Nothing But the Truth
|
00:00:04 |
Tłumaczenie ze słuchu: Sinu6 |
00:00:09 |
Korekta: Yammamoto, Highlander |
00:00:20 |
/Mimo iż film oparto na faktach, |
00:00:22 |
/przedstawione w nim wydarzenia |
00:00:31 |
/Prezydent został postrzelony. |
00:00:33 |
/Padły co najmniej trzy strzały... |
00:00:38 |
- Z drogi, kurwa! Szybciej. |
00:00:41 |
Jazda! |
00:00:43 |
Dostał ktoś jeszcze? |
00:00:47 |
Ruszaj! |
00:00:49 |
Zadzwoń do mojej żony. |
00:00:52 |
- Powtarzam, prezydent bezpieczny. |
00:00:55 |
- Wszystko będzie dobrze. |
00:01:02 |
/MSNBC potwierdziła, |
00:01:05 |
/amerykańskie lotnictwo |
00:01:08 |
/Był to odwet za próbę zabójstwa |
00:01:10 |
/prezydenta Lymana |
00:01:13 |
/Nasza reporterka, Emily Boyd, |
00:01:15 |
/Emily, co się tam teraz dzieje? |
00:01:17 |
/Do aktualnej sytuacji tu, |
00:01:21 |
/najlepiej pasuje określenie: |
00:01:23 |
/Najwyraźniej prezydent Lyman |
00:01:27 |
/który nie pozostawiał wątpliwości, |
00:01:31 |
/odpowiedzialna jest za zamach... |
00:01:47 |
Mój Boże, ta piosenka. |
00:01:48 |
Czy to nie przez nią |
00:01:53 |
Zupełnie nie rozumiem, |
00:01:56 |
zostać naszą mamą. |
00:02:03 |
Hej, Timmy! |
00:02:06 |
- Co ty wyprawiasz? |
00:02:12 |
Dlaczego nie śpiewasz jak reszta? |
00:02:15 |
Nie mam dobrego głosu. |
00:02:17 |
Ja też. |
00:02:21 |
No dalej. |
00:02:23 |
- Pani Robinson? |
00:02:26 |
Nicky ciągnie mnie za włosy |
00:02:30 |
- Po prostu się przesiądź. |
00:02:33 |
Wiesz co? |
00:02:37 |
Zaraz to załatwię. |
00:02:38 |
- Skarżypyta! |
00:02:41 |
- Właśnie poskarżyłaś na Nicky'ego. |
00:02:45 |
- Jesteś skarżypyta. |
00:02:48 |
Przecież nie powinno się skarżyć. |
00:02:51 |
Ale dokuczać też się nie powinno. |
00:02:56 |
Daj spokój. |
00:03:00 |
To będą Redskins. |
00:03:02 |
Wiecie, jak się nazywa 53 ludzi |
00:03:05 |
Washington Redskins. |
00:03:09 |
Kibicowałbym nawet Koreańczykom, |
00:03:13 |
Judith, daj "Cztery godziny" |
00:03:16 |
- Dziękuję. |
00:03:18 |
Dziękuję wszystkim. |
00:03:27 |
Rach, zostań jeszcze chwilę. |
00:03:31 |
Słyszałeś o tej historii w Georgetown? |
00:03:36 |
Mogłabyś zamknąć drzwi? |
00:03:45 |
No dobra, Rach. |
00:03:46 |
Puścimy ten reportaż. |
00:03:49 |
Naprawdę? |
00:03:50 |
New York Times ma jakieś informacje. |
00:03:55 |
Weź się za to, najpóźniej na jutro. |
00:03:57 |
To wielka sprawa. |
00:03:59 |
Wiem. To jak Watergate, jak "Iran-Contra". |
00:04:04 |
Rachel. |
00:04:05 |
Przepraszam, |
00:04:08 |
Musimy zachować obiektywizm. |
00:04:10 |
No to obiektywnie |
00:04:13 |
Czego jeszcze ci trzeba, |
00:04:16 |
Muszę zadzwonić do Białego Domu. |
00:04:18 |
No i oczywiście skontaktować się |
00:04:20 |
Tak z ciekawości, |
00:04:23 |
Już ci mówiłam, Avril. |
00:04:26 |
dalibyśmy czas CIA |
00:04:28 |
Teraz nie będą mogli już nic zrobić. |
00:04:30 |
No dobrze. |
00:04:32 |
Pod względem prawnym wszystko gra. |
00:04:36 |
I to się właśnie liczy, prawda? |
00:04:41 |
Chciałbym, żebyś wyjawiła mi |
00:04:46 |
Tytuł, stanowisko... |
00:04:50 |
Posłuchaj. |
00:04:52 |
Mamy dwa potwierdzone źródła. |
00:04:54 |
Rachel powiedziała mi kim są |
00:04:56 |
Mamy list Van Doren |
00:04:59 |
który Rachel dostała od federalnych. |
00:05:01 |
- To nam wystarczy. |
00:05:04 |
Rząd może mieć na to |
00:05:07 |
Prawo jest nieprzeniknione. |
00:05:09 |
Słucham? |
00:05:11 |
Ujawnienie tożsamości |
00:05:12 |
przez urzędnika państwowego |
00:05:15 |
Ale ja nie jestem |
00:05:17 |
Nie rozumiem o co ci chodzi. |
00:05:20 |
- Chcę was uświadomić z czym mamy do czynienia. |
00:05:23 |
Wiesz, jak się skontaktować |
00:05:25 |
Tak. Wybiorę się do niej, |
00:05:27 |
Nasze dzieci chodzą |
00:05:30 |
Bez jaj. |
00:05:32 |
Nie przeszkadza ci, |
00:05:35 |
Absolutnie nie. |
00:05:39 |
Angela, podaj do mnie. |
00:05:42 |
Mam. |
00:05:45 |
Dalej, dalej. |
00:05:48 |
Świetnie, Jessie. |
00:05:54 |
/Dobre podanie. |
00:05:57 |
/Nie tak ciasno, dziewczynki. |
00:06:01 |
/- Allison! |
00:06:05 |
- Cześć. |
00:06:09 |
O nie. Obrona! |
00:06:13 |
- Świetnie sobie radzi. |
00:06:18 |
- Wszystkie biegną za piłką. |
00:06:21 |
Dawaj, Allie! |
00:06:23 |
- Jest w klasie pana Cody'ego, prawda? |
00:06:26 |
- Mój syn również. |
00:06:30 |
Dawaj, Allison! |
00:06:32 |
Mogłybyśmy porozmawiać na osobności? |
00:06:34 |
Jestem z gazety Sun Times. |
00:06:36 |
To dość ważne. |
00:06:39 |
Jasne. |
00:06:46 |
Nie chcę, żeby pomyślała, |
00:06:49 |
To nie zajmie dużo czasu. |
00:06:50 |
O co więc chodzi? |
00:06:52 |
Erica, piszę artykuł. |
00:06:54 |
Pracuję dla "National Desk". |
00:06:58 |
Artykuł ukaże się jutro |
00:07:02 |
że jesteś agentem operacyjnym CIA, |
00:07:04 |
i że byłaś na misji... |
00:07:08 |
Co takiego? |
00:07:09 |
To jest... |
00:07:10 |
Wysłuchaj mnie, dobrze? |
00:07:13 |
Pojechałaś tam, żeby ustalić |
00:07:15 |
czy ich rząd był odpowiedzialny |
00:07:19 |
Ustaliłaś, że tak nie było, |
00:07:20 |
poinformowałaś o tym przełożonych i... |
00:07:22 |
To największa głupota |
00:07:26 |
Skąd mam wiedzieć, |
00:07:29 |
Biały Dom zignorował twoje ustalenia |
00:07:31 |
i przeprowadził atak, twierdząc, |
00:07:33 |
że to kara |
00:07:35 |
W "National Desk" |
00:07:37 |
Mam własną kolumnę na stronie redakcyjnej. |
00:07:41 |
Mój syn też chodzi tu do szkoły. |
00:07:43 |
Wiem, już to mówiłaś. |
00:07:48 |
Wy... |
00:07:51 |
wy... cholerni ludzie... |
00:07:54 |
Tu nie chodzi o mnie, |
00:07:57 |
Moje źródło jest wiarygodne. |
00:07:59 |
Twoje źródło |
00:08:03 |
Ja mam być agentką CIA? |
00:08:05 |
Ja nawet nie wiem |
00:08:08 |
To jest... absurd. |
00:08:10 |
Wy, dziennikarze, |
00:08:14 |
od kiedy skrytykował |
00:08:16 |
- Mamy twoją notatkę służbową. |
00:08:19 |
Moim adwokatem jest Harry Timbers, |
00:08:22 |
Jasne. |
00:08:23 |
Weźmie ołowianą rurę i wepchnie ci w tyłek. |
00:08:25 |
Tego bym z pewnością nie chciała. |
00:08:27 |
Co ty robisz? Nasze dzieci |
00:08:31 |
Rachel. |
00:08:32 |
- Armstrong. |
00:08:33 |
- Zaprzeczasz, że jesteś z CIA? |
00:08:37 |
Jasne? |
00:08:43 |
/Po prostu powiedz, że Biały Dom |
00:08:46 |
Czy to właśnie mi mówisz? |
00:08:48 |
Daj mi coś, co będę mogła napisać, David. |
00:08:50 |
/Nieoficjalnie? To brednie. |
00:08:55 |
Rachel, dzwoni twój syn. |
00:08:58 |
Muszę kończyć, David. |
00:09:02 |
Cześć, mały. |
00:09:04 |
/Cześć, mamo. |
00:09:07 |
Właśnie przyszło. |
00:09:10 |
/Dobrze, ale niedługo muszę iść spać. |
00:09:13 |
Nie chcesz zaczekać na mój telefon? |
00:09:15 |
/Ale tata powiedział, |
00:09:18 |
No to zadzwonię rano, obiecuję. |
00:09:21 |
/Dobrze. |
00:09:22 |
Pracuję teraz |
00:09:25 |
/W porządku, mamo. |
00:09:28 |
Kocham cię. Pa. |
00:09:30 |
- Przepraszam. |
00:09:32 |
Mój syn ma napisać o Indiach. |
00:09:36 |
Założę się, że z powodzeniem napisałby mi |
00:09:39 |
- Jasne. |
00:09:41 |
Biały Dom nie udziela komentarzy, |
00:09:45 |
Z pewnością użyjesz |
00:09:48 |
Jasne. |
00:09:48 |
- Miłe uczucie, co? |
00:09:52 |
Chcę, żebyś zaczęła |
00:09:55 |
Począwszy od Yale, przez CIA, |
00:09:57 |
aż po małżeństwo |
00:10:00 |
Był profesorem, żonatym. |
00:10:03 |
Mocna rzecz. |
00:10:05 |
Tak na marginesie, |
00:10:09 |
Na twoim miejscu |
00:10:18 |
Cześć, Erica. |
00:10:20 |
- Dlaczego się tu spotykamy? |
00:10:23 |
Dlaczego spotykamy się tak jawnie? |
00:10:26 |
To nie jest żadne "jawnie". |
00:10:30 |
Ale jutro, kiedy wyjdzie |
00:10:34 |
twoja tożsamość będzie jawna. |
00:10:36 |
Za tym artykułem |
00:10:39 |
Nie mieszaj go do tego. |
00:10:41 |
Masz rację, Erica. |
00:10:44 |
Oscara nie szkolono na agenta. |
00:10:49 |
To twoja wina. |
00:10:52 |
Witajcie. |
00:10:54 |
Sytuacja wygląda tak: |
00:10:57 |
Nie umieścili tego w Internecie. |
00:11:00 |
Nie dali więc szansy gazetom |
00:11:02 |
Jak tylko się ukaże, powołają specjalnego |
00:11:06 |
Nie mogę w to uwierzyć. |
00:11:10 |
Nasze dzieci chodzą do jednej klasy... |
00:11:14 |
No wiecie, moje i tej reporterki. |
00:11:16 |
Chwileczkę. |
00:11:18 |
Tak jakbym ją dziś rozpoznała. |
00:11:22 |
Ale wcześniej |
00:11:23 |
Zapytam cię wprost: |
00:11:26 |
- Co, ja? |
00:11:29 |
To by było logiczne. |
00:11:31 |
Biały Dom zignorował twój raport, |
00:11:35 |
Poprosiłaś Oscara, żeby o tym napisał. |
00:11:38 |
Gdy to nie wypaliło, poszłaś do dziennikarzy. |
00:11:40 |
Sama poszłam do prasy? |
00:11:42 |
Do kogoś, kogo znałaś, |
00:11:44 |
Pierdol się. |
00:11:47 |
Mam się pierdolić? |
00:11:48 |
Touché. |
00:11:52 |
Prokurator Patton Dubois będzie tu jutro. |
00:11:56 |
Prawo nakazuje, |
00:11:58 |
- Czy to może być Oscar? |
00:12:04 |
Jak leci? |
00:12:06 |
- Nic wam nie trzeba? |
00:12:07 |
- Na pewno? |
00:12:11 |
Podłączę cię do skrzynki, |
00:12:12 |
Dobrze. A oprócz nas, |
00:12:16 |
Chcę, żebyś ich dupska też podłączył |
00:12:21 |
Znajdziemy go, |
00:12:23 |
musimy jednak pomyśleć |
00:12:27 |
Odeślę Allison na jakiś czas, ale... |
00:12:30 |
cały ten bajzel nie jest moją winą. |
00:12:33 |
Jakaś tam Louis Lane z gazety... |
00:12:36 |
nie sprawi, że zmienię się |
00:12:39 |
Zostaję. |
00:12:41 |
Jak chcesz. |
00:12:43 |
My w międzyczasie |
00:12:49 |
Od razu czuję się bezpieczniej. |
00:12:53 |
Własnym uszom, kurwa, nie wierzę. |
00:13:05 |
/6 października |
00:13:35 |
Mamusiu. |
00:13:40 |
- Wejdziemy do środka? |
00:13:48 |
To bardzo ciekawe. |
00:13:52 |
- Dziękuję. |
00:13:56 |
Teraz już wiem, |
00:13:59 |
Mają też najwięcej |
00:14:01 |
No niezupełnie. Indie są największym |
00:14:04 |
Czy to nie to samo? |
00:14:06 |
- Nie. To nie to samo. |
00:14:13 |
Nie dawaj dziś marchewki |
00:14:16 |
Dobrze, mamo. |
00:14:20 |
Udało ci się. |
00:14:22 |
To wszystko zmienia. |
00:14:23 |
Dostaniesz za to Pulitzera. |
00:14:26 |
No nie wiem... |
00:14:29 |
/"CIA poinformowało Lymana |
00:14:33 |
- Timmy, jedz śniadanie. |
00:14:37 |
Timmy, nie dręcz mamusi. |
00:14:38 |
- Od jajek ma się raka. |
00:14:42 |
Wiesz co? |
00:14:45 |
Może być? |
00:14:48 |
Dobre, co? |
00:14:50 |
Włożyłam w to sporo pracy. |
00:14:52 |
Nie mówiłaś mi nawet połowy |
00:14:55 |
Ty nie mówisz mi nic o swojej powieści, |
00:15:00 |
/...rzecznik prasowy stwierdził, |
00:15:05 |
/to zatrudnienie pani Van Doren w CIA |
00:15:09 |
- Mamo. |
00:15:12 |
- Co jest, mały? |
00:15:16 |
Do zoo? |
00:15:19 |
To może dziś w nocy? |
00:15:21 |
W nocy zwierzęta śpią. |
00:15:25 |
Mogą się zezłościć. |
00:15:31 |
Szybciej kochanie, bo się spóźnisz. |
00:15:33 |
Masz swoje rzeczy? |
00:15:34 |
- Chcesz dokończyć? |
00:15:43 |
Chodź tutaj. |
00:15:45 |
Zapomniałeś o czymś. |
00:15:47 |
Daj buziaka. Kocham cię. |
00:15:52 |
Cześć, Connor. |
00:15:55 |
Przepraszam, wystraszył mnie pan. |
00:15:58 |
Agent Coddington z FBI. |
00:16:01 |
Pozwoli pani z nami. |
00:16:04 |
Po co? |
00:16:05 |
Nie wiem. |
00:16:10 |
Witam, pani Armstrong. |
00:16:14 |
Jestem Patton Dubois, |
00:16:18 |
Proszę wejść. |
00:16:20 |
- A miałam jakiś wybór? |
00:16:25 |
Nie mam nic do powiedzenia. |
00:16:28 |
proszę skontaktować się |
00:16:30 |
Napije się pani kawy? |
00:16:32 |
Nie, dziękuję. |
00:16:33 |
A ja chętnie. |
00:16:35 |
Niezła bomba. |
00:16:38 |
Jeśli to nie zapewni pani kariery, |
00:16:42 |
Jasny gwint. |
00:16:46 |
To było coś. |
00:16:49 |
W ciągu kilku dni, jak tylko |
00:16:55 |
zostanę mianowany |
00:16:57 |
w sprawie przecieku, |
00:17:00 |
Co za tempo. |
00:17:02 |
Wiem, to trochę niezwykłe, ale chłopcy |
00:17:09 |
Nie ma chwili do stracenia. |
00:17:11 |
Wezwali mnie wczoraj. |
00:17:16 |
i oto jesteśmy. |
00:17:18 |
Ministerstwo Sprawiedliwości |
00:17:22 |
Może to ktoś od nich |
00:17:26 |
Chyba powinnam zadzwonić |
00:17:28 |
To nie jest konieczne. |
00:17:32 |
W każdym razie nie tutaj. |
00:17:36 |
Tym spotkaniem chciałem... |
00:17:38 |
nieoficjalnie dać pani fory. |
00:17:40 |
Możemy porozmawiać prywatnie? |
00:17:46 |
Oczywiście. |
00:17:48 |
To ma pozostać między nami. |
00:17:51 |
- Prywatnie to prywatnie. |
00:17:55 |
Gadaniem zajmę się ja. |
00:17:58 |
Miała pani pełne prawo |
00:18:03 |
jednakże nie ma pani prawa |
00:18:08 |
kto je ujawnił. |
00:18:12 |
że tożsamość agentów wywiadu |
00:18:14 |
Pani źródło ma poważne kłopoty. |
00:18:17 |
- Nie mam zamiaru rozmawiać o moim źródle... |
00:18:22 |
W porządku. |
00:18:24 |
Proszę posłuchać. |
00:18:26 |
Zostanie pani wezwana |
00:18:29 |
Zostanie pani poproszona |
00:18:31 |
Ja będę zadawał pytania. |
00:18:34 |
nie wyjawi go pani, |
00:18:38 |
To oznacza pobyt w więzieniu. |
00:18:39 |
I nie mówimy tu o celi w stylu |
00:18:50 |
Rachel, idź do swojego informatora. |
00:18:53 |
Poproś go o zgodę |
00:18:56 |
Możesz być zdziwiona, |
00:19:00 |
Ludzie są... z natury przyzwoici. |
00:19:07 |
Gdyby tak było, |
00:19:15 |
To tyle z mojej strony. |
00:19:19 |
Obawiam się, że pana zawiodę, |
00:19:21 |
Nie ma takiej możliwości. |
00:19:38 |
Czy Erica to pani prawdziwe imię? |
00:19:40 |
Od jak dawna pracuje pani w Agencji? |
00:19:42 |
Wiem, że wy tylko robicie, |
00:19:45 |
Chętnie bym z wami porozmawiała... |
00:19:47 |
ale to nie jest dobry moment. |
00:19:52 |
- Czy Erica to pani prawdziwe imię? |
00:19:57 |
Nie. |
00:20:02 |
/Jeśli ten raport CIA istnieje, |
00:20:05 |
/to oznacza, iż prezydent |
00:20:10 |
/bez żadnego uzasadnienia, |
00:20:14 |
/Oznacza to również, że prezydent |
00:20:17 |
Rach, czekają na ciebie |
00:20:21 |
/...co byłoby najgorszą tego typu decyzją |
00:20:24 |
/Jak na razie Biały Dom podtrzymuje |
00:20:27 |
- Rachel? |
00:20:29 |
- Świetny reportaż. |
00:20:31 |
/...że jest powód, |
00:20:33 |
"Zaczekaj na mnie! |
00:20:36 |
"Też chcę złapać coś wielkiego - |
00:20:39 |
"I poszli, przez wzgórze, |
00:20:44 |
"I kiedy babcia Annie |
00:20:53 |
/Może wówczas uniknęlibyśmy tej sytuacji. |
00:20:55 |
Mówiłem ci, że rząd |
00:20:58 |
Następnym razem, kiedy FBI |
00:21:01 |
- masz od razu zadzwonić do mnie! |
00:21:04 |
Zanim jeszcze odepniesz pas, |
00:21:08 |
Już dobrze, Avril. |
00:21:11 |
Wszystko gra? |
00:21:13 |
Tak. Podwoziłam Timmy'ego do szkoły, |
00:21:19 |
poprosili, żebym z nimi pojechała i... |
00:21:20 |
Wytrąciło cię to z równowagi, co? |
00:21:22 |
Takie przesłuchanie. |
00:21:23 |
To stało się naprawdę szybko. |
00:21:25 |
Chcieli poznać twoje źródło, tak? |
00:21:26 |
Tak, ale im go nie wydałam. |
00:21:31 |
No dobrze. |
00:21:38 |
Przede wszystkim... |
00:21:40 |
to karygodne zachowanie |
00:21:43 |
Zabieranie cię siłą |
00:21:46 |
Chcę znać nazwisko agenta, |
00:21:48 |
To nie był agent FBI. |
00:21:51 |
Mianowano go prokuratorem specjalnym. |
00:21:56 |
O co chodzi? |
00:21:59 |
Nie. |
00:22:00 |
Nie, ale prokurator specjalny |
00:22:04 |
Jego jedynym zadaniem |
00:22:07 |
Nic go przed tym nie powstrzyma. |
00:22:08 |
Będzie miał nieograniczony czas, |
00:22:12 |
i szansę na wielki rozgłos. |
00:22:14 |
Prokurator specjalny |
00:22:17 |
Ale chyba nie aż taką, |
00:22:20 |
Mam prawo chronić swojego informatora. |
00:22:25 |
No co? |
00:22:26 |
Rząd federalny znosi to prawo, |
00:22:28 |
o ile w grę wchodzą |
00:22:31 |
49 stanów respektuje |
00:22:33 |
ale nie rząd federalny. |
00:22:34 |
Rząd wycofa się, kiedy zrozumie, |
00:22:38 |
Rząd federalny też walczy |
00:22:41 |
Zrozum. |
00:22:43 |
ujawnił ci ściśle tajną informację. |
00:22:46 |
To akt zdrady |
00:22:49 |
Potraktuję to bardzo poważnie. |
00:22:51 |
Ja również potraktuję to bardzo poważnie. |
00:22:58 |
/10 października |
00:23:04 |
Może pani jechać. |
00:23:10 |
Masz czytać |
00:23:13 |
Będę miała kłopoty przez to, |
00:23:16 |
- Nie, nie. |
00:23:18 |
Wiem, ale to tylko na jakiś czas. |
00:23:21 |
Jest świetny. |
00:23:23 |
Buziaki. |
00:23:31 |
Kocham cię. |
00:23:32 |
- Powiesz mi, o co chodzi? |
00:23:35 |
- To twoja wina. |
00:23:39 |
Kto jest twoim najlepszym przyjacielem? |
00:23:41 |
- No kto?! |
00:23:49 |
/Pa! |
00:24:07 |
Możemy nieoficjalnie? |
00:24:10 |
Jasne. |
00:24:12 |
Spotkajmy się za domem. |
00:24:23 |
Chyba nie przyszłaś mi nakopać? |
00:24:27 |
Nie szkolono mnie, jak jednym ciosem |
00:24:32 |
Ja używam zatrutych strzałek. |
00:24:41 |
Podobają mi się twoje drzewka, |
00:24:45 |
Dziękuję. |
00:24:46 |
Twój mąż nadal pisze? |
00:24:49 |
Tak. |
00:24:51 |
Cały czas. |
00:24:52 |
Codziennie. |
00:24:53 |
Czytałam jego powieść o Mossadzie. |
00:24:55 |
Kiedy byłam na wakacjach. |
00:24:59 |
Była bardzo ciekawa. |
00:25:02 |
Dziękuję. |
00:25:04 |
Teraz... |
00:25:06 |
próbuje wydać drugą. |
00:25:15 |
Przepraszam, że puściły mi nerwy. |
00:25:18 |
Zwykle potrzeba faceta, |
00:25:23 |
Oscar i ja... |
00:25:29 |
To prawdopodobnie koniec. |
00:25:34 |
Nie ma go. |
00:25:36 |
Pokłóciliśmy się. |
00:25:39 |
Dlatego ona też musiała wyjechać. |
00:25:42 |
Allison jest cudownym dzieckiem. |
00:25:45 |
Wyglądasz na strasznie przybitą... |
00:25:47 |
Skąd wiesz? |
00:25:49 |
Nie. |
00:25:51 |
- Pomagam tylko dzieciom w nauce. |
00:25:54 |
Powinni ci za to wypłacać "szkodliwe". |
00:25:57 |
Ja przychodzę co dwa tygodnie, |
00:26:01 |
Robię z tego wielką inscenizację. |
00:26:03 |
/- Mamo?! |
00:26:06 |
Co mogę dla ciebie zrobić? |
00:26:07 |
Wiem, że nie możesz wyjawić mi |
00:26:11 |
Wiem coś o dochowaniu tajemnicy. |
00:26:14 |
Odpowiedz mi tylko "tak" lub "nie". |
00:26:19 |
Czy to ktoś mi bliski? |
00:26:22 |
Tak? |
00:26:25 |
Ktoś, z kim pracuję? |
00:26:28 |
Nie mogę nic ci powiedzieć. |
00:26:34 |
Wiesz co? |
00:26:35 |
Kiedy staniesz przed Wielką Ławą Przysięgłych, |
00:26:39 |
Jesteś antypatriotyczną oszustką |
00:26:44 |
Słyszę to codziennie. |
00:26:46 |
Jeśli powiesz to oficjalnie, |
00:26:49 |
Dziękuję. |
00:26:52 |
- Cześć, pani Van Doren. |
00:26:54 |
Jak leci? |
00:26:55 |
Co się dzieje z Allison? |
00:27:01 |
Nie... |
00:27:04 |
Po prostu wyjechała do krewnych. |
00:27:06 |
- Może ją pani ode mnie pozdrowić? |
00:27:09 |
Chodź. |
00:27:18 |
/11 października |
00:27:24 |
Ktoś puka do drzwi. |
00:27:33 |
Tak? |
00:27:35 |
- Rachel Armstrong? |
00:27:38 |
Możemy na chwilę przeszkodzić? |
00:27:39 |
Ledwie zdążyłem to napisać |
00:27:42 |
- Może tak być? |
00:27:43 |
/12 października |
00:27:44 |
- Nie sądziłam, że robią to tak szybko. |
00:27:49 |
To wszystko bzdury. |
00:27:50 |
Wizyta w środku nocy, |
00:27:53 |
- Wszystko po to, by cię zastraszyć. |
00:27:55 |
Ale ty nie dasz się zastraszyć, jasne? |
00:27:58 |
Dasz sobie radę. |
00:28:01 |
Pani Armstrong. |
00:28:02 |
Będę na dole, nie martw się. |
00:28:06 |
Rachel Alice Armstrong, |
00:28:10 |
Dziękuję. |
00:28:12 |
No dobrze, pani Armstrong. |
00:28:13 |
Pracuje pani jako reporter |
00:28:17 |
Tak. |
00:28:19 |
Jako korespondent polityczny, czy tak? |
00:28:23 |
Tak. |
00:28:27 |
Świetnie. |
00:28:30 |
Kilka dni temu |
00:28:33 |
ten tutaj, w którym ujawnia pani, |
00:28:37 |
żona byłego ambasadora, |
00:28:41 |
pracowała jako tajny agent CIA. |
00:28:44 |
Owszem, tak napisałam. |
00:28:45 |
Jest pani przekonana, że to, |
00:28:49 |
Tak. |
00:28:52 |
Kto był źródłem tej informacji? |
00:28:58 |
- Pani Armstrong... |
00:29:01 |
Z całym szacunkiem, |
00:29:03 |
ponieważ jest to naruszenie moich praw, |
00:29:04 |
zawartych w 1. poprawce |
00:29:10 |
Dobrze pani wie, że osobie, |
00:29:13 |
do danych osobowych agentów CIA, |
00:29:15 |
prawo zabrania |
00:29:19 |
Tak, wiem. |
00:29:21 |
Kto był więc pani źródłem? |
00:29:23 |
- Nie mogę go ujawnić, ponieważ... |
00:29:29 |
To bardzo poważna sprawa. |
00:29:31 |
Proszę się nie spieszyć. |
00:29:35 |
Zrobimy sobie przerwę. |
00:29:37 |
Zbierzemy się tu ponownie o 13:30. |
00:29:40 |
Chcę, żeby wróciła pani do domu, |
00:29:43 |
ze swoim wydawcą, dobrze? |
00:29:46 |
A potem niech pani porozmawia |
00:29:49 |
Niech on się wypowie czy jest to warte |
00:29:54 |
Potem tu wrócimy. |
00:29:57 |
I wtedy spytam panią ponownie. |
00:30:00 |
Nie wstrzymywałabym oddechu. |
00:30:02 |
To nie ja tu potrzebuję |
00:30:08 |
No dobrze. |
00:30:10 |
Zrobimy sobie przerwę. |
00:30:24 |
"Czy ja też mogę iść? - spytał Charlie. |
00:30:29 |
/"Chodź - odpowiedzieli Ruthie, |
00:30:31 |
/"I poszli, przez most..." |
00:30:33 |
Czyżbym przyszła za wcześnie? |
00:30:37 |
Uważamy, że to nie najlepszy moment, |
00:30:42 |
Nie jesteśmy przygotowani |
00:30:45 |
szaleństwa. |
00:30:47 |
No dobrze. |
00:30:49 |
Uważam, że to idiotyczne. |
00:30:52 |
Może gdybyś przestała przychodzić |
00:30:56 |
Mam nadzieję, |
00:30:59 |
Bardzo mi zależy na czytaniu dzieciom. |
00:31:05 |
Kiedy zamierzasz |
00:31:10 |
- Nie wiem, nie jestem pewna. |
00:31:13 |
No dobrze. |
00:31:18 |
Chcesz powiedzieć, |
00:31:22 |
- Jak tam lunch? |
00:31:24 |
- Co pani jadła? |
00:31:27 |
Naprawdę? |
00:31:29 |
Zazdroszczę pani siły woli. |
00:31:32 |
Pani źródło, pani Armstrong. |
00:31:44 |
- Jak poszło? |
00:31:46 |
- Przepraszam. Rachel Armstrong? |
00:31:48 |
Jestem zastępcą szeryfa federalnego. |
00:31:50 |
Mam dla pani wezwanie do stawienia się |
00:31:53 |
- Nie, nie... |
00:31:58 |
Jestem Avril Aaronson, |
00:31:59 |
A, tak. Czytałem pański raport |
00:32:03 |
Powinni panu podziękować |
00:32:06 |
Do tej pory rozumiałem |
00:32:08 |
To zbyt wcześnie. |
00:32:11 |
Podejmiemy w związku |
00:32:14 |
Posłuchaj, Avril. |
00:32:18 |
nazwiska agentów CIA. |
00:32:20 |
Sądzę, że powinniśmy kogoś takiego |
00:32:24 |
W takim razie |
00:32:28 |
To ja skoczę do domu |
00:32:35 |
Nie martw się, to żaden problem. |
00:32:38 |
Cześć, Avril. |
00:32:41 |
Dzięki za przybycie. |
00:32:42 |
- To jest Rachel Armstrong. |
00:32:44 |
Wzajemnie. |
00:32:45 |
Jestem Ray, mąż Rachel. |
00:32:48 |
Avril mówił, że potrzeba tygodni |
00:32:51 |
Pan Dubois chciał to załatwić, |
00:32:54 |
Nic nie szkodzi. |
00:32:57 |
Skoncentrujmy się |
00:32:59 |
Więzienia? |
00:33:00 |
Mógłbyś prosić o odroczenie. |
00:33:02 |
Tak, oczywiście. |
00:33:04 |
Robiłem to nie raz. |
00:33:06 |
Sędzia Hall to porządny człowiek. |
00:33:07 |
Wysyłamy sobie kartki świąteczne. |
00:33:10 |
Na pewno dzisiaj cię nie zamknie. |
00:33:12 |
Jezu Chryste. |
00:33:12 |
Spokojnie, Ray. Skoro Albert jest spokojny, |
00:33:16 |
Wrócimy stamtąd za pięć minut. |
00:33:18 |
Potem pójdziemy na kawę |
00:33:21 |
jak ochronić ciebie, konstytucję, |
00:33:25 |
Dla dobra przyszłych pokoleń. |
00:33:28 |
- To Thierry, prawda? |
00:33:30 |
- Szykowny. |
00:33:32 |
Ładny garnitur. |
00:33:33 |
To nie garnitur, to Zegna. |
00:33:39 |
A co ty nosisz? |
00:33:43 |
Nie wiem. |
00:33:45 |
Skontaktuję cię z moim krawcem. |
00:33:48 |
Kto ubiera się w Zegna, |
00:33:51 |
Zadzwońcie o trzeciej. |
00:33:52 |
Wysoki Sądzie, pani Armstrong stanęła |
00:33:57 |
Dostarczyłem zapis z tego posiedzenia. |
00:34:00 |
Została poproszona |
00:34:03 |
informatora, który, |
00:34:07 |
- przekazał jej tajną informację... |
00:34:11 |
- Za pozwoleniem. |
00:34:13 |
- Mogę? |
00:34:15 |
Wysoki Sądzie, |
00:34:18 |
Proszę o odroczenie tej sprawy |
00:34:21 |
Chciałbym się nieco |
00:34:22 |
Może najpierw ja się rozeznam. |
00:34:25 |
Oto jak sprawa wygląda: |
00:34:26 |
pan Dubois powie... |
00:34:29 |
że moja klientka |
00:34:31 |
a ponieważ go nie wydała, |
00:34:34 |
Stwierdzi też, że informacje, |
00:34:39 |
i Wielka Ława Przysięgłych |
00:34:43 |
Będzie też mówił, że prawo federalne |
00:34:48 |
i że 1. poprawka |
00:34:50 |
ponieważ jest to sprawa |
00:34:54 |
Czy to się zgadza, panie Dubois? |
00:34:56 |
W zasadzie nie powinno to... |
00:34:58 |
My twierdzimy, że 1. poprawka |
00:35:02 |
Dobrze znam sprawy tego sądu |
00:35:05 |
i w tym przypadku... |
00:35:07 |
Ja również znam sprawy tego sądu |
00:35:09 |
i nie dają jej one prawa |
00:35:14 |
Podejdźcie tu do mnie. |
00:35:16 |
Chodź, Rachel. |
00:35:25 |
Musi pani zrozumieć, |
00:35:27 |
że jeśli będę zmuszony |
00:35:32 |
a pani tego nie zrobi, to zatrzymam panią |
00:35:36 |
i zostanie pani aresztowana, |
00:35:39 |
Chwileczkę, Wysoki Sądzie. |
00:35:41 |
Czy Wysoki Sąd mógłby się odnieść |
00:35:44 |
Racja. |
00:35:46 |
Panie sędzio, |
00:35:48 |
To poważne naruszenie |
00:35:51 |
Nie ma powodu do odrzucenia wniosku! |
00:35:53 |
Pozwoli pan, |
00:35:57 |
Nakazuję pani ujawnienie |
00:36:03 |
Jeśli chce pani |
00:36:05 |
dostanie je pani. |
00:36:08 |
Nie mogę tego zrobić. |
00:36:10 |
Panie Burnside, jeśli pan potrzebuje |
00:36:13 |
Nie mogę jej doradzać, |
00:36:17 |
Wysoki Sąd stwierdził |
00:36:21 |
Ja prosiłem... Pani Armstrong zostanie |
00:36:26 |
i natychmiast zostanie aresztowana. |
00:36:30 |
Stoi przede mną osoba, |
00:36:35 |
i która uważa, że stoi ponad prawem. |
00:36:39 |
Zatrzymuję panią |
00:36:42 |
i skazuję na pobyt |
00:36:46 |
Jak to? |
00:36:47 |
Panie sędzio, chwileczkę, nie... |
00:36:52 |
Wysoki Sądzie! |
00:36:52 |
Jeśli zdecyduje się pani odpowiedzieć, |
00:36:55 |
Czy mogę skonsultować się z klientką... |
00:36:57 |
- Może się pan z nią konsultować w areszcie. |
00:37:01 |
- Posiedzenie zakończone. |
00:37:05 |
Wysoki Sądzie! |
00:37:07 |
Sporo ludzi chce tu zdobyć sławę. |
00:37:11 |
I co teraz zrobimy? |
00:37:12 |
- Zadzwonię do ciebie jutro. |
00:37:14 |
Zadzwonię z samego rana, dobrze? |
00:37:18 |
Pewnie wyślesz mu |
00:37:22 |
- Jest po prostu przerażony. |
00:37:25 |
- Zobaczymy się na zewnątrz. |
00:37:30 |
Panie Burnside, to... |
00:37:34 |
Studiowałem pański życiorys. |
00:37:38 |
To ogromny błąd, Patton. |
00:37:41 |
Nie ma to jak uczyć się |
00:37:43 |
Czasem błędem jest |
00:37:48 |
A inny z kolei błąd, |
00:38:25 |
Muszę wiedzieć dwie rzeczy. |
00:38:26 |
- Po pierwsze, sama historia. |
00:38:29 |
Jak skała? |
00:38:33 |
Albercie, proszę. |
00:38:36 |
Po drugie... |
00:38:42 |
Znamy nazwisko współpracownika, |
00:38:45 |
To ktoś z FBI, kto dostarczył Rachel |
00:38:48 |
Dlaczego nie znasz oryginalnego źródła? |
00:38:51 |
Bo Rachel zagwarantowała mu anonimowość, |
00:38:54 |
poza tym mieliśmy pewność, |
00:38:57 |
Przynajmniej nie zmuszą was, |
00:39:01 |
Portmonetka... |
00:39:06 |
okulary przeciwsłoneczne... |
00:39:09 |
- To możesz zatrzymać. |
00:39:12 |
Magnetofon... |
00:39:14 |
Musisz oddać biżuterię. |
00:39:24 |
Obrączka. |
00:39:27 |
Chciałabym ją zatrzymać. |
00:39:29 |
Są na niej diamenty, laluniu. |
00:39:37 |
Pani Armstrong, proszę wystąpić. |
00:39:47 |
Proszę stanąć tutaj. |
00:39:50 |
Proszę podać mi prawą dłoń. |
00:39:54 |
Proszę zabrać. |
00:39:56 |
/Wygląda na to, że ucierpi jedynie |
00:40:00 |
/co nie jest przestępstwem. |
00:40:02 |
Dobrze. Armstrong w więzieniu |
00:40:06 |
Po drugie, |
00:40:07 |
Van Doren i każdego |
00:40:11 |
należy poddać badaniu wariografem. |
00:40:13 |
Można wyłączyć tego gościa? |
00:40:18 |
Znacznie lepiej. |
00:40:19 |
To jedyne, |
00:40:23 |
Media, które zamienią ją prawie w gwiazdę. |
00:40:29 |
Nie możemy pozwolić, |
00:40:31 |
Po sprawie Branzburga |
00:40:34 |
Nawet jeśli wskażą inne źródła, z którymi |
00:40:38 |
Wiem, ale sprawa Millera |
00:40:42 |
Proszę patrzeć w obiektyw. |
00:40:43 |
/Ale naszym celem... |
00:40:45 |
/nie jest trzymanie jej w zamknięciu. |
00:40:48 |
Ja chcę, żeby ona wyszła. |
00:40:50 |
To oznacza, że mamy informatora |
00:40:53 |
I tylko na tym mi zależy. |
00:40:56 |
/Proszę patrzeć przed siebie |
00:41:01 |
/- Czy nazywasz się Erica Van Doren? |
00:41:06 |
/- Czy urodziłaś się w Otsego? |
00:41:13 |
- Czy kiedykolwiek skłamałaś w raporcie? |
00:41:20 |
Czy ujawniłaś pani Armstrong, |
00:41:25 |
Musisz znać kilka zasad. |
00:41:26 |
Po pierwsze: |
00:41:30 |
Papierosy to kontrabanda. |
00:41:32 |
Żadnych prochów, żadnych bójek. |
00:41:35 |
Bójki zaprowadzą cię do D-Seg. |
00:41:37 |
Co to takiego? |
00:41:38 |
Desegregacja. |
00:41:43 |
Na razie trafisz do "betoniarni". |
00:41:45 |
Dziewczyny zachowują się |
00:41:48 |
Jesteś portierką? |
00:41:50 |
Wypad! |
00:41:59 |
/Dzień 1 |
00:42:03 |
Każdy rodzaj seksu jest zabroniony. |
00:42:05 |
Żadnych minet, żadnego całowania, nic. |
00:42:08 |
Po ośmiu miesiącach będziesz mogła |
00:42:13 |
Trzymaj. |
00:42:14 |
Ale rotacja jest tu zwykle |
00:42:16 |
Nie musisz tu tkwić |
00:42:22 |
- Jak się nazywasz? |
00:42:24 |
- Olivia jak? |
00:42:26 |
- Olivio James, to jest Rachel... |
00:42:29 |
Rachel Armstrong, |
00:42:31 |
- To miło. |
00:42:35 |
Za godzinę zgaśnie światło. |
00:42:40 |
Przepraszam. Czy jest możliwość |
00:42:43 |
Nie, ale jeśli chcesz oglądać wiadomości, |
00:43:22 |
Czy jesteś jednym z tych agentów, |
00:43:26 |
których Langley wyszkoliło |
00:43:29 |
Robi wrażenie, co? |
00:43:35 |
Jak myślisz, kto z nią rozmawiał? |
00:43:38 |
Niech to szlag... |
00:43:44 |
Ale jak już to ustalicie, dajcie mi z tym chujem |
00:43:49 |
Spodziewałem się tego. |
00:43:52 |
Pani Armstrong nam powie. |
00:43:54 |
Nigdy nie siedziała w więzieniu. |
00:43:57 |
No nie wiem. Spotkałam ją. |
00:44:01 |
Ma buntowniczą naturę. |
00:44:23 |
/Dzień 2 |
00:44:28 |
- Cześć. |
00:44:30 |
Patrz, kto przyszedł. |
00:44:31 |
Mały przyszedł się przywitać |
00:44:34 |
Dam ci go. |
00:44:35 |
Przywitaj się. |
00:44:36 |
- Witaj, kochanie. |
00:44:42 |
Może powiesz mamie, |
00:44:44 |
- Mamo. |
00:44:46 |
Przynieśliśmy ci ciasteczka, |
00:44:49 |
Niemożliwe. |
00:44:51 |
Pewnie dadzą mi je później, na deser. |
00:44:56 |
- Tata sam je upiekł. |
00:45:03 |
Nic mi nie będzie, kochanie. |
00:45:08 |
Jak tam twoje dyktando? |
00:45:10 |
- Chyba dobrze. |
00:45:13 |
Dużo ćwiczyłeś, prawda? |
00:45:15 |
Prawda? |
00:45:17 |
- Tak. |
00:45:20 |
Daj słuchawkę tacie, dobrze? |
00:45:28 |
- Co u ciebie? |
00:45:30 |
Tak? |
00:45:31 |
Tak, wszystko gra. |
00:45:35 |
Nie powinien tu przychodzić. |
00:45:38 |
Chciał cię zobaczyć. |
00:45:40 |
Chciał się upewnić, |
00:45:43 |
Jasne, że chciał mnie zobaczyć, ale... |
00:45:46 |
Mówię poważnie, Ray. Nie będę tu |
00:45:51 |
W porządku. |
00:45:55 |
Co tam nowego? |
00:45:57 |
Nie masz? |
00:45:58 |
Nie ma tu gazet, a TV ustawiony jest |
00:46:04 |
Siedzisz w areszcie. To jest |
00:46:08 |
Nie, nie. Chodzi mi o prezydenta. |
00:46:12 |
To, co zawsze. |
00:46:15 |
Biały Dom odmawia komentarza |
00:46:18 |
A cóż innego mogą powiedzieć? |
00:46:21 |
Prezydent nie zamierza organizować |
00:46:27 |
Posłuchaj. Pomyślałem... |
00:46:31 |
Jeśli sprawy przybiorą zły obrót... |
00:46:36 |
Może powinnaś mi powiedzieć, |
00:46:39 |
Dzięki temu będę mógł |
00:46:41 |
Po prostu po ludzku, no wiesz. |
00:46:44 |
Ray... |
00:46:45 |
Nigdy cię o to nie prosiłem. |
00:46:50 |
Ale to jakieś... szaleństwo. |
00:46:53 |
Nie mówmy o tym. |
00:46:57 |
- Nie ufasz mi. |
00:46:59 |
Mnie nie ufasz? |
00:47:03 |
To chyba koniec. |
00:47:09 |
No dobrze. |
00:47:11 |
- Tęsknię za tobą. |
00:47:13 |
Możesz dać słuchawkę...? |
00:47:15 |
- Słyszysz mnie? |
00:47:18 |
Chcę, żebyś rano pościelił łóżko. |
00:47:21 |
Niech w domu będzie |
00:47:24 |
Tylko nie mów tego tacie, dobrze? |
00:47:27 |
Postaram... |
00:47:35 |
Ona cię nie słyszy. |
00:47:37 |
Niedługo wróci do domu. |
00:47:55 |
/Proszę o powstanie. |
00:47:57 |
/Dzień 15 |
00:48:00 |
/Wszyscy, którzy mają sprawę |
00:48:03 |
/zostaną wezwani i będą wysłuchani. |
00:48:14 |
Panie Burnside, |
00:48:16 |
może pan więc zaczynać, |
00:48:18 |
Dziękuję. |
00:48:20 |
Wysoki Sądzie, chciałbym prosić |
00:48:24 |
do czasu, aż sąd apelacyjny |
00:48:30 |
Gdybym to zrobił, stałoby to w sprzeczności |
00:48:34 |
To ona ma klucz do własnej celi. |
00:48:36 |
Klucz, który narusza prawość, |
00:48:39 |
to żaden klucz. |
00:48:40 |
Prawość to pojęcie subiektywne. |
00:48:42 |
Pani Armstrong, współczuję, |
00:48:45 |
Czy jeśli wypuszczę panią do domu, |
00:48:49 |
do swojego informatora |
00:48:54 |
na ujawnienie jego tożsamości, |
00:48:58 |
Takie stwierdzenie byłoby |
00:49:01 |
W takim razie nie mam wyboru. |
00:49:05 |
Chciałbym prosić, by sąd... |
00:49:08 |
nałożył grzywnę na Sun Times |
00:49:13 |
za każdy dzień, dopóki pani Armstrong |
00:49:16 |
Wysoki Sądzie? |
00:49:18 |
Z całym szacunkiem. |
00:49:21 |
Nie rozumiem, |
00:49:23 |
To oczywiste, |
00:49:28 |
gazeta nie tylko wspiera, |
00:49:31 |
panią Armstrong do takiej postawy. |
00:49:35 |
Sun Times powinna |
00:49:39 |
i zwolnić panią Armstrong, |
00:49:41 |
To nie ma związku. |
00:49:43 |
Pokornie proszę Wysoki Sąd |
00:50:04 |
Niech ci nie przyjdzie do głowy |
00:50:07 |
Nawet o tym nie myśl. |
00:50:09 |
Zapłaćcie grzywnę... |
00:50:10 |
niech Rachel twardo się trzyma, |
00:50:18 |
Nie musiałeś tego mówić. |
00:50:36 |
Piękny dzień. |
00:50:38 |
- Lubię tu przychodzić. |
00:50:40 |
To mi przypomina, |
00:50:43 |
Zgadzam się z tobą. |
00:50:46 |
Lepiej, żebyśmy nie spotykali się |
00:50:49 |
Jasne. |
00:50:51 |
Cieszę się, że poprosiłeś o spotkanie. |
00:50:57 |
Chciałam cię przekonać, |
00:51:02 |
- Najpierw musimy załatwić inną sprawę. |
00:51:05 |
Sprawdzamy wszystkich, |
00:51:09 |
Rozmowy telefoniczne, e-maile, itd. |
00:51:14 |
Ta dziennikarka nie chce mówić. |
00:51:21 |
Doskonale to rozumiem. |
00:51:25 |
Nie wiemy czy tej osobie |
00:51:29 |
- Mogę ci zadać parę pytań? |
00:51:33 |
Kiedy poznałaś Rachel Armstrong? |
00:51:36 |
Z nazwiska? |
00:51:37 |
Kiedy podeszła do mnie |
00:51:41 |
- Obie pomagacie przy dzieciach w szkole? |
00:51:45 |
W zasadzie już nie. |
00:51:50 |
Ona też była tam ochotniczką. |
00:51:51 |
- Nie spotkałyście się na tej płaszczyźnie? |
00:51:54 |
Nie trafiłyście na siebie wcześniej? |
00:51:59 |
Nie, nie. |
00:52:00 |
Nie było żadnego spotkania przy alkoholu? |
00:52:05 |
Co? |
00:52:08 |
Kiedy moja żona była ochotniczką, |
00:52:12 |
Mój Boże. |
00:52:17 |
Chwileczkę... |
00:52:21 |
Wy nadal prowadzicie dochodzenie |
00:52:24 |
- Dopiero co byłam na wariografie. |
00:52:28 |
To rutynowe dochodzenie. |
00:52:32 |
Nie powinnam brać tego do siebie? |
00:52:35 |
Sądzimy, że jesteś niekompetentnym |
00:52:38 |
ale nie bierz tego do siebie. |
00:52:43 |
Jak śmiesz? |
00:52:46 |
Jak, kurwa, śmiesz? |
00:52:47 |
- Uważaj, co mówisz, Erica. |
00:52:50 |
Co z moją nieposzlakowaną kartoteką, |
00:52:53 |
że jestem osobą godną zaufania? |
00:52:57 |
Sęk w tym... |
00:53:01 |
Pracowałaś pod przykrywką przez |
00:53:05 |
Za to ja znam pana świetnie. |
00:53:08 |
Wiem, dokąd to zmierza. |
00:53:11 |
Ktoś w CIA nawalił. |
00:53:15 |
a wy prowadzicie śledztwo, |
00:53:18 |
Bardzo byście chcieli, |
00:53:21 |
Moglibyście wtedy oznajmić prasie: |
00:53:24 |
To nie żaden przeciek. |
00:53:25 |
głupiutka dziewczynka, obrażona |
00:53:31 |
Ustalenia, które zwalniały Wenezuelę, |
00:53:33 |
z jakiejkolwiek odpowiedzialności |
00:53:36 |
- Dramatyzujesz. |
00:53:40 |
Od tej pory możecie rozmawiać |
00:53:42 |
Możecie przestać mnie chronić, |
00:53:46 |
Odchodzę. |
00:53:47 |
Nie możesz tak po prostu odejść. |
00:53:48 |
Poważnie? |
00:53:51 |
Nie mogę opuścić rodziny? |
00:53:52 |
To cała procedura. |
00:53:56 |
Nie ufacie mi? |
00:53:57 |
W porządku. |
00:53:59 |
Dam wam ku temu dobry powód. |
00:54:02 |
Mój mąż nie jest jedynym w rodzinie, |
00:54:05 |
Jesteś pewna, że chcesz toczyć |
00:54:08 |
Chcesz to komplikować? Walczysz teraz |
00:54:11 |
Na pewno chcesz wciągać w to Allison? |
00:54:16 |
Masz wielkie szczęście, |
00:54:19 |
A to czemu? |
00:54:20 |
Bo nie biję dziewczyn. |
00:54:23 |
Nie byłaś jedynym agentem, |
00:54:27 |
Jednak tylko ty stwierdziłaś, |
00:54:33 |
Twój raport nie był jedynym, |
00:54:38 |
Życzę szczęścia w walce |
00:54:43 |
Mam nadzieję, |
00:54:49 |
Dziękuję. |
00:55:18 |
/Dzień 71 |
00:55:39 |
Co to jest? |
00:55:40 |
Prezent świąteczny od mojego syna. |
00:55:42 |
- Ile ma lat? |
00:55:44 |
Cholera, nie znam nikogo w tym wieku. |
00:55:49 |
Te cholerne babska |
00:55:53 |
Jak zostanę tam dłużej, |
00:55:56 |
Zatem witam w sąsiedztwie. |
00:56:02 |
Moje gratulacje. |
00:56:04 |
Mamy wśród nas |
00:56:14 |
/Dzień 111 |
00:56:22 |
Hej, Armstrong. |
00:56:24 |
Masz wiadomość od jakiejś Bonnie. |
00:56:27 |
Przyniosłam ci, bo pomyślałyśmy, |
00:56:31 |
/Armstrong - |
00:56:33 |
Coś wygrałaś, tak? |
00:56:36 |
Ja tam nigdy nic nie wygrałam. |
00:56:39 |
Dzięki. |
00:56:42 |
Jak było w szkole? |
00:56:43 |
/- W porządku. |
00:56:46 |
/Dzień 113. |
00:56:48 |
/Nie wiem. |
00:56:51 |
Wygrałam nagrodę. |
00:56:53 |
No prawie. |
00:56:55 |
Dużą. |
00:56:57 |
/To fajnie. |
00:57:00 |
Tobie pierwszemu |
00:57:04 |
jesteś moim wyjątkowym facetem. |
00:57:11 |
- Dasz z powrotem tatę? |
00:57:19 |
/Cześć. |
00:57:21 |
Naprawdę? |
00:57:23 |
/A więc... Pulitzer? |
00:57:26 |
Tak. |
00:57:27 |
Tak jak mówiłeś, pamiętasz? |
00:57:30 |
/To nie... |
00:57:37 |
Sprawdzanie pryczy! |
00:57:38 |
Ręce za głowę! |
00:57:41 |
Rusz się, Armstrong. |
00:57:43 |
Ręce za głowę! |
00:57:45 |
Sprawdzanie pryczy! |
00:57:46 |
Ruchy, paniusiu! |
00:57:48 |
Trzymamy ręce za głową! |
00:57:50 |
Ruchy! |
00:57:51 |
Rusz dupsko! |
00:57:57 |
No co jest, panno Jones?! |
00:58:03 |
Wiesz, że to jest niedozwolone. |
00:58:07 |
Przepraszam. |
00:58:08 |
Od tygodni bierzesz je od I.K. |
00:58:17 |
Kontrabanda... |
00:58:32 |
To prywatne notatki. |
00:58:34 |
Mogę je dostać z powrotem? |
00:58:36 |
Co to, kurwa, ma być? |
00:58:37 |
- Nie możesz tego wziąć! |
00:58:38 |
Ona nie może tego zabrać! |
00:58:39 |
Wracaj do swojej pryczy. |
00:58:44 |
Zrozumiano?! |
00:58:48 |
Załóż ręce za głowę. |
00:58:54 |
To nie dla ciebie. |
00:59:00 |
Kurwa. |
00:59:21 |
/Dzień 198 |
00:59:23 |
Wspaniała nowina z tym Pulitzerem. |
00:59:27 |
Tak. To wspaniałe. |
00:59:28 |
Nie jestem zaskoczona, |
00:59:33 |
Prezydent jest tak popularny, |
00:59:35 |
Wszyscy jesteśmy z ciebie dumni. |
00:59:38 |
Wiem. Dziękuję. |
00:59:40 |
Przepraszam. |
00:59:42 |
Zabrali mój dziennik, moje notatki. |
00:59:45 |
Nie mogę pisać. |
00:59:48 |
Zabrali mi pióro. |
00:59:50 |
Zastanawiałam się czy nie mogłabyś |
00:59:55 |
Czegoś, co by ich zawstydziło. |
00:59:56 |
Jasne. |
00:59:58 |
Dziękuję. |
01:00:00 |
Posłuchaj. |
01:00:03 |
Molly Meyers chce przeprowadzić |
01:00:05 |
Co? Dlaczego? |
01:00:08 |
Nie jestem anorektyczką. |
01:00:11 |
Nie umawiam się |
01:00:12 |
Przypuszczam, |
01:00:15 |
Jest dziennikarką. |
01:00:18 |
Rozmawiałam z Oaksem. |
01:00:21 |
Jest tak, jak mówiłaś. |
01:00:24 |
Tracimy siłę napędową. |
01:00:26 |
Rząd nie czuje presji |
01:00:29 |
A opłaty sądowe wciąż rosną, rozumiem. |
01:00:33 |
Musimy tylko znów wyciągnąć cię |
01:00:38 |
Molly Meyers przypomni ludziom o tobie. |
01:00:42 |
- To jak? |
01:00:44 |
Ale musi być na żywo. |
01:00:45 |
Nie zrobi ze mnie płaczliwej idiotki |
01:00:48 |
- Oczywiście. |
01:00:52 |
W porządku. |
01:00:53 |
/Dzień 210 |
01:00:54 |
Co ty tu masz? |
01:00:56 |
To wspaniały zegarek. |
01:00:58 |
To nie jest zegarek, to biżuteria. |
01:00:59 |
Spójrz. |
01:01:04 |
- Uwielbiam liczby rzymskie. |
01:01:08 |
Jesteśmy gotowi, Molly. |
01:01:13 |
No dobrze. |
01:01:15 |
Powiedzieli, że będzie |
01:01:19 |
- Naprawdę? |
01:01:21 |
To będzie twoja chwila, |
01:01:24 |
Dasz sobie radę. |
01:01:27 |
Cześć, Rachel. |
01:01:29 |
- Jestem Molly Meyers. |
01:01:32 |
Starałam się o posadę |
01:01:34 |
To ci dopiero. |
01:01:36 |
Nie będziemy marnować na to czasu. |
01:01:38 |
Jeśli uda ci się poznać tożsamość, |
01:01:40 |
Jeśli nie, to trudno. |
01:01:45 |
Bardzo dziękuję, |
01:01:48 |
I gratuluję Pulitzera. |
01:01:50 |
Byłam tylko jednym z finalistów. |
01:01:52 |
Zatem gratuluję wam wszystkim. |
01:01:54 |
Dziękuję. |
01:01:56 |
Nie mogę powiedzieć tego na wizji. |
01:01:58 |
Gotowa? |
01:02:00 |
- Wiesz, że jesteśmy na żywo. |
01:02:04 |
Dziękuję ci, Tod. |
01:02:06 |
Rachel Armstrong, dziękujemy, |
01:02:09 |
Rachel, jesteś tu już siedem miesięcy. |
01:02:13 |
Jak się czujesz? |
01:02:15 |
Fizycznie czuję się dobrze. |
01:02:19 |
Co prawda nie zażywam |
01:02:21 |
ale czuję się dobrze. |
01:02:23 |
Kiedy tak na ciebie patrzę, |
01:02:26 |
Jak ty sobie |
01:02:30 |
Jak godzisz pracę dziennikarki |
01:02:32 |
z natłokiem matczynych obowiązków? |
01:02:34 |
Jakaż to musi być dla ciebie |
01:02:37 |
Przyznaję, że budząc się rano, |
01:02:43 |
Nie da się do tego przywyknąć. |
01:02:48 |
Jesteś żoną pisarza, Raya Armstronga. |
01:02:52 |
Jak wam się układa? |
01:02:54 |
- To na pewno dodatkowa presja... |
01:02:57 |
Jest ciężko. |
01:03:01 |
On we wszystkim mnie wspiera... |
01:03:04 |
i jesteśmy najlepszymi przyjaciółmi. |
01:03:07 |
A co z twoim synem? |
01:03:09 |
Timothym? |
01:03:12 |
Kiedy ostatnio go widziałaś? |
01:03:16 |
Dawno temu. |
01:03:19 |
Jak dawno? |
01:03:25 |
Przyszedł mnie odwiedzić, |
01:03:29 |
ale nie chciałam, |
01:03:34 |
To musi być dla ciebie ciężkie. |
01:03:36 |
Większości matek... |
01:03:38 |
trudno byłoby to pojąć. |
01:03:40 |
Mnie zapewne też, ale... |
01:03:44 |
większość matek nie ma pojęcia, |
01:03:47 |
będąc na moim miejscu. |
01:03:52 |
Ściąganie Timmy'ego tutaj byłoby... |
01:03:57 |
Miałabym na względzie |
01:04:01 |
Sporo myślę o tym... |
01:04:05 |
czy uda mi się przetrwać kolejny dzień |
01:04:09 |
znam Timmy'ego. |
01:04:12 |
Ja... |
01:04:14 |
spojrzałam mu w oczy |
01:04:19 |
/i zrozumiałam, jakie szkody wyrządzi mu |
01:04:25 |
uwięzionej, więc... |
01:04:27 |
nie mogę mu tego zrobić. |
01:04:30 |
Rachel. |
01:04:32 |
Przejdźmy do najważniejszej rzeczy, |
01:04:35 |
W twoim artykule, ujawniającym tożsamość |
01:04:41 |
kto był twoim informatorem? |
01:04:44 |
Molly, pozwól, że spytam: |
01:04:48 |
Spróbować pozbawić |
01:04:51 |
Wiem, że doskonale to rozumiesz. |
01:04:53 |
Wiem, że tak jest. |
01:04:54 |
Przed programem mówiłaś, |
01:04:58 |
Tak samo jak ty, |
01:05:01 |
ale te źródła |
01:05:04 |
Jeśli informacja, którą przekazują |
01:05:08 |
jak w przypadku Watergate |
01:05:09 |
motywy nie mają znaczenia. |
01:05:12 |
Prawdziwy dziennikarz... |
01:05:14 |
będzie gotów zaryzykować swoją wolność |
01:05:18 |
Powiesz pewnie, |
01:05:21 |
to działanie ku chwale Najwyższego. |
01:05:26 |
Ale ty nie musisz martwić się |
01:05:30 |
Dlaczego? |
01:05:31 |
Bo rządu tak naprawdę nie obchodzi, |
01:05:36 |
Ja pierdzielę. |
01:05:38 |
Moja szkoła, mówię wam. |
01:06:03 |
- Cześć. |
01:06:05 |
Witaj, Albercie. |
01:06:08 |
Jestem Albert Burnside. |
01:06:11 |
Gretchen Monroe, witam. |
01:06:15 |
Widziałeś ten wywiad Molly Meyers? |
01:06:17 |
- Tak, tak... |
01:06:21 |
Była wspaniała. |
01:06:24 |
- Dogonię cię. |
01:06:32 |
- Posłuchaj, Albercie... |
01:06:35 |
- Są rzeczy, których o nas... |
01:06:38 |
- Kiedy mówisz "o nas"... |
01:06:43 |
Posłuchaj, Ray. Jeśli daje ci to |
01:06:49 |
Dokonała wyboru. |
01:06:52 |
- Każdy wybór oznacza konsekwencje. |
01:06:55 |
czuła, że ma tu jakiś wybór, |
01:07:02 |
No cóż. |
01:07:03 |
Czy jej powiesz, czy nie, |
01:07:07 |
Życzę dalszych sukcesów. |
01:07:28 |
Przepraszam panią. |
01:07:30 |
Nie chcę przeszkadzać. |
01:07:32 |
- W porządku. |
01:07:35 |
Rezydencji państwa Stein? |
01:07:41 |
No nie wiem. Na tej ulicy |
01:07:43 |
- Jak... |
01:07:49 |
O Boże. |
01:08:22 |
/Dzień 228 |
01:08:26 |
Kto pracuje nad sprawą? |
01:08:29 |
Evans i Marcau. |
01:08:31 |
Zamachowiec należy |
01:08:34 |
Chyba sądził, że Erica zagrażała |
01:08:38 |
Nazywa się Allan Murphy. |
01:08:40 |
Jest szalony i głupi. |
01:08:42 |
Na miejsce zbrodni przyjechał własnym samochodem |
01:08:47 |
Kiedy odeszła z CIA, |
01:08:51 |
Boże, to jakieś szaleństwo. |
01:08:54 |
Evans i Marcau chcą |
01:09:04 |
Wiem. |
01:09:05 |
Rozumiem. |
01:09:08 |
W porządku. |
01:09:12 |
A co z Allison? |
01:09:14 |
Kim jest Allison? |
01:09:17 |
To córka Eriki. |
01:09:20 |
- Bonnie. |
01:09:28 |
Czy ja postępuję właściwie? |
01:09:34 |
O co chodzi? |
01:09:37 |
Sędzia chce ją widzieć. |
01:09:38 |
Czeka na nią furgonetka. |
01:09:57 |
/Prezydent uznał, że powinien się |
01:10:02 |
Chce dotrzeć do sedna tej sprawy... |
01:10:08 |
To, co się wydarzyło, |
01:10:11 |
Całym sercem |
01:10:13 |
ale to nie zmienia |
01:10:15 |
Nie to miałem na myśli. |
01:10:17 |
Mam tu kopie zgód |
01:10:21 |
podpisanych przez |
01:10:26 |
i pracowników CIA wyższego szczebla. |
01:10:28 |
Są to upoważnienia, |
01:10:31 |
na ujawnienie ich nazwisk, |
01:10:33 |
jeśli któryś z nich |
01:10:36 |
To klauzula rezygnacji z praw. |
01:10:39 |
To powinno ci wystarczyć. |
01:10:42 |
Proszę sprawdzić |
01:10:44 |
Ci ludzie najpewniej |
01:10:46 |
Ci ludzie? |
01:10:47 |
Ci ludzie podpisali to |
01:10:50 |
Jasne. Jeśli nie podpiszecie, |
01:10:54 |
będziemy prowadzić śledztwo, |
01:10:56 |
zgotujemy wam piekło na ziemi... |
01:11:00 |
Nie mam zamiaru tego oglądać, |
01:11:10 |
- Napije się ktoś herbaty? |
01:11:12 |
Nie, dziękuję. |
01:11:13 |
To grecka herbata. |
01:11:22 |
I co my z panią zrobimy? |
01:11:24 |
Doszło już do tego, |
01:11:26 |
że moja żona jest na mnie wściekła |
01:11:29 |
i mówi, że jestem jakimś tyranem. |
01:11:34 |
Ja też nie żywię do pana |
01:11:37 |
Wysoki Sądzie, czy mógłbym |
01:11:47 |
Uważasz, że powinnam na nie spojrzeć. |
01:11:58 |
Człowiek może wieść życie uczciwe, |
01:12:04 |
Ale i tak ilość ludzi |
01:12:08 |
zależy głównie od pogody. |
01:12:14 |
Słucham? |
01:12:17 |
Pogoda jest zmienna, Rachel. |
01:12:19 |
Przykro mi, ale taka jest prawda. |
01:12:24 |
Dawniej taka walka |
01:12:28 |
Opinia publiczna |
01:12:30 |
Sam nie wiem, |
01:12:33 |
przestała być rycerzem w lśniącej zbroi |
01:12:37 |
My, ludzie, tak ją postrzegamy. |
01:12:39 |
Chcesz wiedzieć, dlaczego żadna gazeta |
01:12:44 |
nie drąży nadal twojego tematu? |
01:12:47 |
Może mi powiesz? |
01:12:49 |
Bo twój 48-godzinny program... |
01:12:52 |
wypalił się miesiąc temu. |
01:12:55 |
Spójrz na siebie, Rachel. |
01:12:58 |
Twoje dziecko dorasta bez... |
01:12:59 |
Nie wyciągaj tego, |
01:13:02 |
- Jestem dobrą matką! |
01:13:04 |
Może ty nie chcesz mieszać do tego syna, |
01:13:08 |
Dlaczego? |
01:13:09 |
Bo ja bronię Rachel Armstrong, |
01:13:19 |
Mężczyzna... |
01:13:20 |
opuszcza rodzinę, |
01:13:23 |
i na jego cześć ustalają święto. |
01:13:26 |
Mężczyzna opuszcza dzieci, |
01:13:29 |
a stawiają mu pomnik. |
01:13:32 |
Kobieta zrobi to samo |
01:13:37 |
Co to będzie oznaczać, |
01:13:39 |
Ufaj reporterowi, o ile nie jest matką, |
01:13:44 |
Prawda jest taka, |
01:13:45 |
że gdybym wiedziała, |
01:13:48 |
rozdzieli mnie z Timmym, |
01:13:52 |
Ale stało się. |
01:13:54 |
Artykuł opublikowano, |
01:13:59 |
A mojemu synowi nic nie będzie. |
01:14:02 |
Ray jest wspaniałym ojcem. |
01:14:05 |
Timmy jest w dobrych rękach. |
01:14:08 |
Ale nie wydam mojego źródła. |
01:14:11 |
Mój informator zostanie publicznie |
01:14:15 |
i możesz być pewien, |
01:14:19 |
i właśnie to, Albercie, |
01:14:23 |
Dlaczego? |
01:14:26 |
Twój informator był w pełni świadom, |
01:14:28 |
jakie następstwa |
01:14:34 |
Mój informator... |
01:14:36 |
stwierdził, że przekazując mi te fakty, |
01:14:43 |
Był pijany? |
01:14:46 |
Próbujemy płynąć |
01:14:50 |
Odpowiadamy za to, by nasi udziałowcy |
01:14:52 |
Skoro tak cię to martwi, to od tej pory |
01:14:57 |
Załatwione. |
01:15:00 |
Proszę. |
01:15:05 |
Właśnie miałem telefon. |
01:15:07 |
Stan Braggins jest gotów stanąć |
01:15:11 |
Chyba podpisanie tej zgody |
01:15:14 |
Stan. |
01:15:17 |
Chyba wiszę komuś z |
01:15:19 |
Kiedy ma do tego dojść? |
01:15:21 |
Najszybciej jak to możliwe. |
01:15:22 |
Będziesz musiała poczekać |
01:15:24 |
Kiedy tylko potwierdzi, |
01:15:27 |
będziesz wolna. |
01:15:28 |
Pakuj się, Rachel. |
01:15:33 |
Był pan szefem sztabu wiceprezydenta. |
01:15:36 |
Zrezygnowałem 11 miesięcy temu. |
01:15:39 |
Czy to pan był źródłem informacji, |
01:15:43 |
6 października |
01:15:47 |
która ujawniała tożsamość |
01:15:52 |
Tak, to ja. |
01:15:54 |
Czy może nam pan zdradzić, |
01:15:59 |
Przypuszczam, że byłem... |
01:16:01 |
tak wściekły na Ericę Van Doren |
01:16:06 |
Nie interesują mnie pańskie motywy. |
01:16:09 |
Chcę wiedzieć, jak doszło |
01:16:14 |
/Byłem na przyjęciu. |
01:16:17 |
/Piłem. |
01:16:23 |
Stan? |
01:16:26 |
Witaj, młoda damo. |
01:16:29 |
Świetnie. |
01:16:33 |
Teraz są urocze. |
01:16:35 |
Ale wiesz co? |
01:16:37 |
Tak, czytałam o tym. |
01:16:39 |
Słyszałam, że Clint cię zaprosił. |
01:16:42 |
No tak. |
01:16:45 |
- jak mogłabym zaprzepaścić taką okazję? |
01:16:53 |
Mogę cię o coś spytać? |
01:16:54 |
O co tylko zechcesz. |
01:16:56 |
- Ambasador Van Doren. |
01:16:58 |
Jego żona. |
01:17:06 |
Chodź. |
01:17:11 |
Posłuchaj... |
01:17:14 |
nie słyszałaś tego ode mnie. |
01:17:15 |
- Oczywiście. |
01:17:19 |
Wszyscy wiedzą, że jest w CIA. |
01:17:21 |
Wszyscy. |
01:17:23 |
Ale nie możesz wykorzystać |
01:17:25 |
Nie powiem, że pochodzi od ciebie. |
01:17:30 |
Pieprzyć to. |
01:17:32 |
I tak wszyscy o tym wiedzą. |
01:17:34 |
To tajemnica poliszynela. |
01:17:36 |
Nie wiesz przypadkiem |
01:17:39 |
Zaraz, chwileczkę. |
01:17:41 |
Ona przyszła do pana i spytała |
01:17:48 |
To znaczy, że już wiedziała. |
01:17:51 |
Zgadza się. |
01:17:53 |
/Nie są usatysfakcjonowani Bragginsem. |
01:17:57 |
Tak samo jak ten gość z FBI, |
01:18:00 |
/Dzień 230 |
01:18:01 |
On nadal chce znać pierwotne źródło, |
01:18:04 |
Jak długo może się to |
01:18:07 |
Jakieś siedem miesięcy, zanim... |
01:18:10 |
zanim Wielka Ława Przysięgłych |
01:18:12 |
Ten Dubois robi, co chce... |
01:18:14 |
Nie mogę... |
01:18:29 |
Będę musiał powiedzieć naczelnikowi, |
01:18:34 |
Posłuchaj. |
01:18:42 |
Jeśli posiedzisz tu |
01:18:44 |
to powinnaś wiedzieć... |
01:18:47 |
że w każdy możliwy sposób... |
01:18:49 |
źle to na ciebie wpłynie. |
01:18:54 |
/Dzień 244 |
01:20:04 |
Albert mi powiedział. |
01:20:14 |
Podasz mi jakieś szczegóły? |
01:20:18 |
Szczegóły? Jasne. |
01:20:23 |
Szczegół tkwi w tym, |
01:20:26 |
I cokolwiek cię tu trzyma, |
01:20:29 |
niż to, co jest poza tymi murami. |
01:20:35 |
Od jak dawna się spotykacie? |
01:20:36 |
Od kilku tygodni. |
01:20:40 |
Kochasz ją? |
01:20:41 |
Nie wiem. |
01:20:42 |
Nie wiesz? |
01:20:44 |
To ledwie kilka tygodni. |
01:20:48 |
A co robisz z Timmym? |
01:20:51 |
- Co? |
01:20:53 |
Co wtedy z Timmym? |
01:20:55 |
Zostaje z nianią, |
01:20:58 |
Spotkał ją? |
01:20:59 |
Nie. |
01:21:01 |
Znam ją? |
01:21:02 |
Już ci mówiłem, nie znasz jej. |
01:21:05 |
- Mieszka w Maryland. |
01:21:09 |
Wiem, że dla nas wszystkich |
01:21:13 |
Rozumiem, że jesteś samotny. |
01:21:18 |
Jeśli chcesz zatrzymać mnie, |
01:21:21 |
powiedz tylko, |
01:21:25 |
Że kochasz mnie, a ona... |
01:21:42 |
Chciałabym zobaczyć się z Timmym. |
01:21:46 |
Powinnaś wiedzieć, że mówię mu o tobie |
01:21:50 |
Nie traktuj mnie protekcjonalnie. |
01:21:51 |
Muszę go zobaczyć, |
01:21:54 |
To tyle. |
01:21:56 |
W porządku. |
01:21:57 |
Zobaczę, co da się zrobić. |
01:21:59 |
Nie pozwalają już |
01:22:03 |
a w tygodniu ma dużo zajęć w szkole. |
01:22:05 |
Teraz za wszelką cenę próbujesz |
01:22:09 |
- Nie, to nie tak. |
01:22:12 |
Zdradzasz żonę, |
01:22:15 |
Czy nie tak właśnie jest?! |
01:22:19 |
Już dobrze. |
01:22:24 |
/Idź do diabła! |
01:22:28 |
Naprawdę tak chcesz to...? |
01:22:32 |
Dzięki za ruchanie, Ray. |
01:22:37 |
Jasne. Bo tylko ty jedna |
01:22:46 |
/Dzień 347 |
01:23:03 |
Masz, kurwa, jakiś problem? |
01:23:05 |
Siedzisz na mojej pryczy. |
01:23:07 |
Bo ją, kurwa, przejmuję. |
01:23:12 |
- To moje rzeczy, przestań! |
01:23:15 |
Zabieraj to śmierdzące dupsko |
01:23:17 |
Znajdź sobie nową! |
01:23:19 |
Wypierdalaj z mojej pryczy! |
01:23:21 |
To nie jest twoja prycza! |
01:23:24 |
Chcesz ją? |
01:23:39 |
Nadal chcesz swoją pierdoloną pryczę? |
01:23:55 |
Zostaw ją w spokoju. |
01:24:01 |
Gleba, gleba! |
01:24:08 |
/Dzień 348 |
01:24:13 |
O Boże. |
01:24:17 |
Co się stało? |
01:24:20 |
Dostałam w dupę. To się stało. |
01:24:24 |
Za co? |
01:24:26 |
Obie chciałyśmy górną pryczę. |
01:24:29 |
Co? |
01:24:31 |
No cóż, zawsze umiałaś znaleźć |
01:24:40 |
Lekarze powiedzieli, |
01:24:43 |
Tak. Cokolwiek to oznacza. |
01:24:51 |
Wiesz co? Jestem w tym areszcie |
01:24:58 |
Odkąd tu jestem |
01:25:02 |
To dopiero rekord. |
01:25:10 |
To nowy krawat? |
01:25:12 |
Nie. Mam go już jakiś czas. |
01:25:15 |
Domenico Vacca. |
01:25:17 |
Wygląda jak od Kennetha Cole'a. |
01:25:20 |
Kenneth Cole? |
01:25:22 |
No cóż. |
01:25:24 |
Zdaje się, |
01:25:30 |
Wyglądasz jak ktoś, |
01:25:35 |
A właściwie wspaniałe wieści. |
01:25:41 |
Zgodzili się rozpatrzyć twoją sprawę. |
01:25:44 |
Odbędzie się przesłuchanie |
01:25:48 |
/Dzień 355 |
01:25:52 |
/Kolejna na wokandzie |
01:25:55 |
Na początek wysłuchamy |
01:25:57 |
/Sąd Najwyższy Stanów Zjednoczonych |
01:26:01 |
Panie Przewodniczący, Wysoki Sądzie, |
01:26:05 |
W 1972 roku, w sprawie |
01:26:09 |
opowiedział się |
01:26:13 |
do zatajenia swojego źródła |
01:26:17 |
Dał tym samym rządowi prawo... |
01:26:21 |
pozbawienia wolności reporterów, |
01:26:24 |
Stosunek głosów wynosił 5:4. |
01:26:27 |
Dość blisko. |
01:26:29 |
Sędzia Stewart, który był |
01:26:33 |
"Z biegiem czasu... |
01:26:35 |
władza rządu |
01:26:39 |
"Ci, przy władzy, bez względu |
01:26:43 |
chcą jedynie tę władzę utrzymać". |
01:26:47 |
"A ofiarami są zwykli ludzie". |
01:26:50 |
Minęły lata. |
01:26:53 |
I ta władza jest wszechobecna. |
01:26:56 |
Pani Armstrong |
01:26:59 |
Mogła złamać zasadę poufności, |
01:27:04 |
wrócić do swojej rodziny. |
01:27:06 |
Ale gdyby to zrobiła, |
01:27:09 |
żaden informator |
01:27:13 |
żaden informator |
01:27:16 |
a jutro, kiedy zamkniemy |
01:27:21 |
również i te czasopisma |
01:27:27 |
A równocześnie |
01:27:32 |
I skąd wówczas dowiemy się... |
01:27:34 |
czy prezydent tuszuje przestępstwa albo... |
01:27:37 |
czy jakiś oficer |
01:27:42 |
Jako naród, |
01:27:46 |
co do wiarygodności tych, |
01:27:52 |
Jaka wtedy będzie istota rządu, |
01:27:56 |
jeśli zabraknie obawy |
01:28:01 |
Powinniśmy się nad tym zastanowić. |
01:28:05 |
Zamykanie dziennikarzy w więzieniach... |
01:28:07 |
to dobre dla innych państw. |
01:28:10 |
Dla państw... |
01:28:12 |
które obawiają się swoich obywateli... |
01:28:15 |
a nie dla tych, |
01:28:22 |
Jakiś czas temu |
01:28:23 |
zacząłem wywierać |
01:28:32 |
Powiedziałem jej, |
01:28:35 |
że moim zadaniem jest chronić ją, |
01:28:45 |
Tak uważałem do czasu... |
01:28:47 |
kiedy ją spotkałem i pojąłem, |
01:28:53 |
nie ma różnicy |
01:29:04 |
/Dzień 356 |
01:29:12 |
Chodź. |
01:29:18 |
/Dzień 359 |
01:29:22 |
Dziękuję. |
01:29:24 |
Panie sędzio. |
01:29:27 |
- Dzień dobry. |
01:29:29 |
Dziękuję za przyjście. |
01:29:31 |
Panie Burnside. |
01:29:33 |
Rozmawiamy o piłce, nie o prawie. |
01:29:37 |
Powód, dla którego |
01:29:40 |
że Sąd Najwyższy |
01:29:43 |
Zostanie ona ogłoszona w poniedziałek, |
01:29:46 |
ale z poufnego źródła dowiedziałem się, |
01:29:49 |
co ustalili |
01:29:53 |
5:4 na twoją niekorzyść, Albercie. |
01:29:56 |
Dokładnie tak, jak poprzednio. |
01:29:58 |
Bezpieczeństwo narodowe kontra 1. poprawka. |
01:30:04 |
Tobie, Patton, |
01:30:08 |
Po raz kolejny |
01:30:12 |
że dziennikarz, |
01:30:15 |
powinien zostać uwięziony. |
01:30:18 |
Dziękuję panu. |
01:30:21 |
Pomimo tego... |
01:30:23 |
zdecydowałem się ją wypuścić. |
01:30:30 |
Przepraszam... |
01:30:32 |
- Co takiego? |
01:30:34 |
Piastuję urząd sędziego od wielu lat |
01:30:37 |
i jestem przekonany, |
01:30:42 |
Spędziła w więzieniu już prawie rok, |
01:30:45 |
niemal całe jej życie |
01:30:47 |
Jest stanowcza. |
01:30:49 |
Święta prawda. |
01:30:51 |
Święta prawda. |
01:30:52 |
Trzymałbym ją w więzieniu nadal, |
01:30:56 |
Ale ona nie będzie mówić. |
01:30:58 |
Nie mam innego wyboru, |
01:31:01 |
Jeśli mogę... |
01:31:05 |
która chroni przestępcę. |
01:31:07 |
I z tego powodu |
01:31:08 |
Daj spokój. |
01:31:11 |
i nie będzie nią, dopóki nie zostanie |
01:31:18 |
To nie należy do mnie. |
01:31:21 |
Kiedy podpisze pan dokumenty? |
01:31:24 |
Moją decyzję o uwolnieniu jej |
01:31:29 |
Masz wybór, Patton. |
01:31:36 |
Twój adwokat poinformował cię zapewne, |
01:31:40 |
/Dzień 360. |
01:31:41 |
Twoje zwolnienie |
01:31:43 |
Do północy? Żeby reporterzy |
01:31:49 |
Rachel, wiem prawie wszystko, |
01:31:54 |
Mam dwóch wysokich urzędników, |
01:31:58 |
Wolałbym się dowiedzieć, |
01:32:01 |
ale nie chcę być chciwy. |
01:32:07 |
Straciłam prawo |
01:32:13 |
Chcesz moją obrączkę ślubną? |
01:32:15 |
Weź. |
01:32:19 |
Możesz mnie obwiniać, |
01:32:22 |
Ale ja mam robotę do wykonania. |
01:32:25 |
I miałem pełne prawo zrobić to, |
01:32:27 |
Sądzę, że nie rozróżnia pan już |
01:32:45 |
To nic takiego. |
01:32:51 |
Wynajęliśmy ci pokój w Mayflower, |
01:32:53 |
ale możesz zamieszkać u mnie, |
01:32:56 |
Dziękuję. |
01:32:58 |
- Dzięki. |
01:33:01 |
Rozmawiałam z Rayem. |
01:33:05 |
Chciałabyś go odwieźć do szkoły? |
01:33:08 |
Tak. |
01:33:12 |
Pasuje ci? |
01:33:14 |
Tak. |
01:33:15 |
Byłoby cudownie. |
01:33:17 |
Boże, jestem tak przerażona. |
01:33:23 |
I... daj mi znać, |
01:33:27 |
Możesz wrócić, kiedy zechcesz. |
01:33:29 |
Nikt nie będzie naciskał, |
01:33:35 |
No nie. Rachel, możesz poszukać |
01:33:41 |
Jechałam najwyżej 50 km/h. |
01:33:55 |
Proszę wysiąść z wozu. |
01:33:57 |
- O co chodzi? |
01:34:00 |
Nie pani. |
01:34:02 |
To jakieś żarty. |
01:34:03 |
- Wysiadaj, Rachel. |
01:34:07 |
Czego chcecie? |
01:34:08 |
- Proszę się odwrócić. |
01:34:09 |
Co ty wyprawiasz?! |
01:34:11 |
Delikatnie, panowie. |
01:34:14 |
- Przykro mi, że do tego doszło, Rachel. |
01:34:16 |
Proszę wrócić do wozu. |
01:34:17 |
- Rachel, został ci postawiony zarzut... |
01:34:19 |
- Oni mnie aresztują, Bonnie! |
01:34:23 |
Co to znaczy? |
01:34:24 |
To znaczy, że utrudniałaś pracę |
01:34:27 |
i będziesz za to sądzona. |
01:34:28 |
- Idziemy. |
01:34:34 |
Boże. |
01:34:41 |
Boże, nie. |
01:34:44 |
Dubois! |
01:34:45 |
Dubois! |
01:34:48 |
/Dzień 362 |
01:34:49 |
Jest duże prawdopodobieństwo, że dostaniesz |
01:34:54 |
Ale ja nie chcę procesu. |
01:34:57 |
Dam ci więc szansę |
01:35:00 |
Chcę, żebyś spojrzała mi w oczy |
01:35:03 |
i wzbudziła moje współczucie. |
01:35:05 |
Użyj swoich dziennikarskich sztuczek. |
01:35:07 |
Jesteś w tym dobra. |
01:35:10 |
Zaoferuję ci... |
01:35:12 |
- Dwa lata. |
01:35:13 |
- Dwa... |
01:35:16 |
Będzie wyrok w zawieszeniu. |
01:35:19 |
- Musisz uszanować, przez co przeszła. |
01:35:22 |
Może i nie jest to najlepsza oferta, |
01:35:25 |
ale też i nie najgorsza. |
01:35:27 |
Bo jest pani winna, pani Armstrong. |
01:35:29 |
Winna zarzucanych czynów. |
01:35:31 |
I jeśli chcesz zatańczyć w sądzie, |
01:35:34 |
w przebraniu zbrodniarza, |
01:35:37 |
to, uwierz mi, zobaczysz coś, |
01:35:41 |
Bo w tym tolerancyjnym narodzie |
01:35:45 |
wzbierze się taka fala oburzenia, |
01:35:51 |
To będzie jak zionąć im w twarz |
01:35:54 |
Faktem, iż skompromitowano |
01:35:58 |
że mężczyzna został wdowcem, |
01:35:59 |
a mała dziewczynka |
01:36:02 |
bo tobie zależało |
01:36:08 |
Jeśli więc zmusisz mnie do procesu, |
01:36:12 |
to dopilnuję, żebyś nie zobaczyła, |
01:36:16 |
Dość tego. |
01:36:19 |
To jak będzie, Rachel? |
01:36:27 |
Jeśli mam się na to zgodzić, |
01:36:30 |
to pod jednym warunkiem. |
01:36:33 |
Ależ z ciebie przystojniak. |
01:36:35 |
/Dzień 367 |
01:36:36 |
Prawdziwy mężczyzna. |
01:36:38 |
Założę się, |
01:36:41 |
Nie. |
01:36:42 |
Nie? Ale będą. |
01:36:44 |
Nie zależy mi. |
01:36:47 |
Podoba mi się twoja nowa fryzura. |
01:36:52 |
Wiem, że jesteś na mnie zły. |
01:36:54 |
Wcale nie. |
01:36:57 |
Myślę, że jednak jesteś... |
01:37:00 |
Od tak dawna |
01:37:02 |
- Na twoim miejscu też bym się gniewała. |
01:37:06 |
Mnie też było ciężko. |
01:37:09 |
Gdybym wiedziała, że to tyle potrwa, |
01:37:17 |
Bardzo cię przepraszam. |
01:37:21 |
Tata mówił, |
01:37:24 |
Twój tata się myli. |
01:37:30 |
Posłuchaj, mały... |
01:37:31 |
Ja już nie jestem dzieckiem. |
01:37:32 |
No dobrze. Możesz udawać, |
01:37:36 |
A ja mogę udawać, że w to wierzę. |
01:37:39 |
Ale ja cię kocham. |
01:37:41 |
Myślę o tobie codziennie, |
01:37:47 |
Tata mówił, że pójdziesz do więzienia. |
01:37:50 |
To prawda. |
01:37:51 |
Czy nie tam właśnie teraz jesteś? |
01:37:53 |
Nie, to jest areszt. |
01:37:55 |
Tam się czeka, aż wymierzą ci karę. |
01:38:00 |
A jaką ty masz karę? |
01:38:03 |
Dwa lata. |
01:38:04 |
To dużo czasu. |
01:38:06 |
Tak. |
01:38:07 |
Ale jeśli będę się dobrze zachowywać, |
01:38:12 |
Czy tam jest niebezpiecznie? |
01:38:15 |
Wiesz co? Gdybyś od czasu do czasu |
01:38:19 |
to nic by mi nie groziło. |
01:38:25 |
Jestem trochę zajęty, |
01:38:30 |
Chyba powinniśmy już iść. |
01:38:35 |
Może buziaka? |
01:39:02 |
Pa. |
01:39:59 |
/- Skarżypyta! |
01:40:02 |
/- Właśnie poskarżyłaś na Nicky'ego. |
01:40:05 |
/- Jesteś skarżypyta. |
01:40:09 |
Przecież nie powinno się skarżyć. |
01:40:11 |
Ale dokuczać też się nie powinno. |
01:40:16 |
Daj spokój. |
01:40:20 |
Czy pani jest jakąś pisarką? |
01:40:22 |
Tak, jestem dziennikarką. |
01:40:23 |
Pracuję w stołecznej Sun Times. |
01:40:25 |
Czytamy tę gazetę. |
01:40:27 |
Poważnie? Namów jeszcze swoich przyjaciół. |
01:40:30 |
Mamo, za ile dojedziemy? |
01:40:33 |
Za jakieś 18 godzin, Timmy. |
01:40:35 |
Ale tak naprawdę, mamo. |
01:40:38 |
Nie wiem. |
01:40:39 |
Nie wiem. |
01:40:43 |
Mój tata jest pisarzem. |
01:40:45 |
Naprawdę? |
01:40:47 |
Pisze artykuły, |
01:40:51 |
A o czym pisze? |
01:40:53 |
O prezydencie. |
01:40:56 |
Jak masz na nazwisko? |
01:40:57 |
Van Doren. |
01:41:00 |
Dlaczego mamie |
01:41:03 |
Słyszałam, jak kiedyś |
01:41:05 |
bo wykorzystał sekrety, |
01:41:08 |
- A co takiego odkryła? |
01:41:12 |
Co twoja mama robi w Wenezueli? |
01:41:15 |
Jest na wakacjach? |
01:41:16 |
Nie. Pracuje tam. |
01:41:19 |
Pracuje? |
01:41:20 |
No. Dla rządu. |
01:41:23 |
Ale nie mów nikomu, |
01:41:30 |
Możesz na to liczyć. |