Solaris
|
00:00:51 |
/Chris, o co chodzi? |
00:00:56 |
/Tak bardzo cię kocham... |
00:01:01 |
/Czy ty mnie już nie kochasz? |
00:01:17 |
Poczyniłem postęp i jestem tego świadomy. |
00:01:21 |
Ale moja żona... Nie mogę jej nawet |
00:01:27 |
Wszystko ją może zdenerwować. |
00:01:31 |
Coś w wiadomościach, coś w Internecie... |
00:01:38 |
I od razu tam wraca... |
00:01:44 |
- Znów jestem z nią. |
00:01:48 |
Widzę telewizję... i Internet... |
00:01:52 |
I nie czuję nic. Im więcej widzę |
00:01:55 |
tym mniej wierzę, że to |
00:01:59 |
Chyba powinnam już coś czuć, prawda? |
00:02:06 |
Linda, mówi Chris Kelvin. Miałem oddzwonić. |
00:02:13 |
7 rano we wtorek albo 18.15 w czwartek. |
00:02:18 |
Zostaw mi wiadomość, jeśli |
00:02:26 |
Wiem, że to nieprawda. |
00:02:29 |
Bo cię znam, więc wiem, |
00:02:38 |
Cieszę się. |
00:02:43 |
Porozmawiajmy o tym w środę. |
00:03:51 |
W czym mogę pomóc? |
00:03:54 |
Szukamy doktora Chrisa Kelvina. |
00:04:03 |
Chris... |
00:04:07 |
Nie wyobrażam sobie, co musisz czuć, |
00:04:12 |
Przepraszam, jeśli to zabrzmi melodramatycznie, |
00:04:19 |
w tej sytuacji. |
00:04:23 |
Potrzebuję twojej pomocy. |
00:04:26 |
Chcę, żebyś przyleciał na Solaris. |
00:04:29 |
Nie wiem, jak opisać to, |
00:04:33 |
Nawet między sobą nie umiemy |
00:04:38 |
ani co z tym zrobić. |
00:04:43 |
Chyba najprościej byłoby |
00:04:49 |
Ale żadne z nas tego nie chce. |
00:04:52 |
Dlatego dostajesz tę... |
00:04:59 |
Powiedziałem załodze, |
00:05:06 |
idealnym kandydatem do tej roboty. |
00:05:09 |
Nie martw się, nie rozwijałem tematu. |
00:05:14 |
Ale to prawda. |
00:05:17 |
W każdym razie... |
00:05:22 |
Mam nadzieję, |
00:05:26 |
Chyba musisz. |
00:05:29 |
Zobaczysz, co mam na myśli. |
00:05:32 |
Żałuję, że nie mogę opowiedzieć o tym |
00:05:36 |
Wiesz... |
00:05:38 |
Ludzie słuchają. |
00:05:46 |
Może pan sobie wyobrazić, jaki niepokój |
00:05:55 |
Dlaczego nie wyślecie sił bezpieczeństwa? |
00:05:57 |
Wysłaliśmy. |
00:05:59 |
Straciliśmy z nimi kontakt, |
00:06:02 |
Nie wrócili. |
00:06:06 |
Na pokładzie musi być jakiś system |
00:06:09 |
Wyłączyli go. |
00:06:12 |
Firma liczyła na to, że rozwiąże problem, |
00:06:16 |
ale najwyraźniej mamy do czynienia |
00:06:21 |
Potrzebne będą pewne przygotowania, ale |
00:06:25 |
Lot będzie całkowicie zautomatyzowany. |
00:06:27 |
Przez większość podróży będzie pan spał. |
00:06:32 |
Jesteśmy pewni, że jeśli wejdzie pan na statek, |
00:06:40 |
Czy wszyscy tego chcą? |
00:06:43 |
Oczywiście. |
00:11:57 |
/Witaj we własnej śmierci. |
00:12:01 |
/Pokręć korbą i przekonaj się, co dla ciebie mamy |
00:12:13 |
Niewiarygodne... |
00:12:20 |
OK, zatrzymaj. Cofnij. |
00:12:26 |
Snow... |
00:12:47 |
Kelvin, prawda? |
00:12:51 |
Tak. |
00:12:53 |
Kelvin, no tak. |
00:12:57 |
Przepraszam za to, Kelvin. |
00:13:00 |
Nazwiska... Wiesz, czasami... |
00:13:09 |
Wejdziesz? |
00:13:11 |
Nie, dziękuję. |
00:13:13 |
Czyja to krew, na drodze |
00:13:19 |
Taa... Krew. |
00:13:22 |
No proszę... |
00:13:29 |
Kuitar... |
00:13:31 |
On... |
00:13:34 |
Przyleciały siły bezpieczeństwa |
00:13:39 |
Zrobili mu dziurę we łbie... |
00:13:42 |
Co się stało z Gibarianem? |
00:13:48 |
Taa... |
00:13:50 |
Samobójstwo. |
00:13:55 |
Kto go znalazł? |
00:13:57 |
Ja. |
00:14:00 |
Co się stało z Reese'em? |
00:14:04 |
Taa... Reese... No tak. Nie wiemy. |
00:14:10 |
- ...zniknął. |
00:14:13 |
- W jaki sposób zniknął? |
00:14:18 |
Nie wiemy. Wiemy tylko, że |
00:14:22 |
I to wszystko, co wiemy. |
00:14:26 |
Gdzie jest doktor Gordon? |
00:14:29 |
Doktor Gordon... Ona jest... |
00:14:35 |
doktor Gordon cię nie wpuści. |
00:14:43 |
Czy możesz mi powiedzieć, |
00:14:49 |
Mogę ci powiedzieć, |
00:14:55 |
nie wiem, czy to ci wyjaśni, |
00:15:06 |
Chcę z tobą tylko porozmawiać. |
00:15:10 |
Daj mi słowo, że nie będziesz próbował wejść. |
00:15:18 |
Dobrze. |
00:15:36 |
Więc? |
00:15:38 |
Co się stało z Gibarianem? |
00:15:41 |
- Nie rozmawiałeś ze Snowem? |
00:15:44 |
Nie ma żadnej wersji. |
00:15:51 |
Dlaczego nie wróciliście do domu? |
00:15:56 |
Co znaleźliście? |
00:16:00 |
Kogo właściwie reprezentujesz? |
00:16:02 |
Ostatnią próbę uratowania tej misji, |
00:16:06 |
i wszystkich na pokładzie. |
00:16:18 |
Póki to się nie zacznie dziać z tobą, |
00:17:14 |
Kto tu jeszcze jest? |
00:17:16 |
Kto tu jeszcze jest... |
00:17:19 |
Ten chłopiec. |
00:17:25 |
Syn Gibariana. |
00:17:29 |
Michael. |
00:17:31 |
Jak to możliwe? |
00:17:34 |
Chyba właśnie dlatego tu jesteś. |
00:17:37 |
Chcę przeprowadzić formalną rozmowę z tobą |
00:17:42 |
Tak, dobra. |
00:17:45 |
Ile snu potrzebujesz, Kelvin? |
00:17:48 |
Ile snu? |
00:17:51 |
- Tak. Jak długo możesz się obyć bez snu? |
00:17:58 |
W każdym razie, kiedy już zaśniesz... |
00:18:02 |
Odkryłem, że dużo lepiej się śpi |
00:18:09 |
Byłam częścią projektu, kiedy należał jeszcze |
00:18:15 |
Specjalizuję się w fizyce. Zostałam tu przysłana, |
00:18:22 |
Żeby stwierdzić, czy nadaje się na własność |
00:18:29 |
Wciąż jeszcze gromadziłam dane, |
00:18:33 |
Czy przeprowadziłaś badania statku, |
00:18:36 |
Sprawdzałam pięćdziesiąt razy. Żadnych śladów |
00:18:45 |
A ty sama? Jak ty się czujesz? |
00:18:50 |
Depresja... |
00:18:53 |
napady hipomanii... |
00:18:55 |
bezsenność... |
00:18:57 |
ślady agorafobii... |
00:19:00 |
nerwica natręctw... |
00:19:02 |
szok, zmęczenie, zaprzeczenie... |
00:19:04 |
- To nie jest niezwykłe w tych okolicznościach. |
00:19:10 |
Co możesz mi powiedzieć |
00:19:14 |
Tylko tyle, że chcę, żeby |
00:19:18 |
I to ja chcę to przerwać. |
00:19:20 |
Jeśli potrafię to przerwać, to znaczy... |
00:19:23 |
że jestem od tego sprytniejsza. |
00:19:31 |
Wiesz, że możecie wrócić do domu. |
00:19:34 |
Zostawić to wszystko. |
00:19:37 |
Mogę to wam zapewnić. |
00:19:46 |
Taa... |
00:19:48 |
Tylko chodzi o to... |
00:19:51 |
Zrobiłbym wszystko, żeby |
00:19:55 |
Ale Gordon... |
00:19:57 |
Tak się składa, że Gordon to Gordon. |
00:20:10 |
Zobaczę, co da się zrobić. |
00:20:14 |
Wylatujemy w Kosmos... |
00:20:18 |
gotowi na wszystko... |
00:20:20 |
samotność, trud, wyczerpanie... |
00:20:24 |
Śmierć... |
00:20:28 |
Jesteśmy z siebie dumni. |
00:20:31 |
Ale kiedy o tym pomyśleć, |
00:20:39 |
Nie chcemy innych światów. |
00:23:32 |
No więc w każdym razie... |
00:23:35 |
- Jak tam twój potomek? |
00:23:37 |
- Drze się i sra w gacie co dwie godziny. |
00:23:43 |
Kiedy wylot? |
00:23:46 |
Znowu przełożyli. |
00:23:48 |
- Nie wiedziałem. |
00:23:51 |
Chodzą plotki, że rząd szuka nabywcy. |
00:23:54 |
Szkoda, że nie możemy powiedzieć ludziom, |
00:23:57 |
- Mnie możesz powiedzieć, jestem lekarzem. |
00:24:01 |
W naszych badaniach Solaris najciekawsze |
00:24:07 |
ono zdaje się reagować. |
00:24:10 |
Niemalże jakby wiedziało, że jest obserwowane. |
00:24:15 |
Słuchasz mnie? Chris! |
00:24:20 |
No więc w każdym razie... |
00:24:23 |
Przepraszam. |
00:24:24 |
Idź do niej. Nazywa się Rheya. |
00:24:27 |
Trochę trudna, ale... chyba |
00:24:31 |
Może potrzebuje psychoterapeuty. |
00:24:33 |
Jak my wszyscy. |
00:25:21 |
Nie zepsuj tego. |
00:25:29 |
/Ty zacznij. |
00:25:31 |
/Już zaczęłam. |
00:25:34 |
/Naprawdę? |
00:25:35 |
No dobrze. Oprę się pragnieniu |
00:25:42 |
- Czy zawsze opierasz się swoim pragnieniom? |
00:25:47 |
/Spróbuj poezji. |
00:25:52 |
/"A śmierć utraci swoją władzę..." |
00:25:55 |
/Hmm... Thomas. |
00:25:59 |
/Ale to nie jest zbyt radosny wiersz... |
00:26:04 |
/Ty też nie wyglądałaś na zbyt radosną, |
00:26:13 |
/Bo nie byłam. |
00:26:16 |
/A dziś wieczór? |
00:26:21 |
/Jest wcześnie... |
00:29:07 |
Jasna cholera! |
00:29:44 |
Ja nie śpię. |
00:29:48 |
Nie. |
00:29:53 |
Skąd się tu wzięłaś? |
00:29:56 |
Co masz na myśli? |
00:30:00 |
Jak sądzisz, gdzie teraz jesteś? |
00:30:07 |
W domu. |
00:30:11 |
A gdzie jest dom? |
00:30:15 |
Z tobą. Tam, gdzie mieszkamy. |
00:30:19 |
Czy pamiętasz, żebyś była gdziekolwiek indziej ze mną? |
00:30:27 |
W naszym mieszkaniu. |
00:30:29 |
Opisz je. |
00:30:32 |
Jest ciemno. Bardzo ciemno. |
00:30:38 |
Na ścianie nie ma żadnych obrazów... |
00:30:42 |
Nigdzie żadnych zdjęć... |
00:30:46 |
Nawet na lodówce... |
00:30:48 |
Zawsze uważałam, że to trochę dziwne. |
00:30:52 |
Czy pamiętasz, gdzie się |
00:30:58 |
W pociągu. |
00:31:10 |
Chris... |
00:31:20 |
Tak się cieszę, że cię widzę... |
00:31:25 |
Tak bardzo cię kocham... |
00:31:33 |
Czy ty mnie już nie kochasz? |
00:31:41 |
Muszę coś sprawdzić z załogą. |
00:31:45 |
Nie! Nie! Nie zostawiaj mnie! |
00:31:49 |
Dlaczego? |
00:31:54 |
Nie wiem... |
00:31:58 |
Nie wiem... |
00:32:04 |
Już dobrze. |
00:32:19 |
Dlaczego tam siedzisz? |
00:32:26 |
Czy mogę usiąść obok ciebie? |
00:33:56 |
Co to było? |
00:34:02 |
Taa... No proszę... |
00:34:07 |
Wciąż się nad tym zastanawiamy. |
00:34:14 |
Gdzie twój gość? |
00:34:17 |
Nie wiem. Przestał się pojawiać. |
00:34:22 |
- Kim jest twój gość? |
00:34:46 |
Kto to był? |
00:34:49 |
Moja żona. |
00:34:54 |
Nie żyje? |
00:35:05 |
Jak się nazywała? |
00:35:10 |
Czy ona wróci? |
00:35:19 |
A chcesz tego? |
00:36:21 |
- Właśnie że tak. |
00:36:25 |
- Jest do kitu. |
00:36:28 |
- ...i zobaczymy, czy opublikują. |
00:36:33 |
Żadne zdanie poza twoim |
00:36:37 |
Tak. |
00:36:38 |
To szaleństwo. |
00:36:41 |
- Nie: to jest szaleństwo. |
00:36:43 |
Podkreśla czerwień moich oczu. |
00:36:50 |
Pokazywałaś to ojcu? |
00:36:54 |
- Tak. |
00:36:56 |
- Podobało mu się. |
00:36:59 |
Że mu się podobało. |
00:37:03 |
To nie jest człowiek skory do komplementów, |
00:37:10 |
Proszę, czy możemy porozmawiać |
00:37:14 |
Kiedy zamierzasz za mnie wyjść? |
00:37:20 |
Za każdym razem |
00:37:26 |
Przepraszam. To jest dla mnie... |
00:37:33 |
Czy nie robię czegoś, |
00:37:36 |
Nie, nie, zupełnie |
00:37:39 |
Bo wiesz, jeśli to będziesz |
00:37:43 |
za 15 czy 20 lat przestanę prosić. |
00:37:46 |
No to mam całe wieki. |
00:37:51 |
A poza tym wierszem, który zacytowałeś |
00:37:56 |
- Tego wieczora, kiedy się do mnie przystawiałaś? |
00:38:00 |
- Jaki jest twój ulubiony wiersz? |
00:38:06 |
No... Jest ten... Ten najbardziej znany... |
00:38:12 |
Ten, który zaczyna się od... |
00:38:15 |
"Był raz młody człowiek z Nantucket..." |
00:38:18 |
Wiedziałam! Nie wychodzę za ciebie! |
00:38:27 |
A właśnie że wychodzisz. |
00:38:41 |
Czy będziemy musieli jeszcze kogoś zaprosić? |
00:38:45 |
Powinni być świadkowie... |
00:38:48 |
inaczej nikt nam nie uwierzy. |
00:38:55 |
Kiedy byłam mała, miałam wymyślonego przyjaciela. |
00:39:00 |
Mieszkał pod tapetą w rogu pokoju. |
00:39:04 |
I ja go odwiedzałam. To był bardzo emocjonalny związek. |
00:39:10 |
I on był jakby moim jedynym rodzeństwem. |
00:39:19 |
Przez następne kilka lat moja matka stopniowo |
00:39:27 |
Porozumiewała się ze mną tylko jako Mika |
00:39:33 |
I już ze sobą nie rozmawiałyśmy. |
00:39:39 |
Ale... to było dziwne dorastanie... |
00:39:44 |
- Wiesz, jesteś z właściwym mężczyzną. |
00:40:18 |
Rheya... |
00:40:21 |
To ja. |
00:40:31 |
Nie pamiętam tego. |
00:40:36 |
Od kiedy to masz? |
00:40:41 |
To było niedługo zanim |
00:40:44 |
- Czy byłam z tobą? |
00:40:55 |
Właściwie nie pamiętam nic. |
00:41:00 |
Pamiętam tylko ciebie. |
00:41:06 |
Czy byłam chora? |
00:41:10 |
Coś w tym stylu... |
00:41:14 |
- I byliśmy rozdzieleni. |
00:41:18 |
- Jak długo? |
00:41:23 |
- Czy byłeś sam? |
00:41:27 |
Czy było trudno? |
00:41:33 |
Łatwiej niż być z kimś innym. |
00:41:38 |
Czy myślałeś o mnie? |
00:41:44 |
Tak. |
00:41:55 |
Co to jest? |
00:41:59 |
Solaris. |
00:42:02 |
Och Boże, tak. |
00:42:09 |
Nie pamiętam, skąd się tu wzięłam. |
00:42:13 |
Czy przyleciałam z tobą? |
00:42:17 |
Nie wiem, skąd się tu wzięłaś. |
00:42:20 |
Co masz na myśli? |
00:42:24 |
Obudziłem się i ty tu byłaś. |
00:42:29 |
- Więc nie było mnie tu wczoraj? |
00:42:36 |
No dobrze... |
00:43:33 |
/Ubierasz się? |
00:43:38 |
Ludzie dzisiaj zauważą. |
00:43:41 |
Jeśli cię nie będzie, Rheya... zauważą. |
00:43:50 |
Mogę się pogodzić ze wszystkim... |
00:43:56 |
/niepokojem... zmianą pracy co |
00:44:03 |
/Ale nie mogę się pogodzić z tym, |
00:44:07 |
Dlaczego to robisz? |
00:44:14 |
Czy chcesz tu być? |
00:44:17 |
Bo mnie potrzebna jest pomoc. |
00:44:26 |
/Cała idea Boga została wyśniona |
00:44:31 |
/Nawet ograniczenia, jakie na niego nakładamy, są ludzkie. |
00:44:37 |
Nie, ja mówię o wyższej formie inteligencji. |
00:44:40 |
Nie, poczekaj. Mówisz o czymś innym. |
00:44:45 |
Przypisujesz ludzkie cechy czemuś, |
00:44:52 |
Wobec wszystkich elementów wszechświata |
00:44:56 |
...nasze istnienie jest nieuniknione. Nie jest niczym |
00:45:02 |
Jesteśmy matematycznym prawdopodobieństwem |
00:45:06 |
A jak wyjaśnić, że z miliardów |
00:45:09 |
jako jedyni jesteśmy świadomi |
00:45:13 |
- Tego nie można wyjaśnić. Ale to nie znaczy, że Bóg... |
00:45:16 |
- Może mamy religię w genach? |
00:45:41 |
- Przepraszam. |
00:45:45 |
Jeszcze nie. |
00:45:48 |
Widzisz? Przynajmniej jest dowcipny. |
00:46:04 |
Gdzie byłaś? |
00:46:12 |
Z dala od tych cholernych ludzi. |
00:46:17 |
/To moi przyjaciele. |
00:46:23 |
/Taa... |
00:46:38 |
Chris, muszę z tobą porozmawiać... |
00:46:44 |
O co chodzi? |
00:46:48 |
Nie rozumiem, co się dzieje. |
00:46:53 |
A jeśli rozumiem, to chyba nie potrafię |
00:46:58 |
Co masz na myśli? |
00:47:00 |
Mam na myśli... |
00:47:07 |
że nie jestem tą osobą, którą pamiętam. |
00:47:10 |
A w każdym razie nie jestem pewna, |
00:47:14 |
Wiesz... Pamiętam różne rzeczy, |
00:47:21 |
Nie pamiętam przeżywania tych rzeczy. |
00:47:29 |
Ja naprawdę... naprawdę próbuję zrozumieć... |
00:47:39 |
I... przychodzą mi do głowy dziwne myśli... |
00:47:42 |
Nie wiem, skąd się biorą... |
00:47:45 |
I boję się... |
00:47:50 |
I nie wiem, co się dzieje... |
00:47:52 |
- Jak myślisz, co się dzieje? |
00:47:56 |
- Nie, ja... |
00:47:58 |
Nie, ty nie rozumiesz. Ja z tym |
00:48:03 |
Nie rozumiem, co się teraz dzieje. |
00:48:09 |
I to... to... to... Ja to pamiętam. |
00:48:16 |
/...nie pamiętam, że to widziałam. |
00:48:20 |
Nie pamiętam, że tam byłam. Ja... |
00:48:27 |
To zmęczenie. To zmęczenie. |
00:48:33 |
- To zmęczenie. Dlatego to weź. |
00:48:39 |
Naprawdę. Wszystko będzie dobrze. Porozmawiam |
00:48:44 |
I wszystko będzie dobrze. |
00:48:51 |
- Zaraz wrócę. |
00:48:54 |
- Będzie ci tu dobrze? |
00:49:02 |
Te drzwi zamykają się od wewnątrz. |
00:49:10 |
Na pewno będzie ci tu dobrze? |
00:49:13 |
Wciąż mnie o to pytasz. Tak. |
00:49:19 |
Zostań tu. |
00:00:08 |
Stary tak się martwiłem... |
00:00:12 |
...ty się pojawiłeś i jeszcze bardziej |
00:00:16 |
Szczególnie po tym, jak ty tę pierwszą... |
00:00:21 |
Taa, nieźle wtedy... ześwirowałeś. |
00:00:28 |
Ona nie może się o tym nigdy |
00:00:43 |
Ciekawe, czy one mogą zajść w ciążę. |
00:00:48 |
/- Dokąd idziesz? |
00:00:52 |
/Co? |
00:00:53 |
/- Powinnaś mi była powiedzieć. |
00:00:58 |
- Czyżby? |
00:01:05 |
Nie miałam pojęcia, że tak zareagujesz. |
00:01:11 |
/Co się zmieniło? Nawet nie wiedziałam, |
00:01:14 |
Po co miałbym go chcieć? Po co |
00:01:17 |
Po co miałbym chcieć czegokolwiek, |
00:01:21 |
- Nie, nie, Chris. Nie. |
00:01:29 |
Nie, Chris. Ty nie rozumiesz. |
00:01:33 |
- Nie wiedziałam, że tak to czujesz. |
00:01:35 |
- Proszę, nie poradzę sobie bez ciebie. |
00:01:39 |
To sobie nie poradzisz. Zostaw mnie! |
00:01:49 |
/O Boże. O nie... |
00:01:52 |
Chcesz, żeby Gordon zmieniła zdanie. A co, jeśli Gordon |
00:01:59 |
Oczywiście, że jest ładna. Twoja żona jest ładna. |
00:02:04 |
Bo ja sobie myślę... kobiety, nie? |
00:02:07 |
Teraz mamy kobietę i kobietę, nie? |
00:02:11 |
Jak zbierzemy kobiety, wiesz, razem, w jednym |
00:02:15 |
Wiesz, co się dzieje. Kupa cholerstwa, którego nie można |
00:02:22 |
Dziwnego, ale dobrego. Zwykle bardzo dobrego. Rzeczy się |
00:02:32 |
Muszę się nad tym zastanowić. |
00:02:43 |
/"A śmierć utraci swoją władzę" |
00:02:47 |
/"Umarli, nadzy, będą jednym" |
00:02:50 |
/"Z człowiekiem pod zachodnim |
00:02:53 |
/"Gdy spróchnieją ich kości |
00:02:58 |
/"Będą im świecić gwiazdy |
00:03:02 |
/"Chociaż szaleni, zachowają rozum" |
00:03:05 |
/"Powstaną, chociaż potonęli w morzu" |
00:03:09 |
/"Choć zginą kochankowie, |
00:03:13 |
/"A śmierć utraci swoją władzę" |
00:04:00 |
Znalazłeś mnie. |
00:04:06 |
Wróciłem po ciebie. |
00:04:10 |
Wróciłem tamtego dnia. |
00:04:22 |
Przepraszam. |
00:04:38 |
Dobrze, wystarczy hipotez. Goście. Czy są złożeni |
00:04:44 |
- Cząsteczek subatomowych? Nie jestem pewien. |
00:04:49 |
Sądzę... że to możliwe. |
00:04:51 |
Stabilizowane przez co? |
00:04:56 |
Zgaduj. |
00:04:59 |
Nie wiem. Może pole Hicksa? |
00:05:04 |
Jeśli stworzylibyśmy |
00:05:08 |
i zbombardowali ich strumieniem |
00:05:13 |
Może. Wiesz, potrzeba by dużo energii. |
00:05:17 |
Wyłączymy wszystkie mniej |
00:05:20 |
Ale to tylko teoria. |
00:05:24 |
- Przekonajmy się. |
00:05:29 |
A co jeśli oni za nami podążą? Co jeśli to samo |
00:05:36 |
Nie uważasz tego za problem? Uważam za duży błąd |
00:05:41 |
Z tego, co wiemy, doprowadza nas do szaleństwa, |
00:05:45 |
Czy myślisz, że naprawdę |
00:05:48 |
Przy tych możliwościach, mogło zrobić wszystko, |
00:05:55 |
- Spotkajmy się w laboratorium za godzinę. |
00:05:59 |
- Jak nas powstrzymasz? |
00:06:03 |
Czy po drodze zabierzemy |
00:06:05 |
To nie powinno być trudne. Możemy namierzyć jej kurs. |
00:06:11 |
Chris, o czym ona mówi? |
00:06:15 |
- O niczym! |
00:06:18 |
Może im nie potrzeba tlenu. |
00:06:22 |
Chris, o czym oni mówią? |
00:06:25 |
- Nie powiedziałeś jej? |
00:06:30 |
Czego...? |
00:06:46 |
- Przyszłaś już wcześniej. |
00:06:51 |
Co zrobiłeś? |
00:06:56 |
Odesłałem cię. |
00:06:59 |
W kosmos. |
00:07:02 |
O Boże. |
00:07:09 |
Nie, Rheya. |
00:07:13 |
- Nie dotykaj mnie! |
00:07:20 |
Rheya. Poczekaj. |
00:08:01 |
Co właściwie chciałaś tym osiągnąć? |
00:08:08 |
Zabić ich. |
00:08:15 |
Błędem jest wiązać się emocjonalnie |
00:08:20 |
Ulegasz manipulacji. Gdyby była brzydka, |
00:08:30 |
Ona jest lusterem odzwierciedlającym część |
00:08:33 |
- Ona żyje. |
00:08:37 |
Spróbuj to zrozumieć, jeśli w ogóle |
00:08:40 |
A co z twoim gościem? Z tym, którego jesteś |
00:08:46 |
Kto to jest? Co to jest? Czy to czuje? |
00:08:56 |
Ta sytuacja wykracza poza moralność. |
00:09:02 |
Twoja żona... nie żyje. |
00:09:05 |
Skąd wiesz? Jak możesz mówić tak kategorycznie |
00:09:11 |
Ona jest kopią, repliką, |
00:09:18 |
Jesteś chory! |
00:09:24 |
Nie zabierzemy jej ze sobą. |
00:10:42 |
Nie włączaj światła. |
00:10:58 |
Wydaje ci się, że mnie śnisz. |
00:11:02 |
- Przecież ty nie jesteś Gibarianem. |
00:11:07 |
Więc kim jestem? |
00:11:10 |
- Marionetką. |
00:11:14 |
Może jesteś moją marionetką? |
00:11:16 |
I jak każdej marionetce, wydaje ci się, |
00:11:20 |
To sen marionetek - być człowiekiem. |
00:11:30 |
- Dlaczego się zabiłeś? |
00:11:36 |
- Ale teraz myślę, że to był błąd. |
00:11:39 |
To nie jest mój syn. |
00:11:42 |
A to nie jest twoja żona. |
00:11:44 |
Oni są cześcią Solaris, |
00:11:52 |
- Czego Solaris od nas chce? |
00:11:59 |
Właśnie dlatego musicie odlecieć. Jeśli wciąż |
00:12:05 |
zginiecie tutaj. |
00:12:08 |
Nie zostawię jej. |
00:12:12 |
- Coś wymyślę. |
00:12:17 |
Nie ma odpowiedzi. |
00:12:42 |
Rheya? |
00:13:37 |
Gordon! |
00:14:21 |
- Co się stało? |
00:14:49 |
Nie żyje. |
00:14:54 |
Żyje. |
00:15:18 |
Nigdy się nie przyzwyczaję do nich... |
00:16:23 |
O nie. |
00:16:35 |
Dlaczego to zrobiłaś? |
00:16:40 |
- Rheya... |
00:16:53 |
Są dwa składniki. Wysokoenergetyczny akcelerator |
00:17:02 |
Przez dostosowanie częstotliwości, wzmacniam |
00:17:09 |
i niemal czysty strumień do 160 GHz. |
00:17:13 |
Użyłam tego na moim. |
00:17:17 |
- Co się wtedy dzieje? |
00:17:28 |
Ona tego właśnie chce. |
00:17:32 |
Nie pozwolę jej na to. |
00:17:36 |
Przyjdzie do mnie, kiedy |
00:17:42 |
Więc nie będę spał. |
00:17:48 |
Nie rozumiesz? Przybyłam z |
00:17:52 |
W tym tkwi problem. |
00:17:56 |
W swojej pamięci |
00:18:00 |
Więc nawet, jeśli coś pamiętasz źle, mnie |
00:18:06 |
Mam skłonności samobójcze, |
00:18:09 |
Mój głos brzmi właśnie tak, |
00:18:13 |
Nie wierzę w to, że przeznaczone jest nam |
00:18:18 |
Uważam, że mamy wybór, by zrobić to inaczej. |
00:18:23 |
Tego dnia, kiedy wyszedłem, a ty mówiłaś, że |
00:18:29 |
To jest moja szansa, żeby naprawić tamten |
00:18:36 |
Ale czy naprawdę jestem Rheyą? |
00:18:44 |
Nie wiem już. |
00:18:47 |
Widzę tylko ciebie. |
00:19:23 |
Widzę tylko ciebie. |
00:19:35 |
Ono mnie stworzyło... |
00:19:39 |
a ja nie mogę się nawet |
00:19:45 |
Ale na pewno mnie słyszy. |
00:19:48 |
Na pewno wie, co się |
00:19:53 |
A ty i ja musimy się jakoś... |
00:19:57 |
...umówić. Musimy |
00:20:05 |
ciche porozumienie... |
00:20:09 |
że nie jestem naprawdę |
00:20:15 |
Nie, Rheya. |
00:20:23 |
Chris, chciałabym, żebyś po prostu pozwolił |
00:20:29 |
A wtedy ty będziesz mógł wrócić na Ziemię i |
00:20:39 |
Nie. |
00:20:41 |
To jedyne rozwiązanie, |
00:20:47 |
Nie moglibyśmy żyć ze sobą |
00:20:55 |
To by było niemożliwe. |
00:20:58 |
A to? Co to za życie? Uwięzieni tutaj... |
00:21:08 |
- Ja... nie wiem, jak to nazwać. |
00:21:15 |
- Wystarcza mi to. |
00:21:20 |
Doprowadzisz się do choroby. |
00:21:24 |
- Nic mnie to nie obchodzi. |
00:21:30 |
Proszę, Chris, musisz odpocząć. |
00:22:18 |
Chris mi nie ufa... |
00:26:21 |
/"...Choć zginą kochankowie, lecz nie zginie miłość; |
00:27:17 |
Chris, nie wiń Gordon. |
00:27:22 |
To nie jej wina. |
00:27:28 |
Tak będzie lepiej. |
00:27:31 |
Znalazłam list pożegnalny. |
00:27:35 |
Przeglądałam twoje rzeczy... |
00:27:38 |
Znalazłam wyrwaną stronę |
00:27:43 |
i zrozumiałam... |
00:27:46 |
że nie jestem nią. |
00:27:49 |
Nie jestem Rheyą. |
00:27:53 |
Ale wiem, że mnie kochałeś. |
00:27:56 |
Wiem o tym. Czułam to. |
00:27:59 |
I ja cię kocham. |
00:28:02 |
Chciałabym, żebyśmy mogli żyć |
00:28:08 |
Może istnieje miejsce, |
00:28:12 |
Ale wiem, że nie jest nim Ziemia. |
00:28:20 |
To wszystko, co mogę |
00:28:46 |
- Zabiłaś ją! |
00:28:49 |
Kelvin, błagała mnie. |
00:28:52 |
- Ona wróci. |
00:28:56 |
Kelvin! To nie jest człowiekiem. |
00:28:58 |
Czymkolwiek jest, nie jest człowiekiem, |
00:29:03 |
A ja chcę wygrać. Chcę, żeby wygrali ludzie. |
00:29:10 |
- Co ty robisz? |
00:29:30 |
Gordon! |
00:30:02 |
- Wiedziałam. |
00:30:06 |
Trudno powiedzieć |
00:30:11 |
Zaatakował mnie. |
00:30:16 |
No i nagle jestem, w jakiś sposób... |
00:30:22 |
...dlaczego tam jestem, ani kim jestem, |
00:30:27 |
Ale zanim mogę do tego dojść... |
00:30:34 |
Co próbujesz zrobić? |
00:30:36 |
Rozumiem, chcesz mnie zabić. No, speszyłem się. |
00:30:42 |
Co powiecie na to: o, tu jesteś, a to |
00:30:47 |
I aha, przy okazji, ja... Po tym wszystkim |
00:30:54 |
Wreszcie mogę się dobrze |
00:30:58 |
Przeżywam pierwsze 30 sekund tego... życia, |
00:31:04 |
I... ooo... zabijając kogoś, |
00:31:10 |
Widzicie, myślę, że większość ludzi w tej sytuacji |
00:31:16 |
Ale to przynajmniej... to jest niesamowita szansa. |
00:31:23 |
Jestem darem... |
00:31:29 |
Według mnie powinniśmy użyć |
00:31:40 |
Wątpię, żebyście mieli na to czas. |
00:31:45 |
Dlaczego? |
00:31:49 |
Cóż, kiedy użyliście słynnego aparatu Hicksa, |
00:31:58 |
Być może zauważyliście, że |
00:32:03 |
A to dlatego, że planeta przyciąga wszystko |
00:32:12 |
A, przepraszam, przy okazji: aparat Hicksa |
00:32:24 |
Ale jeśli... Przepraszam, mogę? |
00:32:28 |
Róbcie co chcecie, ale na waszym miejscu szczelnie |
00:32:40 |
Zapnijcie pasy. |
00:33:41 |
Przechodzę na wewnętrzne zasilanie. |
00:33:44 |
Rozpoczynam diagnostykę paliwa. |
00:33:47 |
Sprawdzam status LGA. |
00:33:51 |
Ustawiam i kalibruję antenę |
00:33:54 |
Zmniejszam ciśnienie i ustawiam |
00:34:02 |
Oczyszczam i uszczelniam |
00:34:23 |
/Ziemia. Nawet samo słowo dziwnie |
00:34:36 |
/Jak długo mnie nie było? Jak dawno wróciłem? |
00:34:50 |
/Próbowałem odnaleźć rytm świata, |
00:34:56 |
/Płynąłem z biegiem. |
00:34:59 |
/Byłem cichy, uważny. |
00:35:03 |
/Świadomie się uśmiechałem, |
00:35:12 |
/...i wykonywałem miliony innych gestów, |
00:35:20 |
/Studiowałem te gesty, zanim na powrót |
00:35:28 |
/Ale nie dawała mi spokoju myśl, |
00:35:37 |
/Że w jakiś sposób myliłem się |
00:36:45 |
Zmniejszam ciśnienie i ustawiam |
00:36:54 |
Oczyszczam i uszczelniam |
00:38:02 |
Rheya! |
00:38:12 |
Rheya! |
00:40:29 |
Chris? |
00:41:16 |
Czy ja żyję, czy umarłem? |
00:41:23 |
Nie musimy już myśleć w ten sposób. |
00:41:30 |
Teraz jesteśmy razem. |
00:41:35 |
Wszystko, co zrobiliśmy, |
00:41:39 |
Wszystko. |
00:42:41 |
/tłumaczenie: |
00:42:49 |
/tłumaczenie wiersza Dylana Thomasa |