Creation
|
00:01:41 |
Μπαμπά; |
00:01:44 |
- Πες μου ιστορία! |
00:01:48 |
Δε ξέρω, για οτιδήποτε. |
00:01:51 |
Οτιδήποτε; |
00:01:54 |
Εντάξει λοιπόν. |
00:02:06 |
Στην Tierra del Fuego, |
00:02:11 |
...μία στείρα και άγονη χώρα, |
00:02:15 |
ζουν οι πιο βρώμικοι, |
00:02:20 |
πιο απολίτιστοι άνθρωποι, |
00:02:24 |
Ήταν σχεδόν γυμνοί, |
00:02:27 |
με μαλλιά μέχρι τους |
00:02:30 |
Δεν πλενόντουσαν ούτε |
00:02:37 |
Μία μέρα, ο Πλοίαρχος Φίτζροι, |
00:03:04 |
Ευχαριστώ. |
00:03:11 |
Δεν αργούμε, είναι η σειρά σου. |
00:03:15 |
Πολύ ωραία. Τελείως ακίνητη τώρα. |
00:03:19 |
Και προπαντός, μη χαμογελάς. |
00:03:24 |
Συγνώμη, κύριε; |
00:03:26 |
- Θα πονέσω; |
00:03:30 |
Είναι μόνο μια ακτίνα φωτός. |
00:03:38 |
Μπαμπά; |
00:03:39 |
Πώς το φως κάνει εικόνες; |
00:03:41 |
Παίρνουν μία πλάκα χαλκού |
00:03:45 |
και τα χημικά ενεργοποιούνται, |
00:03:48 |
από το φως που αντανακλάται |
00:03:51 |
και έτσι ο άργυρος, |
00:03:54 |
κολλάει στα σημεία που το φως |
00:03:59 |
- Ναι. |
00:04:01 |
- Συγνώμη. |
00:04:04 |
- Συνέχισε. Πήγε στην ακτή να τους συναντήσει. |
00:04:08 |
Έτσι, ο Πλοίαρχος πήγε στην ακτή |
00:04:12 |
Τώρα. |
00:04:14 |
Τους πρόσφερε τσεκούρια, υφάσματα, |
00:04:17 |
και πολύ όμορφα κουμπιά. |
00:04:18 |
Συνολική αξία, ίσως δύο σελίνια. |
00:04:21 |
Αυτό δικό σου. Εσύ πάρε |
00:04:24 |
Κοίτα πως.... κοίτα πως αστράφτει. |
00:04:31 |
Και για αντάλλαγμα; |
00:04:34 |
Λίγα παιδιά. |
00:04:38 |
Μου δώσεις, el nina. |
00:04:42 |
Για τους Φουέγους τα παιδιά |
00:04:46 |
έτσι σε λίγο, οι Φουέγοι είχαν |
00:04:49 |
και ο Πλοίαρχος τα τρία παιδιά. |
00:04:53 |
Τα ονόμασε "Βάρκα Μνημοσύνη"... |
00:04:56 |
..."Τζέμυ Κουμπί" και "Φουέγα Καλάθι". |
00:05:07 |
Έλα εδώ μικρέ βρωμοζήτουλα! |
00:05:19 |
Ο καλός πλοίαρχος τα έπλυνε |
00:05:23 |
και τα έμαθε να φέρονται |
00:06:02 |
Ο Μνημοσύνη Πλοίου πέθανε από |
00:06:06 |
έμαθαν τις προσευχές τους και |
00:06:10 |
που προσκλήθηκαν να συναντήσουν |
00:06:37 |
Όλοι συμφώνησαν ότι οι |
00:06:40 |
είχαν δαμάσει τις πιο άγριες καρδιές. |
00:06:43 |
Ο Βασιλιάς έδωσε στον Τζέμυ |
00:06:46 |
και η Βασίλισσα στην Φουέγα |
00:06:52 |
Δύο χρόνια μετά, ο Πλοίαρχος |
00:06:55 |
μαζί με έναν νεαρό ιεραπόστολο, |
00:07:00 |
θα έφερνε και τους άλλους |
00:07:04 |
Και τι νομίζεις πως έγινε; |
00:07:09 |
Δεν έπιασε. |
00:07:10 |
Σωστά. Φυσικά και όχι! |
00:07:16 |
- Κυνήγα τους βλάκα! Πιάσε τους. |
00:07:21 |
Φορέστε τα ρούχα σας! Ελάτε πίσω! |
00:07:25 |
Πλήρης και ολική αποτυχία. |
00:07:28 |
Μη! |
00:07:32 |
Δεν είπα ακίνητη; Θα πρέπει να το |
00:07:37 |
Λυπάμαι πολύ. Λάθος μου. |
00:08:23 |
Κύριε Ντάρβιν; |
00:08:26 |
Ελάτε κύριε Ντάρβιν αλλιώς |
00:08:42 |
Ο κύριος Ντ. έρχεται κυρία. Υποθέτω. |
00:08:47 |
- Ευχαριστώ κυρία Ντέιβις. |
00:08:50 |
- Τελευταία όλο άρρωστος είναι. |
00:08:55 |
- Ίσως κόλλησε κάτι απαίσιο στο Χότεντοτς. |
00:08:58 |
Η νταντά Μπρόντι είπε πως ο |
00:09:01 |
- Δεν είπε κάτι τέτοιο η Μπρόντι. |
00:09:04 |
- Καλησπέρα. |
00:09:08 |
Συγνώμη άργησα. |
00:09:14 |
Σουπ ντε ζουρ, κύριε |
00:09:16 |
Ευχαριστώ Πάρσλοου. |
00:09:24 |
Κύριε, ευλόγησε αυτή την |
00:09:28 |
- Στο ζητάμε εν ονόματί Σου. Αμήν. |
00:09:38 |
’κουσα πως αύριο έρχεται ο κ. Χούκερ. |
00:09:40 |
Ναι. Σωστά. |
00:09:45 |
Είπε γιατί; |
00:09:50 |
Δεν νομίζω πως είναι ώρα |
00:09:53 |
Ίσως ήταν πριν τον προσκαλέσεις. |
00:09:57 |
Πιθανόν, αλλά... Αυτοπροσκλήθηκε. |
00:10:06 |
Με συγχωρείτε. |
00:10:08 |
Πες στην κ. Ντείβις πως |
00:10:13 |
Το στομάχι μου δεν είναι |
00:10:22 |
- Πάμε για ψάρεμα; |
00:10:27 |
17 Οκτωβρίου 1858. |
00:10:30 |
Είχα άσχημη νύχτα. Το στομάχι |
00:10:34 |
Πρόσεξα ένα μικρό τρέμουλο |
00:10:37 |
Ίσως να αυξήσω το λάβδανο κατά 10%. |
00:10:41 |
Θα θυσιάσουμε τα περιστέρια, |
00:10:45 |
Μάλιστα κύριε. |
00:10:47 |
Η επιλεκτική αναπαραγωγή |
00:10:50 |
Φαίνονται ήδη αλλαγές |
00:10:53 |
Είμαι πεπεισμένος πως όλα αυτά |
00:10:58 |
κατάγονται από το κοινό πετροπερίστερο. |
00:11:02 |
Η φύση επιλέγει για την επιβίωση, |
00:11:11 |
Πρέπει να βελτιώσω την αποστέωση. |
00:11:18 |
Λίγες ώρες ακόμα κύριε. |
00:11:32 |
Κύριε Τζωρτζ! Κύριε Φράνκι! Κυρία |
00:11:39 |
- Κύριε; |
00:11:42 |
Κάτι άλλο κύριε; |
00:11:44 |
Όχι, όχι, συνέχισε. Θα |
00:11:48 |
αληθεύει ότι σε άφηνε μόνο αν |
00:11:52 |
Αληθεύει Τζωρτζ, αλλά μη |
00:11:56 |
- Τζόζεφ. |
00:12:00 |
- Συγνώμη που δεν ειδοποίησα εγκαίρως. |
00:12:05 |
- Γνωρίζετε τον Τόμας Χάξλει; |
00:12:08 |
- Επέμενε να έρθει. |
00:12:11 |
Έχω μία ερώτηση για τον αξιότιμο |
00:12:14 |
και δεν εμπιστεύομαι τον Χούκερ |
00:12:17 |
Μάλιστα. Παιδιά, πείτε του μπαμπά |
00:12:21 |
- Το ξέρει. |
00:12:24 |
Παρακαλώ, περάστε. |
00:12:25 |
Να παίξουμε την Επέλαση της |
00:12:28 |
Θα είστε εξαντλημένοι. |
00:12:30 |
Χούκερ! Καλέ μου φίλε! |
00:12:36 |
Έφοδος παιδιά. Εμπρός. |
00:13:00 |
Ξαναφτιάχνουμε την Λέσχη του Λιναίου. |
00:13:02 |
Η επιτροπή θα αποτελείται από εμένα, |
00:13:05 |
Τον Λάιελ, τον Χούκερ, και |
00:13:08 |
Τώρα που ο Χούκερ και εγώ |
00:13:11 |
μπορούμε να ξαναγίνουμε |
00:13:14 |
Να ξεφύγουμε από τους παπάδες |
00:13:17 |
- Μερικοί είναι φίλοι μου. |
00:13:21 |
Όχι. Δεν υπάρχει βιβλίο. |
00:13:22 |
Υπάρχουν αποσπάσματα, σε μη |
00:13:26 |
Διάβασα τα αποσπάσματα και βρήκα |
00:13:30 |
Ξεκάθαρη απόδειξη μεταλλάξεων |
00:13:33 |
από μία γαρίδα σε ένα όστρακο. |
00:13:37 |
Αυτό ακριβώς. Δεν μπορείς να είσαι |
00:13:41 |
- Κύριε Ντάρβιν; |
00:13:44 |
Ή κάνεις το βλάκα, ή δε |
00:13:49 |
Ό,τι ισχύει για τα αρθρόποδα ισχύει |
00:13:54 |
Ο Παντοδύναμος δε μπορεί να ισχυριστεί πως |
00:13:59 |
Σκοτώσατε τον Θεό κύριε. |
00:14:02 |
Σκοτώσατε τον Θεό. |
00:14:04 |
Ή για να το θέσουμε αλλιώς... |
00:14:07 |
Και ας πάει στο καλό ο |
00:14:10 |
- Τσαρλς; Τσαρλς; |
00:14:14 |
- Τόμας, σε παρακαλώ. |
00:14:17 |
Είναι η ώρα να γράψεις το βιβλίο σου. |
00:14:19 |
Να χτυπήσεις γρήγορα και αποφασιστικά. |
00:14:23 |
Κύριε, πραγματικά... |
00:14:25 |
Μιλάτε σα να είμαστε σε πόλεμο. |
00:14:27 |
Ναι. Η επιστήμη είναι σε πόλεμο με |
00:14:31 |
θα απαλλαγούμε από τους |
00:14:34 |
και τις απειλές τους για αιώνια τιμωρία. |
00:14:37 |
Όχι κύριε Χάξλει... |
00:14:39 |
Ζούμε σε μία κοινωνία που την ενώνει η εκκλησία. |
00:14:46 |
Ένα κακοφτιαγμένο καράβι, |
00:14:51 |
Επιπλέει. Και τι ζητάς; |
00:14:53 |
Να ναυπηγήσουμε από την αρχή, |
00:14:57 |
το καράβι στο οποίο είμαστε μέσα; |
00:14:59 |
Έλα τώρα Τσάρλς! ’λλαξαν οι νόμοι |
00:15:06 |
Ο πίθηκος Τζένη, ήταν χωρίς προσωπικότητα; |
00:15:11 |
Η συμπεριφορά μας, όπως και η μορφή μας, |
00:15:15 |
Δικά σας λόγια κύριε! |
00:15:17 |
Έτσι, με τον καιρό, χάνουμε ό,τι |
00:15:24 |
Την σκωληκοειδή απόφυση, τις αντρικές |
00:15:28 |
Την πίστη μας στον μη |
00:15:39 |
Κύριε Χούκερ; |
00:15:44 |
Σε εκλιπαρώ, μη τον πιέζετε. |
00:15:49 |
Κανείς δε μπορεί να το πιέσει. |
00:15:53 |
- Σαν όστρακο και αυτός. |
00:15:56 |
Και αν τον ξεκολλήσεις από |
00:15:59 |
Έλα Χούκερ, θα σκοτεινιάσει σε λίγο. |
00:16:15 |
- Λοιπόν τι σου είπε; |
00:16:19 |
Είπε ότι τον σκοτώνει. |
00:16:24 |
Ναι. Τρομερά αργός θάνατος αν |
00:16:30 |
Αν αργήσει και άλλο θα έχουμε πεθάνει |
00:16:33 |
Ναι, από τότε που πέθανε η κόρη του, |
00:16:35 |
πρέπει να το παραδεχτούμε... |
00:17:39 |
Πότε θα τελειώσεις με |
00:17:43 |
Κυνηγάω αυτά τα μικρά οστρακόδερμα |
00:17:47 |
σε όλες τις μορφές που είχαν |
00:17:52 |
Οκτώ χρόνια δεν είναι και πολύ |
00:17:56 |
Τι σημαίνει "χρονοτριβώ"; |
00:18:01 |
Νομίζω πως το ξέρεις |
00:18:05 |
Σημαίνει να αναβάλεις τα |
00:18:08 |
Αυτό είπε ο κύριος Χούκερ |
00:18:11 |
Το είπε; |
00:18:14 |
Το κάνεις για τη Μαμά; |
00:18:19 |
Και για τα δύο. |
00:18:24 |
- Ίσως θα έπρεπε να το κάψω. |
00:18:29 |
Μη λες βλακείες! Δεν είσαι μέσα. |
00:18:31 |
- Τι εννοείς; |
00:18:36 |
- Α, αυτό. |
00:18:43 |
Ναι, σωστά. |
00:18:45 |
Κοίτα το δάχτυλό μου. |
00:18:49 |
Είσαι τόσο δυνατή. Τόσο δυνατή. |
00:18:59 |
Εδώ, ’ννυ. |
00:19:19 |
Δε νομίζω πως θα την |
00:19:21 |
Μάλλον έχεις δίκιο. |
00:19:25 |
Ποια είναι αυτή; |
00:19:28 |
Ποια είναι αυτή; Εσύ; |
00:19:36 |
Μωρό μου συγνώμη. |
00:19:40 |
Τι κακό μπαμπά που έχεις. |
00:19:44 |
Καρδούλα μου! |
00:19:46 |
Τι κακό μπαμπά που έχεις. |
00:19:50 |
Τι κακό... |
00:19:51 |
Τι κακό μπαμπά που έχεις. |
00:19:54 |
Συγνώμη, συγνώμη. |
00:19:58 |
"Έξι βδομάδες: γελάει." |
00:20:01 |
"Προσπαθεί να βυζάξει. |
00:20:04 |
"Αντιλαμβάνεται στο στήθος στις 3-4 ίντσες." |
00:20:07 |
Να προσθέσω πως της αρέσει η μουσική. |
00:20:09 |
Ελπίζω να μην σκοπεύεις να |
00:20:12 |
σαν δείγματα του γένους "Πίθηκος", |
00:20:14 |
για τα πειράματά σου. |
00:20:17 |
Όλα τα παιδιά μας; Θες και άλλα; |
00:20:22 |
Συγνώμη, το υπέθεσα. |
00:20:24 |
Αν δε δες δε θα κάνουμε άλλα παιδιά. |
00:20:28 |
Αγάπη μου, σκοπεύω να φτιάξω |
00:20:34 |
Δες. Αυτό λέγεται Βαλς. |
00:20:44 |
Προσεκτικά! Μη πάτε πολύ μακριά. |
00:20:47 |
- Κάνε κάτι χρήσιμο Χούκερ. |
00:20:51 |
Μη φοβάσαι Μπρόντι, τα βλέπω. Παιδιά! |
00:20:56 |
Ποιος από εσάς τους τέσσερις, |
00:20:59 |
θα μάθει πρώτος πως |
00:21:03 |
Εγώ! Εγώ! |
00:21:04 |
"Λίγο πιο μακριά, ο προπορευόμενος |
00:21:08 |
σαν ένα λαγωνικό, |
00:21:10 |
και έκανε σήμα στην ομάδα του να σταματήσουν ξανά." |
00:21:14 |
"Έπεσε μπρούμυτα, τυλιγμένος |
00:21:18 |
- Κοίτα τι βρήκα μαμά. |
00:21:21 |
- Τι να το ταΐσω; |
00:21:26 |
Μοιάζει με φύλο. "Necrophorus |
00:21:31 |
- Υπέροχο δείγμα. |
00:21:36 |
Τρώει ψοφίμια και έντομα. |
00:21:39 |
Αγόρια! Θέλουμε ψοφίμια και έντομα! |
00:21:42 |
Κοίτα ένα σκουλήκι. |
00:21:45 |
- Μία ψαλίδα! Λιώστην! |
00:21:49 |
Το ξέρω αυτό το ύφος. |
00:21:51 |
Ονειρεύεται τις μέρες τις δόξας |
00:21:56 |
Ελεύθερος να γυρίζει τον κόσμο. |
00:21:59 |
Θυμόμουνα που οι τροπικές θάλασσες |
00:22:04 |
ήταν γεμάτες μικροσκοπικά ζωύφια |
00:22:05 |
που έμοιαζαν να περικυκλώνουν το |
00:22:09 |
και να αφήνουν ένα φωτεινό μονοπάτι μέσα στη νύχτα. |
00:22:33 |
Σπαζοκεφαλιά. |
00:22:37 |
Χωρίς σκοπό; Φώτιζαν |
00:22:42 |
Σωστά. Όπως το λες. |
00:22:45 |
Τζον, έχεις διαβάσει τα έργα |
00:22:49 |
- Παντρεύτηκε την πρώτη του ξάδελφη. |
00:22:53 |
- Ναι, αλλά δεν υπονοούσα ότι... |
00:22:58 |
Τέλος πάντων, ο Τόμας Μάλθους |
00:23:02 |
ας πούμε, κάθε πέστροφα, |
00:23:05 |
και ούτω καθεξής διαμέσου |
00:23:08 |
οι πέστροφες θα μας έφταναν |
00:23:12 |
Τι θα έλεγες για αυτό; |
00:23:14 |
Θα έλεγα πως τα περισσότερα αυγά |
00:23:18 |
ώστε ο αριθμός τους να μένει σταθερός. |
00:23:23 |
Δε σου φαίνεται σαν ένα σπάταλο σχέδιο, |
00:23:25 |
με τόσες μυριάδες πλάσματα να |
00:23:29 |
- Προσφέρουν τροφή σε άλλα. |
00:23:32 |
Χιλιάδες πεθαίνουν ώστε |
00:23:35 |
Δεν υπάρχει έλλειμμα στην |
00:23:39 |
Τσαρλς, δεν είναι δουλειά μου να |
00:23:43 |
αλλά μου φαίνεται πως η |
00:23:49 |
Υπάρχει και άλλη άποψη. |
00:23:54 |
Θύμισέ μου που το διάβασα. |
00:23:59 |
- Πού καλό. |
00:24:03 |
Παρακαλώ. |
00:24:06 |
"Σύντομα επέστρεψε, |
00:24:08 |
και έδιωξε τους ακολούθους |
00:24:11 |
καθιστώντας σαφές στον Γουέβερλι να |
00:25:51 |
"'Τώρα', σκέφτηκε ο Κρίστιαν, 'τι πρέπει να κάνω;'" |
00:25:56 |
"Και κάθε τόσο έβγαιναν τόσες φλόγες και καπνοί |
00:26:01 |
με σπίθες και θορύβους που |
00:26:06 |
και πήρε ένα άλλο όπλο |
00:26:12 |
Να σταματήσουμε εδώ. |
00:26:16 |
Ο μπαμπάς δε θα έρθει να μας |
00:26:18 |
Είναι λίγο άρρωστος από |
00:26:22 |
Αυτό το είπες χτες. |
00:26:26 |
Νομίζω έπαψε να μας αγαπά |
00:26:30 |
Όχι, Έτι. |
00:26:32 |
Απλά είναι λιγάκι κουρασμένος |
00:26:46 |
Καληνύχτα, αγάπη μου. |
00:27:18 |
- Τι κάνεις ’ννυ; |
00:27:25 |
Ναι, αλλά πρέπει να σκεφτώ. |
00:27:29 |
Τι φοβάσαι τόσο; |
00:27:35 |
- Είναι απλά μία θεωρία. |
00:27:40 |
Αλλάζει τα πάντα. |
00:27:44 |
Σκέψου ότι όλος ο κόσμος |
00:27:47 |
στο Θεό και το σχέδιό Του για εμάς. |
00:27:51 |
Ότι τίποτα δεν έχει σημασία. |
00:27:54 |
Ούτε η πίστη, ούτε η τιμή. |
00:27:58 |
Μόνο η ωμή επιβίωση. |
00:28:04 |
Πλην των άλλων, θα ράγιζε |
00:28:08 |
Οι καρδιές δε ραγίζουν, χαζούλη. |
00:28:17 |
Αναπνοή Μπαμπά. Εκπνοή. |
00:28:24 |
- Πες μου ιστορία! |
00:28:28 |
Για τη Τζένη. |
00:28:32 |
- Είναι αργά, δεν έχω χρόνο. |
00:28:37 |
- Γιατί τη Τζένη; Είναι θλιβερό. |
00:28:46 |
Μία φορά και ένα καιρό, |
00:28:48 |
υπήρχε μία οικογένεια |
00:28:51 |
ζούσε στις απάτητες ζούγκλες του Βόρνεο. |
00:29:03 |
Η μεγαλύτερη κόρη τους ήταν ο |
00:29:08 |
και ο πιο έμπιστος ουραγκοτάγκος. |
00:29:15 |
Αλλά ήταν επίσης ο πιο... |
00:29:17 |
Ευφυής. |
00:29:19 |
Θα έλεγα: περίεργος. |
00:29:24 |
Σου είπα ότι δεν ήταν πάντα |
00:29:28 |
το πιο υπάκουο πλάσμα; |
00:30:23 |
Όταν συνειδητοποίησε τον |
00:30:34 |
Την έβαλαν σε ένα σάκο και |
00:30:36 |
Για μεγάλη απελπισία των |
00:30:38 |
Συγνώμη. Για μεγάλη απελπισία των |
00:30:44 |
την έκλεισαν σε ένα κλουβί και πήγαν να την πουλήσουν. |
00:30:50 |
Την πούλησαν σε έναν έμπορο |
00:30:54 |
που την έβαλε σε ένα μεγαλύτερο |
00:30:57 |
στον ζωολογικό κήπου του |
00:31:06 |
Ήταν ο πρώτος ουραγκουτάγκος |
00:31:12 |
Όλοι κοίταζαν την Τζένη και αυτή |
00:31:16 |
και θαύμαζε αυτά τα περίεργα πλάσματα. |
00:31:22 |
Οι υπεύθυνοι του κήπου,... την έπλυναν... |
00:31:28 |
...και την έκαναν ευπαρουσίαστη στην κοινωνία. |
00:31:36 |
Τότε την συνάντησα πρώτη φορά. |
00:32:07 |
Τι είναι αυτό Τζένη; |
00:33:16 |
Έλα τώρα! |
00:33:38 |
Μπράβο! |
00:33:41 |
Όταν ήρθε η ώρα να την αποχαιρετίσω, |
00:33:45 |
σκυθρώπιασε και δε μου έδινε το χέρι. |
00:33:49 |
Τελικά, το έκανε, αλλά μόνο αφού της υποσχέθηκα. |
00:33:53 |
Κάτι που δε κράτησα: |
00:33:57 |
πολύ σύντομα. |
00:34:01 |
Έλα. Πες μου που αρρωσταίνει και πεθαίνει. |
00:34:06 |
- Γιατί θες να το ακούσεις αυτό; |
00:34:46 |
Ο Χάξλει πιστεύει ότι πρέπει να |
00:34:51 |
Λέει πως είναι θέμα ηθικού |
00:34:54 |
μάλλον έλλειψη του. |
00:34:58 |
Του είπες για την υγεία σου; |
00:35:00 |
Θεωρεί πως αρρωσταίνω μόνος |
00:35:05 |
και... ότι πρέπει να "σπάσω το απόστημα". |
00:35:09 |
Δόξα το Θεό που δεν είναι πια χειρούργος. |
00:35:14 |
Συμπεραίνω πως έχει δίκιο. |
00:35:18 |
Κατευθείαν στην καρδιά. |
00:35:24 |
Θα τελειώσει σε μερικούς μήνες. |
00:35:28 |
Δε με απασχολούν οι μήνες... |
00:35:32 |
...τα χρόνια ή οι δεκαετίες, Τσαρλς. |
00:35:39 |
Στα αλήθεια αδιαφορείς... |
00:35:42 |
...τόσο για την αθάνατη ψυχή σου; |
00:35:45 |
Τσαρλς... δε σε νοιάζει |
00:35:49 |
που μπορεί να μη μπεις στον παράδεισο |
00:35:52 |
και να χωριστούμε για μία αιωνιότητα; |
00:35:55 |
Φυσικά και νοιάζομαι. Φυσικά. |
00:36:00 |
Τι νομίζεις πως με κρατάει αδρανή τόσα χρόνια; |
00:36:04 |
Έχω ευνουχιστεί. |
00:36:08 |
Είμαι επιστήμονας, και δε τολμάω να μελετήσω |
00:36:11 |
φοβούμενος να μην δω αυτό που |
00:36:19 |
Δε νομίζεις πως αυτό είναι αρκετό βάσανο; |
00:36:21 |
Νομίζω πως πολεμάς το Θεό, Τσάρλς. |
00:36:26 |
Και οι δύο ξέρουμε πως δε μπορείς να νικήσεις. |
00:36:48 |
- Δώσε μου την μπάλα! |
00:36:50 |
- Να σε πάρει! |
00:36:53 |
Έτι! |
00:37:00 |
Έτι, Έτι, Έτι! |
00:37:26 |
- Δε παντρεύτηκες ποτέ Μπρόντι; |
00:37:31 |
Πήγε στην Αυστραλία. |
00:37:35 |
Δε θα παντρευτώ ποτέ. |
00:37:38 |
Ξέρω πως σου κάνουν παιδιά οι άντρες. |
00:37:41 |
Ειλικρινά ελπίζω πως όχι, ’ννυ Ντάρβιν! |
00:37:47 |
Σταθείτε όλοι πίσω και κοιτάτε το βράχο. |
00:37:49 |
Αν τον κοιτάξετε, πραγματικά, |
00:37:53 |
Βλέπετε αυτά τα γκρίζα, |
00:37:57 |
Έφτασαν εδώ από ήρεμα, σιγανά ποτάμια, |
00:38:01 |
ενώ αυτές οι έντονες επικαθίσεις αμμόλιθου, |
00:38:04 |
μιλάνε για μεγάλες καταιγίδες, |
00:38:06 |
που συνέβησαν πριν εκατομμύρια χρόνια |
00:38:10 |
όταν η θεία Σάρα ήταν παιδάκι |
00:38:12 |
και το χωριό Ντάουν ήταν ένας |
00:38:16 |
- Τι είναι δεινόσαυρος; |
00:38:19 |
- Τους εφηύρε ο Καθ. Όουεν. |
00:38:22 |
- Δεν ήταν αληθινοί! |
00:38:25 |
Φόρεσε κάτι! Έγινες μπλε. |
00:38:27 |
Κοίτα τι βρήκα! Αγκαθωτός αστερίας! |
00:38:33 |
"Μαρθαστερίας Γκασιάλις", κοίτα! |
00:38:35 |
"Γκλασιάλις". |
00:38:44 |
Είμαι Φουέγα! |
00:38:54 |
Φτιάχνω κρέμα! |
00:39:04 |
Αλήθεια, μου το είπε! |
00:39:06 |
Δεν είναι δίκαιο για τα άλλα |
00:39:11 |
να έχει τέτοιες ιδέες στο κεφάλι. |
00:39:13 |
- Μα το είπε ο μπαμπάς! |
00:39:16 |
Αλήθεια, μου το είπε! |
00:39:18 |
Αντίο, ’ννυ. |
00:39:20 |
Τι συνέβη; |
00:39:22 |
Τίποτα. |
00:39:24 |
Τα γόνατά σου. Τι συνέβη |
00:39:27 |
Ο αιδεσιμότατος Ίνες αναγκάστηκε |
00:39:30 |
Τι έπαθαν τα γόνατά της; |
00:39:31 |
Ο αιδεσιμότατος με έβαλε στη |
00:39:39 |
- Γιατί; |
00:39:42 |
και είπε πως δεν υπήρχαν. |
00:39:45 |
- Που είναι το παλτό μου; |
00:39:49 |
Που είναι το παλτό μου; |
00:39:52 |
Της είπε να γονατίσει μέχρι |
00:39:54 |
τα σημάδια οφείλονται |
00:39:57 |
- Του εναντιώθηκε επανειλημμένα. |
00:40:02 |
Πως τολμάς να βασανίζεις τα παιδιά |
00:40:05 |
- Κατά την άποψή του δεν είναι η αλήθεια. |
00:40:13 |
Τα παιδιά μας πρέπει να είναι |
00:40:16 |
Τα διδάσκει να αρνούνται τις |
00:40:20 |
Όχι περισσότερο από όσο |
00:40:22 |
Είναι ο τρόπος των πατεράδων |
00:40:25 |
Σε αυτό πιστεύει το χωριό ή |
00:40:28 |
Τσαρλς, ο αιδεσιμότατος Ίνες, |
00:40:32 |
Σε παρακαλώ μη του εναντιωθείς. |
00:40:40 |
Σε εκλιπαρώ. |
00:40:49 |
Για σένα. |
00:40:52 |
Όχι για αυτόν. |
00:41:01 |
Όλα τα λαμπερά και όμορφα |
00:41:07 |
Όλα τα σοφά και θαυμαστά |
00:41:10 |
Τα έκανε όλα ο Κύριος |
00:41:17 |
Ας προσευχηθούμε. |
00:41:28 |
Κύριε... ξέρουμε πως ο κόσμος |
00:41:35 |
...μέχρι το μικρότερο πλάσμα |
00:41:39 |
ώστε ούτε ένα σπουργίτι να |
00:41:47 |
Δίδαξέ μας πως όλες οι ατυχίες, |
00:41:53 |
οι δοκιμασίες και η θλίψη για |
00:41:58 |
...είναι για το καλό μας... |
00:42:02 |
...όχι τα καπρίτσια ενός αδιάφορου |
00:42:07 |
...αλλά οι πράξεις ενός σοφού... |
00:42:15 |
Δίδαξέ μας στο όνομα Σου, Κύριε. |
00:42:25 |
Το σημερινό μάθημα είναι |
00:42:29 |
- Κεφάλαιο 1, στίχοι 26-30. |
00:42:33 |
- Συγνώμη, λυπάμαι πολύ. |
00:42:37 |
"Ας φτιάξουμε τους ανθρώπους |
00:42:42 |
"και ας έχουν κυριαρχία στα |
00:42:46 |
και στα πτηνά του αέρα και σε |
00:42:50 |
και σε κάθε σερνόμενο πλάσμα |
00:43:01 |
Αγαπητή Έμμα, χτες το βράδυ είπες |
00:43:06 |
αλλά δεν είναι τόσο δραματικός, |
00:43:10 |
μόνο μία πάλη με τον εαυτό μου |
00:43:16 |
Η απώλεια της πίστης είναι αργή |
00:43:19 |
σαν την δημιουργία των ηπείρων. |
00:44:58 |
- Τι κοιτάμε; |
00:45:12 |
Μείνε ακίνητος. |
00:45:32 |
Σταμάτα το. |
00:45:33 |
Γρήγορα, μπαμπά, σταμάτα το. |
00:45:36 |
- Γρήγορα! |
00:45:39 |
- Μπαμπά, σταμάτα το. |
00:45:42 |
Αγαπημένη μου κοπέλα. |
00:45:44 |
- Αγαπημένη μου γλυκιά κοπέλα. |
00:45:49 |
- Δεν είναι δίκαιο. |
00:45:53 |
- ...όχι δίκαιο |
00:45:56 |
Έτι, έτσι πρέπει να είναι. |
00:46:00 |
Η αλεπού θα φάει το κουνέλι, αλλιώς |
00:46:07 |
Είναι η ισορροπία των πραγμάτων. |
00:46:12 |
Έλα παπάκι. Χαμογέλασε. |
00:46:33 |
Αγαπητέ μου Χούκερ, το αποφάσισα. |
00:46:39 |
το χρωστάω στα παιδιά μου |
00:46:41 |
να έχω το κουράγιό των πεποιθήσεων μου. |
00:46:44 |
Ο τίτλος θα είναι |
00:46:49 |
και θα προσπαθήσω να |
00:46:53 |
αν και αναμφίβολά Αυτός |
00:47:00 |
Τίποτα δεν είναι πιο εύκολο από |
00:47:03 |
του παγκόσμιου αγώνα για την επιβίωση, |
00:47:06 |
ή πιο δύσκολο από το |
00:47:11 |
Θα αφιερώσω το πρώτο κεφάλαιο, στην Διαφοροποίηση υπό Κατοικιδιοποίηση, |
00:47:15 |
όπου θα δούμε πόσο μεγάλη |
00:47:20 |
στη συσσώρευση μικρών μεταβολών. |
00:47:22 |
Μετά θα δείξω πως η φυσική επιλογή |
00:47:28 |
...των λιγότερο βελτιωμένων μορφών ζωής. |
00:47:52 |
- Τσάρλς; |
00:47:58 |
Τι φτιάχνει ο Λίουις; |
00:48:00 |
'Έναν υδάτινο πύργο, σαν |
00:48:06 |
Το γράψιμο δε πάει καλά, έτσι είπα |
00:48:12 |
Είσαι ακόμα θυμωμένη μαζί μου. |
00:48:15 |
Το καταλαβαίνω από το παίξιμό σου. |
00:48:20 |
Όχι θυμωμένη. Λυπημένη. |
00:49:18 |
Τράβα. |
00:49:22 |
Η φύση μπορεί να συγκριθεί |
00:49:27 |
με 10000 πυκνά τοποθετημένες |
00:49:30 |
που υποχωρούν προς τα μέσα |
00:49:33 |
Μερικές φορές χτυπιέται η μία και |
00:49:36 |
Το μυαλό δε μπορεί να συλλάβει |
00:49:40 |
εκατό εκατομμύρια χρόνια. |
00:49:42 |
Δε μπορεί να αντιληφθεί το αποτέλεσμα |
00:49:46 |
Ξεχνάμε πόσο εύκολα οι |
00:49:51 |
καταστρέφονται από πουλιά και αρπακτικά. |
00:49:54 |
Έτσι, μετά από δεκάδες χιλιάδες γενεές, |
00:49:58 |
οι μικρές παραλλαγές συσσωρεύονται. |
00:50:00 |
Αλλάζει η λειτουργία οργάνων. |
00:50:03 |
Τα θηλυκά όργανα αναπαραγωγής |
00:50:07 |
’κρα γίνονται όργανα αφής |
00:50:12 |
Αυτό που κάποτε κολυμπούσε ελεύθερα |
00:50:15 |
καταλήγει κολλημένο σε βράχο, |
00:50:21 |
Μπαμπά! |
00:51:08 |
Γιατί υποτίθεται σου κάνει |
00:51:10 |
Γιατί διώχνει τα δηλητήρια στο αίμα σου. |
00:51:15 |
- Νόμιζα πως δε πιστεύεις στην αμαρτία. |
00:51:20 |
Τουλάχιστον, όχι όπως την αντιλαμβάνεται |
00:51:24 |
Τότε γιατί φοβάσαι μη |
00:51:27 |
- Δε φοβάμαι. |
00:51:29 |
- Νομίζεις πως σου αξίζει. |
00:51:31 |
Φυσικά όχι. Γιατί το νομίζεις αυτό; |
00:51:35 |
Νομίζεις πως δεν έπρεπε να με κάνεις. |
00:51:42 |
Για όνομα του Θεού, κορίτσι μου. |
00:51:44 |
Δε θα ακούσω άλλο αυτές τις ανοησίες. |
00:51:47 |
Είσαι απάνθρωπη. Απλά είσαι απάνθρωπη. |
00:51:53 |
Για αυτό δε μιλάς πια στη μαμά. |
00:51:55 |
Αρκετά. Της μιλάω. Φυσικά της μιλάω. |
00:51:58 |
Όχι για τα σημαντικά πράγματα. |
00:52:01 |
- Γιατί όλα να έχουν σχέση με σένα; |
00:52:05 |
- Γιατί; |
00:52:11 |
Φύγε από εδώ. |
00:52:15 |
Φύγε από εδώ. Φύγε από εδώ. |
00:52:19 |
Είπες πως η ειλικρίνεια είναι το |
00:52:22 |
Αν δεν είσαι ειλικρινής, δε |
00:52:26 |
Φύγε! Σε παρακαλώ φύγε! Φύγε! |
00:52:42 |
Είσαι άρρωστος εδώ και μήνες. |
00:52:44 |
Θα είμαι εντάξει. |
00:52:48 |
- Θα μιλήσεις στον Τζον Ίνες; |
00:52:51 |
- Για ό,τι σε βασανίζει. |
00:52:55 |
- Είναι γιατρός; Είναι; |
00:53:03 |
Μίλα του σαν φίλος. |
00:53:10 |
Νομίζω θα βοηθήσει. |
00:53:46 |
- Κύριε Ντάρβιν; Συγνώμη. |
00:53:51 |
Να περάσω λίγο. |
00:53:53 |
Εξηγούσα στον κ. Γκούντμαν για το |
00:53:57 |
Ωραία, έξοχα. |
00:53:59 |
Ο κ. Γκούντμαν είναι ο πιο εξέχων ειδικός |
00:54:03 |
Μπορεί να φτιάξει ό,τι ράμφος |
00:54:08 |
- Ποιο είναι το μυστικό σου; |
00:54:12 |
Αδερφό με αδερφή, ξάδελφο με ξάδελφη. |
00:54:14 |
Ο γρηγορότερος τρόπος να τα αλλάξεις. |
00:54:16 |
Φυσικά γίνονται πιο ασθενικά, |
00:54:21 |
σίγουρα μπορεί να χάσει |
00:54:27 |
Ήρεμα τώρα, νεαρή. |
00:54:30 |
Ξάπλωσε. |
00:54:33 |
Κρατήστε την ζεστά. |
00:54:34 |
- Ευχαριστώ γιατρέ. |
00:54:37 |
Αντίο. |
00:54:43 |
Δυστυχώς, αν τα αφήνουμε |
00:54:46 |
υπάρχουν συνέπειες, έτσι δεν είναι, |
00:54:50 |
- Λοιπόν, διπλασιάστε το καλομέλ... |
00:54:54 |
- Γιατί όχι; |
00:54:56 |
- Δε βλέπεις ότι... |
00:54:59 |
- Το δίνω συχνά σε παιδιά. |
00:55:02 |
- Αν αιμορραγεί... |
00:55:08 |
- Θα γράψω ξανά στον Δρ. Γκάλι. |
00:55:11 |
Βρήκα τις μεθόδους του αποτελεσματικές. |
00:55:14 |
- Παρόλο που αψηφούν τη λογική; |
00:55:18 |
Προφανώς όχι. |
00:55:20 |
- Φεύγω. Καλημέρα, Κυρία. |
00:55:28 |
Πρέπει να την πάω στο Μάλβερν, |
00:55:31 |
Είναι καλύτερα εδώ. |
00:55:33 |
Χρειάζεται την οικογένειά της. |
00:55:37 |
Θα γίνει καλά. |
00:55:41 |
Μία βδομάδα ακόμα. |
00:55:45 |
Μία βδομάδα ακόμα. Εντάξει; |
00:55:49 |
Ευχαριστώ. |
00:56:35 |
Μπαμπά! |
00:58:00 |
Ταχυδρομείο, κύριε. |
00:58:02 |
Από τα νησιά Σπάις. |
00:58:39 |
Τσάρλς. |
00:58:43 |
Τσαρλς παλιόφιλε. Να κάτσω μαζί σου; |
00:58:48 |
Ναι. Ναι, φυσικά. |
00:58:57 |
Η κ. Ντάρβιν μου είπε για |
00:59:01 |
Όχι, όχι, πια. Ευτυχώς. |
00:59:04 |
Εννοείς το τελείωσες; |
00:59:06 |
Αυτό με τελείωσε. |
00:59:09 |
Κάποιος κύριος ’λφρεντ Ράσελ Γουάλας, |
00:59:13 |
έφτασε στο ίδιο συμπέρασμα. |
00:59:17 |
Το εξέφρασε σε... |
00:59:20 |
είκοσι σελίδες. |
00:59:23 |
Αυτό θα πει σύνοψη. |
00:59:27 |
Είχα ήδη γράψει 250 και έφτασα σε αδιέξοδο, |
00:59:30 |
έτσι αν και χαράμισα 20 χρόνια για αυτό, |
00:59:40 |
Για δες. |
00:59:45 |
Κοίτα... |
00:59:47 |
...ο Κύριος κινείται με μυστήριο τρόπο. |
00:59:53 |
Ναί, έτσι κάνει. |
00:59:58 |
Ξέρεις, τις προάλλες τόνιζα, |
01:00:00 |
πως η ευλογημένη Του γενναιοδωρία μας έδωσε |
01:00:04 |
όχι ένα αλλά 900 είδη |
01:00:08 |
το καθένα με το δικό του τρόπο |
01:00:12 |
και να χώνεται στην ροή του αίματος. |
01:00:15 |
Και για την αγάπη που Αυτός |
01:00:19 |
δημιουργώντας μία σφήκα που γεννάει |
01:00:24 |
Έχω πει πολλές φορές, δεν πρέπει να |
01:00:28 |
Όχι, αυτό ας το κάνει ο κ. Γουάλλας. |
01:00:32 |
Να τον συμβουλεύσω να |
01:00:36 |
Με τις απόψεις που έχει, |
01:00:38 |
μπορεί να τον γονατίσουν |
01:00:56 |
Πάντα εκτιμούσα τη φιλία μας. |
01:01:02 |
Μέχρι τώρα, σε θεωρούσα |
01:01:06 |
με τα οποία μπορεί να διαφωνείς |
01:01:13 |
Λυπάμαι που αυτό... |
01:01:38 |
Τι; |
01:01:42 |
Με πρόλαβε ο Γουάλλας. |
01:01:44 |
Τι έχω κάνει; Τι; |
01:01:47 |
Για Ποιο... Για Ποιο λόγο είσαι |
01:01:54 |
’ννυ. |
01:01:57 |
’ννυ! ’ννυ! Έλα εδώ! Έλα πίσω! |
01:02:00 |
Έλα πίσω τώρα! |
01:02:04 |
Είμαι ο πατέρας σου! Έλα πίσω! Τι; |
01:02:09 |
Τι έκανα; Τι σου έκανα; Τι; |
01:02:14 |
’ννυ! Έ... Έλα εδώ! Έλα πίσω! |
01:02:19 |
Τι σου έκανα; Σε παρακαλώ! ’ννυ! |
01:02:23 |
Έλα εδώ! ’ννυ! ’ννυ! Έλα εδώ! |
01:02:42 |
Να τα πετάξω. |
01:02:46 |
Να τα πετάξω όλα. |
01:02:52 |
Εμπρός! Έξω! |
01:02:55 |
Έξω! |
01:02:57 |
Εμπρός! |
01:03:00 |
Έξω! Φύγετε! |
01:03:03 |
Φύγετε! |
01:03:11 |
Κύριε Ντάρβιν. Κύριε Ντάρβιν! |
01:03:14 |
Κύριε Ντάρβιν! |
01:03:16 |
Κύριε Ντάρβιν; |
01:03:19 |
Θα πω στον Λιούις να το αποσυναρμολογήσει κύριε. |
01:03:22 |
Τώρα, θα φωνάξω τον Δρ Χόλαντ, κ. Ντάρβιν. |
01:03:27 |
Για το Θεό, όχι! |
01:03:31 |
Κατάρα... |
01:03:33 |
Να πάνε όλα στο διάολο... |
01:03:37 |
κ. Ντάρβιν; |
01:03:41 |
Βοηθείστε με! Βοηθείστε με! |
01:03:51 |
Οπότε, να αυξήσετε το καλομελ |
01:03:55 |
- Ναι, φυσικά. |
01:04:10 |
Νομίζω πως θα πεθάνει και ο μπαμπάς. |
01:04:32 |
Γεια σου Χούκερ. |
01:04:37 |
Μπορείς και μιλάς. |
01:04:39 |
Καλό αυτό. Οι φήμες στο Λονδίνο |
01:04:43 |
Οι εχθροί σου γιορτάζουν στο Αθηνέουμ. |
01:04:46 |
Δεν έχω εχθρούς. |
01:04:52 |
- Αυτό είναι το γράμμα του Γουάλας; |
01:04:55 |
Είναι 20 σελίδες. |
01:04:58 |
Εσύ έχεις ένα βιβλίο, |
01:05:01 |
Θα γραφεί και το υπόλοιπο που |
01:05:04 |
Έχεις μιλήσει ξανά με τον Χάξλει; |
01:05:06 |
Όχι. Αν το είχα κάνει θα ερχόταν |
01:05:10 |
Δε μπορώ. Ξέρω τι με θλίβει αλλά |
01:05:14 |
Κουταμάρες! Όσο καιρό σε ξέρω είσαι άρρωστος. |
01:05:18 |
Χειροτερεύει όταν δουλεύεις πολύ, |
01:05:20 |
αλλά δεν έχει σχέση με την ψυχή σου, |
01:05:25 |
- Πήγαινε να πλυθείς. |
01:05:27 |
Πίστεψέ με, έχεις εχθρούς. |
01:05:30 |
Στοίχημα πως η μισή χώρα |
01:05:33 |
αν ήξεραν τι έγραφες, |
01:05:36 |
και όλοι μας δίνουμε την ίδια μάχη. |
01:05:39 |
Και μπορούμε να κερδίσουμε, όσο ζούμε. |
01:05:42 |
Σε εκλιπαρώ, πήγαινε στο Μάλβερν, |
01:05:46 |
και έλα να κερδίσεις για χάρη μας. |
01:06:14 |
- Θα γεννήσω σύντομα. |
01:06:18 |
- Θέλω να έρθω μαζί σου. |
01:06:21 |
- Το Μάλβερν δεν είναι μακριά. |
01:06:24 |
- Και αν το μωρό γεννηθεί νωρίτερα; |
01:06:27 |
- Η θέση σου είναι εδώ με τα παιδιά. |
01:06:31 |
Δε μπορώ να νοιαστώ για τα άλλα |
01:06:37 |
Πρόσεχε το σάλι της, να ελέγχεις |
01:06:41 |
Εντάξει, ευχαριστώ. Ευχαριστώ. |
01:06:46 |
- Έφτιαξα αυτά. Αρέσουν στην ’ννυ. |
01:06:51 |
Θα δεις ξανά τη μαμά σου |
01:06:53 |
- Μπρόντι, ανέβα. |
01:06:55 |
- Πείτε αντίο. |
01:06:59 |
- Πες αντίο, τώρα. |
01:07:04 |
Έρχομαι μαζί σου. |
01:07:19 |
Εμπρός! Πάμε, τώρα. |
01:07:24 |
Ξεκινάμε. |
01:08:04 |
Κύριε Ντάρβιν, παλιόφιλε. Κύριε Ντάρβιν. |
01:08:07 |
Πόσο καιρός πάει; |
01:08:12 |
Ναι... Λοιπόν, τι έχουμε εδώ; |
01:08:21 |
Γλώσσα; |
01:08:24 |
Σήκωσε το πουκάμισο. Να ψηλαφίσω το συκώτι σου. |
01:08:32 |
Μάλιστα. Σήκω. |
01:08:35 |
Υψηλοί σφυγμοί, άσπρη γλώσσα, |
01:08:40 |
Και προφανώς κουράζεις το μυαλό |
01:08:45 |
- Γράφω ένα βιβλίο. |
01:08:47 |
Έχουν γραφτεί είδη πάρα πολλά. |
01:08:50 |
- Κοιμάσαι; |
01:08:53 |
Και υποθέτω δε παίρνεις |
01:08:57 |
Έβαλα τον ξυλουργό μου να φτιάξει |
01:09:02 |
Φυσικά! Ο ξυλουργός σου |
01:09:05 |
- Τι σε έπιασε; |
01:09:09 |
Έλα τώρα. |
01:09:13 |
Έντονη τριβή στην ράχη, κρύο |
01:09:18 |
και να ιδρώνεις με τη λάμπα. |
01:09:21 |
όχι κόκκινο κρέας, όχι διάβασμα, όχι |
01:09:26 |
Θα σε γιατρέψουμε σύντομα, κ. Ντάρβιν. |
01:10:16 |
Μπαμπά; Νομίζω είμαι |
01:11:17 |
Μπαμπά! |
01:12:08 |
Κύριε, γονατίζω ταπεινά μπροστά Σου. |
01:12:16 |
Αν την σώσεις, Θεέ μου... |
01:12:21 |
...θα πιστεύω σε Σένα για όσο θα ζω. |
01:12:29 |
Πάρε εμένα, αν πρέπει να |
01:12:38 |
Είναι τόσο καλό κοριτσάκι. Είναι... |
01:12:54 |
Το ζητάω στο όνομα του παιδιού |
01:12:56 |
και στο όνομα όλων των παιδιών. |
01:13:01 |
Σε ευχαριστώ. Αμήν. |
01:13:08 |
Με τι σχετίζονται τα συμπτώματα; |
01:13:14 |
Συγκίνηση; Σωματική άσκηση; |
01:13:18 |
Κάτι συγκεκριμένο; |
01:13:21 |
- Είναι.. Είναι η ανάμνηση δραστηριότητα; |
01:13:28 |
- Της κόρης μου. |
01:13:34 |
Πρέπει να αποδεχτείς πως |
01:13:42 |
Καλέ μου φίλε... είναι στον ουρανό. |
01:13:50 |
Ναι, αυτό πιστεύει η γυναίκα μου. |
01:13:54 |
Της είναι μεγάλη παρηγοριά. |
01:13:57 |
’λλα όχι εσένα; |
01:14:00 |
Έχουμε διαφορετικές απόψεις. |
01:14:03 |
- Είχατε πάντα; |
01:14:07 |
Μόνο αφ'ότου πέθανε η ’ννυ. |
01:14:13 |
Φτάσαμε. |
01:14:19 |
Τσαρλς.... λυπάμαι τόσο για την ’ννυ. |
01:14:24 |
- Που είναι; |
01:14:27 |
Ευχαριστώ. Ευχαριστώ. |
01:15:05 |
Από τότε, αυτή κατέφυγε στη |
01:15:12 |
Αυτή η διάσταση απόψεων... |
01:15:22 |
Στην ουσία... δεν έχουμε σχέσεις. |
01:15:28 |
Ίσως είναι καλύτερα. |
01:15:31 |
Δηλαδή; |
01:15:36 |
Το τελευταίο μας μωρό... |
01:15:41 |
Ο μικρός Τσάρλι. Ίσα που |
01:15:52 |
Γνωρίζεις τα έργα του Ντε Κουίνσι; |
01:15:56 |
Ναι... Τα έχω διαβάσει. |
01:15:59 |
Δεν έχω χρόνο να ασχοληθώ. |
01:16:02 |
Ισχυρίζεται πως κάποιες σκέψεις |
01:16:07 |
...χωρίς να τις αντιλαμβανόμαστε. |
01:16:10 |
Και μετά εμφανίζονται σαν αποστήματα |
01:16:14 |
κατάρες... και φαντάσματα. |
01:16:25 |
Είναι... Είναι πιθανό, ναι. |
01:16:29 |
Η ’ννυ έχει θαφτεί εδώ |
01:16:38 |
- Ναι. |
01:16:49 |
- Δε θέλω να το συζητήσω. |
01:16:52 |
- Τι σχέση μπορεί να έχει; |
01:16:56 |
Γνώμη σου. Η θεραπεία σου είχε |
01:17:00 |
Δε το νομίζω, κύριε. |
01:17:03 |
Νομίζω πως δεν έχεις |
01:17:06 |
- Έχεις πίστη κύριε Ντάρβιν |
01:17:10 |
Είπες πως δε σε παρηγορεί |
01:17:19 |
Μέχρι να έχεις, τα νερά όλου του |
01:18:17 |
’ννυ; |
01:18:21 |
’ννυ! ’ννυ! |
01:18:26 |
’ννυ! |
01:18:28 |
’ννυ! |
01:18:31 |
’ννυ! |
01:19:32 |
- Καλησπέρα. |
01:19:34 |
Είμαι ο κύριο Ντάρβιν. |
01:19:37 |
Δωμάτιο 12, σωστά; |
01:19:40 |
Ναι, αυτό ήταν. |
01:19:45 |
Θα ήθελα να το δω για 10 λεπτά. |
01:19:51 |
Πρώτος όροφος. |
01:19:53 |
- Τελευταίο δωμάτιο στα δεξιά. |
01:19:56 |
Ευχαριστώ. |
01:20:22 |
Έχω την αλοιφή. |
01:20:27 |
- Χρειάζεται κάτι άλλο; |
01:20:31 |
Εντάξει. Εντάξει μικρούλα. |
01:20:35 |
Εδώ είμαστε. Πάμε. |
01:20:41 |
Απλά τρίφτο. |
01:20:44 |
- Πως σου φαίνεται; Καλύτερα; |
01:20:51 |
Αγαπημένη μου Έμμα, |
01:20:53 |
νομίζω θα είναι καλό για σένα να |
01:20:57 |
Οι θεραπείες του Δρ. Γκάλι, |
01:21:01 |
Θα γράψω πάλι αύριο, |
01:21:04 |
Ο χειρούργος ήρθε σήμερα να |
01:21:08 |
Δεν την πόνεσε και φάνηκε |
01:21:13 |
Ρώτησα αν υπήρχε απειλή |
01:21:16 |
αλλά πιστεύει πως την ξεπέρασε. |
01:21:21 |
Έμμα μου, η ’ννυ, συνήρθε χτες. |
01:21:26 |
Αρχικά, χάζεψα από χαρά, |
01:21:31 |
το αγαπημένο μας παιδί πάει χειρότερα. |
01:21:33 |
Το τελευταίο συμβάν |
01:21:37 |
αλλά ξαφνικά έγινε χαμηλός |
01:21:42 |
Μιλάει πολύ αλλά σπάνια |
01:21:46 |
Κοίτα, μαμά, είμαι στρατηγός! |
01:21:52 |
Δε μπορούμε να καταλάβουμε |
01:21:54 |
λόγω της βραχνάδας της. |
01:21:58 |
- Την τρίψαμε με νερό και ξύδι. |
01:22:01 |
- Την αλείψαμε με χλωρίδιο του ανέστιου. |
01:22:04 |
ο Γκάλι νομίζει πως το κακόμοιρο, |
01:22:08 |
Καλύτερα, αγάπη μου; |
01:22:11 |
Υπέροχα καλύτερα! |
01:22:16 |
Φτιάχνω κρέμα. |
01:22:25 |
Αγαπημένη μου Έμμα, μου λείπεις |
01:22:30 |
Συχνά σκέφτομαι το επιτηδευμένο |
01:22:34 |
Ήσουν πάντα η τρυφερότερη |
01:22:37 |
και την ανακούφιζες πάντα. |
01:22:40 |
Αυτή η τρομερή εναλλαγή ελπίδας - |
01:22:46 |
Νομίζω πρέπει να ετοιμαστούμε |
01:22:56 |
Πες μου για την Τζένη. |
01:23:07 |
Τι να πω για την Τζένη; |
01:23:09 |
Πω... Πως πέθανε. |
01:23:18 |
Σε παρακαλώ μπαμπά, μου αρέσει. |
01:23:26 |
Λοιπόν... ο φύλακας μου είπε τα εξής: |
01:23:32 |
Όταν είχε αρρωστήσει από πνευμονία, |
01:23:40 |
...προσπάθησε να την |
01:23:47 |
Αλλά κούνησε το κεφάλι της |
01:23:51 |
σα να λέει... |
01:23:54 |
..."Πολύ γλυκό από μέρους σου. Αλήθεια." |
01:24:00 |
"Δεν έχει νόημα τώρα." |
01:24:06 |
Ο φύλακας, συγκλονίστηκε από |
01:24:13 |
Και όπως έσκυψε να την παρηγορήσει, |
01:24:17 |
έφερε τα χέρια της στον |
01:24:21 |
...και τον κοίταξε στα μάτια |
01:24:31 |
Και μετά έγειρε το κεφάλι της |
01:24:39 |
...και πέθανε. |
01:25:29 |
Αγαπημένο μου κορίτσι, |
01:26:23 |
Συγνώμη. |
01:26:26 |
Λυπάμαι που σε ξάφνιασα. |
01:26:30 |
Για όνομα του Θεού Τσαρλς. |
01:26:33 |
- Στάζεις. |
01:26:38 |
Πήγα πίσω στο Γόρσεστερ. |
01:26:42 |
Είδα την ’ννυ. |
01:26:47 |
Με πονάς. |
01:26:50 |
- Πρέπει να καταλάβεις... |
01:26:53 |
- Χαίρομαι που νιώθεις καλύτερα. |
01:26:56 |
Πρέπει να με ακούσεις αλλιώς |
01:26:59 |
Καταλαβαίνω τέλεια. Νομίζεις πως |
01:27:03 |
Ζεις και μιλάς μαζί της κάθε |
01:27:07 |
Είναι πιο πραγματική από εμάς |
01:27:10 |
- Πέθανε, Τσαρλς |
01:27:14 |
Πέθανε! |
01:27:16 |
Για όνομα του Θεού τι σου συμβαίνει; |
01:27:18 |
Γιατί δεν αφήνεις το κακόμοιρο |
01:27:22 |
Εσύ θέλεις να την κρατήσεις ζωντανή, |
01:27:25 |
αλλά στα σύννεφα, να χορεύει |
01:27:28 |
- Δε πρόκειται να σε ακούω! |
01:27:31 |
Έτσι δεν ήταν ο θάνατός της |
01:27:33 |
- Κάτι χωρίς σκοτάδι; |
01:27:37 |
Μακριά από σένα; |
01:27:39 |
Είμαστε σαν επιζώντες από ναυάγιο. |
01:27:43 |
Ναι! Ναι, εξαιτίας σου! |
01:27:46 |
- Πως; Πως; Πως; |
01:27:50 |
Με την αλήθεια Έμμα! |
01:27:53 |
’νοιξε την πόρτα. ’νοιξε... |
01:27:56 |
’νοιξε την πόρτα! ’νοιξέ τη! |
01:28:03 |
Τι θες από μένα; |
01:28:05 |
Να είμαστε ειλικρινείς μεταξύ μας. |
01:28:07 |
Σχετικά με τι; |
01:28:08 |
Για τη... πεποίθηση που έχεις μέσα σου. |
01:28:13 |
- Ποια; |
01:28:18 |
- Ποτέ δεν είπα κάτι τέτοιο. |
01:28:22 |
και να πεις όσα έπονται, |
01:28:24 |
ότι έπρεπε να την έχω στα |
01:28:30 |
...δεν έπρεπε να την πάω στο |
01:28:37 |
Έπρεπε να σε περιμένω. |
01:28:42 |
Αυτές είναι δικές σου σκέψεις, Τσαρλς. |
01:28:46 |
Δεν είναι δικές μου. |
01:28:51 |
Ήμουν και εγώ στην παραλία. |
01:28:56 |
Εγώ επίσης σε άφησα να φύγεις. |
01:29:01 |
Κατάλαβα, Όταν έφυγες για το Μάλβερν... |
01:29:07 |
...ότι δε θα την έβλεπα ξανά. |
01:29:11 |
Και σε μίσησα. |
01:29:14 |
Σε μίσησα που την πήρες, Τσαρλς. |
01:29:19 |
Αλλά ήμουν μητέρα της. |
01:29:22 |
Και τι έκανα; |
01:29:30 |
Έπρεπε να σε ακολουθούσα εκεί πέρα. |
01:29:38 |
Την άφησα να φύγει. |
01:29:44 |
Αυτή είναι η αλήθεια. |
01:29:49 |
Και πάνω από όλα... |
01:29:53 |
...εγώ... |
01:29:56 |
...μισούσα... τον εαυτό μου. |
01:30:09 |
Ίσως... |
01:30:17 |
Ίσως δεν έπρεπε να παντρευτούμε. |
01:30:25 |
Ήμασταν πολύ κοντινοί συγγενείς. |
01:30:35 |
Βλέπεις, Έμμα... Νόμιζα πως |
01:30:52 |
Αλλά αντίθετα μάλλον της δώσαμε |
01:31:04 |
Απλά... ήθελα τόσο πολύ |
01:31:24 |
Το θέμα... είναι... |
01:31:31 |
...πως ξέροντας όσα ξέρω τώρα... |
01:31:38 |
...θα σε παντρευόμουν ξανά, |
01:33:31 |
Οι συγγένειες όλων των όντων |
01:33:34 |
συχνά αναπαριστώνται από |
01:33:38 |
Τα πράσινα και ανθισμένα κλαδιά |
01:33:41 |
και αυτά που αναπτύχθηκαν |
01:33:44 |
μπορούν να αναπαριστούν την μακριά |
01:33:47 |
Έτσι, πιστεύω πως έγινε και με |
01:33:51 |
το οποίο με τα νεκρά κλαδιά του |
01:33:56 |
ενώ καλύπτει την επιφάνεια με... |
01:33:59 |
Η διάρθρωση των οστών είναι η |
01:34:02 |
το φτερό της νυχτερίδας, το πτερύγιο |
01:34:06 |
και εξηγείται από τη θεωρία |
01:34:09 |
με αργές, μικρές και διαδοχικές... |
01:34:12 |
Αξίζει να σταθούμε σε μία σφύζουσα όχθη, |
01:34:15 |
ντυμένη με φυτά κάθε είδους, |
01:34:17 |
με πουλιά να τραγουδάνε στους θάμνους, |
01:34:21 |
και με σκουλήκια να σέρνονται |
01:34:25 |
και να αναλογιστούμε ότι αυτές οι |
01:34:28 |
τόσο διαφορετικές μεταξύ τους και |
01:34:31 |
έχουν παραχθεί από νόμους |
01:34:44 |
"Προχωρώντας προς το στήθος μου, |
01:34:48 |
και κοιτάζοντας όσο πιο χαμηλά |
01:34:56 |
Αναρωτιόμουν αν, θα μπορούσα |
01:35:10 |
Ωραία. |
01:35:16 |
Που είσαστε; |
01:35:19 |
"Αντιλήφθηκα πως ήταν ένας |
01:35:22 |
Όχι το βιβλίο. |
01:35:26 |
Σε παρακαλώ, μία αληθινή ιστορία. |
01:35:30 |
Όπως έλεγες στην ’ννυ. |
01:35:46 |
Εντάξει. Για να σκεφτώ. |
01:35:52 |
Σας είπα που ήμουν με τους γκάουτσος; |
01:35:55 |
- Ναι. |
01:35:58 |
Για τότε που το πυρ του Αγ. Έλμου |
01:36:01 |
- Ναι. |
01:36:04 |
- Ναι. |
01:36:06 |
- Ναι. |
01:36:09 |
- Ναι; Αλήθεια; |
01:36:12 |
Θεία χάρης, νομίζω πως |
01:36:17 |
Αν και νομίζω πως |
01:36:21 |
δε σας έχω πει για τον μεγάλο |
01:36:26 |
Όχι. |
01:36:29 |
Εντάξει λοιπόν. Πολλά |
01:36:33 |
σε μία εύφορη κοιλάδα που |
01:36:39 |
...ζούσε ένα θηλαστικό. |
01:36:46 |
Ζούσε ένα θηλαστικό μεγάλο |
01:36:49 |
ευγενικό σα λεμούριος και αργό |
01:36:54 |
και ζούσε ευτυχισμένο |
01:36:56 |
παρακολουθώντας το αργό |
01:37:24 |
Έχω τελειώσει. |
01:37:27 |
Έχω τελειώσει. |
01:37:33 |
- Εσύ αποφασίζεις. |
01:37:37 |
Για το τι να το κάνουμε. |
01:37:40 |
Κάποιος πρέπει να πάει με το μέρος |
01:37:45 |
Προτιμώ να είσαι εσύ παρά ο Ίνες |
01:37:48 |
Και αν νομίζω πως |
01:37:51 |
Λοιπόν... τότε θα πρέπει να |
01:38:01 |
Διάβασέ το πρώτα. |
01:39:22 |
- Έμμα; |
01:39:27 |
Είπες πως είναι δική μου απόφαση. |
01:39:41 |
Έμμα, που... Που πας; |
01:39:48 |
Στον εκδοτικό οίκο Τζον Μάρει. |
01:39:54 |
Το έχω γράψει σωστά; |
01:39:59 |
Ναι. |
01:40:02 |
Και έτσι.... τελικά με έκανες |
01:40:14 |
Ας μας συγχωρέσει και τους δύο ο Θεός. |
01:40:41 |
- Καλημέρα, Τζιμ. |
01:40:44 |
- Αυτό το δέμα είναι για μένα; |
01:40:50 |
Έτσι από τον πόλεμο στη φύση, |
01:40:53 |
προκύπτει ό,τι πιο πολύπλοκο |
01:40:57 |
συγκεκριμένα, η εμφάνιση |
01:41:02 |
Υπάρχει μεγαλείο σε αυτή |
01:41:07 |
ότι ενώ αυτός ο πλανήτης |
01:41:09 |
με τους νόμους της βαρύτητας, |
01:41:15 |
ατέλειωτες μορφές ζωής, |
01:41:19 |
έχουν, και συνεχίζουν να, εξελίσσονται. |