|
Buena Vista Social Club
|
| 00:00:02 |
To moja słynna fotografia... |
| 00:00:05 |
zrobiona podczas |
| 00:00:08 |
przed Hotelem Riviera. |
| 00:00:10 |
Całe Malecon było obstawione |
| 00:00:14 |
i działami. |
| 00:00:18 |
To zdjęcie zrobiłem w 1958 roku |
| 00:00:23 |
Fidel złożył wieniec pod |
| 00:00:27 |
To zdjęcie ma tytuł |
| 00:00:30 |
Mały człowieczek i olbrzym. |
| 00:00:33 |
To Che Guevara i Fidel |
| 00:00:37 |
Kto wygrał?. |
| 00:00:40 |
Fidel. |
| 00:00:42 |
Che dał mu wygrać. |
| 00:00:48 |
SOLOPAN przedstawia: |
| 00:01:43 |
Ech, Buena Vista Social Club! |
| 00:02:14 |
Musimy kogoś zapytać, |
| 00:02:16 |
może starych ludzi |
| 00:02:19 |
Gdzie się znajdował |
| 00:02:24 |
Gdzie są ci staruszkowie? |
| 00:02:44 |
Ten będzie wiedział. |
| 00:02:46 |
Szukamy Social Club. |
| 00:02:48 |
- Buena Vista Social Club? |
| 00:02:50 |
Dawno go nie ma, zaraz... |
| 00:02:53 |
Zapytajcie mnie to wam powiem. |
| 00:02:56 |
- To jednokierunkowa ulica. |
| 00:03:00 |
- Mieścił się w kamienicy. |
| 00:03:03 |
Byłpod 48! |
| 00:03:07 |
To nic, szukamy tego miejsca. |
| 00:03:10 |
- Ten dom ciągle stoi. |
| 00:03:12 |
Tam, gdzie mówiłem. |
| 00:03:14 |
- Między nr. 21 a 42... |
| 00:03:16 |
Jak pojedziecie tędy to traficie |
| 00:03:20 |
Między nr. 31 a 40... |
| 00:03:22 |
- Tańczyła tam pani? |
| 00:03:24 |
- Była pani tancerką? |
| 00:03:27 |
Teraz to jest prywatny dom. |
| 00:03:29 |
Nie, słuchajcie, |
| 00:03:53 |
Będzie go widać. |
| 00:03:55 |
To ten z pasem namalowanym |
| 00:03:58 |
- To już czterdzieści lat... |
| 00:04:01 |
...od 1944! |
| 00:04:03 |
Mieszkamy tu od tamtej pory. |
| 00:04:05 |
Pamiętam faceta, który wydawał |
| 00:04:08 |
W dobrych czasach grywali tam |
| 00:04:14 |
Jak sobie wypiję, wiecie co |
| 00:04:18 |
Zupę z czarnej cocoquetty. |
| 00:04:20 |
Rosół z kurczaka. |
| 00:04:23 |
Bierzesz szyję kurczaka, |
| 00:04:27 |
tak, żeby nie była krwista, |
| 00:04:31 |
Możliwe, |
| 00:04:37 |
Jak to jesz, nic cię nie boli. |
| 00:04:40 |
Nie cierpię kaca. |
| 00:05:50 |
ZAlto Cedro |
| 00:05:53 |
Dojeżdżam do Cueto |
| 00:06:42 |
Nie zaprzeczę miłości |
| 00:06:48 |
Wilgotnieją mi usta |
| 00:07:11 |
Kiedy Juanita i Chan Chan |
| 00:07:17 |
Jakże pośladki jej drgały |
| 00:07:39 |
Oczyść przejście z suchych |
| 00:07:45 |
bo chcę usiąść na tym pniu |
| 00:09:17 |
Mój syn Joachim i ja, |
| 00:09:19 |
przyjechaliśmy do Hawany |
| 00:09:26 |
Byliśmy tu już wcześniej, |
| 00:09:29 |
nagrywając |
| 00:09:32 |
Nagrywam płyty od około 35 lat |
| 00:09:35 |
że trudno przewidzieć, |
| 00:09:38 |
Okazało się, że tę publiczność |
| 00:09:42 |
Jednym z atutów tej płyty |
| 00:09:46 |
Pojawił się ot tak z ulicy |
| 00:09:50 |
Kogoś takiego można spotkać |
| 00:09:54 |
Chcieliśmy spróbować nagrać |
| 00:09:58 |
Posłuchajcie! |
| 00:10:00 |
Uśpione... |
| 00:10:05 |
W moim ogrodzie |
| 00:10:10 |
Gladiole i róże |
| 00:10:15 |
Białe lilie. |
| 00:10:22 |
A na duszy mi ciężko i smutno. |
| 00:10:33 |
Chiałbym ukryć gorzki ból |
| 00:10:39 |
Nie chcę by poznały męki |
| 00:10:47 |
Gdyby wiedziały jak cierpię |
| 00:10:59 |
One też zapłakałyby |
| 00:11:11 |
Gdyby wiedziały jak cierpię |
| 00:11:24 |
one też zapłakałyby |
| 00:11:36 |
Cicho one śpią. |
| 00:11:47 |
Gladiole i róże. |
| 00:11:59 |
Nie chcę |
| 00:12:10 |
bo gdyby ujrzały jak płaczę |
| 00:14:39 |
Omara Portuondo! |
| 00:15:05 |
Ja, lbrahim Ferrer Planas, |
| 00:15:09 |
urodziłem się |
| 00:15:12 |
w dzielnicy Santiago de Cuba, |
| 00:15:15 |
San Luis. |
| 00:15:18 |
Jestem synem |
| 00:15:21 |
Uznano mnie |
| 00:15:28 |
Mówię to... |
| 00:15:30 |
poniewaź... |
| 00:15:32 |
chciałbym, |
| 00:15:35 |
ode mnie... |
| 00:15:38 |
i jaki jestem. |
| 00:15:40 |
W wieku 12 lat... |
| 00:15:42 |
straciłem matkę. |
| 00:15:45 |
Wcześniej straciłem ojca. |
| 00:15:48 |
Zostałem osierocony... |
| 00:15:50 |
jako, że byłem jedynym |
| 00:15:55 |
Tak więc musiałem |
| 00:16:01 |
Tak jak wszyscy, |
| 00:16:04 |
ale musiałem wtedy |
| 00:16:09 |
Poniewaź życie, |
| 00:16:11 |
naturalnie, nie wyglądało |
| 00:16:15 |
Było cięższe. |
| 00:16:17 |
Trzeba było o nie zawalczyć. |
| 00:16:25 |
Chłopaki, pomóc wam? |
| 00:16:46 |
Ruben i ja podeszliśmy |
| 00:16:49 |
Ruben uwielbia |
| 00:16:53 |
Ja również. |
| 00:16:58 |
'Dwie gardenie które ci |
| 00:17:02 |
...kocham. |
| 00:17:06 |
Powierz im swoje myśli |
| 00:17:13 |
Ry Cooder też to słyszał. |
| 00:17:15 |
Kiedy poszedłem do niego |
| 00:17:18 |
po prostu to zaśpiewałem, |
| 00:17:22 |
To znaczy, nic specjalnego. |
| 00:17:25 |
Nagrano to. |
| 00:17:28 |
Dwie gardenie które ci |
| 00:17:35 |
...kocham. |
| 00:17:41 |
Kochana. |
| 00:17:45 |
Powierz im swoje myśli |
| 00:17:57 |
W dwóh gardeniach |
| 00:18:00 |
Mieści się żar |
| 00:18:08 |
Pocałunków jakich nigdy |
| 00:18:19 |
Będą żyć dla ciebie. |
| 00:18:32 |
Zda i się nawet |
| 00:18:43 |
Lecz gdy któregoś wieczora |
| 00:18:53 |
Będzie to znaczyć |
| 00:18:57 |
iż mnie zdradziłaś |
| 00:19:00 |
i pokochałaś innego. |
| 00:19:50 |
Nazywam się Omara Portuondo. |
| 00:19:53 |
Urodziłam się tutaj, |
| 00:19:56 |
W okolicy zwanej Cayo Hueso. |
| 00:20:04 |
Mój ojciec był baseballistą. |
| 00:20:07 |
Można powiedzieć, |
| 00:20:10 |
Jeden z pierwszych Kubańczyków, |
| 00:20:14 |
Ściśle mówiąc |
| 00:20:18 |
Moi rodzice mieli zwyczaj |
| 00:20:22 |
Śpiewali wtedy piosenki. |
| 00:20:27 |
W duecie. |
| 00:20:29 |
To wtedy zaczęłam kochać |
| 00:20:34 |
Na przykład 'La Bayamesa'. |
| 00:20:36 |
Zaczęłam ją śpiewać, |
| 00:20:39 |
Mój ojciec śpiewał |
| 00:20:42 |
A piosenkę 'Viente Anos?' |
| 00:20:46 |
na uhonorowaną nagrodą 'Grammy' płytę |
| 00:20:55 |
Nieważne czy cię kocham |
| 00:21:01 |
Miłości która minęła |
| 00:21:05 |
Byłam pragnieniem twego życia |
| 00:21:12 |
Teraz jestem przeszłością |
| 00:21:18 |
Jeśli wszystko czego chcieliśmy |
| 00:21:26 |
kochałbyś mnie tak samo |
| 00:21:33 |
Z wielkim smutkiem patrzymy |
| 00:21:40 |
Zostaliśmy tak bezdusznie |
| 00:22:20 |
Tu na plaży swawoli Maria |
| 00:22:24 |
Tu na plaży |
| 00:22:28 |
Tu na plaży swawoli Maria. |
| 00:22:32 |
Tu na plaży |
| 00:22:36 |
Chodż tu szybko Maria. |
| 00:22:38 |
Urodziłem się w 1907 roku. |
| 00:22:42 |
Na wybrzeżu. |
| 00:22:44 |
Nad brzegiem oceanu. |
| 00:22:46 |
W Siboney. |
| 00:22:48 |
Mieszkałem tam z ojcem. |
| 00:22:52 |
pociągów górniczych. |
| 00:22:55 |
Należały do kopalni manganu. |
| 00:22:58 |
Mieszkałem w Siboney mniej |
| 00:23:01 |
To wtedy zmarła moja babka. |
| 00:23:04 |
Póżniej przeniosłem się |
| 00:23:09 |
Ale dopóki babka żyła, |
| 00:23:15 |
Tłumaczyła to w ten sposób: |
| 00:23:17 |
'Zanim nie umrę, mój wnuk...' |
| 00:23:20 |
'... nie może mnie opuścić.' |
| 00:23:23 |
Podpalałem jej cygara. |
| 00:23:29 |
Miałem pięć lat. |
| 00:23:32 |
Mówiła, |
| 00:23:35 |
I robiłem to, począwszy |
| 00:23:40 |
Zapalałem je w ten sposób, |
| 00:23:44 |
Tak więc można by powiedzieć, |
| 00:24:09 |
Będę musiał lepiej się starać, |
| 00:24:56 |
Na pniu drzewa |
| 00:25:04 |
wyryła swe imię przepełniona |
| 00:25:13 |
A drzewo |
| 00:25:20 |
rzuciło jej kwiat. |
| 00:25:28 |
Jestem drzewem |
| 00:25:37 |
a ty dziewczyną |
| 00:25:45 |
Zachowam na zawsze twoje |
| 00:25:53 |
Co się stało |
| 00:26:40 |
Nauczyłem się tego jako |
| 00:26:43 |
To tyle. |
| 00:26:55 |
Muzyka jest taka piękna. |
| 00:26:59 |
Jestem Eliades Ochoa Bustamante. |
| 00:27:02 |
Urodziłem się w Santiago de Cuba |
| 00:27:09 |
Moja matka, Jacoba Bustamante. |
| 00:27:14 |
tak jak i mój ojciec. |
| 00:27:17 |
Urodziłem się oczywiście na wsi. |
| 00:27:21 |
Kiedy się tylko budziłem rano... |
| 00:27:24 |
słyszałem muzykę. |
| 00:27:32 |
W 1958 roku byłem nie większy, |
| 00:27:38 |
Zacząłem grać jako dziecko |
| 00:27:43 |
Grałem w dzielnicy |
| 00:27:47 |
i wyciągałem kapelusz: |
| 00:27:52 |
Tak zarabiałem pieniądze, |
| 00:27:55 |
które przynosiłem do domu, |
| 00:28:31 |
Drogą obok mego domu |
| 00:28:44 |
Śpiewał wzruszające pieśni |
| 00:28:55 |
'Jadę do węzła kolejowego |
| 00:29:06 |
Będzie to koniec roboty |
| 00:29:11 |
Zawiedżmy nasze konie |
| 00:29:29 |
Będę pracował bez przerwy |
| 00:29:35 |
Jeśli to się powiedzie |
| 00:29:43 |
Chodzenie z kapeluszem |
| 00:29:46 |
skończyły się. |
| 00:29:48 |
Tego się nigdy nie zapomina. |
| 00:29:50 |
Ale to już przeszłość. |
| 00:29:57 |
'Jestem wieśniakiem wożnicą |
| 00:30:08 |
Ta wieś jest niczym raj |
| 00:30:13 |
Zawiedżmy nasze konie |
| 00:30:25 |
Uprawiajcie ziemię w górach |
| 00:30:29 |
Zbierajcie owoce swej pracy. |
| 00:30:32 |
Pracujcie w górach |
| 00:30:35 |
Zbierajcie owoce swej pracy. ' |
| 00:30:53 |
- Cześć! Jak się macie? |
| 00:30:56 |
Trochę na was czekałem. |
| 00:30:58 |
Spóżniliście się! |
| 00:31:01 |
Myślałem, że może policja się |
| 00:31:04 |
Wchodżcie na górę! |
| 00:31:13 |
Wchodżcie, wchodżcie. |
| 00:31:21 |
Czujcie się jak u siebie. |
| 00:31:26 |
Kiedyś, jeszcze w Santiago, |
| 00:31:31 |
przewodniczącym |
| 00:31:35 |
Nazywało się EI Cocuye. |
| 00:31:39 |
Pewnego razu odwiedziła go tam |
| 00:31:48 |
Polubili moją matkę. |
| 00:31:53 |
Kiedy wracała do Afryki, |
| 00:31:58 |
Matka święcie wierzyła |
| 00:32:01 |
którego noszę przy sobie, |
| 00:32:04 |
gdyż i ja bardzo w niego |
| 00:32:07 |
Zwą go Żebrakiem. |
| 00:32:10 |
To postać obdarzona |
| 00:32:12 |
To on przeciera ścieżki... |
| 00:32:17 |
pomaga... |
| 00:32:21 |
Inny Łazarz, biskup, |
| 00:32:25 |
ale to tego mam w sercu. |
| 00:32:27 |
Tego, co prosi o jałmużnę. |
| 00:32:31 |
Daję mu kwiaty. |
| 00:32:34 |
Od czasu do czasu |
| 00:32:37 |
Daję mu miód. |
| 00:32:42 |
Tutaj, patrzcie! |
| 00:32:44 |
Daję mu pszczeli miód. |
| 00:32:46 |
Tutaj. |
| 00:32:48 |
Perfumy. |
| 00:32:50 |
To przede wszystkim. |
| 00:32:54 |
Dużo perfum. |
| 00:32:57 |
Zawsze, kiedy wychodzę, |
| 00:33:10 |
Szklaneczka jego rumu. |
| 00:33:12 |
Naturalnie poniewaź ja lubię |
| 00:33:17 |
Tak więc dostaje podarunki |
| 00:33:24 |
Czasem, moja żona, |
| 00:33:27 |
Wiecie co to jest? |
| 00:33:29 |
Przygotowuje je dla niego |
| 00:33:33 |
Specjalnie dla niego. |
| 00:33:35 |
To wszystko dostaje właśnie |
| 00:33:41 |
My, Kubańczycy... |
| 00:33:43 |
jesteśmy raczej wdzięczni, |
| 00:33:46 |
Kto wie? |
| 00:33:49 |
że jesteśmy tacy, poniewaź... |
| 00:33:51 |
gdybyśmy wybrali drogę |
| 00:33:54 |
już dawno byśmy zginęli. |
| 00:33:56 |
My, Kubańczycy, |
| 00:34:00 |
Z pozoru jesteśmy garstką, |
| 00:34:06 |
Niejesteśmy pokorni |
| 00:34:10 |
ani w łatwych, |
| 00:34:12 |
ani w trudnych sytuacjach. |
| 00:34:27 |
Cienfuegos swój własny |
| 00:34:39 |
Czuję dumę śpiewając |
| 00:34:51 |
O sławnym regionie zwanym |
| 00:35:06 |
Kobiety są tu najpiękniejsze |
| 00:35:19 |
W całym kraju słyną |
| 00:35:26 |
Oh Cienfuegos chowam cię |
| 00:35:38 |
Dlatego z taką dumą |
| 00:35:48 |
Jeśli ją ujrzysz mój bracie |
| 00:35:51 |
Cienfuegos ma swój dżwięk. |
| 00:37:02 |
To jest zakończenie! |
| 00:37:05 |
Tak się w kaźdym razie wydaje. |
| 00:37:08 |
Juan de Marcos chciał, |
| 00:37:11 |
Nareszcie koniec... |
| 00:37:16 |
Tego nam właśnie było trzeba. |
| 00:37:23 |
Drugi raz bym tego nie przeżył. |
| 00:40:05 |
Nazywam się |
| 00:40:09 |
Urodziłem się w Santa Clara, |
| 00:40:14 |
w 1919 roku. |
| 00:40:17 |
W wieku siedmiu lat rozpocząłem |
| 00:40:24 |
korzystając z pianina, |
| 00:40:27 |
Miało piękny dżwięk. |
| 00:40:33 |
Więc kiedy zobaczyłem |
| 00:40:39 |
Naprawdę mi się podobał, |
| 00:40:44 |
Uczyłem się coraz więcej, |
| 00:40:49 |
i zaczęło się wydawać, |
| 00:40:54 |
mama załatwiła mi lekcje |
| 00:41:00 |
z Cienfuegos. |
| 00:41:02 |
Zacząłem się u niej uczyć |
| 00:41:06 |
Potem w drugiej... |
| 00:41:08 |
Trzeciej, czwartej, piątej, |
| 00:41:12 |
Wtedy powiedziała mi... |
| 00:41:14 |
'Ruben, |
| 00:41:17 |
Masz fantastycznie sprawne |
| 00:45:25 |
Straciłem kontakt ze światem. |
| 00:45:29 |
'Mam zginąć z głodu?' |
| 00:45:31 |
Będę czyścił buty, zbierał |
| 00:45:34 |
Będę sprzedawał |
| 00:45:37 |
Mam dzieci, |
| 00:45:39 |
Nie wstydzę się o tym mówić. |
| 00:45:44 |
Przeprowadziliśmy się |
| 00:45:48 |
Tam, w Hawanie... |
| 00:45:50 |
poczułem wątpliwości. |
| 00:45:52 |
'W Hawanie jest przecież |
| 00:45:59 |
Zacząłem więc się uczyć |
| 00:46:06 |
Jak się okazało, |
| 00:46:11 |
mieszkała osoba, którą póżniej |
| 00:46:16 |
Stworzył on wspaniały zespół. |
| 00:46:19 |
I usłyszał jak grałem. |
| 00:46:22 |
Był niewidomy... |
| 00:46:25 |
...nie od urodzenia. |
| 00:46:28 |
Uległ kiedyś wypadkowi |
| 00:46:31 |
Pewnego dnia Arsenio |
| 00:46:34 |
'Ruben, czy chciałbyś grać |
| 00:46:37 |
Odpowiedziałem: |
| 00:46:39 |
Pianista, który dla niego |
| 00:46:44 |
Do Europy. |
| 00:46:46 |
Zostawił mi więc swoją posadę. |
| 00:46:49 |
Grałem z Arseniem... |
| 00:46:52 |
Zagrałem wiele przebojów. |
| 00:00:19 |
a ludzie szli z nim w zaparte, |
| 00:00:22 |
wściekał się. |
| 00:00:25 |
Wiecie co wtedy robił? |
| 00:00:28 |
Wstawał i wtedy |
| 00:00:31 |
szedł w kierunku głosu... |
| 00:00:35 |
Lecz przecież był niewidomy, |
| 00:00:37 |
więc ludzie uciekali. |
| 00:00:40 |
Mówiliśmy do siebie: |
| 00:00:42 |
'Hej, stary, zamknij się, żeby |
| 00:00:46 |
Taki bywał Arsenio. |
| 00:00:48 |
Naprawdę się wściekał, |
| 00:00:55 |
Był silnym i grubym facetem... |
| 00:00:58 |
wyższym od wszystkich. |
| 00:01:01 |
Miałem niezły ubaw. |
| 00:01:04 |
Przysięgam, |
| 00:01:08 |
Naprawdę. |
| 00:01:10 |
No, w kaźdym razie mało. |
| 00:01:13 |
Bardzo mało, rozumiecie. |
| 00:01:15 |
- Picie? Z tym też koniec. |
| 00:01:18 |
Cholera, a czy ja |
| 00:01:22 |
Cóż, trzeba mieć nadzieję. |
| 00:01:25 |
Widzicie, mam... |
| 00:01:27 |
'anioła stróża', |
| 00:01:30 |
po prostu mi nie pozwoli. |
| 00:01:38 |
To Arsenio Rodriguez. |
| 00:01:50 |
24 maja 1946. |
| 00:01:53 |
Zespół sporo koncertował |
| 00:02:00 |
Ten facet zmarł niedawno. |
| 00:02:02 |
Większość z nich zmarła. |
| 00:02:04 |
Ten tutaj ciągle jeszcze żyje. |
| 00:02:09 |
Ma na imię Pascualito. |
| 00:02:13 |
Tak, on zmarł w Hiszpanii. |
| 00:02:24 |
Pytałem, kto napisał 'Como Fue'. |
| 00:02:28 |
ale zmarł w Hiszpanii. |
| 00:02:30 |
Zawsze trzeba wiedzieć, kto to |
| 00:02:35 |
Na wypadek, gdyby tu byli |
| 00:02:39 |
Większość ludzi zmarła, |
| 00:02:43 |
zawsze więc sprawdzamy |
| 00:02:47 |
Mogą równie dobrze być choćby |
| 00:02:50 |
kto wie, może tu, może tam. |
| 00:02:53 |
Jest 1998 rok, musimy zrobić, |
| 00:02:56 |
Jest 1998 i mamy lbrahima. |
| 00:03:06 |
- Dziękuję, dziękuję... |
| 00:03:09 |
Jedyne, czego nie chcę, to |
| 00:03:12 |
Proszę! |
| 00:03:13 |
Ten Facet tam w górze i moja |
| 00:03:17 |
choć trochę czasu, żebym |
| 00:03:24 |
Gdyż może się zdarzyć, |
| 00:03:31 |
Póki krew krąży w moich żyłach, |
| 00:03:37 |
Bo w życiu najcudowniejsze są |
| 00:03:45 |
Jedna romantyczna noc... |
| 00:03:48 |
nie zna ceny. |
| 00:03:50 |
Nie zapomniałem jeszcze jak. |
| 00:03:53 |
Mam 90 lat i pięcioro dzieci. |
| 00:03:57 |
Poznałeś Salvadora... |
| 00:03:59 |
i Basilia. |
| 00:04:00 |
Salvador jest najmłodszy. |
| 00:04:03 |
Mam ich pięcioro. |
| 00:04:04 |
W tej chwili staram się |
| 00:04:11 |
Chcę mieć sześcioro. |
| 00:04:22 |
No to do zobaczenia. |
| 00:04:42 |
Przypadkiem któregoś |
| 00:04:46 |
zapukali do moich drzwi. |
| 00:04:49 |
To był Juan de Marcos. |
| 00:04:52 |
Pyta mnie: 'Co teraz robisz?' |
| 00:04:55 |
'Ja?' odpowiadam. |
| 00:04:59 |
Póżniej on mówi: |
| 00:05:02 |
- 'Po co? Co miałbym robić?' |
| 00:05:05 |
'Ja już nie chcę śpiewać,' |
| 00:05:08 |
'Potrzebuję cię. |
| 00:05:11 |
Więc pytam go: |
| 00:05:14 |
'Jutro?' |
| 00:05:16 |
- 'Nie, teraz,' powiada. |
| 00:05:18 |
- 'Chodż natychmiast,' mówi. |
| 00:05:21 |
Tak na mnie naciskał, |
| 00:05:25 |
i zetrzeć trochę pasty do butów. |
| 00:05:28 |
Przyszliśmy tutaj, do Egrem. |
| 00:05:31 |
Tu, w studiu Egram spotkałem |
| 00:05:37 |
Kiedy mnie przyjął był z nim |
| 00:05:44 |
Ruben siedział przy pianinie. |
| 00:05:47 |
Kiedy mnie zobaczył, |
| 00:05:54 |
utwór, który spopularyzowałem |
| 00:05:59 |
Nazywa się 'Candela', napisał go |
| 00:06:03 |
Więc dołączyłem... |
| 00:06:04 |
Mamy tańcząego szczura |
| 00:06:07 |
Mysz na bębnach rytm wybija |
| 00:06:11 |
Jest też kot |
| 00:06:13 |
'Dobry wieczór przyjacielu' |
| 00:06:17 |
'To idzie tak,' mówię mu. |
| 00:06:19 |
I zacząłem śpiewać ten utwór. |
| 00:06:21 |
Ry siedział w kabinie; |
| 00:06:28 |
Usłyszał mnie... |
| 00:06:30 |
i postanowił nagrać piosenkę. |
| 00:06:34 |
Pomyślałem, 'Dobra, nie ma |
| 00:06:38 |
Wtedy powróciłem do zawodu. |
| 00:06:41 |
Ogień! Ogień! |
| 00:06:44 |
Faustino Oramos i przyjaiele |
| 00:06:52 |
Margarita wezwij ich zaraz! |
| 00:06:58 |
Ogień! Ogień! |
| 00:08:08 |
Nazywam się Orlando Lopez, |
| 00:08:12 |
Chciałbym wam opowiedzieć, jak |
| 00:08:16 |
Zaczynałem, kiedy miałem 9 lat. |
| 00:08:19 |
Mając 1 1 , grałem z orkiestrą, |
| 00:08:23 |
Carolię Lopez, kolejną Cachao. |
| 00:08:26 |
Począwszy od mojego pradziadka, |
| 00:08:30 |
Miałem się nawet uczyć gry |
| 00:08:33 |
ale dziadek powiedział: |
| 00:08:37 |
No i tak zostało. |
| 00:08:39 |
Obawiałem się nieco kontrabasu, |
| 00:08:43 |
oswojenia się z instrumentem. |
| 00:08:47 |
Mój styl gry |
| 00:08:53 |
Ja tak bardzo lubię muzykę. |
| 00:08:55 |
Pracowałem też nad klasyką |
| 00:09:00 |
Czuję, sam nie wiem... |
| 00:09:06 |
Myślę, że muzyka jest jak gra. |
| 00:09:10 |
Występowałem z różnymi |
| 00:09:18 |
Grywałem z wieloma pianistami, |
| 00:09:22 |
Teraz okazuje się, |
| 00:09:26 |
Moim największym talentem |
| 00:09:30 |
No i pamięć wzrokowa. |
| 00:09:34 |
Jakiej bym nuty nie zagrał, |
| 00:12:32 |
Jestem Amadito Valdes... |
| 00:12:35 |
perkusista. |
| 00:12:37 |
Używam imienia mojego ojca, |
| 00:12:41 |
do wstąpienia na tę drogę. |
| 00:12:44 |
Kotły to bardzo ograniczony |
| 00:12:50 |
Tak więc ktoś, kto na nich gra, |
| 00:12:56 |
jak poruszyć wyobraźnię... |
| 00:12:59 |
używając instrumentu o takich |
| 00:13:05 |
Można powiedzieć, |
| 00:13:07 |
że to instrument o bardzo |
| 00:13:10 |
ale też taki, który niewątpliwie |
| 00:13:13 |
popularnej muzyce tanecznej. |
| 00:13:43 |
Nazywam się |
| 00:13:46 |
bardziej znany jako 'EI Guajiro' |
| 00:13:48 |
Zacząłem grać jako 18-latek, |
| 00:13:54 |
Gra z wszystkimi companeros |
| 00:13:58 |
Gdyby nie Buena Vista |
| 00:14:03 |
O nich wszystkich kaźdy już |
| 00:14:06 |
Ibrahima Ferrer, Rubena, |
| 00:14:09 |
Widok 90-letniego Compaya, który |
| 00:14:14 |
i Rubena, który tak świetnie |
| 00:14:17 |
Uwaźam, że w dużym stopniu |
| 00:14:21 |
nagrań, tej grupy ludzi. |
| 00:15:27 |
Jestem |
| 00:15:30 |
W muzycznym żargonie jestem |
| 00:15:39 |
Od dziecka, od 10 roku życia, |
| 00:15:45 |
Gram na tak zwanym laud |
| 00:15:50 |
Maurowie przywieżli go |
| 00:15:53 |
Tam przeszedł pierwszą |
| 00:15:56 |
W Hiszpanii robiono laud |
| 00:15:59 |
Jest nieco większy, |
| 00:16:02 |
Średniowieczni trubadurzy |
| 00:16:05 |
gdzie przeszedł kolejną |
| 00:16:08 |
Jej rezultatem jest |
| 00:16:11 |
Na takim właśnie gram. |
| 00:16:50 |
Sypialnia Tuli |
| 00:16:54 |
Tula zasnęła |
| 00:16:58 |
Wezwijcie tu szybko strażaków. |
| 00:17:03 |
Muszą ugasić pokój Tuli |
| 00:17:17 |
Wezwijie strażaków! |
| 00:17:20 |
Nieh się pośpieszą. |
| 00:17:23 |
Tula chyba już śpi |
| 00:17:35 |
Wezwijcie Compaya niech |
| 00:17:40 |
Pokój Tuli płonie. |
| 00:17:53 |
Patrzcie patrzcie patrzcie! |
| 00:17:59 |
Wezwijcie ich! |
| 00:18:12 |
Bo Tula usnęła zeszłej nocy |
| 00:18:17 |
Wezwijie tu szybko strażaków. |
| 00:18:35 |
Barbarito jest beztroski! |
| 00:18:39 |
To wariat! |
| 00:18:42 |
Trzeba go przypilnować. |
| 00:19:33 |
Ogień! |
| 00:19:35 |
Ogień! |
| 00:19:38 |
Sypialnia Tuli stoi |
| 00:20:21 |
Jestem Pio Leyva... |
| 00:20:23 |
kubański góral. |
| 00:20:28 |
Jestem Manuel Licea, Puntilla. |
| 00:20:37 |
To lekarstwo dla ciebie. |
| 00:20:40 |
Puste... |
| 00:20:44 |
i... domino! |
| 00:20:46 |
Nie rozumiesz, |
| 00:20:49 |
Mówię ci, ze mną nie wygrasz, |
| 00:20:53 |
bo w grze w domino |
| 00:20:57 |
W śpiewie możesz być lepszy, |
| 00:21:00 |
jestem niezastąpiony! |
| 00:21:02 |
Idziemy tam? |
| 00:21:04 |
Poczekajmy aź nas zawołają. |
| 00:21:06 |
Puntilla! Pio! |
| 00:21:09 |
Święta Panienko! Akurat, kiedy |
| 00:21:13 |
muszę iść do studia! |
| 00:21:14 |
- Dobra, masz trzy, a ja dwa. |
| 00:21:18 |
Zobaczmy jak idzie nagranie. |
| 00:21:20 |
Sprawdżmy, |
| 00:21:24 |
- Widzisz, nie wygrasz ze mną. |
| 00:21:27 |
- Dlaczego? |
| 00:21:32 |
Jestem zaszczycony, |
| 00:21:35 |
uczestniczyć w realizacji |
| 00:21:39 |
koordynując pracę wielkich |
| 00:21:42 |
które niestety zostały niemal |
| 00:21:46 |
Muzycy tacy jak pianista, |
| 00:21:51 |
za jednego z trzech |
| 00:21:56 |
Tacy jak lbrahim Ferrer, |
| 00:22:00 |
o którym zapomniano już |
| 00:22:06 |
Również inni, |
| 00:22:10 |
Compay Segundo, |
| 00:22:13 |
Przedsięwzięcie artystyczne |
| 00:22:17 |
będzie miało ogromny wpływ |
| 00:22:22 |
Przybywają tancerze Comay |
| 00:22:26 |
Na wszystkich ulicach ścisk. |
| 00:22:34 |
W porządku, mam to. |
| 00:22:55 |
Świetnie! Dobrze! |
| 00:23:14 |
Proszę o nagranie! |
| 00:23:20 |
Na ranczo Dona Ramona |
| 00:23:35 |
Pieczone prosie już gotowe |
| 00:23:42 |
Hucznie obchodzą |
| 00:23:50 |
Przybywają tancerze Comay |
| 00:24:47 |
Dla tego, czym się zajmuję, |
| 00:24:53 |
Postrzegana jako czysta muzyczna |
| 00:25:01 |
Bęben udu, wydający niski ton, |
| 00:25:10 |
Śmieją się i naśladują ten ton. |
| 00:25:14 |
Stałem się więc facetem |
| 00:25:18 |
To nie jest proste, bo w kaźdym |
| 00:25:22 |
gra się tyle muzyki perkusyjnej. |
| 00:25:28 |
Poza tym wyczuwam, co Ry'owi |
| 00:25:35 |
ku dziwacznej grupie, która |
| 00:25:41 |
Puntilla zapłonął chęcią |
| 00:25:46 |
Jakby wszyscy byli perkusistami, |
| 00:25:51 |
Ci, którzy mają lekką rękę, |
| 00:25:58 |
Nie ma lepszej nauki, niż |
| 00:26:04 |
Jest tak subtelna i spokojna, |
| 00:26:13 |
Pocałunki twe spadły deszczem |
| 00:26:19 |
By połączyć nas |
| 00:26:25 |
Jednak pomimo wszystko twoje |
| 00:26:33 |
Skończyły się wszystkie |
| 00:26:39 |
Nigdy już nie odżyją |
| 00:26:49 |
Dzień naszego ostatniego |
| 00:27:56 |
Jak to się wszystko zaczęło? |
| 00:28:01 |
Mój przyjaciel, Nick Gold z |
| 00:28:05 |
zadzwonił do mnie i zapytał czy |
| 00:28:09 |
Na nagrywanie albumu muzyki |
| 00:28:12 |
i kilkoma z Zachodniej Afryki. |
| 00:28:15 |
To był dobry pomysł, jekiego |
| 00:28:19 |
Byliśmy z żoną w Hawanie |
| 00:28:23 |
szukaliśmy muzyki 'son' z kasety, |
| 00:28:26 |
którą podarował nam |
| 00:28:29 |
Była na niej przepiękna muzyka |
| 00:28:33 |
Nigdy czegoś takiego |
| 00:28:35 |
więc wsiedliśmy na statek, |
| 00:28:39 |
szukaliśmy i rzeczywiście |
| 00:28:43 |
starych muzyków, ale wtedy nie |
| 00:28:47 |
jak postępować |
| 00:28:49 |
Od tamtej pory |
| 00:28:53 |
Kiedy ponownie przybyliśmy, |
| 00:28:57 |
i powiedzieli, że Afrykanie |
| 00:29:00 |
bo utknęli w Paryżu. |
| 00:29:03 |
Postanowiliśmy i tak nagrywać, |
| 00:29:07 |
Zaczęliśmy rozpytywać. |
| 00:29:09 |
Juan de Marcos nam pomógł i wkrótce |
| 00:29:14 |
Compaya Segundo, Eliadesa Ochoa, |
| 00:29:19 |
Pio, Puntillitę, Rubena, Cachao |
| 00:29:25 |
I Barbaritto Torresa, |
| 00:29:28 |
Okazuje się, że to jego przez |
| 00:29:31 |
która pierwsza mnie |
| 00:29:34 |
Byli to ludzie, których muzyki |
| 00:29:37 |
nie mając pojęcia |
| 00:29:39 |
Ruben Gonzales przez 10 lat |
| 00:29:42 |
Prawie w ogóle nie grywał. |
| 00:29:45 |
Powiedziano nam, że podobno cierpi |
| 00:29:48 |
To jest przykład jak dużo trzeba |
| 00:29:52 |
żeby odnależć tych ludzi żywych |
| 00:29:55 |
Choć byli w zapomnieniu, |
| 00:29:59 |
Niezmiernie hojnych |
| 00:30:02 |
oferujących swoją wiedzę |
| 00:30:05 |
To było |
| 00:30:07 |
To było coś, |
| 00:30:10 |
Że całe życie dążyłem |
| 00:30:13 |
Coś bardzo rzadkiego. |
| 00:30:15 |
Powtarzam Joachimowi, |
| 00:30:18 |
może zdarzyć się |
| 00:30:23 |
Wracając do Los Angeles |
| 00:30:26 |
byłoby ich zebrać wszystkich |
| 00:30:30 |
W tym czasie płyta stała się |
| 00:30:33 |
że wszyscy muzycy byli |
| 00:30:36 |
Jedynym miejscem, gdzie mogliśmy |
| 00:30:39 |
na dwa wieczory w kwietniu |
| 00:30:43 |
Kaźdy wie, że Carnegie Hall to |
| 00:30:47 |
Kubańczycy wciąż mnie pytali, |
| 00:30:50 |
do Nowego Jorku, |
| 00:30:52 |
Szczerze mówiąc nigdy nie |
| 00:30:55 |
ale dzięki wytężonej pracy wielu |
| 00:31:58 |
To był wspaniały wieczór. |
| 00:32:00 |
Byli zachwyceni, ja też. |
| 00:32:05 |
To był ostatni koncert |
| 00:33:07 |
Kiedykolwiek cię pytam |
| 00:33:13 |
Jedną masz na to odpowiedż: |
| 00:34:13 |
Widziałeś jaki to niesamowicie |
| 00:34:16 |
Cud. |
| 00:34:17 |
Ależ to ogromne. |
| 00:34:19 |
Niezwykłe. |
| 00:34:21 |
- A te aleje... |
| 00:34:24 |
...piękne. |
| 00:34:27 |
To jest naprawdę dobre. |
| 00:34:30 |
Bardzo piękne. |
| 00:34:39 |
Co? Dzwonisz na Kubę? |
| 00:34:42 |
Proszę o połączenie z Kubą. |
| 00:34:51 |
Działanie. |
| 00:34:52 |
Działanie! Działanie! |
| 00:34:56 |
Spójrz na rewolwer tego faceta. |
| 00:34:59 |
Kawał gnata! |
| 00:35:02 |
Ej, nie strzelać! |
| 00:35:04 |
Patrz, popatrz tam! |
| 00:35:06 |
Wszyscy wielcy tu są! |
| 00:35:09 |
Wszyscy wielcy. |
| 00:35:11 |
- Na pewno nie wiesz, kto... |
| 00:35:14 |
Laurel i Hardy. |
| 00:35:16 |
Jasne! Gruby i chudy. |
| 00:35:20 |
Popatrz tutaj! |
| 00:35:21 |
Jeden z najsławniejszych |
| 00:35:26 |
Który to? |
| 00:35:28 |
Kto był najlepszym trębaczem |
| 00:35:31 |
Ten, który grał pod gwiazdami. |
| 00:35:34 |
Facet, który zagrał najwyższy |
| 00:35:41 |
- Ten był niewidomy. Pamiętasz? |
| 00:35:44 |
Wielki pianista. |
| 00:35:46 |
- Patrz, kto jeszcze tu jest. |
| 00:35:49 |
- Jak się nazywa? |
| 00:35:54 |
Oni tu wszystko sprzedają. |
| 00:36:16 |
Kto to jest ten w środku? |
| 00:36:18 |
Który? |
| 00:36:20 |
Nie, ten tutaj. |
| 00:36:23 |
Ciekawe czy pamiętam jego twarz. |
| 00:36:26 |
Nie pamiętam... |
| 00:36:28 |
ale był jednym |
| 00:36:37 |
To jest życie... |
| 00:36:41 |
Stąd jest naprawdę przepiękny |
| 00:36:44 |
Wszystko widać. |
| 00:36:46 |
Mój samolot przyleciał dokładnie |
| 00:36:49 |
- Patrz, samolot tam startuje. |
| 00:36:52 |
Więc przyloty muszą się odbywać |
| 00:36:57 |
Lecą stamtąd tutaj, |
| 00:37:37 |
Gdzie jest Statua Wolności? |
| 00:37:40 |
Tam. |
| 00:37:42 |
Obok tamtych dwóch wież. |
| 00:37:45 |
Widziałeś ją, |
| 00:37:49 |
- Obok tamtej wieży? |
| 00:37:53 |
To nie może być Statua. |
| 00:37:55 |
Ona stoi osobno na wyspie. |
| 00:37:59 |
Na takiej jak tamta malutka, |
| 00:38:04 |
Wydaje mi się, |
| 00:38:09 |
Ma taki... taki... |
| 00:38:11 |
Ale nie da się jej stąd |
| 00:38:13 |
Trzeba by mieć lornetkę czy coś. |
| 00:38:16 |
-Tak, pewnie w tym tkwi problem. |
| 00:38:19 |
Pewnie trzeba by być bliżej. |
| 00:38:21 |
Przynajmniej wiemy, |
| 00:38:24 |
To wiemy. |
| 00:39:33 |
Przesuńmy się na słońce. |
| 00:39:35 |
Słońce? |
| 00:39:37 |
Chcesz słońca? |
| 00:39:41 |
Ruben, byłeś tu już kiedyś? |
| 00:39:42 |
- Tak. |
| 00:39:44 |
- Tak, wiele lat temu. |
| 00:39:47 |
Na górze? |
| 00:39:52 |
Spoglądaliśmy z niej w dół... |
| 00:39:55 |
Jak się tam znalazłeś? |
| 00:39:57 |
Z grupą ludzi, z turystami. |
| 00:39:59 |
Mówiłeś, |
| 00:40:01 |
Który to był rok? Miałem jakieś |
| 00:42:57 |
Chcę, żebyście wiedzieli, |
| 00:43:00 |
jestem w Nowym Jorku, |
| 00:43:05 |
Zawsze marzyłem... |
| 00:43:07 |
żeby zobaczyć to miasto. |
| 00:43:10 |
Nie jestem Amerykaninem, |
| 00:43:13 |
ale myślę, że wkrótce... |
| 00:43:15 |
nauczę się... |
| 00:43:17 |
kilku słów... |
| 00:43:19 |
żeby sobie radzić samemu. |
| 00:43:22 |
Ruben, przyznaję, że ci |
| 00:43:26 |
a ty co... |
| 00:43:34 |
Tak bym chciał zabrać tu żonę... |
| 00:43:36 |
i kilkoro moich dzieci, |
| 00:43:39 |
Żeby mogli zobaczyć piękno |
| 00:43:45 |
To jest bardzo piękne, |
| 00:43:48 |
Patrzcie, Radio City. |
| 00:43:51 |
Przynajmniej ja mogę to |
| 00:44:01 |
Czuję się taki szczęśliwy mogąc |
| 00:44:05 |
Nigdy bym nie pomyślał... |
| 00:44:30 |
To jest niezwykle piękne. |
| 00:44:32 |
Jestem pod urokiem |
| 00:44:35 |
Jakieś 2 lata temu postanowiłem |
| 00:44:41 |
Nie chciałem już śpiewać. |
| 00:44:44 |
Zbyt wiele musiałem znosić. |
| 00:44:49 |
Pomyślałem, 'Jestem zmęczony |
| 00:44:56 |
- Ogień ogień Mamo... |
| 00:44:58 |
Ogień ogień... |
| 00:45:00 |
Słuchajcie lbrahima |
| 00:45:02 |
Ogień mnie trawi. |
| 00:45:07 |
Ogień rozpala. |
| 00:45:12 |
Ten wieczór już się kończy |
| 00:45:16 |
Kobieta gdy się pochyla |
| 00:45:26 |
Mężczyzna patrzący na nią |
| 00:45:30 |
I chcę żeby tak właśnie było |
| 00:45:39 |
Od kolan w górę. |
| 00:45:44 |
Spójrz jaki ogień Mama |
| 00:45:49 |
I nie chcę już śpiewać. |
| 00:45:53 |
Chcę żyć. |
| 00:45:58 |
Spójrz ogień ogień Mama. |
| 00:46:03 |
Patrz to Hawana płonie |
| 00:46:07 |
Cóż widzę? |
| 00:46:10 |
Spójrz ogień ogień... |
| 00:46:12 |
Spójrz wszystko płonie. |
| 00:46:14 |
Więc bawmy się dziś wieczór... |
| 00:46:17 |
Ogień ogień. |
| 00:46:20 |
Ogromny ogień. |
| 00:46:39 |
Dziękuję. |
| 00:47:01 |
To wszystko |
| 00:47:03 |
mówię wam |
| 00:47:06 |
Wierzyłem w to 58 lat. |
| 00:47:10 |
Tak długo to mam. |
| 00:47:45 |
REWOLUCJA JEST WIECZNA |
| 00:48:31 |
WIERZYMY W MARZENIA |
| 00:53:23 |
Tłumaczenie i opracowanie : |
| 00:53:26 |
Adaptacja do wersji 2CD: Zeljko@w.pl |
