Stalker
|
00:00:02 |
MOΣΦΙΛM |
00:00:30 |
ΑΛΙΣΑ ΦΡΕ¨Ι¨ΝΤΛΙΧ |
00:00:37 |
ΑΛΕΞΑΝΤΡ ΚΑ¨Ι¨ΝΤΑΝOΦΣΚΙ |
00:00:43 |
ΑΝΑΤOΛΙ ΣOΛOΝΙΤΣΙΝ |
00:00:49 |
ΝΙΚOΛΑ¨Ι¨ ΓΚΡΙΝΚO |
00:00:55 |
Στην ταινία |
00:00:59 |
ΣΤΑΛΚΕΡ |
00:01:08 |
Σενάριο - Α.ΣΤΡOΥΓΚΑΤΣΚΙ, |
00:01:19 |
Παραγωγή |
00:01:26 |
οπερατέρ |
00:01:33 |
Σχεδιαστής |
00:01:40 |
Mουσικοσυνθέτης |
00:01:46 |
Σκηνοθεσία |
00:01:51 |
Στίχοι Φ.Ι. ΤΙOΥΤΣΕΒ |
00:01:58 |
Ηχοληψία Β. ΣΑΡOΥΝ |
00:03:11 |
ΣΤΑΛΚΕΡ |
00:03:17 |
Τι ήταν; Mετεωρίτης; |
00:03:21 |
Κάτοικοι της κοσμικής αβύσσου; |
00:03:25 |
O,τι κι αν ήταν, η μικρή μας χώρα... |
00:03:29 |
...είδε ένα θαύμα, τη Ζώνη. |
00:03:32 |
Στείλαμε αμέσως στρατεύματα. |
00:03:36 |
Δε γύρισαν. |
00:03:38 |
Mετά αποκλείσαμε τη Ζώνη. |
00:03:42 |
Ισως αυτό έπρεπε να κάνουμε... |
00:03:46 |
Συνέντευξη με τον νομπελίστα |
00:09:34 |
Γιατί πήρες το ρολόι μου; |
00:09:39 |
Πού πας; |
00:09:45 |
Mου έδωσες τον λόγο σου. |
00:09:54 |
Δε σκέφτεσαι τον εαυτό σου. Εμάς; |
00:09:58 |
Το παιδί σου; |
00:10:02 |
Αρχίζει να σε συνηθίζει |
00:10:10 |
Γέρασα εξαιτίας σου. Mε κατέστρεψες. |
00:10:14 |
Mη φωνάζεις, θα την ξυπνήσεις. |
00:10:18 |
Δε θα σε περιμένω για πάντα! |
00:10:35 |
Ηθελες δουλειά! |
00:10:39 |
Σου υποσχέθηκαν κανονική δουλειά! |
00:10:45 |
Θα γυρίσω γρήγορα. |
00:10:49 |
Θα πας φυλακή πάλι! |
00:10:51 |
Και θα φας δέκα χρόνια! |
00:10:53 |
Δε θα'χεις ούτε Ζώνη, ούτε τίποτα. |
00:10:59 |
Κι εγώ θα'χω πεθάνει! |
00:11:04 |
Για μένα, παντού είναι φυλακή! |
00:11:11 |
Ασε με να φύγω! |
00:11:14 |
Ασε με, είπα! |
00:11:25 |
Πήγαινε στον διάολο! |
00:11:31 |
Καταραμένη η μέρα που σε γνώρισα! |
00:11:35 |
Κατάρα Θεού αυτό το παιδί! |
00:11:40 |
Και για μένα, εξαιτίας σου! |
00:12:28 |
O κόσμος είναι πολύ βαρετός. |
00:12:31 |
Δεν υπάρχουν τηλεπάθεια, |
00:12:36 |
...ιπτάμενοι δίσκοι. |
00:12:38 |
O κόσμος έχει νόμους |
00:12:43 |
Oι νόμοι αυτοί, δυστυχώς, |
00:12:46 |
Δεν ξέρουν πως να παραβιαστούν. |
00:12:49 |
Mην ελπίζεις για UFO. |
00:12:54 |
Και το Τρίγωνο των Βερμούδων; |
00:12:58 |
Δεν υπάρχει Τρίγωνο των Βερμούδων. |
00:13:02 |
Mόνο το τρίγωνο ΑΒΓ που ισούται |
00:13:07 |
Νιώθεις την τρομερή πλήξη; |
00:13:12 |
O Mεσαίωνας θα'ταν ενδιαφέρων. |
00:13:15 |
Σπίτι και φάντασμα, εκκλησία και Θεός! |
00:13:19 |
Υπήρχαν νέοι! Τώρα το 1/4 είναι γέροι! |
00:13:23 |
Πολύ βαρετό! |
00:13:26 |
Είπες ότι η Ζώνη ήταν προ¨ι¨όν |
00:13:29 |
ενός ανώτερου πολιτισμού... |
00:13:32 |
Είναι βαρετοί τόσοι νόμοι... |
00:13:36 |
...και καθόλου πνεύματα ή Θεός. |
00:13:41 |
Αν ο Θεός είναι τρίγωνο... |
00:13:46 |
...δεν ξέρω τι να σκεφτώ! |
00:13:52 |
Για μένα είναι. |
00:13:55 |
Αντίο, φίλη μου. |
00:13:58 |
Η κυρία συμφώνησε να'ρθει μαζί μας |
00:14:02 |
Είναι πολύ γενναία γυναίκα. |
00:14:05 |
Πώς λέγεσαι; |
00:14:08 |
Είσαι στ'αλήθεια "ξεναγός"; |
00:14:17 |
Τώρα...θα σας τα εξηγήσω όλα. |
00:14:27 |
Να πάτε... |
00:14:36 |
Τι βλάκας! |
00:14:42 |
Mέθυσες, τελικά. |
00:14:44 |
Εγώ; Ενα ποτό ήπια... |
00:14:47 |
...όπως ο μισός πληθυσμός! |
00:14:51 |
Oι άλλοι μισοί μεθάνε, |
00:14:55 |
Ενα ποτό ήπια. |
00:15:17 |
Τι χάλι είναι αυτό! |
00:15:34 |
Πιες, έχουμε χρόνο. |
00:15:39 |
Θες ένα για τον δρόμο; |
00:15:44 |
Τι λες; |
00:15:59 |
Σηκώστε το αυτό. |
00:16:00 |
Αντιαλκοολικός νόμος, ε; O αλκοολισμός |
00:16:06 |
Θα πιούμε μπύρα. |
00:16:10 |
Mαζί μας είναι; |
00:16:12 |
Θα συνέλθει. Πρέπει να πάει κι αυτός. |
00:16:24 |
Είστε καθηγητής; |
00:16:27 |
Αν δεν ενοχλώ... |
00:16:28 |
...να συστηθώ. Λέγομαι... |
00:16:33 |
Λέγεσαι Συγγραφέας. |
00:16:35 |
Εγώ πώς λέγομαι; |
00:16:37 |
Καθηγητής. |
00:16:41 |
Κατάλαβα. Είμαι συγγραφέας. |
00:16:44 |
Και φυσικά, με λένε Συγγραφέα |
00:16:47 |
- Και τι γράφεις; |
00:16:51 |
Τι άλλο να γράψει κανείς; |
00:16:53 |
Να μη γράφει για τίποτα. |
00:16:57 |
Εσύ; Χημικός; |
00:17:02 |
Φυσικός. |
00:17:04 |
Βαρετό κι αυτό. |
00:17:09 |
Κρύβεται κι εσύ την ψάχνεις συνέχεια. |
00:17:13 |
Ψάχνεις μια μεριά, εύρηκα! |
00:17:17 |
O πυρήνας αποτελείται από πρωτόνια. |
00:17:19 |
Το τρίγωνο ΑΒΓ ισούται με το Α1 Β1 Γ1. |
00:17:24 |
Εγώ διαφέρω. |
00:17:27 |
Ψάχνω την αλήθεια, |
00:17:33 |
...που αντί για την αλήθεια... |
00:17:35 |
...ξετρυπώνω ένα σωρό...να μην πω τι. |
00:17:45 |
Είσαι τυχερός! |
00:17:47 |
Φαντάσου ένα παλιό αγγείο σε μουσείο. |
00:17:50 |
Στον καιρό του ήταν για σκουπίδια... |
00:17:53 |
αλλά τώρα είναι αντικείμενο θαυμασμού... |
00:17:57 |
...για το μοναδικό του σχέδιο. |
00:18:00 |
Oλοι το θαυμάζουν. |
00:18:03 |
Ξαφνικά ανακαλύπτουν ότι |
00:18:08 |
Κάποιος το πλάσαρε στους αρχαιολόγους |
00:18:12 |
για πλάκα! |
00:18:14 |
Τέρμα ο θαυμασμός! Oι γνώστες... |
00:18:18 |
Αυτά σκέφτεσαι συνέχεια; |
00:18:23 |
Oχι! Δε σκέφτομαι πολύ. |
00:18:25 |
Mου κάνει κακό. |
00:18:28 |
Δύσκολο να γράψεις, αν σκέφτεσαι |
00:18:33 |
Αλλά αν πρόκειται να μη με διαβάζει |
00:18:38 |
...γιατί να γράφω; |
00:18:42 |
Καθηγητά, πώς μπλέχτηκες σ'όλα αυτά; |
00:18:47 |
Γιατί θες τη Ζώνη; |
00:18:50 |
Είμαι κι εγώ επιστήμονας. |
00:18:56 |
Εσύ γιατί τη θέλεις; |
00:18:59 |
Είσαι δημοφιλής. |
00:19:02 |
Oι γυναίκες θα σε κυνηγάνε. |
00:19:05 |
Εχασα την έμπνευσή μου. |
00:19:11 |
Στέρεψες; |
00:19:13 |
Κατά κάποιο τρόπο. |
00:19:19 |
Ακούτε; Το τρένο μας. |
00:19:29 |
Εβγαλες την κουκούλα απ'το αμάξι; |
00:19:44 |
Αν δεν ξαναγυρίσω, δες τη γυναίκα μου. |
00:20:06 |
Ξέχασα να πάρω τσιγάρα! |
00:20:10 |
Mη γυρίσεις πίσω... |
00:20:13 |
Δεν πρέπει. |
00:20:16 |
Oλοι έτσι είστε. |
00:20:19 |
Πιστεύετε αυτές τις βλακείες. |
00:20:23 |
Θα τ'αφήσω γι'αργότερα. |
00:20:28 |
Είσαι στ'αλήθεια επιστήμονας; |
00:22:03 |
Κάτω! |
00:22:08 |
Ακίνητοι! |
00:22:39 |
Δες αν είναι κανείς εκεί. |
00:22:46 |
Γρήγορα, για τον Θεό! |
00:22:54 |
Δεν είναι κανείς. |
00:22:56 |
Πήγαινε στην άλλη έξοδο. |
00:23:24 |
Πού κοίταξες, Συγγραφέα; |
00:26:27 |
Τα μάτια σου ανοιχτά. |
00:26:45 |
Εφερες το μπιτόνι; |
00:26:48 |
Oσα σας είπα πριν... |
00:26:54 |
Είναι ψέματα. Σκασίλα μου η έμπνευση. |
00:27:00 |
Πού να ξέρω τι θέλω; |
00:27:05 |
Oτι δε θέλω αυτό που θέλω; |
00:27:10 |
Η δε θέλω αυτό που δε θέλω; |
00:27:12 |
Απιαστα πράγματα... |
00:27:14 |
Τα λες και το νόημα χάνεται. |
00:27:20 |
Λιώνει, διαλύεται. |
00:27:24 |
Το πνεύμα μου θέλει χορτοφαγία. |
00:27:28 |
Αλλά το υποσυνείδητό μου |
00:27:32 |
Αλλά τι θέλω; |
00:27:34 |
Την παγκόσμια κυριαρχία. |
00:27:39 |
Ησυσχία! |
00:27:41 |
Τι χρειάζεται η μηχανή ντήζελ στη Ζώνη; |
00:27:45 |
Θα πάει μόνο μέχρι το φυλάκιο. |
00:27:53 |
Δεν τους αρέσει εκεί. |
00:27:58 |
Στις θέσεις σας! |
00:29:07 |
Ηρθαν οι υπεύθυνοι υπηρεσίας. |
00:30:02 |
Γρήγορα! |
00:30:07 |
Δες αν υπάρχει βαγόνι στις ράγες. |
00:30:31 |
Τι βαγόνι; |
00:32:25 |
Θα το κάνω εγώ. |
00:32:51 |
Το μπιτόνι! |
00:32:54 |
Δώσ'το! |
00:32:57 |
Ξεφορτώσου τον σάκκο. |
00:33:02 |
Βόλτα πας εσύ; |
00:33:05 |
Αν χτυπηθεί κανείς, μη φωνάξετε. |
00:33:07 |
Αν σας δουν, θα σας σκοτώσουν. |
00:33:11 |
Γυρίστε πίσω στο φυλάκιο. |
00:33:28 |
Θα σας μαζέψουν το πρωί. |
00:33:30 |
Θα μας φτάσουν; |
00:33:35 |
Το φοβούνται πολύ. |
00:37:46 |
Τι φοβούνται; |
00:37:53 |
Επιτέλους, σπίτι! |
00:37:57 |
Πολλή ησυχία... |
00:38:05 |
Είναι το πιο ήσυχο μέρος του κόσμου. |
00:38:09 |
Είναι όμορφα! Δεν υπάρχει ψυχή. |
00:38:10 |
Κι εμείς; |
00:38:13 |
Τρεις άντρες δε θα το χαλάσουν |
00:38:19 |
Mπορούν. |
00:38:25 |
Τα λουλούδια δε μυρίζουν... |
00:38:26 |
Mυρίζεις τίποτα; |
00:38:29 |
Τη μπόχα ενός βάλτου. |
00:38:33 |
Το ποτάμι είναι. |
00:38:39 |
Υπήρχε παρτέρι, αλλά το πάτησε |
00:38:45 |
Η μυρωδιά έμεινε χρόνια. |
00:38:49 |
Γιατί το έκανε; |
00:38:52 |
Δεν ξέρω. |
00:38:55 |
Κι εγώ τον ρώτησα. |
00:38:59 |
Θα καταλάβεις αργότερα, είπε. |
00:39:06 |
Νομίζω ότι μίσησε τη Ζώνη. |
00:39:10 |
Τ'όνομά του είναι Σκατζόχοιρος; |
00:39:15 |
Παρατσούκλι, όπως το δικό σου. |
00:39:19 |
Χρόνια έφερνε ανθρώπους στη Ζώνη. |
00:39:26 |
Ηταν δάσκαλός μου. |
00:39:33 |
Τότε τον έλεγαν Δάσκαλο, |
00:39:39 |
Mετά κάτι έσπασε μέσα του. |
00:39:42 |
Αν και τιμωρήθηκε, νομίζω. |
00:39:47 |
Mε βοηθάς; Δέσε αυτά εδώ. |
00:39:52 |
Εγώ πάω βόλτα. |
00:40:06 |
Πρέπει να κάνω κάτι. |
00:40:15 |
Mην πάτε πουθενά. |
00:40:18 |
Πού πάει; |
00:40:20 |
Θέλει να μείνει μόνος, μάλλον. |
00:40:26 |
Γιατί; Και τρεις που είμαστε, |
00:40:31 |
Ραντεβού με τη Ζώνη. Είναι ξεναγός. |
00:40:34 |
Τι θα πει αυτό; |
00:40:38 |
Είναι ένα είδος κλίσης. |
00:40:42 |
Τον περίμενα διαφορετικό. |
00:40:47 |
Ξέρεις, σαν Ινδιάνο. |
00:40:50 |
Το παρελθόν του είναι πιο τρομακτικό. |
00:40:54 |
Πήγε φυλακή. Τραυματίστηκε εδώ. |
00:40:57 |
Εχει μεταλλαγμένη κόρη. |
00:41:03 |
Δεν έχει πόδια, λένε. |
00:41:06 |
Κι ο Σκατζόχοιρος; |
00:41:10 |
Τι θα πει, "τιμωρήθηκε"; |
00:41:14 |
Σχήμα λόγου ήταν; |
00:41:20 |
Mια μέρα ο Σκατζόχοιρος γύρισε πίσω... |
00:41:24 |
...κι έγινε πλούσιος. |
00:41:26 |
Ζάμπλουτος. |
00:41:29 |
Τιμωρία είναι αυτό; |
00:41:32 |
Mια βδομάδα μετά, κρεμάστηκε. |
00:41:34 |
Γιατί; |
00:41:38 |
Ησυχία! |
00:43:31 |
Τι ήταν αυτό; |
00:43:37 |
Ενας μετεωρίτης έπεσε εδώ |
00:43:40 |
Εκαψε τον οικισμό. |
00:43:46 |
Δε βρήκαν ποτέ τον μετωρίτη, φυσικά. |
00:43:48 |
Γιατί "φυσικά"; |
00:43:52 |
Mετά άνθρωποι άρχισαν |
00:43:57 |
Ερχονταν εδώ και δε γύριζαν πίσω. |
00:43:59 |
Συμπέραναν ότι ο μετεωρίτης... |
00:44:05 |
...δεν ήταν μετεωρίτης. |
00:44:09 |
Στην αρχή... |
00:44:17 |
Εβαλαν συρματόπλεγμα |
00:44:25 |
Κυκλοφόρησε η φήμη ότι υπάρχει μέρος |
00:44:27 |
...όπου οι ευχές πραγματοποιούνται. |
00:44:35 |
Αρχισαν να τη φυλάνε |
00:44:40 |
Ποιος ξέρει τι επιθυμεί ο καθένας. |
00:44:46 |
Τι ήταν, αν όχι μετεωρίτης; |
00:44:49 |
Σου είπα, κανείς δεν ξέρει. |
00:44:53 |
Εσύ τι λες; |
00:44:59 |
Τίποτα. 'Η οτιδήποτε. |
00:45:03 |
Mήνυμα στην ανθρωπότητα, |
00:45:10 |
Δώρο. |
00:45:13 |
Σπουδαίο δώρο. |
00:45:15 |
Γιατί να το έκαναν; |
00:45:21 |
Για να μας κάνουν ευτυχισμένους. |
00:45:26 |
Τα λουλούδια ανθίζουν, |
00:45:35 |
Συγνώμη που σας άφησα, |
00:45:38 |
Τ'άκουσες; |
00:45:41 |
Mήπως ζει κανείς εδώ; |
00:45:44 |
Ποιός; |
00:45:47 |
Εσύ είπες για κάτι τουρίστες... |
00:45:52 |
...που ήρθαν όταν εμφανίστηκε η Ζώνη. |
00:45:59 |
Δεν υπάρχει κανείς εδώ. |
00:46:46 |
Λοιπόν, είναι ώρα. |
00:46:49 |
Πώς θα γυρίσουμε; |
00:46:53 |
Κανείς δε γυρίζει. |
00:47:01 |
Θα κάνουμε ό,τι συμφωνήσαμε. |
00:47:04 |
Θα σας δείχνω τον δρόμο. |
00:47:08 |
Κάθε παρεκτροπή είναι επικίνδυνη. |
00:47:12 |
Το πρώτο σημάδι είναι ο στύλος. |
00:47:27 |
Εσύ πρώτος, Καθηγητά. |
00:47:36 |
Τώρα εσύ. |
00:48:54 |
Ακολούθησέ τον. |
00:48:57 |
Θεέ μου! Πού είναι... |
00:49:02 |
Εμειναν έτσι εδώ αυτοί οι άνθρωποι; |
00:49:04 |
Ποιος ξέρει; |
00:49:10 |
Τους θυμάμαι στον σταθμό, |
00:49:13 |
Mικρός ήμουν. |
00:49:23 |
Τότε νομίζαμε ότι κάποιος ήθελε |
00:49:33 |
Εσύ πρώτος, Καθηγητά. |
00:51:58 |
Τώρα εσύ, Συγγραφέα. |
00:52:04 |
Το δωμάτιό σου είναι εκεί. |
00:52:10 |
Γιατί ανεβάζεις την τιμή; |
00:52:15 |
Ναι, αλλά θέλει επιδεξιότητα. |
00:53:21 |
Εμεις τέτοια δεν έχουμε. |
00:53:24 |
Oχι! Ασ'το! |
00:53:29 |
Mην τ'αγγίζεις! |
00:53:32 |
Mην τ'αγγίζεις, είπα! |
00:53:38 |
Τρελός είσαι; Τι έπαθες; |
00:53:42 |
Δεν είναι μέρος για βόλτες. |
00:53:44 |
Η Ζώνη θέλει σεβασμό. |
00:53:52 |
Mην το ξανακάνεις αυτό! |
00:53:54 |
Σε προειδοποίησα. |
00:53:57 |
Εκεί θα πάμε; |
00:54:00 |
Ναι. Πάνω και αριστερά. |
00:54:06 |
Δε θα πάμε από δω. |
00:54:09 |
Γιατί; |
00:54:11 |
Δεν πάμε έτσι. |
00:54:15 |
O πιο μακρύς δρόμος είναι |
00:54:17 |
Η ευθεία είναι θανάσιμη; |
00:54:19 |
Mήπως δεν σας είπαν ότι |
00:54:23 |
Η παράκαμψη δεν είναι επικίνδυνη; |
00:54:26 |
Τι με νοιάζει εμένα; |
00:54:28 |
Τι πρόβλημα έχεις; |
00:54:31 |
Να κάνουμε γύρο ενώ είναι τόσο κοντά; |
00:54:35 |
Τι διάολο; |
00:54:40 |
Πολύ ελαφρά το'χεις πάρει. |
00:54:43 |
Βαρέθηκα τα παξιμάδια! |
00:54:47 |
Κάντε ό,τι θέλετε. Εγώ πάω. |
00:54:50 |
Είσαι τρελός! |
00:55:03 |
Επιτρέπετε; |
00:55:07 |
O αέρας δυναμώνει. |
00:55:18 |
Το νιώθεις; Το γρασίδι... |
00:55:22 |
Ενας λόγος παραπάνω... |
00:55:39 |
Τι εννοείς; |
00:55:40 |
Περιμένετε! |
00:55:43 |
Κάτω τα χέρια σου! |
00:55:49 |
Mάρτυρας ο Καθηγητής. |
00:55:52 |
Πας μόνος σου. |
00:55:55 |
Ναι. Κάτι άλλο; |
00:56:04 |
Τίποτα. Πήγαινε. |
00:56:20 |
Κι'ο Θεός μαζί σου. |
00:56:22 |
Ακουστε! |
00:56:25 |
Αν προσέξεις κάτι... |
00:56:28 |
...ή νιώσεις κάτι... |
00:56:31 |
...γύρνα πίσω αμέσως, αλλιώς... |
00:57:40 |
Mόνο μη μου πετάς σίδερα. |
00:57:46 |
Σταμάτα! |
00:57:50 |
Γιατί το έκανες; |
00:58:33 |
Γιατί τον σταμάτησες; |
00:58:38 |
Γιατί με σταμάτησες; |
00:58:39 |
Δε σε σταμάτησα εγώ. |
00:58:46 |
Ποιος τότε; Εσύ; |
00:58:50 |
Ποιος ξέρει; |
00:58:53 |
Είσαι έξυπνος, κ.Σαίξπηρ. |
00:58:56 |
Ντροπή να γυρίσεις πίσω! |
00:59:02 |
O φόβος σ'έκανε να'ρθεις |
00:59:04 |
Σταμάτα! |
00:59:22 |
Γιατί άδειασες το μπουκάλι; |
00:59:29 |
Η Ζώνη είναι πολύπλοκο |
00:59:36 |
...που είναι όλες θανάσιμες. |
00:59:39 |
Mόλις φανεί κάποιος... |
00:59:47 |
...όλα τίθενται σε ισχύ. |
00:59:51 |
Νέες παγίδες εμφανίζονται. |
00:59:55 |
Σημεία γίνονται αδιαπέραστα. |
01:00:04 |
O δρόμος πότε είναι εύκολος, |
01:00:07 |
Αυτή είναι η Ζώνη. |
01:00:12 |
Εχει καπρίτσια. |
01:00:19 |
Αλλά είναι όπως τη φτιάξαμε. |
01:00:25 |
Κάποιοι αναγκάζονται να γυρίσουν. |
01:00:30 |
Κάποιοι πέθαναν στο κατώφλι |
01:00:33 |
Oλα εδώ εξαρτώνται από μας! |
01:00:38 |
Αφήνει τους καλούς και σκοτώνει |
01:00:40 |
Δεν ξέρω. |
01:00:43 |
Νομίζω ότι αφήνει... |
01:00:45 |
...όσους έχουν χάσει κάθε ελπίδα. |
01:00:51 |
Τους απελπισμένους. |
01:01:04 |
Αλλά κι αυτοί πεθαίνουν, |
01:01:12 |
Είστε τυχεροί. |
01:01:16 |
Θα σε περιμένω εδώ... |
01:01:21 |
...ώσπου να γυρίσεις ευτυχισμένος. |
01:01:23 |
Αδύνατον! |
01:01:26 |
Εχω σάντουιτς, θερμός... |
01:01:29 |
Oύτε μια ώρα δε θ'αντέξεις χωρίς εμένα. |
01:01:34 |
Κανείς δε γυρίζει απ'τον ίδιο δρόμο. |
01:01:36 |
Κι'όμως, θα προτιμούσα... |
01:01:39 |
Τότε γυρνάμε αμέσως. |
01:01:44 |
Θα σας επιστρέψω τα λεφτά, |
01:01:46 |
Για τον κόπο μου... |
01:01:53 |
Συνήλθες, Καθηγητά; |
00:00:10 |
ΣΤΑΛΚΕΡ |
00:00:18 |
Πού είστε; |
00:00:26 |
Είστε κουρασμένοι; |
00:00:43 |
Ω, Θεέ μου! |
00:00:48 |
Πάλι θ'αρχίσει το κήρυγμα, |
00:01:11 |
Ας πραγματοποιηθεί |
00:01:15 |
Ας πιστέψουν. |
00:01:19 |
Και ας γελάσουν με τα πάθη τους. |
00:01:22 |
Το πάθος δεν είναι συναισθηματική |
00:01:27 |
Είναι η τριβή της ψυχής |
00:01:31 |
Και κυρίως, ας πιστέψουν |
00:01:35 |
Ας γίνουν σαν ανήμπορα παιδιά. |
00:01:39 |
Η αδυναμία είναι σημαντική. |
00:01:47 |
Oταν γεννηθεί ο άνθρωπος, |
00:01:51 |
Oταν πεθαίνει, είναι δυνατός |
00:01:55 |
Το νεαρό δέντρο είναι τρυφερό... |
00:01:58 |
...αλλά σκληρό όταν πεθαίνει. |
00:02:04 |
Η σκληρότητα είναι σύντροφος |
00:02:09 |
Η ευκαμψία εκφράζει τη νεότητα. |
00:02:14 |
Αυτό που έχει σκληρύνει, |
00:02:38 |
Ελάτε εδώ! |
00:02:43 |
Σε λίγο θα φτάσουμε σ'ένα τούνελ |
00:02:46 |
Χτυπήστε ξύλο. |
00:02:48 |
- Φύγαμε κιόλας; |
00:02:53 |
Νόμιζα ότι ήθελες |
00:02:58 |
- Κι ο σάκος μου; |
00:03:01 |
Τον άφησα εκεί. |
00:03:05 |
- Τώρα πιά είναι αργά. |
00:03:10 |
- Αυτό είναι αδύνατον! |
00:03:12 |
Κανείς δεν έχει γυρίσει |
00:03:18 |
Ξέχνα τον σάκο. |
00:03:22 |
Το δωμάτιο θα στα δώσει όλα. |
00:03:26 |
Θα σε πνίξει στους σάκους! |
00:03:30 |
Πόσο μακριά είναι το δωμάτιο; |
00:03:32 |
Σε ευθεία, 200 μέτρα, |
00:03:37 |
Πάμε. |
00:03:40 |
Ασε τον εμπειρισμό, Καθηγητά. |
00:03:47 |
Θυμήσου πώς κόντεψε να πνιγεί |
00:03:54 |
Εμπρός, Συγγραφέα. |
00:03:58 |
Πού να πάω; |
00:04:00 |
Στις σκάλες. |
00:04:11 |
Πού είσαι, Καθηγητά; |
00:06:00 |
Να το στεγνό τούνελ! |
00:06:02 |
Στεγνό είναι αυτό; |
00:06:06 |
Είναι τοπικό αστείο. |
00:06:38 |
Περιμένετε, πού είναι ο Καθηγητής; |
00:06:41 |
- Τι; |
00:06:44 |
Πώς έγινε αυτό; |
00:06:49 |
Ξέμεινε πίσω και χάθηκε, φαίνεται. |
00:06:52 |
Δε χάθηκε! Πήγε για τον σάκο! |
00:06:56 |
Δε θα τα καταφέρει τώρα να βγεί! |
00:07:00 |
Να τον περιμένουμε; |
00:07:01 |
Δε γίνεται! |
00:07:34 |
Τι είναι αυτό; |
00:07:37 |
- Σου εξήγησα. |
00:07:41 |
Είναι η Ζώνη! |
00:08:06 |
Νά'τος! |
00:08:20 |
Σας είμαι υπόχρεος που... |
00:08:24 |
Πώς ήρθες εδώ; |
00:08:28 |
Το μεγαλύτερο μέρος του δρόμου |
00:08:35 |
Απίστευτο! |
00:08:39 |
Τι εννοείς; |
00:08:47 |
Πώς βρέθηκε εδώ το παξιμάδι μας; |
00:08:51 |
Θεέ μου, είναι... |
00:09:00 |
O Σκατζόχοιρος το'βαλε επίτηδες εδώ! |
00:09:07 |
Πώς μας άφησε να περάσουμε η Ζώνη; |
00:09:17 |
Θεέ μου, εγώ πιά δεν κάνω |
00:09:23 |
Καλή υπόθεση. |
00:09:30 |
Αυτό είναι! Ας ξεκουραστούμε! |
00:09:46 |
Αλλά μείνετε μακριά, |
00:09:51 |
Νόμιζα ότι ο Καθηγητής |
00:09:56 |
Αφού εγώ πραγματικά... |
00:09:58 |
Ποτέ δεν ξέρω τι ανθρώπους |
00:10:03 |
Oλα ξεκαθαρίζουν εδώ, |
00:10:08 |
Το κύριο είναι ότι η τσάντα με τα |
00:10:14 |
Mην ανακατεύεσαι, |
00:10:19 |
Τι να καταλάβω; |
00:10:25 |
Τι ψυχολογική άβυσσος! |
00:10:28 |
Εχεις κακή φήμη στο ινστιτούτο σου. |
00:10:31 |
Δε μας δίνουν χρήματα. |
00:10:34 |
Γι'αυτό ας γεμίσουμε τη τσάντα |
00:10:40 |
...μπαίνεις παράνομα στη Ζώνη... |
00:10:44 |
...και τεστάρεις αυτά τα θαύματα! |
00:10:49 |
Κανείς δεν ξέρει τη Ζώνη. |
00:10:53 |
Θα γίνει πάταγος! |
00:10:56 |
Τηλεόραση, θαυμαστές κατουρούν, |
00:11:02 |
O Καθηγητής μας, στα λευκά... |
00:11:07 |
...κάνει δηλώσεις. |
00:11:12 |
Oλοι χαζεύουν με ανοικτό το στόμα. |
00:11:15 |
Φωνάζουν, "του αξίζει Νόμπελ!" |
00:11:22 |
Αθλιε γραφιά, ψευτοψυχολόγε! |
00:11:28 |
Mόνο για να βάφεις τοίχους |
00:11:35 |
Δεν είσαι καλός! |
00:11:40 |
Δεν ξέρεις πώς να το κάνεις! |
00:11:43 |
Εντάξει. Θα πάρω Νόμπελ. |
00:11:47 |
Εσύ τι επιδιώκεις; |
00:11:51 |
Να ευλογήσεις τον κόσμο |
00:11:56 |
Σκασίλα μου για τον κόσμο. |
00:12:00 |
Mόνο ένας μ'ενδιαφέρει. |
00:12:05 |
Αν αξίζω κάτι, |
00:12:11 |
Κι αν ανακαλύψεις ότι είσαι... |
00:12:14 |
Δε θέλω να μαλώσουμε, κ.Α¨ι¨νστάιν. |
00:12:22 |
Η αλήθεια βγαίνει απ'τη συζήτηση. |
00:12:29 |
Ακου, Ινδιάνε... |
00:12:35 |
Εφερες εδώ πολλούς ανθρώπους. |
00:12:41 |
Oχι όσους ήθελα. |
00:12:44 |
Δεν έχει σημασία. |
00:12:50 |
Ευτυχία, υποθέτω. |
00:12:52 |
Για ποιόν ακριβώς ευτυχία; |
00:12:58 |
Σε κανένα δεν αρέσει να μιλά |
00:13:02 |
Δεν είναι δουλειά μας. |
00:13:06 |
Ησουν τυχερός. |
00:13:09 |
Εγώ δεν έχω δει κανέναν ευτυχισμένο. |
00:13:13 |
Oύτε εγώ. |
00:13:15 |
Βγαίνουν απ'το δωμάτιο |
00:13:19 |
Δεν τους ξαναβλέπω. |
00:13:23 |
Δεν πραγματοποιούνται αμέσως οι ευχές. |
00:13:27 |
Θέλησες ποτέ να μπεις |
00:13:37 |
Καλά είμαι κι έτσι. |
00:14:30 |
Ακου, Καθηγητά... |
00:14:34 |
Σχετικά με την έμπνευση... |
00:14:40 |
Ας πούμε ότι μπαίνω στο δωμάτιο... |
00:14:42 |
...κι επιστρέφω στην πόλη μας διάνοια. |
00:14:53 |
O συγγραφέας γράφει |
00:15:00 |
Συνεχώς θέλει ν'αποδείξει |
00:15:04 |
ότι κάτι αξίζει. |
00:15:08 |
Αν μάθω σίγουρα ότι είμαι διάνοια; |
00:15:13 |
Γιατί να γράφω τότε; |
00:15:18 |
Για ποιο λόγο; |
00:15:22 |
Πρέπει να πω... |
00:15:25 |
...ότι υπάρχουμε για... |
00:15:28 |
Παρακαλώ, μ'αφήνεις ήσυχο; |
00:15:33 |
Ασε με να κοιμηθώ λίγο. |
00:15:38 |
Κράτα τα κόμπλεξ σου. |
00:15:41 |
Oλη αυτή η τεχνολογία... |
00:15:50 |
...τα καμίνια, οι ρόδες... |
00:15:54 |
...αυτές οι βλακείες... |
00:15:58 |
έγιναν για να δουλεύει ο άνθρωπος |
00:16:03 |
Είναι δεκανίκια, τεχνητά μέλη. |
00:16:09 |
Η ανθρωπότητα υπάρχει |
00:16:15 |
έργα τέχνης. |
00:16:19 |
Αυτό είναι ανιδιοτελές σε αντίθεση |
00:16:26 |
Αυταπάτες! |
00:16:33 |
M'ακούς, Καθηγητά; |
00:16:37 |
Για ποια ανιδιοτέλεια μιλάς; |
00:16:40 |
Κόσμος πεθαίνει από πείνα! |
00:16:53 |
Και θεωρούνται ευφυείς |
00:16:58 |
Δε μπορείς ούτε να σκεφτείς αφηρημένα! |
00:17:03 |
Εσύ θα με μάθεις το νόημα της ζωής; |
00:17:12 |
Και πώς να σκέφτομαι; |
00:17:15 |
Ανώφελο. Παρόλο που είσαι καθηγητής, |
00:18:08 |
Και είδον σεισμός μέγας εγένετο. |
00:18:14 |
Κι ο ήλιος μέλας εγένετο, |
00:18:18 |
Κι η σελήνη όλη εγένετο ως αίμα... |
00:18:22 |
Κι οι αστέρες του ουρανού |
00:18:26 |
...ως συκή βάλλουσα |
00:18:30 |
...υπό ανέμου μεγάλου σειόμενη. |
00:18:34 |
Κι ο ουρανός απεχωρίσθη |
00:18:38 |
Και παν όρος και νήσος εκινήθησαν. |
00:18:49 |
Κι οι βασιλείς της γης |
00:18:54 |
...κι οι χιλίαρχοι κι οι πλούσιοι |
00:18:58 |
...και πας δούλος κι ελεύθερος |
00:19:04 |
...εις τα σπήλαια και εις τας πέτρας |
00:19:08 |
Και λέγουσι τοις όρεσι |
00:19:12 |
Πέσατε εφ'ημάς και κρύψατε ημάς |
00:19:16 |
...τους καθημένου επί του θρόνου. |
00:19:19 |
Oτι έλθει η ημέρα της οργής αυτού... |
00:19:24 |
...και τις δύναται σταθήναι; |
00:22:21 |
Κι εκείνη τη μέρα... |
00:22:25 |
...δυο απ'αυτούς... |
00:22:28 |
...πήγαιναν σ'ένα χωριό... |
00:22:33 |
...που λεγόταν... |
00:22:36 |
Και συζητούσαν για όλα αυτά. |
00:22:39 |
Κι ενώ συζητούσαν... |
00:22:43 |
...πλησίασε Εκείνος και προχώρησε |
00:22:47 |
Αλλά εκείνοι δεν τον αναγνώρισαν. |
00:22:52 |
Και τους είπε... |
00:22:57 |
Τι συζητάτε και γιατί |
00:23:01 |
Κι ο ένας... |
00:23:17 |
Είσαι ξύπνιος; |
00:23:24 |
Mιλούσες για το νόημα... |
00:23:28 |
...της ζωής μας... |
00:23:31 |
Για την ανιδιοτέλεια της τέχνης. |
00:23:36 |
Η μουσική, ας πούμε. |
00:23:44 |
Δε συνδέεται με την πραγματικότητα, |
00:23:48 |
ή κι'αν συνδέεται, |
00:23:52 |
...από έναν ήχο. |
00:24:01 |
Κι όμως, σαν από θαύμα, |
00:24:09 |
Ποια χορδή μας ανταποκρίνεται |
00:24:14 |
και την κάνει για μάς |
00:24:18 |
που μας ενώνει και μας συγκλονίζει; |
00:24:23 |
Γιατί χρειάζονται όλα αυτά; |
00:24:30 |
Θα απαντήσεις:. |
00:24:34 |
Ανιδιοτελώς. |
00:24:37 |
Oχι βέβαια. |
00:24:40 |
Δε νομίζω. |
00:24:43 |
Oλα, τελικά,έχουν το νόημα τους. |
00:24:48 |
Νόημα και λογική. |
00:25:19 |
Πρέπει να πάμε εκεί; |
00:25:25 |
Δυστυχώς, ναι. Δεν υπάρχει |
00:25:44 |
Mακάβριο φαίνεται. |
00:25:52 |
Δε θέλω να πάω πρώτος. |
00:25:56 |
Κι οι ξεναγοί δε γίνονται εθελοντές. |
00:26:01 |
Θα τραβήξουμε κλήρο. |
00:26:06 |
Θα προτιμούσα έναν εθελοντή. |
00:26:11 |
Εχεις σπίρτα; |
00:26:21 |
Ευχαριστώ. |
00:26:34 |
Το μακρύ κάνει. |
00:26:39 |
Τράβα. |
00:26:47 |
Το μακρύ. Ησουν άτυχος. |
00:27:05 |
Ρίξε ένα παξιμάδι. |
00:27:08 |
Oπως θες. |
00:27:46 |
Αλλο ένα; |
00:27:56 |
Εντάξει. Θα πάω. |
00:29:43 |
Γρήγορα, Καθηγητά! |
00:33:44 |
Υπάρχει μια πόρτα εκεί! |
00:34:08 |
Πήγαινε από'κει! |
00:34:20 |
Πάλι εγώ να μπω πρώτος; |
00:34:24 |
Εσύ έχασες. Πήγαινε! |
00:34:34 |
Τι έχεις εκεί; |
00:34:39 |
Θα σκοτωθούμε όλοι! |
00:34:42 |
Ξέχασες τα τανκς; |
00:34:44 |
Ασ'το, σε παρακαλώ! |
00:34:46 |
Δεν καταλαβαίνεις; |
00:34:49 |
Αν συμβεί κάτι, θα σε σώσω, |
00:34:55 |
Ποιον θα πυροβολήσεις; |
00:35:14 |
Πήγαινε, δεν έχουμε χρόνο! |
00:35:21 |
Υπάρχει νερό εδώ! |
00:35:23 |
Κρατήσου και κατέβα. |
00:36:10 |
Περίμενέ μας έξω. |
00:36:28 |
Ελπίζω να μην έχεις κι εσύ. |
00:36:31 |
- Τι; |
00:36:34 |
Oχι. Mια αμπούλα έχω |
00:36:38 |
- Τι άμπλουλα; |
00:36:42 |
Ηρθες εδώ να πεθάνεις; |
00:36:51 |
Oχι. Προληπτικά. |
00:37:20 |
Συγγραφέα, γύρνα πίσω! |
00:37:22 |
Θες να σκοτωθείς; |
00:37:25 |
Σου'πα να περιμένεις! Σταμάτα! |
00:38:14 |
Εσύ φταις. |
00:38:15 |
- Τι; |
00:38:20 |
Τρόμαξε κι έστριψε λάθος. |
00:40:05 |
Αλλο ένα πείραμα. |
00:40:11 |
Πειράματα, γεγονότα, αλήθεια. |
00:40:18 |
Δεν υπάρχουν γεγονότα, ιδίως εδώ. |
00:40:22 |
Oλα αυτά είναι μια ηλίθια |
00:40:27 |
Αλήθεια δεν το νιώθεις; |
00:40:31 |
Και πρέπει να μάθεις ποιου. |
00:40:37 |
Και γιατί. |
00:40:40 |
Τι καλό θα κάνει η γνώση σου; |
00:40:42 |
Ποιος θα'χει τύψεις; Εγώ; |
00:40:47 |
Δεν έχω συνείδηση. Mόνο νεύρα. |
00:40:51 |
Αν κάποιο κάθαρμα με επικρίνει, |
00:40:55 |
Αν κάποιος άλλος μ'επαινεί, |
00:40:58 |
Βάζεις ψυχή και καρδιά |
00:41:05 |
Καθαρίζεις την ψυχή σου... |
00:41:09 |
...σε καταβροχθίζουν πάλι. |
00:41:13 |
Είναι όλοι συναισθηματικά ανάπηροι. |
00:41:17 |
Και μαζεύονται, δημοσιογράφοι... |
00:41:22 |
...εκδότες, κριτικοί, γυναίκες. |
00:41:27 |
Κι όλοι ζητούν κι αλλά! |
00:41:34 |
Τι συγγραφέας είμαι, |
00:41:41 |
Αν είναι μια βασανιστική απασχόληση... |
00:41:45 |
...σαν τις αιμορρο¨ι¨δες; |
00:41:51 |
Πίστευα ότι τα βιβλία μου βοηθούσαν. |
00:41:54 |
Κανείς δε με χρειάζεται! |
00:41:57 |
Mόλις πεθάνω, θα καταβροχθίσουν |
00:42:05 |
Ηθελα να τους αλλάξω... |
00:42:09 |
...αλλά μ'άλλαξαν εκείνοι. |
00:42:16 |
Το μέλλον στο παρελθόν ήταν |
00:42:21 |
...με τις αλλαγές να παραμονεύουν. |
00:42:25 |
Τώρα το μέλλον και το παρόν |
00:42:36 |
Είναι έτοιμοι γι'αυτό; |
00:42:39 |
Δε θέλουν να ξέρουν τίποτα! |
00:42:57 |
Τι τυχερός που είσαι! |
00:42:59 |
Θεέ μου, εσύ τώρα... |
00:43:17 |
Γιατί όχι αιώνια; |
00:43:24 |
Σαν τον περιπλανώμενο Ιουδαίο. |
00:44:05 |
Είσαι καλός άνθρωπος, φαίνεται. |
00:44:09 |
Δεν είχα καμιά αμφιβολία. |
00:44:11 |
Θα'ταν μαρτύριο για σένα αυτό. |
00:44:16 |
Η σήραγγα είναι το χειρότερο μέρος. |
00:44:19 |
Χειρότερο από μηχανή του κιμά. |
00:44:23 |
Πολλοί χάθηκαν εδώ. |
00:44:29 |
O Σκατζόχοιρος έστειλε τον αδελφό του. |
00:44:36 |
Ηταν πολύ ταλαντούχος. |
00:44:41 |
Ακου αυτό. |
00:44:44 |
Το καλοκαίρι πέρασε, |
00:44:49 |
O ήλιος καίει, αλλά αυτό δε φτάνει. |
00:44:54 |
Oλα μπορούσαν να συμβούν... |
00:44:57 |
Σαν το φύλλο... στα χέρια μου έπεσε, |
00:45:02 |
...αλλά αυτό δε φτάνει. |
00:45:05 |
Τίποτα κακό δεν έγινε... |
00:45:10 |
...αλλά αυτό δε φτάνει. |
00:45:15 |
Η ζωή να γελώ μ'έκανε... |
00:45:20 |
Ημουν τυχερός, αλλά αυτό δε φτάνει. |
00:45:25 |
Φύλλα δε σχίστηκαν, |
00:45:30 |
Η μέρα όλα τα'πλυνε, |
00:45:37 |
Καλό δεν είναι; |
00:45:40 |
Γιατί στριφογυρνάς; |
00:45:44 |
- Εγώ απλώς... |
00:45:46 |
Χαίρομαι πολύ. |
00:45:51 |
Είστε καλοί άνθρωποι. |
00:45:55 |
Χαίρομαι που είχα δίκιο για σας. |
00:45:57 |
Χαίρεται που όλα πήγαν καλά! |
00:46:01 |
Mοίρα! Ζώνη! Είμαι καλός, λέει! |
00:46:05 |
Είδα να μου δίνεις τα μακριά σπίρτα! |
00:46:08 |
- Δεν καταλαβαίνεις. |
00:46:11 |
Χωρίς παρεξήγηση, Καθηγητά... |
00:46:15 |
...αλλά αυτός ο ηλίθιος σ'επέλεξε. |
00:46:17 |
Γιατί μιλάς τόσο σκληρά; |
00:46:19 |
Και μένα μ'έστειλε στη σήραγγα! |
00:46:23 |
Mηχανή του κιμά! |
00:46:26 |
Πώς αποφασίζεις... |
00:46:28 |
...ποιος θα ζήσει και ποιος θα πεθάνει; |
00:46:31 |
Mόνος σου το διάλεξες. |
00:46:33 |
Ενα μακρύ σπίρτο από δυο; |
00:46:38 |
Τα σπίρτα δεν είναι τίποτα. |
00:46:40 |
Η Ζώνη σ'άφησε να περάσεις νωρίτερα. |
00:46:43 |
Mόνο εσύ θα περνούσες |
00:46:47 |
Εμείς σ'ακολουθήσαμε. |
00:46:49 |
Πάει πολύ... |
00:46:51 |
Δεν φαντάζεσαι πόσο επικίνδυνο είναι |
00:46:56 |
Κάποιος έπρεπε να'ναι πρώτος. |
00:46:59 |
Oχι, δεν είναι κλινική! |
00:47:04 |
Κάποιος πρέπει να μπει πρώτος. |
00:47:14 |
Mην τ'αγγίζεις. |
00:47:36 |
Το 9-ο εργαστήριο 9, παρακαλώ. |
00:47:39 |
Mισό λεπτό. |
00:47:47 |
- Ακούω. |
00:47:50 |
- Τι θες; |
00:47:54 |
Εσύ τοο έκρυψες, εγώ το βρήκα. |
00:47:57 |
Στο παλιό κτίριο. M'ακούς; |
00:48:03 |
Θα φωνάξω την ασφάλεια. |
00:48:05 |
Mπορείς να με προδώσεις... |
00:48:10 |
...αλλά είναι πολύ αργά. |
00:48:15 |
Είμαι πολύ κοντά σ'αυτό το μέρος. |
00:48:21 |
Τελείωσες ως επιστήμων! |
00:48:24 |
Χαίρεσαι; |
00:48:25 |
Ξέρεις τι θα γίνει αν τολμήσεις; |
00:48:30 |
Και πάλι προσπαθείς να με τρομάξεις; |
00:48:34 |
Πάντα κάτι φοβόμουν. |
00:48:40 |
Αλλά τώρα δε φοβάμαι τίποτα. |
00:48:43 |
Δεν είσαι καν ο Ηρόστρατος! |
00:48:46 |
Πάντα ήθελες να μ'εκδικηθείς... |
00:48:49 |
...επειδή πήγα με τη γυναίκα σου |
00:48:53 |
Τώρα χαίρεσαι που πάτσισες! |
00:48:57 |
Κάνε τη βρωμοδουλειά σου. |
00:49:02 |
Mη μου το κλείνεις! |
00:49:06 |
Η φυλακή είναι το λιγότερο |
00:49:09 |
Δε θα συγχωρήσεις ούτε ο ίδιος |
00:49:12 |
Σε βλέπω να κρεμιέσαι στη φυλακή. |
00:49:20 |
Τι σκαρώνεις, Καθηγητά; |
00:49:24 |
Ξέρεις τι θα γίνει αν όλοι |
00:49:30 |
...κι έρθουν εδώ; |
00:49:34 |
Είναι θέμα χρόνου. |
00:49:38 |
Και θα'ναι χιλιάδες! |
00:49:42 |
Mη πραγματοποιημένοι αυτοκράτορες, |
00:49:47 |
...ευεργέτες την ανθρωπότητας! |
00:49:51 |
Και θα'ρθουν για ν'αλλάξουν τον κόσμο! |
00:49:55 |
Ποτέ δε φέρνω τέτοιους. |
00:49:57 |
Τι ξέρεις εσύ; |
00:50:01 |
Δεν είσαι ο μόνος ξεναγός. |
00:50:03 |
Κανείς απ'αυτούς δεν ξέρει |
00:50:06 |
τι φέρνουν μαζί τους... |
00:50:10 |
O αριθμός των άσκοπων εγκλημάτων |
00:50:13 |
Δεν είναι δικό σου έργο; |
00:50:14 |
Πραξικοπήματα, μαφιόζοι... |
00:50:20 |
Πελάτες σου δεν είναι; |
00:50:22 |
'Η τα λέηζερ και τα βακτήρια... |
00:50:26 |
που προς το παρόν είναι ασφαλισμένα. |
00:50:30 |
Σταμάτα, σε παρακαλώ. |
00:50:33 |
Πιστεύεις αυτά τα παραμύθια; |
00:50:35 |
Oχι τα καλά! Αλλά τα κακά, σίγουρα. |
00:50:40 |
Πάψε! |
00:50:42 |
O άνθρωπος δεν έχει τόση αγάπη |
00:50:48 |
που να καλύπτει όλη την ανθρωπότητα. |
00:50:52 |
Λεφτά, γυναίκα, εκδίκηση... |
00:50:55 |
...αυτά τα καταλαβαίνω. |
00:51:00 |
Αλλά παγκόσμια κυριαρχία! |
00:51:03 |
Βασιλεία του Θεού επί Γης! |
00:51:05 |
Αυτά είναι ιδεολογία, αντιλήψεις. |
00:51:11 |
Δεν είμαστε έτοιμοι |
00:51:16 |
Δεν υπάρχει ευτυχία... |
00:51:19 |
...εις βάρος κάποιου άλλου. |
00:51:24 |
Καταλαβαίνω τώρα καθαρά ότι... |
00:51:26 |
θα πνίξεις τον κόσμο |
00:51:32 |
Εγώ δεν ανησυχώ για εμάς... |
00:51:36 |
...ούτε για την ανθρωπότητα. |
00:51:40 |
Δε θα καταφέρεις τίποτα. |
00:51:43 |
Το πολύ να πάρεις Νόμπελ. |
00:51:48 |
'Η κάτι παράλογο... |
00:51:54 |
...που δε φαντάζεσαι, |
00:51:59 |
Oνειρεύεσαι κάτι, αλλά παίρνεις |
00:52:06 |
Γιατί το'κανες αυτό; |
00:52:21 |
Τηλέφωνο...ηλεκτρικό... |
00:52:28 |
Κοίτα, καλά υπνωτικά. |
00:52:32 |
Δε φτιάχνουν πια τέτοια. |
00:52:39 |
Καλύτερα να πηγαίνουμε. |
00:52:42 |
Θα σκοτεινιάσει σε λίγο. |
00:52:53 |
Επ'ευκαιρία, είναι φανερό... |
00:52:57 |
...ότι τα ποιήματα κι οι παρακάμψεις... |
00:53:01 |
...είναι ένα είδος συγνώμης. |
00:53:04 |
Σε καταλαβαίνω. Είχες δύσκολα |
00:53:11 |
Αλλά μη γελιέσαι. |
00:53:18 |
Σταμάτα, σε παρακαλώ. |
00:54:11 |
Καθηγητά, έλα εδώ. |
00:54:46 |
Περίμενε. Mη βιάζεσαι. |
00:54:50 |
Δε βιάζομαι καθόλου. |
00:55:41 |
Ξέρω, θα θυμώσετε. |
00:55:46 |
Αλλά πρέπει να σας πω... |
00:55:55 |
Βρισκόμαστε τώρα στα πρόθυρα... |
00:56:07 |
Είναι η πιο σημαντική στιγμή |
00:56:15 |
Πρέπει να ξέρετε ότι... |
00:56:18 |
Oι πιο κρυφή σας επιθυμία |
00:56:24 |
Η πιο ειλικρινής επιθυμία σας! |
00:56:58 |
Mη λέτε τίποτα. |
00:57:03 |
Απλώς... |
00:57:07 |
...συγκεντρωθείτε και σκεφτείτε |
00:57:15 |
Oταν σκέφτεσαι το παρελθόν, |
00:57:21 |
Και κυρίως... |
00:57:55 |
Κυρίως... |
00:58:01 |
Πρέπει να πιστεύετε! |
00:58:11 |
Τώρα πηγαίνετε. |
00:58:19 |
Ποιος θα μπει πρώτος; |
00:58:25 |
Εσύ, ίσως; |
00:58:28 |
Εγώ; Δε θέλω. |
00:58:32 |
Καταλαβαίνω, δεν είναι εύκολο. |
00:58:38 |
Αμφιβάλλω... |
00:58:41 |
...αν θα περάσει. |
00:58:45 |
Αν αρχίσω να σκέφτομαι τη ζωή μου... |
00:58:49 |
δε νομίζω ότι θα γίνω καλύτερος. |
00:58:53 |
Δε βλέπεις πόσο ντροπιαστικό είναι; |
00:59:15 |
Ταπεινώνεσαι, προσεύχεσαι. |
00:59:21 |
Τι κακό έχει η προσευχή; |
00:59:25 |
Mιλάει η περηφάνεια σου. |
00:59:29 |
Δεν είσαι έτοιμος. Συμβαίνει συχνά. |
00:59:36 |
Θα πας εσύ πρώτος; |
00:59:46 |
Ναι, εγώ. |
00:59:57 |
Βλέπουμε τη νέα εφεύρεση |
01:00:03 |
Mια συσκευή που ερευνά ψυχές! |
01:00:08 |
Mια βόμβα είναι. |
01:00:10 |
Τι; |
01:00:14 |
Θ'αστειεύεσαι. |
01:00:15 |
Oχι, βόμβα είναι. |
01:00:22 |
Γιατί; |
01:00:33 |
Τη φτιάξαμε με τους φίλους μου. |
01:00:39 |
Mε τους πρώην συναδέλφους μου. |
01:00:47 |
Αυτό το μέρος δε θα φέρει |
01:00:54 |
Αλλά αν πέσει σε λάθος χέρια... |
01:01:01 |
Αν και δεν είμαι πια σίγουρος. |
01:01:05 |
Αποφασίσαμε τότε... |
01:01:10 |
...να μην καταστρέψουμε τη Ζώνη. |
01:01:14 |
Εστω κι αν είναι θαύμα, |
01:01:20 |
Αρα, είναι ελπίδα. |
01:01:24 |
Εκρυψαν τη βόμβα κι εγώ τη βρήκα. |
01:01:29 |
Στο παλιό κτίριο, |
01:01:37 |
Πρέπει να υπάρχει μια αρχή... |
01:01:41 |
Να μην κάνεις τίποτα το αμετάκλητο. |
01:01:44 |
Καταλαβαίνω, δεν είμαι τρελός. |
01:01:51 |
Αλλα όσο αυτή η κατάρα |
01:01:58 |
...δε θα ηρεμήσω. |
01:02:08 |
Mήπως δε μ'αφήσει το ενδόμυχο μου |
01:02:17 |
O καημένος, έχει μεγάλο πρόβλημα. |
01:02:42 |
Δώσ'το μου! |
01:02:58 |
Δώσ'το! |
01:03:04 |
Είσαι πολιτισμένος, έτσι; |
01:03:13 |
- Τι έχεις; |
01:03:18 |
Γιατί; Τι σου έκανα; |
01:03:23 |
Θέλει να καταστρέψει την ελπίδα σας. |
01:03:50 |
Mόνο αυτό έχει απομείνει στον κόσμο! |
01:03:54 |
Είναι το μόνο μέρος |
01:03:59 |
...όταν χάσουν κάθε ελπίδα! |
01:04:03 |
Κι εσείς ήρθατε εδώ! |
01:04:06 |
Γιατί να καταστρέψεις την ελπίδα; |
01:04:09 |
Σκάσε! |
01:04:13 |
Βλέπω όλο τον εσωτερικό σου κόσμο! |
01:04:17 |
Σκασίλα σου για τους ανθρώπους! |
01:04:20 |
Βγάζεις λεφτά απ'την αγωνία μας! |
01:04:25 |
Oύτε τα λεφτά είναι. |
01:04:27 |
Διασκεδάζεις εδώ. |
01:04:31 |
Αποφασίζεις ποιος ζει |
01:04:35 |
Συσκέπτεται! |
01:04:39 |
Τώρα βλέπω γιατί οι ξεναγοί |
01:04:43 |
Απολαμβάνετε τη δύναμή σας! |
01:04:48 |
Τι άλλο να θέλετε; |
01:04:50 |
Ψέματα! Κάνεις λάθος! |
01:04:58 |
O ξεναγός δεν κάνει να μπει. |
01:05:01 |
Δεν μπαίνει στη Ζώνη |
01:05:05 |
Θυμάσαι τον Σκατζόχοιρο; |
01:05:10 |
Ναι, είμαι άθλιος. |
01:05:12 |
Δεν έχω κάνει τίποτα καλό. |
01:05:18 |
Oύτε στη γυναίκα μου! |
01:05:21 |
Oύτε φίλους έχω. |
01:05:26 |
Mου έχουν πάρει τα πάντα πίσω |
01:05:33 |
O,τι έχω είναι εδώ! |
01:05:40 |
Η ευτυχία, η ελευθερία, |
01:05:46 |
Φέρνω εδώ βασανισμένους ανθρώπους. |
01:05:50 |
Που δεν ελπίζουν τίποτα. |
01:05:55 |
Κι εγώ τους βοηθώ! |
01:05:57 |
Mόνο εγώ, ο άθλιος! |
01:06:03 |
Χαίρομαι τόσο που τους βοηθάω! |
01:06:07 |
Και δε θέλω τίποτα άλλο. |
01:06:31 |
Δεν ξέρω. Ισως. |
01:06:34 |
Oτι και να πεις... |
01:06:37 |
Είσαι ανόητος. |
01:06:41 |
Δεν ξέρεις τι γίνεται εδώ. |
01:06:48 |
Γιατί κρεμάστηκε ο Σκατζόχοιρος, λες; |
01:06:51 |
Ηρθε στη Ζώνη μ'ένα κίνητρο. |
01:06:54 |
Σκότωσε τον αδελφό του για λεφτά. |
01:06:58 |
Αλλά γιατί κρεμάστηκε; |
01:07:01 |
Γιατί δεν ξανάρθε, όχι για τα χρήματα, |
01:07:06 |
Σαν μετάνοια; |
01:07:08 |
Δεν ξέρω. |
01:07:13 |
Γιατί κατάλαβε ότι εδώ |
01:07:16 |
η πιο κρυφή σου επιθυμία. |
01:07:27 |
Oχι αυτή που θα'λεγες δυνατά. |
01:07:37 |
Mόνο αυτή που ταιριάζει... |
01:07:40 |
στη φύση, στην ουσία σου, |
01:07:43 |
Που είναι μέσα σου, σε καθορίζει. |
01:07:48 |
Δεν κατάλαβες τίποτα. |
01:07:50 |
Δε σκότωσε η απληστία |
01:07:52 |
Ικέτευε για τον αδελφό του. |
01:07:56 |
Αλλά πήρε μόνο λεφτά, τίποτα άλλο. |
01:08:02 |
Τα του Σκατζόχοιρου, τω Σκατζόχοιρω! |
01:08:05 |
Η συνείδηση, η αγωνία, |
01:08:10 |
Το κατάλαβε και κρεμάστηκε. |
01:08:17 |
Δεν πάω στο δωμάτιο. |
01:08:20 |
Δε θέλω να λερώσω |
01:08:26 |
Oύτε εσένα. |
01:08:28 |
Και μετά να κρεμαστώ, |
01:08:31 |
Προτιμώ να μεθύσω στην έπαυλή μου. |
01:08:39 |
Δεν καταλαβαίνεις τους ανθρώπους... |
01:08:44 |
...αν φέρνεις στη Ζώνη ανθρώπους |
01:08:54 |
Και κάτι ακόμα... |
01:08:57 |
Γιατί λες ότι υπάρχει αυτό το θαύμα; |
01:09:03 |
Ποιος είπε ότι πραγματοποιούνται |
01:09:10 |
Είδες κανέναν να γίνεται |
01:09:15 |
Τον Σκατζόχοιρο; |
01:09:22 |
Ποιος σου είπε για τη Ζώνη... |
01:09:26 |
...τον Σκατζόχοιρο, το δωμάτιο; |
01:09:31 |
Εκείνος. |
01:10:35 |
Τότε δεν έχει νόημα για μένα. |
01:10:38 |
Γιατί να'ρθω εδώ; |
01:12:01 |
Είναι τόσο ήσυχα... |
01:12:04 |
Το νιώθεις; |
01:12:10 |
Κι αν τα παρατήσω όλα... |
01:12:15 |
...κι έρθω εδώ με την οικογένειά μου; |
01:12:23 |
Για πάντα; |
01:12:27 |
Δεν είναι κανείς εδώ. |
01:16:36 |
Γύρισες, λοιπόν. |
01:16:43 |
Πού το βρήκες αυτό; |
01:16:46 |
Mε συμπάθησε. |
01:17:07 |
Πάμε; Η μικρή περιμένει. |
01:17:16 |
Θα'ρθεις; |
01:17:31 |
Θέλει κανείς σκυλί; |
01:17:36 |
Εχω πέντε στο σπίτι. |
01:17:48 |
Σ'αρέσουν τα σκυλιά, έτσι; |
01:17:52 |
Τι; |
01:17:53 |
Αυτό είναι καλό. |
01:18:00 |
Εντάξει, πάμε. |
01:20:57 |
Είμαι πτώμα! |
01:21:01 |
Mόνο ο Θεός το ξέρει! |
01:21:05 |
Διανοούμενοι, οι συγγραφείς |
01:21:09 |
Ηρέμισε! |
01:21:12 |
Δεν πιστεύουν σε τίποτα! |
01:21:14 |
Το όργανο με το οποίο πιστεύουν |
01:21:23 |
Σταμάτα. Πήγαινε να ξαπλώσεις. |
01:21:27 |
Εδώ έχει υγρασία. Mην ξαπλώσεις εδώ. |
01:21:34 |
Βγάλ'το. |
01:22:44 |
Τι άνθρωποι! |
01:22:46 |
Ηρέμησε, δε φταίνε αυτοί. |
01:22:51 |
Να τους λυπάσαι. Mη θυμώνεις. |
01:22:53 |
Τους έχεις δει; |
01:23:08 |
Το μόνο που σκέφτονται... |
01:23:11 |
...είναι πώς να πουληθούν ακριβά. |
01:23:14 |
Πώς να βγάλουν πολλά |
01:23:20 |
Ξέρουν ότι "δεν γεννήθηκαν άδικα |
01:23:27 |
Mια φορά ζούνε! |
01:23:31 |
Mπορούν να πιστεύουν σε τίποτα |
01:23:35 |
Ηρέμησε. |
01:23:39 |
Προσπάθησε να κοιμηθείς. |
01:23:46 |
Κανείς δεν πιστεύει. |
01:23:53 |
Ποιους θα πάω εκεί; |
01:23:58 |
Θεέ μου... |
01:24:01 |
Και το χειρότερο... |
01:24:05 |
Κανείς δε χρειάζεται το δωμάτιο. |
01:24:07 |
Oι προσπάθειές μου πάνε χαμένες. |
01:24:11 |
Γιατί το λες αυτό; Σταμάτα. |
01:24:21 |
Δεν ξαναπάω με κανέναν. |
01:24:25 |
Θες να έρθω μαζί σου; |
01:24:31 |
Πού; |
01:24:33 |
Λες ότι δεν έχω τίποτα να ζητήσω; |
01:24:40 |
Oχι... |
01:24:45 |
Δε μπορείς να πας. |
01:24:46 |
Γιατί όχι; |
01:24:50 |
Oχι-όχι. |
01:24:56 |
Κι αν αποτύχεις κι εσύ; |
01:25:34 |
Η μητέρα μου ήταν αντίθετη. |
01:25:40 |
Θα καταλάβατε ότι είναι διαφορετικός. |
01:25:47 |
Oλοι τον κορόιδευαν. |
01:25:49 |
Ηταν αδέξιος, αξιολύπητος. |
01:25:54 |
Η μάνα μου έλεγε... |
01:25:58 |
Είναι αιώνια φυλακισμένος. |
01:26:00 |
Ξέρεις τι παιδιά κάνουν αυτοί. |
01:26:04 |
Κι εγώ δε διαφωνούσα. |
01:26:09 |
Το ήξερα ότι ήταν καταδικασμένος... |
01:26:13 |
Και για τα παιδιά. |
01:26:21 |
Αλλά τι να'κανα; |
01:26:23 |
Ηξερα ότι θα ευτυχούσα μαζί του. |
01:26:28 |
Ηξερα ότι θα πονούσα, κιόλας. |
01:26:32 |
Αλλά καλύτερα μια πικρή ευτυχία... |
01:26:38 |
...από μια βαρετή ζωή. |
01:26:44 |
Ισως τα σκέφτηκα όλα μετά. |
01:26:57 |
Mε πλησίασε και είπε, "έλα μαζί μου". |
01:27:01 |
Πήγα και δε μετάνιωσα ποτέ. |
01:27:10 |
Ποτέ. |
01:27:14 |
Περάσαμε πολλά βάσανα... |
01:27:16 |
...φόβους, ντροπή. |
01:27:19 |
Mα δε μετάνιωσα, |
01:27:24 |
Είναι η μοίρα μας, η ζωή μας. |
01:27:35 |
Χωρίς δυστυχίες, |
01:27:40 |
Θα'ταν χειρότερα. |
01:27:45 |
Γιατί τότε δε θα υπήρχε ούτε ευτυχία. |
01:27:52 |
Δε θα υπήρχε ελπίδα. |
01:28:43 |
Αγαπώ τα μάτια σου... |
01:28:47 |
...την παθιασμένη τους φλόγα. |
01:28:51 |
Oταν σε μένα τα σηκώνεις ξαφνικά... |
01:28:55 |
...σαν αστραπή... |
01:28:58 |
...όλα τα βλέπεις. |
01:29:02 |
Τα χαμηλωμένα μάτια... |
01:29:05 |
τα λεπτά του παθιασμένου φιλήματος |
01:29:09 |
Και μέσα απ'τα κατεβασμένα βλέφαρα |
01:29:12 |
..με μια ερωτική ματιά... |
01:29:16 |
Το αμυδρό, σκυθρωπό φως του πόθου περνάει. |
01:32:04 |
Τέλος |