 00:49:03 |
Πρέπει να πάω. |
| 00:49:06 |
Ο ηγούμενος δεν θα το επιτρέψει. |
| 00:49:08 |
Όχι μετά, απο αυτό που σου συνέβη στο Αmityville. Θα έπρεπε ήδη να ήσουν πίσω, στο δρόμο επιστροφής για το μοναστήρι. |
| 00:49:12 |
Και να κρύβομαι εκεί; |
| 00:49:13 |
Αυτό έκανα τα τελευταία δέκα χρόνια, Πάτερ. Γι' αυτό ακριβώς έφυγα. |
| 00:49:17 |
Είναι ασφαλή και ήρεμα εκεί. Με κρατάει μακριά απο το να συμμετέχω και εγώ στην ζωή. |
| 00:49:23 |
Περιμένεις πως θα φύγω τρέχοντας κατά εκεί με το πρώτο σήμα κινδύνου, αυτό περιμένεις; |
| 00:49:27 |
Δεν είναι απλά ένας κίνδυνος, Dennis. |
| 00:49:29 |
Είναι μαρτύριο, που το 'χω περάσει. |
| 00:49:32 |
Ναι, εντάξει. |
| 00:49:35 |
Αλλά από τότε που ήμουν στην σχολή θεολογίας ως σήμερα, αυτή είναι η μοναδική εμπειρία που έχω στο να μπορώ να προσφέρω την βοήθεια μου σε κάποιον. |
| 00:49:43 |
Και νομίζω πως η Alice Leacock ίσως την χρειάζεται. |
| 00:49:46 |
Τι θέλεις από μένα; |
| 00:49:48 |
Βοήθησε με να πείσω τον ηγούμενο. |
| 00:49:58 |
Σε ευχαριστώ. |
| 00:50:02 |
- Τώρα, πρέπει να 'ναι γύρω στις 11 στην Δυτική Ακτή. Μπορώ να χρησιμοποιήσω το τηλέφωνο σου, για να κάνω άλλη μια προσπάθεια να τους ξανατηλεφωνήσω; - Ναι, προχώρα. |
| 00:50:35 |
Δεν απαντάει κανείς. |
| 00:50:44 |
Παρακαλώ; |
| 00:50:45 |
Παρακαλώ; |
| 00:50:46 |
Μείνε μακριά απ' όλο αυτό! |
| 00:51:01 |
Θεέ μου. |
| 00:51:50 |
Πολλοί άνθρωποι θα μπορούσαν να είχαν πεθάνει σήμερα. |
| 00:51:53 |
Τα πράγματα έχουν μπερδευτεί λες και φταίει κάποιο φάντασμα γι' αυτό. Και ο Brian... |
| 00:51:57 |
...ήταν κάτω στο υπόγειο και έπαιζε με το αλυσοπρίονο. |
| 00:52:01 |
Και μετά ξεκίνησε να πριονίζει τα πάντα. |
| 00:52:05 |
Και όλοι είπαν πως δεν το έκανε σκόπιμα. |
| 00:52:07 |
Αλλά και αυτός ξέρει πως δεν έγινε σκόπιμα. |
| 00:52:09 |
Και η μαμά αυτό είπε. |
| 00:52:11 |
Και όλη αυτήν την κατάσταση, όλη αυτή την περίεργη κατάσταση που συνέβαινε, η Peggy συνειδητοποίησε... |
| 00:52:16 |
...πως έπρεπε να τη σταματήσει με κάποιο τρόπο, έτσι ύψωσε τον σωλήνα μπροστα στο αλυσοπρίονο μέχρι που αυτό κάηκε. |
| 00:52:23 |
Και όλα τα περίεργα που συμβαίνουν εδώ όπως αυτό, δεν έχουν ξαναγίνει πριν. |
| 00:52:29 |
Jessie; |
| 00:52:30 |
Κοίτα μαμά, είναι ο μπαμπάς. |
| 00:52:34 |
Έλα, Jessie. |
| 00:52:36 |
Μα είναι ο μπαμπάς. |
| 00:52:38 |
- Έλα, πάμε στο κρεβάτι. |
| 00:52:40 |
- Έλα τώρα, Jessie. |
| 00:52:42 |
- Jessie, έλα! |
| 00:52:43 |
- Jessie, μην με εξωθείς. |
| 00:52:45 |
- Jessie ... - Όχι! |
| 00:52:48 |
Παράτα με ήσυχη! |
| 00:52:50 |
Όχι! Μπαμπά! Όχι! |
| 00:52:53 |
- Όχι! - Jessie. |
| 00:52:55 |
Μπαμπά! |
| 00:53:03 |
Μαμά; |
| 00:53:09 |
Μπαμπά! |
| 00:53:10 |
- Μπαμπά! |
| 00:53:16 |
- Μπαμπά! |
| 00:53:17 |
Πήγαινε εκεί πάνω και σβήσε εκείνο το λαμπατέρ! |
| 00:53:20 |
- Jessie, σε παρακαλώ. |
| 00:53:22 |
Βοήθησε με! Μπαμπά! |
| 00:53:25 |
Μπαμπά! |
| 00:53:26 |
Όχι! |
| 00:54:38 |
Nancy. |
| 00:54:41 |
Σε ευχαριστώ, μαμά. |
| 00:54:47 |
Θέλω η πόρτα της σοφίτας να κλειδωθεί. |
| 00:54:49 |
- Ώστε να μην ξαναπάει αυτή εκεί πάνω. |
| 00:54:54 |
Πιστεύει πως μιλάει στον πατέρα της. |
| 00:54:59 |
Μαμά... |
| 00:55:00 |
Φταίει εκείνο το λαμπατέρ. Υπάρχει κάτι σ' αυτό που την ωθεί να το κάνει. |
| 00:55:03 |
Nancy, είναι απλά ένα παλιό λαμπατέρ. |
| 00:55:06 |
Ξέρω τι είναι. Αλλά αυτό που πιστεύει αυτή, είναι αυτό που με ανησυχεί. |
| 00:55:11 |
Το πρωί, θα τηλεφωνήσω στο γιατρό Brick, να 'ρθει στο σπίτι να την εξετάσει. |
| 00:55:15 |
Θέλω να την εξετάσει ψυχίατρος. |
| 00:55:17 |
Νομίζω πως ο Δρ. Brick είναι αρκετά ειδικευμένος, ώστε να κάνει ανάλογη διάγνωση. |
| 00:55:36 |
Προσεύχομαι όλο αυτό το ταξίδι να αποδειχθεί άσκοπο. |
| 00:55:39 |
Ας το ελπίσουμε. |
| 00:55:45 |
Σε ευχαριστώ για την υποστήριξη σου, Πάτερ. |
| 00:55:47 |
Ο θεός μαζί σου. |
| 00:56:23 |
Τίποτα. Φαίνεται απόλυτα φυσιολογικός. |
| 00:56:26 |
Ίσως κάποια διακοπή ρεύματος να το προκάλεσε αυτό; |
| 00:56:28 |
Μπα. |
| 00:56:30 |
Όχι να κατεβάσει τον διακόπτη. |
| 00:56:31 |
Είναι μηχανική αντίδραση. |
| 00:56:34 |
Το μόνο πράγμα που μπορώ να φανταστώ είναι ότι ο Danny... |
| 00:56:36 |
...πρέπει να μπερδεύτηκε και... |
| 00:56:38 |
...να έβαλε την μονωτική ταινία στον διακόπτη, ενώ αυτός ήταν ήδη στην θέση "έναρξης λειτουργίας". |
| 00:56:47 |
- Βrian, θα ανοίξεις εσύ σε παρακαλώ; |
| 00:56:51 |
Μα πως μπόρεσε ο Danny να κάνει τέτοιο λάθος; |
| 00:56:55 |
Είναι παλιός ο διακόπτης. |
| 00:56:57 |
Οι ενδείξεις λειτουργίας του έχουν σβηστεί. |
| 00:57:02 |
Θα ελέγξω το κιβώτιο ασφαλειών. |
| 00:57:08 |
- Γειά σου. - Γειά σου. Έχω εδώ ένα τηλεγράφημα για την κυρία Alice Leacock. - Θα το πάρω εγώ. |
| 00:57:13 |
Μια υπογραφή εδώ, παρακαλώ. |
| 00:57:14 |
Στην πρώτη γραμμή. |
| 00:57:19 |
Ορίστε. |
| 00:57:20 |
Αντίο. |
| 00:57:24 |
Brian; |
| 00:57:26 |
- Δεν μπορώ να βρω το μαύρο μου πουκάμισο. Μήπως είναι στην ντουλάπα σου; - Δεν ξέρω. |
| 00:57:31 |
Μα θέλω να το φορέσω. |
| 00:57:33 |
Έϊ, μην ανοίξεις την ντουλάπα μου. |
| 00:57:35 |
Θα το βρω εγώ. |
| 00:57:42 |
Έχει ακόμη ελαφρύ πυρετό. |
| 00:57:44 |
Δεν θα της έκανε κακό αν την κρατούσατε στο σπίτι να ξεκουραστεί για το υπόλοιπο της εβδομάδας. |
| 00:57:46 |
Και με τους εφιάλτες της τι θα γίνει; |
| 00:57:48 |
Λοιπόν... |
| 00:57:50 |
Δεν είμαι ψυχίατρος. |
| 00:57:51 |
Αλλά σκεφτόμενος το συναισθηματικό δράμα που πέρασε... |
| 00:57:55 |
Και αν προσθέσουμε σε αυτό, και τον πυρετό που της προκάλεσε το μικρόβιο της γρίπης... |
| 00:57:59 |
Δεν είναι ασυνήθιστό να εκδηλώνεται έτσι, με αυτή την μορφή των προσωρινών αυταπάτεων η ψευδαισθήσεων. |
| 00:58:05 |
Προσωρινών; |
| 00:58:06 |
Έτσι νομίζω. |
| 00:58:08 |
Ας δούμε τι θα συμβεί, όταν περάσει ο πυρετός. |
| 00:58:10 |
Στο μεταξύ... |
| 00:58:12 |
Προσπαθήστε να διατηρήσετε την ψυχραιμία σας. |
| 00:58:15 |
Αν είστε συναισθηματικά πιεσμένη, αυτό θα προσδώσει στην κόρη σας μόνο αστάθεια. |
| 00:58:19 |
- Σας ευχαριστώ για την επίσκεψη σας, γιατρέ. |
| 00:58:21 |
Πάντα στην διάθεση σας. Απλά τηλεφωνήστε μου. |
| 00:58:23 |
- Αντίο Alice. |
| 00:58:25 |
- Αισθάνεσαι καλύτερα; |
| 00:58:29 |
Μαμά, θα αργήσουμε. |
| 00:58:30 |
Έχεις δίκιο, Brian. Φώναξε την αδελφή σου. |
| 00:58:33 |
Amanda! |
| 00:58:37 |
Amanda! |
| 00:58:38 |
Σε ένα λεπτό! |
| 00:58:46 |
Μαμά! |
| 00:58:53 |
Κυρία Leacock! |
| 00:58:56 |
Τι συμβ... |
| 00:58:57 |
Μαμά! |
| 00:58:59 |
- Τι είναι αυτό; |
| 00:59:06 |
- Τι τρέλα είναι πάλι αυτή. - Κλείστο. - Όχι, όχι, όχι, άστο να τρέξει. Να δούμε αν θα καθαρίσει. - Μυρίζει σαν υπόνομος. |
| 00:59:13 |
Τα ίδια και πάνω. Νιπτήρα και τουαλέτα. |
| 00:59:16 |
Μήπως κάποιος μας κάνει πλάκα με τα υδραυλικά; - Πως μπορεί να έγινε αυτό; - Μεγάλη κηλίδα. |
| 00:59:21 |
- Νομίζω, πως πρέπει να φωνάξεις ένα υδραυλικό εδώ πέρα. - Μα πως θα τα αντέξω όλα αυτα; Δεν είμαι μηχανή χρήματος. |
| 00:59:25 |
Ζω εδώ και 35 χρόνια μέσα σε αυτό το σπίτι και ποτέ δεν είχε συμβεί κάτι από αυτά που συμβαίνουν τις 3 τελευταίες ημέρες. |
| 00:59:31 |
Από τότε που τα παιδιά και εγώ μετακομίσαμε εδώ. |
| 00:59:34 |
Δεν είπα αυτό. |
| 00:59:35 |
Μα έτσι ερμηνεύονται οι τρεις ημέρες. |
| 00:59:37 |
- Κράτα τις ερμηνείες των λόγων μου, για τον εαυτό σου. |
| 00:59:43 |
Θα ελέγξω επάνω. Καλύτερα να μπεις στο αυτοκίνητο διαφορετικά θα αργήσουμε. |
| 00:59:48 |
Έλεγξα την καλωδίωση και το κιβώτιο ασφαλειών του σπιτιού και δεν βρήκα κάποια βλάβη, κυρία Leacock. |
| 00:59:52 |
Φυσικά. |
| 00:59:54 |
Θα ήταν τόσο εύκολο, έτσι δεν είναι; |
| 01:00:03 |
Ελπίζω να μην σε πειράζει που σε παρατάω έτσι μόνη εδώ, αλλά... |
| 01:00:06 |
- Έχω προγραμματίσει αυτή την υποχρέωση εβδομάδες πριν. |
| 01:00:12 |
Θα έχω γυρίσει νωρίτερα. |
| 01:00:14 |
Και φτιάξε στην Jessica μεσημεριανό. |
| 01:00:21 |
Θα αναλάβεις τον υδραυλικό για μένα; |
| 01:00:23 |
Φυσικά. Φυσικά. |
| 01:02:13 |
Εδώ είναι. |
| 01:03:02 |
Peggy! |
| 01:03:23 |
Βοήθεια κάποιος! |
| 01:03:31 |
Βοήθεια! |
| 01:03:38 |
Θεέ μου! |
| 01:04:04 |
Danny; |
| 01:04:05 |
Χρειάζεσαι τίποτα; |
| 01:04:47 |
Να 'μαι και γω, Jessica. |
| 01:05:03 |
Jessica! |
| 01:05:24 |
Jessica; |
| 01:05:26 |
Είσαι εκεί μέσα; |
| 01:05:41 |
Jessica; |
| 01:05:43 |
Είσαι εδώ; |
| 01:05:49 |
Τι; |
| 01:07:12 |
Γειά σας. |
| 01:07:13 |
Γειά σου. |
| 01:07:14 |
Ήρθα να δω την κυρία Leacock. |
| 01:07:16 |
Περάστε. |
| 01:07:23 |
- Είναι μέσα; |
| 01:07:24 |
Περάστε. |
| 01:07:27 |
Λυπάμαι, αλλά θα πρέπει να έρθω αργότερα τότε. |
| 01:07:29 |
Μα περάστε μέσα να καθίσετε. |
| 01:07:31 |
Όχι, πρέπει να φύγω. |
| 01:08:42 |
Μαμά; |
| 01:08:43 |
Πως μπορείς και την υπερασπίζεσαι; |
| 01:08:45 |
Την άκουσες σήμερα το πρωί. |
| 01:08:46 |
Πιστεύει πραγματικά, πως εμείς φταίμε για όλα αυτά, που γίνονται μέσα στο πολύτιμο σπίτι της. |
| 01:08:49 |
Δεν ξέρει τι λέει. Αυτή απλά...παραληρεί! |
| 01:08:53 |
Νομίζω είναι καλύτερο να φύγουμε. |
| 01:08:55 |
Και να πάμε που; |
| 01:08:57 |
Δεν έχουμε αυτήν την πολυτέλεια. |
| 01:08:59 |
Αυτό που κάνουμε είναι ότι καλύτερο μπορώ να κάνω. Ακόμα και αν αυτό σημαίνει πως πρέπει να τα βάλουμε με μια ιδιόρρυθμη γιαγιά...Τότε αυτό είναι που πρέπει να κάνουμε. |
| 01:09:04 |
Γιατί δεν σταματάμε όλοι λοιπόν αυτή την μουρμούρα, εντάξει; |
| 01:09:40 |
Αυτό είναι για την γιαγιά. |
| 01:09:43 |
Τότε μην το διαβάζεις. |
| 01:09:44 |
Μα είναι πολύ περίεργο, μαμά. ’κου. |
| 01:09:46 |
Είμαι ιερέας, ήμουν φίλος της αδελφής σας Helen. |
| 01:09:49 |
Πρέπει να σας μιλήσω για ένα λαμπατέρ δαπέδου που σας έστειλε. Είναι εξαιρετικά επείγον. |
| 01:09:53 |
Μένω στο Roadside Inn. Μην προσπαθήσετε να μου τηλεφωνήσετε. |
| 01:09:57 |
Έλατε σας παρακαλώ να με βρείτε. |
| 01:09:59 |
Πάτερ Kibbler. |
| 01:10:01 |
Μην προσπαθήσετε να μου τηλεφωνήσετε; |
| 01:10:03 |
Γιατί ένας ιερέας όμως, να αναζητάει ένα λαμπατέρ; |
| 01:10:07 |
Ίσως η γιαγιά, να καταλάβει το γιατί. |
| 01:10:21 |
Γεια σου, γλύκα. |
| 01:10:23 |
Αισθάνεσαι καλύτερα; |
| 01:10:25 |
Ναι. |
| 01:10:26 |
Ωραία. |
| 01:10:28 |
Που είναι η γιαγιά; |
| 01:10:29 |
Βγήκε έξω. |
| 01:10:36 |
Για να δούμε τι έχουμε εδώ. |
| 01:10:45 |
Jessica, γιατί ζωγραφίζεις τέτοιες εικόνες; |
| 01:10:48 |
Μου αρέσουν. |
| 01:10:50 |
Που είναι η Peggy; |
| 01:10:52 |
Ξέρει τι κάνεις εδώ πέρα; |
| 01:10:53 |
Πήγε σπίτι της. |
| 01:10:55 |
Τι εννοείς, πήγε σπίτι της; |
| 01:10:57 |
Δεν θα πήγαινε σπίτι της και θα σε άφηνε μόνη σου. |
| 01:11:00 |
Πήγε στο σπίτι της. |
| 01:11:07 |
Brian, πήγαινε πάνω και δες, αν η Peggy είναι εκεί. |
| 01:11:11 |
Peggy; |
| 01:11:12 |
- Γειά σου γιαγιά. Peggy! |
| 01:11:17 |
Η Jessica μου είπε, πως η Peggy πήγε σπίτι της. |
| 01:11:19 |
Γιατί; |
| 01:11:20 |
- Γιατί; Αυτό είναι που θέλω να μάθω και εγώ. Πως μπόρεσε να την αφήσει εδώ μόνη της; |
| 01:11:24 |
Peggy; |
| 01:11:28 |
- Αν έκανε αυτό στην Jessica, θα... |
| 01:11:30 |
Η Peggy δεν θα έκανε ποτέ κάτι τέτοιο και το ξέρεις αυτό. |
| 01:11:33 |
Γιατί όλες αυτές οι φωνές; |
| 01:11:35 |
Η Jessica λέει πως η Peggy πήγε σπίτι της. |
| 01:11:37 |
Το παλτό της είναι μέσα στην ντουλάπα. |
| 01:11:53 |
Ψάξτε όλα τα δωμάτια. |
| 01:11:55 |
- Φώναξε τον Brian. |
| 01:12:03 |
Γιατί μου είπες πως η Peggy πήγε σπίτι της; |
| 01:12:08 |
Jessica, κοίταξε με. |
| 01:12:14 |
Μαμά! |
| 01:12:16 |
Έλα 'δω! |
| 01:12:18 |
Γρήγορα! |
| 01:12:21 |
Μαμά! |
| 01:12:31 |
Ποιός το έκανε αυτό;!; |
| 01:12:33 |
Πήγαινε να τηλεφωνήσεις στην αστυνομία. |
| 01:12:37 |
Βρείτε την Peggy. |
| 01:12:43 |
Θεέ μου. |
| 01:12:45 |
Μαμά, αν τολμήσεις να πεις πως η Jessica ευθύνεται γι' αυτό, θα σε μισήσω. |
| 01:12:58 |
Κάποιος διέρρηξε το σπίτι μας! |
| 01:13:00 |
Στείλτε την αστυνομία. |
| 01:13:03 |
Jessica ... |
| 01:13:04 |
Τί έγινε στο δωμάτιο σου; |
| 01:13:07 |
Τι έγινε στο δωμάτιο σου;! |
| 01:13:22 |
Ήταν κανείς εδώ; |
| 01:13:25 |
Ήρθε κάποιος να μας επισκεφτεί; |
| 01:13:27 |
Ένας άντρας ήρθε. |
| 01:13:29 |
Μπήκε μέσα; |
| 01:13:33 |
Μήπως αυτός ο άντρας μπήκε στο σπίτι;! |
| 01:13:35 |
Όχι. |
| 01:13:36 |
Έφυγε. |
| 01:13:38 |
Μίλησε μήπως με την Peggy; |
| 01:13:40 |
- Η Peggy πήγε σπίτι της. |
| 01:13:49 |
Ποιός σου είπε πως πήγε σπίτι της; |
| 01:13:55 |
- Ο μπαμπάς. |
| 01:14:04 |
Peggy. |
| 01:14:07 |
Peggy; |
| 01:14:50 |
Εντάξει, παιδία. |
| 01:14:56 |
Δεν υπάρχει καμιά αμφιβολία, πως όλα αυτά έγιναν από το ίδιο άτομο. |
| 01:14:59 |
Και είπατε, πως είδατε την κόρη σας να ζωγραφίζει αυτό; |
| 01:15:02 |
Και το κατεστραμμένο δωμάτιο; |
| 01:15:04 |
Κοιτάξτε αυτό το δωμάτιο. |
| 01:15:07 |
Δεν το νομίζω, κυρία Evans. |
| 01:15:10 |
Δεν το νομίζετε; |
| 01:15:12 |
Αλήθεια; |
| 01:15:14 |
Όχι, δεν το νομίζω. |
| 01:15:16 |
Ray. |
| 01:15:18 |
- Το πτώμα μεταφέρεται στο νεκροτομείο. |
| 01:15:21 |
Φαίνεται, πως έπαθε καρδιακή προσβολή. |
| 01:15:23 |
- Η Peggy ήταν δυνατός οργανισμός, έτσι; |
| 01:15:26 |
Την είχα εξετάσει πριν έξι μήνες περίπου. |
| 01:15:29 |
Δυστυχώς όμως, για περιπτώσεις θρόμβωσης στεφανιαίου δεν υπάρχει καμία εγγύηση. |
| 01:15:33 |
Θα κάνω την αυτοψία, αλλά στοιχηματίζω πως ήταν καρδιακή προσβολή. |
| 01:15:38 |
Πρόσεξες τις αρθρώσεις των δαχτύλων της; |
| 01:15:41 |
Βρέθηκαν αίμα και ιστοί δέρματος πάνω στην πόρτα. |
| 01:15:43 |
Υποθέτω πως κοπανούσε την πόρτα για κάποια ώρα. |
| 01:15:46 |
Πράγμα που φανερώνει πως είχε κάποια σωματική δύναμη. |
| 01:15:51 |
Γιατί δεν άνοιξε την πόρτα; |
| 01:15:54 |
Ίσως, ζαλίστηκε. |
| 01:15:57 |
- Ή ίσως η πόρτα να ήταν κλειδωμένη. |
| 01:16:07 |
Μήπως η κόρη σας έπαιζε με τις κλειδαριές; |
| 01:16:10 |
Όχι. |
| 01:16:14 |
Και δεν άκουσε την Peggy που κοπανούσε την πόρτα; |
| 01:16:17 |
Νόμισε, πως η Peggy πήγε στο σπίτι της. |
| 01:16:21 |
Τι την έκανε να σκεφτεί αυτό; |
| 01:16:27 |
Θα σας πείραζε, αν είχα μια μικρή συνομιλία μαζί της; |
| 01:16:30 |
Όχι απόψε. |
| 01:16:32 |
Είναι ακόμη αδύναμη από το μικρόβιο της γρίπης. Και αυτό θα ήταν μια μεγάλη πίεση γι' αυτήν. |
| 01:16:37 |
Καταλαβαίνω. |
| 01:16:43 |
Μπορώ να περάσω αύριο το πρωϊ να την δω; |
| 01:16:47 |
Ναι, τότε θα είναι καλά. |
| 01:17:26 |
Τι είπαν; |
| 01:17:28 |
Έπαθε καρδιακή προσβολή. |
| 01:17:32 |
Πρέπει να βγω έξω για λίγο. |
| 01:17:35 |
Τώρα; |
| 01:17:36 |
Θα 'ναι μόνο για λίγο, πρέπει να συναντήσω κάποιον. |
| 01:17:39 |
Μόλις η αστυνομία φύγει, θέλω να πάρετε την Jessica πάνω, στης Amanda το δωμάτιο. |
| 01:17:43 |
Amanda, θα μείνεις μαζί της. |
| 01:17:47 |
Τι της συμβαίνει, μαμά; |
| 01:17:49 |
Δεν ξέρω. |
| 01:17:51 |
Ο γιατρός Brick τι είπε; |
| 01:17:54 |
Ούτε και αυτός ξέρει. |
| 01:17:55 |
Θα την μεταφέρω στην πόλη αύριο. |
| 01:17:59 |
Να την δει κάποιος ειδικός. |
| 01:18:02 |
Τώρα έχει ανάγκη την δική σας φροντίδα. Εντάξει; |
| 01:18:06 |
Brian, θέλω να πας πάνω και να κλειδώσεις την πόρτα της σοφίτας και να κρύψεις το κλειδί. Δεν θέλω η Jessica να ξαναμπεί σε εκείνο το δωμάτιο. Κατάλαβες; |
| 01:18:15 |
Ναι. |
| 01:18:19 |
θα επιστρέψω το συντομότερο δυνατόν, εντάξει; |
| 01:19:28 |
Brian; |
| 01:19:31 |
Η μαμά μου είπε να κλειδώσω την πόρτα, αλλά το φως μέσα στο δωμάτιο ανάβει ακόμα. |
| 01:19:35 |
Ποιό φως; |
| 01:19:39 |
Μου φάνηκε πως ήταν το φως ανοιχτό. |
| 01:19:44 |
Που είναι η μητέρα σου; |
| 01:19:46 |
- Είχε μια συνάντηση. |
| 01:19:48 |
Που; |
| 01:19:49 |
Δεν ξέρω, δεν μου είπε. |
| 01:19:51 |
Θα πάρω εγώ το κλειδί. |
| 01:19:53 |
Και τώρα στο κρεβάτι σου. |
| 01:20:23 |
- Ο Πάτερ Kibbler; |
| 01:20:27 |
Σας παρακαλώ...καθίστε. |
| 01:20:33 |
Μήπως είδατε την θεία μου Helen; |
| 01:20:40 |
Η θεία σας... |
| 01:20:42 |
...πέθανε χθες. |
| 01:20:46 |
Προφανώς δεν λάβατε ποτέ το τηλεγράφημα μου. |
| 01:20:50 |
Το τηλεγράφημα μου... |
| 01:20:53 |
Δεν ξέρω πια, τι είναι αυτό που μπορεί να με ξαφνιάσει. |
| 01:20:57 |
Πως; |
| 01:20:58 |
- Τι της συνέβη; |
| 01:21:01 |
Έκοψε το δάχτυλο της, σε εκείνο το λαμπατέρ δαπέδου... |
| 01:21:04 |
...που έστειλε στην μητέρα σας. |
| 01:21:54 |
Αυτό που εισέβαλε σε εκείνο το λαμπατέρ είναι μια σατανική δύναμη κακίας τριών αιώνων ζωής. |
| 01:21:58 |
Και αυτή ακριβώς, είναι η δύναμη που το συντηρεί. Αυτή είναι η σατανική δύναμη που έχει εισβάλλει στο σπίτι σας αυτήν την στιγμή. |
| 01:22:03 |
Όλα αυτά μου φαίνονται τόσο παράλογα. |
| 01:22:05 |
Αυτή η σατανική δύναμη αναζητάει ψυχές. |
| 01:22:08 |
Και θα μεταφερθεί στο πιο ευάλωτο άτομο, που βρίσκεται μέσα στο περιβάλλον του. Πρέπει να απομακρύνουμε όλους από το σπίτι, αμέσως. |
| 01:22:18 |
Και αν είναι ήδη πολύ αργά; |
| 01:22:21 |
Τι γίνεται, αν αυτό έχει ήδη... |
| 01:22:23 |
...εισβάλλει σε κάποιο άτομο; |
| 01:22:25 |
Η κόρη μου Jessica. |
| 01:22:29 |
Με φοβίζει... |
| 01:22:31 |
Η συμπεριφορά της, Πάτερ. |
| 01:22:33 |
Πιστεύει πως ο πατέρας της, της μιλάει δια μέσου εκείνου του λαμπατέρ. |
| 01:22:38 |
Τον βλέπει; |
| 01:22:39 |
- Έτσι νομίζει, αλλά ξέρω πως είναι απλά μια παραίσθηση. - Όχι. |
| 01:22:44 |
Όχι, αυτή... |
| 01:22:45 |
Αυτή είναι η μεταμφίεση του διαβόλου. |
| 01:22:47 |
Θα εμφανιστεί... |
| 01:22:48 |
...με την πιο δελεαστική μορφή, προκειμένου να πάρει αυτό που θέλει. |
| 01:24:07 |
Pepper, πως βρέθηκες εκεί πάνω; |
| 01:24:14 |
Έλα κάτω, γατούλα. |
| 01:24:15 |
Γατούλα, γατούλα, γατούλα. Έλα εδώ. |
| 01:24:17 |
Έλα εδώ, Pepper. |
| 01:24:19 |
Έλα, κορίτσι μου. |
| 01:24:21 |
Γατούλα, γατούλα, γατούλα. |
| 01:24:23 |
Έλα, Pepper. |
| 01:24:38 |
Γνωρίζει, πως έρχομαι. |
| 01:24:42 |
Το γνωρίζει; |
| 01:24:44 |
Το αισθάνομαι. |
| 01:24:47 |
Σας φοβάται; |
| 01:24:50 |
Αν με φοβόταν, δεν θα μου επέτρεπε να ήμουν μαζί σας τώρα. |
| 01:24:56 |
Με θέλει. |
| 01:24:57 |
Πάτερ, με έχετε φρικάρει. |
| 01:25:01 |
Γιατί ήρθε και μπήκε σε αυτό το σπίτι; |
| 01:25:02 |
- Πήγα και στο άλλο σπίτι και το νίκησα. |
| 01:25:06 |
Αλλά ακόμη και τότε κατάφερε να επιβιώσει. |
| 01:25:10 |
Γνωρίζετε κάτι διαφορετικό αυτή την φορά; |
| 01:25:12 |
Έχετε κάποια καινούργια δύναμη; |
| 01:25:14 |
Νέα πυρομαχικά ίσως; |
| 01:25:17 |
Αγιασμό. |
| 01:25:24 |
Όταν θα φθάσουμε εκεί... |
| 01:25:25 |
...θα μείνετε μέσα στο αυτοκίνητο με την μηχανή αναμμένη. Εγώ θα πάω μέσα στο σπίτι και θα τους βγάλω όλους γρήγορα έξω. |
| 01:25:30 |
Και θα φύγουμε από 'δω. |
| 01:25:42 |
Jess... |
| 01:25:43 |
Που πας; |
| 01:25:44 |
- Υποτίθεται, πως έπρεπε να είσαι στο δωμάτιο της Amanda. - Μα, κοιμάται. |
| 01:25:47 |
Jess, η μαμά είπε πως πρέπει να μείνεις εκεί μέσα. |
| 01:25:50 |
Ο μπαμπάς με ζητάει. |
| 01:25:52 |
- Jessica, Jessica. |
| 01:25:58 |
- Amanda, βοήθεια! |
| 01:26:04 |
’φησε με! |
| 01:26:05 |
Μπαμπά! |
| 01:26:07 |
Jessie! |
| 01:26:19 |
Μαμά! |
| 01:26:20 |
Είναι ο Brian. |
| 01:26:21 |
Μαμά! Μαμά, η Jessica είναι στη σοφίτα. |
| 01:26:23 |
- Εντάξει. |
| 01:26:25 |
Μην ξαναμπείς μέσα στο σπίτι. |
| 01:26:35 |
Amanda! |
| 01:26:47 |
’νοιξε την πόρτα. |
| 01:26:48 |
Θεέ μου. Μα τι γίνεται εδώ πέρα; |
| 01:26:53 |
- Μαμά; - Δεν μπορώ να ανοίξω την πόρτα. |
| 01:26:56 |
Μαμά! Μαμά! |
| 01:26:58 |
- Μαμά! |
| 01:27:01 |
Το παράθυρο έπεσε πάνω μου. |
| 01:27:04 |
- Είμαι εντάξει τώρα. - Σου είπα να μην μπεις μέσα στο σπίτι! - Τι συμβαίνει εδώ; |
| 01:27:08 |
- Ποιός είναι αυτός ο άντρας; |
| 01:27:10 |
- Πρέπει να σπάσουμε την πόρτα. Έχετε κανένα τσεκούρι; |
| 01:27:14 |
Amanda, βγες έξω από το σπίτι. |
| 01:27:17 |
Εντάξει, θα την βγάλω εγώ έξω από το σπίτι. |
| 01:27:20 |
Jessie. |
| 01:27:22 |
Jessie, σε παρακαλώ. ’κουσε την μαμά. |
| 01:27:24 |
- Jessie;! |
| 01:27:31 |
Jessica! |
| 01:27:35 |
Θα το βρεις στα δεξιά σου πάνω στο τοίχο! |
| 01:27:43 |
Βγες έξω από το σπίτι, τώρα. |
| 01:27:46 |
Δεν ανοίγει! |
| 01:27:58 |
Φύγε! |
| 01:27:59 |
Τρέχα! Τρέχα, Amanda! Τρέχα! |
| 01:28:17 |
Μείνετε εκεί. |
| 01:28:20 |
- Βγες έξω. Jessica; |
| 01:28:25 |
Ευλόγησε αυτό το σπίτι και όλους όσους ζουν μέσα σε αυτό. |
| 01:28:49 |
Πάτερ. |
| 01:28:53 |
Δεν θα κάνεις κακό στον μπαμπά μου! |
| 01:28:58 |
Jessica, όχι! |
| 01:29:03 |
’φησε το. |
| 01:29:04 |
Jessica, άφησε κάτω το μαχαίρι. |
| 01:29:06 |
Σε παρακαλώ, μωρό μου. |
| 01:29:12 |
Τρέχα! |
| 01:29:24 |
Κανείς δεν θα κάνει κακό στον μπαμπά! |
| 01:29:41 |
Nancy... |
| 01:29:46 |
Μην μου κάνεις κακό. |
| 01:29:48 |
Σ' αγαπώ. |
| 01:29:50 |
Όχι! |
| 01:29:51 |
Δεν είσαι ο Frank! |
| 01:29:57 |
Όπως επιθυμείς. |
| 01:30:02 |
Όχι. |
| 01:30:05 |
Μην κάνεις κακό στην μαμά. |
| 01:30:07 |
’σε κάτω το μαχαίρι. |
| 01:30:08 |
Παράτα μας ήσυχους. |
| 01:30:10 |
Παράτα μας, μόνους στην ηρεμία μας, σκύλας γιέ! |
| 01:30:20 |
Nancy! |
| 01:30:43 |
Μαμά; |
| 01:30:50 |
Είχα ένα κακό όνειρο. |
| 01:31:00 |
Το ξέρω μωρό μου. |
| 01:31:03 |
Το ξέρω. |
| 01:31:13 |
- Είστε καλά, Πάτερ; |
| 01:31:17 |
Είστε μια "σιδηρά κυρία". |
| 01:31:21 |
Δεν το είχα καταλάβει ποτέ. |
| 01:31:53 |
Δεν θα σε ξεχάσουμε ποτέ, Πάτερ. |
| 01:31:56 |
Σε ευχαριστώ. |
| 01:31:58 |
Και εγώ σε ευχαριστώ. |
| 01:32:05 |
Σας ευχαριστούμε, Πάτερ. |
| 01:32:06 |
Αντίο Amanda. |
| 01:32:10 |
Έλα, γιαγιά. |
| 01:32:12 |
Δεν μπορώ να βρω την τσάντα μου. |
| 01:32:14 |
- Μπορούμε απλά, να φύγουμε... |
| 01:32:24 |
Λυπάμαι, που δεν μπορώ να έρθω μαζί σου, για την κηδεία της θείας Ηelen. |
| 01:32:28 |
Τώρα, να πεις σε όλους αυτούς τους εργάτες πως θα επιστρέψω σε τρείς μέρες. Για να είμαι ικανοποιημένη περιμένω να έχουν ολοκληρωθεί όλες οι επιδιορθωτικές εργασίες στο σπίτι. |
| 01:32:37 |
Είσαι μια "σιδηρά κυρία". |
| 01:32:39 |
Σ' αγαπώ. |
| 01:32:48 |
Λοιπόν,... |
| 01:32:49 |
- ...αντίο παιδιά. |
| 01:32:53 |
Αντίο γιαγιά. |
| 01:32:57 |
Τι γλυκιά αίσθηση είναι αυτή, σαν να δοκιμάζω ζάχαρη. |
| 01:33:17 |
Έλα, Jessica. |
| 01:33:18 |
Πάμε να βρούμε τον Pepper. |
| 01:33:22 |
Τελείωσε οριστικά μαμά, έτσι δεν είναι μαμά; |
| 01:33:25 |
Ναι, τελείωσε οριστικά. |
| 01:33:29 |
Pepper. |
| 01:33:30 |
Έλα εδώ, γατούλα. |
| 01:33:32 |
- Που είσαι; - Pepper. Έλα εδώ. |
| 01:33:35 |
- Γατούλα, γατούλα, γατούλα. |
| 01:33:37 |
Pepper, εδώ είμαι. |
| 01:33:42 |
Έλα εδώ, Pepper. |
| 01:33:44 |
Γατούλα, γατούλα, γατούλα. |
| 01:33:46 |
Pepper. |
| 01:33:49 |
Που είσαι; |
| 01:34:03 |
ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ-ΑΠΟΔΟΣΗ ΥΠΟΤΙΤΛΩΝ ΒΟΥ 30 |
