Double Life Of V ronique The
|
00:01:06 |
Αυτό είναι το αστέρι που περιμένουμε |
00:01:08 |
να σημάνει την Παραμονή των |
00:01:14 |
Και εκεί, |
00:01:15 |
κάτω, η ομίχλη. Κοίτα. |
00:01:23 |
Δεν είναι ομίχλη. |
00:01:26 |
Στην πραγματικότητα είναι |
00:01:29 |
Δείξε μου. |
00:01:37 |
Να το πρώτο φύλλο. |
00:01:41 |
Είναι άνοιξη και όλα |
00:01:46 |
Κοίτα. |
00:01:49 |
Εδώ στην πιο απαλή πλευρά υπάρχουν |
00:02:20 |
Η διπλή ζωή της Βερόνικα |
00:04:23 |
Τραγουδάς όμορφα. |
00:04:26 |
Ευχαριστώ. |
00:04:57 |
Πρέπει να αλλάξεις. |
00:04:59 |
Έλα. |
00:05:06 |
Δείξε μου. |
00:05:09 |
Ντρέπομαι για αυτό. |
00:05:18 |
Πώς έγινε; |
00:05:23 |
Η φιλενάδα του πατέρα μου χτύπησε |
00:05:27 |
ακριβώς μετά τις εξετάσεις του λυκείου. |
00:05:30 |
Μόλις είχα περάσει τις |
00:05:32 |
εκείνη τη μέρα. |
00:05:37 |
Λιποθύμησα. |
00:07:21 |
Μπαμπά... |
00:07:25 |
Τι ακούς; |
00:07:27 |
Tα ίδια όπως πάντα. |
00:07:32 |
Ξύπνησα. |
00:07:36 |
Πες στον ’ντεκ ότι πρέπει |
00:07:40 |
Κι εσύ? |
00:07:43 |
Λυπάμαι που η θεία δεν είναι καλά. |
00:07:45 |
Αλλά χαίρομαι που τηλεφώνησε. |
00:07:48 |
Θέλεις να πας εκεί; |
00:07:50 |
Ναι. |
00:07:52 |
Μου αρέσει η Κρακοβία. |
00:07:54 |
Εσύ της ζήτησες να τηλεφωνήσει? |
00:07:57 |
Όχι. |
00:08:03 |
Έχω μια περίεργη αίσθηση. |
00:08:09 |
Αισθάνομαι ότι δεν είμαι μόνη. |
00:08:12 |
Δεν είσαι μόνη, πώς; |
00:08:17 |
Ότι δεν είμαι μόνη στον κόσμο. |
00:08:22 |
Δεν είσαι. |
00:08:27 |
Δεν ξέρω. |
00:08:53 |
Τι πραγματικά θέλω, μπαμπά; |
00:08:56 |
Δεν ξέρω. |
00:08:58 |
Μάλλον αρκετά πράγματα. |
00:10:08 |
Ένα ξανθό αγόρι; |
00:10:09 |
Ναι. |
00:10:11 |
Κοιμήθηκες μαζί του; |
00:10:15 |
Ναι. |
00:10:17 |
Πες μου. |
00:10:25 |
Την τελευταία φορά... |
00:10:28 |
έπιασε νεροποντή. |
00:10:32 |
Ήμασταν σε μια υπόγεια διάβαση. |
00:10:35 |
Ήμουν βρεγμένη μέχρι το κόκαλο. |
00:10:39 |
Και ήθελα να κάνω έρωτα μαζί του |
00:10:44 |
Ποιος είναι; |
00:10:46 |
Ο δικηγόρος. |
00:10:48 |
Έχω να τακτοποήσω κάτι δουλειές. |
00:10:50 |
Τι δουλειές; |
00:10:52 |
Νομικά ζητήματα. |
00:10:54 |
Χθες ξαφνιάστηκες που με βρήκες ζωντανή. |
00:10:56 |
Όλοι στην οικογένειά μας |
00:11:00 |
Η μητέρα μου, και η δική σου επίσης. |
00:11:03 |
Πρόκειται για τη διαθήκη μου. |
00:11:09 |
Θεία! |
00:11:27 |
Βερόνικα σήκω. Ο δικηγόρος είναι εδώ. |
00:11:41 |
Βερόνικα; |
00:11:42 |
Ναι... |
00:11:43 |
Η Βερόνικα είμαι. |
00:11:45 |
Θεέ μου! Είσαι εδώ? |
00:11:47 |
Εδώ είμαι. |
00:11:48 |
Εδώ, στην Κρακοβία; |
00:11:50 |
Ακριβώς εδώ. |
00:11:51 |
Εδώ και μα βδομάδα. |
00:11:53 |
Αλήθεια! Θα έρθεις να με δεις; |
00:11:55 |
Φυσικά. |
00:11:58 |
Σήμερα στην πρόβα. Στις δύο η ώρα. |
00:12:02 |
Στην πρόβα; |
00:12:07 |
Καλά. Έτσι πρέπει να ακούγεται. |
00:12:11 |
Αλλή μια φορά παρακαλώ. |
00:12:48 |
Σας ευχαριστώ. Τα λέμε αύριο. |
00:13:01 |
Βάλε περισσότερη ενέργεια |
00:13:10 |
Τραγουδάς καλά. |
00:13:12 |
Ναι. |
00:13:13 |
Με άκουσες; |
00:13:14 |
Ήταν όμορφο. |
00:13:15 |
Ευχαριστώ. |
00:13:17 |
Θα ήθελα να σε ακούσω σε |
00:13:21 |
μια πολύ ασυνήθιστη φωνή. |
00:19:17 |
Πώς αισθάνεσαι; |
00:19:19 |
Πολύ καλά. |
00:19:21 |
Κάθησε. |
00:19:23 |
Δε με πειράζει να είμαι όρθια. |
00:19:24 |
Κάθησε. |
00:19:33 |
Δεν έχεις πραγματική |
00:19:37 |
Έχεις μόνο ένα πτυχίο |
00:19:41 |
στο πιάνο, τίποτα λιγότερο! |
00:19:44 |
Η ψήφος μας δεν ήταν ομόφωνη... |
00:19:48 |
αλλά είσαι η νικήτρια |
00:19:49 |
αυτού του διαγωνισμού. |
00:19:54 |
Συγχαρητήρια. |
00:20:21 |
Δείχνεις πανέμορφη, θεία. |
00:20:23 |
Αλήθεια. |
00:20:26 |
Πανέμορφη. |
00:20:28 |
Αν είχες παίξει χαρτιά όλη νύχτα |
00:20:31 |
και είχες πιει βότκα, |
00:20:36 |
Πώς πήγε; |
00:20:38 |
Πολύ καλά. |
00:20:43 |
Φοβάμαι μάλιστα ότι παραπήγε καλά. |
00:21:34 |
Αναρωτιόμουν αν θα με πρόσεχες. |
00:21:41 |
Με ακολουθείς πολλή ώρα; |
00:21:44 |
Πολλή. |
00:21:49 |
Η θεία μου είπε ότι τηλεφώνησες. |
00:21:52 |
Μίλησα με τον πατέρα μου. |
00:21:55 |
Μου είπε ότι ήσουν καλά. |
00:21:57 |
Είμαι ζωντανός. |
00:21:59 |
Σκέφτηκα να |
00:22:03 |
σου φέρω ένα δώρο. |
00:22:06 |
Έρχονται τα Χριστούγεννα. |
00:22:12 |
Δεν σου τηλεφώνησα γιατί... |
00:22:15 |
Όχι, δεν πήρες. |
00:22:18 |
Βασικά ήρθα εδώ για |
00:22:27 |
Μένω στο Χολιντέι Ιν. |
00:22:30 |
Αν θέλεις να μου πεις τίποτα, πάρε με. |
00:22:32 |
Δωμάτιο 287. |
00:22:54 |
’ντεκ! |
00:22:56 |
Πήγαινε με σπίτι. |
00:23:18 |
Θα τηλεφωνήσω. |
00:23:19 |
Θα σου τηλεφωνήσω. |
00:24:16 |
Κυρία! |
00:24:19 |
Θα έρθω να σας βοηθήσω. |
00:24:28 |
Βερόνικα... |
00:24:30 |
Ντύνεσαι; |
00:24:32 |
Ναι. |
00:24:34 |
Ναι. |
00:28:41 |
Είναι νεκρή. |
00:30:43 |
Την τελευταία φορά που |
00:30:46 |
Στην αποφοίτηση. |
00:30:52 |
Αλήθεια; |
00:30:55 |
Ναι. |
00:31:02 |
Τι συμβαίνει; |
00:31:05 |
Είσαι λυπημένη? |
00:31:06 |
Όχι. |
00:31:10 |
Ναι. |
00:31:11 |
Δεν ξέρω γιατί. Είναι σαν να πενθούσα. |
00:31:16 |
Για κάποιον; |
00:31:20 |
Δεν ξέρω. |
00:31:25 |
Θα σου πω κάτι αστείο. |
00:31:27 |
Όχι. |
00:32:04 |
Είσαι εντάξει; |
00:32:08 |
Μπορώ να μείνω λίγο; |
00:32:10 |
Όχι. |
00:33:28 |
Βερονίκ; |
00:33:29 |
Ήρθες τη λάθος ώρα ή τη λάθος μέρα. |
00:33:34 |
Ή κάνω λάθος; |
00:33:37 |
Όχι. |
00:33:40 |
Ήρθα να σας πω |
00:33:43 |
ότι αποφάσισα να παραιτηθώ. |
00:33:46 |
Τι; |
00:33:47 |
Παραιτούμαι. |
00:33:50 |
Γιατί; |
00:33:53 |
Δεν ξέρω. |
00:33:56 |
Αλλά ξέρω ότι πρέπει |
00:33:59 |
Χαραμίζεις το ταλέντο σου. |
00:34:02 |
Κανείς δεν έχει το |
00:34:04 |
Αξίζεις |
00:34:06 |
να δικαστείς για αυτό. |
00:34:09 |
Ναι. Κανείς δεν έχει το |
00:34:15 |
Βερονίκ... |
00:34:18 |
Δεν θα σε ξαναδώ; |
00:34:58 |
Με συγχωρείτε... |
00:35:01 |
Έχω μάθημα εδώ. |
00:35:06 |
Δεν μου είπε κανείς τίποτα. |
00:35:11 |
Συγγνώμη. |
00:35:28 |
Μυρίζεις τόσο όμορφα. |
00:35:29 |
Είσαι όμορφη. |
00:35:31 |
Λατρεύω τα κύμβαλά σου. |
00:35:32 |
Ευχαριστώ. |
00:35:35 |
Κοιμήθηκες καλά χθες βράδυ; |
00:35:38 |
Αν θέλεις μπορώ να σε βοηθήσω |
00:35:41 |
Τελειώνουμε νωρίς σήμερα. |
00:35:43 |
Γιατί; |
00:35:44 |
Δεν ξέρεις; Οι μαριονέτες. |
00:35:45 |
Τι; |
00:39:30 |
Μου αρέσει πολύ αυτό το κομμάτι. |
00:39:32 |
Είναί από έναν πολύ ενδιαφέροντα |
00:39:35 |
αν και έζησε στην Ολλανδία |
00:39:39 |
Έτοιμοι; |
00:39:43 |
Ένα... |
00:39:45 |
δύο... |
00:42:20 |
Ναι. |
00:42:27 |
Ποιος είναι; Απαντήστε παρακαλώ. |
00:42:39 |
Θα το κλείσω. |
00:42:40 |
Όχι. |
00:43:23 |
Τότε κλείστο εσύ. |
00:43:26 |
Κλείσε εσύ πρώτος. |
00:43:29 |
Κοιμόμουν. |
00:44:31 |
Αγόρασα ένα τόρνο. Κοίτα. |
00:44:35 |
27,000 στροφές το λεπτό. |
00:44:38 |
Μπαμπά... |
00:44:46 |
Είμαι ερωτευμένη. |
00:44:52 |
Είμαι πραγματικά ερωτευμένη. |
00:44:54 |
Τον ξέρω; |
00:44:57 |
Όχι... |
00:44:59 |
ούτε κι εγώ. |
00:45:02 |
Δεν καταλαβαίνω. |
00:45:05 |
Μπορείς να μου εξηγήσεις; |
00:45:08 |
Ναι, μόλις το καταλάβω κι εγώ . |
00:45:14 |
Πριν λίγο καιρό, είχα |
00:45:17 |
Αισθανόμουν ότι ήμουν μόνη. |
00:45:21 |
Ξαφνικά. |
00:45:23 |
Ενώ τίποτα δεν είχε αλλάξει. |
00:45:25 |
Κάποιος εξαφανίστηκε από τη ζωή σου. |
00:45:29 |
Ναι, αυτό είναι. |
00:45:34 |
Όταν πέθανε η μαμά... |
00:45:40 |
δεν ένιωσες έτσι; |
00:45:43 |
Αλλά κάτι είχε αλλάξει πραγματικά. |
00:45:47 |
Και μετά είχα εσένα. Ήσουν τόσο μικρή. |
00:45:52 |
Έπρεπε να σου κραάω το χέρι. |
00:45:56 |
Ναι... |
00:45:58 |
Μου κρατούσες το χέρι. |
00:46:24 |
Ο δικηγόρος μου ρώτησε πέντε |
00:46:26 |
Είμαι σίγουρη οτι είχε ντουζίνες, |
00:46:29 |
Φυσικά όλες αρνήθηκαν. |
00:46:32 |
Ούτε εγώ μπορώ να το κάνω, Κατρίν. |
00:46:35 |
Αλήθεια το έχω |
00:46:41 |
Καταλαβαίνω. |
00:46:44 |
Λυπάμαι. |
00:46:46 |
Καταλαβαίνω. |
00:46:49 |
Μπορώ να το κάνω εγώ. |
00:46:53 |
Εσύ; |
00:46:56 |
Γιατί όχι; |
00:47:01 |
Θα έρθεις στο δικαστήριο; |
00:47:03 |
Θα πεις, "Κοιμήθηκα με αυτό τον άντρα |
00:47:05 |
δεκατρείς φορές πέρισυ |
00:47:09 |
Θα το πω. |
00:47:14 |
Αλλά πρέπει να ξέρω κάτι |
00:47:17 |
Τον είδες μια φορά. |
00:47:19 |
Ναι. |
00:47:21 |
Αλλά πρέπει να ξέρω τι ξέρει |
00:52:24 |
Σα στο σπίτι σου. |
00:52:25 |
Έχω παγώσει. Δε θα μείνω. |
00:52:31 |
Χθες |
00:52:33 |
μου είπες ότι... |
00:52:35 |
δεν πρόσεξες εκείνο τον άντρα. |
00:52:39 |
Τον κουκλοπαίχτη; |
00:52:41 |
Ναι. |
00:52:42 |
Εσύ τον πρόσεξες; |
00:52:46 |
Ναι. |
00:52:49 |
Θυμάσαι το όνομά του; |
00:52:52 |
Το όνομά του ήταν στο φορτηγάκι. |
00:52:54 |
Το μικρό του όνομα άρχιζε από ’λφα. |
00:52:57 |
Αντουάν; Αλεξάντερ; |
00:52:59 |
Δεν θυμάμαι. |
00:53:02 |
Και η παράσταση... θυμάσαι την ιστορία; |
00:53:07 |
Μια χορεύτρια... |
00:53:09 |
Μια μπαλαρίνα... |
00:53:11 |
που ζει σε ένα κουτί, θέλει να |
00:53:15 |
Έτσι μεταμορφώνεται σε πεταλούδα. |
00:53:17 |
Ναι ... περίμενε. |
00:53:20 |
Όλη την ώρα ένιωθα ότι |
00:53:26 |
Αυτό είναι! |
00:53:28 |
Το διαβάζω στη Ναταλί. |
00:53:30 |
Πρέπει να το έκλεψε. Μην κουνηθείς! |
00:53:50 |
Δεν έκλεψε τίποτα. Αυτός το έγραψε . |
00:53:53 |
Αλεξάντερ Φαμπρί. |
00:53:56 |
Υπάρχει επίσης μια ωραία ιστορία |
00:54:10 |
Συγγνώμη που σε έμπλεξα σ' όλο αυτό. |
00:54:14 |
Όλο τι? |
00:54:16 |
Την ιστορία μου |
00:54:18 |
Κάποιος το είπε στον Ζαν-Πιερ. |
00:56:43 |
Τίποτα για μένα; |
00:56:49 |
Ξέρεις τι είναι αυτό; |
00:56:51 |
Δεν έχω ιδέα. |
00:56:55 |
Πρέπει να είναι πακέτο |
00:56:59 |
ένα άδειο πακέτο. |
00:57:08 |
Το ήξερες; |
00:57:10 |
Το μάντεψα. |
00:57:14 |
Δεν υπάρχει διεύθυνση επιστροφής. |
00:57:17 |
Είναι από το Παρίσι. |
00:57:19 |
Ευχαριστώ. |
00:57:29 |
Ζαν-Πιερ, τι ... |
00:57:33 |
Γιατί το κάνεις; |
00:57:35 |
Το θέλεις, |
00:57:37 |
πραγματικά; |
00:57:40 |
Πες κάτι. |
00:57:46 |
Πες κάτι τουλάχιστον. |
00:57:55 |
Θεέ μου ... |
00:57:58 |
Είναι τόσο πολύπλοκο. |
00:58:03 |
Τι θα κάνεις; |
00:58:06 |
Παραδίνομαι. Αυτό είναι όλο. |
00:58:08 |
Συγγνώμη. |
00:58:22 |
Μπαμπά... |
00:58:35 |
Είμαι στην μπανιέρα. |
00:58:57 |
Μην ακουμπάς τις καρέκλες! |
00:59:13 |
Δοκίμασε αυτό. |
00:59:23 |
Είναι καλό. |
00:59:26 |
Το άλλο ήταν καλύτερο. |
00:59:28 |
Αυτό είναι από το τέλος του |
00:59:33 |
Δεν ξέρω αν οι άνθρωποι θα χρειαστούν |
00:59:38 |
Θα δούμε. |
00:59:41 |
Λοιπόν, κατάλαβες επιτέλους; |
00:59:45 |
Υπάρχει ένα γράμμα για σένα. |
00:59:49 |
Ωραίος γραφικός χαρακτήρας. |
01:00:13 |
Εδώ; |
01:00:16 |
Όχι. |
01:00:18 |
Θα μείνεις; Θα ετοιμάσουμε φαγητό... |
01:00:21 |
Όχι, πρέπει να φύγω. |
01:00:26 |
Πρέπει να το ονειρεύτηκα. |
01:00:31 |
Είδα μια ζωγραφιά... |
01:00:33 |
πολύ απλή, σχεδόν απλοϊκή. |
01:00:37 |
Ένας ανηφορικός δρόμος σε ένα χωριό... |
01:00:41 |
με σπίτια και στις δύο πλευρές... |
01:00:45 |
και μια εκκλησία στο φόντο. |
01:00:48 |
Σαγκάλ; |
01:00:52 |
Όχι, όχι Σαγκάλ. |
01:00:54 |
Μια εκκλησία ψηλή, από κόκκινο τούβλο... |
01:01:05 |
Σταματήστε. Νικόλ, παίζεις λάθος. |
01:01:07 |
Ναι, το ξέρω. |
01:01:16 |
Καλά, ας ξαναρχίσουμε. |
01:01:38 |
Νικόλ! |
01:01:40 |
Σταματήστε. |
01:03:40 |
Την προσοχή σας παρακαλώ. |
01:03:41 |
Δεσποινίς Σαντρίν Εκάρ, |
01:03:45 |
ελάτε παρακαλώ στη ρεσεψιόν στη θύρα... |
01:03:58 |
Συγγνώμη, συγγνώμη. |
01:04:18 |
Προσοχή παρακαλώ. |
01:04:21 |
Η αμαξοστοιχία 3316 |
01:04:23 |
από Σεμπούργκ |
01:04:26 |
φτάνει στην αποβάθρα 18. |
01:05:03 |
Ποιος είναι εκεί; |
01:07:57 |
Με συγχωρείτε... υπάρχει άλλη |
01:08:00 |
Εκεί. |
01:08:03 |
Ακούγεται εκεί το μεγάφωνο ανακοινώσεων; |
01:08:07 |
Δεν ξέρω. Δεν πήγα ποτέ εκεί. |
01:08:11 |
Ευχαριστώ. |
01:09:45 |
Συγγνώμη, συγγνώμη. |
01:10:38 |
Θα θέλατε ένα τσάι; |
01:10:42 |
Ένα καφέ. |
01:10:44 |
Παρακαλώ... |
01:10:45 |
Τσάι με λεμόνι; |
01:10:47 |
Και ένα καφέ. |
01:10:58 |
"Στοπ". |
01:11:17 |
Περιμένατε πολύ; |
01:11:22 |
48 ώρες. |
01:11:25 |
Ίσως περισσότερο. |
01:11:42 |
’ξιζε τον κόπο. |
01:11:53 |
Πρέπει να ζητήσω συγγνώμη. |
01:11:55 |
Γιατί; |
01:11:57 |
Φοβόμουν ότι δεν θα έρθετε. |
01:12:02 |
Φοβόμουν |
01:12:03 |
ότι δεν θα ήσασταν εδώ. |
01:12:05 |
Έπρεπε να είμαι εδώ . |
01:12:09 |
Θα περίμενα |
01:12:10 |
άλλες δύο μέρες... |
01:12:13 |
ή τρεις. |
01:12:17 |
Ήθελα να σιγουρευτώ... |
01:12:19 |
Ήθελα να δω αν είναι δυνατό. |
01:12:24 |
Να σιγουρευτείτε για τι; |
01:12:27 |
Αν ήταν δυνατό... |
01:12:28 |
ψυχολογικά. |
01:12:33 |
Αν ήταν τι ψυχολογικά δυνατό; |
01:12:45 |
Μιας και είστε εδώ, πρέπει να |
01:12:51 |
Αλλά τώρα θέλω να γράψω ένα βιβλίο... |
01:12:54 |
ένα πραγματικό βιβλίο. |
01:12:59 |
Σ' αυτό το βιβλίο είναι μια γυναίκα... |
01:13:02 |
μια γυναίκα που ανταποκρίνεται |
01:13:07 |
Έτσι αναρωτήθηκα αν αυτό είναι δυνατό. |
01:13:11 |
Αν, ψυχολογικά, μια γυναίκα ... |
01:13:15 |
Λοιπόν, αν ήταν δυνατό. |
01:13:23 |
Δε λέτε τίποτα; |
01:13:31 |
Γιατί εμένα; |
01:13:32 |
Γιατί διαλέξατε εμένα; |
01:13:36 |
Γιατί... |
01:13:41 |
Δεν ξέρω. |
01:13:47 |
Ευχαριστώ για τον καφέ. |
01:16:40 |
Περιμένετε, παρακαλώ! |
01:17:04 |
Υπάρχουν καθόλου δωμάτια με θέα |
01:17:09 |
Φυσικά. Τι όροφο; |
01:17:11 |
Αρκεί να είναι ήσυχα. |
01:17:15 |
Αριθμός 287. Θέλετε κλήση αφύπνισης; |
01:17:18 |
Όχι, ευχαριστώ |
01:17:45 |
Συγγνώμη. |
01:17:49 |
Συγχώρεσε με σε παρακαλώ. |
01:17:54 |
Για το τι; |
01:21:16 |
Καθώς αποκοιμόμουν είδα |
01:21:21 |
Σ' αγαπώ. |
01:21:26 |
Σ' αγαπώ. |
01:21:54 |
Τι άλλο θέλεις να μάθεις για μένα; |
01:22:01 |
Τα πάντα. |
01:22:34 |
Τι είναι αυτό; |
01:22:37 |
Για όταν σκάνε τα χείλια μου. |
01:22:44 |
Να πάρει! Τα έψαχνα ένα χρόνο! |
01:23:09 |
Βερονίκ... |
01:23:12 |
Ναι; |
01:23:15 |
Τώρα ξέρω γιατί είσαι η μοναδική. |
01:23:21 |
Ναι. |
01:23:24 |
Δεν ήταν το βιβλίο. |
01:23:32 |
Το ήξερα. |
01:23:36 |
- Τι; |
01:23:40 |
Από την πρώτη νύχτα που με πήρες. |
01:23:43 |
Ακόμη και πριν από αυτό. |
01:23:47 |
Το ήξερες; |
01:23:50 |
Τα πάντα. |
01:23:56 |
Αυτό ίσως να μην έχει καμία |
01:24:01 |
Όλη μου τη ζωή αισθανόμουν ότι |
01:24:05 |
Εδώ και κάπου αλλού. |
01:24:08 |
Είναι δύσκολο να το εξηγήσω. |
01:24:10 |
Αλλά ξέρω... |
01:24:13 |
Πάντα προαισθάνομαι τι πρέπει να κάνω. |
01:24:27 |
Πού είναι αυτό; Δεν είναι στη Γαλλία. |
01:24:32 |
Είναι κατά τη διάρκεια ενός ταξιδιού στην |
01:24:36 |
Αυτό πρέπει να είναι στην Κρακοβία. |
01:24:42 |
Ωραία φωτογραφία αυτή. |
01:24:47 |
Κι εσύ, σ' αυτό το μεγάλο παλτό. |
01:24:56 |
Δεν είμαι εγώ αυτή. |
01:24:59 |
Εσύ είσαι σίγουρα. |
01:25:18 |
Αυτό δεν είναι το παλτό μου. |
01:30:18 |
Εγώ είμαι αυτή; |
01:30:21 |
Φυσικά είσαι εσύ. |
01:30:45 |
Γιατί.. |
01:30:49 |
Γιατί δύο; |
01:30:52 |
Γιατί στις παραστάσεις |
01:30:56 |
Χαλάνε εύκολα. |
01:31:05 |
Δοκίμασε τη... |
01:31:41 |
Να στο διαβάσω? |
01:31:47 |
Η 23η Νοεμβρίου 1966... |
01:31:49 |
...ήταν η πιο σημαντική |
01:31:52 |
Εκείνη τη μέρα, στις |
01:31:55 |
...γεννήθηκαν και οι δύο σε |
01:31:58 |
...σε δύο διαφορετικές ηπείρους. |
01:32:00 |
Και οι δύο είχαν σκούρα |
01:32:05 |
Όταν και οι δύο ήταν δύο χρονών |
01:32:10 |
...μία από αυτές έκαψε |
01:32:13 |
Λίγες μέρες μετά... |
01:32:14 |
...η άλλη άπλωσε το χέρι |
01:32:17 |
...αλλά απομακρύνθηκε πάνω στην ώρα. |
01:32:19 |
Κι όμως, δεν μπορούσε |
01:32:30 |
Σου αρέσει; |
01:32:37 |
Νομίζω ότι θα το πω, |
01:32:42 |
Δεν αποφάσισα ακόμη τι |