|
Un condamn mort s est chapp ou Le vent souffle o il veut A Man Escaped
|
| 00:00:05 |
Αυτή είναι μια αληθινή ιστορία. |
| 00:00:09 |
χωρίς στολίδια. |
| 00:00:19 |
Εδώ, στη διάρκεια της Γερμανικής |
| 00:00:23 |
10.000 άνδρες υπέφεραν |
| 00:00:28 |
7.000 πέθαναν. |
| 00:00:43 |
ΕΝΑΣ ΚΑΤΑΔΙΚΑΣΜΕΝΟΣ |
| 00:00:48 |
Ή |
| 00:00:50 |
ΤΟ ΠΝΕΥΜΑ (: ΑΝΕΜΟΣ) ΟΠΟΥ ΘΕΛΕΙ |
| 00:00:56 |
[ |
| 00:00:56 |
[ G |
| 00:00:56 |
[ GM |
| 00:00:56 |
[ GMT |
| 00:00:56 |
[ GMTe |
| 00:00:56 |
[ GMTea |
| 00:00:57 |
[ GMTeam |
| 00:00:57 |
[ GMTeam- |
| 00:00:57 |
[ GMTeam-m |
| 00:00:57 |
[ GMTeam-mo |
| 00:00:57 |
[ GMTeam-mov |
| 00:00:57 |
[ GMTeam-movi |
| 00:00:58 |
[ GMTeam-movie |
| 00:00:58 |
[ GMTeam-movies |
| 00:00:58 |
[ GMTeam-movies ] |
| 00:01:03 |
ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ |
| 00:05:19 |
Ένιωθα ότι με παρακολουθούσαν. |
| 00:05:22 |
Δεν τόλμησα να κουνηθώ. |
| 00:05:47 |
Δεν είχα σπάσει τίποτε, |
| 00:05:54 |
Καθάρισα κάπως το πρόσωπό μου. |
| 00:05:57 |
Οι κατηγορίες εναντίον μου |
| 00:05:59 |
και αυτό τους είχε εξαγριώσει. |
| 00:06:00 |
Γιατί δεν με εκτελούσαν; |
| 00:06:03 |
Στο προαύλιο, συνήθισα στην ιδέα |
| 00:06:06 |
Θα προτιμούσα μια γρήγορη εκτέλεση. |
| 00:06:18 |
Ο διπλανός μου χτυπούσε στον τοίχο, |
| 00:06:21 |
Για μια στιγμή έχασα το κουράγιο μου |
| 00:06:28 |
Κοιμήθηκα τόσο βαριά που οι |
| 00:06:39 |
Σήκω! |
| 00:06:50 |
Από ένστικτο, παράστησα |
| 00:06:52 |
Έκανα τρομερή προσπάθεια |
| 00:07:06 |
’ραγε, αυτό το κόλπο |
| 00:07:18 |
Με έσπρωξαν στο κρεβάτι |
| 00:07:26 |
Το κελί μου ήταν μικρότερο |
| 00:07:29 |
Ήταν λιτά διακοσμημένο: |
| 00:07:31 |
ένα ξύλινο κρεβάτι με ένα στρώμα, |
| 00:07:39 |
Σε ένα ντουλάπι κοντά στην πόρτα, |
| 00:07:43 |
Και χτισμένο στον τοίχο, |
| 00:07:48 |
Αυτό το ράφι με βοήθησε |
| 00:08:02 |
Μπροστά μου, στο προαύλιο... |
| 00:08:04 |
τρεις άνδρες, καλοντυμένοι |
| 00:08:07 |
περπατούσαν χωρίς επίβλεψη. |
| 00:08:18 |
Πρόσεχε. Θα επιστρέψω. |
| 00:08:37 |
- Πώς λέγεσαι; |
| 00:08:39 |
Εγώ λέγομαι Τερί. |
| 00:08:41 |
Μπορώ να στείλω μήνυμα έξω; |
| 00:08:43 |
Υπάρχει τρόπος. |
| 00:08:47 |
Ήξερα ότι έπρεπε να προσέχω. |
| 00:08:59 |
Πιάσε αυτό. |
| 00:09:09 |
Επειδή ένας άγνωστος μου είπε |
| 00:09:12 |
όλα μου έμοιαζαν διαφορετικά. |
| 00:09:36 |
Παρά το ότι φορούσα χειροπέδες, |
| 00:09:38 |
κατάφερα να καθαρίσω το πρόσωπό μου |
| 00:10:00 |
Σύντομα, άρχισα να επικοινωνώ |
| 00:10:03 |
Ένα νεαρό σιδερά, |
| 00:10:05 |
που σκότωσε ένα Γερμανό |
| 00:10:07 |
Περίμενε το εκτελεστικό απόσπασμα. |
| 00:10:09 |
Ήταν 19 ετών. |
| 00:10:18 |
Με το σπάγγο και το μαντήλι μου, |
| 00:10:20 |
έφτιαξα ένα μικρό σακούλι. |
| 00:10:29 |
Δώσε μου ό,τι γράμματα έχεις αύριο. |
| 00:10:59 |
Θέλησα να δώσω ελπίδες |
| 00:11:01 |
μα το πρώτο που είχα να κάνω... |
| 00:11:03 |
ήταν να ειδοποιήσω τους ανώτερούς |
| 00:11:05 |
μου ότι ο αναμεταδότης |
| 00:11:07 |
ήταν άχρηστος, γιατί οι Γερμανοί |
| 00:11:09 |
Αποφάσισα να πάρω το ρίσκο. |
| 00:11:12 |
Και τί ρίσκο! |
| 00:11:15 |
Δίνοντας τα γράμματα σε έναν άγνωστο |
| 00:11:17 |
έθετα τον εαυτό μου και την ομάδα |
| 00:11:25 |
Θα μπορούσαν να μας δουν |
| 00:11:35 |
Έχεις μια παραμάνα; |
| 00:11:37 |
Παραμάνα; |
| 00:11:38 |
Περίμενε. |
| 00:11:42 |
Κατευθύνθηκε προς |
| 00:12:08 |
Δώρο από τις γυναίκες. |
| 00:12:21 |
Στο χαρτί μια γυναίκα |
| 00:12:23 |
τη λέξη ''Κουράγιο''. |
| 00:12:25 |
Και ήταν καρφιτσωμένη |
| 00:12:32 |
Ο διπλανός μου μου εξήγησε |
| 00:12:35 |
Δεν πίστευα ότι θα τα καταφέρω. |
| 00:12:53 |
Τέντωσα τα χέρια μου |
| 00:12:56 |
Ένιωσα ξαφνικά να με κυριεύει ένα |
| 00:13:02 |
Ως ειδική χάρη |
| 00:13:03 |
ο αρχιδεσμοφύλακας επέτρεψε |
| 00:13:06 |
Αυτό το έμαθα πολύ αργότερα. |
| 00:13:08 |
Δεν είχα ιδέα για τον κίνδυνο |
| 00:13:10 |
που διέτρεχαν αυτός |
| 00:13:12 |
Μόλις γύρισε σπίτι, η κόρη |
| 00:13:16 |
Τα γράμματά σου έφυγαν χθες. |
| 00:13:19 |
Ευχαριστώ. |
| 00:13:35 |
Έκανες το καθήκον σου. |
| 00:13:37 |
Αυτό θα σε βοηθήσει να αντέξεις. |
| 00:13:39 |
Κοίτα! |
| 00:13:44 |
Να είσαι προσεκτικός. |
| 00:14:02 |
Λοιπόν Λοχαγέ Φονταίν. |
| 00:14:06 |
Παραδέχεσαι την αποτυχία σου; |
| 00:14:11 |
Θα είμαι ειλικρινής. |
| 00:14:12 |
Και γω θα πήδαγα από το αυτοκίνητο. |
| 00:14:16 |
Τώρα θα πρέπει να μου υποσχεθείς |
| 00:14:18 |
ότι δεν θα ξανασκεφτείς |
| 00:14:21 |
Το υπόσχομαι. |
| 00:14:24 |
Τί παιχνίδι ήταν αυτό που παίζαμε; |
| 00:14:26 |
Ήταν φανερό ότι δεν με πίστευε. |
| 00:14:27 |
Και γω είχα σκοπό να αποδράσω |
| 00:14:40 |
Περίμενε άραγε να με δει να ορμάω |
| 00:14:55 |
Ήταν το πρώτο μου γεύμα, |
| 00:14:59 |
Πέρναγα όλο και περισσότερο |
| 00:15:02 |
Παρατηρούσα το προαύλιο, |
| 00:15:05 |
Ασυνείδητα, προετοιμαζόμουν. |
| 00:15:18 |
Γνώριζα ότι μέσα στη φυλακή |
| 00:15:21 |
Μια τρομερή σκέψη μου πέρασε |
| 00:15:32 |
Ήταν εκεί. |
| 00:15:34 |
Πέρασα τη μέρα χτυπώντας |
| 00:15:37 |
που μου είχε ζητήσει να μάθει. |
| 00:15:41 |
Αυτή ήταν όλη κι όλη η βοήθεια |
| 00:15:46 |
Την επόμενη ημέρα, ήρθε στο κελί μου |
| 00:16:01 |
Σακάκι. |
| 00:16:05 |
Πετσέτα. |
| 00:17:09 |
Μετακινήθηκα από τον πρώτο όροφο |
| 00:17:48 |
Στα δεξιά μου κανείς. |
| 00:17:50 |
Στα αριστερά, ένας γείτονας |
| 00:18:27 |
Κοίταζα τα πρόσωπά τους, |
| 00:18:31 |
Επίσης, παρατηρούσα τα τείχη. |
| 00:18:38 |
Χθες ήρθες; |
| 00:18:39 |
Ήμουν στον κάτω όροφο |
| 00:18:41 |
αν και μου φάνηκαν 15 χρόνια! |
| 00:18:43 |
Θα το συνηθίσεις. |
| 00:18:45 |
Να είσαι σίγουρος γι' αυτό. |
| 00:18:48 |
Με λένε Εμπράρ. |
| 00:18:49 |
Μη μιλάτε! |
| 00:18:52 |
Εμένα Φονταίν. |
| 00:19:11 |
Αφού αδειάσαμε τους κουβάδες |
| 00:19:14 |
θα γυρίζαμε στα κελιά μας |
| 00:19:43 |
Χωρίς να κάνουμε κάτι, χωρίς νέα, |
| 00:19:46 |
ήμασταν περίπου εκατό άτομα |
| 00:19:49 |
Δεν είχα καμιά αμφιβολία |
| 00:19:52 |
Να δραπετεύσω. |
| 00:19:57 |
Η τύχη και η απραξία |
| 00:20:01 |
Συχνά καθόμουν απέναντι |
| 00:20:03 |
χωρίς να κάνω τίποτε άλλο |
| 00:20:12 |
Αποτελούνταν από δύο κομμάτια |
| 00:20:16 |
από βελανιδιά, ίδιου πάχους και |
| 00:20:18 |
Σε μια χαραμάδα ανάμεσα |
| 00:20:19 |
παρατήρησα ότι το ξύλο που τις ένωνε |
| 00:20:22 |
Είχε άλλο χρώμα: |
| 00:20:26 |
’ρα η πόρτα μπορούσε να χωριστεί |
| 00:20:42 |
Χρειαζόμουν ένα μεταλλικό κουτάλι. |
| 00:20:43 |
Τα κουτάλια από κασσίτερο |
| 00:20:46 |
Χρειάστηκε να περιμένω |
| 00:21:12 |
Έφτιαξα μια αυτοσχέδια σμίλη. |
| 00:21:27 |
Όχι, οι σανίδες δεν ήταν στερεωμένες |
| 00:21:29 |
με σταθερούς συνδέσμους |
| 00:21:32 |
αλλά με κομμάτια μαλακό ξύλο |
| 00:21:36 |
Υπολόγισα ότι θα μου έπαιρνε |
| 00:21:38 |
να διαχωρίσω κάθε λωρίδα, |
| 00:21:39 |
κόβοντας ή σμιλεύοντας το ξύλο. |
| 00:21:49 |
Αλλά κάθε απόγευμα, |
| 00:21:51 |
χρειαζόμουν να πάρω αέρα. |
| 00:22:11 |
Δεν μπορούσα να δουλέψω γρήγορα, |
| 00:22:14 |
και επειδή φοβόμουν ότι θα με |
| 00:22:30 |
Μάζευα συνέχεια τα ροκανίδια |
| 00:22:33 |
με ένα κομμάτι άχυρο |
| 00:23:03 |
Φονταίν, είσαι εκεί; |
| 00:23:09 |
Εσύ είσαι, Τερί; |
| 00:23:11 |
Επιτέλους. Μου έλειψες. |
| 00:23:14 |
Φεύγω. |
| 00:23:16 |
Σε αφήνουν ελεύθερο; |
| 00:23:18 |
Με πάνε ένας Θεός ξέρει που. |
| 00:23:24 |
Πώς πέρασε από τους φρουρούς |
| 00:23:26 |
Ποτέ δεν έμαθα. |
| 00:23:31 |
Ο διπλανός μου κάτω; |
| 00:23:34 |
Εκτελέστηκε πριν από δύο ημέρες. |
| 00:23:36 |
Αντίο. |
| 00:23:41 |
Η φυγή του Τερί, |
| 00:23:42 |
και ο θάνατος εκείνου του φίλου, |
| 00:23:45 |
με άφησαν σε απόγνωση. |
| 00:23:49 |
Συνέχισα να δουλεύω. |
| 00:23:51 |
Με βοηθούσε να μη σκέφτομαι. |
| 00:23:54 |
Έπρεπε να ανοίξω αυτήν την πόρτα. |
| 00:23:55 |
Δεν είχα άλλο σχέδιο. |
| 00:23:59 |
Ένας νέος κρατούμενος, |
| 00:24:01 |
κέρδισε την εμπιστοσύνη μου και |
| 00:24:04 |
Με συνέλαβαν μπροστά στον άμβωνα. |
| 00:24:06 |
Δεν μπόρεσα να πάρω τίποτε μαζί μου. |
| 00:24:08 |
Τίποτε; |
| 00:24:09 |
Κάποτε ονειρευόμουν τη μέρα |
| 00:24:12 |
Δεν έχω Βίβλο, αλλά έχω ένα μολύβι. |
| 00:24:18 |
Αυτό φτάνει και περισσεύει. |
| 00:24:20 |
Πρέπει να βρεις κάτι να κάνεις... |
| 00:24:25 |
Εγώ έχω βρει. |
| 00:24:36 |
Τρεις σανίδες θα μου παρείχαν |
| 00:25:07 |
Απέναντί μου, κάποιος |
| 00:25:09 |
Έκανε τη δουλειά μου πολύ |
| 00:25:20 |
Αλλά η σιωπή του γείτονά μου |
| 00:25:33 |
Μπορούμε να μιλήσουμε. |
| 00:25:40 |
Φοβάστε; |
| 00:25:44 |
Ήξερα ότι ήταν εκεί. |
| 00:26:12 |
Με φόβησε τόσο, που δεν τολμούσα |
| 00:26:15 |
Βούλωσα τις τρύπες |
| 00:26:17 |
με χαρτί που είχα σκονίσει στο |
| 00:27:24 |
Μας κοίταζε, σαν χαμένος. |
| 00:27:26 |
Εκείνο το απόγευμα στο παράθυρο, |
| 00:27:28 |
έτσι τον έλεγαν... |
| 00:27:33 |
Δολάρια, κύριε Μπλανσέ; |
| 00:27:35 |
Όχι, μιας εβραίας γυναίκας. |
| 00:27:37 |
Μου τα έδωσε τη μέρα |
| 00:27:39 |
Πώς το έμαθαν; |
| 00:27:40 |
Από ένα γράμμα σε μια στοίβα |
| 00:27:42 |
Θα σας αφήσουν να φύγεις. |
| 00:27:43 |
Όχι. |
| 00:27:45 |
Τί μπορώ να κάνω για σας; |
| 00:27:47 |
Τίποτε. |
| 00:27:48 |
Κάτι θα υπάρχει που μπορώ να κάνω. |
| 00:27:50 |
Αν θες να με βοηθήσεις, |
| 00:27:52 |
Θα τιμωρηθεί όλος ό όροφος |
| 00:28:19 |
Ύστερα από τρεις εβδομάδες |
| 00:28:20 |
δουλεύοντας όσο πιο |
| 00:28:22 |
μπόρεσα να χωρίσω κατά μήκος |
| 00:28:25 |
Αλλά ήταν ακόμη στερεωμένες |
| 00:28:28 |
με ενώσεις που ήταν πολύ |
| 00:28:57 |
Για να χωρίσω τις σανίδες |
| 00:28:59 |
χρειαζόμουν άλλο ένα κουτάλι. |
| 00:29:01 |
Μόνο έτσι θα μπορούσα να |
| 00:29:07 |
Η Βίβλος; |
| 00:29:11 |
Στάθηκα τυχερός. |
| 00:29:12 |
Πραγματικό θαύμα! |
| 00:29:14 |
Από χθες, όλα είναι διαφορετικά. |
| 00:29:16 |
Σιωπή! Μη μιλάτε! |
| 00:29:21 |
Και γω στάθηκα τυχερός. |
| 00:30:15 |
Έσπασα το πλαίσιο, αλλά |
| 00:30:49 |
Κατάφερα να βάλω το σπασμένο |
| 00:31:26 |
Γιατί το κάνεις αυτό; |
| 00:31:27 |
Για να παλέψω. |
| 00:31:28 |
Eνάντια στα τείχη, στον εαυτό μου, |
| 00:31:31 |
Κύριε Μπλανσέ, και σεις |
| 00:31:33 |
Κα να ελπίζετε... |
| 00:31:34 |
Να ελπίζω σε τί; |
| 00:31:35 |
Ότι θα πάτε σπίτι σας. Ότι |
| 00:31:37 |
Ελεύθερος; |
| 00:31:38 |
Κάποιος θα σας περιμένει και σας... |
| 00:31:39 |
Κανείς. |
| 00:31:41 |
Κάποιος φίλος; |
| 00:31:42 |
Δεν έχω φίλους. |
| 00:31:43 |
Παλέψτε έτσι κι αλλιώς. Παλέψτε |
| 00:31:46 |
Με το να προσέχετε μόνο τον εαυτό |
| 00:31:48 |
Γιατί, εσύ τί κάνεις; |
| 00:31:49 |
Εγώ προσέχω εσάς. Και αυτό |
| 00:31:51 |
Αν είχα το κουράγιο, |
| 00:31:54 |
Προσπάθησα. |
| 00:31:55 |
Έφτιαξα μια θηλειά με τα κορδόνια |
| 00:31:59 |
Και; |
| 00:32:00 |
’κουσα κάποιον να μου χτυπά. |
| 00:32:02 |
Εγώ ήμουν. Γιατί δεν απαντήσατε; |
| 00:32:05 |
Γιατί; |
| 00:32:21 |
Φοβήθηκα ότι κάποιος |
| 00:32:22 |
θα άνοιγε ή θα έκλεινε |
| 00:32:25 |
Ευτυχώς, μπορούσα να το ελέξγω. |
| 00:32:40 |
- Πώς είσαι; |
| 00:32:52 |
Η γυναίκα του τον κατάγγειλε, |
| 00:32:54 |
Αυτά τα πράγματα συμβαίνουν... |
| 00:32:57 |
στη ζωή. |
| 00:33:00 |
Αδιανόητο. |
| 00:33:03 |
Η ζωή της δεν έχει αξία. |
| 00:33:05 |
Και δεν τη σκότωσε; |
| 00:33:06 |
Σχεδόν. |
| 00:33:08 |
Νομίζαμε ότι θα τρελαθεί. |
| 00:33:09 |
Τώρα είναι άλλος άνθρωπος. |
| 00:33:12 |
Δεν νιώθει πλέον μίσος |
| 00:33:15 |
Τον λένε Ορσινί. |
| 00:33:24 |
Για μένα μιλάς, πάτερ; |
| 00:33:25 |
Είπα ότι είσαι το κουράγιο |
| 00:33:54 |
Ύστερα από ένα μήνα δουλειά, |
| 00:34:43 |
Αυτό που πήρε πολύ χρόνο, ήταν να |
| 00:34:58 |
Στον εσωτερικό χώρο, δεν υπήρχαν |
| 00:35:18 |
Θα μπορούσα να τριγυρνώ |
| 00:35:35 |
Αλλά είχα ένα σκοπό. |
| 00:35:58 |
Στέρηση φαγητού και προαυλισμού. |
| 00:36:03 |
Τί συμβαίνει; |
| 00:36:08 |
Εγώ είμαι. Από το κελί 107. |
| 00:36:11 |
Αδύνατον. |
| 00:36:12 |
Κάνε υπομονή. |
| 00:36:14 |
Αν χρειαστεί, θα ξαναέρθω αύριο. |
| 00:36:20 |
Η έκπληξή του μου έφτιαξε |
| 00:36:31 |
Εκείνη τη νύχτα, κοιμήθηκα νιώθοντας |
| 00:36:37 |
Εσύ ήσουν στο διάδρομο. |
| 00:36:39 |
Εγώ ήμουν. |
| 00:36:40 |
Θα το σκάσεις. Πώς θα το κάνεις; |
| 00:36:43 |
Δεν έχω ιδέα απολύτως. |
| 00:37:42 |
Ο αρχιδεσμοφύλακας και ο λοχίας |
| 00:37:51 |
Ο δεκανέας στον πρώτο όροφο, |
| 00:37:53 |
κόντα στην πόρτα, για την οποία |
| 00:37:54 |
Αυτή η πόρτα παρέμενε κλειδωμένη |
| 00:38:04 |
Προσπάθησα να σκεφτώ κάθε |
| 00:38:06 |
σκέφτηκα ακόμη και τις πιο απίθανες. |
| 00:38:08 |
Έκανα χιλιάδες σχέδια. Κανένα |
| 00:38:13 |
Διάβασε και προσευχήσου. |
| 00:38:14 |
Ο Θεός θα σε σώσει. |
| 00:38:17 |
Μόνο αν βάλουμε και μεις το χέρι μας |
| 00:38:20 |
Δεν προσεύχεσαι ποτέ; |
| 00:38:22 |
Μερικές φορές. |
| 00:38:23 |
Όταν τα πράγματα δεν πάνε καλά; |
| 00:38:25 |
Αυτό είναι εύκολο. |
| 00:38:27 |
Πολύ εύκολο. |
| 00:38:28 |
Θα ήταν πολύ εύκολο αν όλα |
| 00:38:34 |
Είσαι ο μόνος εδώ μέσα που |
| 00:38:36 |
Ο μόνος, γιατί είναι αδύνατον. |
| 00:38:39 |
Πάρε με μαζί σου. |
| 00:39:26 |
Δεν θα τα καταφέρεις. |
| 00:39:27 |
Πρέπει. |
| 00:39:28 |
Οι στρατιωτικοί το λένε |
| 00:39:30 |
Πρόσεχε. |
| 00:39:35 |
Αν στις 10, δεν είμαι στο |
| 00:39:40 |
Στις 10 ακριβώς, ήμουν κάτω |
| 00:40:09 |
Φοβηθηκα ότι καταστράφηκαν όλα. |
| 00:40:21 |
Το σχέδιο για να δραπετεύσουμε |
| 00:40:31 |
Διάβασέ το και σκίσε το. |
| 00:40:35 |
Εμπιστεύσου με, μόνο μη νομίσεις |
| 00:40:36 |
ότι είμαι η προσωποποίηση |
| 00:40:39 |
Αν μπορείς να συγχωρήσεις |
| 00:40:41 |
Το σκέφτομαι, |
| 00:40:42 |
αλλά είναι σαν να συνέβη |
| 00:40:44 |
Έχε μου εμπιστοσύνη. |
| 00:41:01 |
Δώδεκα μέτρα σκοινί, |
| 00:41:02 |
αρκέτα ανθεκτικό για να |
| 00:41:04 |
Αυτό ήταν που χρειαζόμουν. |
| 00:41:28 |
Από το δικτύωμα του κρεβατιού |
| 00:41:30 |
έβγαλα 40 μέτρα συμπαγές σύρμα. |
| 00:41:47 |
Έφτιαξα το πρώτο μου σχοινί |
| 00:41:51 |
Παράχωσα τα πούπουλα |
| 00:42:15 |
Δίπλωσα το ύφασμα 4 φορές |
| 00:42:19 |
για να μην κουρελιαστεί. |
| 00:42:32 |
Το έστριψα όσο μπορούσα. |
| 00:42:39 |
Παράλληλα, τύλιξα το σύρμα |
| 00:42:42 |
για να παραμείνει ίσιο το ύφασμα. |
| 00:42:53 |
Η πόρτα σου; |
| 00:42:54 |
Θα προσπαθήσω ξανά. |
| 00:42:55 |
Προσπάθησε Ορσινί. |
| 00:42:59 |
Αύριο θα σου πω |
| 00:43:01 |
Τί πρόβλημα υπάρχει; |
| 00:43:03 |
Είναι περίπλοκο το σχέδιο. |
| 00:43:05 |
Από την αρχή ως το τέλος. |
| 00:43:06 |
Μόνο έτσι γίνεται. |
| 00:43:08 |
Υπάρχει άλλος τρόπος. |
| 00:43:11 |
Πες το. |
| 00:43:46 |
Όταν μας βγάζουν στο προαύλιο, |
| 00:43:49 |
Τί γάντζους; |
| 00:43:51 |
Δεν μου είπε. |
| 00:43:52 |
Και οι φρουροί που περιπολούν; |
| 00:43:54 |
Περιμένει μέχρι να περάσουν. |
| 00:43:56 |
Πού; |
| 00:43:57 |
Στην ταράτσα. |
| 00:43:59 |
Ανεβαίνει από την υδροροή |
| 00:44:00 |
Μέρα μεσημέρι, |
| 00:44:03 |
Το σχέδιό του δεν είναι καλό. |
| 00:44:08 |
Την επόμενη ημέρα, δεν μπόρεσα |
| 00:44:11 |
Τον πήραν για ανάκριση. |
| 00:44:27 |
Τί έγινε στην ανάκριση; |
| 00:44:28 |
Μια μας καθησύχαζαν, μια |
| 00:44:31 |
Ο Ορσινί είναι χαρούμενος. |
| 00:44:37 |
- Πώς είσαι; |
| 00:44:39 |
Πρέπει να είσαι ήρεμος. |
| 00:44:42 |
- Θα τα παρατήσεις; |
| 00:44:44 |
- Τους πιστεύεις; |
| 00:44:47 |
Καλά κάνεις. |
| 00:45:11 |
Ορσινί! |
| 00:45:15 |
Με είχαν υπο στενή |
| 00:45:18 |
και χάσαμε επαφή. |
| 00:45:26 |
Τί είχε στο μυαλό του; |
| 00:45:28 |
Δεν καταλάβαινα. |
| 00:00:28 |
Πού είναι ο Ορσινί; |
| 00:00:31 |
Θεέ μου, μακάρι να τα καταφέρει. |
| 00:01:42 |
Θα με εκτελέσουν; |
| 00:01:44 |
Βάστα, Ορσινί. |
| 00:01:45 |
Δεν πρόκειται να σε εκτελέσουν. |
| 00:01:48 |
Το σχοινί μου έσπασε |
| 00:01:51 |
Θα χρειαστείς γάντζους, Φονταίν. |
| 00:01:55 |
Γάντζους; Πώς; |
| 00:01:57 |
Με τί; |
| 00:02:00 |
Το παράθυρο του φωταγωγού. |
| 00:02:08 |
Το νου σου! |
| 00:02:45 |
Δεν φταις εσύ. |
| 00:02:46 |
Δεν θα μπορούσες να τον αποτρέψεις. |
| 00:02:48 |
Δεν μπορούσε να περιμένει άλλο. |
| 00:02:49 |
Γιατί; Από απελπισία; |
| 00:02:51 |
Από υπερβολική ελπίδα |
| 00:02:55 |
Καινούργια ζωή; |
| 00:02:56 |
Ίσως αυτό εννοούσε ο Χριστός. |
| 00:02:58 |
''Πρέπει να αναγεννηθείτε...'' |
| 00:03:00 |
Το έγραψα για σένα. |
| 00:03:03 |
Τα λόγια Του προς τον Νικόδημο. |
| 00:03:07 |
''Ο Νικόδημος είπε: |
| 00:03:08 |
'''Πώς δύναται ένας άνθρωπος |
| 00:03:10 |
''Μήπως δύναται να εισέλθει στην |
| 00:03:11 |
κοιλιά της μητέρας του |
| 00:03:12 |
''Είπεν ο Ιησούς: |
| 00:03:13 |
''Μη θαυμάσεις ότι σου είπα, |
| 00:03:15 |
''Το πνεύμα (: άνεμος) όπου θέλει |
| 00:03:17 |
αλλά δεν ξέρεις από πού έρχεται |
| 00:03:19 |
Ακούτε; |
| 00:03:21 |
Ακούω. |
| 00:03:28 |
Αυτός είναι. |
| 00:03:29 |
Είσαι σίγουρος; |
| 00:03:30 |
Σίγουρος; |
| 00:03:32 |
Μπορεί να είναι κανείς σίγουρος |
| 00:05:06 |
Τα άδειασα όλα |
| 00:05:30 |
Η ταράτσα του κτιρίου μας |
| 00:05:32 |
είχαν πιθανότατα το ίδιο γείσο. |
| 00:06:17 |
Έπρεπε να περιμένω. |
| 00:06:19 |
Η ώρα ήταν κοντά. |
| 00:06:20 |
Tο παραμικρό λάθος θα μπορούσε |
| 00:06:25 |
Εκεί πέρα. |
| 00:06:27 |
Το βλέπω. |
| 00:06:28 |
Είχε ρίσκο να δοκιμάσω να περάσω |
| 00:06:30 |
και να σκαρφαλώσω |
| 00:06:32 |
Μέσα στη φυλακή, οι δυνάμεις μου |
| 00:06:33 |
Θα πετάξω σχοινί ανάμεσα στα τείχη |
| 00:06:35 |
και θα περάσω απέναντι. |
| 00:06:37 |
Θα χρειαστείς δύο γάντζους. |
| 00:06:39 |
Τρεις συνολικά. Τους έχεις; |
| 00:06:41 |
Θα τους βρω. |
| 00:06:42 |
Ο Ορσινί έμελλε να αποτύχει |
| 00:06:45 |
Είναι απίστευτο. |
| 00:06:47 |
Δεν σε βοηθάω σε τίποτε. |
| 00:06:49 |
Και όμως... |
| 00:06:50 |
Το απίστευτο είναι |
| 00:07:08 |
Έφτιαξα τον τρίτο γάντζο |
| 00:07:12 |
Ήταν το ίδιο καλός με τους άλλους, |
| 00:07:24 |
Με το σύρμα έφτιαξα τρεις θηλιές, |
| 00:07:26 |
τις οποίες έδεσα σε κάθε γάντζο. |
| 00:07:41 |
Κάνοντας δοκιμές είδα ότι οι γάντζοι |
| 00:07:43 |
και οι θηλιές αντέχαν. |
| 00:08:16 |
Τρεις κρατούμενοι εκτελέστηκαν |
| 00:08:20 |
Μου ζητήθηκε να σας πω |
| 00:08:22 |
ότι όσοι κάνουν το ίδιο |
| 00:08:24 |
Όλοι πρέπει μέχρι το γεύμα |
| 00:08:27 |
Από αύριο, θα γίνει έρευνα |
| 00:08:30 |
Όποιος βρεθεί να έχει μολύβι |
| 00:08:35 |
Το καταλαβαίνετε όλοι; |
| 00:08:50 |
Θα παραδώσεις το δικό σου; |
| 00:08:52 |
Καλά θα κάνω να το παραδώσω. |
| 00:08:54 |
Μη μιλάτε! |
| 00:09:05 |
Μολύβι; |
| 00:09:07 |
Δεν έχω. |
| 00:09:14 |
Τί βλακεία... |
| 00:09:16 |
Μόνο και μόνο για να μην υποκύψω. |
| 00:09:21 |
Την επόμενη μέρα, |
| 00:09:21 |
η σκέψη της έρευνας και μόνο |
| 00:09:36 |
Δέμα. |
| 00:10:03 |
Ένα δέμα. |
| 00:10:05 |
Θα με έσωζε; |
| 00:10:07 |
Ίσως. |
| 00:10:08 |
Τόσα εφόδια... |
| 00:10:12 |
Έπρεπε να προσπαθήσω. |
| 00:10:28 |
Έφτιαξα κοτσίδες, |
| 00:10:29 |
σαν αυτές που έφτιαχνε η μητέρα μου |
| 00:10:42 |
Έκανα λωρίδες τα πάντα |
| 00:10:49 |
Χρησιμοποίησα το σπάγγο |
| 00:11:01 |
Αυτό θα πέταγα από το ένα τείχος |
| 00:11:05 |
Θα έπρεπε να είναι ευλύγιστο. |
| 00:11:06 |
Το σύρμα δεν θα έκανε. |
| 00:11:08 |
Εξάλλου, δεν μου είχε μείνει και |
| 00:11:18 |
Με την κουβέρτα του Μπλανσέ, |
| 00:11:33 |
Μας έβγαζαν πλέον έξω μόνο |
| 00:11:36 |
Η φυλακή είχε αρχίσει να γεμίζει. |
| 00:11:37 |
Σε μερικά κελιά ήταν δύο |
| 00:11:45 |
’λοι εμφανίζονταν και εξαφανίζονταν |
| 00:11:48 |
Είδα έναν ντυμένο γαμπρό. |
| 00:11:57 |
Ο Φονταίν πρέπει να δραπετεύσει |
| 00:12:00 |
Η υπόθεσή του δεν πάει καλά. |
| 00:12:03 |
Είναι ρουφιάνος. |
| 00:12:05 |
Και αν λέει την αλήθεια; |
| 00:12:06 |
Ο Φονταίν μιλά πολύ. |
| 00:12:07 |
Καθόλου έξυπνο. |
| 00:12:12 |
Δύσκολα τα πράγματα, πάτερ; |
| 00:12:14 |
Είμαι στο κελί του παπά. |
| 00:12:16 |
Είναι καλή παρέα. |
| 00:12:28 |
Πρέπει να τον προειδοποιήσουμε. |
| 00:12:30 |
Ό,τι είναι να γίνει, θα γίνει. |
| 00:12:32 |
Δεν ελέγχεις τη μοίρα. |
| 00:12:33 |
Αυτός μπορεί. |
| 00:12:35 |
Έτσι λέει. |
| 00:12:40 |
Κανείς δεν σε πιστεύει. |
| 00:12:42 |
Καθυστερείς. |
| 00:12:43 |
Καθυστερώ; |
| 00:12:44 |
Σκέφτεσαι πολύ. |
| 00:12:45 |
Εγώ; |
| 00:12:47 |
Χρειάζεσαι πράγματι κι άλλον; |
| 00:12:50 |
Περιμένω μια απάντηση. |
| 00:12:51 |
Από ποιόν; |
| 00:12:53 |
Κελί 1 10. |
| 00:12:54 |
Δεν τα έχει παρατήσει. |
| 00:13:13 |
Το σχέδιό σου... |
| 00:13:20 |
Μετά από 3 μήνες, |
| 00:13:23 |
Πιο δυνατός. |
| 00:13:24 |
Γιατί προσαρμόζεσαι, συνηθίζεις. |
| 00:13:25 |
Είναι σαν να έχεις δεχτεί τη Θεία |
| 00:13:27 |
Ή σαν να έχεις πέσει σε παγίδα. |
| 00:13:29 |
Μπορείς πράγματι να δραπετεύσεις; |
| 00:13:32 |
Είμαι έτοιμος. |
| 00:13:33 |
Τότε μην περιμένεις. |
| 00:13:41 |
Εσείς θα ερχόσασταν μαζί μου. |
| 00:13:42 |
Αν είχα ένα άλλο σώμα. |
| 00:13:44 |
Θα ξαναβρεθούμε. |
| 00:13:46 |
Σε μια άλλη ζωή, ίσως. |
| 00:13:47 |
Σ' αυτήν τη ζωή. |
| 00:13:49 |
Μη χάνετε την πίστη σας. |
| 00:13:50 |
Και συ μη χάνεις την πίστη σου |
| 00:13:52 |
Και στον εαυτό σου. |
| 00:13:53 |
Διστάζεις. |
| 00:13:55 |
Είναι δύσκολο να πάρω την απόφαση. |
| 00:14:57 |
Η υπόθεσή σου έχει κλείσει και |
| 00:14:59 |
λοχαγέ Φονταίν. |
| 00:15:01 |
Οι κατηγορίες εναντίον σου |
| 00:15:04 |
τιμωρούνται και οι δύο με θάνατο. |
| 00:15:07 |
Κατά συνέπεια, θα εκτελεστείς. |
| 00:15:14 |
’ραγε, με πηγαίναν στη φυλακή; |
| 00:15:16 |
Στη διαδρομή κόντεψα να σκάσω. |
| 00:15:31 |
Θα με πήγαιναν στο ίδιο κελί; |
| 00:16:21 |
Με έπιασε νευρικό γέλιο |
| 00:16:24 |
Αργότερα, για άλλη μια φορά, |
| 00:16:26 |
φοβήθηκα ότι όλες μου |
| 00:16:39 |
Ντυμένος μισός Γάλλος, |
| 00:16:42 |
μου προκαλούσε απέχθεια. |
| 00:16:43 |
Φαινόταν μικρότερος από 16 ετών. |
| 00:16:47 |
Είσαι Γερμανός; |
| 00:16:50 |
Γάλλος; |
| 00:16:52 |
Πώς σε λένε; |
| 00:16:54 |
Ζοστ. Φρανσουά Ζοστ. |
| 00:16:56 |
Ήταν καρφί; |
| 00:16:58 |
Μήπως ήλπιζαν ότι η καταδίκη |
| 00:17:00 |
θα με έκανε να μιλήσω; |
| 00:17:05 |
Δώσε μου το χέρι σου, Ζοστ. |
| 00:17:09 |
Δεν έχει πολύ χώρο. |
| 00:17:13 |
Με συνέλαβαν και είπαν |
| 00:17:16 |
Με πιστεύεις; |
| 00:17:18 |
Ναι. |
| 00:17:20 |
Τον πίστευα, |
| 00:17:21 |
αλλά ταυτόχρονα είχα |
| 00:17:23 |
Το έκανα για τη Γαλλία. |
| 00:17:26 |
Για ποιόν άλλο λόγο θα πήγαινα |
| 00:17:27 |
Το μόνο Γαλλικό πάνω σου είναι |
| 00:17:31 |
Μόνο αυτά... |
| 00:17:32 |
Πού να το ήξερα; |
| 00:17:33 |
Θα έπρεπε να το ξέρεις. |
| 00:17:35 |
Λίγο πριν εκτίσω την ποινή μου, |
| 00:17:38 |
Για να αποτρέπω Γάλλους επιβάτες |
| 00:17:40 |
Ποιές αμαξοστοιχίες; |
| 00:17:41 |
Αυτές που ήταν κρατημένες |
| 00:17:43 |
Έτσι έφτασα εδώ, πριν 3 ημέρες. |
| 00:17:52 |
Στάσου στην πόρτα. |
| 00:17:54 |
Ζήτα ένα επιπλέον στρώμα. |
| 00:18:02 |
Πήρε αυτό που ζήτησε. Και μια |
| 00:18:06 |
Είσασταν μεθυσμένοι και οι δύο; |
| 00:18:08 |
Παίζαμε με το όπλο μου, |
| 00:18:10 |
Όχι μόνο στον αέρα! |
| 00:18:13 |
Ο αστυνομικός ήταν Γάλλος; |
| 00:18:14 |
Ναι. |
| 00:18:15 |
Τον είδες να πέφτει; |
| 00:18:16 |
Δεν θυμάμαι. Μόνο ότι τρέξαμε |
| 00:18:17 |
Δεν έπρεπε. |
| 00:18:19 |
Ένα τέταρτο αργότερα, |
| 00:18:21 |
Και ύστερα ήρθαν για μένα. |
| 00:18:24 |
Γιατί; |
| 00:18:25 |
Για να με φέρουν εδώ. |
| 00:18:30 |
Εσύ; |
| 00:18:32 |
Δεν είναι ώρα να μιλήσω. |
| 00:18:41 |
Πιες το υπόλοιπο. |
| 00:18:54 |
Κοιμήσου. |
| 00:19:11 |
Ο ερχομός του, που συνέπεσε |
| 00:19:14 |
με προβλημάτισε. |
| 00:19:16 |
Δεν είχα χρόνο για χάσιμο. |
| 00:19:17 |
Έπρεπε να πάρω μια απόφαση. |
| 00:19:18 |
Ή θα τον έπαιρνα μαζί μου, |
| 00:19:20 |
Θα μπορούσα να χρησιμοποιήσω |
| 00:19:24 |
Μπορούσα, όμως, να τον σκοτώσω |
| 00:19:31 |
Πλύσου. |
| 00:19:44 |
Φύγε τώρα. |
| 00:19:45 |
Μην περιμένεις άλλο. |
| 00:19:55 |
Δεν είσαι μόνος σου; |
| 00:20:01 |
Έχε το νου σου, Φονταίν. |
| 00:20:12 |
Δεν μιλάς καθόλου. |
| 00:20:14 |
Έχω ξεχάσει πώς είναι. |
| 00:20:16 |
Ξέρω γιατί είσαι εδώ. |
| 00:20:18 |
Για πες μου. |
| 00:20:20 |
Γιατί ανατίναξες μια γέφυρα. |
| 00:20:23 |
Σου τ΄ορκίζομαι... |
| 00:20:25 |
Θα μου άρεσε να κάνω τέτοια |
| 00:20:27 |
Πράγματα; |
| 00:20:28 |
Ζοστ, το να ανατινάζεις μια |
| 00:20:30 |
Τις φυλάνε. |
| 00:20:31 |
Μπορείς να χάσεις τη ζωή σου. |
| 00:20:33 |
Δεν σε παίρνει να να κιοτεύεις |
| 00:20:36 |
Δεν είμαι κιοτής και δεν είμαι |
| 00:20:38 |
Κανείς δεν μπορεί να δουλεύει |
| 00:20:40 |
Διάλεξες αυτή τη στολή. |
| 00:20:41 |
Δεν διάλεξα τίποτε. |
| 00:20:45 |
Σε ενοχλεί το αμπέχωνό μου; |
| 00:20:48 |
Μην κάνεις τον κόπο. |
| 00:20:50 |
Είσαι αυτό που είσαι. |
| 00:20:52 |
Τί είμαι; |
| 00:20:54 |
Κράτα τη βρωμιά σου. |
| 00:20:56 |
Πρέπει να έχεις γεμίσει. |
| 00:20:59 |
Ίσως, κάτι λίγες. |
| 00:21:02 |
Αλήθεια; |
| 00:21:17 |
Ήταν γραφτό να έρθεις. |
| 00:21:20 |
Δεν μου έχει μείνει κανένας. |
| 00:21:43 |
Τί έχεις; |
| 00:21:52 |
Τίποτε. |
| 00:21:54 |
Θα είμαι πολύ εδώ; |
| 00:21:57 |
Ρωτάς εμένα; |
| 00:21:59 |
Πάρα πολύ. |
| 00:22:00 |
Εβδομάδες, μήνες, ένα χρόνο, |
| 00:22:03 |
Φυλακισμένος; |
| 00:22:05 |
Ή ίσως μια - δυο μέρες. |
| 00:22:07 |
Εξαρτάται από το τί υπηρεσίες |
| 00:22:09 |
Τί υπηρεσίες; |
| 00:22:11 |
Σκέψου καλά, Ζοστ. |
| 00:22:13 |
Ο πόλεμος θα τελειώσει. |
| 00:22:15 |
Δεν πρόκειται. |
| 00:22:17 |
Ναι, θα χάσουν. |
| 00:22:18 |
Και θα φύγουν. |
| 00:22:20 |
Δεν έχεις να περιμένεις |
| 00:22:21 |
Θα σε εγκαταλείψουν |
| 00:22:22 |
στην ίδια σου τη χώρα, χωρίς |
| 00:22:26 |
Δεν θα υπάρξει οίκτος. |
| 00:22:27 |
Δεν θα μετρήσει η ηλικία μου; |
| 00:22:29 |
Κανείς δεν θα λυπηθεί την ηλικία |
| 00:22:32 |
Σκέψου το. |
| 00:22:33 |
Τί να σκεφτώ; |
| 00:22:35 |
Είναι αργά πια. |
| 00:22:37 |
Αργά; |
| 00:22:39 |
- Πιστεύεις στην τύχη; |
| 00:22:41 |
Δεν με βοήθησε καθόλου. |
| 00:22:42 |
Ίσως εσύ φταις για την τύχη σου. |
| 00:22:44 |
Γιατί έφυγες από το σπίτι σου; |
| 00:22:47 |
Έτσι. Για να κάνω κάτι. |
| 00:22:50 |
Τί είπε ο πατέρας σου; |
| 00:22:52 |
Δεν τον ένοιαξε. |
| 00:22:54 |
Και η μητέρα σου; |
| 00:22:56 |
Προσπάθησε να με ακολουθήσει |
| 00:22:57 |
Της ξέφυγα, και μετά πήρα το τραίνο. |
| 00:23:01 |
Πρέπει να σε αγαπάει. |
| 00:23:03 |
Πιο πολύ από τους αδερφούς μου. |
| 00:23:05 |
Έχεις αδερφή; |
| 00:23:07 |
Ήταν μικρή, αλλά όμορφη. |
| 00:23:09 |
Και η μάνα μου ήταν όμορφη. |
| 00:23:11 |
Θες να τους ξαναδείς; |
| 00:23:13 |
Ναι, αλλά δεν ξέρω πώς. |
| 00:23:31 |
Τί γράφεις; |
| 00:23:41 |
Έλα να δεις. |
| 00:23:56 |
Αυτό είναι το μολύβι μας. |
| 00:23:59 |
Αν το χρειαστείς. |
| 00:24:00 |
Γιατί το κρύβεις; |
| 00:24:01 |
Γιατί απαγορεύεται. |
| 00:24:02 |
Αν το βρουν, θα μας εκτελέσουν. |
| 00:24:04 |
Για ένα μολύβι; |
| 00:24:22 |
Μας έδωσαν το βραδινό |
| 00:24:24 |
και ακόμη δεν του είχα πει τίποτε. |
| 00:24:50 |
Η νύχτα ήταν άφεγγη. |
| 00:24:52 |
Η επόμενη θα ήταν ακόμη περισσότερο. |
| 00:24:55 |
Θα έπρεπε να γίνει αύριο. |
| 00:25:00 |
Θα χρειαζόταν, όμως, να τον σκοτώσω; |
| 00:25:07 |
Ξύπνα, Ζοστ. |
| 00:25:35 |
Η διαθήκη μου, σε περίπτωση |
| 00:25:37 |
Θα φροντίσεις; |
| 00:25:40 |
Το υπόσχομαι. |
| 00:26:01 |
Θεέ μου. |
| 00:26:03 |
Έγραψα τι έχω κάνει, και τί μένει |
| 00:26:06 |
Φρόντισε να γίνουν γνωστά, |
| 00:26:08 |
Προσευχήσου για μένα, πάτερ. |
| 00:26:11 |
Και συ επίσης. |
| 00:26:16 |
Αντίο. |
| 00:26:34 |
Δεν πρόκειται ποτέ να έχω |
| 00:26:37 |
Και αν την είχες; |
| 00:26:38 |
Ας πούμε όταν πας για ανάκριση; |
| 00:26:41 |
Τί θα έκανες; |
| 00:26:42 |
Θα προσπαθούσα να δραπετεύσω. |
| 00:26:44 |
Έτσι νομίζεις; - Ναι. |
| 00:26:49 |
Είναι πιο εύκολο όταν είναι δύο. |
| 00:26:51 |
Βοηθάει ο ένας τον άλλο. |
| 00:26:53 |
Υπάρχουν κι άλλες περιπτώσεις |
| 00:26:57 |
Τί θες να πεις; |
| 00:27:00 |
Αν δεχόσουν να με βοηθήσεις... |
| 00:27:04 |
Να το σκάσουμε από δω; |
| 00:27:06 |
Δεν μιλάς σοβαρά. |
| 00:27:15 |
'Εχεις δει τα τείχη; |
| 00:27:17 |
Και τα κάγκελα; |
| 00:27:21 |
Φονταίν, λογικέψου. |
| 00:27:23 |
Με δουλεύεις; |
| 00:27:25 |
Όχι, δεν σε δουλεύω. |
| 00:27:36 |
Τα έχω σχεδιάσει και |
| 00:27:38 |
Από το να βγούμε από το κτίριο |
| 00:27:43 |
Σχεδόν όλα. |
| 00:27:45 |
Μπορεί να έχουμε κι εκπλήξεις. |
| 00:27:49 |
Είπα ''να εχουμε,'' γιατί τώρα... |
| 00:27:55 |
Πίστεψε με, όλα είναι υπέρ μου. |
| 00:27:57 |
Είμαι σίγουρος για τα εργαλεία μου. |
| 00:27:59 |
Σίγουρος για τον εαυτό μου, |
| 00:28:01 |
. και τις δικές σου. |
| 00:28:02 |
Δεν θα το μετανιώσεις. |
| 00:28:04 |
Θα σε φροντίσω. |
| 00:28:05 |
Θα φροντίσω να αξιοποιήσεις |
| 00:28:08 |
Έχεις δουλέψει πάρα πολύ. |
| 00:28:10 |
Με κάνει να το σκέπτομαι. |
| 00:28:12 |
Να το σκέπτεσαι; |
| 00:28:14 |
Ζοστ, δεν έχεις πλέον επιλογή. |
| 00:28:17 |
Πρέπει να το καταλάβεις. |
| 00:28:19 |
Είμαι ελεύθερος να πω ναι ή όχι. |
| 00:28:21 |
Τώρα που ξέρεις τα πάντα; |
| 00:28:23 |
Τώρα που ξέρω τα πάντα. |
| 00:28:25 |
Αρκετά! |
| 00:28:26 |
Και μη δοκιμάσεις να βάλεις τις |
| 00:28:27 |
Μην προσπαθήσεις |
| 00:28:30 |
Αν κάνεις κάτι και μας τσακώσουν... |
| 00:28:32 |
Τϊ νομίζεις ότι είμαι; |
| 00:28:34 |
Δηλαδή, λες ναι; |
| 00:28:38 |
Ναι. |
| 00:29:09 |
’δειασα το στρώμα μου στου Ζοστ |
| 00:29:12 |
σύμφωνα με τους υπολογισμούς μου. |
| 00:29:39 |
Σε λιγότερο από δύο ώρες, |
| 00:29:40 |
το σχοινί ήταν έτοιμο |
| 00:30:00 |
Θα μου χτυπήσεις; |
| 00:30:02 |
Θα σου χτυπήσω. |
| 00:30:05 |
Αντίο, φίλε μου. |
| 00:30:19 |
Πρώτα η φτέρνα, |
| 00:30:21 |
και ύστερα τα δάχτυλα. |
| 00:30:25 |
Φτιάξαμε τέσσερις σάκους: |
| 00:30:27 |
έναν με τα παπούτσια μας, |
| 00:30:29 |
έναν άλλον για τα σακάκια μας, |
| 00:30:30 |
έναν τρίτο με το μακρύ σκοινί |
| 00:30:33 |
Ο τελευταίος με το σκοινί που θα |
| 00:32:44 |
Το χαλίκι έτριζε κάτω από τα πόδια |
| 00:32:47 |
Έπρεπε να σταματήσουμε. |
| 00:34:00 |
Κάναμε πάνω από 20 λεπτά |
| 00:34:02 |
για να φτάσουμε στο σημείο |
| 00:34:21 |
Τί ήταν αυτός ο θόρυβος |
| 00:34:24 |
Δεν μπορούσα να καταλάβω. |
| 00:34:57 |
Κράταγε ένα πολυβόλο. |
| 00:34:59 |
Μπορούσα να διακρίνω |
| 00:35:02 |
και την ξιφολόγχη στη θήκη της. |
| 00:35:25 |
’κουσα το ρολόι να σημαίνει |
| 00:35:33 |
Και αργότερα, στη 1 η ώρα. |
| 00:36:05 |
Οι κινήσεις τους ήταν ίδιες. |
| 00:36:07 |
Κινούνταν πάνω κάτω, κατά μήκος |
| 00:36:09 |
και σχεδόν μέχρι τη γωνία, |
| 00:36:10 |
χωρίς ποτέ να την περνάνε. |
| 00:36:18 |
Το καλό ήταν ότι, |
| 00:36:20 |
μπορούσα να κρυφτώ στη γωνία και να |
| 00:36:25 |
Γιατί αυτός ο άνθρωπος έπρεπε να |
| 00:37:42 |
Σειρά σου. |
| 00:39:08 |
Ακούμπησα κάτω το γάντζο. |
| 00:39:10 |
Δεν μου φαινόταν αρκετά σίγουρη |
| 00:39:16 |
Έπρεπε να κάνω κάτι, αλλά δεν |
| 00:39:19 |
Χρειάστηκα και τα δύο χέρια για να |
| 00:39:21 |
κάνω την καρδιά μου |
| 00:39:34 |
’ραγε καθόταν; |
| 00:39:36 |
Είχε ανάψει τσιγάρο; |
| 00:39:50 |
Δεν ερχόταν πια προς το μέρος μου. |
| 00:40:16 |
Ήταν κοντά, μόνο ένα μέτρο μακριά. |
| 00:40:20 |
Έκανε στροφή. |
| 00:41:23 |
’φησε τα ρούχα και τα παπούτσια μας |
| 00:41:25 |
αλλά δεν είπα τίποτε. |
| 00:42:05 |
Αν ήμουν μόνος μου, |
| 00:43:08 |
Το μόνο που ήξερα για τη φυλακή |
| 00:43:11 |
ήταν ότι είχε ένα φυλάκιο |
| 00:43:14 |
Είχαν φρουρούς άραγε, ή δεν είχαν; |
| 00:43:18 |
Δεν είχαν. |
| 00:43:45 |
Είναι μόνος του. |
| 00:43:57 |
Να κόψουμε το ρεύμα. |
| 00:43:59 |
Να το κόψουμε; Πώς; |
| 00:44:39 |
Γρήγορα. |
| 00:45:35 |
Το γάντζο. |
| 00:45:44 |
Ο Ζοστ έτρεμε. |
| 00:45:46 |
Ίσως έτρεμα και γω. |
| 00:46:00 |
Δίστασα. |
| 00:46:25 |
Το ρολόι σήμανε 4. |
| 00:46:38 |
Η ώρα πέρναγε. |
| 00:46:40 |
Οι ελπίδες μας λιγόστευαν. |
| 00:47:50 |
Αν με έβλεπε τώρα η μητέρα μου! |
| 00:47:53 |
ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ |
