|
Tatarak Sweet Rush
|
| 00:00:59 |
ΓΛΥΚΙΑ ΕΞΑΨΗ |
| 00:03:19 |
Υποτίθεται ότι θα γυρίζαμε αυτή την ταινία |
| 00:03:24 |
Κάπου στην Πολωνία. |
| 00:03:28 |
Κάπου που να υπήρχε ένα ποτάμι, μια γέφυρα, |
| 00:03:34 |
Θυμάμαι που ήρθα στον Αντρέι |
| 00:03:37 |
Ότι έπρεπε να πάω στη Βαρσοβία. |
| 00:03:40 |
Στην πραγματικότητα, τότε σκεφτόμουν |
| 00:03:46 |
ότι θα μπορούσαμε να την κάνουμε |
| 00:03:50 |
Δεν ήξερα τι μας περίμενε. |
| 00:03:55 |
Θυμάμαι την έκφραση στο πρόσωπο του Αντρέι |
| 00:04:00 |
Ότι δεν μπορούσα να τον αφήσω τότε |
| 00:04:05 |
Ότι ήταν άρρωστος. |
| 00:04:08 |
Μου είπε εντάξει, ότι το καταλαβαίνει, |
| 00:04:13 |
και ότι θα ψάξουν για ένα μέρος |
| 00:04:19 |
Τώρα που το σκέφτομαι, |
| 00:04:27 |
Δεν είχα καταλάβει... |
| 00:04:31 |
...πόσο έντονες θα ήταν |
| 00:04:37 |
Δεν πίστευα ότι τα πράγματα |
| 00:04:43 |
Οι γιατροί είπαν: |
| 00:04:46 |
"Προσπάθησε να περνάς όπως περνάς συνήθωςl." |
| 00:04:52 |
Δεν είχε καθόλου ενέργεια μέσα του. |
| 00:04:57 |
Δεν μπορούσε να περπατήσει. |
| 00:05:01 |
Εγώ εξακολουθούσα και έπαιρνα φωτογραφίες. |
| 00:05:04 |
Για κάθε περίπτωση... |
| 00:05:06 |
Με άφηνε και φαινόταν και χαρούμενος. |
| 00:05:11 |
Σκεφτόμουν το πως το επάγγελμά σου |
| 00:05:16 |
Εικονολήπτης. |
| 00:05:19 |
Ήξερε πόσο σημαντικό είναι |
| 00:05:24 |
να αιχμαλωτίζεις την εικόνα, την έκφραση, |
| 00:05:29 |
την στιγμή. |
| 00:05:33 |
Συχνά τον έπαιρνα φωτογραφίες |
| 00:05:36 |
Σχεδόν πάντα, όταν ξύπναγε μετά από λίγο |
| 00:05:42 |
Δεν ξέρω τι αισθανόμουν τότε. |
| 00:05:48 |
Δεν με είχε κυριεύσει ο πανικός. |
| 00:05:52 |
Ηρεμία. |
| 00:06:09 |
Τον πήγα για την αξονική τομογραφία. |
| 00:06:16 |
Του βρήκαν στο κεφάλι τρεις μικρούς όγκους, |
| 00:06:24 |
Τίποτα άλλο. |
| 00:06:29 |
Και ότι δεν αλλάζανε, |
| 00:06:34 |
Τίποτε δεν άλλαζε. |
| 00:06:36 |
Δεν υπήρχαν μεταστάσεις. |
| 00:06:40 |
Όλα φαινόντουσαν καλά. |
| 00:06:55 |
Είχαμε αλλάξει διάθεση. |
| 00:06:58 |
Βάψαμε τα δωμάτια. Τον έπαιρνα φωτογραφίες |
| 00:07:06 |
Όταν γυρίζαμε στο σπίτι από την χημειοθεραπεία, |
| 00:07:08 |
πάνω από δέκα φορές σταμάτησα για να κατουρήσει. |
| 00:07:12 |
Γελάγαμε συνέχεια γι αυτό. |
| 00:07:17 |
Τον έπαιρνα φωτογραφίες |
| 00:07:26 |
Τώρα συνέχεια κοιτάω αυτές τις φωτογραφίες. |
| 00:07:31 |
Είναι κάτι σαν θησαυρός για μένα. |
| 00:07:38 |
Ούτε τον αριθμό του κινητού του δεν ακύρωσα. |
| 00:07:41 |
και το έχω κρατήσει για μένα. |
| 00:07:48 |
Μέσα στο κινητό είναι και το μήνυμα που ηχογράφησε. |
| 00:07:55 |
Καμιά φορά του αφήνω και μήνυμα. |
| 00:08:02 |
Σχεδόν για ο,τιδήποτε με απασχολεί. |
| 00:08:06 |
Για κάθε πρόβλημά μου. |
| 00:08:15 |
Το τηλέφωνό του, είναι ακόμη εδώ και περιμένει... |
| 00:08:19 |
... οποιοσδήποτε μπορεί να τηλεφωνήσει. |
| 00:08:23 |
"ΓΛΥΚΙΑ ΕΞΑΨΗ" |
| 00:08:26 |
- Από την αρχή; |
| 00:08:28 |
- Αυτό είναι το πιο σημαντικό μέρος. |
| 00:08:30 |
Τα φύλλα του άκορου έχουν δύο αρώματα. |
| 00:08:34 |
Όταν το τρίβεις με τα δύο δάκτυλα |
| 00:08:41 |
Σωστά, να το λυγίσεις. |
| 00:08:43 |
...αναδίδει μια μυρωδιά, |
| 00:08:47 |
ένα αιθαίριο άρωμα από νερό |
| 00:08:51 |
Και αν κάποιος το κόψει, |
| 00:08:55 |
αν κάποιος χώσει τη μύτη του |
| 00:09:00 |
εκτός από το άρωμα που μοιάζει με λιβάνι, |
| 00:09:03 |
θα ανακαλύψει μια μυρωδιά λάσπης, |
| 00:09:06 |
σάπιου ψαριού, |
| 00:09:09 |
χώματος, |
| 00:09:16 |
το άρωμα του θανάτου. |
| 00:09:22 |
Αυτό το άρωμα, στην απαρχή της ζωής μου |
| 00:09:25 |
αναμείχτηκε με τη εικόνα ενός βίαιου θανάτου. |
| 00:10:20 |
Η Marta έχασε τα δύο της αγόρια |
| 00:10:22 |
και τώρα είναι απελπιστικά μόνη. |
| 00:10:25 |
Ο άντρας της, πάντα απασχολημένος. |
| 00:10:29 |
Εκτός από τη δουλειά του στο νοσοκομείο, |
| 00:10:32 |
Η Marta νιώθει πολύ άσχημα που είναι μόνη. |
| 00:10:37 |
Θα πρέπει βέβαια να προστεθεί |
| 00:10:41 |
Ποτέ δεν δίνει φωνή στα συναισθήματά της. |
| 00:10:46 |
Παίρνει τα τηλεφωνήματα, κανονίζει τα ραντεβού |
| 00:10:50 |
και κάνει ό,τι περνάει από το χέρι της |
| 00:11:06 |
"Γλυκιά έξαψη", σκηνή πρώτη. |
| 00:11:23 |
Καθίστε. |
| 00:11:38 |
- Βγήκαν τα αποτελέσματα; |
| 00:12:04 |
Με συγχωρείτε. |
| 00:12:38 |
Συμβαίνει τίποτα; |
| 00:12:41 |
Όχι, γιατί; |
| 00:12:52 |
Φαίνεσαι χλωμή. |
| 00:12:56 |
Όχι, ίσως να είναι επειδή |
| 00:13:10 |
Πρέπει να σε εξετάσω. |
| 00:13:14 |
Και μην προσπαθήσεις καν να αρνηθείς. |
| 00:13:32 |
Πονάς; |
| 00:13:35 |
Όχι, δεν πονάω. |
| 00:13:38 |
Απλά, δεν νιώθω καλά. |
| 00:13:56 |
- Έχασες βάρος; |
| 00:14:00 |
Πόσο; |
| 00:14:01 |
Έξη κιλά. |
| 00:14:04 |
- Από πότε; |
| 00:14:14 |
Ακτίνες. |
| 00:14:25 |
Ευχαριστώ. |
| 00:14:34 |
- Ορίστε. |
| 00:15:02 |
Και αυτό; |
| 00:15:05 |
Πόσο καιρό το έχεις; |
| 00:15:08 |
Το πρόσεξα εδώ και δύο εβδομάδες. |
| 00:15:11 |
- Και γιατί δεν μου το είπες; |
| 00:15:38 |
Έχεις χάσει 6 κιλά; |
| 00:15:41 |
Μπορεί και εφτά. |
| 00:15:50 |
Εισπνοή. |
| 00:15:53 |
Κράτα την ανάσα σου. |
| 00:16:09 |
Γεια σας. |
| 00:16:13 |
Ένα απλό κρυολόγημα είναι. |
| 00:16:16 |
Κουρασμένη είμαι. |
| 00:16:24 |
Μπορεί να μην τα καταφέρει ως το καλοκαίρι. |
| 00:16:28 |
Θα της το πείτε; |
| 00:16:31 |
Όχι. |
| 00:16:34 |
Στο καλό να πάτε. |
| 00:16:38 |
Ευχαριστώ που ήρθατε... |
| 00:16:58 |
Γιατρέ, γιατρέ... |
| 00:17:11 |
Ο επόμενος παρακαλώ. |
| 00:17:16 |
Γιατί ήρθες; |
| 00:17:21 |
Μεγάλωσα, άλλαξα. |
| 00:17:26 |
Όχι, καθόλου... Γιατί θα... Marta... |
| 00:17:30 |
Όλοι αλλάξαμε, μεγαλώσαμε. |
| 00:17:33 |
Και εσύ επίσης. |
| 00:17:36 |
Έχουν περάσει τόσα χρόνια. |
| 00:17:40 |
Κρατάς επαφή με καμιά παλιά γνωριμία; |
| 00:17:45 |
Όχι. Με καμία. |
| 00:17:48 |
Κάποτε μου τηλεφωνούσαν, μου γράφανε. |
| 00:17:53 |
Ούτε καμία από τις παλιές φιλενάδες σου; |
| 00:17:57 |
’κου, η αλήθεια είναι ότι μετά την τελευταία επίσκεψή της... |
| 00:18:00 |
η Tesia άρχισε να λέει ιστορίες για την Βαρσοβία... |
| 00:18:03 |
και υπήρχε μια Ιψενική ατμόσφαιρα στο σπίτι. |
| 00:18:08 |
Όχι, όχι, δεν θέλω να ακούω τέτοια. |
| 00:18:12 |
Κοίτα. |
| 00:18:17 |
Αυτό είναι και το μοναδικό που το ξαναφτιάξανε |
| 00:18:22 |
Λες και το ξέρανε ότι ο κόσμος |
| 00:18:26 |
Αυτό είναι το πιο σημαντικό πράγμα |
| 00:18:29 |
Ο κόσμος το χρειάζεται να διασκεδάζει. |
| 00:18:32 |
Αλλιώς θα τρελαινόντουσαν |
| 00:18:34 |
Μη μου πεις ότι πας και χορεύεις κιόλας. |
| 00:18:37 |
Όχι. Όχι και να χορεύω. |
| 00:18:48 |
Όλοι έρχονται εδώ για να διασκεδάσουν. |
| 00:18:54 |
’λλοι έρχονται απλά για μια βόλτα |
| 00:18:58 |
Μερικές φορές έρχομαι και εγώ εδώ. |
| 00:19:02 |
Αν δεν το έκανα, ο μοναδικός κόσμος που θα γνώριζα |
| 00:19:08 |
Και εδώ είναι που έρχονται τα νιάτα |
| 00:19:12 |
Κοίτα πόσο... |
| 00:19:15 |
...πόσο όμορφοι είναι, |
| 00:19:18 |
πόσο ζωντανοί. |
| 00:19:34 |
Τι πίνουν; |
| 00:19:37 |
Α, είναι ένα λικέρ από ένα φρούτο, |
| 00:19:41 |
το καμάρι του τόπου, η σπεσιαλιτέ μας. |
| 00:19:44 |
- Θέλεις να δοκιμάσεις; |
| 00:19:47 |
Περίμενε ένα λεπτό. |
| 00:20:20 |
Συγνώμη κυρία μου. |
| 00:20:32 |
Αν δεν είχα και την Alina, |
| 00:20:36 |
Ο Janusz είναι στην Αμερική, |
| 00:20:38 |
ο Robert και ο Zbyszek στο Λονδίνο. |
| 00:20:41 |
Ο Robert ούτε που το σκέφτεται για να γυρίσει. |
| 00:20:49 |
Λέει ότι θα έρθει όταν αλλάξει το καθεστώς. |
| 00:20:53 |
Έτσι μάλλον δεν θα γυρίσει ποτέ. |
| 00:20:57 |
Καλό είναι. |
| 00:20:58 |
Χυμός. |
| 00:20:59 |
- Σκέτος χυμός είναι! |
| 00:21:02 |
Σίγουρα θα ήθελαν κάτι πιο δυνατό |
| 00:21:07 |
- Τους ξέρεις αυτούς; |
| 00:21:10 |
Είμαστε μια μικρή πόλη. |
| 00:21:13 |
Είμαστε μια πολύ μικρή πόλη. |
| 00:21:15 |
Ο Zbyszek μάλλον θα γυρίσει. |
| 00:21:18 |
Θα γυρίσει μαζί της |
| 00:21:23 |
Έχει και δύο κοριτσάκια. |
| 00:21:26 |
Δουλεύει στο αεροδρόμιο του Λονδίνου. |
| 00:21:32 |
Ίσως και να θυμάσαι τον καλύτερο, τον Janusz. |
| 00:21:37 |
Θυμάσαι όταν ο Janusz, από μόνος του, |
| 00:21:40 |
Θυμάσαι αυτά τα Χριστούγεννα πριν από τον πόλεμο; |
| 00:21:44 |
Ήταν τόσο χαρούμενα, |
| 00:21:46 |
τόσα πολλά παιδιά. |
| 00:21:48 |
Τα δύο τα δικά σου |
| 00:21:50 |
Η Alina και ο Henryk ήταν ακόμη ζωντανοί. |
| 00:21:55 |
Η Alina ήταν μια χαρά. |
| 00:22:00 |
Αναρωτιέμαι εάν θα την άφηνε να δει τον αδερφό της. |
| 00:22:03 |
Τα κορίτσια μάλλον ναι, |
| 00:22:11 |
Θεέ μου, τι εποχές! |
| 00:22:16 |
Και το ποτάμι κυλούσε... |
| 00:22:35 |
Ας πηγαίνουμε τώρα. Πάμε. |
| 00:23:11 |
Ναι, θα σας δεχτεί. |
| 00:23:14 |
Εντάξει. Παρακαλώ μην ανησυχείτε. |
| 00:23:17 |
Και βέβαια θα σας δεχτεί. Ευχαριστώ. |
| 00:23:22 |
Παρακαλώ. Οικία γιατρού. |
| 00:23:25 |
Φοβάμαι πως όχι. |
| 00:23:30 |
Εάν είναι σοβαρό να πάτε στο νοσοκομείο. |
| 00:23:37 |
Ναι, ναι σίγουρα. |
| 00:23:43 |
Μα τι κάνεις εκεί; |
| 00:23:50 |
Μην μπεις εκεί μέσα σε παρακαλώ. |
| 00:23:52 |
Συγνώμη, ήθελα να καθαρίσω το δωμάτιο |
| 00:23:56 |
Σου είπα να τα καθαρίσεις όλα, εκτός από αυτό το δωμάτιο. |
| 00:24:02 |
Εαν δεν στο είπα, στο λέω τώρα. |
| 00:24:06 |
- Συγνώμη. |
| 00:24:11 |
Ορίστε. Να με συγχωρείς. |
| 00:25:08 |
- Ορίστε, όλοι μας κοιτάνε... |
| 00:25:13 |
Όπως και εχθές... με την παρέα μας.... |
| 00:25:25 |
Σε περιμένω να έρθεις στη Βαρσοβία |
| 00:25:29 |
την 1 Αυγούστου στο μνημόσυνο των αγοριών. |
| 00:25:33 |
Ναι, ναι. Το προγραμματίζω |
| 00:26:08 |
Συγχώρεσέ με Marta. |
| 00:26:21 |
Δεν χρειάζεται να κατηγορείς τον εαυτό σου για τίποτα. |
| 00:26:23 |
Δεν έκανες κανένα λάθος, ούτε εσύ |
| 00:26:27 |
Κανένας δεν μπορούσε να προβλέψει |
| 00:26:31 |
Κανένας δεν μπορούσε να το προβλέψει. |
| 00:26:35 |
Δεν μπόρεσα να τους σταματήσω. |
| 00:26:38 |
Κανένας μας δεν μπόρεσε. Ούτε και εγώ. |
| 00:26:48 |
Ακόμη τα βλέπω λες και ήταν εχθές. |
| 00:28:19 |
Συγνώμη. |
| 00:28:30 |
Πως πήγε η μέρα σου; Όλα καλά; |
| 00:28:33 |
Μια χαρά. |
| 00:28:38 |
Ανέβαλα το ραντεβού με εκείνον τον ασθενή σου |
| 00:28:41 |
Ευχαριστώ. |
| 00:28:43 |
Τηλεφώνησε τρεις φορές. |
| 00:28:56 |
- Πάρε λίγο. |
| 00:29:09 |
- Θέλεις λίγη μαρμελάδα; |
| 00:29:14 |
Ξέρεις κάτι; |
| 00:29:17 |
Μάλλον θα πάω να κοιμηθώ, εντάξει; |
| 00:29:21 |
- Καληνύχτα. |
| 00:29:23 |
- Τι ώρα θα φύγεις; |
| 00:29:26 |
Εντάξει. Καληνύχτα. |
| 00:30:19 |
Γιατί είσαι σήμερα μόνος; |
| 00:30:30 |
Κάθησε σε παρακαλώ. |
| 00:30:37 |
Ευχαριστώ. |
| 00:30:43 |
Πολύ όμορφο μέρος, έτσι; |
| 00:30:51 |
Γιατί είσαι μόνος σήμερα; |
| 00:30:56 |
Η Halinka έφυγε. |
| 00:30:59 |
Και ποια είναι η Halinka; |
| 00:31:02 |
Δεν έχει σημασία. |
| 00:31:20 |
Είναι μια φοιτήτρια, που τα ξέρει όλα. |
| 00:31:25 |
Εγώ είμαι απλά ένα αγόρι... |
| 00:31:31 |
- Ζουν οι γονείς σου; |
| 00:31:36 |
Πέθαναν στη διάρκεια του πολέμου. |
| 00:31:44 |
Μεγάλωσε ένα υπέροχο αγόρι. |
| 00:31:48 |
Συγνώμη. |
| 00:31:56 |
- Που πήγες σχολείο; |
| 00:31:58 |
Εκπαιδεύτηκα για επιθεωρητής |
| 00:32:01 |
Δεν θα ήθελες να γίνεις κάτι άλλο; |
| 00:32:04 |
Τώρα αρχίζεις και μιλάς σαν την Halina. |
| 00:32:07 |
Δεν θέλω να γίνω κάτι διαφορετικό. |
| 00:32:12 |
Γεννήθηκα για να γίνω επιθεωρητής. |
| 00:32:18 |
Και τί θέλει η Halinka από σένα; |
| 00:32:20 |
Θέλει να διαβάζω βιβλία |
| 00:32:23 |
και να περπατάμε στο φεγγαρόφωτο |
| 00:32:27 |
- Και εσύ προτιμάς να παίζεις χαρτιά; |
| 00:32:32 |
Σας είδα και τους δυο τις προάλλες στη σκηνή. |
| 00:32:39 |
Ακριβώς. |
| 00:32:43 |
Και εγώ θα ήθελα να διαβάζεις |
| 00:33:52 |
Μερικές φορές διαβάζω κανένα βιβλίο |
| 00:33:57 |
Δεν μπορώ να τα αγοράσω και το χειρότερο |
| 00:34:04 |
Γιατί δεν παίρνεις κάποια βιβλία από εμένα; |
| 00:34:08 |
Έχουμε αρκετά βιβλία. |
| 00:34:11 |
Ο άντρας μου τα αγοράζει και τα φέρνει |
| 00:34:16 |
Έτσι μένουν ανέγγιχτα. |
| 00:34:18 |
Ευχαριστώ. |
| 00:34:21 |
Λοιπόν, πότε θα περάσεις; |
| 00:34:30 |
Νομίζει ότι είναι κάποια... |
| 00:34:33 |
Θα γίνει λέκτορας στο πανεπιστήμιο |
| 00:34:37 |
που είναι με έναν στενοκέφαλο σαν και μένα. |
| 00:34:40 |
Δεν χρειάζομαι καμία επιστήμη για να επιζήσω. |
| 00:34:46 |
Εάν θέλει να με παντρευτεί έτσι, έχει καλώς. |
| 00:34:52 |
Είσαι πολύ νέος για να παντρευτείς. |
| 00:34:56 |
Πολύ νέος, πολύ νέος. |
| 00:34:58 |
Αυτό ακριβώς λέει και αυτή. |
| 00:35:34 |
Γιατί δεν έρχεσαι αύριο; |
| 00:35:37 |
- Ξέρεις που μένω; |
| 00:35:40 |
- Ακριβώς πίσω από την πύλη του Krakowska. |
| 00:35:48 |
Κολυμπάς; |
| 00:35:50 |
Ναι. |
| 00:35:53 |
Κρίμα γιατί εγώ δεν ξέρω κανένα |
| 00:35:58 |
Ίσως κάποτε θα μπορούσαμε να συναντηθούμε στο ποτάμι. |
| 00:36:03 |
Πρέπει να πηγαίνω τώρα. |
| 00:36:18 |
Αλλά να έρθεις. |
| 00:36:53 |
Αυτό έχει φύλλα βελανιδιάς. |
| 00:36:55 |
Αυτό είναι φτιαγμένο από σταφίδα. |
| 00:36:58 |
Και μου είπε ότι της ανέβαινε η πίεσή της. |
| 00:37:02 |
Να, αυτό εδώ είναι από κεράσια. |
| 00:37:07 |
Είναι τρομερό το πόσο ξινά είναι αυτά. |
| 00:37:11 |
Έχουν την ίδια γεύση. |
| 00:37:14 |
Και κάθε χρόνο όταν φτιάχνω πίκλες |
| 00:37:17 |
για να πάρει κάτι για την πίεσή της. |
| 00:38:50 |
Έλα, πάμε. Δεν πρέπει να κάθεσαι εδώ. |
| 00:38:55 |
Δεν αισθάνεσαι καθόλου ενοχές; |
| 00:38:57 |
Δεν αισθάνεσαι ένοχος επειδή ζεις; |
| 00:39:01 |
Γιατί εγώ αισθάνομαι ντροπή για τον εαυτό μου |
| 00:39:12 |
Υπάρχουν τόσα νέα παιδιά στη πόλη μας |
| 00:39:18 |
Δεν θα ήταν και τόσο νέοι πια. |
| 00:39:22 |
Το πιο πιθανό να είχαν παντρευτεί. |
| 00:39:24 |
Και εκτός από τα παιδιά μας |
| 00:39:30 |
Πόσο απαίσιο! |
| 00:39:36 |
Σιχαίνομαι τις νέες γυναίκες. |
| 00:39:39 |
Είναι τόσο αλαζονικές. |
| 00:39:45 |
Πάμε. Δεν χρειάζεται να συγχίζεσαι. |
| 00:39:51 |
Πάντα με πιάνει μια φοβερή ντροπή |
| 00:39:54 |
όταν βλέπω νέους ανθρώπους γύρω μου. |
| 00:39:58 |
Τα νιάτα δεν ξέρουν τι πάει να πει ντροπή. |
| 00:40:01 |
Ξεχνάς ένα πράγμα. |
| 00:40:05 |
Η ζωή μετατρέπεται σε θάνατο, πολύ εύκολα. |
| 00:40:34 |
Καληνύχτα. |
| 00:41:14 |
Δεν το πίστευα ότι θα πεθάνει |
| 00:41:21 |
Έχουν περάσει 7 μήνες |
| 00:41:30 |
Μου είπε ότι... |
| 00:41:34 |
Ήταν στα σκαλιά, στο σπίτι μας, |
| 00:41:37 |
καθώς περπατούσε στα σκαλοπάτια. |
| 00:41:40 |
Ορίστεεεεεε! - Φώναξα. |
| 00:41:42 |
Πως το ξέρεις; |
| 00:41:46 |
Ηρέμησε, ήσυχα. |
| 00:41:48 |
Μην φωνάζεις. |
| 00:41:54 |
Πήρα τις ακτινογραφίες. |
| 00:42:00 |
Τι ώρα; |
| 00:42:02 |
- Το απόγευμα. |
| 00:42:06 |
- Αμέσως μετά ή το βράδυ. |
| 00:42:13 |
Ηρέμησε, θα σου τηλεφωνήσω. |
| 00:42:19 |
Συναντηθήκαμε αργότερα εκείνη την ημέρα στο θέατρο. |
| 00:42:22 |
Δεν ξέρω... |
| 00:42:25 |
Έφερε κάποια πλακάκια |
| 00:42:38 |
Του τηλεφώνησα το βράδυ. |
| 00:42:40 |
- Πήρες τις απαντήσεις; |
| 00:42:43 |
Ο γιατρός δεν ήταν εκεί. |
| 00:42:44 |
Αύριο δεν θα μπορέσω να πάω |
| 00:42:50 |
Μαστόρευε στο θέτρο, πάνω από 2 χρόνια. |
| 00:42:54 |
Έμενε με τους εργάτες τη νύχτα, |
| 00:43:01 |
Το θέατρο είχε ανοίξει εδώ και καιρό, |
| 00:43:06 |
Μου είπε ότι ήταν αλλεργικός βήχας |
| 00:43:09 |
Στις 10 Ιουνίου πήρε τις απαντήσεις. |
| 00:43:17 |
’φησα το τηλέφωνο, μπήκα στο αμάξι... |
| 00:43:21 |
...και πήγα στο εργαστήριο. |
| 00:43:28 |
Εκεί υπήρχε μόνο ο θυρωρός |
| 00:43:32 |
Σας ικετεύω, παρακαλώ βοηθήστε με. |
| 00:43:36 |
Όχι, δεν μπορούμε. |
| 00:43:39 |
Προσωπικά δεδομένα, |
| 00:43:45 |
Ούτως ή αλλιώς δεν είναι έτοιμα ακόμη. |
| 00:43:51 |
Σας παρακαλώ, δείξτε μου τις απαντήσεις. |
| 00:43:54 |
Αφού τα ξέρω όλα. |
| 00:43:57 |
Όχι, δεν μπορούμε. |
| 00:44:05 |
Ήταν ένας με μούσι που ήρθε το απόγευμα; |
| 00:44:08 |
Ναι, ο Edward Klosinski. |
| 00:44:12 |
Έφυγε. Επέστρεψε. |
| 00:44:16 |
Είναι πολύ άσχημα - είπε. |
| 00:44:20 |
Πολύ άσχημα. |
| 00:44:22 |
Θα τις έχουμε έτοιμες πρωί πρωί. |
| 00:44:27 |
Τί ώρα μπορούμε να έρθουμε; |
| 00:44:29 |
Από τις 8, αλλά μπορεί και νωρίτερα. |
| 00:44:33 |
Τηλεφώνησα. Είπα: Edward, τις είδα, |
| 00:44:38 |
Θα τις πάρουμε αύριο το πρωί |
| 00:44:43 |
Τα σιχαίνομαι αυτά. |
| 00:44:45 |
Θα τους μηνύσω! |
| 00:44:48 |
και της δείχνουν ό,τι θελήσει. |
| 00:44:52 |
Είναι αηδιαστικό! Τους σιχαίνομαι! |
| 00:44:59 |
Ναι, γιατί με λένε Krystyna Janda. |
| 00:45:04 |
Αύριο θα πάμε μαζί να πάρουμε τις απαντήσεις. |
| 00:45:06 |
Εάν θέλεις, |
| 00:45:09 |
Δεν μπορώ, |
| 00:45:13 |
Θα τις δώσουν σε σένα. |
| 00:45:20 |
Πήγα πολύ νωρίς εκείνο το πρωινό, |
| 00:45:25 |
Τα αποτελέσματα ήταν εκεί έτοιμα. |
| 00:45:28 |
Δεν με ρώτησαν τίποτα, |
| 00:45:31 |
Μου τα έδωσαν. |
| 00:45:37 |
Κρατούσα τον φάκελο στα χέρια μου... |
| 00:45:41 |
και περπατούσα προς το αμάξι |
| 00:45:47 |
Έφυγα από την πύλη |
| 00:45:50 |
Βρήκα ένα μέρος να παρκάρω |
| 00:45:54 |
Ένας όγκος 8 επί 10 εκατοστά |
| 00:45:59 |
και πέντε σκιές στον δεξιό. |
| 00:46:02 |
Σοκαρίστηκα. Τί σκιές; |
| 00:46:08 |
Τηλεφώνησα σε μία φίλη μου γιατρό στη Γερμανία. |
| 00:46:12 |
Το μόνο που μου είπε ήταν - Διάβασέ το. |
| 00:46:16 |
Τί είναι οι σκιές; |
| 00:46:19 |
Μεταστάσεις. |
| 00:46:24 |
Εξαπλώθηκαν και στα δύο πνευμόνια. |
| 00:46:28 |
Έμεινα μετέωρη. |
| 00:46:34 |
Δεν του τηλεφώνησα. |
| 00:46:38 |
Έκλαψα, |
| 00:46:42 |
ούρλιαξα, δεν μπορούσα να ηρεμήσω. |
| 00:46:50 |
Ήταν η μοναδική φορά που έκλαψα έτσι. |
| 00:46:57 |
Όταν ήμουν μόνη, |
| 00:47:02 |
Έτσι κλαίω πια |
| 00:47:12 |
Συναντηθήκαμε στο θέατρο. |
| 00:47:15 |
Δεν με ρώτησε τίποτα. |
| 00:47:18 |
στο νοσοκομείο στην οδό Plocka. |
| 00:47:22 |
που ήταν φίλος ενός φίλου |
| 00:47:29 |
Στην διαδρομή δεν είπαμε ούτε μια λέξη... |
| 00:47:32 |
Υπήρχε απόλυτη σιγή. |
| 00:47:39 |
Δεν είπα τίποτα. |
| 00:47:42 |
Δεν ρώτησε για τα αποτελέσματα. |
| 00:47:47 |
Χτύπησε το κινητό μου. Ο Andrzej Wajda. |
| 00:47:54 |
Μέχρι το νοσοκομείο, |
| 00:48:01 |
Για τον βοηθό του, που πιστεύει |
| 00:48:05 |
Μου έδινε συμβουλές, |
| 00:48:08 |
στη σκηνή που νομίζουν |
| 00:48:11 |
Ο Andrzej είχε τις αμφιβολίες του. |
| 00:48:17 |
Στο σταυροδρόμι, |
| 00:48:20 |
λίγο πριν τη στροφή για το νοσοκομείο |
| 00:48:25 |
Φοβάμαι λίγο. |
| 00:48:30 |
Δεν μίλησα. |
| 00:48:32 |
Προτίμησε να μην ρωτήσει. |
| 00:48:35 |
Πήγαμε στο γραφείο του γιατρού. |
| 00:48:37 |
Ένας πραγματικά ήρεμος τύπος, |
| 00:48:41 |
από αυτούς που συνήθως εμπιστευόμαστε. |
| 00:48:44 |
Ο Edward κάθισε με την πλάτη γυρισμένη στην οθόνη |
| 00:48:47 |
Εγώ ήμουν αντίκρυ. |
| 00:48:50 |
Μια ματιά ήταν αρκετή. |
| 00:48:56 |
Κατάλαβε ότι ξέρω τα πάντα. |
| 00:49:00 |
Ο Edward καθόταν με την πλάτη γυρισμένη στην οθόνη. |
| 00:49:05 |
Ο γιατρός είπε: |
| 00:49:09 |
Έχετε διαβάσει κύριε τις απαντήσεις; |
| 00:49:12 |
Τι άλλο θα μπορούσε να ρωτήσει. |
| 00:49:17 |
Όχι, η γυναίκα μου μόλις τις πήρε. |
| 00:49:22 |
Και ο γιατρός άρχισε να διαβάζει τις αναλύσεις. |
| 00:49:26 |
Προτίμησε να τις δαβάσει |
| 00:49:35 |
Όταν μείναμε σιωπηλοί, |
| 00:49:39 |
Τι με συμβουλεύετε; |
| 00:49:47 |
Θα πρέπει να συνεχίσετε τη θεραπεία - είπε. |
| 00:50:07 |
Πέθανε στις 5 Ιανουαρίου, |
| 00:50:11 |
το Σάββατο στις 3 και 10 το απόγευμα. |
| 00:50:15 |
Ανάμεσα σε δυο κουταλιές σούπας. |
| 00:50:17 |
Τον τάιζα. |
| 00:50:22 |
Όλες του οι φλέβες είχαν σπάσει, |
| 00:50:26 |
Ο γιατρός μου είπε: |
| 00:50:27 |
Θα πρέπει να του δίνεις ένα κουταλάκι νερό |
| 00:50:34 |
για να αποφύγει την αφυδάτωση. |
| 00:50:38 |
Κάθε λεπτό. |
| 00:50:41 |
Και ήταν υπομονετικός. |
| 00:50:45 |
Καθόμουν πλάι του |
| 00:50:49 |
στο κρεβάτι του, μέσα στο σαλόνι. |
| 00:50:51 |
Ένα ειδικό κρεβάτι με οξυγόνο. |
| 00:50:56 |
Αυτός ο ήχος από το οξυγόνο που έπαιρνε... |
| 00:51:01 |
Στην πραγματικότητα, από τη στιγμή |
| 00:51:08 |
την Δευτέρα, την Πρωτοχρονιά, |
| 00:51:13 |
Ήμουν εκεί κοντά του, συνέχεια. |
| 00:51:16 |
Κοιμόμουν δίπλα του σε ένα καναπέ, |
| 00:51:19 |
Έλεγα στον εαυτό μου: |
| 00:51:24 |
Θα γίνει καλύτερα και θα πάμε πάνω |
| 00:51:29 |
Με κάποιον τρόπο θα το ξεπεράσω. |
| 00:51:37 |
Δεν θα ξεχάσω ποτέ αυτές τις 5 νύχτες. |
| 00:51:41 |
Ήταν οι νύχτες μου. |
| 00:52:33 |
Τι συμβαίνει; |
| 00:52:35 |
Τίποτα, όλα είναι εντάξει. |
| 00:52:57 |
Ναι; |
| 00:52:59 |
- Καλησπέρα. |
| 00:53:01 |
Όμορφα λουλούδια. |
| 00:53:04 |
Ήρθα για να πάρω κάτι να διαβάζω, |
| 00:53:07 |
αλλά δεν ξέρω τι. |
| 00:53:08 |
- Ίσως κάτι από την Πολωνική φιλολογία... |
| 00:53:13 |
Η Halinka σπουδάζει φιλολογία |
| 00:53:16 |
ότι μπορεί να της αρέσει |
| 00:53:22 |
Μάλλον θα την ευχαριστούσε. |
| 00:53:25 |
Η βιβλιοθήκη είναι εκεί, |
| 00:53:30 |
Τι θα έλεγες για μια νουβέλα; |
| 00:53:32 |
Νουβέλα... |
| 00:53:33 |
Μια χαρά θα είναι |
| 00:53:37 |
Δεν μ' αρέσει να διαβάζω περιγραφές. |
| 00:53:40 |
Υποθέτω ότι σε μια συζήτηση |
| 00:53:44 |
Όταν βλέπω ένα βιβλίο γεμάτο περιγραφές, |
| 00:53:51 |
Παρακαλώ, κάθισε. |
| 00:53:53 |
Περίμενε ένα λεπτό. |
| 00:54:04 |
Σου αρέσει αυτό; |
| 00:54:10 |
Στάχτες και διαμάντια |
| 00:54:15 |
Πραγματικά πιστεύεις ότι μέσα από έναν διάλογο |
| 00:54:20 |
Και τα τοπία, το ποτάμι μας; |
| 00:54:27 |
Καλό φαίνεται. |
| 00:54:31 |
Τι μπορεί να πει κάποιος για ένα ποτάμι; |
| 00:54:34 |
Το ποτάμι είναι ποτάμι, |
| 00:54:39 |
δεν έχεις να πεις και τίποτα άλλο. |
| 00:54:43 |
φυτά, άκοροι... |
| 00:54:49 |
Έχεις δει τον κήπο μας; Πόσο όμορφα είναι |
| 00:54:56 |
Ξέρεις για μένα, επειδή δεν ξέρω τίποτα από φυτά |
| 00:55:02 |
όλα είναι τα ίδια, |
| 00:55:06 |
Πόσων χρονών είσαι; |
| 00:55:07 |
Σας το είπα ήδη: Είκοσι. |
| 00:55:13 |
Είκοσι. |
| 00:55:16 |
Είκοσι χρονών. |
| 00:55:19 |
Είναι τόσο ιδιαίτερο να είσαι είκοσι... |
| 00:55:22 |
Τι το ιδιαίτερο έχει; |
| 00:55:24 |
Όλοι έχουν κάποια ηλικία... |
| 00:55:33 |
Είναι αλήθεια ότι επισκευάζουν |
| 00:55:39 |
Σωστά. Και συμμετέχω και εγώ, εθελοντικά. |
| 00:55:42 |
Πηγαίνεις ποτέ εκεί; |
| 00:55:45 |
- Κινδυνεύουμε από πλημμύρες; |
| 00:55:49 |
Και... δεν πηγαίνω εκεί γιατί |
| 00:55:54 |
Εσύ; Εσύ δεν έχεις κάποιον για να πας; |
| 00:55:57 |
Εκτός εάν θέλατε να έρθετε εσείς για παρέα μου. |
| 00:56:04 |
Εγώ; |
| 00:56:10 |
Εντάξει. Αύριο. |
| 00:56:18 |
Εντάξει λοιπόν. |
| 00:56:22 |
- Είσαι ελεύθερος το μεσημέρι; Στις 12; |
| 00:56:26 |
Να συναντηθούμε κάτω από τη γέφυρα, |
| 00:56:31 |
Εντάξει. |
| 00:58:05 |
Πρόσεχε! |
| 00:58:15 |
Πρόσεχε! |
| 00:58:17 |
Κυρία. |
| 00:58:22 |
Κυρία, ένα αγόρι σε ένα ποδήλατο |
| 00:58:26 |
- Πες του να περιμένει. Έρχομαι αμέσως. |
| 00:58:38 |
Καλημέρα. |
| 00:58:39 |
Καλημέρα από την εταιρία ξυλείας του ποταμού. |
| 00:58:45 |
Αγαπητή κυρία, |
| 00:58:47 |
Εχθές ήμουν τόσο σαστισμένος |
| 00:58:51 |
την ώρα που ακόμη δουλεύω. |
| 00:58:54 |
Μπορείτε να είσαστε στην ακτή εκείνη την ώρα |
| 00:58:58 |
Με σεβασμό: Boguslaw K. |
| 00:59:01 |
Ποιος του το έγραψε; |
| 00:59:03 |
Εντάξει, να του πεις ότι θα είμαι εκεί. |
| 01:00:54 |
Κυρία. |
| 01:01:00 |
Κυρία. |
| 01:01:06 |
Κυρία. |
| 01:01:22 |
Συγνώμη που άργησα |
| 01:01:27 |
Δεν έφυγε λοιπόν; |
| 01:01:29 |
Δεν είχε λεφτά για το εισιτήριο. |
| 01:01:31 |
Χρειάστηκε να της δώσω εγώ ότι είχα, |
| 01:01:37 |
Θα σου δώσω εγώ λεφτά. |
| 01:01:40 |
Αλήθεια; |
| 01:01:43 |
Πάμε. |
| 01:01:47 |
Πρέπει να μαζέψουμε άκορους. |
| 01:01:50 |
και το σπίτι πρέπει να στολιστεί. |
| 01:01:58 |
Είναι το τέλος της άνοιξης, |
| 01:02:00 |
η γιορτή του καλοκαιριού, |
| 01:02:04 |
Όλα ξυπνούν |
| 01:02:08 |
Δεν το μυρίζεις; |
| 01:02:11 |
Δεν το αισθάνεσαι; |
| 01:02:19 |
Είναι η γιορτή της ζωής. |
| 01:02:49 |
- Τί σκέφτεσαι; |
| 01:02:54 |
Την Halinκa? |
| 01:02:56 |
Την Halinκa. |
| 01:03:02 |
Η πλάτη σου είναι γεμάτη με άμμο. |
| 01:03:05 |
Με μια βουτιά και θα φύγει. |
| 01:03:14 |
Μα τι κάνετε κυρία; |
| 01:03:33 |
Τι κάνεις; |
| 01:03:35 |
Είσαι τόσο καλή. |
| 01:03:39 |
Ποτέ να μην λες σε μια γυναίκα ότι είναι καλή. |
| 01:03:42 |
- Και τότε τί να λέω; |
| 01:03:51 |
Χρειαζόμαστε αυτά τα χόρτα. |
| 01:04:30 |
- Ορίστε, πάρε μερικά. Θα φέρω και άλλα. |
| 01:04:36 |
Όχι δεν είναι. Εάν δεν φέρω και άλλα, |
| 01:04:43 |
Μισό λεπτό. ’σε με να φέρω |
| 01:04:47 |
Έλα τώρα. |
| 01:05:49 |
Τι γίνεται; Τι συμβαίνει; |
| 01:06:00 |
Γιατί βυθίζεται; |
| 01:06:42 |
Marcin, τι συμβαίνει; |
| 01:06:51 |
Κύριοι, ελάτε προς τα εδώ. |
| 01:06:53 |
Συμβαίνει κάτι; |
| 01:06:55 |
Κυρία! |
| 01:06:58 |
Συμβαίνει κάτι; |
| 01:07:01 |
Στέλνουμε ένα αμάξι στην άλλη πλευρά. |
| 01:07:08 |
Κυρία! |
| 01:08:12 |
- Υπάρχει ένα σακάκι δίπλα σας. |
| 01:08:26 |
- Είσαστε πραγματικά εσείς;... |
| 01:08:31 |
Θα μου δώσετε αυτόγραφο; |
| 01:08:35 |
Γυρίζετε κάποιο φιλμ εδώ κοντά; |
| 01:08:43 |
Από τις 12 Ιουνίου ξέραμε ότι ήταν άρρωστος. |
| 01:08:47 |
Τα πήγαινε μια χαρά. |
| 01:08:50 |
Ξύπνησα τη νύχτα. Ήταν ξύπνιος. |
| 01:08:52 |
Krysia, γιατί να μην πάμε στην Ιταλία μετά από όλα αυτά; |
| 01:08:56 |
Ποτέ σου δεν πήγες διακοπές. |
| 01:08:59 |
Τότε κατάλαβα ότι δεν ήθελε να γυρίσω αυτήν την ταινία. |
| 01:09:02 |
Ότι ήθελε να είναι συνέχεια μαζί μου. |
| 01:09:06 |
’ρχισα να κλαίω. |
| 01:09:09 |
Με κοίταξε και μου είπε: |
| 01:09:19 |
Δεν μπορώ να σκεφτώ την "Γλυκιά έξαψη" |
| 01:09:23 |
Ο θάνατος πλανιέται πάνω από αυτό το κείμενο. |
| 01:09:36 |
Και; Δεν είναι εκεί; |
| 01:09:55 |
Τον αγαπώ. |
| 01:09:59 |
Ήταν η αγάπη μου στη ζωή και στον θάνατο, |
| 01:10:02 |
από τη στιγμή που κατάλαβα ποιος ήταν |
| 01:10:06 |
και πως ήταν. |
| 01:10:11 |
Πάντα ήταν όμορφα αναμεταξύ μας. |
| 01:10:18 |
Ξέραμε ότι ο ένας είχε τον άλλο, |
| 01:10:21 |
Ό,τι και να συνέβαινε, ό,τι και να γίνοταν. |
| 01:10:37 |
Ειλικρινά δεν ξέρω πως μπόρεσα και έπαιξα εκείνη την ημέρα. |
| 01:10:44 |
Ήξερε ότι μετά από πολύ καιρό απραξίας, |
| 01:10:47 |
Ήξερε ότι είχαν πουληθεί όλα τα εισιτήρια. |
| 01:10:52 |
Ακόμη και το θάνατό του όρισε έτσι, |
| 01:10:57 |
Έτσι όπως έκανε πάντα |
| 01:11:09 |
Τη νύχτα της Παρασκευής, ξημερώνοντας Σαββάτο, |
| 01:11:12 |
Καθόμουν στο κρεβάτι του. |
| 01:11:15 |
Ξύπνησε γύρω στις 2 το πρωί. Μου είπε: |
| 01:11:18 |
Edward, πες μου τι να κάνω; |
| 01:11:23 |
Τί να κάνω; |
| 01:11:29 |
Μου είπε: |
| 01:11:36 |
Και μετά, ξαφνικά, |
| 01:11:40 |
μου είπε: |
| 01:11:52 |
Νόμιζα πως αστειευόταν. |
| 01:11:57 |
Πάντα εγώ αντιδρούσα έτσι. |
| 01:11:59 |
Όταν ήθελα κάτι να εξαφανιστεί, |
| 01:12:09 |
Το Σάββατο καθόμουν στο πλάι του, |
| 01:12:13 |
χαρούμενη που έφυγαν όλοι. |
| 01:12:16 |
Κάποια στιγμή άνοιξε τα μάτια του, |
| 01:12:21 |
το βλέμμα του απλανές. |
| 01:12:26 |
Μετά έβγαλε έναν αναστεναγμό... |
| 01:12:33 |
...σαν να ένιωθε ανακουφισμένος. |
| 01:12:42 |
Έκλεισε τα μάτια του. |
| 01:12:46 |
Η Kasia, η αδερφή του, με ρώτησε: |
| 01:12:48 |
Krysia, πες μου, πέθανε; |
| 01:12:56 |
Δεν ξέρω - απάντησα. |
| 01:13:00 |
Δεν ξέρω. |
| 01:13:05 |
Είχα σαστίσει τελείως. |
| 01:13:12 |
Τον φίλησα στα χείλη. |
| 01:13:17 |
Ένιωσα ότι άρχισε να παγώνει. |
| 01:13:26 |
Πως θα μπορούσα να παίξω εκείνο το βράδυ; |
| 01:13:34 |
Δεν το καταλαβαίνω αυτό. |
| 01:15:08 |
Βοήθεια! |
| 01:15:11 |
Bogus, Bogus! |
| 01:15:13 |
Πνίγεται... Εκεί... |
| 01:15:28 |
- Δεν είναι εδώ! |
| 01:15:34 |
Bogus! |
| 01:15:45 |
- Τον βρήκες; |
| 01:16:04 |
- Εκεί είναι; |
| 01:16:08 |
Πιο δεξιά... |
| 01:16:11 |
- Τον βρήκες; |
| 01:16:16 |
Στη μέση... |
| 01:16:21 |
Εδώ είναι! Έλα εδώ! |
| 01:16:25 |
Πιάστον από το χέρι. Bogus! |
| 01:16:30 |
Τράβα τον! |
| 01:16:51 |
Πιάσε τον από τα χέρια. |
| 01:17:39 |
Πάω να φωνάξω τους άλλους, |
| 01:17:43 |
Περίμενέ με. |
| 01:19:21 |
"Στη μνήμη του Edward Klosinski" |
