|
Noviembre
|
| 00:00:23 |
ΝΟΕΜΒΡΙΟΣ |
| 00:00:25 |
Alfredo. |
| 00:00:26 |
Νοέμβριος ήταν ο Alfredo. |
| 00:00:29 |
Όποτε κάνω στον εαυτό μου |
| 00:00:32 |
είναι η μόνη απάντηση |
| 00:00:34 |
Νοέμβριος ήταν ο Alfredo. |
| 00:01:29 |
ΜΑΔΡΙΤΗ, ΣΕΠΤΕΜΒΡΗΣ 1997 |
| 00:01:55 |
Εδώ είναι οι οντισιόνς; |
| 00:01:57 |
-Ναι. Είσαι ο Imanol Astiarraga; |
| 00:02:01 |
Μόλις φώναξαν το όνομά του. |
| 00:02:05 |
Νομίζω ότι η οντισιόν μου είναι στις 5, |
| 00:02:08 |
Μπορείς να ρωτήσεις την κοπέλα |
| 00:02:11 |
-Είσαι το μόνο άτομο εδώ; |
| 00:02:13 |
Τον γνώρισα στο διάδρομο |
| 00:02:16 |
Λίγο πριν τις οντισιόν εισαγωγής. |
| 00:02:19 |
Θυμάμαι τέλεια |
| 00:02:22 |
Είχε ένα μαύρο σακίδιο |
| 00:02:25 |
με ένα είδος παράξενης |
| 00:02:29 |
Έμοιαζε αρκετά αλλόκοτο. |
| 00:02:31 |
-Από που είσαι; |
| 00:02:34 |
Από μια μικρή πόλη στη Μούρθια |
| 00:02:36 |
-Και μένεις εδώ; |
| 00:02:39 |
Του είπα ότι μπορεί να μείνει μαζί μας. |
| 00:02:41 |
Εσείς παιδιά είστε καταληψίες, σωστά; |
| 00:02:43 |
Όχι σπίτι, |
| 00:02:46 |
-Θέλουμε να ανοίξουμε ένα πολιτιστικό κέντρο. |
| 00:02:49 |
Κοινωνικές εργασίες, ζωγραφική... |
| 00:02:52 |
Ήταν ένα παλιό εγκαταλελλημένο κτίριο |
| 00:02:57 |
Προηγουμένως έμενε ένας τυπογράφος. |
| 00:03:01 |
Ο Daniel, το γκρουπ και εγώ |
| 00:03:06 |
Ένα χρόνο πριν ο Alfredo |
| 00:03:09 |
-Είναι χαριτωμένο. |
| 00:03:11 |
Πρόσεχε. Καλύτερα να σου δείξω. |
| 00:03:16 |
Κινείται με το ραβδί. |
| 00:03:19 |
κινείς το λαιμό |
| 00:03:24 |
Και με αυτό, το στόμα. |
| 00:03:27 |
Από που το πήρες; |
| 00:03:28 |
Εγώ το έφτιαξα. |
| 00:03:29 |
-Alfredo... |
| 00:03:33 |
Αυτοί οι μαλάκες |
| 00:03:35 |
τι κοιτάνε; |
| 00:03:38 |
Νομίζω ότι βρήκα ένα μέρος |
| 00:03:40 |
Οπότε πες μου, πώς είναι η Μαδρίτη; |
| 00:03:43 |
Η Μαδρίτη; |
| 00:03:45 |
Είναι τεράστια, μαμά. Τεράστια. |
| 00:03:47 |
Πώς είναι ο μπαμπάς; |
| 00:03:49 |
Έτσι και έτσι. |
| 00:03:50 |
Θα το ξεπεράσει. |
| 00:03:52 |
Και στον Alejandro. |
| 00:03:54 |
Πέρασες από οντισιόν; |
| 00:03:56 |
Όχι ακόμα, η δική μου είναι στις 5. |
| 00:03:58 |
Πάρε με τηλέφωνο όταν τελειώσεις. |
| 00:04:00 |
Τί; |
| 00:04:02 |
Έχει πολυκοσμία. |
| 00:04:04 |
-Πάρε με τηλέφωνο όταν τελειώσεις. |
| 00:04:07 |
Μου τελειώνουν τα κέρματα, μαμά. |
| 00:04:12 |
Μαμά... |
| 00:04:13 |
Σας αγαπώ. |
| 00:04:15 |
Και εμείς σε αγαπάμε. |
| 00:04:17 |
Το έκανε για τον αδελφό του |
| 00:04:20 |
που έκανε όταν ήταν στη νομική σχολή. |
| 00:04:24 |
Ήταν λάτρης της. |
| 00:04:26 |
Είπε ακόμα ότι |
| 00:04:29 |
και αυτή τη μαριονέτα, |
| 00:05:36 |
Ναι! |
| 00:05:38 |
Ναι! |
| 00:05:39 |
Γαμώτο. |
| 00:05:42 |
Ναι. |
| 00:05:44 |
Είχε αφήσει τα πάντα. |
| 00:05:45 |
Οικογένεια, φίλους... Μαστιζόταν από |
| 00:05:50 |
που άφησε τον Alejandro. |
| 00:05:53 |
ενθουσιασμένος που ήταν στη Μαδρίτη. |
| 00:05:55 |
Τότε, η Alicia και εγώ |
| 00:05:58 |
και τον καλέσαμε να έρθει. |
| 00:06:02 |
Alfredo! |
| 00:06:04 |
Alfredo! |
| 00:06:08 |
Alfredo! |
| 00:06:11 |
Ναι, μπορείς. Σε παρακαλώ, πες μου. |
| 00:06:14 |
-Για ποιο λόγο; Δεν έχει διαφορά. |
| 00:06:17 |
Δε μπορεί να είναι τόσο άσχημα. |
| 00:06:20 |
Ίσως αν μου πεις να συνειδητοποιήσεις |
| 00:06:24 |
Εντάξει, μόνο μια φορά. |
| 00:06:25 |
-Μόνο μια φορά. |
| 00:06:27 |
-Στρίψε ένα μπάφο. |
| 00:06:29 |
Πες μου, Χουάν. |
| 00:06:32 |
Δε μπορείς να το κρατάς μέσα σου για πάντα. |
| 00:06:34 |
Βγάλτο από μέσα σου, αγάπη μου. |
| 00:06:37 |
-Στην Αργεντινή. |
| 00:06:38 |
-Περού. |
| 00:06:41 |
-Αγγλία. |
| 00:06:42 |
Ιαπωνία; |
| 00:06:44 |
Πάνω από το πτώμα μου. |
| 00:06:47 |
Κι άλλο μπάφο; |
| 00:06:49 |
Εντάξει. |
| 00:07:51 |
Μπορείς να μας βοηθήσεις; |
| 00:08:04 |
-Ορίστε, Alfredo. |
| 00:08:07 |
Εντάξει, αυτά έχουμε βγάλει. |
| 00:08:11 |
Δεν είναι ανάγκη. |
| 00:08:12 |
-Έλα, πάρτα. |
| 00:08:14 |
Κρατήστε τα εσείς παιδιά. |
| 00:08:15 |
Την άλλη φορά είπες όχι επίσης. |
| 00:08:19 |
Δεν το κάνω γι' αυτό. |
| 00:08:22 |
Χαίρομαι να το κάνω. |
| 00:08:24 |
Αυτό είναι άσχετο. |
| 00:08:27 |
Οπότε γιατί να μην πληρωθείς για αυτό; |
| 00:08:30 |
Κράτα τα γαμημένα λεφτά σου, Dani. |
| 00:08:33 |
Δεν τα θέλω ούτε τώρα ούτε ποτέ. |
| 00:08:36 |
-Με δουλεύεις; |
| 00:08:38 |
Αστειεύεται. |
| 00:08:40 |
Όχι, δεν αστειεύομαι. |
| 00:08:43 |
Είναι τόσο δύσκολο να το καταλάβετε; |
| 00:08:48 |
Οπότε το κίνητρό σου είναι |
| 00:08:50 |
Όχι, απλά νομίζω ότι |
| 00:08:53 |
Το να παίρνεις λεφτά στο τέλος |
| 00:08:56 |
Αυτό θα πεις όταν σου προσφέρουν |
| 00:09:00 |
-Ότι το "απολαμβάνεις"; |
| 00:09:06 |
Τότε γιατί στο διάολο είσαι εδώ; |
| 00:09:08 |
Σου είπα. Για να ξεκινήσω μια ανεξάρτητη |
| 00:09:16 |
Για αυτό είμαι εδώ. |
| 00:09:20 |
Πες, Χουάν. |
| 00:09:23 |
Δε μπορείς να το κρατάς μέσα σου για πάντα. |
| 00:09:26 |
Βγάλτο από μέσα σου, αγάπη μου. |
| 00:09:30 |
Σε παρακαλώ, πες μου. |
| 00:09:32 |
Δε μπορώ. |
| 00:09:34 |
Ναι, μπορείς. |
| 00:09:40 |
Ναι, μπορείς. |
| 00:09:50 |
Ναι, μπορείς. |
| 00:09:52 |
Δε μπορεί να είναι τόσο άσχημο. Ίσως αν |
| 00:10:03 |
Δε μπορώ. |
| 00:10:05 |
Ναι... |
| 00:10:06 |
Δε μπορώ. |
| 00:10:10 |
Alfredo. |
| 00:10:15 |
Σου συνέβει ποτέ κάτι |
| 00:10:18 |
που ντρέπεσαι να το πεις; |
| 00:10:20 |
Τί; Δε μπορώ να σας ακούσω. |
| 00:10:24 |
Κάτι... ανομολόγητο. |
| 00:10:28 |
Κάτι που δεν έχεις πει σε κανέναν. |
| 00:10:31 |
Ανομολόγητο; |
| 00:10:35 |
Όλοι έχουμε κάποιο σκοτεινό μυστικό. |
| 00:10:39 |
Σίγουρα και εσύ έχεις. |
| 00:10:43 |
Υπάρχει κάτι, |
| 00:10:45 |
Υπάρχει; Πες μας γι' αυτό. |
| 00:10:56 |
Ήμουν μονάχα παιδί εκείνη τη χρονική περίοδο. |
| 00:10:59 |
Δεν πειράζει. Συνέχισε. |
| 00:11:01 |
Λοιπόν, οι άνθρωποι που με μεγάλωσαν |
| 00:11:03 |
δεν είναι οι βιολογικοί μου γονείς. |
| 00:11:07 |
Συνέχισε. |
| 00:11:12 |
Οι γονείς μου πέθαναν σε αυτοκινητιστική σύγκρουση |
| 00:11:16 |
Αυτό δεν είναι μυστικό. |
| 00:11:18 |
Φαντάζομαι ότι οι φίλοι σου ήξεραν, |
| 00:11:22 |
Κανείς δεν το ξέρει. |
| 00:11:24 |
Δεν το έχω πει ποτέ σε κανέναν. |
| 00:11:26 |
Γιατί; |
| 00:11:28 |
Γιατί να το αναφέρω τώρα; |
| 00:11:31 |
Γιατί να το κρύψεις; |
| 00:11:33 |
Δεν ξέρω. Πάντα το έκρυβα. |
| 00:11:39 |
Ποτέ δεν ήξερα το γιατί, |
| 00:11:44 |
Θυμάσαι πως πέθαναν οι γονείς σου; |
| 00:11:49 |
Δε θυμάσαι. |
| 00:11:56 |
Τι συμβαίνει, Alfredo; |
| 00:12:01 |
Τίποτα, δε μπορώ. |
| 00:12:02 |
Ναι, μπορείς. |
| 00:12:05 |
Δε μπορώ. |
| 00:12:07 |
Ναι, μπορείς. |
| 00:12:13 |
Lucia... ο στίχος σου. |
| 00:12:17 |
Πες μου, Χουάν. |
| 00:12:20 |
Δε μπορείς να το κρατάς μέσα σου για πάντα. |
| 00:12:24 |
Πρέπει να μου πεις, αγάπη μου. |
| 00:12:27 |
Πρέπει να το βγάλεις από μέσα σου. |
| 00:12:30 |
Δε μπορώ. |
| 00:12:32 |
Τώρα είναι πιστευτό. |
| 00:12:34 |
Αυτό εννοούσα. |
| 00:12:36 |
Δεν έχω τα κότσια να βγω μπροστά σε ανθρώπους. |
| 00:12:38 |
Χριστέ μου, Dani. |
| 00:12:39 |
Το Juggling είναι άλλο, |
| 00:12:41 |
Μπορεί να γελάσουν μαζί σου, |
| 00:12:44 |
Αυτό είναι όλο; |
| 00:12:45 |
Αυτό είναι το θέμα. |
| 00:12:46 |
Βλακείες. Υποτίθετε πρέπει να γελάν |
| 00:12:49 |
Καλά, άστο. |
| 00:12:53 |
Ακόμα μια μπύρα; |
| 00:12:55 |
Εντάξει. |
| 00:12:57 |
Ακόμα αρνούμε. |
| 00:13:01 |
Paco. |
| 00:13:02 |
Μπορώ να έχω μια μπύρα; |
| 00:13:05 |
-Ορίστε. |
| 00:13:08 |
Δε θα το κάνω. |
| 00:13:11 |
Σταμάτα να ανησυχείς, Dani. |
| 00:13:13 |
Δε θα συμβεί τίποτα, εντάξει; |
| 00:13:15 |
Τέλος. |
| 00:13:25 |
Τί; |
| 00:13:26 |
-Ήσουν εκεί; |
| 00:13:29 |
Τη μέρα που σκοτώθηκαν οι γονείς σου. |
| 00:13:32 |
-Γιατί ρωτάς; |
| 00:13:35 |
Σκεφτόμουν ότι είναι δύσκολο να το πιστέψεις |
| 00:13:37 |
Πάντα νόμιζα ότι είχα κακή τύχη, |
| 00:13:40 |
αλλά κάποιοι άνθρωποι έχουν χειρότερη. |
| 00:13:42 |
Dani, έλεγα ψέμματα. |
| 00:13:45 |
Βλακείες. |
| 00:13:47 |
Ήταν όλα ένα ψέμα. |
| 00:13:51 |
Σκαρφίστηκα όλη την ιστορία. |
| 00:13:54 |
Χωρίς πλάκα. |
| 00:13:57 |
Το ορκίζομαι. |
| 00:14:00 |
Τί; |
| 00:14:02 |
Δεν το πιστεύω. |
| 00:14:06 |
Τι μπάσταρδος! |
| 00:14:12 |
Με συγχωρείς. |
| 00:14:13 |
Έσύ έκανες τη σκηνή |
| 00:14:16 |
Ναι, αυτός είμαι. |
| 00:14:17 |
Συγχαρητήρια. Δεν έχω δει τίποτα |
| 00:14:22 |
Μόνο αυτό έχω να πω. |
| 00:14:24 |
-Ευχαριστώ. |
| 00:14:26 |
Φυσικά και το άκουσα. |
| 00:14:29 |
Μέσα σε λίγες μέρες, |
| 00:14:34 |
Η υποκριτική δεν είμαι μια εξάσκηση |
| 00:14:39 |
Αυτό ακριβώς λοιπόν έκανε. |
| 00:14:42 |
ώστε όλοι το πίστεψαν |
| 00:14:47 |
Φυσικά, τέλεια. |
| 00:14:49 |
Το θυμάμαι τέλεια. |
| 00:14:53 |
αλλά ζήτησαν αυτόν αντί για μένα. |
| 00:14:56 |
Ο Yuta ήταν κοντά στη σκηνή. |
| 00:14:59 |
Κάλεσε τον Alfredo, που φάνηκε |
| 00:15:02 |
κάπως ανήσυχος. Ανέβηκε στη σκηνή |
| 00:15:06 |
που συνήθως χρησιμοποιούσαμε σαν στηρίγματα. |
| 00:15:08 |
Και ο Yuta είπε... |
| 00:15:13 |
Alfredo. |
| 00:15:15 |
-Γιατί είσαι εδώ; |
| 00:15:17 |
Για ποιο λόγο; |
| 00:15:20 |
Ποιος είναι ο στόχος σου; |
| 00:15:23 |
Εμένα; |
| 00:15:25 |
Να διαβάσω. |
| 00:15:28 |
Να διαβάσεις τι; |
| 00:15:30 |
Υποκριτική. |
| 00:15:32 |
Γιατί; |
| 00:15:36 |
Τί εννοείτε; |
| 00:15:37 |
Γιατί υποκριτική; |
| 00:15:39 |
Πρέπει να έχεις ένα λόγο. |
| 00:15:42 |
Ή ήταν απλά αυτό... |
| 00:15:44 |
-... ή κομπιούτερς; |
| 00:15:49 |
Τί απολαμβάνεις; |
| 00:15:51 |
-Την υποκριτική. Μαρέσει η υποκριτική. |
| 00:15:54 |
Πες μου... |
| 00:15:58 |
Ποιό νομίζεις ότι είναι το νόημα της υποκριτικής; |
| 00:16:05 |
Δεν ξέρω. |
| 00:16:07 |
Κάποιες φορές φαίνεται να μην υπάρχει. |
| 00:16:10 |
Αλλά νομίζεις ότι πρέπει να υπάρχει νόημα, |
| 00:16:13 |
Ναι. |
| 00:16:17 |
Βελτίωση του εαυτού σου, τουλάχιστον. |
| 00:16:20 |
Να μας κάνει πιο ενσυνείδητους, |
| 00:16:23 |
Δε δίνεις δεκάρα για αυτό. |
| 00:16:29 |
Τί; |
| 00:16:33 |
Με άκουσες. |
| 00:16:35 |
Δε δίνεις δεκάρα για |
| 00:16:39 |
Ανησυχείς για άλλα πράγματα. |
| 00:16:43 |
Αυτό είναι το πρόβλημά σου. |
| 00:16:47 |
Για ποιο λόγο γίνεται όλο αυτό; |
| 00:16:58 |
Τις προάλλες με ταπείνωσες. |
| 00:17:02 |
Εμένα... |
| 00:17:05 |
και όλους τους άλλους. |
| 00:17:07 |
Είπες σε όλους ψέμματα, |
| 00:17:12 |
για τη ζωή σου. Κοίτα, |
| 00:17:13 |
δεν είμαστε οι μαριονέτες σου. |
| 00:17:16 |
’νθρωποι έρχονται εδώ |
| 00:17:20 |
Αποκαλύπτουν άσχημα πράγματα |
| 00:17:23 |
Φρικτά πράγματα. |
| 00:17:26 |
Παίρνουν ρίσκα. |
| 00:17:29 |
Αλλά όχι εσύ. |
| 00:17:32 |
Και εκτός αυτού, |
| 00:17:37 |
Είσαι ένα καθίκι. |
| 00:17:44 |
Δε σέβεσαι τίποτα και κανέναν. |
| 00:17:49 |
Κατέβα από τη σκηνή. |
| 00:17:51 |
Κατέβα. |
| 00:17:59 |
Αυτό δεν είναι αλήθεια. |
| 00:18:02 |
Δεν είναι; |
| 00:18:08 |
Ποιο μέρος δεν είναι αλήθεια; |
| 00:18:11 |
Δεν γελοιοποιούσα κανέναν. |
| 00:18:12 |
Λοιπόν, νομίζω ότι το έκανες. |
| 00:18:16 |
Κάνεις λάθος. |
| 00:18:18 |
Τότε γιατί είσαι εδώ; |
| 00:18:24 |
Θα απαντήσεις; |
| 00:18:26 |
Ξέρεις γιατί υποκριτική; |
| 00:18:28 |
Στην πραγματικότητα, ενδιαφέρομαι εξαιρετικά |
| 00:18:32 |
Θα σου πω γιατί. |
| 00:18:35 |
Για να κάνω κάτι για μένα |
| 00:18:37 |
και για τους άλλους. |
| 00:18:39 |
Υποκριτική, |
| 00:18:42 |
επικοινωνίας, ένας τρόπος για να φτάσεις |
| 00:18:44 |
στην κατανόηση. |
| 00:18:49 |
Γι' αυτό. |
| 00:18:55 |
-Οπότε θες να αλλάξεις τον κόσμο. |
| 00:18:58 |
Θα ήθελα πολύ να αλλάξω αυτόν τον σάπιο κόσμο. |
| 00:19:06 |
Και νομίζω ότι υπάρχει ακόμα χρόνος. |
| 00:19:26 |
Alfredo! |
| 00:19:27 |
Alfredo... |
| 00:19:31 |
Περίμενε. |
| 00:19:32 |
Που πηγαίνεις; |
| 00:19:34 |
Δεν ξέρω. |
| 00:19:37 |
αυτό σίγουρα. |
| 00:19:39 |
Έλα μέσα. |
| 00:19:42 |
Όχι. Φεύγω. |
| 00:19:44 |
Θα σε διώξουν. |
| 00:19:47 |
Δε με νοιάζει. Δε θα μπορούσε |
| 00:19:50 |
Εντάξει. |
| 00:19:52 |
Αλλά μην αναστατώνεσαι. |
| 00:19:54 |
-Πηγαίνεις σπίτι; |
| 00:19:56 |
Θα έρθω μαζί σου. |
| 00:20:02 |
Θα ήθελα να αλλάξω τον κόσμο, επίσης, |
| 00:20:05 |
Θα ήθελα πολύ να αλλάξω αυτόν |
| 00:20:13 |
Μισώ όταν το κοινό απλά κάθεται, |
| 00:20:16 |
ανίκανο να συμμετέχει ή να αλληλεπιδράσει. |
| 00:20:19 |
Μου θυμίζει αυτόν. |
| 00:20:24 |
Απλά κάθονται, σαν αγάλματα. |
| 00:20:30 |
Θέλω να δω τον κόσμο να ανταποκρίνεται. |
| 00:20:34 |
Δεν ξέρω, κάπως. |
| 00:20:37 |
Πόσο παράξενο. |
| 00:20:40 |
Τί; |
| 00:20:42 |
Πάντα μου άρεσε το θέατρο |
| 00:20:45 |
Γιατί; |
| 00:20:50 |
Επειδή μισούσα την αδερφή μου. |
| 00:20:55 |
Ήθελα να είμαι διαφορετική από εκείνη. |
| 00:20:59 |
Ήθελα να αισθάνομαι ξεχωριστή, |
| 00:21:02 |
Όταν είμασταν μικρά |
| 00:21:07 |
Οι γονείς μου συνέχεια έλεγαν |
| 00:21:12 |
Και τη μισούσα. |
| 00:21:14 |
Τη μισούσα με όλη μου την ύπαρξη. |
| 00:21:18 |
-Πρέπει να έρθεις με τον Daniel και μένα. |
| 00:21:22 |
-Όταν υποκρινόμαστε στους δρόμους. |
| 00:21:25 |
-Αποκλείεται, όχι εγώ. |
| 00:21:29 |
Γιατί έτσι. |
| 00:21:30 |
Στο δρόμο; Αποκλείεται. |
| 00:21:33 |
Σε ένα θέατρο, ή μια ταινία... |
| 00:21:37 |
Ακόμα και στην TV, που μισώ. |
| 00:21:40 |
Αλλά στον δρόμο; |
| 00:21:43 |
Σε ένα θέατρο αλλά όχι στο δρόμο; |
| 00:21:49 |
-Είναι διαφορετικά. |
| 00:21:53 |
Στο δρόμο οτιδήποτε μπορεί να συμβεί. |
| 00:21:58 |
Σε ένα θέατρο, |
| 00:22:01 |
Είναι λιγότερο απρόβλεπτο. |
| 00:22:03 |
Αυτό είναι το όλο θέμα |
| 00:22:07 |
Οι ίδιοι συνέχεια άνθρωποι |
| 00:22:10 |
Ο μόνος τρόπος να φτάσεις τους υπόλοιπους |
| 00:22:14 |
στους δρόμους. |
| 00:22:17 |
Καλά, θα δω. |
| 00:22:22 |
Θα αφήσω τη σχολή. |
| 00:22:24 |
Τί; |
| 00:22:26 |
Την παρατάω. Δε γυρνάω πίσω. |
| 00:22:32 |
Το τραπέζι 10 ακόμα περιμένει καθάρισμα. |
| 00:22:42 |
Παραγγελίες για το τραπέζι 9 και 10. |
| 00:22:46 |
Αυτά είναι δικά μου; |
| 00:22:49 |
Τρεις καφέδες, |
| 00:22:50 |
ένα σφηνάκι ουίσκι, δύο με κονιάκ. |
| 00:22:54 |
Sergio, χρειάζομαι μοσχαρίσιο κρέας |
| 00:23:07 |
Sergio, για όνομα του θεού. |
| 00:23:11 |
Ευχαριστώ. |
| 00:23:47 |
Πώς πάει, Alfredo; |
| 00:23:55 |
Ποιος είσαι εσύ; |
| 00:24:00 |
Έφυγα λίγο πιο μετά από σένα. |
| 00:24:05 |
ψυχανάλυση. |
| 00:24:08 |
ότι μπέρδευα το εγώ με την αυτοεκτίμηση. |
| 00:24:11 |
Ανέχτηκα αρκετά. |
| 00:24:13 |
Δεν ήταν υποκριτική, ήταν ένα είδος |
| 00:24:17 |
Οτιδήποτε εκτός από θέατρο. |
| 00:24:19 |
Ήταν ένα τρελό άσυλο. |
| 00:24:21 |
Δεν παραξενεύομαι γιατί οι άνθρωποι τρελένονται. |
| 00:24:23 |
Νιώθω καλύτερα στο δρόμο. |
| 00:24:25 |
Και εγώ το ίδιο. |
| 00:24:27 |
Παρεπιπτόντως, ο Dani και εγώ |
| 00:24:31 |
Είναι εξωπραγματικό. |
| 00:24:34 |
Έκανα θέατρο στο πανεπιστήμιο. |
| 00:24:38 |
Λατρεύω να κάνω θέατρο στους δρόμους |
| 00:24:42 |
αλλά μερικές φορές έχω στύση. |
| 00:24:44 |
-Αποκλείεται. |
| 00:24:46 |
Σκληραίνει σαν πέτρα. |
| 00:24:47 |
Ξέρεις τι συμβαίνει σε μένα; |
| 00:24:49 |
Τί; |
| 00:24:50 |
Δε θα έπρεπε να το πω αυτό... |
| 00:24:52 |
Πες μου. |
| 00:24:53 |
Ποιος νοιάζεται. |
| 00:24:56 |
Έχω αυτό το μυρμήγκιασμα |
| 00:25:00 |
Μαλακίες. |
| 00:25:01 |
Το ορκίζομαι. |
| 00:25:02 |
Νεύρα, πιθανώς. |
| 00:25:03 |
Γιατί είναι ακριβώς πριν. |
| 00:25:07 |
Απίστευτο. |
| 00:25:08 |
Δεν υπήρχε κάποιο κόλπο σε αυτό. |
| 00:25:12 |
Είχα ένα φίλο που ζούσε στο επάνω πάτωμα. |
| 00:25:15 |
Το όνομά του ήταν Pablo, για την ακρίβεια. |
| 00:25:18 |
Αυτό ήταν το κόλπο. |
| 00:25:22 |
Βγαίναμε έξω και μεθούσαμε. |
| 00:25:26 |
Συζητούσαμε περί ανέμων και υδάτων, |
| 00:25:30 |
Μέναμε έξω μέχρι |
| 00:25:33 |
καταλήγαμε τρελά μεθυσμένοι σε κάποιο μπαρ |
| 00:25:36 |
Ήταν η αρχή μια σπουδαίας φιλίας |
| 00:25:39 |
Όχι μόνο των πρώτων παραστάσεων, |
| 00:25:41 |
αλλά επίσης και ότι μετέπειτα έγινε |
| 00:25:51 |
"Η ΚΑΥΤΗ ΚΥΡΙΑ" |
| 00:27:31 |
Ήταν θαυματουργό. |
| 00:27:33 |
Ότι κάναμε, και πως το κάναμε, |
| 00:27:38 |
Ειδικά επειδή δεν ζητούσαμε τίποτα |
| 00:27:41 |
Αυτό ήταν αδιανόητο τότε, |
| 00:27:45 |
Δε χρειαζόταν καμμιά εξήγηση. |
| 00:27:48 |
Οι άνθρωποι επινοούσαν μόνοι τους. |
| 00:27:50 |
Επινοούσαν πολύ πιο ενδιαφέροντα πράγματα |
| 00:27:54 |
Οι περισσότεροι άνθρωποι, |
| 00:27:58 |
ήταν αμήχανοι. |
| 00:28:00 |
Ήταν μικρά σκετσάκια, |
| 00:28:04 |
στις περισσότερες περιπτώσεις χωρίς καμμιά πλοκή. |
| 00:28:07 |
Απλά απλός αυτοσχεδιασμός. |
| 00:28:10 |
Προκλητικές καταστάσεις |
| 00:28:13 |
ήταν ο αυθορμητισμός. |
| 00:28:14 |
Την πρώτη φορά, πολύ αγχωμένη. |
| 00:28:18 |
Δε μπορώ να το εξηγήσω. |
| 00:28:22 |
Ειδικά λίγο πριν. |
| 00:28:30 |
"ΧΑΡΟΥΜΕΝΟΙ PUNKS" |
| 00:28:31 |
Καλημέρα. |
| 00:28:33 |
Μην πανικοβάλλεστε. |
| 00:28:36 |
Φαίνεστε όλοι φοβισμένοι. |
| 00:28:41 |
Σκέφτεστε ότι θέλουμε λεφτά; |
| 00:28:43 |
Είμαστε κλέφτες; Ζητιάνοι; |
| 00:28:45 |
Νομίζετε ότι είμαστε χούλιγκανς, σωστά; |
| 00:28:50 |
Λάθος! |
| 00:28:56 |
Είστε όλοι πολύ λάθος. |
| 00:28:59 |
Δε θέλουμε λεφτά! |
| 00:29:03 |
Σωστά, παιδιά; |
| 00:29:07 |
Είμαστε εδώ σήμερα |
| 00:29:08 |
για έναν πιο ανθρώπινο σκοπό. |
| 00:29:12 |
Πιο ευγενικό, |
| 00:29:13 |
πιο αποκαλυπτικό σκοπό, |
| 00:29:16 |
πιο σοφό από τα μετρητά! |
| 00:29:18 |
Έχουμε ένα δώρο για όλους εσάς. |
| 00:29:22 |
Θα βάλουμε ένα τέλος στη μιζέρια σας! |
| 00:29:24 |
Ένα τέλος στην ταλαιπωρία σας! |
| 00:29:26 |
Ένα τέλος στον πόνο σας, μωρό μου! |
| 00:29:31 |
Δε μπορείτε απλά να σηκώνεστε κάθε πρωί |
| 00:29:34 |
σαν ζόμπι. Κοιτάξτε τον εαυτό σας. |
| 00:29:36 |
Υπνοβατείτε στο ίδιο γραφείο... |
| 00:29:40 |
Θέλετε ένα δώρο, σωστά; |
| 00:29:44 |
Κάτι διαφορετικό, κάτι |
| 00:29:47 |
να ανεβάσει το πνεύμα σας, |
| 00:29:49 |
να σας κάνει να νιώσετε ζωντανοί, |
| 00:29:51 |
να σας κάνει να νιώσετε νέοι ξανά, |
| 00:29:54 |
ευτυχισμένοι, |
| 00:29:55 |
τυχεροί, |
| 00:29:56 |
ελεύθεροι. |
| 00:29:57 |
Γι΄αυτό είμαστε εδώ. |
| 00:30:00 |
Για να σας φέρουμε κάτι αγνό |
| 00:30:02 |
και ριζικά διαφορετικό για να σας συνοδεύει |
| 00:30:05 |
Πάμε, punkies. |
| 00:30:14 |
Cool. |
| 00:30:23 |
Είμαστε οι καλύτεροι. |
| 00:31:02 |
Σκατά, όχι πάλι! |
| 00:31:04 |
Είσαι χάλια σε αυτό. |
| 00:31:12 |
Έχουμε τη Lucia, την Alicia, την Helena... |
| 00:31:15 |
Τρεις τουλάχιστον. |
| 00:31:17 |
Και τον Imanol. |
| 00:31:21 |
Τι λες γι' αυτό, Vanesa; |
| 00:31:23 |
Οτιδήποτε για λίγα λεφτά. |
| 00:31:26 |
Τι εννοείς; |
| 00:31:27 |
Θα μπορούσα να χρησιμοποιήσω τα λεφτά. |
| 00:31:29 |
Ούτε δεκάρα. |
| 00:31:30 |
Όχι ευχαριστώ. |
| 00:31:31 |
Πώς μπορείς να είσαι τόσο φθηνή; |
| 00:31:33 |
Δεν παίρνουμε δεκάρα... |
| 00:31:34 |
Το Μανιφέστο του Νοέμβρη; |
| 00:31:37 |
Είχαμε αρκετές αρχές. |
| 00:31:41 |
ανεξάρτητο θέατρο. |
| 00:31:44 |
Ο δεύτερος ήταν να αποφεύγουμε όλες τις μορφές |
| 00:31:49 |
Όχι κλειστοί χώροι |
| 00:31:51 |
που η είσοδος μπορεί να περιοριστεί. |
| 00:31:56 |
-Πώς θα το ονομάσετε; |
| 00:31:59 |
-Τί; |
| 00:32:01 |
Μπορείς να μου δώσεις το νερό; |
| 00:32:02 |
Όλοι συμφωνήσαμε ότι υποκριτικές μέθοδοι |
| 00:32:06 |
Τι λέτε για Οκτώβρη; |
| 00:32:09 |
Η επανάσταση του Νοέμβρη ήρθε μετά. |
| 00:32:13 |
Ονειρεύομαι να αλλάξω τον κόσμο... |
| 00:32:17 |
Σωστά, Alfredo; |
| 00:32:19 |
-Σκρόφα. |
| 00:32:21 |
όπως ο Alfredo την περιέγραψε, |
| 00:32:24 |
που σήμαινε ότι έπρεπε να πάμε οπουδήποτε |
| 00:32:27 |
Αυτή η διαολεμένη 7η Εντολή! |
| 00:32:29 |
Η 7η Εντολή |
| 00:32:33 |
όταν είχε οποιαδήποτε σχέση |
| 00:32:39 |
Δε μπορώ να τραφώ από τον άνεμο, |
| 00:32:44 |
Αλλά μπορώ να πω τι γνώμη μου |
| 00:32:48 |
Δε μπορώ να θυμηθώ. |
| 00:32:50 |
Δε θυμάμαι κανένα μανιφέστο, |
| 00:32:54 |
Πρώτη φορά το ακούω. |
| 00:32:57 |
Τί; Μου κουνάς το πόδι; |
| 00:32:59 |
Η δημιουργία πρωτότυπου υλικού, |
| 00:33:02 |
με προσαρμογές από οποιοδήποτε υπάρχοντα θέματα |
| 00:33:06 |
Και η 10η, και τελική: |
| 00:33:08 |
ποτέ να μην προδώσουμε το Μανιφέστο |
| 00:33:15 |
Δε θέλω να φέρω δυστυχία... |
| 00:33:17 |
Το ορκίζομαι, όταν μπήκα στην ομάδα |
| 00:33:19 |
ποτέ δεν υπέγραψα κανένα μανιφέστο. |
| 00:33:22 |
Διάολε, δεν ήθελα καν να |
| 00:33:25 |
Πήγα επειδή μου ζήτησαν |
| 00:33:30 |
Σίγουρα το έκαναν άνω κάτω. |
| 00:33:35 |
Χουάν, πάμε! |
| 00:33:43 |
Επαναστάσεις περιμένουν να γίνουν, |
| 00:33:47 |
ονειρεύοντας να αλλάξουν τον κόσμο. |
| 00:33:54 |
Έλα, ξεκινάμε! |
| 00:33:56 |
-Περιμένετε τον Χουάν. |
| 00:33:59 |
Όλα έτοιμα; |
| 00:34:01 |
Ξυλοπόδαρα, καροτσάκια, μπιμπερό, |
| 00:34:04 |
Ας πάμε το γαμημένο σόου |
| 00:34:22 |
Από εκεί! |
| 00:34:23 |
Εκεί πέρα! |
| 00:34:25 |
Από εκεί! |
| 00:34:27 |
"ΤΑ ΧΕΡΟΥΒΙΜ ΤΟΥ ΔΙΑΒΟΛΟΥ" |
| 00:34:32 |
Τί κάνεις εκεί πάνω; |
| 00:34:35 |
Δε ζήτησες την άδειά μου |
| 00:34:37 |
για να πας στο μαγαζί με τα παγωτά. |
| 00:34:39 |
Δώσε μου άδεια, σκύλα! |
| 00:34:41 |
Πώς είπες; |
| 00:34:44 |
Μας δίνουν δωρεάν παγωτό. |
| 00:34:47 |
Θέλεις καρύδα; |
| 00:34:49 |
Η ελευθερία να αυτοσχεδιάζεις |
| 00:34:52 |
άναψε τη φαντασία μας. |
| 00:34:55 |
μια απελευθέρωση που θα ήταν |
| 00:34:57 |
αλλιώς αδύνατη. |
| 00:35:01 |
Που είναι η μαμά σου; |
| 00:35:04 |
Στο επάνω πάτωμα; |
| 00:35:05 |
Δεν είναι συνήθως τόσο αγγελούδι. |
| 00:35:08 |
Όλο το σφάλμα είναι της μητέρας του. |
| 00:35:13 |
Που πας με αυτό; |
| 00:35:16 |
Θα σου δείρω τον πισινό! |
| 00:35:19 |
Είναι ένα γαμημένο τσίρκο. |
| 00:35:25 |
Αυτά τα κακομαθημένα παλιόπαιδα. |
| 00:35:30 |
Ηρέμησε! |
| 00:35:32 |
Μην το κάνεις αυτό. |
| 00:35:37 |
Έλα. |
| 00:35:41 |
Φρικιό! |
| 00:36:21 |
Στα καροτσάκια! |
| 00:36:31 |
Ποτέ δεν κάνουν τέτοια. |
| 00:36:33 |
-Απλά κοιτάξτε τα. |
| 00:36:37 |
Καμμιά μύγα τσε-τσε πρέπει να τα τσίμπησε. |
| 00:36:39 |
-Θα είναι πολύ κουρασμένα, αγαπητή μου. |
| 00:36:53 |
ΜΙΜΟΣ ΑΠΟ ΤΗ ΚΟΡΔΟΜΠΑ |
| 00:37:09 |
Θες αναπτήρα; |
| 00:37:13 |
Υπάρχουν κι άλλα εκεί απ' όπου έρχομαι. |
| 00:37:25 |
Λυπάμαι, αλλά η παράσταση τελείωσε. |
| 00:37:29 |
Για να δω τις ταυτότητές σας. |
| 00:37:33 |
Δεν έχετε άδεια. |
| 00:37:35 |
Σατανά! |
| 00:37:37 |
Σατανά! |
| 00:37:39 |
Σατανά! |
| 00:37:57 |
-Κάτω τα χέρια σας! |
| 00:38:01 |
Δεν έκανε τίποτα. |
| 00:38:03 |
Αφήστε τον! |
| 00:38:06 |
Όλοι ηρεμήστε! |
| 00:38:09 |
Χρειάζεστε άδεια, αυτό είναι όλο. |
| 00:38:11 |
-Χρειαζόμαστε άδεια; |
| 00:38:16 |
Δεν έχετε άδεια. |
| 00:38:20 |
Ηρεμήστε. |
| 00:38:22 |
Εσύ ανέλαβέ το. Σιγουρέψου ότι |
| 00:38:25 |
θα πάρουν τα πράγματά τους |
| 00:38:37 |
Κάντε χώρο! |
| 00:38:50 |
Την επόμενη φορά ζητήστε άδεια. |
| 00:38:52 |
Πες τον φίλο σου ότι δε μπορεί να περιφέρεται |
| 00:38:57 |
Θα έχει μπελάδες. |
| 00:38:59 |
Σκατά. |
| 00:39:04 |
Πόσο θα πάρει μέχρι να πάρουμε πίσω |
| 00:39:08 |
Περίπου ένα μήνα. |
| 00:39:10 |
Γαμώτο. |
| 00:39:12 |
Δε μπορώ να το πιστέψω. |
| 00:39:14 |
Πίστεψέ το, χορευταρά. |
| 00:39:19 |
Τί στο διάολο κοιτάς; |
| 00:39:22 |
-Με κοιτούσε επίμονα. |
| 00:39:25 |
-Έχεις κάποιο πρόβλημα; |
| 00:39:27 |
Σταμάτα να με κοιτάς έτσι. |
| 00:39:28 |
Θα σκάσεις; |
| 00:39:30 |
Τι κοιτάς; |
| 00:39:31 |
Καθυστερημένε. |
| 00:39:33 |
Από εδώ, Ramon. |
| 00:39:36 |
Δεν έκανα τίποτα. |
| 00:39:38 |
Σταμάτα να φέρεσαι σα ρεμάλι και έλα εδώ. |
| 00:39:41 |
Τα περισσότερα πράγματα δεν είναι καν δικά μας. |
| 00:39:44 |
Καταλαβαίνω, αλλά δε μπορώ να κάνω κάτι. |
| 00:39:48 |
Σίγουρα θα υπάρχει. |
| 00:39:50 |
Αν το κάνεις αυτό |
| 00:39:51 |
-μας αφήνεις γυμνούς. |
| 00:39:54 |
Δεν έχετε δικαίωμα. |
| 00:39:56 |
Σου είπα, τα χέρια μου είναι δεμένα. |
| 00:39:59 |
Κοίτα. |
| 00:40:00 |
Αν μπορούσα να σε βοηθήσω, τ' ορκίζομαι θα το έκανα. |
| 00:40:03 |
-δίνεται παραστάσεις στο δρόμο. |
| 00:40:06 |
Αλλά ο νόμος είναι νόμος. |
| 00:40:09 |
καμμιά παράσταση, όπου και αν είστε. |
| 00:40:12 |
Και πάντα πρέπει να κουβαλάτε ταυτότητες. |
| 00:40:16 |
Πες μου το όνομά σου. |
| 00:40:21 |
Το όνομά σου! |
| 00:40:22 |
Alfredo Baeza. |
| 00:40:24 |
Με " B". |
| 00:40:30 |
Πως θα πω στον Eusebio |
| 00:40:33 |
για ένα μήνα. |
| 00:40:35 |
Αν τα δώσουν πίσω. |
| 00:40:38 |
Αλήθεια; |
| 00:40:40 |
Δε μπορούνε να το κάνουνε αυτό. |
| 00:40:42 |
-Πώς το ξέρεις; |
| 00:40:46 |
Έπρεπε να πληρώναμε πρόστιμο. |
| 00:40:50 |
Οι μπάσταρδοι. Δεν έχουν κανένα δικαίωμα |
| 00:40:54 |
Δεν υπάρχει περίπτωση. |
| 00:40:56 |
Πρέπει να επιστρέψω τα φτερά και τα κοστούμια |
| 00:40:59 |
Ελάτε, δεν είναι μεγάλη υπόθεση. |
| 00:41:01 |
-Καθόλου. |
| 00:41:02 |
Την γαμήσαμε. |
| 00:41:04 |
Τί μπορούμε να κάνουμε; |
| 00:41:05 |
Ελάτε, είμαστε εντάξει. |
| 00:41:08 |
-Σαν τί; |
| 00:41:12 |
Σίγουρα, είμαστε όλοι σε |
| 00:41:14 |
Πρέπει να κάνουμε και άλλη παράσταση. |
| 00:41:16 |
-Έχεις καμμιά ιδέα; |
| 00:41:19 |
Το κεφάλι μου είναι γεμάτο από αυτές! |
| 00:41:24 |
Οπότε... |
| 00:41:25 |
Πάμε. |
| 00:41:26 |
Λοιπόν, το μυαλό μου είναι τελείως κενό. |
| 00:41:30 |
Η πρώτη μας παράσταση |
| 00:41:32 |
Και όλα τα στηρίγματά μας κατασχέθηκαν. |
| 00:41:35 |
Όπως μπορείτε να φανταστείτε, |
| 00:41:38 |
Σκεφτήκαμε τα πάντα |
| 00:41:42 |
Αυτό που είχε σημασία ήταν να βγούμε εκεί έξω |
| 00:41:45 |
Οπότε ήθελαν να παίξουν σκληρά, |
| 00:41:51 |
"ΟΙ ΞΕΧΑΣΜΕΝΟΙ" |
| 00:42:16 |
Ο Νοέμβρης είναι μια δεμένη ομάδα... |
| 00:42:19 |
από απελπισμένους ηθοποιούς. |
| 00:42:23 |
Μπορεί να μην έχουν δεκάρα, |
| 00:42:26 |
αλλά αισθάνονται, τόσο... |
| 00:42:28 |
τόσο... |
| 00:42:30 |
τόσο καλοπληρωμένοι. |
| 00:43:01 |
Βοηθήστε με! |
| 00:43:05 |
Βοηθήστε με! |
| 00:43:15 |
Είμαι πεινασμένος! |
| 00:43:37 |
Τι γλυκούλι! |
| 00:43:57 |
Μπορώ να δανειστώ το κινητό σου |
| 00:43:59 |
Έχεις κινητό; |
| 00:44:01 |
Έχεις κινητό; |
| 00:44:03 |
Ορίστε, χρησιμοποίησε αυτό για να καλέσεις. |
| 00:44:05 |
Σ' ευχαριστώ. |
| 00:44:42 |
Είμαστε στο ίδιο καράβι. |
| 00:44:44 |
Καλό απόγευμα. |
| 00:45:01 |
Αφήστε με! |
| 00:45:02 |
-Μη με ακουμπάτε! |
| 00:45:05 |
Μαλάκας είσαι εσύ! |
| 00:45:47 |
Έπρεπε να βάλουμε |
| 00:45:49 |
στο πετσί μας τον κάθε χαρακτήρα, |
| 00:45:51 |
με έναν ρεαλιστικό τρόπο, |
| 00:45:55 |
Οταν σκεφτήκαμε την ιδέα |
| 00:45:58 |
να απομακρυνθούμε από τις |
| 00:46:02 |
και να ερμηνεύσουμε χαρακτήρες |
| 00:46:04 |
που η αξιοπιστία τους μπορούσε να |
| 00:46:08 |
τότε αντιληφθήκαμε |
| 00:46:12 |
Η Alicia έκανε το πρεζόνι. |
| 00:46:15 |
Η Lucia έκανε τη ρουμάνα τσιγγάνα, |
| 00:46:19 |
τον τσιγγάνο πατριάρχη. |
| 00:46:22 |
Ο Imanol έκανε τον αλήτη. |
| 00:46:25 |
Η Helena και ο Pedro έκαναν |
| 00:46:28 |
και τον τυφλό άντρα. |
| 00:46:31 |
πήγαμε από το δημοφιλές, |
| 00:46:34 |
σε ένα περισσότερο κοινωνικό στυλ θεάτρου, |
| 00:46:37 |
Ήταν πολύ πιο σκληρό, |
| 00:46:40 |
Ήταν το ξεκίνημα, |
| 00:46:44 |
αυτού που αργότερα ονομάσαμε |
| 00:46:50 |
Είμασταν όλοι... |
| 00:46:52 |
Αυτό συνειδητοποίησα αργότερα... |
| 00:46:54 |
Είχαμε γίνει μια αντανάκλαση |
| 00:46:58 |
Αυτό ήταν το συμπέρασμα. |
| 00:47:19 |
Δε μπορείς να πεις ότι δε |
| 00:47:22 |
Ήταν μέρος του ρόλου. |
| 00:47:26 |
Συνέχισε, κάθισε. |
| 00:47:29 |
-Απλά μέρος του σεναρίου, σωστά; |
| 00:47:32 |
Περίπου. |
| 00:47:34 |
Έχεις τόλμη, νεαρέ. |
| 00:47:38 |
χωρίς να μπλέξεις. |
| 00:47:41 |
Απίστευτο. |
| 00:47:42 |
Τί; |
| 00:47:43 |
-Ώστε έτσι νομίζεις. |
| 00:47:47 |
Δεν υπάρχει κάποιο άλλο μέρος |
| 00:47:50 |
Αυτή είναι η καλύτερη περιοχή. |
| 00:47:51 |
Δε μπορούμε να το κάνουμε |
| 00:47:54 |
Δεν υπάρχουν εκεί λεφτά να βγάλετε. |
| 00:47:56 |
Δεν πρόκειτε για τα χρήματα! |
| 00:47:59 |
-με τα λεφτά; |
| 00:48:02 |
Πώς το ήξερες; |
| 00:48:03 |
Έλα τώρα. |
| 00:48:05 |
Δε με πιστεύεις. |
| 00:48:07 |
Όχι, δε σε πιστεύω. |
| 00:48:12 |
Σε κάθε περίπτωση, |
| 00:48:14 |
και πάλι δε θα έκανε καμμιά διαφορά. |
| 00:48:18 |
Ποιο ήταν το όνομά σου; |
| 00:48:20 |
Alfredo Baeza. |
| 00:48:23 |
-Με " B"... |
| 00:48:31 |
Και μετά τι γίνεται. |
| 00:48:32 |
Ξέρεις τη διαδικασία. |
| 00:48:35 |
Σ' ευχαριστώ. |
| 00:48:37 |
-Και η αναπηρική καρέκλα; |
| 00:48:40 |
Εντάξει. |
| 00:48:43 |
Για τους φτωχούς, ε; |
| 00:48:48 |
Το ορκίζομαι στο Θεό. |
| 00:48:52 |
Είσαι πιο τρελός απ' ότι νόμιζα. |
| 00:48:54 |
Ήταν απογοητευτικό, |
| 00:48:56 |
ξέρεις; Ένα συνεχές πρόβλημα. |
| 00:48:59 |
θα εξαφανιζόταν σε ένα δευτερόλεπτο. |
| 00:49:04 |
Και πάνω απ' όλα, |
| 00:49:07 |
Δεν ξέρω, σαν να... |
| 00:49:12 |
Ξυλοπόδαρα, πάνες, σκεπάσματα, |
| 00:49:17 |
Ποιο το νόημα; |
| 00:49:19 |
Με λιγα λεφτά |
| 00:49:22 |
μπορούμε να καλύψουμε τα έξοδά μας. |
| 00:49:24 |
Μερικά ξυλοπόδαρα και μερικά κουρέλια; |
| 00:49:26 |
Αυτή είναι η τιμή της αξιοπρέπειάς μας; |
| 00:49:29 |
Είπαμε ότι δε θα κάναμε πίσω. |
| 00:49:32 |
Δεν είναι το μόνο που πήραν από εμάς. |
| 00:49:35 |
Τα καροτσάκια για μωρά είναι δύσκολο να φτιαχτούν. |
| 00:49:38 |
-Η καρέκλα του Pablo, πολύ υλικό. |
| 00:49:42 |
Σίγουρα, τίποτα από αυτά δεν ήταν δικά σου. |
| 00:49:44 |
Χουάν... |
| 00:49:45 |
Είναι αλήθεια. |
| 00:49:46 |
Ας μην πάμε στο τι είναι ποιου, |
| 00:49:50 |
Κοίταξε γύρω σου. |
| 00:49:52 |
Οι άνθρωποι συνεισφέρουν |
| 00:49:55 |
Ξέραμε ότι κανείς δε θα πληρωνόταν. |
| 00:49:59 |
τις αρχές μας, |
| 00:50:01 |
Το να βγάλουμε κέρδος είναι ένα πράγμα, |
| 00:50:06 |
Θα καταλήξουμε να κάνουμε εμπορικό |
| 00:50:10 |
Αυτό υποτίθεται θα ήταν διαφορετικό. |
| 00:50:12 |
Dani, κανείς δεν προτείνει κάτι τέτοιο. |
| 00:50:14 |
Όχι, αλλά έτσι όλα ξεκινάνε. |
| 00:50:17 |
Ξέρετε τι πρέπει να κάνουμε; |
| 00:50:20 |
-τα πράγματά μας. |
| 00:50:23 |
Καλά, ίσως όχι. |
| 00:50:26 |
Εκτός αν κάποιος έχει κάποια καλύτερη ιδέα, |
| 00:50:29 |
-Χουάν, θυμάσαι τον Marble; |
| 00:50:32 |
Δε σπούδαζε θέατρο σε ένα από τα |
| 00:50:35 |
-συνεργεία μας; |
| 00:50:38 |
Σίγουρα, είχε συμβόλαιο. |
| 00:50:40 |
Είπε ότι το μισούσε, |
| 00:50:43 |
Λοιπόν, είπε να του τηλεφωνήσουμε |
| 00:50:47 |
Οπότε; |
| 00:50:53 |
Θα κλέψουμε το Βασιλικό Θέατρο |
| 00:51:21 |
Πόσοι άνθρωποι χωράνε εδώ; |
| 00:51:23 |
Λοιπόν, 700 θέσεις... |
| 00:51:26 |
συν το θεωρείο... 1,200. |
| 00:51:29 |
Μπορείς να φανταστείς να δίνεις παράσταση εδώ |
| 00:51:32 |
Θα πρέπει να είναι καταπληκτικό. |
| 00:51:34 |
Θα χεζόμουν πάνω μου. |
| 00:51:39 |
Περιμένετε, κάντε ησυχία για λίγο. |
| 00:51:43 |
-Τί; |
| 00:51:50 |
Είναι εξωπραγματικό, δεν είναι; |
| 00:52:01 |
Ναι, αλλά προτιμώ τους δρόμους. |
| 00:52:12 |
Ο Marble ήταν ένας σκηνοθέτης |
| 00:52:15 |
και μεγάλος υποστηριχτής |
| 00:52:18 |
Ήταν σκηνοθέτης για "Τους Ψύλλους", |
| 00:52:21 |
που έδιναν μικρές παραστάσεις |
| 00:52:25 |
Η δουλειά του του έδινε χρόνο για την ομάδα, |
| 00:52:29 |
Μας έλεγε όλα τα κουτσομπολιά |
| 00:52:34 |
Όπως τον αρχικό προυπολογισμό |
| 00:52:37 |
και πως κατέληγε να κοστίζει |
| 00:52:41 |
Μισούσε τις μεθόδους τους. |
| 00:52:43 |
Έλεγε ότι ντροπιαστικά χρηματικά ποσά |
| 00:52:48 |
Έλεγε ότι μπορούσαμε να έχουμε |
| 00:52:50 |
ότι ήταν δικά μας για να τα πάρουμε, |
| 00:52:52 |
επειδή με κάποιο τρόπο τα κερδίσαμε |
| 00:52:57 |
Οπότε στην πραγματικότητα είναι |
| 00:53:01 |
Καλύτερα μαζί σας |
| 00:53:04 |
-Μπορούμε να πάρουμε ότι θέλουμε; |
| 00:53:09 |
Και αυτό, επίσης; |
| 00:53:14 |
"ΒΑΣΙΛΙΑΣ ΚΑΙ ΔΗΜΙΟΣ" |
| 00:53:22 |
"ΠΥΡΗΝΙΚΟΣ ΠΟΛΕΜΟΣ" |
| 00:53:31 |
"Η ΓΑΜΗΜΕΝΗ ΤΗΛΕΟΡΑΣΗ" |
| 00:53:42 |
"Η ΔΕΚΑΕΤΙΑ ΤΟΥ '60 ΕΙΝΑΙ ΔΙΚΗ ΣΑΣ" |
| 00:53:55 |
"ΩΡΑ ΓΙΑ ΜΕΣΗΜΕΡΙΑΝΟ" |
| 00:54:08 |
"ΚΟΚΚΙΝΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙΝΟ ΚΡΑΣΙ" |
| 00:54:39 |
Ήρεμα. |
| 00:54:42 |
Μπορούμε να φύγουμε τώρα; |
| 00:54:44 |
Περίμενε, θέλω να δω κάτι. |
| 00:54:51 |
Τί είναι τόσο αστείο; |
| 00:54:54 |
Δε μπορώ να πω. |
| 00:54:57 |
Γιατί όχι; |
| 00:54:58 |
Γιατί έτσι. Θα σου πω αργότερα. |
| 00:55:06 |
Έλα, πες μου. |
| 00:55:07 |
Όχι! |
| 00:55:12 |
Μαλάκα. |
| 00:55:16 |
Ηλίθια. |
| 00:55:17 |
Παλιοπούστη. |
| 00:55:23 |
Πουτάνα. |
| 00:55:24 |
Βρωμερό γουρούνι. |
| 00:55:27 |
’σχημη πόρνη. Ελπίζω κάποιο γουρούνι |
| 00:55:30 |
να σε βιάσει και να σε μολύνει |
| 00:55:32 |
με ψύλλους και τσιμπούρια. |
| 00:55:34 |
Εσύ που παίρνεις πίπες. Ελπίζω κάποιος σεξομανής |
| 00:55:37 |
να βιάσει τη μητέρα σου, |
| 00:55:40 |
μπροστά σου και να τους διαμελίσει |
| 00:55:44 |
Παραδίνομαι, νίκησες. |
| 00:56:02 |
Δεν ξέρω αν φταίνε αυτά που είπες, |
| 00:56:05 |
αλλά δεν αισθάνομαι πολύ καλά. |
| 00:56:07 |
Το πληρώνεις επειδή είσαι ξεροκέφαλος. |
| 00:56:13 |
Αισθάνομαι ζαλισμένος. |
| 00:56:15 |
Δεν απορώ. |
| 00:56:18 |
Όχι, σοβαρολογώ. |
| 00:56:22 |
Αλήθεια; |
| 00:56:25 |
Θα λιποθυμήσω. |
| 00:56:27 |
-Μην είσαι χαζούλης. |
| 00:56:30 |
Alfedo; Alfredo... |
| 00:56:32 |
Μπορείτε να με βοηθήσετε; |
| 00:56:35 |
Σας παρακαλώ! |
| 00:56:37 |
-Με συγχωρείτε! |
| 00:56:40 |
Σας παρακαλώ! |
| 00:56:44 |
-Μπορείς να με ακούσεις; |
| 00:56:46 |
Ένας τύπος μόλις λιποθύμησε εδώ πέρα. |
| 00:56:49 |
-Τί συνέβει; |
| 00:56:52 |
Έτσι στα ξαφνικά. |
| 00:56:54 |
Alfredo... |
| 00:56:57 |
Δεν κουνιέται. |
| 00:56:59 |
Alfredo... |
| 00:57:03 |
Περίμενε, άκουσέ με. |
| 00:57:05 |
Πάντα το παρατραβάς. |
| 00:57:07 |
Τίποτα δε σου φαίνεται αρκετό. |
| 00:57:10 |
Δεν έχει να κάνει με αυτό. |
| 00:57:13 |
Δε με νοιάζει. Απλά άσε με μόνη μου. |
| 00:57:16 |
Συγνώμη, Lucia. Συγχώρεσέ με. |
| 00:57:20 |
Τυχαία, το Ντοκιμαντερίστικο Θέατρο |
| 00:57:25 |
Ο Alfredo το σκέφτηκε όσο κοιτούσε |
| 00:57:29 |
Και εγώ ήμουν το πρώτο κοινό |
| 00:57:32 |
Ακόμα δεν είχα πει στον Alfredo |
| 00:57:35 |
Με φόβισες. |
| 00:57:38 |
Ορίστε, τέλειωσε. |
| 00:57:40 |
Στην αρχή νόμιζα ότι αστειευόσουν, |
| 00:57:44 |
σκέφτηκα ότι το έκανες στα σοβαρά. |
| 00:57:48 |
Για ένα δευτερόλεπτο εκεί πέρα |
| 00:58:07 |
"ΠΥΡΟΒΟΛΙΣΜΟΣ" |
| 00:58:08 |
Κάποιος να με βοηθήσει! |
| 00:58:12 |
Ο "ΠΥΡΟΒΟΛΙΣΜΟΣ" ήταν το πρώτο |
| 00:58:16 |
σχεδιασμένα γύρω από πρόσφατα γεγονότα. |
| 00:58:19 |
Η ιδέα ήταν να ενσωματώσουμε |
| 00:58:23 |
και κάνοντας το κοινό να συμμετέχει |
| 00:58:28 |
Σκεφτήκαμε ότι θα βοηθούσε τους ανθρώπους |
| 00:58:31 |
να καταλάβουν σύγχρονα θέματα, |
| 00:58:35 |
Σας παρακαλώ, κάντε όλοι πίσω. |
| 00:58:39 |
Σας παρακαλώ κάντε πίσω. |
| 00:58:45 |
Γρήγορα, από εδώ, σας παρακαλώ. |
| 00:58:47 |
Ήταν γύρω στις 10 το πρωί. |
| 00:58:51 |
Τα μαγαζιά μόλις είχαν ανοίξει. |
| 00:58:55 |
Δεν υπήρχε συνωστισμός, |
| 00:58:59 |
Γαμώτο. |
| 00:59:00 |
Έπρεπε να έφευγα από εκεί. |
| 00:59:02 |
-Πώς πήγε; |
| 00:59:05 |
-Τί; |
| 00:59:08 |
Κάποιος έπρεπε να το είχε φροντίσει. |
| 00:59:11 |
Μια ηλικιωμένη γυναίκα, μας είπαν αργότερα, |
| 00:59:15 |
όταν είδε να πυροβολούν τον Alfredo. |
| 00:59:18 |
Διάολε. |
| 00:59:21 |
Τα πράγματα πέρνουν άσχημη τροπή. |
| 00:59:29 |
Δώσε μου μια ενημέρωση. |
| 00:59:32 |
Του βάλαμε στήριγμα στο λαιμό, μασαζ... |
| 00:59:35 |
Και πήραμε το σφυγμό του. |
| 00:59:37 |
Στείρο διάλυμα και αδρεναλίνη. |
| 00:59:38 |
Φέρε το πακέτο πρώτων βοηθειών. |
| 00:59:52 |
-Περίμενε, σταμάτα. |
| 01:00:01 |
Είμαστε ηθοποιοί. |
| 01:00:02 |
Τί; |
| 01:00:04 |
Είμαστε μια θεατρική ομάδα. |
| 01:00:31 |
Τί; |
| 01:00:38 |
Λυπάμαι, αλλά δεν έχουμε άλλη επιλογή |
| 01:00:40 |
από το να απαγγείλουμε κατηγορίες. |
| 01:00:48 |
Είμασταν σε υπερένταση |
| 01:00:50 |
όχι τόσο όταν διαβάστηκε η ετυμηγορία, |
| 01:00:52 |
αλλά όταν η εισαγγελία διάβασε τις κατηγορίες. |
| 01:00:56 |
η δίκη θα ήταν πολύ πιο περίπλοκη |
| 01:01:01 |
Μας κατηγορούσαν για την προσομοίωση ενός |
| 01:01:05 |
Μας είπαν αργότερα ότι |
| 01:01:08 |
το γεγονός έλαβε μέρος τη χρονιά |
| 01:01:13 |
και ήταν η αιτία που όλα θάφτηκαν |
| 01:01:16 |
και οι καταδίκες αναστάλλθηκαν. |
| 01:01:19 |
Οτιδήποτε είχε να κάνει με την τρομοκρατία |
| 01:01:22 |
έμενε στην αφάνεια. |
| 01:01:25 |
να δώσει στους ανθρώπους μια αίσθηση ειρήνης |
| 01:01:28 |
Όχι, ποτέ δε συμφώνησα με τον "Πυροβολισμό". |
| 01:01:31 |
Ο σκοπός ποτέ δεν αγιάζει τα μέσα. |
| 01:01:34 |
Νομίζω ότι κάναμε ένα λάθος. |
| 01:01:38 |
Η Ana γεννήθηκε τη μέρα της ετυμηγορίας. |
| 01:01:41 |
Το θυμάμαι επειδή όλοι το γιορτάσαμε |
| 01:01:46 |
Ο Alfredo, η Lucia και το μωρό μετακόμισαν |
| 01:01:49 |
σε ένα διαμέρισμα στην Chueca. |
| 01:01:52 |
Ο Daniel ποτέ δεν τους συγχώρεσε |
| 01:01:57 |
Δεν καταλάβαινε |
| 01:01:59 |
γιατί έπρεπε να φύγουν. |
| 01:02:01 |
Αισθανθήκαμε όλοι διαφορετικά |
| 01:02:04 |
και για το πως θα επηρρέαζε το μέλλον. |
| 01:02:07 |
Χωρίς να μπορούμε να δίνουμε παραστάσεις |
| 01:02:13 |
κατέστρεψε όλα τα σχέδιά μας. |
| 01:02:15 |
Στο έχω ξαναπεί, Daniel. |
| 01:02:20 |
Για ποιο πράγμα μιλάς; |
| 01:02:23 |
Λυπάμαι, αλλά όχι. |
| 01:02:27 |
-Alfredo. |
| 01:02:29 |
Γιατί είμαι στη δουλειά |
| 01:02:35 |
Συγνώμη. |
| 01:02:37 |
Ναι. |
| 01:02:39 |
Ώστε, εδώ δουλεύεις; |
| 01:02:40 |
Συγχαρητήρια. |
| 01:02:44 |
-Ευχαριστώ. |
| 01:02:46 |
είναι η επόμενη παράσταση; |
| 01:02:49 |
Στην πραγματικότητα, δεν έχω ιδέα. |
| 01:02:52 |
Απλά ήθελα να πω ένα γειά. |
| 01:02:53 |
Ωραία. Σ' ευχαριστώ. |
| 01:02:59 |
Γειά σου, Χουάν. |
| 01:03:00 |
Λοιπόν, είσαι ο μόνος που είσαι κατά. |
| 01:03:03 |
Γειά σου, Anita. |
| 01:03:04 |
Λέγε, ακούω. |
| 01:03:06 |
Είπα ήδη όλα όσα είχα να πω. |
| 01:03:10 |
Τί; |
| 01:03:13 |
Δε θα με αφήσεις να μιλήσω. |
| 01:03:17 |
Πάμε λοιπόν. |
| 01:03:18 |
Γιατί όχι; |
| 01:03:19 |
Γιατί δεν αισθάνομαι έτσι. |
| 01:03:22 |
Σκέψου τι θα μπορεί να συμβεί. |
| 01:03:29 |
Τί; |
| 01:03:31 |
Δεν πιστεύω στ' αυτιά μου! |
| 01:03:35 |
Όχι! Κανείς δε θα κάνει κάτι |
| 01:03:39 |
Τέλος της συζήτησης. |
| 01:03:41 |
-Σκατά! |
| 01:03:43 |
Τί συμβαίνει με το μπαμπά; |
| 01:03:45 |
Τί λέει, Χουάν; |
| 01:03:46 |
Ποιος ήταν αυτός; |
| 01:03:50 |
-Ο Daniel. Θέλει να συνεχίσει μόνος του. |
| 01:03:53 |
’φησέ τον. |
| 01:03:55 |
Γιατί σε ενδιαφέρει; Εξαρτάται από εκείνον |
| 01:03:59 |
Απλά δε θέλω να καταστρέψει τις δικές μας. |
| 01:04:06 |
Παίρνει τηλέφωνο όλο το πρωί. |
| 01:04:12 |
Dani, σταμάτα να με ζαλίζεις! |
| 01:04:16 |
Συγνώμη. |
| 01:04:17 |
Νόμιζα ότι ήταν ένας φίλος. |
| 01:04:21 |
Ναι, πείτε μου. |
| 01:04:24 |
Ποιος; |
| 01:04:25 |
Εντάξει. Σίγουρα, κανένα πρόβλημα. |
| 01:04:31 |
Τρίτη το μεσημέρι. |
| 01:04:34 |
Θα είμαι εκεί. |
| 01:04:36 |
Εντάξει. Τα λέμε, Eduardo. |
| 01:04:40 |
Έχεις ακουστά ένα παραγωγό |
| 01:04:47 |
Πόσες παραστάσεις θα είναι; |
| 01:04:50 |
Για την ώρα δε μπορώ να πω. |
| 01:04:51 |
Αλλά χρειάζομαι να κάνετε όσες περισσότερες παραστάσεις |
| 01:04:56 |
Χωρίς λόγο. |
| 01:05:00 |
Δεν ξέρω. |
| 01:05:01 |
-Τί; Υπάρχει πρόβλημα; |
| 01:05:04 |
Πρέπει να μιλήσω με τους υπόλοιπους |
| 01:05:10 |
Κοίτα, |
| 01:05:11 |
αυτό ίσως ακουστεί παράλογο, αλλά |
| 01:05:15 |
Είναι η πρώτη μας φορά. |
| 01:05:17 |
Δεν ξέρω αν μπορούμε. |
| 01:05:19 |
Δεν υπάρχει μεγάλη διαφορά, |
| 01:05:23 |
-την ίδια παράσταση. |
| 01:05:27 |
Το ξέρω, αλλά προσπάθησε να καταλάβεις. |
| 01:05:30 |
Αλλιώς δε μπορώ να κάνω συμβόλαιο. |
| 01:05:34 |
Μη περιμένεις να βγάλεις εκατομμύρια. |
| 01:05:38 |
Δεν είναι το ποσό. |
| 01:05:44 |
Ξέρω ότι ακούγεται παράξενο, |
| 01:05:46 |
αλλά είναι μια συμφωνία που κάναμε |
| 01:05:48 |
Θέλαμε να το κάνουμε δωρεάν, |
| 01:05:55 |
Κοίτα, απλά σκέψου το. |
| 01:05:58 |
Και μετά μου λες. |
| 01:06:00 |
Θα σε πάρω τηλέφωνο |
| 01:06:21 |
-Γειά. |
| 01:06:23 |
-Κοιμάται; |
| 01:06:31 |
-Λοιπόν; Τί ήθελε; |
| 01:06:34 |
Θέλει να μας προσλάβει |
| 01:06:37 |
Θα μας δώσει πλήρης ελευθερία. |
| 01:06:39 |
Ότι παράσταση θέλουμε. |
| 01:06:46 |
Ξεκινώντας από πότε; |
| 01:06:47 |
Στο Φεστιβάλ της Alcala. |
| 01:06:55 |
Τι απάντησες; |
| 01:06:58 |
Ότι θα μιλήσω και με τους υπόλοιπους. |
| 01:07:12 |
Τί; |
| 01:07:15 |
Δεν έχεις να πεις τίποτα; |
| 01:07:17 |
Νομίζω ότι τα είπες όλα εσύ. |
| 01:07:20 |
Συγνώμη. |
| 01:07:23 |
-Θέλεις πραγματικά να μάθεις; |
| 01:07:29 |
Νομίζω ότι θα έχει πολύ πλάκα. |
| 01:07:34 |
Ποιος στο διάολο ενδιαφέρεται |
| 01:07:38 |
Θα πρέπει να μιλήσεις με τους άλλους |
| 01:07:41 |
Έχουν το δικαίωμα να ξέρουν. |
| 01:07:43 |
Ποτέ δεν το κάναμε για τα λεφτά. |
| 01:07:47 |
-Δεν κάναμε τι; |
| 01:07:54 |
Καλά, νομίζω ότι κρυφά το θέλεις. |
| 01:07:56 |
Έχει σημασία αυτό; |
| 01:07:58 |
Έχει. |
| 01:08:02 |
Θα ήταν ωραίο αν για μια φορά, |
| 01:08:05 |
αντί για το μυαλό σου, |
| 01:08:15 |
Δεν είπα αυτό. |
| 01:08:18 |
Αλλά είπες ότι θα το έκανες. |
| 01:08:21 |
Ναι, θα μ' άρεζε. Και λοιπόν; |
| 01:08:24 |
Διαφωνώ. |
| 01:08:25 |
-Καλά, πες μου πως. |
| 01:08:28 |
Όχι, είναι πολύ επικίνδυνο. |
| 01:08:30 |
Έλα τώρα, Dani. |
| 01:08:32 |
να παραβιάσει την απαγόρευση |
| 01:08:35 |
-Είναι καλύτερο από το να ξεπουληθούμε. |
| 01:08:39 |
Καλά, αλλά οι άλλοι όχι. |
| 01:08:41 |
Βλέπω που θα καταλήξει αυτό. |
| 01:08:44 |
Δεν μπορώ να το πιστέψω. |
| 01:08:47 |
όλη μας η μέθοδος πετιέται από το παράθυρο. |
| 01:08:51 |
Αρχής; Απλά θέλουμε να κάνουμε θέατρο. |
| 01:08:56 |
Ίσως να μην το σκέφτεσαι έτσι, αλλά εγώ το κάνω. |
| 01:09:00 |
Κανείς δε σε αναγκάζει. |
| 01:09:02 |
Το ξέρω αυτό. |
| 01:09:05 |
Δε με νοιάζει τι θα κάνεις. |
| 01:09:07 |
-Τί συμβαίνει; |
| 01:09:10 |
Συνέχισε. |
| 01:09:11 |
Γιατί δεν κάνουμε αυτό που είπε η Helena; |
| 01:09:15 |
Εξάλλου, |
| 01:09:19 |
Είμαι μέσα. |
| 01:09:22 |
Όχι. |
| 01:09:23 |
Φαίνεται αρκετά λογικό για μένα. |
| 01:09:26 |
Είπα όχι. |
| 01:09:27 |
Θα αφήσω τους άλλους να αποφασίσουν. |
| 01:09:29 |
Αποφασίστε εσείς. |
| 01:09:33 |
Ναι. |
| 01:09:34 |
Ναι. |
| 01:09:40 |
"ΜΕΣΣΙΑΣ" |
| 01:10:10 |
Ποιος θέλει το αίμα του Χριστού; |
| 01:10:12 |
Εσύ; Το θέλεις; |
| 01:10:14 |
θέλεις το αίμα του Χριστού; |
| 01:10:34 |
Dani! |
| 01:10:41 |
Τί στο διάολο κάνεις; |
| 01:10:43 |
Ότι κάναμε πάντα, |
| 01:10:46 |
-Παλιοαρχίδη. |
| 01:10:47 |
-Θα τα καταστρέψεις όλα. |
| 01:10:53 |
Όχι, Dani! |
| 01:10:55 |
-Θέλεις αίμα; |
| 01:10:57 |
-Θέλεις αίμα; |
| 01:11:00 |
Μη σπρώχνεις. |
| 01:11:01 |
Ας μπει στα μάτια σου, |
| 01:11:06 |
Dani! |
| 01:11:11 |
Γαμώτο, Dani! |
| 01:11:15 |
Σταμάτα! |
| 01:11:23 |
Dani! |
| 01:11:31 |
Ω, Θεέ μου. |
| 01:11:33 |
Είναι η μόνη διέξοδος. |
| 01:11:36 |
Ναι. |
| 01:11:39 |
Πότε θα πρέπει να είμαστε έτοιμοι |
| 01:11:42 |
Είναι τον Οκτώβριο. |
| 01:11:44 |
θα βρω χρόνο να στείλω τα χαρτιά |
| 01:11:49 |
-Έχουμε καμμιά πιθανότητα; |
| 01:11:52 |
Αλλά έχω ακόμα ένα πρότζεκτ που τρέχει, |
| 01:11:56 |
Δε μπορείς να τους πείσεις; |
| 01:11:58 |
Όχι, προσπαθούσα όλο το πρωί. |
| 01:12:02 |
Πρέπει να φύγω. Ξεκίνα τις ετοιμασίες |
| 01:12:06 |
Αν θέλετε να συνεχίσετε να δίνεται παραστάσεις, |
| 01:12:09 |
Δε μπορώ να δουλέψω με κάποιον έτσι, |
| 01:12:12 |
Με αυτή τη δουλειά βγάζω τα προς το ζην. |
| 01:12:17 |
Φεύγω από μόνος μου. |
| 01:12:20 |
Θα το κόψεις; |
| 01:12:23 |
Σωστά, δεν είναι μεγάλο θέμα. |
| 01:12:26 |
για δωρεάν θέατρο, |
| 01:12:28 |
Εκπορνεύεις τον εαυτό σου. |
| 01:12:30 |
Ξεπουλήθηκες για ψίχουλα. |
| 01:12:32 |
Τα κατέστρεψες όλα. |
| 01:12:36 |
Και θα το ξαναέκανα. |
| 01:12:38 |
Γιατί; Γιατί συνέχεια |
| 01:12:40 |
κάνω πράξη αυτά που κηρύττω. |
| 01:12:41 |
Αν θες να γαμήσεις τα πράγματα, |
| 01:12:46 |
Διάολε, πόσο έχετε αλλάξει. |
| 01:12:48 |
Σωστά. Οπότε τί; |
| 01:12:49 |
Ορισμένοι άνθρωποι εξελίσσονται, |
| 01:12:51 |
όταν κάποιοι άλλοι μένουν ίδιοι για πάντα. |
| 01:12:54 |
Γαμώτο έχεις δίκιο! |
| 01:12:55 |
-Απλά σκάσε, Dani. |
| 01:12:58 |
Ακόμα και αν με σκοτώσει. |
| 01:13:01 |
’φησέ με! |
| 01:13:03 |
Πάμε. |
| 01:13:11 |
Τί τρέχει; |
| 01:13:13 |
Η παράστασή μας ακυρώθηκε. |
| 01:13:16 |
Σκατά. |
| 01:13:19 |
Γειά σας. |
| 01:13:22 |
Σας πειράζει να βγάλουμε μια |
| 01:13:25 |
Πάντα παίρνουμε φωτογραφίες |
| 01:13:28 |
από το φεστιβάλ. |
| 01:13:30 |
Εάν δεν σας πειράζει. |
| 01:13:32 |
Η τελευταία φορά |
| 01:13:34 |
στην Alcala, ήταν πολύ λυπητερή. |
| 01:13:36 |
Είναι δύσκολο να το αποδεχτείς |
| 01:13:38 |
καταστρέφεται σιγά σιγά. |
| 01:13:41 |
Όχι μόνο κάτι που δημιούργησες, |
| 01:13:46 |
Το να υπογράψουμε με τον Eduardo Echevarria |
| 01:13:49 |
ήταν σαν να υπογράφαμε |
| 01:13:51 |
Χάσαμε αυτό που μας κρατούσε ενωμένους: |
| 01:13:55 |
την ελευθερία και την επιθυμία |
| 01:13:59 |
Χωρίς το στοιχείο |
| 01:14:03 |
δεν είχαμε κάποιο σκοπό. |
| 01:14:05 |
Ο Daniel είχε δίκιο. |
| 01:14:07 |
Ξεπουληθήκαμε. |
| 01:14:10 |
να εκμεταλλευτεί το σκάνδαλο του "Πυροβολισμού". |
| 01:14:14 |
Δεν ήταν άσχημη χρονική στιγμή, ή κούραση, |
| 01:14:17 |
Ήταν απλά |
| 01:14:18 |
ο εξτρεμισμός και ο ριζοσπαστισμός του. |
| 01:14:21 |
Ο σκοπός του είχε χαθεί |
| 01:14:24 |
Εξάλλου, σε εκείνο το σημείο |
| 01:14:28 |
Ξεπουληθήκαμε. |
| 01:14:31 |
για πρώτη φορά σαν ομάδα, |
| 01:14:34 |
αλλά επίσης... |
| 01:14:35 |
Λοιπόν, ήταν πολύ οδυνηρό. |
| 01:14:39 |
Ορίστε ένα παράδειγμα. |
| 01:14:43 |
το κάναμε γυμνοί. Μέχρι να έρθει |
| 01:14:47 |
Αυτός ο κόπανος μας έκανε να φορέσουμε |
| 01:14:50 |
στηθόδεσμους και εσώρουχα. |
| 01:14:55 |
Αφού ο Daniel και εγώ αφήσαμε την ομάδα, |
| 01:14:58 |
δεν υπήρχε επαφή μεταξύ μας. |
| 01:15:01 |
Μόνο ο Pedro, που μας επισκέφτηκε μια φορά. |
| 01:15:04 |
Είπε ότι ο Alfredo έπαιζε |
| 01:15:08 |
Αλλά δεν τον είδαμε μέχρι που |
| 01:15:11 |
Ήταν εξαιτίας του αδερφού του. |
| 01:15:14 |
Οτιδήποτε έκανε ο Alfredo ήταν |
| 01:15:20 |
Είχε αυτόν τον επαναλαμβανόμενο εφιάλτη: |
| 01:15:23 |
είχε ονειρευτεί ότι τον είχε δολοφονήσει. |
| 01:15:26 |
Ο Alfredo ορισμένες φορές μπέρδευε |
| 01:15:32 |
Alfredo! |
| 01:15:35 |
Alfredo! |
| 01:15:38 |
Τί είναι; |
| 01:15:39 |
Ήμουν στο Υπουργείο. |
| 01:15:41 |
Και; |
| 01:15:43 |
Δεν πήραμε επιχορήγηση. |
| 01:16:46 |
-Γειά. |
| 01:16:57 |
Πότε έφτασες σπίτι; |
| 01:16:58 |
Πριν από λίγο. |
| 01:17:06 |
Λατρεύω να τη βλέπω να κοιμάται. |
| 01:17:10 |
Και εγώ. |
| 01:17:16 |
Έπρεπε να βγάλω τη μπλούζα μου |
| 01:17:20 |
Γιατί; |
| 01:17:21 |
Γιατί με κάνει να αρρωσταίνω. |
| 01:17:24 |
Δε μπορώ να την αγγίξω |
| 01:17:35 |
Δε μπορώ να συνεχίσω έτσι. |
| 01:17:37 |
Σαπίζω. |
| 01:17:42 |
Τότε μην το κάνεις. |
| 01:17:45 |
Δε θέλω τίποτα να έχει να κάνει με αυτό. |
| 01:17:48 |
Ούτε καν το θέατρο. |
| 01:17:52 |
Είναι μαλακίες. |
| 01:18:02 |
Alfredo; |
| 01:18:03 |
Τί; |
| 01:18:08 |
Τί είναι; |
| 01:18:12 |
Ο Alejandro είναι άρρωστος. |
| 01:18:33 |
Πάντα κατέστρεφε |
| 01:18:37 |
Προσπάθησα να τον σταματήσω, αλλά... |
| 01:18:39 |
Δεν πειράζει, μητέρα. |
| 01:18:41 |
Μου έχεις λείψει. |
| 01:18:46 |
Θέλεις κάτι να φας, |
| 01:18:50 |
Όχι, είμαι μια χαρά. |
| 01:18:59 |
Θα σε αφήσω, τότε. |
| 01:19:02 |
-Πάω να βοηθήσω τον πατέρα σου. |
| 01:19:04 |
Τα λέμε αργότερα, γιέ μου. |
| 01:19:14 |
Γιατί το έκανες; |
| 01:19:25 |
Είσαι σίγουρος; |
| 01:19:29 |
Έχω χάσει κάθε ενδιαφέρον για το θέατρο. |
| 01:19:32 |
Αυτό θα μπορούσε να αλλάξει. |
| 01:19:36 |
αλλά ίσως έχεις καλύτερη τύχη |
| 01:19:39 |
Δεν το νομίζω. |
| 01:19:41 |
Σκέψου το καλά. |
| 01:19:42 |
Πάντα σου άρεζε. |
| 01:19:46 |
Ναι; Δεν είχες πει αυτό |
| 01:19:50 |
Φυσικά. |
| 01:19:51 |
Αλλά το ξεπέρασα. |
| 01:19:55 |
Οι μαριονέτες σου ήταν το μόνο |
| 01:20:02 |
Απίστευτο. |
| 01:20:04 |
Τί; |
| 01:20:05 |
Τίποτα. |
| 01:20:07 |
-Τι είναι; |
| 01:20:11 |
Ποτέ δεν πίστευα ότι είχαν σημασία. |
| 01:20:12 |
Κανείς δεν ξέρει τι συνέβει στην Lorca, |
| 01:20:15 |
αλλά κάτι έσπρωξε τον Alfredo |
| 01:20:19 |
Έχω ακούσει διάφορα πράγματα, |
| 01:21:42 |
Alejandro. |
| 01:21:43 |
Γειά σου. Κοίτα ποιος ήρθε να σε δει; |
| 01:21:47 |
Ήταν τόσο ενθουσιασμένος. |
| 01:21:49 |
Ήταν γεμάτος έμπνευση ξανά. |
| 01:21:51 |
Η ιδέα του Βασιλικού Θεάτρου |
| 01:21:56 |
αλλά μετά συνειδητοποίησα |
| 01:22:10 |
Γειά σας, είναι ο Daniel εκεί; |
| 01:22:13 |
Dani, εγώ είμαι, ο Alfredo. |
| 01:22:16 |
Ο Alfredo Baeza. |
| 01:22:19 |
Δεν ήταν τόσο τραβηγμένο. |
| 01:22:22 |
Ο νόμος μας απαγόρευε |
| 01:22:27 |
Δεν ανέφερε το θέατρο. |
| 01:22:32 |
Δε με ενδιέφερε και πολύ |
| 01:22:36 |
Είπα όχι γιατί ήταν πολύ επικίνδυνο. |
| 01:22:39 |
Απλά δεν έμοιαζε απαραίτητο για μένα |
| 01:22:43 |
Ο "Πυροβολισμός" μου φαινόταν αρκετός. |
| 01:22:46 |
Είπα όχι επειδή |
| 01:22:51 |
"Οπότε υπερασπίζεσαι μια ιδέα στα χαρτιά, |
| 01:22:55 |
και να την κάνεις πραγματικότητα. |
| 01:23:00 |
Ο τρόπος που το είπε, |
| 01:23:05 |
Με έπεισε. |
| 01:23:13 |
"ΒΑΣΙΛΙΚΟ ΘΕΑΤΡΟ" |
| 01:23:23 |
-Έτοιμος. |
| 01:23:25 |
Πήγαινε αμέσως στα καθίσματα. |
| 01:23:29 |
Εντάξει, τα λέμε. |
| 01:24:21 |
Dani; Dani! |
| 01:24:23 |
Χουάν, εσύ είσαι; |
| 01:24:24 |
-Ναι, εγώ είμαι. |
| 01:24:30 |
Γιατί σου πήρε τόσο χρόνο; |
| 01:24:31 |
-Δεν είδα τον Pedro. |
| 01:24:34 |
Έχουμε αργήσει. |
| 01:24:40 |
-Περίμενε, Dani. Πρέπει να το σταματήσουμε. |
| 01:24:43 |
-Πρέπει να προειδοποιήσουμε κάπως τον Alfredo. |
| 01:24:46 |
Ησυχία. |
| 01:25:04 |
Τί συμβαίνει; |
| 01:25:05 |
Τί συμβαίνει; |
| 01:25:08 |
-Μάντεψε ποιος μόλις μπήκε στο θέατρο. |
| 01:25:11 |
-Ο Πρόεδρος της κυβέρνησης. |
| 01:25:14 |
Περίμενε, περίμενε ένα λεπτάκι. |
| 01:25:16 |
-Αστειεύεσαι; |
| 01:25:18 |
-Τον Πρόεδρό; |
| 01:25:20 |
Περίμενε. Για ποιο λόγο; |
| 01:25:22 |
Για ποιο λόγο; |
| 01:25:24 |
-Αυτό απλά θα τον αγχώσει. |
| 01:25:26 |
Όχι, δεν πρέπει να ξέρει. |
| 01:25:28 |
Είσαι τρελός; Ξέρεις τι σκηνή θα δημιουργούσε; |
| 01:25:32 |
Ακριβώς! |
| 01:25:33 |
Όσο μεγαλύτερη τόσο το καλύτερο. |
| 01:25:36 |
Είσαι μαστουρωμένος. |
| 01:25:37 |
Θα τον προειδοποιήσω. |
| 01:25:38 |
-Περίμενε. |
| 01:25:39 |
-Δε θα προειδοποιήσεις κανένα. |
| 01:25:45 |
Χουάν. |
| 01:25:48 |
Έλα τώρα, ας το σκεφτούμε καλά. |
| 01:27:03 |
Εντάξει, παιδιά. Καλή τύχη! |
| 01:27:07 |
Ας αρχίσει η πραγματική παράσταση. |
| 01:27:20 |
Γειά σας! |
| 01:27:23 |
Με συγχωρείτε, |
| 01:27:25 |
για ένα λεπτάκι; |
| 01:27:31 |
Σταματήστε τη μουσική! |
| 01:27:34 |
Σας ευχαριστώ πολύ. |
| 01:27:36 |
Εμπρός, Alberto. |
| 01:27:39 |
Τί είναι; |
| 01:27:40 |
Συγχωρέστε αυτή τη μικρή διακοπή |
| 01:27:42 |
της παράστασης, |
| 01:27:45 |
Υπουργείο Πολιτισμού. Αλλά... |
| 01:27:51 |
Έχω ένα μικρό ανέκδοτο, |
| 01:27:53 |
αν δε σας πειράζει. |
| 01:27:58 |
Έτυχε... |
| 01:28:00 |
να αποφασίσουμε τις προάλλες |
| 01:28:05 |
να αφήσουμε τις φωνές μας να ακουστούν. |
| 01:28:10 |
Επομένως, ένα... |
| 01:28:12 |
δύο... |
| 01:28:14 |
τρία... |
| 01:28:16 |
και τέσσερα. |
| 01:28:20 |
Το κάναμε επειδή έχουμε απηυδήσει. |
| 01:28:23 |
Ναι. |
| 01:28:26 |
Έχουμε κουραστεί. |
| 01:28:29 |
Έχουμε αηδιάσει. |
| 01:28:32 |
Έχουμε απελπιστεί! |
| 01:28:36 |
Θα ελέγξω τους ηθοποιούς. |
| 01:28:39 |
Επειδή τελευταία το θέατρο, |
| 01:28:43 |
πραγματικά... |
| 01:28:45 |
βρωμάει! |
| 01:28:47 |
Κατεβάστε την κουρτίνα. |
| 01:28:50 |
Έτσι είναι. |
| 01:28:52 |
Η δυσωδία των επιχειρήσεων, |
| 01:28:54 |
των δημόσιων υπαλλήλων, του εμπορίου, |
| 01:28:57 |
της διαφήμισης, της ρουτίνας, των ανέσεων... |
| 01:29:00 |
της ψυχαγωγίας, της πλήξης, της γραφειοκρατίας, |
| 01:29:03 |
Τα πάντα εκτός από την τέχνη! |
| 01:29:14 |
Τέχνη! |
| 01:29:18 |
Η Τέχνη πέθανε. |
| 01:29:22 |
Μόνο οι επιχειρήσεις της τέχνης... |
| 01:29:24 |
ή η αγορά της τέχνης... |
| 01:29:27 |
ή η δουλειά των επιδοτήσεων της τέχνης. |
| 01:29:33 |
Ακόμα ένας τραπεζικός λογαριασμός, |
| 01:29:35 |
η τέχνη στο να προσθέτουμε αριθμούς. |
| 01:29:49 |
Αλλά εμείς δεν είμαστε μέρος... |
| 01:29:51 |
Τί κάνει; |
| 01:29:52 |
Ακόμα επάνω σε εκείνη την αιώρα. |
| 01:29:54 |
Απίστευτο. |
| 01:29:56 |
Είμαστε... ελεύθεροιοιοι! |
| 01:30:03 |
Μπορούμε να προσπαθήσουμε με την άλλη πασαρέλα, |
| 01:30:05 |
αλλά είναι μακριά. |
| 01:30:06 |
Κανείς άλλος τρόπος; |
| 01:30:13 |
Συγνώμη, |
| 01:30:16 |
Ναι! |
| 01:30:17 |
Πιστεύουμε ότι η τέχνη |
| 01:30:28 |
Να τους δώσει δύναμη... |
| 01:30:35 |
Μη με ακουμπάς. |
| 01:30:38 |
Η τέχνη μπορεί να κάνει τους ανθρώπους |
| 01:30:44 |
Η τέχνη... |
| 01:30:46 |
μπορεί να αγγίξει το πνεύμα κάθε άνδρα, |
| 01:30:49 |
και κάθε γυναίκας. |
| 01:30:53 |
να μας κάνει καλύτερους ανθρώπους. |
| 01:30:56 |
Η τέχνη μπορεί να είναι παγκόσμια... |
| 01:30:57 |
χωρίς όρια... |
| 01:30:59 |
απελευθερωμένη από θρησκείες, |
| 01:31:01 |
απευλευθερωμένη από έθνη. |
| 01:31:05 |
Η τέχνη μπορεί να γίνει ένα όπλο. |
| 01:31:10 |
Αλλά όχι ένα αποκούμπι. |
| 01:31:12 |
Ένα πραγματικό όπλο. |
| 01:31:15 |
-Ο πυροβολισμός πρέπει να ακουστεί... |
| 01:31:21 |
Ο στόχος πρέπει να χτυπηθεί. |
| 01:31:34 |
Alfredo; |
| 01:31:38 |
Alfredo... |
| 01:31:49 |
Alfredo! |
| 01:31:52 |
Alfredo! |
| 01:31:57 |
Αν μπορούσα να είμαι 20-κάτι ξανά, |
| 01:32:00 |
θα το έκανα ξανά. |
| 01:32:02 |
Αλλά ξέρωντας ότι έχω μάθει τώρα. |
| 01:32:05 |
Δεν ξέρω. |
| 01:32:08 |
φαίνεται... |
| 01:32:11 |
παράλογο. |
| 01:32:14 |
Ο χρόνος έχει περάσει... |
| 01:32:19 |
Είναι ακόμα οδυνηρό και παράλογο. |
| 01:32:24 |
Ένα μεγάλο κρίμα. |
| 01:32:29 |
Δε θα ξεχάσω ποτέ την εικόνα του Alfredo |
| 01:32:36 |
Ποτέ. |
| 01:32:41 |
Δε μπορούσαμε να το πιστέψουμε. |
| 01:32:43 |
Ακόμα και τώρα με δυσκολία πιστεύω ότι |
| 01:32:48 |
Ήταν σαν ένα κακό όνειρο. |
| 01:32:52 |
Δε μπορείς να φανταστείς πόσο πολύ |
| 01:32:55 |
μπορεί να αλλάξει τη ζωή ενός ανθρώπου. |
| 01:32:59 |
Αυτή η εμπειρία με άλλαξε για πάντα. |
| 01:33:06 |
Σε διαβεβαιώ, |
| 01:33:11 |
και να μην σκέφτομαι εκείνη τη στιγμή. |
| 01:33:16 |
Θέλαμε να αλλάξουμε τον κόσμο. |
| 01:33:20 |
Τώρα απλά προσπαθώ |
| 01:33:26 |
Η ΤΕΧΝΗ ΕΙΝΑΙ ΕΝΑ ΟΠΛΟ |
| 01:33:35 |
ΑΦΙΕΡΩΜΕΝΟ ΣΤΟΝ ΠΑΤΕΡΑ ΜΟΥ |
