|
Robinson Crusoe
|
| 00:00:14 |
Μετάφραση ελληνικών υποτίτλων: |
| 00:00:31 |
Είμαι δημοσιογράφος Ρόμπερτ. |
| 00:00:33 |
ελάχιστο ενδιαφέρον έχω για τις |
| 00:00:36 |
Είσαι συγγραφέας |
| 00:00:38 |
Είναι η μοίρα σου |
| 00:00:40 |
την ιστορία αυτού του |
| 00:00:42 |
μια ιστορία εντατικού αγώνα... |
| 00:00:43 |
απίστευτης φιλίας και |
| 00:00:46 |
στο κοινό. |
| 00:00:47 |
-Πολύ καλά, |
| 00:00:49 |
Γεμάτη ζωή, θάνατο |
| 00:00:52 |
Θα μπορούσες να |
| 00:00:53 |
για το θέατρο κύριε. |
| 00:00:55 |
Παρ' όλα αυτά, |
| 00:00:56 |
τί σχέση έχει αυτή |
| 00:00:57 |
με ένα ξοφλημένο |
| 00:00:59 |
-Επειδή Ντάνιελ... |
| 00:01:00 |
είσαι ο αγαπημένος μου |
| 00:01:03 |
-Και τί είναι αυτό; |
| 00:01:05 |
-Ένα νεοανακαλυφθέν ημερολόγιο |
| 00:01:09 |
-Τότε, είναι αληθινή αυτή |
| 00:01:11 |
-Κάθε της λέξη! |
| 00:01:18 |
-Ένα ημερολόγιο ενός |
| 00:01:22 |
-Διάβασε το Ντάνιελ! |
| 00:01:24 |
Είμαι σίγουρος ότι θα |
| 00:01:27 |
την ιστορία που αφηγείται. |
| 00:01:38 |
"Έτσι λοιπόν ξεκινά η ιστορία μου... |
| 00:01:40 |
όπως κάθε άλλη |
| 00:01:42 |
ΣΚΩΤΙΑ 1703 |
| 00:01:44 |
ΣΚΩΤΙΑ 1703 |
| 00:01:47 |
Όσο όμως η οικογένεια της |
| 00:01:50 |
τόσο ξέπεφτε η |
| 00:01:53 |
Έτσι λοιπόν, η γυναίκα που |
| 00:01:56 |
αναγκάστηκε να αρραβωνιαστεί |
| 00:01:58 |
Με τον αγαπητό μου φίλο, |
| 00:02:06 |
Αυτός παρ' όλο που ήξερε για το |
| 00:02:09 |
αρνήθηκε να απαλλάξει τη |
| 00:02:13 |
-Δεν χρειάζεται να |
| 00:02:15 |
-Πώς αλλιώς; |
| 00:02:20 |
Να χαλάσω τον αρραβώνα και να |
| 00:02:29 |
-Πάτρικ! |
| 00:02:31 |
Ήμαστε φίλοι κάποτε. |
| 00:02:34 |
Δεν μετρά καθόλου αυτό για σένα; |
| 00:02:37 |
-Ήμασταν, Κρούσο! |
| 00:02:44 |
Αλλά όχι πια. |
| 00:02:54 |
Τότε ας συνεχίσουμε |
| 00:03:52 |
-Θα γίνει γυναίκα μου Ρόμπιν. |
| 00:03:55 |
Είναι θέλημα Θεού. |
| 00:03:57 |
Ξέρεις ότι εγώ και η Μαίρη |
| 00:04:00 |
-Πάτρικ! |
| 00:04:01 |
-Δεν είναι δική σου η διαφορά Τζέιμς. |
| 00:04:04 |
-Δεν είσαι όπως τα |
| 00:04:10 |
Μην συμπεριφέρεσαι όπως κι αυτοί. |
| 00:04:30 |
-Δεν θα ξανασμίξετε ποτέ! |
| 00:04:40 |
-Πάτρικ! |
| 00:04:45 |
-Όχι! Όχι! Όχι! |
| 00:04:46 |
Θεέ μου συγχώρα με. |
| 00:05:06 |
-Είναι νεκρός κύριε. |
| 00:05:10 |
Δολοφόνε! |
| 00:05:18 |
-Πήγαινε στο άλογο σου κύριε. |
| 00:05:20 |
-Δεν φεύγω. |
| 00:05:21 |
-Φύγε κύριε, τώρα! |
| 00:05:35 |
-Δολοφόνε! |
| 00:06:48 |
Φυσικά ήξερε πως |
| 00:06:49 |
Του το είχα πει ξεκάθαρα. |
| 00:06:50 |
Παρ' όλ' αυτά αποφάσισε |
| 00:06:52 |
Και οι δυο επιλέξατε να |
| 00:06:53 |
Τί είναι αυτά που λες Μαίρη; |
| 00:06:55 |
Πιστεύεις ότι θα σκότωνα |
| 00:06:57 |
Έφυγα. |
| 00:06:58 |
Δέχτηκες την πρόκληση του. |
| 00:06:59 |
Ένας σοφότερος θα έκανε κάτι |
| 00:07:04 |
Τα αδέρφια του θα |
| 00:07:05 |
Ήδη αυτό ζητούν. |
| 00:07:09 |
Ήταν φίλος μου Μαίρη. |
| 00:07:12 |
Ποτέ μου δεν θα ήθελα... |
| 00:07:13 |
τέτοιο φοβερό τέλος για |
| 00:07:22 |
Πρέπει να φύγεις τώρα. |
| 00:07:23 |
Δεν είσαι πια ασφαλής. |
| 00:07:25 |
Θα είμαι ποτέ ασφαλής Μαίρη; |
| 00:07:27 |
Ο χρόνος θα γιατρέψει την πληγή |
| 00:07:29 |
Θα εξηγήσω στην οικογένεια του |
| 00:07:32 |
Θα καταλάβουν. |
| 00:07:34 |
Φύγε με τον αμαξά. |
| 00:07:36 |
Μπορείς να τον εμπιστευτείς. |
| 00:07:38 |
Θα σε πάρει στο Εδιμβούργο... |
| 00:07:39 |
και θα φροντίσει για |
| 00:07:45 |
Έλα πίσω σοφότερος με τις |
| 00:07:49 |
Σ'ένα χρόνο... |
| 00:07:52 |
Και θα παντρευτούμε. |
| 00:07:54 |
Αν γίνουν 13 μήνες Ρόμπιν... |
| 00:07:58 |
θα πρέπει να παντρευτώ άλλον; |
| 00:08:03 |
Σ' αγαπώ. |
| 00:08:07 |
Πάντα θα βλέπω το πρόσωπο σου |
| 00:08:35 |
Μόνο για ένα χρόνο. |
| 00:08:40 |
Όχι περισσότερο. |
| 00:09:53 |
Κι έτσι μπάρκαρα για |
| 00:09:55 |
το μόνο μέρος όπου |
| 00:10:00 |
Για πολλούς μήνες αρμενίζαμε στους |
| 00:10:04 |
Αράξαμε σε μυστηριώδη |
| 00:10:06 |
κάτω από το Σταυρό του Νότου. |
| 00:10:08 |
Κολυμπήσαμε με γοργόνες... |
| 00:10:10 |
και φορτώσαμε εξαίσια φορτία... |
| 00:10:12 |
μεταξιού και μπαχαρικών, |
| 00:10:16 |
Μια φορά μεταφέραμε ακόμα και... |
| 00:10:17 |
ανθρώπινο φορτίο από δούλους. |
| 00:10:26 |
Η Θεία Πρόνοια αποφάσισε να |
| 00:10:30 |
μα ακόμα δεν είχα |
| 00:10:33 |
Παρ' ότι είχα υπηρετήσει |
| 00:10:36 |
ήταν το ακαδημαϊκό |
| 00:10:37 |
και η αγάπη μου |
| 00:10:39 |
που οδήγησαν τον καπετάνιο |
| 00:10:42 |
να εξιστορήσω το χρονικό |
| 00:10:49 |
-Περάστε μέσα. |
| 00:10:51 |
Χαιρετίσματα από τον |
| 00:10:53 |
Ευχαριστώ. |
| 00:11:02 |
Παρά το ότι ο θάνατος του Πάτρικ |
| 00:11:05 |
Η σκέψη της Μαίρης, |
| 00:11:08 |
γάμου μας που θα μπορούσε |
| 00:11:10 |
κρατούσε δυνατή τη θέληση μου |
| 00:11:16 |
-Μάλιστα κύριε. |
| 00:11:21 |
Το μικρό καράβι μας |
| 00:11:23 |
σε άσχημο καιρό και τρικυμισμένη |
| 00:11:26 |
Κάποτε οι καταιγίδες μπορούσε |
| 00:11:29 |
ή και περισσότερο, αλλά γινόμουν |
| 00:11:31 |
βλέποντας τις ικανότητες του καπετάνιου |
| 00:11:40 |
-Φαίνονται οι ακτές, έτσι; |
| 00:11:42 |
-Ίσια μπροστά. |
| 00:11:43 |
-Όρτσα. |
| 00:11:48 |
-Προσεγγίζουμε. |
| 00:11:50 |
-Πρύμνη μπρος. |
| 00:11:52 |
-Κλείστε τις μπουκαπόρτες! |
| 00:11:54 |
-Κλείστε τις μπουκαπόρτες! |
| 00:11:55 |
-Μάλιστα κύριε. |
| 00:12:12 |
Έλα εδώ! |
| 00:12:23 |
Θεέ μου! |
| 00:12:41 |
Θεέ μου! |
| 00:12:48 |
-Βγείτε έξω! |
| 00:12:49 |
Στρίψε το! |
| 00:12:57 |
Δώσ' μου το χέρι σου! |
| 00:12:58 |
Μην γίνεσαι ανόητος κύριε. |
| 00:13:00 |
Εμπρός! |
| 00:13:29 |
Μίκυ, βόηθα με! |
| 00:15:08 |
Μόλις έκανα τα πρώτα βήματα... |
| 00:15:10 |
σ' αυτή την άγνωστη γη... |
| 00:15:12 |
ένας τρόμος με κατέβαλε. |
| 00:15:13 |
Συνειδητοποίησα σε πόσο δύσκολη |
| 00:15:29 |
Γειά! |
| 00:15:44 |
Γειά! |
| 00:15:49 |
Όχι! |
| 00:15:53 |
Καθώς έβαζα τους συντρόφους |
| 00:15:55 |
ομολογώ πως σκεφτόμουν |
| 00:15:59 |
Δεν ήξερα σε ποιά |
| 00:16:02 |
σε ποιά χώρα ή έθνος... |
| 00:16:05 |
ή κατά πόσο θα μπορούσα να |
| 00:16:09 |
μόνος μου, |
| 00:16:12 |
ή για ένα μήνα. |
| 00:16:18 |
Πέρασα την πρώτη νύχτα μη |
| 00:16:21 |
τί κίνδυνοι μπορούσε |
| 00:16:24 |
και έμεινα ξάγρυπνος |
| 00:16:25 |
πως θα επιβίωνα |
| 00:16:27 |
χωρίς τροφή, όπλα ή |
| 00:16:37 |
Αλλά μαζί με την ανατολή του ήλιου, |
| 00:16:40 |
όταν αντίκρυσα το ναυάγιο |
| 00:16:42 |
που είχε παραμείνει εγκλωβισμένο |
| 00:16:45 |
Πάνω του μπορεί να έβρισκα τροφή |
| 00:16:50 |
για τη συντήρηση μου και όλα |
| 00:17:03 |
Εμπρός; |
| 00:17:05 |
Είναι κανείς εδώ; |
| 00:17:46 |
Βρήκα ότι το καράβι μας |
| 00:17:48 |
και ότι μόνο το μισό |
| 00:17:51 |
Το μπροστινό μέρος |
| 00:17:53 |
κι εκεί βρήκα μπαρούτι, όπλα... |
| 00:17:56 |
και προμήθειες. |
| 00:17:59 |
Ανακάλυψα τα εργαλεία |
| 00:18:01 |
Όντας ευγενής, |
| 00:18:04 |
για εργαλεία και τέχνες. |
| 00:18:06 |
Μολαταύτα αποφάσισα... |
| 00:18:08 |
ότι θα μάθαινα. |
| 00:18:23 |
Η μοναδική βάρκα του πλοίου... |
| 00:18:24 |
είχε γίνει κομμάτια |
| 00:18:27 |
μα βρήκα ένα κομμάτι της |
| 00:18:30 |
Τη χρησιμοποίησα σαν |
| 00:18:38 |
Χάρις στην παλλίροια |
| 00:18:41 |
η φτωχική μου σχεδία με μετέφερε |
| 00:18:45 |
’ρχισα να νιώθω πολύ περήφανος... |
| 00:18:47 |
με τα μέχρι τώρα κατορθώματα μου. |
| 00:18:55 |
Έτσι εκτίμησα πως η τύχη |
| 00:18:59 |
Είχα προμήθειες για |
| 00:19:00 |
εργαλεία και καλή ξυλεία, |
| 00:19:04 |
τον γέρο-σκύλο του καπετάνιου, |
| 00:19:16 |
Έλα Σκίππερ. |
| 00:19:20 |
Αυτό ήταν, δεν έχει άλλο. |
| 00:19:22 |
Από τώρα και στο εξής θα |
| 00:19:30 |
’ρχισα να κάνω καθημερινές |
| 00:19:33 |
στα ενδότερα, μακριά από |
| 00:19:34 |
διεισδύοντας όλο και πιο βαθιά |
| 00:19:36 |
στο εσωτερικό της |
| 00:19:40 |
Ήξερα μόνο πως θα πλέαμε |
| 00:19:42 |
από τις ακτές της Γουϊάνας |
| 00:19:44 |
και είχα υπόψην την πιθανότητα |
| 00:19:45 |
ο τόπος που ναυάγησα να ήταν |
| 00:19:48 |
όπου ίσως να συναντούσα |
| 00:20:17 |
Βρίσκομαι σε νησί. |
| 00:20:36 |
Έχοντας βάλει σκοπό να παρατηρώ |
| 00:20:38 |
κανένα πλοίο να πλέει |
| 00:20:40 |
αποφάσισα να εκγατασταθώ |
| 00:20:42 |
όσο πιο κοντά στην ακτή μπορούσα. |
| 00:20:45 |
Οι εβδομάδες έγιναν μήνες |
| 00:20:48 |
και δεν είχα δει |
| 00:20:51 |
Αλλά ήμουν σίγουρος πως πρέπει |
| 00:20:55 |
Κάποιο σκάφος θα περνούσε |
| 00:20:57 |
αργά ή γρήγορα. |
| 00:21:33 |
Σιωπή. |
| 00:21:43 |
Ω, Θεέ μου! |
| 00:21:50 |
Εδώ! Έλα πίσω! |
| 00:21:52 |
Έλα πίσω! |
| 00:21:58 |
Είμαι εδώ! |
| 00:21:59 |
Είμαι εδώ! |
| 00:22:02 |
Φωτιά! Φωτιά! |
| 00:22:05 |
Φωτιά! Έλα πίσω! |
| 00:22:07 |
Σας παρακαλώ! |
| 00:22:11 |
Σας παρακαλώ, |
| 00:22:17 |
Ελάτε πίσω, |
| 00:23:29 |
Εκείνη τη μέρα κατάλαβα |
| 00:23:30 |
ότι δεν έπρεπε πια να βασίζομαι |
| 00:23:33 |
ή την μοίρα μου ή τη Θεία |
| 00:23:35 |
για να επιβιώσω |
| 00:23:37 |
αλλά αποκλειστικά στις |
| 00:23:40 |
ανθρώπινες προσπάθειες. |
| 00:24:00 |
Και όσο περνούσε ο χρόνος |
| 00:24:03 |
το νησιώτικο μου βασίλειο |
| 00:24:19 |
Δεν άφησα ανεκμετάλλευτο ούτε |
| 00:24:22 |
Όμως πάλι οι σκέψεις μου |
| 00:24:25 |
στη ζωή που έιχα χάσει. |
| 00:24:27 |
Σκίππερ! |
| 00:24:28 |
Αυτό που θ' ακούσεις |
| 00:24:29 |
είναι ο πιο γλυκός ήχος |
| 00:24:32 |
Το πνεύμα της Σκωτίας. |
| 00:25:14 |
’ντε λοιπόν, έλα. |
| 00:25:46 |
Η σκέψη της Μαίρης με ενέπνεε |
| 00:25:49 |
διότι ήξερα πως κάποια μέρα |
| 00:25:58 |
Ανέγειρα ένα μνημείο που μαρτυρούσε |
| 00:26:02 |
Πάνω του μετρούσα σκαλίζοντας |
| 00:26:04 |
τις μέρες της βδομάδας και |
| 00:26:06 |
που περνούσαν μετά το ναυάγιο |
| 00:26:34 |
Ένα χρόνο Σκίπερ. |
| 00:26:38 |
Ένα ολόκληρο χρόνο. |
| 00:27:53 |
Πόσο η φαντασία μου φοβέριζε |
| 00:27:56 |
όσο φρόντιζα για την ασφάλεια |
| 00:27:59 |
παίρνοντας κάθε θάμνο ή δέντρο |
| 00:28:02 |
όντας τρομοκρατημένος τόσο πολύ |
| 00:28:05 |
ότι ο ίδιος ο διάβολος |
| 00:28:07 |
και άφησε το αποτύπωμα του |
| 00:28:16 |
Από κάπου έρχονταν ήχοι |
| 00:28:19 |
πως δεν θα ξανάκουγα. |
| 00:28:21 |
Ανθρώπινες φωνές για την ακρίβεια. |
| 00:28:23 |
Aλλά τέτοιες, που ποτέ μου |
| 00:28:29 |
Μείνε! |
| 00:31:03 |
Μην φοβάσαι. |
| 00:31:06 |
Είμαι φίλος σου. |
| 00:31:09 |
Είμαι φίλος. |
| 00:31:50 |
Δώστο μου. |
| 00:31:53 |
Εμπρός. |
| 00:32:07 |
Πίσω! |
| 00:32:13 |
Τί νομίζεις ότι θα κάνεις; |
| 00:32:16 |
Σου έσωσα τη ζωή σου πριν λίγο. |
| 00:32:20 |
Θέλω να είμαι φίλος σου. |
| 00:32:26 |
Πώς να σε κάνω να καταλάβεις; |
| 00:32:29 |
Φίλος. |
| 00:32:39 |
Φαγητό. |
| 00:32:40 |
Ωραία. |
| 00:32:41 |
Φαγητό, ε; |
| 00:32:43 |
Φαγητό. |
| 00:32:46 |
Έλα, να το. |
| 00:32:54 |
Ένα δώρο. |
| 00:33:17 |
Α, θέλεις το όπλο. |
| 00:33:19 |
Α, όχι. |
| 00:33:22 |
Κι αν δοκιμάσεις να το πάρεις... |
| 00:33:23 |
θα χρησιμοποιήσω τη δύναμη |
| 00:33:25 |
και δεν το θέλω αυτό! |
| 00:33:27 |
Είσαι φίλος μου. |
| 00:33:30 |
Φαγητό. |
| 00:33:33 |
Φαγητό. |
| 00:34:02 |
Όχι! |
| 00:34:06 |
Βλασφημία. |
| 00:34:09 |
Βλασφημία. |
| 00:34:15 |
Βλασφημία. |
| 00:34:19 |
Πώς θα μπορούσα ποτέ να φανταστώ... |
| 00:34:20 |
να γίνω φίλος με αυτό τον άγριο; |
| 00:34:23 |
Τώρα κατάλαβα πως προερχόταν |
| 00:34:26 |
που σίγουρα κυβερνούσε |
| 00:34:29 |
Εγώ, ο Ροβινσών Κρούσος |
| 00:34:31 |
θα προστάτευα το βασίλειο μου |
| 00:34:33 |
από κάθε κακό. |
| 00:34:35 |
Σκίππερ! |
| 00:34:37 |
Πρόσεχε. |
| 00:34:38 |
Φαίνεται ότι έχουμε ένα |
| 00:34:40 |
πάνω στο νησί με μας. |
| 00:34:44 |
Αυτός ο βάρβαρος πολύ λίγα ήξερε |
| 00:34:45 |
αλλά ο αντίπαλος του είχε κάποτε |
| 00:34:48 |
έτσι θα έπρεπε να αντιμετωπίσει |
| 00:34:51 |
και πολεμικών τεχνών. |
| 00:35:09 |
Είναι δύσκολο να περιγράψω τα |
| 00:35:12 |
Αυτά τα δυο χρόνια |
| 00:35:14 |
επιθυμούσα διακαώς την συντροφιά |
| 00:35:17 |
και τώρα ήμασταν εχθροί. |
| 00:35:20 |
Κυνηγός και θήραμα. |
| 00:35:22 |
Και ήταν κάπου εκεί γύρω |
| 00:35:24 |
πάνω στο νησί μου. |
| 00:36:25 |
Μείνε μακριά μου, μαύρε |
| 00:36:34 |
’σε το! |
| 00:36:36 |
’σε κάτω το αναθεματισμένο! |
| 00:36:37 |
Μ' ακούς; |
| 00:36:39 |
Έτσι μπράβο. |
| 00:36:40 |
Τίναξε τα μυαλά σου στον αέρα! |
| 00:36:43 |
Έλα 'δω! |
| 00:36:48 |
Δώσε μου το αυτό! |
| 00:36:53 |
Αυτό είναι. |
| 00:36:57 |
Δώσε μου το όπλο. |
| 00:36:59 |
Δώσε μου το αναθεματισμένο! |
| 00:37:06 |
Έλα εδώ ,έλα εδώ. |
| 00:37:07 |
Θα σου δώσω αυτό. |
| 00:37:26 |
Πάνω. |
| 00:37:27 |
Πάνω. |
| 00:37:38 |
Ωραία, σιγά. |
| 00:37:45 |
Καταλαβαίνεις τον κίνδυνο; |
| 00:37:49 |
Θάνατος; |
| 00:37:55 |
Ποιός είσαι; |
| 00:37:59 |
Τι είσαι; |
| 00:38:05 |
Κοίτα. |
| 00:38:06 |
Κοίτα! |
| 00:39:14 |
Αναμφισβήτητα ήταν |
| 00:39:17 |
και όμως φαινόταν να |
| 00:39:20 |
Ίσως με τον καιρό να τον έκανα να |
| 00:39:24 |
Ίσως αυτή να ήταν η αποστολή μου. |
| 00:39:26 |
Πώς σε λένε; |
| 00:39:33 |
Τι λες για Αμίς; |
| 00:39:37 |
Είχα έναν αδερφό που τον έλεγαν έτσι. |
| 00:39:43 |
Τι μέρα είναι; |
| 00:39:47 |
Όχι. |
| 00:39:51 |
Παρασκευή. |
| 00:39:56 |
Παρασκευή. |
| 00:40:01 |
Παρασκευή. |
| 00:40:03 |
Παρασκευή. |
| 00:40:04 |
Παρασκευάς. |
| 00:40:07 |
Αφέντης. |
| 00:40:08 |
Αφέντης . |
| 00:40:10 |
Αφέντης. |
| 00:40:12 |
Παρασκευάς. |
| 00:40:15 |
Αφέντης. |
| 00:40:17 |
Παρασκευάς. |
| 00:40:25 |
Παρασκευάς. |
| 00:40:29 |
Παρασκευάς. |
| 00:40:49 |
Εσύ κοιμάσαι εδώ. |
| 00:40:51 |
Εσύ κοιμάσαι
|
| 00:40:54 |
εδώ. |
| 00:41:17 |
Μόνο μέχρι το πρωί. |
| 00:41:28 |
Φαγητό. |
| 00:42:11 |
Μείνε εδώ. |
| 00:42:20 |
Φ-φαγητό. |
| 00:42:29 |
Αφέντη. |
| 00:42:36 |
Στάσου. |
| 00:42:39 |
Στάσου, |
| 00:42:43 |
Έλα εδώ. |
| 00:42:45 |
Έλα εδώ. |
| 00:43:08 |
Είχα παρεξηγήσει αυτό |
| 00:43:10 |
Και λυπόμουν πολύ γι αυτό. |
| 00:43:13 |
Ήταν πια ξεκάθαρο
|
| 00:43:15 |
πως δε θα μπορούσα να είχα |
| 00:43:16 |
που να γίνει υπάκουο |
| 00:43:20 |
Τουλάχιστο
|
| 00:43:21 |
έτσι το είχα δει τότε. |
| 00:43:46 |
Ο Παρασκευάς έγινε σταθερός και
|
| 00:43:49 |
στη δουλειά του
|
| 00:43:50 |
και απέδειξε πως |
| 00:43:52 |
για το φύτεμα και |
| 00:43:54 |
Πραγματικά προς έκπληξη μου, |
| 00:43:59 |
Σαν αντάλλαγμα ανέλαβα |
| 00:44:01 |
να διδάσκω στον Παρασκευά |
| 00:44:03 |
Και μετά από 6 μήνες
|
| 00:44:05 |
είχα εκπλαγεί που |
| 00:44:07 |
τόσο επαγγελματικά. |
| 00:44:09 |
Κι όμως, κάποιες άλλες |
| 00:44:13 |
του Παρασκευά, |
| 00:44:20 |
Παρασκευά, θέλω να |
| 00:44:25 |
Θεός; |
| 00:44:26 |
Ο δημιουργός σου, |
| 00:44:29 |
Θεός. |
| 00:44:30 |
Αυτός έφτιαξε τα πάντα. |
| 00:44:34 |
Ο Πόκια. |
| 00:44:44 |
Πόκια είναι Θεός. |
| 00:44:45 |
Κοίταξε αυτό. |
| 00:44:47 |
Πριν, πολύ καιρό. |
| 00:44:51 |
Αυτό είναι η "Γένεσις". |
| 00:44:53 |
Πόκια ζει σε νερό. |
| 00:44:57 |
Αυτός έφτιαξε Τίμποπο. |
| 00:44:59 |
Αυτός έφτιαξε Τάμποπο. |
| 00:45:00 |
Αυτός έφτιαξε τον ήλιο |
| 00:45:03 |
Ο ήλιος και το φεγγάρι παντρεύτηκαν. |
| 00:45:04 |
Έκαναν παιδί, |
| 00:45:07 |
Έκαναν όλους ανθρώπους. |
| 00:45:10 |
Όχι. |
| 00:45:13 |
Ο Πόκια. |
| 00:45:15 |
Δεν μπορείς να λατρεύεις |
| 00:45:17 |
Γιατί όχι; |
| 00:45:18 |
Δόντια κροκόδειλου... |
| 00:45:20 |
Aυτός ο κροκόδειλος
|
| 00:45:21 |
αυτός ο Πόκια... |
| 00:45:23 |
λέει να τρως τη σάρκα |
| 00:45:25 |
Δυναμώνει. |
| 00:45:27 |
Εσύ φάε ψάρι, κολυμπήσεις καλά. |
| 00:45:30 |
Εσύ φάε σαύρα, |
| 00:45:33 |
Εσύ φάε την καρδία, δυναμώνει! |
| 00:45:36 |
Αυτό είναι ειδωλολατρική |
| 00:45:40 |
Ο αληθινός Θεός είναι μέγας |
| 00:45:46 |
Ο αληθινός Θεός είναι η αγάπη. |
| 00:45:48 |
Αυτός μας διδάσκει |
| 00:45:53 |
Πόκια... |
| 00:45:55 |
δεν είναι Θεός. |
| 00:46:01 |
Δείξε μου Θεό. |
| 00:46:04 |
Δεν μπορώ να σου δείξω το Θεό! |
| 00:46:06 |
Σου έδειξα Πόκια, |
| 00:46:08 |
Δεν μπορείς να δεις το Θεό! |
| 00:46:10 |
Αυτός είναι πνεύμα. |
| 00:46:12 |
Είναι μέσα στην ψυχή. |
| 00:46:13 |
Εγώ βλέπω πνεύμα στα δέντρα. |
| 00:46:15 |
Εγώ βλέπω πνεύμα |
| 00:46:18 |
Εγώ βλέπω παντού. |
| 00:46:20 |
Εδώ. |
| 00:46:21 |
Εδώ είναι ο Θεός. |
| 00:46:22 |
Εδώ είναι η ζωντανή |
| 00:46:24 |
Οι άγιες λέξεις Του. |
| 00:46:26 |
Αυτή είναι η διαθήκη για την |
| 00:46:29 |
για το θεϊκό του σχέδιο. |
| 00:46:42 |
Πού; Εγώ δεν βλέπω Θεό. |
| 00:46:44 |
Όχι, πρέπει να το διαβάσεις. |
| 00:46:46 |
Κοίτα τι έχεις κάνει απολίτιστε άγριε. |
| 00:46:48 |
Αυτή η βλασφημία και η ψυχή σου
|
| 00:46:50 |
θα είναι καταραμένη |
| 00:46:57 |
Δεν αρέσει δικός σου Θεός. |
| 00:47:01 |
Εσύ δεν αρέσεις. |
| 00:47:09 |
Και άφες τοις οφειλέταις ημών... |
| 00:47:11 |
τοις οφειλέταις Σου, Κύριε. |
| 00:47:13 |
τοις οφειλέταις Σου. |
| 00:47:23 |
Το ήξερα ότι θα μετάνιωνα |
| 00:47:26 |
Δεν ήξερα αν ο Παρασκευάς ήταν ό,τι |
| 00:47:28 |
αλλά είχα καλό λόγο να σκέφτομαι |
| 00:47:30 |
πως το έστειλε η Θεία Πρόνοια |
| 00:47:36 |
Και έτσι είμαι μόνος πάλι. |
| 00:47:39 |
Τα κατάφερα αρκετά καλά |
| 00:47:41 |
Τρώω αρκετά καλά, |
| 00:47:44 |
αλλά βρίσκω ότι αρχίζει να |
| 00:47:56 |
Πάνε αρκετές εβδομάδες τώρα. |
| 00:47:58 |
Οι δρόμοι μας |
| 00:48:00 |
αλλά δεν μιλούμε, |
| 00:48:05 |
Στην Ιστορία που μελέτησα |
| 00:48:07 |
είχα υποστηρίξει ότι |
| 00:48:08 |
μαστίζουν την ανθρωπότητα από |
| 00:48:12 |
και πόσο λυπηρό ήταν, |
| 00:48:14 |
στο δικό μας κόσμο των δύο ανθρώπων |
| 00:48:16 |
η θρησκεία μας είχε οδηγήσει |
| 00:48:22 |
Κάτι έπρεπε να γίνει! |
| 00:48:53 |
Παρασκευά! |
| 00:49:29 |
Δεν μπορούμε να συνεχίσουμε |
| 00:49:35 |
Οι δυο μας σ' αυτό το καταραμένο νησί... |
| 00:49:36 |
και να μην μιλάμε ο ένας στον άλλο |
| 00:49:37 |
να μην μοιραζόμαστε ό,τι έχουμε. |
| 00:49:46 |
Λυπάμαι για ό,τι έχω πει. |
| 00:49:49 |
για ό,τι έχω κάνει. |
| 00:49:51 |
Ήμουν θυμωμένος. |
| 00:49:56 |
Απολογούμαι. |
| 00:50:01 |
Θέλω να έρθεις πίσω. |
| 00:50:14 |
Καλό ψάρι. |
| 00:50:15 |
Φάε. |
| 00:50:32 |
Να τη. |
| 00:50:34 |
Αυτό είναι. |
| 00:50:36 |
Αυτό είναι, έλα. |
| 00:50:38 |
Έτσι τώρα εμείς ήμασταν τρεις |
| 00:50:39 |
και εγώ ακούω πάλι τον |
| 00:50:42 |
αυτού κι εμένα. |
| 00:50:44 |
Έλα. |
| 00:50:48 |
Αυτό είναι. |
| 00:50:51 |
Έτσι μπράβο. |
| 00:50:52 |
Πήγαινε πλάγια. |
| 00:50:54 |
Πλάγια. |
| 00:50:56 |
Πήγαινε στο νερό. |
| 00:50:58 |
Ας πιάσουμε το μεγάλο. |
| 00:51:00 |
Νικητής. |
| 00:51:05 |
Δεν είχα ξεχάσει |
| 00:51:06 |
ποιοί είχαν φέρει τον |
| 00:51:08 |
ούτε και την πιθανότητα |
| 00:51:10 |
Οι Νεμούριοι, όπως φαίνεται, |
| 00:51:13 |
στο νησί του Παρασκευά... |
| 00:51:14 |
και ο Παρασκευάς είχε γίνει |
| 00:51:17 |
προς τιμή αυτών |
| 00:51:19 |
Σκόνη |
| 00:51:21 |
Πυρίτιδα. |
| 00:51:24 |
Αυτό είναι. |
| 00:51:25 |
Ισχύ. |
| 00:51:27 |
Γι' αυτό ήρθαν οι Νεμούριοι; |
| 00:51:28 |
Πρέπει να είναι ισχυρό. |
| 00:51:30 |
Ω, κάνει ισχυροί πολεμιστές. |
| 00:51:35 |
Τότε θα ξανάρθουν. |
| 00:51:36 |
Κι έτσι αποφάσισα να |
| 00:51:40 |
Φτιάχνοντας παγίδες σαν κυνηγός |
| 00:51:43 |
ετοιμαστήκαμε να τους υποδεχτούμε. |
| 00:51:44 |
Εξήγησα στον Παρασκευά... |
| 00:51:46 |
ότι αυτή η μαγεία των |
| 00:51:47 |
σίγουρα θα έστελνε |
| 00:51:49 |
στο θεό τους, τον Πόκυα... |
| 00:51:51 |
πολύ πιο γρήγορα |
| 00:52:56 |
Σκίππερ! |
| 00:53:00 |
Σκίππερ! |
| 00:53:03 |
Σκίππερ! |
| 00:53:26 |
Ω, θεέ μου... |
| 00:53:30 |
Σ΄ ευχαριστώ για το χρόνο |
| 00:53:32 |
μ΄ αυτό το πιστό πλάσμα. |
| 00:53:39 |
Ήταν ο φίλος μου. |
| 00:53:52 |
Σκίππερ πηγαίνει στον |
| 00:53:58 |
Οι σκύλοι δεν έχουν ψυχή, |
| 00:54:03 |
Μόνο οι άνθρωποι |
| 00:54:06 |
Μόνο οι άνθρωποι πηγαίνουν |
| 00:54:09 |
Κρίμα. |
| 00:54:10 |
Καλό σκυλί. |
| 00:54:16 |
Παρασκευάς ζητήσει Πόκυα... |
| 00:54:18 |
να φροντίσει την ψυχή σκύλου. |
| 00:54:31 |
Πόκυα! |
| 00:54:33 |
Πόκυα-αα! |
| 00:54:45 |
Τα μαθήματα |
| 00:54:46 |
δεν πιάνουν εύκολα σε πεισματάρηδες. |
| 00:54:49 |
Πόκυα! |
| 00:54:51 |
Εκεί που νόμιζα |
| 00:54:54 |
Πόκυα! |
| 00:54:55 |
Τώρα δεν ήμουν πια |
| 00:54:57 |
Πόκυα-αα! |
| 00:55:04 |
Οι Νεμούριοι θα επιστρέψουν. |
| 00:55:07 |
Με το νέο φεγγάρι... |
| 00:55:08 |
πάρα πολλοί πολεμιστές θα έρθουν. |
| 00:55:10 |
Θέλουν μαγεία σου. |
| 00:55:11 |
Μα δεν μπορούμε |
| 00:55:14 |
Μπορούμε να φτιάξουμε μια βάρκα. |
| 00:55:15 |
Να φύγουμε, να πάμε στο νησί σου. |
| 00:55:16 |
Όχι. |
| 00:55:18 |
Δε μπορούμε να πάμε σε νησί μου. |
| 00:55:19 |
Γιατί όχι; |
| 00:55:22 |
Δε μπορούμε να πάμε. |
| 00:55:25 |
Είμαι νεκρός. |
| 00:55:27 |
Αυτό νησί των νεκρών. |
| 00:55:28 |
Μάλιστα. Φυσικά θα είμαστε |
| 00:55:32 |
Φτιάξουμε βάρκα. |
| 00:55:33 |
Πήγαινε στο νησί σου. |
| 00:55:35 |
Μακάρι να μπορούσα! |
| 00:55:37 |
Το νησί μου είναι στην άλλη |
| 00:55:39 |
πάρα πολλα φεγγάρια μακριά. |
| 00:55:42 |
Πώς ονομάζεται το νησί σου; |
| 00:55:48 |
Βρεττανία, |
| 00:55:50 |
Μεγάλη Βρεττανία. |
| 00:55:53 |
Βρεττανία. |
| 00:55:55 |
Ναι, Μεγάλη Βρεττανία. |
| 00:56:04 |
Ξέρεις την Βρεττανία; |
| 00:56:07 |
Όχι τόσο πολύ μακριά... |
| 00:56:08 |
ένα φεγγάρι, ίσως. |
| 00:56:09 |
ΝΕΑ ΒΡΕΤΤΑΝΗ |
| 00:56:15 |
Εννοείς τη Νέα Βρεττανία; |
| 00:56:16 |
Νέα Βρεττανία. |
| 00:56:21 |
Σωστό όνομα, Οαμακαπίτ. |
| 00:56:23 |
Λευκοί άνθρωποι ονομάζουν |
| 00:56:28 |
Έχεις δει λευκό άνθρωπο |
| 00:56:30 |
Πατέρας είπε για λευκούς |
| 00:56:34 |
Όχι καλοί. |
| 00:56:35 |
Λευκός άνθρωπος πάρει όλα... |
| 00:56:38 |
και δεν δίνει πίσω. |
| 00:56:39 |
Πάρει γη, πάρει ανθρώπους... |
| 00:56:42 |
Ανθρώπους Τόνγκα. |
| 00:56:43 |
Κάνει ανθρώπους σκλάβους. |
| 00:56:49 |
Εσύ όχι λευκός άνθρωπος αφέντη. |
| 00:56:53 |
Εσύ καλός άνθρωπος. |
| 00:56:56 |
Μα αν το νησί σου |
| 00:56:58 |
Μπορούμε να φτιάξουμε ένα καράβι |
| 00:56:59 |
Δεν μπορώ. |
| 00:57:01 |
Μην μου ζητάς αφέντη. |
| 00:57:02 |
Δεν με λένε αφέντη! |
| 00:57:12 |
Με λένε Ροβινσών Κρούσω. |
| 00:57:17 |
Pομπ... |
| 00:57:18 |
Ρομπινα Κρους... |
| 00:57:20 |
Κρούσω ναι |
| 00:57:23 |
Τι όνομα είναι αφέντης; |
| 00:57:28 |
Λευκός άνθρωπος. |
| 00:57:31 |
Είμαι σκλάβος σου; |
| 00:57:33 |
Όχι. |
| 00:57:34 |
Ήταν λάθος |
| 00:57:37 |
Δεν είμαι σκλάβος σου. |
| 00:57:38 |
Όχι. |
| 00:57:39 |
Όχι, δεν είσαι σκλάβος μου. |
| 00:57:41 |
Είμαστε φίλοι και μπορούμε να |
| 00:57:43 |
Μπορούμε να φτιάξουμε μια βάρκα |
| 00:57:45 |
Να φτιάξουμε μια βάρκα και |
| 00:57:47 |
Μόνος σου θα φτιάξεις. |
| 00:57:59 |
Εσύ έδωσες ζωή |
| 00:58:01 |
Δεν μπορώ να σε σκοτώσω |
| 00:58:03 |
αλλά θα σκοτωθώ |
| 00:58:04 |
Τότε μείνε σ' αυτό το νησί |
| 00:58:07 |
αλλά εγώ θα φτιάξω την βάρκα |
| 00:58:08 |
και θα φύγω ! |
| 00:58:17 |
Έτσι η ηλίθια αλαζονεία μου, |
| 00:58:18 |
μου στοίχισε τον αγαπημένο μου |
| 00:58:22 |
και έμεινα πάλι μόνος. |
| 00:58:26 |
Αν αυτό που είπε ο Παρασκευάς |
| 00:58:29 |
ήμουν λιγότερο από ενός μήνα |
| 00:58:31 |
που ήταν αποικία της Αυτού |
| 00:58:33 |
στις ακτές της Νέας Γουϊνέας. |
| 00:58:38 |
Αλλά ο χρόνος που είχα στη διάθεση |
| 00:58:39 |
Έπρεπε να φύγω πριν την επόμενη |
| 00:58:41 |
μα η εποχή των τυφώνων πλησίαζε |
| 00:59:05 |
Ήξερα ότι έπρεπε να φύγω σύντομα |
| 00:59:07 |
η να χάσω την ευκαιρία... |
| 00:59:10 |
αν δεν την είχα κιόλας χάσει. |
| 00:59:16 |
Πόσο μετάνιωσα για τα |
| 00:59:22 |
Το πιο πιθανό ήταν ... |
| 00:59:23 |
να μην ξαναδώ ποτέ το φίλο μου . |
| 00:59:37 |
Δεν είμαι σκλάβος ! |
| 00:59:51 |
Το ξέρω, Παρασκευά ! |
| 00:59:55 |
Είσαι φίλος μου ! |
| 01:00:13 |
Θα σου πω το όνομα πνεύματος μου . |
| 01:00:18 |
Μόνο το πνεύμα, εγώ και |
| 01:00:33 |
Γιατί μου τα λες αυτά ; |
| 01:00:35 |
Κρούσο έδωσε ζωή. |
| 01:00:37 |
Δεν λέω τίποτα άλλο . |
| 01:00:45 |
Δώσε δύναμη πουλιού. |
| 01:00:47 |
Πέτα ασφαλισμένος στον προορισμό . |
| 01:01:11 |
Γρήγορα ! |
| 01:01:12 |
Γρήγορα ! |
| 01:01:25 |
Φοβούμενοι ότι το επερχόμενο |
| 01:01:27 |
εξίσου βίαιο όπως αυτό που με |
| 01:01:30 |
φέραμε τα υπάρχοντά μας
|
| 01:01:31 |
στο πιο ασφαλές μέρος που είχαμε . |
| 01:01:35 |
Περιμέναμε μαζί να |
| 01:01:38 |
που πράγματι αποδείχτηκε πιο φοβερή
|
| 01:01:40 |
από κάθε άλλη στο παρελθόν. |
| 01:03:11 |
Όχι χρόνος φτιάξει άλλη βάρκα . |
| 01:03:15 |
Φεγγάρι σχεδόν γεμάτο. |
| 01:03:17 |
Νεμούριοι έρθουν, |
| 01:03:19 |
Ναι, λοιπόν δεν υπάρχει |
| 01:03:21 |
Πρέπει να τους αντιμετωπίσουμε. |
| 01:03:23 |
Μπορεί να πεθάνουμε . |
| 01:03:24 |
Θάνατος όχι σημαντικό. |
| 01:03:28 |
Αυτό που μετρά, |
| 01:03:35 |
Τότε θα πεθάνουμε |
| 01:04:01 |
Από την τελευταία Πανσέληνο
|
| 01:04:03 |
ήξερα ότι αρκετοί |
| 01:04:06 |
κατάφεραν να γλιτώσουν |
| 01:04:07 |
έτσι αυτή τη φορά ... |
| 01:04:08 |
ο εχθρός θα ήξερε πως |
| 01:04:14 |
Ο μόνος σύμμαχος ήταν |
| 01:04:16 |
και όση πυρίτιδα μας είχε απομείνει . |
| 01:05:03 |
Πάτερ ημών, ο εν τοις ουρανοίς |
| 01:05:04 |
αγιασθήτω το όνομά σου
|
| 01:05:08 |
τον άρτον ημών τον επιούσιον
|
| 01:05:10 |
και άφες ημίν τα οφειλήματα ημών
|
| 01:05:12 |
ως και ημίς αφίεμεν τοις οφειλέταις ημών
|
| 01:05:14 |
και μη εισενέγκης ημάς εις πειρασμόν
|
| 01:05:16 |
αλλά ρύσαι ημάς από τους πονηρού. |
| 01:05:17 |
Ότι σου εστίν η βασιλεία και |
| 01:05:19 |
στους αιώνας των αιώνων. |
| 01:05:22 |
Αμήν. |
| 01:09:52 |
Δεν ξέρω πόσο έμεινα |
| 01:09:54 |
όσο ο Παρασκευάς με φρόντιζε
|
| 01:09:58 |
Πόνεσα λίγο
|
| 01:10:00 |
αλλά το κρύο άρχισε να με διαπερνά
|
| 01:10:04 |
Όχι, όχι, όχι, όχι. |
| 01:10:06 |
Δεν θέλω να πεθάνω εδώ . |
| 01:10:12 |
Θα μείνεις μαζί μου μέχρι
|
| 01:10:14 |
σε παρακαλώ, ε; |
| 01:10:18 |
Τότε πήγαινε στο λαό σου.. |
| 01:10:20 |
Δεν μπορώ. |
| 01:10:22 |
Πρέπει. |
| 01:10:24 |
Παρασκευάς είναι νεκρό άνθρωπο. |
| 01:10:27 |
Δεν μπορεί φύγει από εδώ. |
| 01:10:30 |
Είμαι νεκρό για δικό μου κόσμο. |
| 01:10:33 |
Είμαι Τανουάν . |
| 01:10:36 |
Αυτό νησί πεθαμένων . |
| 01:10:38 |
Κανείς έζησε ποτέ ξανά . |
| 01:10:46 |
Δεν θέλω να πεθάνω εδώ . |
| 01:10:56 |
Επειδή είχε προσφερθεί |
| 01:10:58 |
ο Παρασκευάς θεωρούνταν |
| 01:11:01 |
Κατά κάποιο τρόπο η Μοίρα του |
| 01:11:03 |
αφού ποτέ ξανά |
| 01:11:05 |
να γίνει αποδεκτός μέσα |
| 01:11:07 |
Και όμως αυτός ο νεκρός... |
| 01:11:10 |
ήταν η μόνη μου ελπίδα |
| 01:11:18 |
Παρασκευά. |
| 01:11:21 |
Παρασκευά. |
| 01:11:30 |
Μαίρη. |
| 01:11:35 |
Ρόμπιν. |
| 01:11:39 |
Ρόμπιν. |
| 01:11:45 |
Μαίρη. |
| 01:11:46 |
Μαίρη. Μαίρη. |
| 01:11:48 |
Μαίρη, Μαίρη. |
| 01:11:52 |
Μαίρη, Μαίρη, Μαίρη. |
| 01:11:54 |
Όχι, όχι, όχι. |
| 01:11:56 |
Όχι, όχι. |
| 01:11:58 |
Εσύ ζήσεις. |
| 01:11:59 |
Όχι. |
| 01:12:00 |
Παρασκευάς φροντίσει εσένα. |
| 01:12:02 |
Όχι. |
| 01:12:19 |
Παρασκευάς... |
| 01:12:21 |
πάει εσένα σπίτι. |
| 01:12:23 |
Ναι, σπίτι. |
| 01:12:48 |
Μη έχοντας τις |
| 01:12:50 |
ούτε, στην περίπτωσή μου, |
| 01:12:51 |
να σαλπάρω για τη |
| 01:12:54 |
ο Παρασκευάς κι εγώ |
| 01:12:57 |
Και ενώ ο Παρασκευάς πίστευε... |
| 01:12:58 |
ότι ο λαός του μπορούσε |
| 01:13:01 |
η δική του μοίρα κάθε άλλο |
| 01:13:18 |
Δε μπορούσα να μετράω τις |
| 01:13:21 |
Με τη δύναμη του Θεού... |
| 01:13:22 |
είχαμε μόνο ευνοϊκούς ανέμους |
| 01:13:25 |
και με οδηγό τον Παρασκευά... |
| 01:13:27 |
φτάσαμε ασφαλείς στο νησί του. |
| 01:14:43 |
Παρασκευά! |
| 01:14:47 |
Παρασκευά! |
| 01:15:11 |
Εσύ γίνεις καλύτερα. |
| 01:15:13 |
Έχει μαγικά φύλλα. |
| 01:15:18 |
Ευχαριστώ. |
| 01:15:23 |
Είναι η γυναίκα σου; |
| 01:15:24 |
Νετουάνα. |
| 01:15:26 |
Ήταν γυναίκα μου. |
| 01:15:28 |
Νόμισαν εγώ νεκρός |
| 01:15:32 |
όχι επιστρέψει. |
| 01:15:47 |
Είμαι κακό πνεύμα; |
| 01:15:49 |
Νομίζουν είσαι δουλέμπορος. |
| 01:15:53 |
Πολλές φορές λευκοί άνθρωποι |
| 01:15:55 |
και παίρνουν πολλούς νέους |
| 01:15:59 |
Πήραν και το γιο μου. |
| 01:16:03 |
Ω, Παρασκευά. |
| 01:16:08 |
Νομίζουν ότι έφερα εσένα |
| 01:16:10 |
να κάνεις αυτούς σκλάβους. |
| 01:16:19 |
Αφού με νομίζουν για κακό |
| 01:16:21 |
γιατί με βοηθά; |
| 01:16:22 |
Εσύ άρρωστος. |
| 01:16:25 |
Όχι καλό σκοτώσεις |
| 01:16:28 |
Κακή τύχη. |
| 01:16:55 |
Προσεύχεται στους θεούς. |
| 01:16:59 |
Τί λένε; |
| 01:17:02 |
Εμείς παλέψουμε. |
| 01:17:05 |
Αν σκοτώσω εσένα... |
| 01:17:07 |
μπορώ μείνω. |
| 01:17:09 |
Αν σκοτώσεις εσύ εμένα, |
| 01:17:11 |
Δεν μπορώ να σε σκοτώσω! |
| 01:17:13 |
Δεν θα σε σκοτώσω. |
| 01:17:14 |
Εγώ νεκρός ήδη. |
| 01:17:17 |
Όχι γυναίκα, |
| 01:17:19 |
Καλύτερα πεθάνω |
| 01:18:12 |
Δεν θα μονομαχήσω μαζί σου. |
| 01:18:13 |
Πρέπει... |
| 01:18:17 |
αλλιώς σκοτώσουν και τους δυο. |
| 01:19:30 |
Δεν μπορώ να το κάνω αυτό! |
| 01:19:56 |
Παντοδύναμε Θεέ... |
| 01:19:58 |
δέξου με στον Παράδεισο αν |
| 01:20:04 |
Σκότωσε με και ζήσε. |
| 01:20:06 |
Δεν μπορώ σκοτώσω φίλο. |
| 01:20:09 |
Κάνε το! |
| 01:20:13 |
Κάνε το. |
| 01:20:40 |
’ντε. |
| 01:20:42 |
Προχωράτε. |
| 01:20:44 |
Από εδώ. |
| 01:20:52 |
Έλα από 'δω σύντροφε. |
| 01:20:54 |
Αυτοί οι άγριοι δεν μπορούν |
| 01:20:57 |
Όχι! |
| 01:21:01 |
Όχι! |
| 01:21:05 |
Όχι! |
| 01:21:22 |
Κι έτσι η Μοίρα άφησε... |
| 01:21:23 |
το χειρότερο της παιγνίδι |
| 01:21:26 |
Όπως μια μονομαχία μου κόστισε |
| 01:21:30 |
έτσι και τώρα μια μονομαχία |
| 01:21:32 |
έφερε την επιστροφή μου. |
| 01:21:36 |
Θα χρωστούσα την ελευθερία μου... |
| 01:21:38 |
στους ανθρώπους που σκότωσαν |
| 01:21:40 |
που ξεκλήρισαν το λαό του και |
| 01:21:43 |
Έλα, έλα φίλε. |
| 01:21:47 |
Οι δουλέμποροι με περιποιήθηκαν |
| 01:21:49 |
και μετά με άφησαν στη Λισσαβόνα. |
| 01:21:52 |
Από εκεί με πήρε ένας έμπορος. |
| 01:21:55 |
6 χρόνια μετά την αναχώρηση μου |
| 01:22:00 |
επέστρεψα στην πατρίδα. |
| 01:23:49 |
Αυτός ο ίδιος σου έδωσε το |
| 01:23:52 |
Ναι. |
| 01:23:54 |
Ρόμπερτ, πρέπει να το γράψω αυτό. |
| 01:24:54 |
Σου λείπει έτσι; |
| 01:24:56 |
Μου έσωσε τη ζωή. |
| 01:24:59 |
Αυτός σε έφερε σε εμένα. |
| 01:25:04 |
Πιο σοφό; |
| 01:25:10 |
Ίσως. |
| 01:25:27 |
Κι έτσι η Μαίρη κι εγώ τελικά |
| 01:25:30 |
και φτιάξαμε τη δική μας |
| 01:25:32 |
Ευτυχίσαμε να έχουμε χαρά |
| 01:25:35 |
μα... |
| 01:25:37 |
για το υπόλοιπο της ζωής μου... |
| 01:25:39 |
θα θυμόμουν πάντα... |
| 01:25:41 |
τον άνθρωπο που μου χάρισε |
| 01:25:46 |
τη ζωή μου... |
| 01:25:47 |
εκεί που σίγουρα ήμουν χαμένος. |
| 01:25:50 |
Μα θα θυμόμουν και τη φιλία του |
| 01:25:52 |
μέχρι να πεθάνω. |
