|
Portiere Di Notte Il The Night Porter
|
| 00:00:45 |
NOCNY PORTIER |
| 00:01:52 |
Dobry wieczór. |
| 00:01:54 |
Chcę wyjść wcześniej. |
| 00:01:57 |
Kwiaty, gazeta i papierosy dla Hrabiny... |
| 00:02:00 |
- Dziękuję. |
| 00:02:03 |
- Dzwoniła? |
| 00:02:06 |
Zawsze wysyłasz mnie |
| 00:02:10 |
Dostajesz napiwki. |
| 00:02:30 |
- Proszę. |
| 00:02:34 |
Bez wody? |
| 00:02:37 |
- Nie ma. |
| 00:02:40 |
Udławię się. |
| 00:02:42 |
Nic się nie stanie. |
| 00:02:51 |
Nadal mi zimno, Max. |
| 00:02:55 |
Nie wiem co robić. |
| 00:03:01 |
Brak ci wyobraźni. |
| 00:03:06 |
- Nie tylko mnie. |
| 00:03:10 |
Głuptas. |
| 00:03:18 |
To samo co zwykle? |
| 00:03:46 |
Pokój 42. |
| 00:03:48 |
Idź do diabła. Daj pospać. |
| 00:03:51 |
- Teraz ! |
| 00:03:57 |
Wziąłeś zaliczkę. |
| 00:04:03 |
Lubię słownych ludzi. |
| 00:04:07 |
Dobrze. |
| 00:04:09 |
Niech ją diabli. |
| 00:04:11 |
Te jej perfumy, |
| 00:04:13 |
Może są eleganckie, |
| 00:04:16 |
Nie cuchnie olejem jak ty. |
| 00:04:19 |
ani płynem do ust. |
| 00:04:23 |
Nie czuć ode mnie płynu. |
| 00:04:25 |
Używam wody kolońskiej |
| 00:04:29 |
Dla mężczyzn z klasą. |
| 00:04:41 |
Dzięki. |
| 00:05:41 |
- Numer 32. |
| 00:05:45 |
Numer 32, proszę. |
| 00:05:48 |
- Słucham ? |
| 00:06:00 |
To dyrygent z opery. |
| 00:06:06 |
- Co z tego ? |
| 00:07:25 |
Prosze o wodę mineralną. |
| 00:07:33 |
- Nie dzwoń! |
| 00:07:37 |
Wybacz. |
| 00:07:49 |
Dobrze się czujesz? |
| 00:07:52 |
Tak. |
| 00:07:54 |
Tak, wszystko w porządku. |
| 00:08:06 |
- Proszę. |
| 00:08:20 |
- Dobry wieczór. |
| 00:08:23 |
- Coś jeszcze? |
| 00:08:26 |
- Dobranoc. |
| 00:09:37 |
- Wyznanie? |
| 00:09:40 |
Już idę. |
| 00:09:45 |
Witam. |
| 00:09:49 |
Spodziewałeś się mnie? |
| 00:09:51 |
Oczywiście. |
| 00:09:54 |
-Dostanę ten sam pokój? |
| 00:09:58 |
Jak zwykle. |
| 00:10:02 |
Jesteś nieswój. |
| 00:10:05 |
Nie. |
| 00:10:07 |
To byłaby głupota. |
| 00:10:09 |
To prosta sprawa. |
| 00:10:12 |
Nie mają świadków. |
| 00:10:17 |
Ciesz się. |
| 00:10:21 |
Profesor mówi, że |
| 00:10:26 |
-Będzie tu lada chwila. Przyprowadź go. |
| 00:11:00 |
- Nazwisko. |
| 00:11:10 |
- Adres? Wyznanie? |
| 00:11:13 |
Następny. |
| 00:11:16 |
- Nazwisko? |
| 00:11:18 |
- Urodzony 7 marca 1920. |
| 00:11:20 |
- Adres? |
| 00:11:22 |
- Wyznanie? |
| 00:11:24 |
Następny. |
| 00:11:26 |
- Nazwisko ? |
| 00:11:34 |
- Wyznanie mojżeszowe. |
| 00:11:36 |
Następny. |
| 00:11:50 |
- Próbowałeś spać? |
| 00:11:54 |
- Daj mi spokój. |
| 00:12:25 |
Wybacz. |
| 00:12:28 |
Jasne. |
| 00:12:35 |
Zrobisz coś dla mnie? |
| 00:12:38 |
Jeśli będę mógł. |
| 00:12:42 |
Zastąpisz mnie jutro? |
| 00:12:45 |
- W czym? |
| 00:12:48 |
Założysz marynarkę |
| 00:12:51 |
i będziesz uprzejmy. |
| 00:12:56 |
- Tak czy nie? |
| 00:12:59 |
Za godzinę. |
| 00:13:05 |
Witaj, Max. |
| 00:13:07 |
- Panie Profesorze. |
| 00:13:09 |
Ten sam pokój? |
| 00:13:11 |
- Tak. |
| 00:14:22 |
Dowiedziałem się-- |
| 00:14:24 |
co szpiedzy wiedzą |
| 00:14:27 |
Maximilian Theo Aldorfer. |
| 00:14:30 |
" Robił karierę w otoczeniu |
| 00:14:34 |
"Pracował w węgierskim oddziale |
| 00:14:37 |
Żyje pod przybranym nazwiskiem-- " |
| 00:14:40 |
"Numer teczki w Archiwum Norynberskim--" |
| 00:14:44 |
jest cyfra 3 oznaczająca płotkę |
| 00:14:47 |
Jest jednak także następująca notatka... |
| 00:14:50 |
"Zaprzyjaźniony z |
| 00:14:54 |
Mogą go |
| 00:15:01 |
Max miał wyobraźnię. |
| 00:15:04 |
Lubił udawać |
| 00:15:07 |
Robił wtedy niezwykłe zdjęcia. |
| 00:15:12 |
Nie powinien ocaleć |
| 00:15:17 |
Ale ktoś może żyć. |
| 00:15:22 |
Poznajesz ? |
| 00:15:30 |
Chyba pamiętam. |
| 00:15:33 |
Ktoś może wiedzieć, czy przeżyła? |
| 00:15:35 |
Może Mario? |
| 00:15:37 |
- Kto to jest Mario? |
| 00:15:42 |
Przeżył, |
| 00:15:44 |
Po wojnie ożenił się z Gretą Heller. |
| 00:15:48 |
A tak. |
| 00:15:52 |
Miał kiedyś zeznawać. |
| 00:15:56 |
Będzie na następnym spotkaniu. |
| 00:15:59 |
Zobaczymy, co wie. |
| 00:16:03 |
Dobrze. |
| 00:16:05 |
Widziałeś Maxa? |
| 00:20:28 |
Czego dodać? |
| 00:20:30 |
Luminalu. |
| 00:20:44 |
Bert, lepiej poczytaj. |
| 00:20:48 |
Próbowałem. |
| 00:20:50 |
Kiedy czytam, myślę, |
| 00:20:54 |
Wstaję, wychodzę |
| 00:21:02 |
Musisz mieć ochroniarza. |
| 00:21:04 |
Chciałbym ciebie. |
| 00:21:07 |
wziąłbym ciebie |
| 00:21:11 |
Chciałbyś? |
| 00:21:16 |
Oczywiście. |
| 00:21:18 |
Mówisz tak, |
| 00:21:24 |
- Nie. |
| 00:21:26 |
Nie chcesz podcierać cudzych tyłków. |
| 00:21:42 |
Ostrożnie. |
| 00:21:55 |
Jesteś w tym dobry. |
| 00:22:08 |
"Interpretacja o wielkiej elegancji. |
| 00:22:11 |
"Przejdzie do historii |
| 00:22:13 |
opery narodowej-- " |
| 00:22:19 |
"Muszę przyznać, że |
| 00:22:22 |
"umiejętności |
| 00:22:24 |
który przybył do nas na fali |
| 00:22:30 |
Nie słuchasz ? |
| 00:22:33 |
Masz to gdzieś. |
| 00:22:36 |
Ale ja chcę znać twoje zdanie. |
| 00:22:38 |
A ja chcę mieć spokój. |
| 00:22:40 |
O co chodzi ? Zawsze |
| 00:22:43 |
Czytamy je razem. |
| 00:22:46 |
- Chcę wyjechać. |
| 00:22:49 |
Wyjeżdżam stąd. |
| 00:22:52 |
Jeśli chodzi o pierwsze skrzypce, |
| 00:22:56 |
Panna Hader gra swoje jak idiotka. |
| 00:22:59 |
Wyjeżdżam! |
| 00:23:05 |
Zwariowałaś?. |
| 00:23:09 |
Jadę sama. |
| 00:23:13 |
Dokąd? |
| 00:23:16 |
Jak najdalej od tego |
| 00:23:19 |
I od tego kraju. |
| 00:23:23 |
Rozumiem. |
| 00:23:26 |
Ale tak się cieszyłaś. |
| 00:23:30 |
Co się stało? |
| 00:23:33 |
To jeszcze tylko kilka dni. |
| 00:23:36 |
Jutro Frankfurt. Trzy dni w Berlinie, |
| 00:23:48 |
Jesteś niesamowita. |
| 00:23:53 |
- Nie otwieraj. |
| 00:23:56 |
- Proszę. |
| 00:24:04 |
- Dzień dobry. |
| 00:24:06 |
- Dziękuję. |
| 00:24:10 |
Mamy już plan. |
| 00:24:13 |
Przygotuj pokój. |
| 00:24:17 |
Znalazłem świadka. |
| 00:24:19 |
Pamiętasz kucharza Maria? |
| 00:24:23 |
Nie mogłeś zaczekać? |
| 00:24:26 |
Chcę szybko zamknąć twoją sprawę. |
| 00:24:31 |
Nie przyszedłeś obejrzeć lokalu. |
| 00:24:35 |
O co chodzi? |
| 00:24:40 |
O sprawę. |
| 00:24:43 |
Klaus zaczyna poganiać. |
| 00:24:47 |
Kiedyś musiał cię wezwać, |
| 00:24:53 |
Uważaj. |
| 00:24:57 |
Zwłaszcza kapusie. |
| 00:25:03 |
Chcę mieć spokój. |
| 00:25:19 |
Zje pan coś? |
| 00:25:21 |
Tak. Dziękuję. |
| 00:25:24 |
Jak interes? |
| 00:25:26 |
Dobrze, dzięki niemu. |
| 00:25:30 |
Idź już. |
| 00:25:34 |
Na razie. |
| 00:25:42 |
- Widziałeś Klausa? |
| 00:25:44 |
- Powiedział coś? |
| 00:25:46 |
Pytał o tę twoją dziewczynę. |
| 00:25:49 |
Córkę socjalisty. |
| 00:25:52 |
Była z Wiednia, prawda? |
| 00:25:57 |
Dziwni z was ludzie. |
| 00:26:01 |
Nie pójdę na policję. |
| 00:26:06 |
Klaus pokazał mi-- |
| 00:26:14 |
Pokazał mi zdjęcie |
| 00:26:16 |
Powiedziałem, że nic nie pamietam, |
| 00:26:20 |
że jej nie poznaję. |
| 00:26:23 |
Chcę mieć spokój. |
| 00:26:29 |
Dziękuję, Mario. |
| 00:26:33 |
Nigdy nie powiedziałem nikomu |
| 00:26:36 |
jak ty się uratowałeś. |
| 00:26:41 |
Czasami, żeby się ratować, |
| 00:26:43 |
warto zapłacić każdą cenę. |
| 00:26:46 |
Ale ze mną się nie porównuj. |
| 00:26:49 |
Wiem. |
| 00:26:55 |
Ale mam ochotę |
| 00:26:57 |
na spokojną rozmowę. |
| 00:27:02 |
Wybierzemy się na ryby. |
| 00:27:05 |
Byle nie na długo. |
| 00:27:09 |
- Może w niedzielę? |
| 00:27:15 |
OK, Mario. |
| 00:33:26 |
- Samochód czeka. |
| 00:33:28 |
Już idę. |
| 00:33:38 |
Pojutrze w Hotelu Weber. |
| 00:33:42 |
Wyślę po ciebie samochód na lotnisko. |
| 00:33:51 |
Jesteś dziwna. |
| 00:33:53 |
Teraz pewnie wolałabyś |
| 00:33:57 |
Co z tymi zakupami ? |
| 00:33:59 |
- Nieważne. |
| 00:34:02 |
Przyjedź wieczorem |
| 00:34:05 |
Rzeczy każe przesłać |
| 00:34:08 |
Nie, jestem niemądra. |
| 00:34:15 |
Hotel Weber, pojutrze. |
| 00:34:19 |
Będę tęsknić. |
| 00:34:29 |
Dzień dobry. |
| 00:34:31 |
Mają państwo rezerwację? |
| 00:36:21 |
Ani śladu ryb. |
| 00:36:24 |
Klient mówił, że złowił |
| 00:36:27 |
Nie uwierzyłem. |
| 00:36:32 |
Co innego pstrąg. |
| 00:36:36 |
O co chodzi, Max? |
| 00:36:38 |
Co ty robisz? |
| 00:36:42 |
Nie! |
| 00:39:36 |
- Ile? |
| 00:41:28 |
Pan wyrzuca mi, że kładę nacisk na materię sprawy |
| 00:41:31 |
kosztem aspektu psychologicznego. |
| 00:41:34 |
Jestem jednak prawnikiem |
| 00:41:37 |
Z 300 spraw naszych kolegów |
| 00:41:40 |
200 złożyli świadkowie, |
| 00:41:46 |
a 100 Aliancka Komisja Zbrodni Wojennych. |
| 00:41:49 |
Bardzo groźna jest inna organizacja |
| 00:41:51 |
działająca tutaj w Wiedniu. |
| 00:41:54 |
Mają akta oficerów SS, |
| 00:41:58 |
Dotrę także do tych dokumentów. |
| 00:42:06 |
Pomówmy o dowodach w sprawie Maxa. |
| 00:42:10 |
Mogą go pogrążyć. |
| 00:42:15 |
To były jego rozkazy. |
| 00:42:20 |
Posyłał ludzi na egzekucje. |
| 00:42:25 |
Jak zwykle muszę wyjaśnić, |
| 00:42:29 |
czy też dotarłem |
| 00:42:33 |
A wtedy Max pozostanie w cieniu, |
| 00:42:36 |
na czym mu zależy. |
| 00:43:05 |
Chcemy wspólnie zgłębić naszą przeszłość |
| 00:43:09 |
by mówić o niej swobodnie, |
| 00:43:12 |
bez strachu. |
| 00:43:15 |
Musimy wyjaśnić, |
| 00:43:21 |
Jeśli tak, musimy się od niego uwolnić. |
| 00:43:23 |
Kompleks to zaburzenie psyche, |
| 00:43:28 |
Nie oszukujmy się. |
| 00:43:31 |
lecz wpatrzone w nas oczy |
| 00:43:35 |
Wiadomości o świadkach otrzymujemy |
| 00:43:37 |
Był bardzo pożyteczny. |
| 00:43:40 |
Wezwałem go na dzisiaj |
| 00:43:44 |
- Kto go widział? |
| 00:43:46 |
Wiesz o mnie wszystko. |
| 00:43:50 |
Taki mam zawód. |
| 00:43:57 |
Wiem. Ja mówię, |
| 00:44:00 |
Ale to coś |
| 00:44:03 |
Właśnie. |
| 00:44:07 |
Jest coś jeszcze. |
| 00:44:10 |
Gram rolę adwokata diabła. |
| 00:44:12 |
Zbieram obciążające dokumenty, |
| 00:44:16 |
po wszystkim wręczam koledze |
| 00:44:20 |
Mam też listę świadków, |
| 00:44:23 |
Bardzo pilnie... |
| 00:44:26 |
bo nad nimi trudniej zapanować |
| 00:44:29 |
Max,uwierz Klausowi. |
| 00:44:32 |
Pamiętasz moją sprawę? |
| 00:44:34 |
Czułem się tak okropnie jak ty teraz. |
| 00:44:36 |
Pomogło mi to, że mogłem mówić, |
| 00:44:39 |
Tak bezlitośnie mnie oskarżał. |
| 00:44:44 |
Pamiętasz? |
| 00:44:47 |
Po wszystkim poczułem ogromną ulgę. |
| 00:44:49 |
Może dlatego, że Klaus |
| 00:44:53 |
To samo zrobi i z twoimi. |
| 00:44:55 |
NIe ma po nas śladu w żadnym archiwum. |
| 00:44:59 |
Z tobą będzie tak samo, Max. |
| 00:45:06 |
Klaus ? |
| 00:45:09 |
Może nie ma świadków. |
| 00:45:14 |
Ale jeśli są, |
| 00:45:17 |
Niech zapomną. |
| 00:45:31 |
Tysiąc, dziesięć tysięcy nazwisk |
| 00:45:35 |
to nic w porównaniu z wrażeniem |
| 00:45:38 |
jakie robi świadek z krwi i kości |
| 00:45:43 |
Są bardzo groźni. |
| 00:45:46 |
Moja powinność to odnaleźć ich, |
| 00:45:50 |
i wykluczyć ze sprawy. |
| 00:46:03 |
Nasze sprawy prowadzimy w tajemnicy. |
| 00:46:05 |
Mają także walor terapeutyczny. |
| 00:46:08 |
Im bardziej nas poruszą, |
| 00:46:12 |
Świadek wywołuje te same reakcje... |
| 00:46:14 |
bo wchodzi w szczegóły, |
| 00:46:18 |
Przecież widziałeś ? Musimy |
| 00:46:22 |
żeby sprawdzić nasze możliwości obrony. |
| 00:46:26 |
Musimy się bronić. |
| 00:46:30 |
Jeśli chcesz żyć |
| 00:46:35 |
Ale my musimy odzyskać |
| 00:46:39 |
Nie chcemy się poddawać. |
| 00:46:43 |
Ja się nie poddałem! |
| 00:46:51 |
Jestem z wami. |
| 00:46:56 |
To dobrze. |
| 00:46:58 |
Ja, Klaus, Kurt, Dobson, Bert, |
| 00:47:01 |
Dowody znikły. |
| 00:47:05 |
Nie wierzę |
| 00:47:12 |
Chcę mieć spokój. |
| 00:47:16 |
Wróćmy do sprawy. |
| 00:47:19 |
Muszę znaleźć świadka... |
| 00:47:22 |
którego rozpoznał Mario. |
| 00:47:24 |
Kto to jest? |
| 00:47:27 |
Wiem tylko, że to kobieta. |
| 00:47:37 |
Nie wiem, o kogo chodzi. |
| 00:47:40 |
Chciałabym zamówić rozmowę |
| 00:47:45 |
Numer? Chwileczkę. |
| 00:48:00 |
347-229. |
| 00:48:02 |
Natychmiast. |
| 00:48:41 |
Chodzi o rozmowę z Frankfurtem. |
| 00:48:44 |
Frankfurt. 347-229. |
| 00:48:49 |
Chcę ją odwołać. |
| 00:49:21 |
Co z moją rozmową? |
| 00:50:25 |
Wszystkie linie są zajęte. |
| 00:50:38 |
Dlaczego tu przyjechałaś? |
| 00:50:48 |
Dlaczego? |
| 00:50:50 |
Dlaczego? |
| 00:50:56 |
Chcesz mnie wydać? |
| 00:51:01 |
Odpowiedz! |
| 00:51:03 |
Dlaczego? |
| 00:51:42 |
Wypuść mnie! |
| 00:52:13 |
Ty dziwko. |
| 00:52:42 |
Za długo. |
| 00:52:53 |
- Powiedz mi! |
| 00:52:58 |
Powiedz mi, co mam robić! |
| 00:53:03 |
Nie! |
| 00:53:19 |
Tak cię kocham. |
| 00:54:39 |
Moja mała. |
| 00:55:02 |
Nikogo nie ma. |
| 00:55:05 |
Poszedł na górę. |
| 00:55:12 |
- Jest na górze. |
| 00:55:15 |
Wezwali go. |
| 00:55:18 |
Na długo? |
| 00:55:20 |
To zależy od tej kobiety. |
| 00:55:24 |
- Co to za kobieta? |
| 00:55:28 |
- Amerykanka? |
| 00:55:36 |
Żona dyrygenta. |
| 00:55:40 |
- Gdzie jest jej mąż? |
| 00:56:19 |
Telegram od męża. |
| 00:56:41 |
Jeśli chcesz zadzwonić, |
| 00:56:44 |
podnieś słuchawkę. |
| 00:57:14 |
- Co ty tu robisz? |
| 00:57:16 |
- O tej porze ? Co robisz? |
| 00:57:19 |
Idź na dół. |
| 00:58:03 |
Gdy wszystko wydaje się stracone, |
| 00:58:07 |
dzieje się coś nieoczekiwanego. |
| 00:58:15 |
Umysł nadaje duchom kształty. |
| 00:58:19 |
Jak przed tym uciec? |
| 00:58:23 |
Przed zjawą |
| 00:58:27 |
z głosem i ciałem? |
| 00:58:32 |
Która jest częścią ciebie samego. |
| 00:59:04 |
Amen. |
| 01:00:06 |
Greta nie wierzy |
| 01:00:10 |
Była u prawnika, u Moritza. |
| 01:00:14 |
Z nikim nie rozmawiaj. |
| 01:00:16 |
Porozmawiam z lekarzem Grety. |
| 01:00:35 |
- Pan wyjeżdża? |
| 01:00:39 |
-Czy wezwać taksówkę? |
| 01:00:44 |
Proszę. |
| 01:00:51 |
Do Berlina też nie przyjadę. |
| 01:00:54 |
Spotkamy się w Nowym Jorku. |
| 01:00:57 |
Nie martw się. |
| 01:00:59 |
Wszystko w porządku. |
| 01:01:01 |
- Proszę to nadać. |
| 01:07:35 |
Witaj, Max. |
| 01:07:40 |
Muszę przygotować występ. |
| 01:07:46 |
Nie dziś, Bert. |
| 01:07:48 |
Muszę tu stać. |
| 01:07:50 |
Chcesz to tylko przełożyć, tak? |
| 01:07:53 |
Będę lepszy, |
| 01:07:56 |
Szkoda kwiatów. |
| 01:07:58 |
Chcę to tylko odłożyć. |
| 01:08:41 |
Zostaw. |
| 01:08:44 |
- Znowu złamiesz paznokieć. |
| 01:08:50 |
- Dziękuję. |
| 01:08:53 |
Masz kobietę? |
| 01:08:58 |
Nie. |
| 01:09:10 |
Dziękuję. |
| 01:09:14 |
Max, nie ufasz mi. |
| 01:09:18 |
Zmieniłeś się. |
| 01:09:36 |
Spotkałem ją. |
| 01:09:40 |
Moją małą. |
| 01:09:44 |
Dziewczynę z tamtych czasów? |
| 01:09:53 |
Eryko, znalazłem ją. |
| 01:09:58 |
I nikt jej nie dotknie. |
| 01:10:04 |
Któż by chciał to zrobić? |
| 01:10:06 |
Ale uważaj! |
| 01:10:11 |
musisz ją wykluczyć. |
| 01:10:20 |
- Ale-- |
| 01:10:24 |
Kocham ją. |
| 01:10:27 |
Zwariowałeś. |
| 01:10:35 |
Była moją małą dziewczynką. |
| 01:10:39 |
Była taka młoda. |
| 01:10:42 |
- Już nie jest. |
| 01:10:45 |
Jest. |
| 01:10:52 |
Dla mnie jest |
| 01:11:00 |
Tak zakochanego jeszcze cię nie widziałam. |
| 01:11:06 |
Myślałem, że nie żyje. |
| 01:11:10 |
Co za romantyczna historia. |
| 01:11:20 |
Nie jest romantyczna. |
| 01:11:24 |
- Nie ? |
| 01:11:29 |
tylko biblijna. |
| 01:11:32 |
Opowiedz. |
| 01:11:43 |
Jest jak z Biblii. |
| 01:11:46 |
- Opowiedzieć? |
| 01:11:51 |
To nie będzie przyjemne. |
| 01:11:53 |
Mów. |
| 01:11:58 |
Było to dawno temu. |
| 01:12:02 |
Pamiętasz, jak dawno? |
| 01:16:18 |
Johann był więźniem. |
| 01:16:22 |
Poprosiła, |
| 01:16:27 |
Nagle, |
| 01:16:29 |
nie wiedzieć czemu, |
| 01:16:32 |
pomyślałem o histori Salome. |
| 01:16:40 |
Nie mogłem się oprzeć. |
| 01:16:47 |
Jest to więc historia biblijna. |
| 01:16:49 |
- Biedny Max. |
| 01:16:56 |
Powiedziałem, że spełniłem jej prośbę, |
| 01:17:01 |
Byłeś i jesteś nienormalny. |
| 01:17:04 |
Normalny, nienormalny! Wtedy? |
| 01:17:06 |
Komu to osądzać? |
| 01:17:11 |
Pamiętaj, |
| 01:17:14 |
jedziemy na tym samym wózku. |
| 01:20:16 |
Możesz wyznaczyć datę kolejnego spotkania |
| 01:20:19 |
i pamiętaj o zasadach. |
| 01:20:24 |
Zawsze pamiętam. |
| 01:20:26 |
Przekonaj ich, a nie mnie. |
| 01:20:30 |
- Wy nie ufacie mnie, a ja wam. |
| 01:20:34 |
Nasze dochodzenia pozwalają zapomnieć o przeszłości. |
| 01:20:37 |
- Musimy sobie pomagać. |
| 01:20:44 |
Czekamy na ważną informację. |
| 01:20:47 |
Gdzie znajdziemy świadka, |
| 01:20:55 |
Nie wiem, o czym mówisz. |
| 01:21:05 |
O której mam cię zbudzić? |
| 01:21:40 |
Dlaczego? |
| 01:21:42 |
- Żeby cię nie zabrali. |
| 01:21:47 |
Klaus, Bert, Hans. |
| 01:21:58 |
- Nie ma się z czego śmiać. |
| 01:22:00 |
A jak przyniosą pilnik? |
| 01:22:02 |
To się broń. |
| 01:22:09 |
Nie śmiej się! |
| 01:23:31 |
Była tu policja. |
| 01:23:34 |
Szukają pani Atherton-- |
| 01:23:37 |
To mnie płaciła za pokój. |
| 01:23:40 |
Ciebie też przesłuchają. |
| 01:23:46 |
Chcę zadać kilka pytań |
| 01:23:50 |
i obejrzeć panią. |
| 01:23:53 |
Nie musiałem czekać, |
| 01:23:56 |
ale z nim nie chcę rozmawiać. |
| 01:23:58 |
Nie przy pani. |
| 01:24:02 |
Kiedy zaczęła się sprawa, |
| 01:24:06 |
- Na lepsze. |
| 01:24:09 |
Wreszcie zrozumiał, jacy jesteście. |
| 01:24:12 |
Nic się nie zmieniło, prawda? |
| 01:24:15 |
Nieprawda. |
| 01:24:18 |
Jesteśmy uleczeni |
| 01:24:21 |
- Na to nie ma lekarstwa. |
| 01:24:24 |
- Dlatego jest pani z nim. |
| 01:24:30 |
Jest pani zagubiona. |
| 01:24:33 |
Błąka się pani w przeszłości. |
| 01:24:37 |
Max to coś więcej niż przeszłość. |
| 01:24:40 |
Proszę iść na policję. |
| 01:24:43 |
Mogę panią zaprowadzić. |
| 01:24:50 |
- Doktorze Vogler, pamiętam pana |
| 01:24:54 |
i pańskie rozkazy. |
| 01:24:57 |
A pamięta pani, |
| 01:25:03 |
Nie. |
| 01:25:05 |
Nie mogę pani zmusić |
| 01:25:10 |
ale niech pani złoży zeznania, |
| 01:25:13 |
żeby się przekonać |
| 01:25:17 |
- Dobrze mi tu. |
| 01:25:20 |
Chcecie żyć w spokoju? |
| 01:25:24 |
Warunkiem spokoju... |
| 01:25:30 |
jest jednak |
| 01:25:33 |
i przestrzeganie umów. |
| 01:25:35 |
Proszę powtórzyć to Maxowi. |
| 01:25:38 |
Mogliśmy wydać go policji |
| 01:25:41 |
Nie wydaliśmy. Max jest chory. |
| 01:25:44 |
Musimy być blisko. |
| 01:25:46 |
On cię więzi. |
| 01:25:50 |
Jestem tu z własnej woli. |
| 01:25:53 |
Ten łańcuch jest po to, |
| 01:25:56 |
To miałaby być przeszkoda ? |
| 01:25:59 |
Głupcy. |
| 01:26:03 |
Nie chcemy przemocy. |
| 01:26:06 |
Wiem, jak kończą wasi świadkowie. |
| 01:26:09 |
Max mi powiedział. |
| 01:26:11 |
Max nic nie wie. |
| 01:26:14 |
Jest pomylony. |
| 01:26:18 |
Precz. |
| 01:26:20 |
Odejdź! |
| 01:26:26 |
Jeśli zmienisz zdanie, |
| 01:26:28 |
jeśli teń łańcuch stanie się za ciężki, zadzwoń. |
| 01:27:23 |
- Dzień dobry. |
| 01:27:26 |
W nocy słyszałam jakieś hałasy. |
| 01:27:30 |
Wiem, że późno pan wraca. |
| 01:27:34 |
- Włamali się? |
| 01:27:36 |
Ktoś tu był. |
| 01:27:40 |
Robi się niebezpiecznie, |
| 01:27:42 |
mieszkam sama. |
| 01:27:44 |
To tylko pani wyobraźnia. |
| 01:27:54 |
Byli tu? |
| 01:28:01 |
- Kto to był? |
| 01:28:05 |
Czego chciał? |
| 01:28:13 |
- Mów! |
| 01:28:16 |
Mów! |
| 01:28:21 |
- O czym rozmawialiście? |
| 01:28:30 |
Odesłałam go. |
| 01:28:42 |
Dlaczego chcesz odejść? |
| 01:28:45 |
To boli. |
| 01:29:31 |
Kocham cię. |
| 01:29:41 |
Szuka jej policja i mąż. |
| 01:29:44 |
Jeśli znajdą, |
| 01:29:48 |
Nie znajdą, |
| 01:29:51 |
Będą milczeć. |
| 01:29:54 |
- Co z tego? |
| 01:29:56 |
i liczyć na to, |
| 01:29:59 |
Max, zgodziłeś się na tę sprawę. |
| 01:30:02 |
- Przyprowadż świadka. |
| 01:30:05 |
Ta wasza sprawa to farsa. |
| 01:30:07 |
- Proces nie jest farsą. |
| 01:30:10 |
To cyrk dla wariatów. |
| 01:30:13 |
- Wariatem jesteś ty. Twoja dziwka też. |
| 01:30:16 |
- Przestań. |
| 01:30:22 |
Żeby nikt nas nie słyszał. |
| 01:30:24 |
Stało się coś ważnego? |
| 01:30:27 |
Max ukrywa groźnego świadka |
| 01:30:31 |
i nie chce zamknąć sprawy. |
| 01:30:33 |
Zamknie. |
| 01:30:39 |
Zostałeś komunistą ? |
| 01:30:42 |
Typowy zarzut ! |
| 01:30:46 |
Nie jesteś komunistą |
| 01:30:49 |
- Należysz do nas. |
| 01:30:53 |
Drań! |
| 01:30:55 |
Mamy wspólny cel. |
| 01:30:59 |
Mamy dobre profesje. |
| 01:31:01 |
Nawet ja jestem szanowany. |
| 01:31:04 |
Ty też mógłbyś zmienić zawód. |
| 01:31:06 |
Bert, jeśli chcę żyć-- |
| 01:31:10 |
jak mysz pod miotłą, |
| 01:31:16 |
Mam powody, |
| 01:31:22 |
Wstydzę się dnia. |
| 01:31:25 |
Jesteśmy dumni... |
| 01:31:27 |
że dostąpiliśmy zaszczytu |
| 01:31:30 |
Gdybym miał cofnąć czas, |
| 01:31:34 |
- Sieg Heil! |
| 01:31:51 |
Tutaj. |
| 01:31:55 |
- Przynieś resztę. |
| 01:32:15 |
Policja cię szuka. |
| 01:32:22 |
Był u nich twój mąż. |
| 01:32:25 |
Przesłuchali wszystkich. Pytali |
| 01:32:29 |
Pytali i pytali. |
| 01:32:34 |
Mnie nie podejrzewają. |
| 01:32:39 |
Klaus przekonał ich |
| 01:32:43 |
Byli uprzejmi. |
| 01:32:47 |
Ten Klaus... |
| 01:32:50 |
Boże. |
| 01:32:55 |
Odszedłem z pracy. |
| 01:33:09 |
Rzuciłem hotel. |
| 01:33:17 |
Nie chcę zostawiać cię samej. |
| 01:33:35 |
- Pańskie zamówienie. |
| 01:33:43 |
- Proszę, jutro przynieście to samo. |
| 01:33:50 |
Zmienił pan zamki ? |
| 01:33:53 |
- Ja musiałem. |
| 01:33:57 |
- Chwileczkę. |
| 01:34:00 |
- Proszę go wziąć. |
| 01:34:16 |
Po co to jedzenie? |
| 01:34:20 |
Zostaniemy w domu. |
| 01:34:25 |
Nie podchodź do okna. |
| 01:34:34 |
Boisz się? |
| 01:34:43 |
Długo to potrwa? |
| 01:34:53 |
Cóż, nie miałabyś kłopotów, |
| 01:34:58 |
gdybyś poszła na policję. |
| 01:35:20 |
- Spóźniłeś się. |
| 01:35:22 |
Milcz. |
| 01:35:44 |
Chodzi o moje zamówienie. |
| 01:35:50 |
Stróż powiedział gońcowi |
| 01:35:55 |
Jestem w domu. |
| 01:35:59 |
Niech goniec przyjdzie |
| 01:36:02 |
Zaraz ktoś pójdzie. |
| 01:36:05 |
- Dziękuję. |
| 01:36:10 |
- Jakąś wędlinę. |
| 01:36:16 |
Jestem prawnikiem. |
| 01:36:19 |
Mój syn zginął w Afryce, w'43. |
| 01:36:23 |
pewnie jest pan dumny? |
| 01:36:25 |
- Nadal czekam na rentę. |
| 01:36:41 |
Musimy racjonować żywność. |
| 01:37:06 |
Od 10 dni nie dostał żywności. |
| 01:37:09 |
- Sąsiedzi nic nie zauważyli? |
| 01:37:12 |
Czas działać, Hans. |
| 01:37:14 |
Jak tam Greta? |
| 01:37:18 |
Całkiem nieźle. |
| 01:39:07 |
Zostaw ! |
| 01:39:38 |
Max ? Tu Oscar. |
| 01:39:41 |
-Dzwoniłeś ? |
| 01:39:45 |
Nie mogłem... |
| 01:39:47 |
Oscar, słuchaj. |
| 01:39:53 |
Jest źle. |
| 01:39:55 |
Wybacz-- |
| 01:39:58 |
mam spotkanie. |
| 01:40:03 |
Boisz się czegoś? |
| 01:40:06 |
Widzisz, ja-- |
| 01:40:09 |
Nie chcę się w to mieszać-- |
| 01:40:12 |
Zrozum. |
| 01:40:14 |
Nadal cekam na rentę. |
| 01:40:17 |
Ach. |
| 01:40:22 |
Dziękuję, Oskarze. |
| 01:45:03 |
Twoja mała |
| 01:45:08 |
Czego chcesz ? |
| 01:45:11 |
Pomóc ci. |
| 01:45:17 |
Przyślij bombonierkę. |
| 01:45:20 |
Max, nasi przyjaciele nie żartują. |
| 01:45:24 |
- Zostaw to wszystko-- |
| 01:45:29 |
Moja mała-- Pamiętasz ją? |
| 01:45:34 |
Czeka na mnie. |
| 01:46:33 |
Jestem głodna. |
| 01:47:23 |
Przepraszam, nie mogę wyjść z mieszkania. |
| 01:47:28 |
Kupi mi pani coś do jedzenia? |
| 01:47:29 |
Dlaczego ? Jest pan chory? |
| 01:47:32 |
- Nie ja. |
| 01:47:36 |
- Jesteśmy głodni. |
| 01:47:49 |
Czekam na ciebie. |
| 01:47:53 |
Adolf, kup mi coś do jedzenia. |
| 01:47:57 |
Dobrze, |
| 01:49:02 |
- Nie odbiera. |
| 01:49:04 |
Odłożył słuchawkę. |
| 01:49:13 |
Długo znasz Maxa? |
| 01:49:17 |
Nie mówmy o tym. |
| 01:49:19 |
Nie tańczysz dla niego? |
| 01:49:23 |
Opuścił mnie. |
| 01:55:43 |
Wystąpili: |
