|
Others The
|
| 00:00:19 |
Λοιπόν, παιδιά. |
| 00:00:21 |
Κάθεστε άνετα; |
| 00:00:23 |
Αρχίζω. |
| 00:00:26 |
"Αυτή η ιστορία άρχισε |
| 00:00:29 |
"...όμως τελείωσε |
| 00:00:33 |
"Πριν τόσο πολύ καιρό τίποτε |
| 00:00:37 |
"ο ήλιος, η σελήνη, τ'αστέρια..." |
| 00:00:39 |
"η γη, τα ζώα και τα φυτά..." |
| 00:00:42 |
"...δεν υπήρχαν στον κόσμο." |
| 00:00:44 |
"Μόνον ο Θεός υπήρχε..." |
| 00:00:46 |
"...και μόνον Εκείνος |
| 00:00:49 |
"Και τα δημιούργησε." |
| 00:02:13 |
Τζέρσι, Αγγλονορμανδικοί Νήσοι |
| 00:03:00 |
Ο κ. Σίμσον... |
| 00:03:03 |
Αναρωτιέμαι τι απέγινε. |
| 00:03:05 |
Υποθέτω ότι πέθανε, όπως όλοι. |
| 00:03:07 |
Τι υπέροχες ημέρες εκείνες... |
| 00:03:20 |
Κύριε Τάτελ, τα μαλλιά σας! |
| 00:03:30 |
Καλημέρα σας, κυρία. |
| 00:03:33 |
-'Ηλθαμε για το... |
| 00:03:38 |
Περάστε. |
| 00:03:41 |
Δεν περίμενα να έρθετε αμέσως. |
| 00:03:51 |
Είστε οι...; |
| 00:03:52 |
Ονομάζομαι Μπέρθα Μιλς, κυρία. |
| 00:03:56 |
Χαίρω πολύ, κυρία. |
| 00:03:58 |
Εσείς θα είστε ο κηπουρός. |
| 00:04:00 |
Ορθώς, ο κηπουρός. |
| 00:04:02 |
Και η νεαρή ονομάζεται Λίντια. |
| 00:04:06 |
'Εχεις μεγάλη πείρα ως υπηρεσία; |
| 00:04:09 |
Μην σας ξεγελά |
| 00:04:12 |
Είναι μεγαλύτερη απ' όσο φαίνεται. |
| 00:04:14 |
Ξέρεις να σιδερώνεις; |
| 00:04:18 |
Η γάτα σου 'φαγε τη γλώσσα; |
| 00:04:22 |
Δεν μπορεί να μιλήσει, κυρία. |
| 00:04:25 |
Η δύστυχη μικρή είναι μουγκή. |
| 00:04:28 |
Είναι δουλευταρού όμως, |
| 00:04:31 |
Εντάξει. |
| 00:04:34 |
Η άλλη κοπέλα που είχα, |
| 00:04:37 |
Κυρία Μιλς, εσείς και η μικρή |
| 00:04:41 |
Κι εσείς, κύριε... |
| 00:04:44 |
Τάτελ, κυρία. |
| 00:04:46 |
Μπορείτε να κοιμάστε |
| 00:04:50 |
'Οπως βλέπετε, το νοικοκυριό |
| 00:04:53 |
...από τότε που χάθηκαν |
| 00:04:56 |
- Εννοείτε ότι εξαφανίστηκαν; |
| 00:05:00 |
Χωρίς προειδοποίηση... τίποτα. |
| 00:05:04 |
-Μας εγκατέλειψαν. |
| 00:05:08 |
Θ' ανακαλύψετε ότι αυτό το σπίτι |
| 00:05:13 |
Γι' αυτό ζήτησα έντιμους και εργατικούς |
| 00:05:19 |
Δεν υπάρχουν πιο έντιμοι και |
| 00:05:23 |
Ναι, είμαστε πολύ έντιμοι... |
| 00:05:25 |
...και πολύ εργατικοί. |
| 00:05:31 |
Η κουζίνα. |
| 00:05:33 |
Παίρνω το πρόγευμά μου στις 8. |
| 00:05:36 |
Τα παιδιά, στις 9. |
| 00:05:38 |
Το μεσημεριανό στη 1 |
| 00:05:41 |
Και ο κύριος, κυρία; |
| 00:05:45 |
Ο κύριος πήγε στον πόλεμο... |
| 00:05:48 |
΄ ΄ |
| 00:05:51 |
Δεν είχα ειδήσεις του από τότε |
| 00:05:54 |
-Ποιος από εσάς μαγειρεύει; |
| 00:05:58 |
Ποιος από εσάς μαγειρεύει; |
| 00:06:00 |
Προσέξατε όλοι τι κάνω; |
| 00:06:02 |
Σε αυτό το σπίτι... |
| 00:06:04 |
...καμία πόρτα να μην ανοίγεται |
| 00:06:08 |
Είναι ζωτικής σημασίας αυτό. |
| 00:06:11 |
Δεν είναι εύκολο όσο φαίνεται. |
| 00:06:13 |
Υπάρχουν δεκαπέντε διαφορετικά |
| 00:06:16 |
...αναλόγως σε ποιά περιοχή |
| 00:06:19 |
Κυρία Μιλς... |
| 00:06:21 |
...από αύριο και στο εξής |
| 00:06:24 |
Μάλιστα, κυρία. |
| 00:06:26 |
Το δωμάτιο μουσικής. |
| 00:06:28 |
Το πιάνο βρισκόταν εδώ |
| 00:06:30 |
Παρακαλώ, μην αφήσετε |
| 00:06:34 |
Μου προκαλεί ημικρανία. |
| 00:06:36 |
Η ησυχία είναι κάτι που |
| 00:06:41 |
Γι' αυτό και δεν θα βρείτε |
| 00:06:44 |
...ή οτιδήποτε κάνει φασαρία. |
| 00:06:46 |
Ούτε και ηλεκτρισμό έχουμε. |
| 00:06:48 |
Κατά τον πόλεμο οι Γερμανοί τον |
| 00:06:52 |
Ας συνεχίσουμε... |
| 00:06:54 |
Δεν υπάρχει λόγος |
| 00:06:57 |
Ναι, υπάρχει. |
| 00:07:00 |
Διότι συνήθως |
| 00:07:03 |
Δεν ξεχωρίζεις αν μπροστά σου |
| 00:07:06 |
σκευοθήκη... |
| 00:07:09 |
...ή ένα από τα παιδιά |
| 00:07:12 |
Τι εννοείτε, κυρία; |
| 00:07:16 |
Πρέπει να σας συστήσω στα παιδιά. |
| 00:07:24 |
Κύριε Τάτελ, φροντίστε τον κήπο. |
| 00:07:28 |
Μάλιστα, κυρία. |
| 00:07:29 |
Εσείς κλείστε τις κουρτίνες. |
| 00:07:32 |
'Ολες. |
| 00:08:04 |
Ελάτε. |
| 00:08:16 |
Θα τα ξυπνήσω. Περιμένετε εδώ. |
| 00:08:20 |
Προσέξτε να μην ανοίξετε |
| 00:08:25 |
Καλά ξυπνητούρια. |
| 00:08:30 |
Ελάτε, παιδιά. |
| 00:08:33 |
Τα μάτια κλειστά |
| 00:08:36 |
Χριστούλη μου καλέ |
| 00:08:40 |
Παναγίτσα μου αγαπημένη |
| 00:08:45 |
Φυλάξτε μας κι ευλογήστε μας |
| 00:08:56 |
Είναι ακόμα μισοκοιμισμένα. |
| 00:08:58 |
Τι γλυκά παιδάκια! |
| 00:09:01 |
Λοιπόν; |
| 00:09:03 |
-Τι λέτε; |
| 00:09:08 |
Χαίρω πολύ. |
| 00:09:10 |
Χαίρω πολύ, παιδιά. |
| 00:09:12 |
Ονομάζομαι κυρία Μιλς, αλλά |
| 00:09:16 |
Εσείς πώς λέγεστε; |
| 00:09:19 |
-Ανν. |
| 00:09:22 |
Ανν και Νίκολας. |
| 00:09:24 |
Τι όμορφα ονόματα! |
| 00:09:26 |
Είσαι η καινούρια νταντά μας; |
| 00:09:32 |
Ναι, χρυσά μου. |
| 00:09:36 |
Είναι ώρα για το πρόγευμά τους. |
| 00:09:38 |
Λίντια, πήγαινε στην κουζίνα |
| 00:09:47 |
-Δεν έχει βρεθεί θεραπεία. |
| 00:09:52 |
Για την πάθησή τους. |
| 00:09:54 |
Τα παιδιά έχουν πολύ |
| 00:09:58 |
Είναι φωτοευαίσθητα και δεν |
| 00:10:04 |
Αλλιώς, μέσα σε λίγα λεπτά, |
| 00:10:09 |
...και αρχίζουν να ασφυκτιούν. |
| 00:10:11 |
-Μπορεί να αποβεί μοιραίο. |
| 00:10:16 |
-Δεν μ'αρέσει αυτή η φρυγανιά. |
| 00:10:19 |
'Εχει παράξενη γεύση. |
| 00:10:23 |
Σου άρεσε πιο πολύ |
| 00:10:28 |
Πότε θα γυρίσουν; |
| 00:10:32 |
Δεν θα γυρίσουν, παιδί μου. |
| 00:10:34 |
Σαν τον μπαμπά. |
| 00:10:37 |
Ο μπαμπάς θα γυρίσει όμως. |
| 00:10:39 |
Κυρία Μιλς, ο πατέρας μας |
| 00:10:43 |
-'Εχουμε Παγκόσμιο Πόλεμο. |
| 00:10:47 |
Λοιπόν, πολυλογάδες... |
| 00:10:51 |
Θα μας αφήσεις κι εσύ; |
| 00:10:55 |
Ασφαλώς όχι. Γιατί να σας αφήσω; |
| 00:11:00 |
Και οι άλλοι το ίδιο είπαν, |
| 00:11:04 |
Σιωπή! |
| 00:11:08 |
Τι εννοείς, Ανν; Τι έγινε; |
| 00:11:13 |
Η μαμά... τρελάθηκε. |
| 00:11:17 |
-Τίποτα δεν έγινε. |
| 00:11:19 |
-'Οχι, δεν έγινε! |
| 00:11:22 |
Σωπάστε. |
| 00:11:25 |
Τι συμβαίνει; |
| 00:11:27 |
Θέλω ν' αδειάσετε τα πιάτα σας |
| 00:11:34 |
Κυρία Μιλς, ελάτε μαζί μου έξω. |
| 00:11:37 |
Θέλω να σας μιλήσω. |
| 00:11:40 |
Μάλιστα, κυρία. |
| 00:11:46 |
Ο ταχυδρόμος έρχεται συνήθως |
| 00:11:49 |
...όμως είδα ότι δεν πέρασε |
| 00:11:54 |
Δεν καταλαβαίνω, κυρία. |
| 00:11:56 |
Το γράμμα έπρεπε να παραδοθεί |
| 00:12:00 |
Είναι η αγγελία. |
| 00:12:02 |
Αφού δεν δημοσιεύτηκε, |
| 00:12:06 |
Τώρα καταλαβαίνω. |
| 00:12:09 |
Αυτό ακριβώς θα σας έλεγα |
| 00:12:13 |
Η αλήθεια είναι ότι |
| 00:12:18 |
Τόσο μεγάλο σπίτι χρειάζεται |
| 00:12:22 |
Εννοείτε ότι έχετε υπηρετήσει |
| 00:12:25 |
Αυτό ίσως σας ξαφνιάσει, |
| 00:12:29 |
...κάποτε εργαζόμασταν εδώ. |
| 00:12:33 |
Εδώ; |
| 00:12:35 |
Πριν μερικά χρόνια... |
| 00:12:39 |
και αν μου επιτρέπετε, κυρία... |
| 00:12:42 |
...ήταν τα καλύτερά μου χρόνια. |
| 00:12:46 |
Περάσαμε από εδώ |
| 00:12:49 |
...σημαίνει πολλά για εμάς. |
| 00:12:52 |
Θα σας δείξω |
| 00:12:55 |
Δεν είναι απαραίτητο. |
| 00:12:59 |
Σαν την παλάμη μου. |
| 00:13:02 |
Εκτός αν οι τοίχοι έβγαλαν πόδια |
| 00:13:07 |
Το μόνο που κινείται εδώ |
| 00:13:13 |
'Ομως αλλάζει τα πάντα. |
| 00:13:19 |
Είναι πολύ δύσκολο. |
| 00:13:23 |
Θα έλεγα ότι είναι σχεδόν |
| 00:13:30 |
Ο μόνος τρόπος να αντέξεις είναι |
| 00:13:34 |
Μάλιστα, κυρία. |
| 00:13:36 |
Δεν μου αρέσουν οι φαντασίες. |
| 00:13:38 |
Παράξενες ιδέες. Καταλαβαίνετε; |
| 00:13:41 |
'Ετσι νομίζω, κυρία. |
| 00:13:44 |
Τα παιδιά μου ορισμένες φορές |
| 00:13:48 |
...αλλά μην τους δίνετε σημασία. |
| 00:13:51 |
Τα παιδιά είναι παιδιά. |
| 00:13:54 |
Ασφαλώς, κυρία. |
| 00:13:56 |
Εντάξει. |
| 00:14:00 |
Μπορείτε να μείνετε. |
| 00:14:03 |
Ευχαριστώ πολύ, κυρία. |
| 00:14:17 |
Και όμως, έγινε. |
| 00:14:29 |
''Ο Ρωμαίος έπαρχος θέλησε να τους |
| 00:14:33 |
''Να τους πείσει ν' αλλάξουν |
| 00:14:38 |
''Διέταξε να τους χτυπήσουν, |
| 00:14:42 |
''...δεν φοβήθηκαν.'' |
| 00:14:44 |
'''Ηταν έτοιμοι να πεθάνουν |
| 00:14:47 |
'''Οταν ο Ρωμαίος έπαρχος |
| 00:14:50 |
''...και διέταξε |
| 00:14:57 |
Τι θεωρείς τόσο διασκεδαστικό; |
| 00:15:01 |
-Να... |
| 00:15:04 |
Αυτά τα παιδιά ήταν πολύ χαζά. |
| 00:15:07 |
Γιατί; |
| 00:15:09 |
Γιατί έλεγαν ότι πίστευαν |
| 00:15:13 |
-Εσύ θ' αρνιόσουν τον Χριστό; |
| 00:15:17 |
Μέσα μου θα πίστευα στον Χριστό, |
| 00:15:25 |
Αυτό πιστεύεις κι εσύ, Νίκολας; |
| 00:15:31 |
Μάλιστα. |
| 00:15:33 |
Και οι δύο θα λέγατε ψέματα, |
| 00:15:37 |
Θα γλιτώνατε τον αποκεφαλισμό |
| 00:15:41 |
-'Ομως τι θα γινόταν μετά; |
| 00:15:44 |
Στην άλλη ζωή. |
| 00:15:47 |
Αυτή που μας περιμένει όταν |
| 00:15:52 |
-Πού, Νίκολας; |
| 00:15:56 |
-Τι 'ναι οι εκτός κολάσεως μονές; |
| 00:15:59 |
Ποιές είναι; |
| 00:16:04 |
Εγώ, εγώ, εγώ... εγώ! |
| 00:16:06 |
'Οχι, άφησέ τον ν' απαντήσει. |
| 00:16:08 |
Η κόλαση για τους καταραμένους. |
| 00:16:11 |
Το Καθαρτήριο. |
| 00:16:14 |
Οι Κόλποι του Αβραάμ |
| 00:16:18 |
Είναι στο κέντρο της Γης |
| 00:16:22 |
Εκεί πάνε τα παιδιά που λένε |
| 00:16:26 |
'Οχι. |
| 00:16:28 |
Είναι καταραμένα! |
| 00:16:30 |
Αιωνίως! |
| 00:16:32 |
Σκεφτείτε το. |
| 00:16:35 |
Φανταστείτε το τέλος |
| 00:16:40 |
Κλείστε τα μάτια σας. |
| 00:16:42 |
Κλείστε τα μάτια σας |
| 00:16:46 |
Αιώνιος... |
| 00:16:49 |
...πόνος. |
| 00:16:51 |
Αιώνιος. |
| 00:16:54 |
Ζαλίζομαι. |
| 00:16:58 |
Καταλάβατε γιατί ο Ιούστος |
| 00:17:05 |
Λοιπόν... |
| 00:17:08 |
Ανοίξτε τα αναγνωστικά |
| 00:17:11 |
-Να μην πάμε να παίξουμε; |
| 00:17:13 |
Θα διαβάσετε το μάθημά σας |
| 00:17:17 |
...απ' έξω. |
| 00:17:18 |
'Ολο! |
| 00:17:19 |
Αν διαμαρτυρηθείς άλλο, |
| 00:17:22 |
Και μάλιστα... |
| 00:17:24 |
Θα μελετήσετε |
| 00:17:27 |
Ναι, ναι, ναι, ναι...! |
| 00:17:29 |
Φοβόμαστε μόνοι μας. |
| 00:17:32 |
-'Εχετε συνηθίσει πια το σπίτι. |
| 00:17:37 |
-Η αδελφή σου λέει παραμύθια; |
| 00:17:41 |
Αν δεις φάντασμα, πες του ένα γεια |
| 00:17:44 |
-Ανν, έλα στο δωμάτιο μουσικής. |
| 00:17:46 |
Διότι το λέω εγώ! 'Ελα μαζί μου! |
| 00:17:48 |
Πάρε το βιβλίο σου. |
| 00:17:50 |
Νίκολας, να μάθεις το μάθημα |
| 00:17:53 |
-Μαμά... |
| 00:17:56 |
Δώσ' μου ένα φιλί. |
| 00:18:01 |
Ανν, περίμενέ με έξω. |
| 00:18:03 |
Ξέρεις ότι δεν μπορώ. |
| 00:18:07 |
Εκεί. |
| 00:18:10 |
Κυρία Μιλς, κλείστε |
| 00:18:14 |
Η κόρη μου θα διασχίσει |
| 00:18:17 |
Μάλιστα, κυρία. |
| 00:18:26 |
Εντάξει, Ανν. |
| 00:18:30 |
Χρυσό μου... |
| 00:18:33 |
Η μαμά δεν μπορεί να είναι |
| 00:18:38 |
Να μάθεις να μένεις μόνος σου. |
| 00:18:43 |
Πού είναι το ροζάριό σου; |
| 00:18:49 |
'Οποτε νιώθεις φόβο... |
| 00:18:52 |
θέλω να το σφίγγεις |
| 00:18:55 |
...να λες ένα ''Πάτερ Ημών" |
| 00:18:58 |
-Δεν θα φεύγει. |
| 00:19:03 |
Δεν βλέπεις πως όταν κάνεις αυτό, |
| 00:19:08 |
Δεν υπάρχει λόγος να φοβάσαι. |
| 00:19:49 |
"Το σπίτι και η οικογένεια.'' |
| 00:19:52 |
'' 'Ολοι μένουμε σε ένα σπίτι |
| 00:19:55 |
''Η οικογένεια συνήθως |
| 00:19:58 |
''...παιδιά, παππού και γιαγιά.'' |
| 00:20:01 |
''Πρέπει να είμαστε |
| 00:20:04 |
''και ευγενικοί στα άλλα μέλη |
| 00:20:07 |
''και δεν πρέπει να τσακωνόμαστε |
| 00:20:12 |
- Εσείς έχετε παιδιά; |
| 00:20:15 |
Ο κ. Τάτελ κι η κοπέλα, η Λίντια, |
| 00:20:19 |
-Κι εγώ είμαι η δική τους. |
| 00:20:24 |
Ορίστε, κυρία; |
| 00:20:25 |
Η κοπέλα γεννήθηκε άφωνη; |
| 00:20:29 |
'Οχι. |
| 00:20:32 |
Πιστεύω ότι τελείωσα εδώ, κυρία. |
| 00:20:35 |
Με συγχωρείτε, πηγαίνω να δω |
| 00:21:10 |
Νίκολας! |
| 00:21:16 |
Νίκολας, έρχομαι! |
| 00:21:26 |
-Τι έγινε; |
| 00:21:28 |
Δεν έκλαιγα. Διάβαζα. |
| 00:21:31 |
Μα εγώ σε άκουσα... |
| 00:21:33 |
Η Ανν... η Ανν! |
| 00:21:47 |
Δεν το έμαθα ακόμα, μαμά. |
| 00:21:49 |
-Είσαι καλά; |
| 00:21:52 |
-Γιατί έκλαιγες; |
| 00:21:56 |
Μα σε άκουσα πριν λίγο. |
| 00:21:59 |
-Μην ντρέπεσαι, γλυκιά μου. |
| 00:22:03 |
-Αν έκλαιγα, θα σου το έλεγα. |
| 00:22:07 |
'Οχι. Το αγόρι έκλαιγε. |
| 00:22:10 |
Ποιό αγόρι; |
| 00:22:12 |
Ο Βίκτορ. |
| 00:22:14 |
Ποιός είναι ο Βίκτορ; |
| 00:22:17 |
Το αγόρι που ήταν εδώ πριν λίγο. |
| 00:22:19 |
Του είπα να με αφήσει να μελετήσω |
| 00:22:23 |
Νομίζω πως είναι κακομαθημένος. |
| 00:22:25 |
-Είπε να φύγουμε από το σπίτι. |
| 00:22:30 |
-Γιατί έκλαιγε; |
| 00:22:35 |
-Ο πατέρας του είναι πιανίστας. |
| 00:22:39 |
Του είπα πως δεν επιτρέπεται |
| 00:22:42 |
'Ετσι δεν είναι, μαμά; |
| 00:22:45 |
Μίλησες και με τον πατέρα του; |
| 00:22:47 |
Μόνο με τον Βίκτορ. Ο πατέρας του |
| 00:22:51 |
Μόλις ήρθα από το χωλ |
| 00:22:55 |
-Θα πήγαν πάνω. Βλέπουν το σπίτι. |
| 00:22:59 |
Αρκεί. |
| 00:23:02 |
-Πες μου, γιατί έκλαιγες; |
| 00:23:04 |
- Και πού είναι τώρα; |
| 00:23:07 |
Και πώς ένα αγόρι μπαινοβγαίνει |
| 00:23:16 |
Πιστεύω ότι σας το ξεκαθάρισα! |
| 00:23:19 |
Μια πόρτα δεν πρέπει ν' ανοίγει |
| 00:23:25 |
Αυτό το σπίτι είναι σαν πλοίο. |
| 00:23:27 |
Το φως πρέπει να συγκρατείται |
| 00:23:32 |
Η ζωή των παιδιών μου κινδυνεύει! |
| 00:23:34 |
Μην μου φέρνετε αντιρρήσεις! |
| 00:23:38 |
Ποιά μπήκε τελευταία |
| 00:23:41 |
Η Λίντια; |
| 00:23:45 |
Δεν έχει κλειδί, σας το είπα. |
| 00:23:47 |
-'Αρα μπήκατε εσείς. |
| 00:23:51 |
Και ύστερα βγήκα στον κήπο. |
| 00:23:54 |
Ελπίζω να μην υπονοείτε |
| 00:23:57 |
Πιστεύετε, θα το αμελούσα και θα |
| 00:24:09 |
Δεν πρέπει να διαβάζεις |
| 00:24:12 |
Αλήθεια; |
| 00:24:13 |
Και ποιος θα το πει |
| 00:24:19 |
'Η μήπως... εσύ; |
| 00:24:27 |
Στ' αλήθεια βλέπεις ένα αγόρι; |
| 00:24:30 |
Ναι, τον λένε Βίκτορ. |
| 00:24:34 |
-Είναι φάντασμα; |
| 00:24:37 |
-Τα φαντάσματα δεν είναι έτσι. |
| 00:24:41 |
Σου είπα χίλιες φορές, φοράνε |
| 00:24:46 |
-Πώς το ξέρεις; |
| 00:24:49 |
Βγαίνουν τη νύχτα. |
| 00:24:51 |
Ψευτιές! Πού; |
| 00:25:00 |
-Είσαι βλάκας. |
| 00:25:03 |
Δεν πιστεύω πως είδες |
| 00:25:05 |
Πίστευε ό,τι θες. Σε λίγο θα |
| 00:25:22 |
Νίκολας... Νίκολας... |
| 00:25:26 |
Τι; |
| 00:25:27 |
Κοίτα. |
| 00:25:30 |
Γιατί άνοιξες τις κουρτίνες; |
| 00:25:32 |
-Δεν τις άνοιξα εγώ. |
| 00:25:34 |
Ο Βίκτορ. Αυτό κάνει όλη νύχτα. |
| 00:25:39 |
-Είσαι ψεύτρα. Θα το πω στη μαμά. |
| 00:25:44 |
Βίκτορ, βγες απ' την κουρτίνα για |
| 00:25:58 |
-'Ασε με ήσυχο. |
| 00:26:02 |
Είσαι ένας κλανιάρης. |
| 00:26:04 |
Κλανιάρης... |
| 00:26:09 |
Ε, τότε, θα το κάνω μόνη μου. |
| 00:26:29 |
Σταμάτα, Βίκτορ. |
| 00:26:34 |
Νίκολας... Νίκολας... |
| 00:26:36 |
Πες του ν' αφήσει τις κουρτίνες. |
| 00:26:38 |
Φύγετε απ' το κρεβάτι μου! |
| 00:26:41 |
-Δικό μας είναι το κρεβάτι. |
| 00:26:44 |
Ανν, σε παρακαλώ, |
| 00:26:47 |
Σώπα εσύ, κλανιάρη. |
| 00:26:50 |
Αν δεν σταματήσεις, θα φωνάξω |
| 00:26:55 |
-Δεν ξέρεις καλά τη μαμά μου! |
| 00:26:59 |
Ανν, θα σε μαρτυρήσω στη μαμά. |
| 00:27:02 |
Μην λες βλακείες! |
| 00:27:05 |
Βίκτορ, άγγιξε το μάγουλό του |
| 00:27:20 |
Βοήθεια! Μαμά! |
| 00:27:24 |
Τι έπαθες; |
| 00:27:29 |
Τι έπαθες; |
| 00:27:30 |
Με τρόμαζε και της είπα |
| 00:27:33 |
Βαρέθηκα! Ακούς τι σου λέω; |
| 00:27:36 |
-Σε βαρέθηκα πια! |
| 00:27:43 |
'' 'Οθεν Κύριος ο Θεός εξαπέστειλεν |
| 00:27:48 |
''...δια να εργάζηται την γην |
| 00:27:50 |
''Και εξεδίωξε τον Αδάμ.'' |
| 00:27:52 |
''Και κατά ανατολάς του παραδείσου |
| 00:27:56 |
''και την ρομφαίαν |
| 00:27:58 |
''...δια να φυλάττωσι την οδόν |
| 00:28:01 |
Ορίστε! |
| 00:28:02 |
Τελείωσα. |
| 00:28:04 |
Πολύ ωραία. |
| 00:28:08 |
Και τώρα ζήτα συγχώρεση |
| 00:28:11 |
Τι; Δεν συμφωνήσαμε κάτι τέτοιο. |
| 00:28:14 |
Δεν συμφωνήσαμε τίποτα, |
| 00:28:17 |
Σήμερα τιμωρείσαι και θα κάνεις |
| 00:28:19 |
Δεν θα με κάνεις |
| 00:28:22 |
Πώς τολμάς;! |
| 00:28:23 |
Μαμά, δεν θα ζητήσω συγχώρεση |
| 00:28:26 |
Είπες στον αδελφό σου ότι υπήρχε |
| 00:28:29 |
-Υπήρχε! |
| 00:28:30 |
Δεν λέω! |
| 00:28:33 |
Ανν... |
| 00:28:35 |
Θυμάσαι την ιστορία |
| 00:28:39 |
Τα παιδιά που δεν λένε αλήθεια, |
| 00:28:42 |
'Ετσι λες εσύ. |
| 00:28:43 |
'Ομως εγώ διάβασα ότι εκεί πάνε |
| 00:28:48 |
Εγώ βαπτίστηκα! |
| 00:28:52 |
"Και ο Αβραάμ πήρε το ξύλο |
| 00:28:55 |
"και το έβαλε πάνω |
| 00:28:58 |
"και πήρε φωτιά στο χέρι του..." |
| 00:29:00 |
''...και ένα μαχαίρι, |
| 00:29:04 |
''Και ο Ισαάκ μίλησε στον |
| 00:29:08 |
''Πατέρα μου'' Κι εκείνος απάντησε: |
| 00:29:28 |
-Ρίξατε μια ματιά στον Νίκολας; |
| 00:29:31 |
Το αγγελούδι κοιμάται βαθιά. |
| 00:29:35 |
Και η Ανν πού είναι; |
| 00:29:38 |
Μάλιστα, κυρία. |
| 00:29:41 |
Θα προτιμούσα να τη βλέπω, αλλά |
| 00:29:49 |
Πόσο θα κρατήσει αυτή η τιμωρία; |
| 00:29:53 |
Από εκείνη εξαρτάται. |
| 00:29:56 |
Πρέπει να μάθει να καταπίνει |
| 00:30:01 |
'Αλλωστε ήταν καιρός |
| 00:30:06 |
-Ο παπάς θα χαρεί πολύ, κυρία. |
| 00:30:10 |
Ξέρει ότι τα παιδιά |
| 00:30:13 |
Χτες μου είπε ότι θα περάσει |
| 00:30:17 |
Αρχίζω να αισθάνομαι |
| 00:30:22 |
Και αυτή η ομίχλη δεν βοηθά. |
| 00:30:25 |
Είναι αλήθεια, κυρία. |
| 00:30:27 |
Ακόμα και οι γλάροι σώπασαν. |
| 00:30:32 |
Ανν! |
| 00:30:34 |
Ανν, δεν σε ακούω! |
| 00:30:38 |
"Και ο Ισαάκ μίλησε στον |
| 00:30:42 |
Κυρία Μιλς, δεν αντέχω το τρέξιμο |
| 00:30:46 |
Πηγαινοέρχεται εκεί πάνω |
| 00:30:50 |
Πείτε της ότι δεν είναι ανάγκη |
| 00:30:55 |
-Θα με πιάσει ημικρανία. |
| 00:31:00 |
Ευχαριστώ. |
| 00:31:48 |
Τώρα το παρατράβηξε. |
| 00:31:50 |
Λίντια! Λίντια! |
| 00:32:18 |
-Τι γίνεται εκεί πάνω; |
| 00:32:20 |
Διαβάζω, όπως μου είπες. |
| 00:32:22 |
-Το άκουσες κι εσύ; |
| 00:32:30 |
''Και 'Αγγελος Κυρίου κάλεσε |
| 00:32:35 |
''Και είπε: ''Ορκίστηκα, |
| 00:32:50 |
-Τι ήταν αυτό; |
| 00:32:53 |
Ποιός κάνει αυτόν τον θόρυβο; |
| 00:32:56 |
-Δεν μπορώ να σου πω, μαμά. |
| 00:33:00 |
Σου είπα πως ήταν κάποιος |
| 00:33:04 |
-Δεν ξέρω τι ναπω! |
| 00:33:09 |
Πες μου αν είναι κάποιος πάνω. |
| 00:33:13 |
Εκεί. Στην αποθήκη. |
| 00:34:05 |
Μαμά, αφήνεις και μπαίνει το φως! |
| 00:35:00 |
Εδώ είναι. |
| 00:35:02 |
Εδώ είναι. |
| 00:35:04 |
Μαμά, λέει πως είναι εδώ. |
| 00:35:07 |
Μας παρακολουθεί... |
| 00:35:34 |
-Πού πήγαν; |
| 00:35:36 |
-Δεν τους είδες; |
| 00:35:39 |
Πήγαν εκεί, πήγαν εκεί... |
| 00:35:49 |
Είναι παντού. Λένε ότι το σπίτι |
| 00:35:52 |
Λένε ακόμα πως θα κατεβάσουν |
| 00:35:57 |
-Κυρία, μείνετε ψύχραιμη. |
| 00:36:01 |
Πέντε ολόκληρα χρόνια οι Ναζί |
| 00:36:05 |
Τώρα κάποιος κάτω από τη μύτη μου |
| 00:36:09 |
Κυρία, το σπίτι είναι πολύ παλιό. |
| 00:36:11 |
Τα πατώματα τρίζουν |
| 00:36:14 |
Ακούστηκαν φωνές, σας λέω! |
| 00:36:16 |
'Ενα αγόρι και δυο γυναίκες |
| 00:36:18 |
Μαμά, κοίτα! |
| 00:36:22 |
Το έφτιαξα χτες. |
| 00:36:24 |
Αυτός είναι ο πατέρας, |
| 00:36:26 |
αυτός είναι Βίκτορ... |
| 00:36:28 |
...κι αυτή είναι η γριά γυναίκα. |
| 00:36:30 |
-Τι είναι αυτοί οι αριθμοί; |
| 00:36:34 |
Πιο πολύ βλέπω τη γριά γυναίκα. |
| 00:36:41 |
Καλέ Θεέ! |
| 00:36:42 |
Κυρία Μιλς, καλέστε τον κ. Τάτελ. |
| 00:36:46 |
Πριν σκοτεινιάσει. |
| 00:36:49 |
Ναι, γλυκέ μου. Ησύχασε. |
| 00:36:51 |
Δεν θα πάθεις τίποτα, |
| 00:36:54 |
Κοίτα, μαμά, |
| 00:36:57 |
...είναι ότι δεν σε κοιτάει, |
| 00:37:00 |
Είναι πάντα τριγύρω και λέει: |
| 00:37:03 |
-Ανν, μην μου λες ψέματα! |
| 00:37:08 |
-Ο Βίκτορ είπε πως είναι μάγισσα. |
| 00:37:12 |
Διάφορα. |
| 00:37:15 |
Το στόμα της μυρίζει. |
| 00:37:21 |
Ν' ανοίξουμε όλες τις κουρτίνες. |
| 00:37:26 |
Εσείς ψάξτε δεξιά, εγώ αριστερά. |
| 00:38:42 |
'Ισως είναι φαντάσματα |
| 00:38:46 |
Σου είπα ότι τα φαντάσματα φοράνε |
| 00:38:53 |
Ανν, γιατί φτιάχνεις |
| 00:38:57 |
Τις διαβάζω σε βιβλία. |
| 00:38:59 |
Δεν πρέπει να πιστεύεις |
| 00:39:02 |
'Ετσι λέει η μητέρα μας. |
| 00:39:04 |
Λέει πως όλα αυτά για |
| 00:39:08 |
Και ύστερα θέλει να πιστεύουμε |
| 00:39:12 |
-Κι εσύ δεν τα πιστεύεις; |
| 00:39:15 |
Δεν πιστεύω ότι ο Θεός έφτιαξε |
| 00:39:20 |
Και δεν πιστεύω ότι ο Νώε έβαλε |
| 00:39:24 |
Το 'Αγιο Πνεύμα |
| 00:39:27 |
Ούτε 'γω το πιστεύω. |
| 00:39:29 |
-Τα περιστέρια δεν είναι άγια. |
| 00:39:38 |
Αναφέρατε τίποτε από αυτά |
| 00:40:48 |
Κυρία... |
| 00:40:51 |
'Εψαξαν παντού, κυρία. |
| 00:40:55 |
Μάλιστα. |
| 00:40:59 |
Κυρία Μιλς... |
| 00:41:04 |
'Εχετε ιδέα τι μπορεί |
| 00:41:08 |
-Φωτογραφικό άλμπουμ, κυρία. |
| 00:41:13 |
Δεν κοιμούνται, κυρία. |
| 00:41:18 |
Είναι ένα βιβλίο πεθαμένων. |
| 00:41:20 |
Τον περασμένο αιώνα τραβούσαν |
| 00:41:24 |
...ελπίζοντας ότι οι ψυχές τους |
| 00:41:31 |
Υπάρχουν και ομαδικά πορτρέτα. |
| 00:41:35 |
Και παιδιά! |
| 00:41:37 |
Είναι μακάβριο. |
| 00:41:41 |
Πώς μπορούσαν να είναι |
| 00:41:44 |
Η θλίψη για τον θάνατο |
| 00:41:47 |
...οδηγεί τους ανθρώπους |
| 00:41:54 |
Ξεφορτώσου το. |
| 00:41:57 |
Μάλιστα, κυρία. |
| 00:42:11 |
Κυρία Μιλς, κάνει κρύο. |
| 00:42:26 |
Ευχαριστώ πολύ, κυρία. |
| 00:42:29 |
Πείτε μου για τον καιρό |
| 00:42:33 |
Προσέχατε και τότε παιδιά; |
| 00:42:35 |
'Οχι, ήμουν υπεύθυνη για |
| 00:42:41 |
-Υπήρχαν πολλοί υπηρέτες; |
| 00:42:46 |
Αν και στο τέλος είχαμε μείνει |
| 00:42:50 |
Γιατί; |
| 00:42:51 |
Οι εργοδότες μου |
| 00:42:54 |
'Ερχονταν όλο |
| 00:42:57 |
αφού το σπίτι |
| 00:43:00 |
Και έτσι το σπίτι, |
| 00:43:02 |
...άδειασε. |
| 00:43:05 |
'Ολοι εγκαταλείπουν |
| 00:43:09 |
Οι δικοί μου έφυγαν το καλοκαίρι |
| 00:43:15 |
Από τότε δεν ξανάκουσα νέα τους. |
| 00:43:22 |
Δεν τους κατηγορώ. |
| 00:43:25 |
Και εμείς φύγαμε. |
| 00:43:29 |
Αν και, ορισμένες φορές, |
| 00:43:33 |
...νιώθεις σαν |
| 00:43:38 |
'Ενιωθα σαν να μην είχα φύγει |
| 00:43:41 |
Γιατί φύγατε; |
| 00:43:43 |
Εξαιτίας της φυματίωσης. |
| 00:43:51 |
Τότε έχασε τη φωνή της η Λίντια; |
| 00:43:54 |
Ναι, έτσι νομίζω. |
| 00:43:57 |
Αν και, ξέρετε, το μνημονικό μου |
| 00:44:01 |
Τι της συνέβη; |
| 00:44:08 |
'Ετσι ξαφνικά, μια καλή μέρα... |
| 00:44:11 |
η Λίντια... |
| 00:44:13 |
...έπαψε να μιλά. |
| 00:44:15 |
Πρέπει να υπήρχε λόγος. |
| 00:44:18 |
Δεν σταματάς έτσι να μιλάς. |
| 00:44:21 |
Αυτά τα πράγματα είναι |
| 00:44:25 |
Κάτι πρέπει να της συνέβη. |
| 00:44:31 |
-Οι εργοδότες της φέρονταν σωστά; |
| 00:44:36 |
Μας είχαν σαν οικογένειά τους. |
| 00:44:40 |
Κυρία, νομίζω ότι θα πάω |
| 00:44:44 |
Το πρωί δεν θα έχω σηκωμό. |
| 00:44:47 |
Πηγαίνετε. |
| 00:44:48 |
Εγώ θα μείνω εδώ λίγη ώρα. |
| 00:45:26 |
Συγγνώμη που σου φέρθηκα σκληρά. |
| 00:45:36 |
Μπορείς να με συγχωρήσεις; |
| 00:45:44 |
Ανν... |
| 00:46:05 |
Μαμά... |
| 00:46:07 |
Πότε θα γυρίσει ο μπαμπάς; |
| 00:46:11 |
'Οταν τελειώσει ο πόλεμος. |
| 00:46:13 |
Γιατί πήγε στον πόλεμο; |
| 00:46:16 |
Κανείς δεν έκανε κακό σ' εμάς. |
| 00:46:20 |
Ο μπαμπάς πήγε... |
| 00:46:25 |
Ο μπαμπάς πήγε επειδή είναι |
| 00:46:29 |
Επειδή δεν ήθελε να του λένε |
| 00:46:34 |
Γιατί; |
| 00:46:44 |
Τσαρλς... |
| 00:46:48 |
Πού είσαι; |
| 00:49:37 |
Κυρία Μιλς! |
| 00:49:43 |
-Τι συμβαίνει, κυρία; |
| 00:49:46 |
-Δώστε μου το! Γρήγορα! |
| 00:49:49 |
Βιαστείτε! |
| 00:50:00 |
Θεέ μου! |
| 00:50:05 |
'Εψαξα το δωμάτιο η ίδια. |
| 00:50:09 |
'Ηταν άδειο. |
| 00:50:11 |
Πάρτε αυτά τα χάπια, κυρία. |
| 00:50:15 |
Και όμως αισθανόμουν |
| 00:50:20 |
Και δεν ήταν άνθρωπος. |
| 00:50:23 |
Υπάρχει κάτι σε αυτό το σπίτι. |
| 00:50:27 |
Κάτι διαβολικό. |
| 00:50:30 |
Κάτι που δεν έχει... |
| 00:50:35 |
...γαλήνη. |
| 00:50:41 |
Ξέρω ότι δεν το πιστεύετε. |
| 00:50:43 |
Δεν το πιστεύετε, έτσι; |
| 00:50:46 |
Δεν σας κατηγορώ. |
| 00:50:48 |
Κάποτε δεν πίστευα σε αυτά. |
| 00:50:53 |
Εγώ το πιστεύω, κυρία. |
| 00:50:58 |
Πάντοτε πίστευα σε αυτά. |
| 00:51:01 |
Δεν έχουν εύκολη εξήγηση... |
| 00:51:05 |
'Ολοι ακούμε ιστορίες |
| 00:51:10 |
...κάθε τόσο. |
| 00:51:13 |
Και νομίζω ότι, καμιά φορά... |
| 00:51:16 |
ο κόσμος... |
| 00:51:19 |
των πεθαμένων μπερδεύεται... |
| 00:51:22 |
...με τον κόσμο των ζωντανών. |
| 00:51:25 |
Αδύνατον! Ο Κύριος ποτέ δεν |
| 00:51:29 |
Ζωντανοί και νεκροί συναντώνται |
| 00:51:36 |
Το λέει στη Βίβλο. |
| 00:51:40 |
Δεν υπάρχει πάντοτε |
| 00:51:56 |
Πού πηγαίνετε, κυρία; |
| 00:51:58 |
Πηγαίνω στο χωριό για να |
| 00:52:01 |
Αφού δεν έρχεται εκείνος, |
| 00:52:04 |
-Περιμένετε να καλοκαιρέψει! |
| 00:52:09 |
-Κυρία, ο παπάς μου είπε... |
| 00:52:13 |
Θέλω να μου το πει ο ίδιος. |
| 00:52:17 |
Και τι θα του πείτε; |
| 00:52:18 |
Ψάξαμε κάθε δωμάτιο του σπιτιού, |
| 00:52:21 |
Τώρα θέλω να το ευλογήσει. |
| 00:52:26 |
Κυρία, σας παρακαλώ, περιμένετε. |
| 00:52:29 |
Κύριε Τάτελ! |
| 00:52:31 |
Θέλω να ψάξετε όλο τον κήπο |
| 00:52:35 |
'Οταν αγοράσαμε το σπίτι, μας |
| 00:52:39 |
Μάλλον είναι κάπου εκεί, |
| 00:52:41 |
-Δεν έχω δει τίποτα. |
| 00:52:44 |
'Ισως το έπνιξε η βλάστηση. |
| 00:52:47 |
Πρέπει να μάθω αν εδώ θάφτηκε |
| 00:52:49 |
...κι αν είχαν ένα αγόρι, |
| 00:53:07 |
Πιστεύει ότι το σπίτι |
| 00:53:11 |
Είναι σωστό να την αφήσουμε |
| 00:53:14 |
Μην ανησυχείτε. Η ομίχλη δεν θα |
| 00:53:17 |
Ναι, η ομίχλη. |
| 00:53:19 |
Η ομίχλη ασφαλώς. |
| 00:53:21 |
Και πότε, πιστεύετε, πρέπει |
| 00:53:26 |
Κάθε πράγμα στον καιρό του, |
| 00:53:31 |
Παρεμπιπτόντως... |
| 00:55:27 |
Τσαρλς... |
| 00:55:30 |
Γκρέις... |
| 00:55:44 |
'Ηρθες! 'Ηρθες! |
| 00:55:48 |
Είπαν πως δεν υπήρχε ελπίδα. |
| 00:55:51 |
Είπαν να σε θεωρήσω νεκρό. |
| 00:55:54 |
Λένε πολλά πράγματα. |
| 00:56:01 |
Σ' ευχαριστώ. |
| 00:56:03 |
Σ' ευχαριστώ, Θεέ μου. |
| 00:56:07 |
Κάθε βράδυ το προσευχόμουν αυτό. |
| 00:56:10 |
Ικέτευα Τον Θεό να σε φέρει πίσω. |
| 00:56:14 |
Να φέρει στα παιδιά |
| 00:56:20 |
'Ομως πού ήσουν τόσο καιρό; |
| 00:56:24 |
Εκεί έξω. |
| 00:56:26 |
Γύρευα το σπίτι μου. |
| 00:56:35 |
Είσαι τόσο διαφορετικός. |
| 00:56:38 |
Τόσο διαφορετικός. |
| 00:56:41 |
Καμιά φορά ματώνω. |
| 00:57:20 |
Κυρία... |
| 00:57:24 |
Κυρία Μιλς... |
| 00:57:28 |
Αυτός είναι ο σύζυγός μου. |
| 00:57:33 |
Χαίρω πολύ |
| 00:57:36 |
Είναι πολύ αδύναμος. |
| 00:57:42 |
Θέλω να ετοιμάσετε το μπάνιο |
| 00:57:46 |
-Ετοιμάστε και φαγητό. |
| 00:58:08 |
Τι κάνουν τα μικρά μου; |
| 00:58:13 |
Μπαμπά! |
| 00:58:17 |
Γιατί άργησες τόσο πολύ; |
| 00:58:26 |
Γειά σου, Νίκολας. |
| 00:58:28 |
Εγώ το 'λεγα, είδες; |
| 00:58:37 |
-'Ησαστε φρόνιμα παιδιά; |
| 00:58:41 |
-Ακούγατε τη μητέρα σας; |
| 00:58:44 |
Μελετάμε κάθε μέρα τη Βίβλο. |
| 00:58:47 |
Μπαμπά, σκότωσες κανέναν; |
| 00:58:56 |
Να'τος, έρχεται. |
| 00:59:01 |
Αγάπη μου, σου ετοιμάσαμε |
| 00:59:05 |
Θα έρθεις κάτω ή προτιμάς να...; |
| 00:59:20 |
-Πότε θα κατέβει ο μπαμπάς; |
| 00:59:23 |
Ο μπαμπάς... υποφέρει. |
| 00:59:26 |
Είπε πως είδε πολλούς πεθαμένους. |
| 00:59:33 |
Μαμά, όταν οι άνθρωποι πεθαίνουν |
| 00:59:37 |
Τι ερώτηση! |
| 00:59:39 |
Εξαρτάται. |
| 00:59:41 |
Από τι; |
| 00:59:43 |
Απ' το αν πολέμησαν με τους |
| 00:59:47 |
Ο πατέρας σας πολέμησε για |
| 00:59:53 |
Πώς ξέρεις ποιοί είναι |
| 00:59:56 |
Αρκούν οι ερωτήσεις. Φάε το φαγητό |
| 01:00:00 |
Πουθενά δεν θα πάμε. |
| 01:00:05 |
Δεν χάνετε και τίποτα. |
| 01:00:07 |
Καλύτερα στο σπίτι με τη μαμά και |
| 01:00:14 |
Και με τους ξένους. |
| 01:00:17 |
Δεν υπάρχουν ξένοι εδώ. |
| 01:00:20 |
Μα εσύ είπες πως υπάρχουν! |
| 01:00:22 |
Είπα πως δεν υπάρχουν ξένοι εδώ. |
| 01:00:25 |
- Μα εσύ είπες... |
| 01:00:28 |
Μπορώ να πω κάτι; |
| 01:00:30 |
-'Οχι! |
| 01:00:31 |
Επειδή... επειδή δεν μπορείς! |
| 01:00:40 |
Ανν, μην ανασαίνεις έτσι. |
| 01:00:45 |
'Ακουσες τι είπα; Σταμάτα! |
| 01:00:49 |
Σταμάτα ν' ανασαίνεις! |
| 01:00:54 |
Πήγαινε στο δωμάτιό σου. |
| 01:00:56 |
Πήγαινε στο δωμάτιό σου! |
| 01:01:05 |
Μην μου κλαις... Μην μου κλαις... |
| 01:01:08 |
Σταμάτα... |
| 01:01:10 |
Κοίτα τι άσχημη που γίνεσαι |
| 01:01:13 |
Δεν με νοιάζει! |
| 01:01:15 |
'Ελα, έλα... |
| 01:01:17 |
'Ακουσέ με. |
| 01:01:21 |
Κι εγώ τους έχω δει. |
| 01:01:24 |
Αλήθεια; |
| 01:01:26 |
Ναι. |
| 01:01:28 |
Γιατί δεν το λες στη μητέρα μου; |
| 01:01:31 |
Υπάρχουν πράγματα που δεν θέλει |
| 01:01:34 |
Πιστεύει μόνο ότι της δίδαξαν. |
| 01:01:39 |
Αργά ή γρήγορα... |
| 01:01:42 |
...θα τους δει. |
| 01:01:44 |
Και τότε όλα θ' αλλάξουν. |
| 01:01:46 |
Πώς; |
| 01:01:49 |
Θα δεις. |
| 01:01:51 |
Θα υπάρξουν πολλές μεγάλες |
| 01:01:55 |
Θα υπάρξουν... |
| 01:01:58 |
...αλλαγές. |
| 01:02:00 |
''Αλλαγές''; |
| 01:02:13 |
Τώρα συμπεριφέρεται |
| 01:02:18 |
Και η κόρη της; |
| 01:02:20 |
Δεν είναι τόσο ξεροκέφαλη. |
| 01:02:22 |
Τα παιδιά θα τα πείσουμε |
| 01:02:26 |
Η μητέρα είναι αυτή που |
| 01:02:31 |
Λέτε ότι ο σύζυγος |
| 01:02:35 |
'Οχι. |
| 01:02:37 |
Δεν νομίζω ότι ξέρει |
| 01:02:55 |
Κοιτάξτε τι όμορφη κόρη που έχω. |
| 01:03:00 |
Η μαμά έφτιαξε αυτό το βέλο |
| 01:03:05 |
Μοιάζω σαν νύφη. |
| 01:03:08 |
Ναι, νύφη μοιάζεις. |
| 01:03:16 |
Πρέπει να κοντύνω λίγο |
| 01:03:19 |
Μπορείς να το βγάλεις τώρα. |
| 01:03:21 |
-Ανν, πρέπει να είναι καθαρό. |
| 01:03:25 |
'Ασε με να το φορέσω λίγο ακόμα. |
| 01:03:31 |
Εντάξει. |
| 01:03:33 |
Θα γυρίσω σε λίγο. |
| 01:03:35 |
Μην καθίσεις στο πάτωμα. |
| 01:03:55 |
Μεσιέ, θέλετε να χορέψουμε; |
| 01:04:01 |
Ευχαρίστως. |
| 01:04:26 |
Τσαρλς, δεν θ' αντέξεις άλλο έτσι. |
| 01:04:51 |
Στον ουρανό |
| 01:04:55 |
Δεν ξέρω αν έχει συννεφιά, |
| 01:05:02 |
Γιατί έχω μάτια |
| 01:05:06 |
Μόνο για σένα |
| 01:05:08 |
Αγάπη μου |
| 01:05:11 |
Η σελήνη είναι ψηλά |
| 01:05:47 |
Ανν, πρέπει να βγάλεις |
| 01:05:53 |
Ανν, με ακούς; |
| 01:06:03 |
Δεν σου είπα να μην καθίσεις |
| 01:06:06 |
Μα είναι καθαρό. |
| 01:06:07 |
Δεν έχει σημασία. |
| 01:06:35 |
Τι έπαθες; |
| 01:06:37 |
Πού είναι η κόρη μου; |
| 01:06:42 |
Τι έκανες την κόρη μου; |
| 01:06:44 |
Τρελάθηκες; |
| 01:06:47 |
Εγώ είμαι η κόρη σου. |
| 01:06:49 |
Δεν είσαι η κόρη μου! |
| 01:06:57 |
Δεν είσαι η κόρη μου! |
| 01:07:13 |
Κυρία, άκουσα φωνές... |
| 01:07:15 |
Θέλει να με σκοτώσει! |
| 01:07:17 |
Δεν θα ησυχάσει |
| 01:07:19 |
Δεν θα ησυχάσει! Δεν θα ησυχάσει |
| 01:07:23 |
Είσαι κακιά! Είσαι κακιά! |
| 01:07:26 |
Κακιά! |
| 01:07:38 |
-Πώς είναι; |
| 01:07:43 |
Την άφησα με τον πατέρα της. |
| 01:07:45 |
Επέμενε να του μιλήσει. |
| 01:07:51 |
Τι συνέβη; |
| 01:07:53 |
-Γιατί τσακωθήκατε; |
| 01:07:57 |
'Ηταν εκείνη η γριά |
| 01:08:00 |
Μιμούνταν τη φωνή της κόρης μου. |
| 01:08:03 |
Θα ορκιζόμουν Στον Θεό |
| 01:08:08 |
Θεέ μου... Θεέ μου, βοήθα με. |
| 01:08:12 |
Τι μου συμβαίνει; |
| 01:08:15 |
Δεν ξέρω τι μου συμβαίνει. |
| 01:08:18 |
Πρέπει να αναπαυθείτε. |
| 01:08:23 |
Δεν μπορείτε να παίρνετε |
| 01:08:28 |
Αφήστε το σ' εμάς. |
| 01:08:35 |
Τι ακριβώς εννοείτε; |
| 01:08:38 |
-Τι ακριβώς πρέπει να γίνει; |
| 01:08:42 |
Μην προτείνετε τίποτα! |
| 01:08:45 |
Ποιά νομίζετε ότι είστε; |
| 01:08:53 |
'Η μήπως ξέρετε; |
| 01:08:58 |
Τι είναι αυτά; |
| 01:09:03 |
Τα χάπια για την |
| 01:09:07 |
Αυτά που παίρνετε πάντοτε. |
| 01:09:10 |
Θέλω να μείνω μόνη μου. |
| 01:09:13 |
Μάλιστα, κυρία. |
| 01:09:38 |
'Ελα, παιδί μου. |
| 01:10:03 |
Η Ανν μου τα είπε όλα. |
| 01:10:11 |
Μακάρι να είχα μιαν εξήγηση, |
| 01:10:15 |
Νόμιζα πως ήταν κάποιος άλλος στο |
| 01:10:19 |
Δεν εννοώ τα φαντάσματα. |
| 01:10:22 |
Εννοώ αυτό που συνέβη |
| 01:10:32 |
Δεν καταλαβαίνω τι εννοείς. |
| 01:10:34 |
Πες μου ότι δεν είναι αλήθεια. |
| 01:10:39 |
"Τι συνέβη''; |
| 01:10:46 |
Δεν ξέρω τι μ' έπιασε |
| 01:10:49 |
Οι υπηρέτες έφυγαν τη νύχτα. |
| 01:10:53 |
Δεν μου το είπαν ευθέως. |
| 01:10:59 |
Και ήξεραν ότι... δεν μπορούσα |
| 01:11:05 |
Το 'ξεραν. |
| 01:11:10 |
Ανν... |
| 01:11:12 |
Ανν, τι έγινε; |
| 01:11:17 |
Με χτύπησε. |
| 01:11:20 |
Τρελάθηκε... όπως τρελάθηκε |
| 01:11:23 |
Θυμάσαι; |
| 01:11:30 |
Πρέπει να με συγχωρήσεις, Τσαρλς. |
| 01:11:34 |
'Οχι εγώ... τα παιδιά. |
| 01:11:38 |
Ξέρουν ότι τα αγαπώ. |
| 01:11:42 |
Ξέρουν ότι δεν |
| 01:11:44 |
Προτιμώ να πεθάνω. |
| 01:11:49 |
Τι θα κάνεις; |
| 01:11:53 |
Είσαι θυμωμένος μαζί μου; |
| 01:11:58 |
Γύρισα για να πω αντίο |
| 01:12:02 |
Τώρα πρέπει να φύγω. |
| 01:12:05 |
Πού θα πας; |
| 01:12:07 |
-Στο μέτωπο. |
| 01:12:12 |
-Ο πόλεμος δεν τελείωσε. |
| 01:12:17 |
Δεν θα φύγεις, μ' ακούς; 'Εφυγες |
| 01:12:23 |
Γιατί; |
| 01:12:24 |
Γιατί πήγες στον ηλίθιο πόλεμο |
| 01:12:30 |
-Ας έμενες εδώ σαν τους άλλους! |
| 01:12:34 |
'Ολοι παραδοθήκαμε! |
| 01:12:36 |
Ολόκληρο το νησί έπεσε! |
| 01:12:39 |
Τι περίμενες; |
| 01:12:47 |
Τι προσπαθούσες ν' αποδείξεις |
| 01:12:50 |
Η θέση σου ήταν εδώ, κοντά μας. |
| 01:12:54 |
Με την οικογένειά σου. |
| 01:13:02 |
Σε αγαπούσα... |
| 01:13:05 |
και αυτό μου αρκούσε... |
| 01:13:08 |
για να ζω μέσα σε αυτό |
| 01:13:12 |
...μέσα σε αυτή τη φυλακή. |
| 01:13:17 |
'Ομως για σένα... |
| 01:13:21 |
...δεν ήμουν αρκετή. |
| 01:13:24 |
Γι' αυτό έφυγες. |
| 01:13:29 |
Δεν έφυγες για τον πόλεμο. |
| 01:13:34 |
Θέλεις να με αφήσεις, έτσι; |
| 01:14:27 |
Συγχώρησέ με, Γκρέις. |
| 01:15:43 |
Ανν! |
| 01:15:46 |
Νίκολας! |
| 01:16:04 |
Θεέ μου! |
| 01:16:07 |
Σταθείτε! |
| 01:16:30 |
Πού είναι οι κουρτίνες;! |
| 01:16:37 |
Κυρία Μιλς! |
| 01:16:53 |
Για να δω... Για να δω... |
| 01:16:57 |
Είσαι καλά; Είσαι καλά; |
| 01:17:00 |
Θέλω τον μπαμπά μου! |
| 01:17:07 |
Ο μπαμπάς έφυγε! |
| 01:17:09 |
Δεν είναι αλήθεια! |
| 01:17:11 |
Ναι, είναι. |
| 01:17:14 |
Είναι αλήθεια. |
| 01:17:18 |
Σ' αγαπώ, μαμά. |
| 01:17:28 |
Βρες τις κουρτίνες. |
| 01:17:33 |
Ποιός ήταν; |
| 01:17:35 |
Ποιός το έκανε; |
| 01:17:36 |
Πες μου! |
| 01:17:38 |
Πες μου! |
| 01:17:41 |
Εσύ ξέρεις τι συμβαίνει... |
| 01:17:43 |
Ξέρεις διότι συνέβη και σ' εσένα! |
| 01:17:47 |
Γράψ' το! |
| 01:17:49 |
Γράψ' το! |
| 01:17:52 |
Αυτή η συμπεριφορά |
| 01:17:56 |
'Αλλωστε δεν ξέρει να γράφει. |
| 01:17:58 |
-Πού είναι; |
| 01:18:00 |
Οι κουρτίνες! |
| 01:18:02 |
Από αυτές εξαρτώνται τα παιδιά! |
| 01:18:06 |
Το πρόσεξα, κυρία, και δεν είναι |
| 01:18:11 |
Κύριε Τάτελ, μόλις ετοιμαζόμουν |
| 01:18:14 |
Ξέρετε ότι κάποιος πήρε |
| 01:18:19 |
Τις κουρτίνες; |
| 01:18:21 |
Πω-πω... |
| 01:18:24 |
Γιατί κάποιος να πάρει |
| 01:18:28 |
Μάλλον για ν' αφήσει το φως |
| 01:18:32 |
Το φως... ασφαλώς. |
| 01:18:35 |
Κάποιος θέλει να σκοτώσει |
| 01:18:37 |
Γιατί νομίζετε ότι το φως |
| 01:18:41 |
Τρελαθήκατε; Σας είπα! |
| 01:18:46 |
Τα παιδιά είναι φωτοευαίσθητα! |
| 01:18:51 |
Ναι, όμως αυτό συνέβαινε πριν. |
| 01:18:54 |
Η πάθησή τους μπορεί |
| 01:18:56 |
Αν δεν τα βλέπει φως, πώς ξέρετε |
| 01:19:01 |
Η νύφη μου υπέφερε φρικτά |
| 01:19:06 |
...στα πόδια και τη μέση. |
| 01:19:08 |
Και μια καλή μέρα... |
| 01:19:12 |
...εξαφανίστηκαν. |
| 01:19:15 |
Θα βρω αυτές τις κουρτίνες... |
| 01:19:18 |
...και αφού τις κρεμάσουμε, |
| 01:19:35 |
Και ο κύριος, κυρία; |
| 01:19:40 |
Δώστε μου τα κλειδιά σας. |
| 01:19:43 |
Θέλω τα κλειδιά σας τώρα! |
| 01:19:49 |
Ξέρω τι θέλετε. |
| 01:19:51 |
Θέλετε να μας τρομάξετε, θέλετε |
| 01:19:54 |
Θέλατε να πάρετε το σπίτι |
| 01:19:58 |
Και τώρα δώστε μου τα κλειδιά. |
| 01:20:02 |
Ηρεμήστε, κυρία. |
| 01:20:04 |
Δώστε μου τα κλειδιά! |
| 01:20:08 |
Δώστε μού τα! |
| 01:20:16 |
Και τώρα φύγετε από δω. |
| 01:20:36 |
Ξέρετε κάτι, κ. Τάτελ; |
| 01:20:39 |
Πιστεύω ότι ο κόμπος |
| 01:20:42 |
Τι λέτε σεις; |
| 01:20:44 |
Ναι. |
| 01:20:46 |
Οπωσδήποτε. |
| 01:20:49 |
Πάμε ν' αποκαλύψουμε |
| 01:21:31 |
-Τι κάνει η μαμά; |
| 01:21:35 |
-Ψεύτρα. |
| 01:21:37 |
-Ψεύτρα, ψεύτρα! |
| 01:21:47 |
Νύχτωσε. |
| 01:21:50 |
-Πού πηγαίνεις; |
| 01:21:55 |
Πάω στο δάσος να γυρέψω |
| 01:21:57 |
Θα το σκάσεις; |
| 01:22:01 |
Θα κρεμαστώ από τον σωλήνα |
| 01:22:05 |
Είναι εύκολο. |
| 01:22:20 |
Αν το μάθει η μαμά, την πάτησες. |
| 01:22:23 |
Ναι, ναι... |
| 01:22:35 |
Ανν, στάσου! |
| 01:22:37 |
Θέλω κι εγώ να γυρέψω τον μπαμπά. |
| 01:22:39 |
Ψεύτη! Φοβάσαι να μείνεις |
| 01:22:43 |
Χέστη, χέστη... |
| 01:22:44 |
Σώπα! |
| 01:23:39 |
Ανν, νομίζω ότι χαθήκαμε. |
| 01:23:42 |
Ακόμα δεν βγήκαμε |
| 01:23:45 |
Φοβάμαι. |
| 01:23:52 |
-Πες κάτι. |
| 01:23:55 |
Δεν ξέρω. 'Ο,τι να' ναι. |
| 01:23:58 |
Για να δούμε... Τ' όνομά μου |
| 01:24:01 |
Περπατάω και με λένε Ανν. |
| 01:24:30 |
Τι είναι εκεί πέρα; |
| 01:24:33 |
Νομίζω πως είναι τάφοι. |
| 01:24:37 |
-Μην πλησιάζεις. |
| 01:24:41 |
-Κι αν πεταχτεί κανένα φάντασμα; |
| 01:24:44 |
Μόνο σκελετούς. |
| 01:25:03 |
Κάτι είναι γραμμένο εδώ. |
| 01:25:04 |
-Πάμε. |
| 01:25:13 |
Δεκέμβριος 1891 |
| 01:25:30 |
Ανν! |
| 01:25:32 |
Τι γράφει; |
| 01:25:41 |
Πρέπει να δείξετε δύναμη, παιδιά. |
| 01:25:43 |
Νίκολας, έλα δω! |
| 01:25:46 |
Κυρία Μιλς, σας παρακαλώ, μην |
| 01:25:49 |
Μην τους μιλάς! |
| 01:25:51 |
-Γιατί; |
| 01:25:55 |
Είναι φαντάσματα! |
| 01:25:57 |
Παιδιά... |
| 01:25:59 |
Νίκολας! |
| 01:26:02 |
Αν είναι φαντάσματα, γιατί |
| 01:26:06 |
-Εσύ είπες πως... |
| 01:26:10 |
'Ολο με πειράζεις και μου λες |
| 01:26:14 |
Δεν σε πειράζω! |
| 01:26:26 |
Παιδιά! |
| 01:26:34 |
Τρέξτε! |
| 01:26:35 |
Τρέξτε! |
| 01:26:37 |
Γρήγορα! Μπείτε στο σπίτι. |
| 01:26:42 |
Μην πλησιάζετε! |
| 01:26:44 |
Μην κουνηθείτε! |
| 01:26:51 |
Μην κουράζεστε, κυρία. |
| 01:26:53 |
Η φυματίωση μας πήρε... |
| 01:26:56 |
...εδώ και μισό αιώνα. |
| 01:27:19 |
Φύγετε! |
| 01:27:27 |
-Ανοίξτε την πόρτα, παρακαλώ. |
| 01:27:30 |
Μαμά, μην ανοίξεις την πόρτα. |
| 01:27:33 |
Είδαμε τους τάφους τους. |
| 01:27:35 |
Πηγαίνετε πάνω να κρυφτείτε. |
| 01:27:37 |
Φοβάμαι. |
| 01:27:45 |
Μην χωριστείτε. |
| 01:27:54 |
Προσέξτε να μην χωριστείτε. |
| 01:27:57 |
Κρυφτείτε. Γρήγορα! |
| 01:28:00 |
Γρήγορα! |
| 01:28:01 |
Προσπαθούσαμε να σας δώσουμε |
| 01:28:07 |
Τι να καταλάβω; |
| 01:28:09 |
Για το σπίτι. |
| 01:28:13 |
Ποιά κατάσταση; |
| 01:28:16 |
Πρέπει όλοι να μάθουμε |
| 01:28:20 |
Ζωντανοί και πεθαμένοι. |
| 01:28:23 |
Αν είστε πεθαμένοι, |
| 01:28:27 |
Αφήστε μας ήσυχους! |
| 01:28:30 |
Αφήστε μας ήσυχους! |
| 01:28:37 |
'Ελα δω. Μπες μέσα. |
| 01:28:45 |
Κι αν εμείς σας αφήσουμε, νομίζετε |
| 01:28:50 |
-Ποίοι; |
| 01:28:54 |
-Δεν υπάρχουν ξένοι... |
| 01:28:57 |
Σας διαβεβαιώνω, |
| 01:29:01 |
Και τώρα βρίσκονται εκεί μέσα |
| 01:29:05 |
- Σας περιμένουν. |
| 01:29:07 |
Ναι! |
| 01:29:09 |
Και πιστέψτε με, |
| 01:29:12 |
...θα σας βρουν. |
| 01:29:14 |
Περίμενε δω και θα γυρίσω |
| 01:29:17 |
Η μαμά είπε να μην χωριστούμε! |
| 01:29:19 |
Δεν μπορώ νατην αφήσω μόνη της! |
| 01:29:26 |
Σταμάτα ν' ανασαίνεις έτσι. |
| 01:29:36 |
Νίκολας, σταμάτα |
| 01:29:41 |
Σταμάτα ν' ανασαίνεις! |
| 01:29:45 |
Δεν ακούς; |
| 01:29:47 |
Κάποιος είναι έξω. |
| 01:29:52 |
Ελάτε μαζί μας, παιδιά. |
| 01:29:55 |
Ελάτε μαζί μας. |
| 01:30:04 |
Νίκολας... |
| 01:30:08 |
Ανν... |
| 01:30:12 |
Πού είστε; |
| 01:30:17 |
Απαντήστε μου! |
| 01:30:19 |
-Οι ξένοι τους βρήκαν. |
| 01:30:23 |
Πρέπει να πάτε πάνω |
| 01:30:45 |
Πάτερ ημών ο εν τοις ουρανοίς... |
| 01:30:49 |
αγιασθήτω το όνομά Σου... |
| 01:30:51 |
ελθέτω η βασιλεία Σου... |
| 01:30:53 |
γενηθήτω το θέλημά Σου... |
| 01:30:55 |
...ως εν ουρανώ και επί της γης. |
| 01:30:58 |
Τον άρτον ημών τον επιούσιον |
| 01:31:00 |
και άφες ημάς |
| 01:31:05 |
Γιατί φοβάστε, παιδιά; |
| 01:31:08 |
Γιατί δεν θέλετε |
| 01:31:13 |
Εμπρός, μιλήστε μας. |
| 01:31:17 |
Μιλήστε μας. |
| 01:31:23 |
Πείτε μου τι συνέβη. |
| 01:31:28 |
Μην της πεις! Μην της πεις! |
| 01:31:31 |
''Μην της πεις.'' |
| 01:31:35 |
Αν τη ςπω, |
| 01:31:41 |
Μαμά! |
| 01:31:44 |
''Μαμά.'' |
| 01:31:45 |
Γιατί κλαίτε, παιδιά; |
| 01:31:49 |
Τι συνέβη σε αυτό το δωμάτιο; |
| 01:31:53 |
Τι σας έκανε η μητέρα σας; |
| 01:32:08 |
Κάτι λέει για ένα μαξιλάρι. |
| 01:32:10 |
'Ετσι σας σκότωσε; |
| 01:32:15 |
-Με μαξιλάρι; |
| 01:32:18 |
Παιδιά, αφού έχετε πεθάνει, |
| 01:32:22 |
Δεν έχουμε πεθάνει! |
| 01:32:25 |
Γιατί μένετε σε αυτό το σπίτι; |
| 01:32:28 |
-Δεν έχουμε πεθάνει! |
| 01:32:31 |
Δεν έχουμε πεθάνει! |
| 01:32:33 |
Γιατί μένετε σε αυτό το σπίτι; |
| 01:32:37 |
''Δεν έχουμε πεθάνει, |
| 01:32:41 |
Δεν έχουμε πεθάνει! |
| 01:33:04 |
-Είστε καλά; |
| 01:33:07 |
Νιώθω μόνο μια μικρή ζαλάδα. |
| 01:33:11 |
Τι συνέβη; |
| 01:33:13 |
Επικοινώνησαν. |
| 01:33:16 |
-Και οι τρεις; |
| 01:33:21 |
Η μητέρα και τα δυο παιδιά. |
| 01:33:24 |
Είναι ενδιαφέρον, δεν νομίζετε; |
| 01:33:27 |
''Ενδιαφέρον"; |
| 01:33:28 |
Μου έφυγε η ψυχή! |
| 01:33:30 |
Αγάπη μου, ηρέμησε. |
| 01:33:32 |
Ως τώρα αντιμετωπίσαμε το θέμα |
| 01:33:36 |
Δεν μπορούμε να μείνουμε |
| 01:33:39 |
Αυτά τα πλάσματα |
| 01:33:42 |
-Δεν ξέρουμε τίποτα γι' αυτούς. |
| 01:33:46 |
Ξέρουμε ότι η γυναίκα τρελάθηκε... |
| 01:33:48 |
...έπνιξε τα παιδιάτης |
| 01:33:51 |
Αυτά αρκούν. Σκέψου τον γιο μας. |
| 01:33:54 |
-Δεν έχει τίποτα ο Βίκτορ. |
| 01:33:57 |
Βλέπει εφιάλτες. |
| 01:33:58 |
Λέει πως είδε το κοριτσάκι |
| 01:34:03 |
Σε παρακαλώ, ας φύγουμε |
| 01:34:06 |
Εντάξει. |
| 01:34:08 |
Θα φύγουμε αύριο το πρωί. |
| 01:34:11 |
Δόξα Τω Θεώ. |
| 01:34:14 |
Θα πάω να δω τι κάνει ο Βίκτορ. |
| 01:34:20 |
-Σας ευχαριστώ πολύ που ήρθατε. |
| 01:34:23 |
-Ελπίζω να σας βοήθησα. |
| 01:34:26 |
Ομολογώ ότι δεν ήταν το πιο |
| 01:34:32 |
Στην αρχή δεν καταλάβαινα... |
| 01:34:36 |
...τι γύρευε το μαξιλάρι |
| 01:34:41 |
Και γιατί εσείς δεν κουνιόσασταν. |
| 01:34:48 |
Μετά, όμως, κατάλαβα. |
| 01:34:53 |
Είχε συμβεί. |
| 01:34:59 |
Σκότωσα τα παιδιά μου. |
| 01:35:08 |
Πήρα το τουφέκι... |
| 01:35:12 |
το έβαλα στο μέτωπό μου... |
| 01:35:18 |
...και τράβηξα τη σκανδάλη. |
| 01:35:25 |
Τίποτα. |
| 01:35:34 |
'Υστερα άκουσα το γέλιο σας |
| 01:35:41 |
Παίζατε με τα μαξιλάρια, |
| 01:35:48 |
Και νόμισα ότι... |
| 01:35:51 |
ο Κύριος, στη μεγάλη του |
| 01:35:57 |
άλλη μια ευκαιρία... |
| 01:36:00 |
λέγοντάς μου: |
| 01:36:03 |
''Μην εγκαταλείπεις.'' |
| 01:36:08 |
''Δείξε δύναμη.'' |
| 01:36:11 |
''Να είσαι καλή μητέρα...'' |
| 01:36:15 |
''...για τα παιδιά.'' |
| 01:36:21 |
Τώρα όμως... |
| 01:36:26 |
Τώρα... |
| 01:36:31 |
Τι σημαίνουν όλα αυτά; |
| 01:36:37 |
Πού βρισκόμαστε; |
| 01:36:41 |
Η μικρή Λίντια ρώτησε |
| 01:36:44 |
...όταν συνειδητοποίησε ότι |
| 01:36:48 |
Αυτή ήταν η τελευταία φορά |
| 01:36:54 |
...αλλά δεν μπορούσα |
| 01:37:01 |
Να φτιάξουμε ένα ωραίο |
| 01:37:08 |
Οι ξένοι φεύγουν, |
| 01:37:13 |
'Αλλες φορές |
| 01:37:15 |
...και άλλες φορές όχι. |
| 01:37:19 |
'Ομως έτσι ήταν πάντοτε |
| 01:37:24 |
...κυρία. |
| 01:37:30 |
Μαμά... |
| 01:37:32 |
Ο μπαμπάς πέθανε |
| 01:37:35 |
Ναι. |
| 01:37:36 |
-Θα τον ξαναδούμε; |
| 01:37:42 |
Αν πεθάναμε, πού είναι |
| 01:37:50 |
Δεν ξέρω αν υπάρχουν καν |
| 01:37:55 |
Δεν είμαι πιο σοφή από εσάς. |
| 01:38:00 |
Ξέρω, όμως, ότι σας αγαπώ. |
| 01:38:04 |
Πάντα σας αγαπούσα. |
| 01:38:10 |
Αυτό το σπίτι είναι δικό μας. |
| 01:38:14 |
Πείτε μαζί μου: |
| 01:38:19 |
-Αυτό το σπίτι είναι δικό μας. |
| 01:38:23 |
-Αυτό το σπίτι είναι δικό μας. |
| 01:38:27 |
Αυτό το σπίτι είναι δικό μας. |
| 01:38:43 |
Μαμά... |
| 01:38:44 |
Κοίτα, δεν μου κάνει κακό πια. |
| 01:38:58 |
Κανείς δεν θα μας αναγκάσει |
| 01:39:27 |
Πάμε, Βίκτορ. |
| 01:39:52 |
Π Ω Λ Ε Ι Τ Α Ι |
