|
Away From Her
|
| 00:00:20 |
SUBRIP - ΔΙΟΡΘΩΣΕΙΣ |
| 00:00:38 |
Είπε, "Λες να'ναι ωραία, |
| 00:00:42 |
- Κι εσείς τι είπατε; |
| 00:00:45 |
Πάντα ήθελα να'μαι κοντά |
| 00:02:12 |
Πρόσεχε. |
| 00:02:16 |
Πότε πλύναμε τελευταία |
| 00:02:21 |
Λίγο μετά |
| 00:02:28 |
Τα Χριστούγεννα |
| 00:03:01 |
Πάω ν'ανάψω |
| 00:03:38 |
Ανέβηκες στην όχθη και είπες, |
| 00:03:44 |
Τη γυναίκα του "χορτοκόπτη", |
| 00:03:47 |
Έψαξες στην αγκαλιά σου για |
| 00:03:51 |
Μην ανησυχείς, |
| 00:03:53 |
Νομίζω ότι απλώς |
| 00:03:58 |
Τι βγαίνει να είσαι η |
| 00:04:01 |
Να σ'εγκαταλείπουν, την ώρα |
| 00:04:06 |
Είναι σαν να σε πληγώνουν |
| 00:04:10 |
’γγιξες την κοιλιά σου |
| 00:04:14 |
"Είμαι η γυναίκα του |
| 00:04:18 |
"Μύρισέ με". |
| 00:05:20 |
Όταν πήρα το βλέμμα μου |
| 00:05:25 |
Αλλά μπορώ να ξανακοιτάξω. |
| 00:05:31 |
Νομίζεις ότι αν βάλεις |
| 00:05:35 |
μέσα στο στριφτό άνθος, |
| 00:05:44 |
Δεν είμαι |
| 00:05:47 |
Δεν ξέρω αν νιώθω τη ζέστη |
| 00:05:54 |
Η ζέστη προσελκύει |
| 00:05:58 |
Στη φύση τα πάντα έχουν σκοπό, |
| 00:06:37 |
Δεν ξέρω πώς |
| 00:06:40 |
Έβλεπα τον άντρα σου |
| 00:06:43 |
Είμαι τακτικός |
| 00:06:50 |
Πολύ όμορφα |
| 00:06:53 |
Δεν έχω ξαναδεί αυτά |
| 00:06:59 |
Πρέπει να ευδοκιμούν |
| 00:07:08 |
Ας άνοιγες τα συρτάρια, |
| 00:07:12 |
Ίσως ετικέτες και κατάλογοι |
| 00:07:18 |
Αν δε σκέφτεσαι τα πράγματα, |
| 00:07:21 |
ίσως τελειώνει η |
| 00:07:25 |
’κουσα μια ιστορία |
| 00:07:28 |
για τους Γερμανούς στρατιώτες |
| 00:07:32 |
Την άκουσα από κείνη τη |
| 00:07:37 |
Μιλήσαμε μια φορά |
| 00:07:40 |
Μην έχεις άγχος. |
| 00:07:44 |
Μου είπε ότι τα σκυλιά |
| 00:07:49 |
φορούσαν μια πινακίδα |
| 00:07:52 |
"Γιατί", ρώτησαν οι Τσέχοι. |
| 00:07:56 |
"Επειδή είναι |
| 00:08:18 |
Ήταν μια έκθεση χειροτεχνίας |
| 00:08:22 |
να υπάρχουν τόσο πολλές |
| 00:08:27 |
- Είναι παντού. Τι να τα κάνεις; |
| 00:08:31 |
Το χρησιμοποιείς. Πώς το λες; |
| 00:08:34 |
Δεν το κάνω. Περίμενε, το |
| 00:08:41 |
Θέλει κανείς |
| 00:09:06 |
- Όχι, αλλά θα πιω λίγο κρασί. |
| 00:09:14 |
Το θέμα είναι... |
| 00:09:18 |
Συνέχεια γυρνάω γύρω- |
| 00:09:25 |
αλλά δε θυμάμαι |
| 00:09:30 |
Όταν χαθεί η ιδέα, |
| 00:09:36 |
Προσπαθώ να θυμηθώ τι ήταν |
| 00:09:45 |
Νομίζω ότι έχω αρχίσει |
| 00:09:57 |
- Σε ποια χρονιά είμαστε; |
| 00:10:01 |
Αν έβρισκες ένα |
| 00:10:04 |
με διεύθυνση και γραμμα- |
| 00:10:08 |
- Θα το ταχυδρομούσα. |
| 00:10:23 |
Αν έπιανε φωτιά σ'έναν |
| 00:10:26 |
και την έβλεπες |
| 00:10:34 |
Δεν πηγαίνουμε πολύ συχνά |
| 00:10:38 |
Αυτά τα "multiplex" που δείχνουν |
| 00:10:53 |
- Είδες το παλτό μου; |
| 00:10:57 |
Είναι στην |
| 00:11:02 |
Θα σε πείραζε να σου κάνω |
| 00:11:06 |
Μπορείς να |
| 00:11:10 |
Ένιωσα λίγη ψύχρα, |
| 00:11:23 |
Τι άσχημο μωρό! |
| 00:11:41 |
Πότε ήρθαμε |
| 00:11:44 |
Ήταν πέρσι |
| 00:11:56 |
Ήταν πολύ |
| 00:11:59 |
Όταν έφυγα απ'το πανεπι- |
| 00:12:08 |
Πολύ εντυπωσιακό! |
| 00:12:23 |
Ας δούμε πώς θα |
| 00:12:29 |
Τι κάνει ο |
| 00:12:33 |
Εκείνος κι η γυναίκα μου |
| 00:12:37 |
Το άκουσα. |
| 00:12:41 |
Θέλω να σου |
| 00:12:46 |
αν έχεις |
| 00:12:49 |
Ο άντρας μου δεν άρχισε κάτι |
| 00:12:53 |
Δεν πήγε να την παρενοχλήσει. |
| 00:12:58 |
Απ'όσο ξέρω, |
| 00:13:01 |
Δεν είναι αυτό το θέμα. Δεν |
| 00:13:08 |
Με συγχωρείς, |
| 00:13:14 |
Καλύτερα να μπεις μέσα. |
| 00:13:24 |
Δεν πρέπει να νιώθεις ενοχές |
| 00:13:30 |
Τυχαίο. |
| 00:13:34 |
Δεν καταλαβαίνω |
| 00:13:37 |
Δε μπορούμε να'μαστε |
| 00:13:42 |
Αν κάποια νοσήσει και |
| 00:13:46 |
αυτός που προσφέρει φροντίδα |
| 00:13:51 |
Ο φροντίζων πρέπει να βιώνει |
| 00:13:56 |
Πρέπει να το κάνει για χρόνια, |
| 00:14:01 |
Πρέπει ν'ανέχεται διαταραγμένες, |
| 00:14:05 |
Και πρέπει να μάθει να |
| 00:14:08 |
Ο φροντίζων πρέπει να μπορεί |
| 00:14:12 |
κάτω από εξαιρε- |
| 00:14:14 |
Σκέψου ο αγαπημένος σου να |
| 00:14:18 |
και να μη μπορεί να μεταφέρει |
| 00:14:25 |
Θυμίζει έναν |
| 00:17:53 |
Είμαστε σ'αυτό |
| 00:17:58 |
Είμαστε σ'αυτό |
| 00:18:14 |
Αν το σκεφτούμε... |
| 00:18:20 |
θα πρέπει να'ναι |
| 00:18:26 |
Κάποια πειραματική |
| 00:18:33 |
Μια συμπληρωματική |
| 00:18:51 |
Μπορούμε να |
| 00:18:56 |
Θα καθίσουμε στην κουζίνα |
| 00:19:06 |
Μπορείς να πιεις |
| 00:19:11 |
Ο γιος μου του έβαλε |
| 00:19:14 |
πέρσι τα |
| 00:19:17 |
Αλλιώς δεν ξέρω |
| 00:19:20 |
Πρέπει να'ναι |
| 00:19:22 |
Ξέρεις πόσο |
| 00:19:30 |
- Είσαι σίγουρη; |
| 00:19:33 |
Δε θέλεις να'χεις μια |
| 00:19:37 |
Δε θέλω να πάρω αυτή |
| 00:19:43 |
Ποιου μέρους; |
| 00:19:48 |
Πλάκα κάνω! |
| 00:20:00 |
Δεν παίρνεις μόνος |
| 00:20:04 |
Το έχω ήδη |
| 00:20:45 |
Ο γιος σας είναι; |
| 00:20:47 |
Είμαι η Μπέτυ. Είναι |
| 00:20:51 |
Πρέπει να κάνεις |
| 00:20:56 |
Μάντλιν Μονπελιέ. Η διευ- |
| 00:21:00 |
Θα κάνουμε μια γρήγορη περιή- |
| 00:21:04 |
Την κατάσταση της κυρίας ’ντερσον, |
| 00:21:11 |
Όπως βλέπετε, υπάρχει |
| 00:21:15 |
Είναι η αγαπημένη μου αίθουσα. |
| 00:21:20 |
Πάντα φτιάχνουν παζλ. |
| 00:21:23 |
Είναι σημαντικό οι διαμέ- |
| 00:21:27 |
Πολλές δραστηριότητες κι |
| 00:21:33 |
Όπως βλέπετε, μπαίνουμε |
| 00:21:37 |
Η κοινωνικότητα είναι αναγκαία. |
| 00:21:41 |
Έχουμε το εξελιγμένο |
| 00:21:44 |
ώστε οι διαμένοντες να |
| 00:21:48 |
- Πήρα πουλόβερ τα Χριστούγεννα. |
| 00:21:51 |
Αυτή είναι η ήσυχη γωνιά μας. |
| 00:21:56 |
Έχουμε πολλές δραστηριότητες |
| 00:21:59 |
Μπάντμιντον με μπαλόνι |
| 00:22:02 |
Εδώ είναι η υπέροχη |
| 00:22:06 |
Ακολουθούμε κάθε διαιτητική |
| 00:22:10 |
Νωρίς έχουμε οικογενειακό |
| 00:22:13 |
Το παλιό Μέντοουλέικ δίπλα |
| 00:22:17 |
Αυτό για τους μόνιμους |
| 00:22:21 |
Πάμε πάνω, λοιπόν; |
| 00:22:26 |
Πάω βόλτα το |
| 00:22:29 |
Κοίταξέ τον, Φλο. |
| 00:22:34 |
Τι λες; |
| 00:22:36 |
Μπορείς να πεις |
| 00:22:41 |
Ήρθε για τη γυναίκα |
| 00:22:44 |
Έπρεπε να το καταλάβω. |
| 00:22:49 |
Πώς το λένε τα παιδιά; |
| 00:22:54 |
Όλοι οι γόηδες είναι |
| 00:22:58 |
Κι εσύ είσαι |
| 00:23:01 |
Πάμε; |
| 00:23:11 |
Εδώ παρέχουμε εντατική φροντίδα. |
| 00:23:16 |
Εδώ έρχονται οι ασθενείς όταν |
| 00:23:20 |
Ενδιαφέρουσα |
| 00:23:23 |
Να σας δείξω τα |
| 00:23:26 |
Μετά θα δούμε τα κοινά δωμάτια, |
| 00:23:30 |
Δε χρειάζεται. Η γυναίκα μου |
| 00:23:37 |
Ποιος διαλέγει |
| 00:23:40 |
Υποθέτω όχι οι διαμένοντες. |
| 00:23:45 |
Τα κοινά δωμάτια έχουν |
| 00:23:49 |
και οι ασθενείς μπορούν |
| 00:23:54 |
Δε γίνονται εισαγωγές |
| 00:23:57 |
όποτε η κυρία ’ντερσον θα |
| 00:24:01 |
Δεκέμβριος, Χριστούγεννα. |
| 00:24:06 |
Συγγνώμη που διακόπτω. Τον |
| 00:24:10 |
Από δω η Κρίστυ, η |
| 00:24:13 |
Αν και υπήρξαν |
| 00:24:17 |
Έχει έρθει για τη γυναίκα του, |
| 00:24:22 |
Έχουμε έναν κανονισμό, που |
| 00:24:25 |
Οι νέοι διαμένοντες δε δέχονται |
| 00:24:28 |
τις πρώτες τριάντα μέρες |
| 00:24:31 |
Τι είδους |
| 00:24:35 |
Ακόμα και στενούς |
| 00:24:38 |
- Δε μπορώ να την αφήσω εδώ. |
| 00:24:41 |
Δύσκολα αφήνεις αγαπημένο άτομο |
| 00:24:45 |
Πολλοί χρειάζονται τόσο |
| 00:24:48 |
Παλιότερα, οι διαμένοντες |
| 00:24:53 |
Όμως μετά τον μήνα |
| 00:24:57 |
είναι αληθινά |
| 00:24:59 |
Μετά απ'αυτό, οι επισκέψεις |
| 00:25:04 |
Θα τη φροντίσουμε. |
| 00:28:10 |
Μυρίζει ωραία. |
| 00:28:13 |
Ήθελα να πάω για σκι, αλλά |
| 00:28:17 |
αφού έχω |
| 00:28:20 |
- Γιατί δε με ξύπνησες; |
| 00:28:30 |
Είναι τα έγγραφα που |
| 00:28:34 |
αν αποφασίσεις να |
| 00:28:37 |
Αυτό το έχω |
| 00:28:39 |
Έπρεπε να πας, να υπογράψεις |
| 00:28:43 |
Δε θα μπορώ να σε δω |
| 00:28:52 |
Δεν είναι πολλές οι τριάντα |
| 00:28:57 |
Δε νομίζω ότι |
| 00:29:03 |
Το θέμα δεν είναι να |
| 00:29:09 |
Δε θα το βρούμε |
| 00:29:13 |
Πρέπει να ζητάμε κάτι |
| 00:30:00 |
Υποθέτω ότι θα είμαι |
| 00:30:05 |
Σαν να είμαι... |
| 00:30:08 |
σε ξενοδοχείο. |
| 00:30:14 |
- Πώς είμαι; |
| 00:30:18 |
Τι σημαίνει |
| 00:30:22 |
’μεση και |
| 00:30:26 |
Γλυκιά και |
| 00:30:33 |
Έτσι είμαι; |
| 00:30:49 |
Θυμάσαι; |
| 00:30:53 |
- Σου κάνει εντύπωση; |
| 00:30:57 |
Απλώς χαίρομαι |
| 00:31:07 |
Υπάρχουν πράγματα που |
| 00:31:11 |
αλλά δε μπορώ. |
| 00:31:15 |
Πράγματα για τα |
| 00:31:22 |
Δε μ'άφησες ποτέ. |
| 00:31:25 |
Έκανες έρωτα μαζί μου παρά |
| 00:31:32 |
Όλα αυτά τα |
| 00:31:35 |
Όλα αυτά τα γυμνά |
| 00:31:40 |
Πώς θα μπορούσες |
| 00:31:44 |
Όλα αυτά τα όμορφα κορίτσια. |
| 00:31:50 |
Τα πήγες αρκετά καλά, σε σχέση |
| 00:31:56 |
Εκείνους που άφησαν |
| 00:32:01 |
Τις γυναίκες που δεν |
| 00:32:06 |
Οι άνθρωποι |
| 00:32:11 |
Θέλουν να'ναι ερω- |
| 00:32:15 |
Τι βάσανο. |
| 00:32:17 |
Κι εκείνο το ανόητο |
| 00:32:23 |
Σ'αυτή την ηλικία όλοι |
| 00:32:28 |
Κι αυτό ήταν. |
| 00:32:32 |
Μου υποσχέθηκες μια νέα |
| 00:32:36 |
Κι αυτό ακριβώς |
| 00:32:40 |
Πριν πόσον καιρό |
| 00:32:44 |
Είκοσι χρόνια. |
| 00:32:49 |
Πολύ εντυπωσιακό! |
| 00:32:53 |
Όπως βλέπεις, |
| 00:32:58 |
αλλά δεν τα'χω χαμένα. |
| 00:33:33 |
Μη φύγεις. |
| 00:33:37 |
Αυτό συμβαίνει |
| 00:34:14 |
Θα κάνω εισαγωγή σήμερα. |
| 00:34:18 |
Το δωμάτιό σας |
| 00:34:21 |
Θα σας οδηγήσει η διευθύντρια. |
| 00:34:31 |
Δε μπορείς να |
| 00:34:34 |
Δεν είχαμε τίποτα |
| 00:34:38 |
Μπορούσες να φύγεις με τ'αμάξι, |
| 00:34:44 |
Σ'ευχαριστώ |
| 00:34:52 |
Τι κάνετε; Είμαι η Μάντλιν. |
| 00:34:58 |
Ταχτοποιηθείτε στο δωμάτιό σας |
| 00:35:02 |
- Πολύ ωραία. Ευχαριστώ. |
| 00:35:10 |
Όπως βλέπετε, έχουμε |
| 00:35:26 |
- Είναι μια χαρά. |
| 00:35:29 |
Μόνο αυτά φέρατε |
| 00:35:32 |
- Για την ώρα. |
| 00:35:36 |
Αν χρειαστείτε βοήθεια στην |
| 00:35:40 |
Ευχαριστώ, |
| 00:35:43 |
Αν δε σας πειράζει, θ'απο- |
| 00:35:46 |
Δεν έχουμε αποχωριστεί έναν |
| 00:35:51 |
Είναι κάτι |
| 00:36:09 |
Ξέρεις τι θα'θελα; |
| 00:36:15 |
Να κάνουμε έρωτα |
| 00:36:20 |
Πρέπει να μείνω εδώ. |
| 00:36:23 |
μπορεί να κλάψω τόσο |
| 00:36:58 |
Πήγαινε τώρα... |
| 00:38:00 |
Είμαι η Κρίστυ. Γνωριστήκαμε. |
| 00:38:04 |
Μπορώ να σας απασχολήσω για |
| 00:38:08 |
Απλώς διάβαζα |
| 00:38:10 |
Να τελειώσουμε το κεφάλαιο και |
| 00:38:35 |
Γεια σας, |
| 00:38:38 |
Τι μπορώ να |
| 00:38:41 |
Είναι ο Φρανκ. Έκανε περιγραφές |
| 00:38:46 |
Αγαπούσε πολύ τη δουλειά του, |
| 00:38:50 |
Είναι στον |
| 00:38:57 |
Η γυναίκα μου ήταν πάντα |
| 00:39:02 |
Έμαθα ότι η Αλτσχάιμερ |
| 00:39:07 |
Όπως ερχόμασταν |
| 00:39:09 |
περάσαμε από ένα δάσος που |
| 00:39:14 |
Είχε υπέροχα |
| 00:39:17 |
- Είναι πανέμορφοι, έτσι; |
| 00:39:21 |
Όλα ήταν καλυμμένα με |
| 00:39:27 |
Ήταν αρκετά |
| 00:39:31 |
Δε χάνεται πρώτη η |
| 00:39:35 |
Όμως όχι |
| 00:39:38 |
Ευτυχώς η μακροπρόθεσμη μνήμη |
| 00:39:45 |
Η μακροπρόθεσμη μνήμη |
| 00:39:49 |
Όταν ανέφερε |
| 00:39:52 |
είχα την επιθυμία |
| 00:39:55 |
Κι αν είναι έτσι ο |
| 00:40:00 |
Είναι πολύ νέα |
| 00:40:04 |
Είναι νέα και |
| 00:40:08 |
Δεν υπάρχει |
| 00:40:11 |
Ένας μήνας είναι |
| 00:40:16 |
Μεταξύ μας, αυτό το μέτρο |
| 00:40:24 |
Θα σας δώσω τον αριθμό |
| 00:40:28 |
Να με παίρνετε όποτε θέλετε. |
| 00:40:34 |
Δεν ξέρω |
| 00:40:40 |
Η γυναίκα σας μου ζήτησε |
| 00:40:47 |
ΦΥΓΕ ΤΩΡΑ |
| 00:41:00 |
Ευχαριστώ πολύ. |
| 00:41:26 |
"Στο μεγαλύτερο |
| 00:41:29 |
"κολλώδεις πλάκες |
| 00:41:33 |
"στο εξωτερικό της κυτ- |
| 00:41:36 |
"πολύπλοκες συστροφές"... |
| 00:41:39 |
"αποκόπτουν τους μικροσωλήνες |
| 00:41:51 |
"Συνεπώς, εκατομμύρια |
| 00:41:57 |
"Η δομή του εγκεφάλου είναι |
| 00:42:02 |
"ώστε η ακριβής θέση της |
| 00:42:07 |
"καθορίζει τις συγκεκριμένες |
| 00:42:16 |
"Είναι σαν μια σειρά |
| 00:42:21 |
"σ'ένα μεγάλο σπίτι, |
| 00:43:22 |
Πολύ ωραία αυτή |
| 00:43:25 |
Ήθελα να πάρω |
| 00:43:28 |
Είδα ότι την |
| 00:43:31 |
Μας τη χάρισαν. Ο γιος |
| 00:43:34 |
Ζουν στο Κάμλουπς. Μας |
| 00:43:40 |
Μπορούσαν να ξοδέψουν τα |
| 00:43:46 |
- Τους απασχολεί η ζωή τους. |
| 00:43:50 |
Θα το καταλάβαινα |
| 00:43:54 |
αλλά είναι το |
| 00:44:02 |
Οι άνθρωποι |
| 00:44:05 |
Ειδικά όταν δε μπορούν να δουν |
| 00:44:13 |
Τη Φιόνα, για |
| 00:44:18 |
Τη γυναίκα μου. |
| 00:44:19 |
Νόμιζα ότι είπες πως |
| 00:44:26 |
Δεν είναι αυτό. |
| 00:44:30 |
Προσαρμόζεται |
| 00:44:33 |
- Θα τα πούμε αύριο, κ. ’ντερσον. |
| 00:44:37 |
Να θυμάστε, ίσως αιφνι- |
| 00:44:41 |
Μην κλονιστείτε |
| 00:44:44 |
Δε σας έχει δει καιρό. |
| 00:44:50 |
Καταλαβαίνω. |
| 00:45:06 |
Θα σας πάω |
| 00:45:08 |
Νάρκισσοι, τέτοια εποχή! |
| 00:45:13 |
Γεια σας, κύριε ’ντερσον. |
| 00:45:19 |
Το δωμάτιό της |
| 00:45:23 |
Δεν το θυμάστε απ'την άλλη φορά; |
| 00:45:27 |
Σας αφήνω τώρα. |
| 00:46:07 |
Εδώ είναι. |
| 00:46:10 |
Πηγαίνετε να τη χαιρετήσετε. |
| 00:46:13 |
Να θυμάστε ότι ίσως... |
| 00:46:35 |
Μπριτζ, πολύ |
| 00:46:41 |
Θυμάμαι ότι ήμουν έτσι |
| 00:46:45 |
Με τις φίλες μου κάναμε |
| 00:46:48 |
παίζαμε χαρτιά και καπνίζαμε |
| 00:46:52 |
Η μια λεγόταν Φοίβη. |
| 00:46:56 |
- Η Φοίβη Χαρτ. |
| 00:47:00 |
Θέλεις κάτι; Λίγο τσάι; Ο |
| 00:47:05 |
Δεν πίνω τσάι. |
| 00:47:08 |
Σου έφερα μερικά λουλούδια. |
| 00:47:12 |
Πήγα στο δωμάτιό σου, |
| 00:47:15 |
Όχι, είμαι εδώ. |
| 00:47:20 |
Βρήκες |
| 00:47:24 |
Είναι απλώς |
| 00:47:26 |
Το αστείο είναι ότι τον |
| 00:47:30 |
Δούλευε στο χρωματοπωλείο που |
| 00:47:35 |
Πάντα φλερτάραμε |
| 00:47:38 |
Δεν έβρισκε ποτέ το θάρρος |
| 00:47:42 |
αλλά με πήγε σ'έναν αγώνα |
| 00:47:46 |
Ήρθε ο παππούς μου για να |
| 00:47:50 |
Είχα πάει να τους δω |
| 00:47:53 |
Τον παππού και |
| 00:47:56 |
Έμεναν σ'ένα |
| 00:47:59 |
Ξέρω πού έμεναν. |
| 00:48:02 |
Εκεί μέναμε, |
| 00:48:05 |
Αλήθεια; |
| 00:48:08 |
Καλύτερα να γυρίσω. Νομίζει ότι |
| 00:48:13 |
Είναι ανόητο, δε θυμάμαι |
| 00:48:16 |
- Δυστυχώς πρέπει να φύγω. |
| 00:48:19 |
Μάλλον. |
| 00:48:21 |
Πες ευγενικά σ'εκείνη την κυρία |
| 00:48:27 |
- Δε χρειάζεται. |
| 00:48:29 |
Θα είσαι εντάξει; Θα σου |
| 00:48:33 |
Αλλά συνηθίζεις πολύ γρήγορα. |
| 00:48:37 |
εκτός από κάποιους που |
| 00:48:43 |
Δε μπορείς να περιμένεις |
| 00:50:27 |
Τη βρήκατε σε ακατάλληλη |
| 00:50:31 |
- Δεν παίζει. |
| 00:50:34 |
- Ποιος είναι ο Όμπρεϊ; |
| 00:50:38 |
Προσκολλώνται σε κάποιους. |
| 00:50:42 |
Γίνονται "κολλητοί" |
| 00:50:45 |
Ξέρει καν |
| 00:50:49 |
Ίσως όχι. |
| 00:50:52 |
Μπορεί αύριο, δεν ξέρεις. Τα |
| 00:50:57 |
Θα δείτε πώς είναι, αν έρχεστε. |
| 00:51:01 |
Πρέπει να ζείτε |
| 00:51:27 |
Πρέπει να πάω να |
| 00:52:25 |
Ο κύριος ’ντερσον! |
| 00:52:28 |
Θα'στε απ'τους επισκέπτες |
| 00:52:41 |
- Είσαι επίμονος, έτσι; |
| 00:52:45 |
Δεν υπάρχουν |
| 00:52:48 |
Το "Γράμματα απ'την Ισλανδία", |
| 00:52:53 |
Μπορούμε να τα |
| 00:52:56 |
Δεν ξέρω. Σε λίγο ο |
| 00:52:59 |
Μετά πηγαίνουμε βόλτα |
| 00:53:03 |
Ίσως μπορείς να βρεις |
| 00:53:06 |
Θα μείνω εδώ. Ή θα |
| 00:53:09 |
Είσαι επίμονος, |
| 00:54:05 |
Ο Όμπρεϊ κοιμάται τώρα, |
| 00:54:11 |
Μπορούμε να πάμε |
| 00:54:15 |
Αν θέλεις. |
| 00:54:47 |
Δε μου έφερες |
| 00:54:53 |
- "Γράμματα απ'την Ισλανδία". |
| 00:54:58 |
Ναι, σωστά. |
| 00:55:02 |
Πού είναι η |
| 00:55:09 |
Στη μέση του |
| 00:55:11 |
Είναι νησί. |
| 00:55:15 |
Η νεότερη χώρα |
| 00:55:18 |
Συνέχεια γίνονται εκρήξεις |
| 00:55:23 |
Πάντα τραντάζεται. |
| 00:55:28 |
Δε θα ήταν ωραία να'σαι |
| 00:55:32 |
Από εκεί είσαι. Οι δικοί |
| 00:55:36 |
Μετανάστευσαν εδώ στο |
| 00:55:41 |
Αλλά κατάγεσαι |
| 00:55:44 |
Κι εγώ διδάσκω. Δίδασκα |
| 00:55:49 |
- Σκανδιναβική Μυθολογία. |
| 00:55:58 |
Γιατί; Δεν |
| 00:56:01 |
Πολύ περίεργη. |
| 00:56:06 |
Πάντα έλεγες ότι πρέπει |
| 00:56:11 |
που το ήξερες, το σκεφτόσουν |
| 00:56:14 |
αλλά δεν το'χες |
| 00:56:23 |
Είπα κάτι |
| 00:56:26 |
Ναι, το είπες. |
| 00:56:41 |
Πάω να δω |
| 00:56:44 |
Θα θέλει να κάνει τη βόλτα |
| 00:56:48 |
Θα ξανάρθεις |
| 00:56:50 |
Τι κάνεις με |
| 00:56:58 |
Δε με μπερδεύει. Δε |
| 00:57:08 |
Χάρηκα που |
| 00:57:11 |
Θα σε ξαναδώ |
| 00:57:33 |
Η τρυφερότητα μεταξύ διαμενόντων |
| 00:57:38 |
Εξαρτάται τι εννοείτε. Έχουμε |
| 00:57:43 |
Συνήθως συμβαίνει μεταξύ αυτών |
| 00:57:47 |
Μπορεί να μη γνωρίζονται, |
| 00:57:51 |
Θα έλεγε κανείς ότι λογικά |
| 00:57:54 |
αλλά γίνεται και το αντίθετο, |
| 00:57:58 |
Εκείνοι γίνονται |
| 00:58:07 |
Μη με παρεξηγείτε. |
| 00:58:11 |
Η Φιόνα είναι κυρία. |
| 00:58:17 |
Μερικές φορές |
| 00:58:20 |
Τι πράγμα; |
| 00:58:25 |
Αναρωτιέμαι μήπως |
| 00:58:32 |
Μήπως υποκρίνεται. |
| 00:58:35 |
Ίσως είναι ένα |
| 00:58:41 |
Γιατί να το |
| 00:59:31 |
Μάλιστα, κύριε ’ντερσον. |
| 00:59:35 |
Η Φιόνα φοράει το |
| 00:59:39 |
- Δεν είναι ωραίο; |
| 00:59:43 |
Μπορείτε να μιλήσετε με |
| 00:59:48 |
Είναι υπέροχος ο τρόπος |
| 00:59:59 |
Μπορείς μόνος σου; |
| 01:00:02 |
Θα είσαι εντάξει; |
| 01:00:10 |
Είμαι ο άντρας |
| 01:00:13 |
Είμαστε παντρεμένοι |
| 01:00:16 |
Το πουλόβερ δεν |
| 01:00:19 |
Ζήσαμε ωραία μαζί. Εσύ |
| 01:00:23 |
Το πουλόβερ δεν |
| 01:00:30 |
Ησύχασε... |
| 01:00:35 |
Επιστρέφω αμέσως. |
| 01:00:58 |
Θα σε ξαναδώ |
| 01:01:05 |
Σε παρακαλώ... |
| 01:01:13 |
Σε παρακαλώ πολύ, |
| 01:01:18 |
Είσαι πολύ |
| 01:01:30 |
Μακάρι να'ξερα... |
| 01:01:40 |
Θα ξανάρθεις |
| 01:02:25 |
Δεν τα πας πολύ καλά, έτσι; |
| 01:02:29 |
Δεν είναι μια |
| 01:02:34 |
Όταν παντρεύτηκα, πίστευα ότι |
| 01:02:39 |
Βάζω στοίχημα ότι |
| 01:02:43 |
Δεν έγινε έτσι. |
| 01:02:48 |
Θα ήρθες για |
| 01:02:52 |
Μπορείς να μου πεις |
| 01:02:59 |
Μήπως σκέφτεσαι να ξαναπάς |
| 01:03:04 |
Ίσως μόνο για επίσκεψη. Θα |
| 01:03:09 |
Δε θα με πεί- |
| 01:03:15 |
Σπιτικά. |
| 01:03:24 |
Αλήθεια; |
| 01:03:28 |
Δε μπορώ να το κάνω αυτό. |
| 01:03:34 |
- Δε θα'ξερε ότι είναι επίσκεψη; |
| 01:03:38 |
Αφού θα μπω σε τέτοια ταλαιπωρία |
| 01:03:43 |
Θα ήταν πιο λογικό να τον πάω |
| 01:03:47 |
Θα πρέπει να τον ετοιμάσω, |
| 01:03:51 |
- Είναι εύσωμος, σε δυσκολεύει. |
| 01:03:55 |
Δε μπορείς. Δεν τον ξέρεις. |
| 01:03:58 |
Ούτε θα το δεχόταν. |
| 01:04:00 |
Εξάλλου, εκείνος |
| 01:04:26 |
Καπνίζεις; |
| 01:04:30 |
- Δεν κάπνισες ποτέ ή το'κοψες; |
| 01:04:33 |
Πριν πόσον καιρό; |
| 01:04:36 |
Τριάντα χρόνια. |
| 01:04:39 |
Εγώ σταμάτησα |
| 01:04:43 |
Αποφάσισα να |
| 01:04:47 |
Η γυναίκα σου |
| 01:04:51 |
Πώς είπες ότι τη |
| 01:04:56 |
- Πόσων χρόνων γνωριστήκατε; |
| 01:04:59 |
Πολύ μικρή για |
| 01:05:06 |
- Δεν ήταν δική μου ιδέα. |
| 01:05:10 |
Πολύ ωραίο. Το |
| 01:05:13 |
Δεν το σχεδίασε |
| 01:05:15 |
Περιμέναμε στο Τομπερμόρι το |
| 01:05:19 |
ο καιρός ήταν χάλια κι |
| 01:05:24 |
Δεν ήθελε να'ναι |
| 01:05:27 |
- Και τι έκανε; Τι είπε; |
| 01:05:31 |
"Λες να'ναι ωραία, |
| 01:05:37 |
- Κι εσείς τι είπατε; |
| 01:05:40 |
Φώναξα "ναι"! |
| 01:05:46 |
Πάντα ήθελα να |
| 01:05:51 |
Ήταν γεμάτη ζωή. |
| 01:05:56 |
Τίποτα δε μπορεί να σας στερήσει |
| 01:06:00 |
κι αυτά που έχετε |
| 01:06:04 |
Ακόμα κι αν κάτι χαθεί, |
| 01:06:08 |
Είσαι αυτός |
| 01:06:12 |
- Είναι περίεργο. |
| 01:06:15 |
Να ερωτεύεσαι |
| 01:06:20 |
Με άκουγα να λέω την ιστορία |
| 01:06:27 |
Υποθέτω ότι είναι. |
| 01:06:29 |
Αλλά σε σχέση με την κατά- |
| 01:06:35 |
όλα αυτά φαίνονται |
| 01:07:19 |
Δεν είναι και τόσο δια- |
| 01:07:23 |
Δεν είναι και τόσο |
| 01:07:27 |
Μαύρη κατάθλιψη. |
| 01:07:31 |
- Χωρίς παρεξήγηση. |
| 01:07:34 |
Δεν ήρθε να σε |
| 01:07:38 |
- Είναι χοντρή ξεφτίλα. |
| 01:07:43 |
- Ήρθα να δω κάποιον. |
| 01:07:47 |
Εκείνη την όμορφη γυναίκα |
| 01:07:51 |
- Που είναι με τον άντρα της; |
| 01:07:54 |
- Εσύ δεν το λες; |
| 01:07:58 |
Γιατί δεν κάθεσαι |
| 01:08:04 |
Έμαθα να μην |
| 01:08:07 |
Είναι ερωτευμένη μ'αυτόν |
| 01:08:11 |
Δε θέλω να την ενοχλήσω, |
| 01:08:15 |
Να βεβαιωθώ ότι |
| 01:08:21 |
Θα πρέπει να φαίνεται |
| 01:08:25 |
Μακάρι να'μαι |
| 01:08:59 |
Δεν είναι εδώ. |
| 01:09:02 |
Ούτε εκείνος |
| 01:09:32 |
Σου έφερα |
| 01:09:35 |
Είναι για την Ισλανδία. |
| 01:09:40 |
Σ'ευχαριστώ. |
| 01:09:43 |
Τι είναι, |
| 01:09:55 |
Μήπως έχεις κάποια |
| 01:09:59 |
Σ'έχω δει να |
| 01:10:09 |
Θα βλεπόμαστε. |
| 01:10:12 |
Πρέπει. Θα'ρχομαι |
| 01:10:16 |
και θα έρχεσαι |
| 01:10:26 |
Ας έρθει γρήγορα η γυναίκα του. |
| 01:10:32 |
Να μείνω; |
| 01:10:34 |
Για ποιο λόγο; |
| 01:10:38 |
- Για να της κρατήσω παρέα. |
| 01:10:42 |
Ξεχνάνε εύκολα και |
| 01:11:14 |
Τ'όνομά της |
| 01:11:18 |
Ποιο είναι το δικό σου; Δε |
| 01:11:23 |
Συγγνώμη. |
| 01:11:27 |
Γεια σου, Γκραντ. |
| 01:11:34 |
Τώρα που |
| 01:11:37 |
μπορώ να σου πω |
| 01:11:42 |
Δεν ξέρω αν ακόμα θέλει τόσο |
| 01:11:48 |
Δεν τον ρωτάω, |
| 01:11:51 |
Αλλά δε θέλω να τον |
| 01:11:54 |
μήπως τα πράγματα |
| 01:11:57 |
Δε θέλω να "βαρύνει" κι άλλο. |
| 01:12:04 |
Είναι δύσκολο. Σκέφτηκες ποτέ |
| 01:12:08 |
Όχι, θα μείνει εδώ. |
| 01:12:11 |
- Πολύ ανώτερο εκ μέρους σου. |
| 01:12:17 |
- Δε με νοιάζει η ανωτερότητα. |
| 01:12:21 |
Δεν είναι, αλλά |
| 01:12:23 |
Αν πληρώνω για να μένει εκεί, |
| 01:12:27 |
Αυτό το σπίτι είναι το |
| 01:12:31 |
Και σημαίνει πολλά |
| 01:12:36 |
- Είναι πολύ ωραίο. |
| 01:12:41 |
Έχω κάνει πολλά γι'αυτό. |
| 01:12:44 |
Ναι, αυτό |
| 01:12:46 |
Δε θέλω να το χάσω. |
| 01:12:49 |
- Σε καταλαβαίνω. |
| 01:12:53 |
Και στο τέλος... |
| 01:12:55 |
είπαν ότι τους |
| 01:12:59 |
Τι σκέφτομαι; |
| 01:13:04 |
Αλλά δεν έπρεπε να ρωτάω |
| 01:13:09 |
Ήσουν παντρεμένος. Είσαι |
| 01:13:15 |
Και μέσα σε όλα αυτά |
| 01:13:19 |
κι έπεσε σε κώμα. |
| 01:13:26 |
Και μ'αυτό, |
| 01:13:33 |
Ήταν ατυχία. |
| 01:13:37 |
Όχι, έτσι |
| 01:13:42 |
Δε μπορείς να |
| 01:14:40 |
Μήπως θέλεις να |
| 01:14:44 |
Δεν έχω βιβλία. |
| 01:14:50 |
Εγώ βλέπω κάποιο. |
| 01:14:54 |
"Γράμματα απ'την Ισλανδία". |
| 01:15:04 |
"Γιατί όσο μακριά κι αν έχουμε |
| 01:15:09 |
"απ'τις τύψεις μας"... |
| 01:15:12 |
"επιστρέφουμε πάντα |
| 01:15:16 |
"που μας καλύ- |
| 01:15:19 |
"Τα χέρια, τα πόδια, |
| 01:15:22 |
"τα παιδιά είναι πάντα εκεί |
| 01:16:25 |
Πώς ξέχασαν |
| 01:16:47 |
Την επόμενη φορά θα το |
| 01:16:56 |
Οι μύες της |
| 01:16:58 |
Αν δε βελτιωθεί σύντομα θα |
| 01:17:02 |
Προσπαθώ να την κάνω να |
| 01:17:06 |
Όταν χρησιμοποιούν "πι" |
| 01:17:09 |
και μετά δεν περπατάνε |
| 01:17:14 |
Θέλει μεγαλύτερη προσπάθεια. |
| 01:17:38 |
Κυρία ’ντερσον, θέλετε |
| 01:18:24 |
Το κράτησαν |
| 01:18:31 |
Αυτοί που |
| 01:19:41 |
Τα πάντα. |
| 01:19:49 |
Τα πάντα μου |
| 01:19:54 |
Αλλά αυτό δε |
| 01:19:58 |
Ποιον, Φιόνα; Ποιον |
| 01:20:22 |
Θα'θελα να γυρίσω |
| 01:20:30 |
Όπως ξέρετε, εντατική φροντίδα |
| 01:20:35 |
Το κάνουμε προσωρινά, αν |
| 01:20:39 |
Αν η κατάσταση |
| 01:20:42 |
πρέπει να σκεφτούμε |
| 01:20:49 |
Έχετε τη διεύθυνση |
| 01:20:56 |
Ο Όμπρεϊ και η |
| 01:21:00 |
πού μένουν; |
| 01:21:19 |
Ήταν λάθος απ'την αρχή |
| 01:21:23 |
Δε θα'βρισκα άλλη ευκαιρία |
| 01:21:30 |
Τώρα ξέρω |
| 01:21:36 |
Δούλευε ο άντρας σου μικρός |
| 01:21:41 |
Δεν το ξέρω αυτό. |
| 01:21:49 |
Το φαντάστηκα. |
| 01:21:57 |
Σ'ευχαριστώ για τον |
| 01:22:01 |
Με λένε Μάριαν. |
| 01:22:15 |
Τι μαλάκας! |
| 01:22:35 |
Ίσως μπορεί να έρθει κάποιος |
| 01:22:41 |
Δε νομίζω ότι είναι σημαντικό, |
| 01:22:46 |
Ευχαριστώ πολύ. |
| 01:22:54 |
Νομίζω ότι θέλω να σε ρωτήσω |
| 01:22:59 |
Θέλω να μάθω |
| 01:23:03 |
Είναι για όσους |
| 01:23:12 |
Και τι |
| 01:23:15 |
Τι γίνεται |
| 01:23:19 |
Καλύτερα να μην ξέρεις. Αλλά |
| 01:23:23 |
Μένουν στο δωμάτιο έναν χρόνο, |
| 01:23:27 |
"Γεια σου. Πότε θα πάμε σπίτι"; |
| 01:23:30 |
Αλλά δε διαρκεί πολύ. Σκέφτεσαι, |
| 01:23:34 |
Και μετά |
| 01:23:40 |
Δεν έχω ρωτήσει για |
| 01:23:45 |
Θεωρητικά, |
| 01:23:48 |
Έχω τρία παιδιά. Ο μπαμπάς τους |
| 01:23:53 |
Μπορεί να έχει |
| 01:23:56 |
Πρέπει να'ναι |
| 01:23:59 |
Μερικές φορές δεν αντέχεις, |
| 01:24:06 |
Η δική μας ζωή θα |
| 01:24:10 |
Ζήσαμε χωρίς |
| 01:24:13 |
Αυτά που περνάμε τώρα στα |
| 01:24:18 |
Αυτό θα σκέφτεσαι. |
| 01:24:24 |
Πώς ξέρεις τι |
| 01:24:27 |
Ας ήμουν αυτή που θα έμενε, |
| 01:24:32 |
Σίγουρα δεν ήσουν πάντα ο |
| 01:24:36 |
Όταν είπες ότι |
| 01:24:40 |
μήπως σε τιμωρεί |
| 01:24:44 |
σίγουρα είχες στον νου σου |
| 01:24:52 |
Βλέπεις πολλά |
| 01:24:55 |
Όλη τη μέρα βλέπεις το |
| 01:24:58 |
Συμβαίνει πάντα να φταίνε άντρες |
| 01:25:04 |
Αναρωτιέμαι αν η γυναίκα |
| 01:25:08 |
Κι εγώ αναρωτιέμαι. |
| 01:25:12 |
Είμαι σίγουρη. |
| 01:25:37 |
Γεια σου, Γκραντ. Ελπίζω |
| 01:25:41 |
Σκέφτηκα κάτι. |
| 01:25:44 |
Γίνεται ένας χορός στην πόλη |
| 01:25:47 |
Είμαι στην οργανωτική επιτροπή |
| 01:25:51 |
Σκεφτόμουν αν |
| 01:25:55 |
Τηλεφώνησέ μου |
| 01:26:05 |
Μόλις κατάλαβα ότι ξέ- |
| 01:26:09 |
Θ'αναγνώρισες τη φωνή μου, |
| 01:26:13 |
Δεν είμαι συνηθισμένη |
| 01:26:16 |
ξέρω πως είσαι παντρεμένος, |
| 01:26:20 |
Κι εγώ είμαι, αλλά δεν πειράζει |
| 01:26:25 |
Τώρα που τα είπα όλα αυτά, |
| 01:26:30 |
Η φωνή έμοιαζε |
| 01:26:32 |
Αν ενδιαφέρεσαι, τηλεφώνησέ μου |
| 01:26:37 |
Σκέφτηκα ότι θα σου άρεσε |
| 01:26:45 |
Μάλλον το |
| 01:26:48 |
Εντάξει, |
| 01:26:55 |
"Οι πόθοι της καρδιάς |
| 01:26:59 |
"να μην έχεις το καλύ- |
| 01:27:03 |
"Το αμέσως καλύτερο είναι |
| 01:27:07 |
"Χόρευε, όσο |
| 01:27:17 |
Υπάρχει τρόπος |
| 01:27:26 |
Αν το ξεχάσω, την επόμενη φορά |
| 01:27:43 |
"Χόρευε, οι φιγούρες |
| 01:27:46 |
"Η μουσική είναι πιασάρικη |
| 01:27:51 |
"Χόρευε, μέχρι τ'αστέρια |
| 01:27:55 |
"Χόρευε, μέχρι |
| 01:28:05 |
Γεια σου, Μάριετ. |
| 01:28:21 |
Ώστε ήρθες. |
| 01:28:24 |
Ήρθα. |
| 01:28:54 |
Τι σκέφτεσαι; |
| 01:28:58 |
Όχι και πολλά. |
| 01:29:03 |
Το σκι. |
| 01:29:07 |
Κατάβαση; |
| 01:29:11 |
Πεζοπορία. |
| 01:29:15 |
Είμαι πιο πολύ |
| 01:29:23 |
Εσύ τι σκέφτεσαι; |
| 01:29:26 |
Ποτέ δεν ξέρεις πώς θα |
| 01:29:32 |
Περίπου ξέρεις... |
| 01:29:36 |
αλλά ποτέ δε μπορείς |
| 01:30:25 |
Όπως ξέρετε, σκεφτόμαστε η με- |
| 01:30:29 |
στον πάνω όροφο να γίνει |
| 01:30:32 |
Δεν έχει σηκωθεί απ'το κρεβάτι |
| 01:30:35 |
Ξέρω καλά τις |
| 01:30:37 |
Ξέρω πολύ καλά τις |
| 01:30:43 |
Η αδερφή Κρίστυ με ξανα- |
| 01:30:47 |
Στα δεξιά μου είναι τ'ασανσέρ |
| 01:30:50 |
βλέπω κάποιον που πληγώθηκε, |
| 01:30:54 |
Πάμε στο γραφείο της Μάντλιν, |
| 01:31:07 |
Δε θα'ταν καλύτερα... |
| 01:31:11 |
όταν θα ξαναβγούμε... |
| 01:31:14 |
να βάλεις τον Όμπρεϊ στο |
| 01:31:20 |
Τι λες; |
| 01:31:24 |
Λέω ότι μερικές |
| 01:31:29 |
πρέπει να πάρεις την απόφαση |
| 01:31:35 |
Απλώς να |
| 01:31:39 |
Τα πράγματα δεν είναι ποτέ |
| 01:31:43 |
ποτέ και για |
| 01:31:46 |
Το μόνο πράγμα που ξεχωρίζει |
| 01:31:50 |
είναι ότι κάποιοι |
| 01:31:54 |
και άλλοι δέχονται αυτά |
| 01:32:01 |
- Εσύ σε ποιο είδος ανήκεις; |
| 01:32:07 |
Αλλά τώρα... |
| 01:32:10 |
βλέποντας όλα αυτά |
| 01:32:19 |
πιστεύω ότι θα μπορούσα |
| 01:32:25 |
Είμαι μεγάλη |
| 01:32:31 |
Γιατί δε |
| 01:32:34 |
Μπορείς να |
| 01:32:51 |
Ξέρω τι κάνεις. |
| 01:32:54 |
Θα'ταν πιο εύκολο για μένα αν |
| 01:33:01 |
Θα μπορούσες να |
| 01:33:17 |
Τι λέγαμε, λοιπόν; |
| 01:34:04 |
Είναι η μόνη στην οικογένειά |
| 01:34:08 |
Τώρα δε μπορεί να θυμηθεί πώς |
| 01:34:12 |
Η κόρη της; |
| 01:34:15 |
Την άφησε μπερδε- |
| 01:34:22 |
Σε σκεφτόμουν |
| 01:34:24 |
Ξέρεις τον πίνακα ανακοινώσεων |
| 01:34:27 |
Βάζουν όλα αυτά |
| 01:34:30 |
Τις προάλλες |
| 01:34:33 |
"Ποτέ δεν είναι αργά να γίνεις |
| 01:34:38 |
Δεν είναι και |
| 01:34:42 |
Έχουν γίνει πιο |
| 01:36:08 |
Τα λέμε σύντομα, |
| 01:38:01 |
Θα'θελα να της μιλήσω |
| 01:38:06 |
Να της εξηγήσω |
| 01:38:23 |
Βρήκα αυτό το υπέροχο |
| 01:38:27 |
Δεν περίμενα ότι θ'άφηναν |
| 01:38:31 |
Δεν είναι απαραίτητα έντιμοι |
| 01:38:35 |
Κι έχουν μπερ- |
| 01:38:40 |
Δε φοράω ποτέ |
| 01:38:50 |
Νομίζω ότι σε θυμάμαι |
| 01:38:55 |
Προσπαθούσες να με κάνεις |
| 01:39:00 |
Προσπαθούσες |
| 01:39:06 |
Είσαι ένας |
| 01:39:10 |
Είμαι πολύ τυχερή. |
| 01:39:14 |
Έλειψες μεγάλο διάστημα. |
| 01:39:18 |
Σου έχω μια έκπληξη. |
| 01:39:24 |
Θυμάσαι τον Όμπρεϊ; |
| 01:39:48 |
Ξεχνάω τα ονόματα. |
| 01:40:03 |
Χαίρομαι που |
| 01:40:10 |
Θα μπορούσες |
| 01:40:13 |
Θα μπορούσες να'χες φύγει |
| 01:40:18 |
και να μ'είχες |
| 01:40:22 |
Να με ξέχναγες. |
| 01:40:26 |
Να με ξεχνούσες. |
| 01:40:30 |
Αποκλείεται. |
| 01:40:32 |
SUBRIP - ΔΙΟΡΘΩΣΕΙΣ |
| 01:41:40 |
ΥΠΟΤΙΤΛΙΣΜΟΣ |
