|
Eleni
|
| 00:03:06 |
Δεν γνωρίζω τα ονόματα. |
| 00:03:08 |
- Σκοπεύετε να επιστρέψετε; |
| 00:03:11 |
Τι είδους εγκλήματα |
| 00:03:15 |
Δεν περίμενα |
| 00:03:17 |
Μην ανησυχείτε. Δεν πρόκειται |
| 00:03:22 |
Τι είδους εγκλήματα |
| 00:03:25 |
Την εποχή που τα διέπραξα, |
| 00:03:28 |
Τα είπαν εγκλήματα, |
| 00:03:31 |
- Νικ, ο Λάρι θέλει να σε δει. |
| 00:03:34 |
Γιατί; Τι με θέλει; |
| 00:03:38 |
- Πήρες τη δουλειά. |
| 00:03:41 |
Δεν το 'μαθες από μένα, εντάξει; |
| 00:03:44 |
Τι να μάθω; |
| 00:03:45 |
Συγχαρητήρια. |
| 00:04:14 |
Ο μαγικός αριθμός είναι το οκτώ. |
| 00:04:18 |
- Μπαμπά. |
| 00:04:22 |
Και τώρα μπάσκετ. Εχθές, |
| 00:04:28 |
Ο Λάρι Μπερντ ήταν καταπληκτικός... |
| 00:04:38 |
Νίκι. |
| 00:04:40 |
Μπαμπά, αν σε παίρνει ο ύπνος |
| 00:04:46 |
Το ξέρω, αλλά όταν μένω ξύπνιος |
| 00:04:50 |
δεν μπορώ να κοιμηθώ το βράδυ |
| 00:04:57 |
Θα φτιάξω έναν καφέ. |
| 00:04:59 |
Έρχονται τα γενέθλια |
| 00:05:03 |
Να του πάρω ένα ποδήλατο; |
| 00:05:06 |
Δεν ξέρω. |
| 00:05:08 |
Μεγάλωσε κι αυτός. Εννιά χρόνων. |
| 00:05:12 |
Όσο ήμουν εγώ |
| 00:05:16 |
Και τώρα, είμαι όσο ήταν η μητέρα |
| 00:05:21 |
- Πήρα τη δουλειά στην Αθήνα. |
| 00:05:26 |
Δεν σ' έβαλε να της υποσχεθείς |
| 00:05:33 |
Ε, Νικ; |
| 00:05:36 |
Ναι, της έδωσα το λόγο μου. |
| 00:05:41 |
Θέλω να μάθω γιατί την βασάνισαν, |
| 00:05:46 |
Πώς είναι να υποφέρεις |
| 00:05:50 |
Γιατί θες να τα μάθεις όλα αυτά; |
| 00:05:53 |
Γιατί τα σκέφτομαι διαρκώς. |
| 00:05:57 |
Μερικές φορές, οι άνθρωποι |
| 00:06:02 |
και θέλω να μάθω |
| 00:06:06 |
Τα πάντα. |
| 00:06:08 |
- Πώς σου 'ρθε έτσι ξαφνικά; |
| 00:06:12 |
Καλύτερα να τα ξεχάσεις αυτά. |
| 00:06:15 |
Προσπάθησα. |
| 00:06:17 |
Δεν μπορώ όμως |
| 00:06:19 |
την περίφημη νομική επινόηση |
| 00:06:24 |
Έπειτα από ένα χρονικό διάστημα, |
| 00:06:28 |
Κάποιος διαπράττει |
| 00:06:31 |
Σε κάμποσο καιρό, ως διά μαγείας, |
| 00:06:36 |
Στην Ελλάδα, γίνεσαι αθώος |
| 00:06:40 |
Τα τριάντα χρόνια πέρασαν. |
| 00:06:42 |
Οι εγκληματίες που κρύβονταν στο |
| 00:06:48 |
Αυτός που ευθύνεται για το θάνατο |
| 00:06:53 |
Κι εγώ κάθομαι εδώ |
| 00:06:57 |
Νίκι, αυτό περίμενες τόσο καιρό; |
| 00:07:10 |
Ευχαριστώ. |
| 00:07:11 |
’σε το μολύβι. |
| 00:07:15 |
Νικ. |
| 00:07:17 |
Νικ. |
| 00:07:24 |
Καλώς τον! |
| 00:07:32 |
Ευχαριστώ. |
| 00:07:49 |
Παναγιά, Μητέρα του Θεού, |
| 00:07:53 |
Παναγιά, Μητέρα... |
| 00:07:57 |
Σε... |
| 00:08:05 |
Νικ. |
| 00:08:14 |
Λοιπόν. Ένα, δύο, τρία... |
| 00:08:17 |
Ατυχία! 2.000 δολάρια! |
| 00:08:34 |
Νικόλα! |
| 00:09:12 |
Χριστός ανέστη! |
| 00:09:15 |
Αληθώς ανέστη! |
| 00:09:29 |
- Χριστός ανέστη. |
| 00:09:41 |
- Ξέρει ο πατέρας ότι έληξε ο πόλεμος; |
| 00:09:45 |
- Χριστός ανέστη! |
| 00:09:49 |
Είπες πως μετά τον πόλεμο, |
| 00:09:53 |
Είπες ότι μέχρι το Πάσχα |
| 00:09:59 |
Ο πόλεμος, οι βόμβες |
| 00:10:02 |
κατέστρεψαν όλα τα ταχυδρομεία. |
| 00:10:05 |
Τα πλοία που φέρνουν |
| 00:10:09 |
Χρειάζεται χρόνος |
| 00:10:13 |
Όπως το σχολειό μας. |
| 00:10:16 |
Κάνε λίγη υπομονή. |
| 00:10:42 |
Χριστός ανέστη, ξάδελφε. |
| 00:11:23 |
Είσαι μεγάλος πια. |
| 00:11:26 |
Πήγαινε. |
| 00:12:44 |
Νικ. |
| 00:12:46 |
Είσαι καλά; |
| 00:12:49 |
Όχι. |
| 00:13:06 |
Μου τηλεφώνησε ο πατέρας σου, |
| 00:13:10 |
Το περίμενα. |
| 00:13:15 |
Νομίζει ότι, ως γυναίκα σου, |
| 00:13:21 |
Μη με κοιτάς έτσι! |
| 00:13:25 |
Δεν έχω όρεξη για καβγά. |
| 00:13:32 |
Γιατί πρέπει να πας; |
| 00:13:36 |
Το πρόβλημα, όμως, |
| 00:13:40 |
Τι θα κάνεις στην Αθήνα; |
| 00:13:44 |
Τη δουλειά μου. |
| 00:13:47 |
- Τι είδους άρθρα; |
| 00:13:50 |
Για τους εγκληματίες που γύρισαν |
| 00:13:53 |
Το ξέρω αυτό. |
| 00:13:57 |
Μπορεί να έχουν πεθάνει όλοι. |
| 00:14:01 |
Ελπίζω να ζουν. |
| 00:14:04 |
Ακόμα κι αν ζουν, θα είναι γέροι. |
| 00:14:07 |
Έρευνα. |
| 00:14:11 |
- Και αν δεν απαντήσουν; |
| 00:14:27 |
Νικ, για να γίνει κάποιος ανταποκριτής |
| 00:14:33 |
Πες μου. |
| 00:14:37 |
Το πιστόλι που είχαμε στο γραφείο |
| 00:14:45 |
Έ τσι θα τους κάνεις ερωτήσεις; |
| 00:14:51 |
Αλλά ξέχασα, είσαι δημοσιογράφος. |
| 00:15:01 |
- Νικ, ξέρω για τη μητέρα σου... |
| 00:15:06 |
Θα τα χαλάσεις όλα για κάτι που έγινε |
| 00:15:11 |
''Τριάντα περίπου χρόνια''; ''Περίπου''; |
| 00:15:15 |
Οι άνθρωποι |
| 00:15:19 |
Για 'κείνη δεν ήταν ''περίπου''. |
| 00:15:21 |
Ό λα έγιναν σε συγκεκριμένο |
| 00:15:28 |
Τράβηξαν τη σκανδάλη |
| 00:15:30 |
Έως τότε ζούσε, και σ' ένα κλάσμα |
| 00:15:34 |
Μια σφαίρα έδωσε τέλος στη ζωή της. |
| 00:15:37 |
Δεν ήταν ''περίπου'' για κείνη. |
| 00:15:39 |
Καθόλου ''περίπου''. |
| 00:15:45 |
Η Ελλάδα υπήρχε |
| 00:15:50 |
Υπήρχε πολύ πριν |
| 00:15:55 |
Και πολύ πριν η Ελλάδα |
| 00:15:59 |
είχαμε δημοκρατικό πολίτευμα. |
| 00:16:04 |
Πώς λέμε |
| 00:16:09 |
- Δημοκρατία. |
| 00:16:12 |
’ρα, στην Ένωση Σοβιετικών |
| 00:16:17 |
έχουν δημοκρατικό πολίτευμα. |
| 00:16:19 |
Στη δημοκρατία, όλοι μας |
| 00:16:25 |
Εμείς... |
| 00:16:27 |
Εμείς ψηφίζουμε τους νόμους. |
| 00:16:31 |
Και υπακούμε σε αυτούς. |
| 00:16:41 |
Αν γυρίσετε στο σπίτι σας |
| 00:16:45 |
και ανακαλύψετε ότι οι γονείς σας |
| 00:16:51 |
θα συνεχίσετε να πιστεύετε |
| 00:16:54 |
Όχι. |
| 00:16:56 |
Όχι. Έτσι κι ο βασιλιάς, |
| 00:17:02 |
λέει ότι αγαπά το λαό του. |
| 00:17:06 |
Σπύρο! |
| 00:17:46 |
Πού είναι ο δάσκαλός σας; |
| 00:17:48 |
Εσύ, πήγαινε από κει! Από κει! |
| 00:18:15 |
- Καλησπέρα, Ελένη. |
| 00:18:21 |
Η εθνοφρουρά συλλαμβάνει |
| 00:18:25 |
- Ο Σπύρος είναι ξάδελφός μου. |
| 00:18:28 |
Θα τον έκρυβα στο σπίτι μου, |
| 00:18:32 |
- Γι' αυτό, σε παρακαλώ... |
| 00:18:35 |
Δεν θα ψάξουν στο σπίτι σου. |
| 00:18:38 |
Ο πατέρας σου είναι βασιλικός |
| 00:18:42 |
Όλοι ξέρουν τις προτιμήσεις σου. |
| 00:18:44 |
Ποιες προτιμήσεις μου; |
| 00:18:46 |
Δεν έχω ''προτιμήσεις'', όπως λες. |
| 00:18:50 |
Τότε, ζητώ καταφύγιο στο μόνο |
| 00:19:02 |
Θα μείνεις στο κελάρι. Έχω κόρες |
| 00:19:19 |
Λυπάμαι που σε κυνηγούν, Σπύρο. |
| 00:19:22 |
Αλλά αυτά τα νυχτοπερπατήματα |
| 00:19:27 |
Φίλησέ με, ξάδελφε. |
| 00:19:34 |
Να προσέχεις, Ελένη. |
| 00:19:39 |
Φιλάει ωραία. |
| 00:19:45 |
Είμαι δάσκαλος, Ελένη. |
| 00:19:48 |
Δεν είμαι επαναστάτης. |
| 00:19:51 |
Μου κόλλησαν τη ρετσινιά, επειδή λέω |
| 00:19:59 |
Είναι λάθος αυτό; |
| 00:20:01 |
Δεν ξέρω. Σε παρακαλώ. |
| 00:20:06 |
Ευχαριστώ, Ελένη. |
| 00:21:20 |
Πώς μάθατε για μένα; |
| 00:21:24 |
Λίγα λεπτά θα σας απασχολήσω. |
| 00:21:28 |
Ένα Ελληνόπουλο επιστρέφει ως |
| 00:21:32 |
για να γράψει για τη γενέτειρά του. |
| 00:21:34 |
Θέλω να βγείτε μαζί μου |
| 00:21:39 |
Αν είναι έτσι... |
| 00:21:41 |
Κύριοι! |
| 00:21:56 |
Νικόλα! |
| 00:21:58 |
- Νικόλα! |
| 00:22:00 |
Ζει! Ο πατέρας σου ζει! |
| 00:22:03 |
Ζήτω! Θα πάμε στην Αμερική! |
| 00:23:10 |
Να πάω; |
| 00:23:12 |
Πήγαινε! |
| 00:23:21 |
Γεωργία... |
| 00:23:24 |
’ννα, αυτό για το μωρό. |
| 00:23:34 |
’νοιξέ το! |
| 00:23:37 |
- ’νοιξέ το! |
| 00:23:41 |
- Τι να 'ναι άραγε; |
| 00:23:45 |
Φαντάσου πόσα θα χωράει ο φάκελος. |
| 00:23:59 |
ΕΛΕΝΗ ΓΚΑΤΖΟΓΙΑΝΝΗ |
| 00:24:11 |
''Αγαπημένη μου γυναίκα, |
| 00:24:14 |
''πολυαγαπημένες μου κόρες, |
| 00:24:18 |
''κι εσύ, αγόρι μου, Νικόλα, |
| 00:24:22 |
''που δεν σ' έχω δει ποτέ...'' |
| 00:24:47 |
''Οι δουλειές πήγαιναν καλά, ύστερα |
| 00:24:53 |
''Θα ψάξω να βρω |
| 00:24:57 |
''Πήρα την αμερικανική υπηκοότητα...'' |
| 00:24:59 |
- Για φαντάσου! |
| 00:25:04 |
Λέει |
| 00:25:07 |
''Δεν είμαι ξένος πια. |
| 00:25:09 |
''Μπορώ να ψηφίζω για τον Πρόεδρο, |
| 00:25:14 |
''Ελένη, |
| 00:25:19 |
''να προσέχεις τα παιδιά μας. |
| 00:25:26 |
''Σας σκέφτομαι όλους συνέχεια. |
| 00:25:28 |
''Ελπίζω να σας δω σύντομα |
| 00:25:34 |
''...να σας σφίξω όλους |
| 00:25:38 |
''Σου φιλώ τα μάτια |
| 00:25:44 |
''Με αγάπη, ο άντρας σου.'' |
| 00:25:52 |
Πώς θα μιλάω στον πατέρα, |
| 00:25:57 |
Τι εννοείς; |
| 00:25:59 |
Φοβάμαι, μάνα. |
| 00:26:01 |
Λείπει πολύ καιρό. |
| 00:26:05 |
- Μπορεί να έχει ξεχάσει τα Ελληνικά. |
| 00:26:10 |
Για καλό και για κακό, |
| 00:26:13 |
Γιατί να μην του κάνουμε έκπληξη; |
| 00:26:20 |
Είναι πολύ μακριά. |
| 00:26:24 |
Πρέπει να έχουμε πρόσκληση. |
| 00:26:27 |
Όταν φτάνεις στην Αμερική, |
| 00:26:32 |
Σαν να πας σε γάμο. |
| 00:26:35 |
Αφού μας αγαπάει, |
| 00:26:39 |
Γιατί μαζεύει όλα του τα λεφτά |
| 00:26:43 |
με πολλά δωμάτια, ένα για τον καθένα. |
| 00:26:46 |
Ξέρω τι φταίει: είμαστε πολλοί. |
| 00:26:50 |
-Έχεις πολλά παιδιά. |
| 00:26:53 |
Τα θέλω όλα τα παιδιά μου. |
| 00:26:56 |
Κι όταν θα πάμε στην Αμερική, |
| 00:26:58 |
ο πατέρας θα σε λέει |
| 00:27:03 |
-Όπως στο γράμμα; |
| 00:27:06 |
Ελπίζω. |
| 00:27:12 |
Μπορεί τότε ν' αγαπάς μόνο εκείνον. |
| 00:27:14 |
Και να μην αγαπάς εμένα. |
| 00:27:17 |
Όχι. |
| 00:27:22 |
Πάντα θα σ' αγαπώ. |
| 00:27:26 |
Γιατί; |
| 00:28:35 |
Νικ! |
| 00:28:38 |
Νικ, το βρήκα. |
| 00:28:40 |
Θυμάμαι όλες τις κηδείες. |
| 00:28:44 |
- Τον ήξερες; |
| 00:28:47 |
- Είναι άραγε σύμπτωση; |
| 00:28:50 |
Ότι όλοι αυτοί ήταν εγκληματίες |
| 00:28:53 |
Λέω να γράψω ένα άρθρο |
| 00:28:56 |
Αλήθεια; Έγραψα κι εγώ |
| 00:28:59 |
Δημοσιεύτηκε. Δεν το διάβασες; |
| 00:29:01 |
Το διάβασα. |
| 00:29:03 |
- Είχε κάτι που δεν σου άρεσε; |
| 00:29:06 |
- Για ποιον; |
| 00:29:11 |
- Αλήθεια γεννήθηκες στην Ελλάδα; |
| 00:29:14 |
Έ τσι εξηγείται η φωτεινή, |
| 00:29:18 |
Νικ, σε ζητάει κάποιος. |
| 00:29:21 |
Καταπληκτικό. Ο ανταποκριτής |
| 00:29:26 |
Κ όφ' το. Ποιος είναι; |
| 00:29:28 |
Λέει ότι μεγαλώσατε μαζί. |
| 00:29:38 |
Εμπρός. |
| 00:30:24 |
Είναι ένας παλιός μου φίλος! |
| 00:30:30 |
Μεγαλώσαμε στο ίδιο χωριό. |
| 00:30:33 |
Παίζαμε ξιφομαχία, θυμάσαι Νικόλα; |
| 00:30:39 |
Είδαμε το πρώτο μας αεροπλάνο μαζί. |
| 00:30:43 |
Και τώρα, έγινε Αμερικάνος. |
| 00:30:48 |
Νικόλα! |
| 00:30:58 |
Νόμιζα πως θα μιλούσαμε |
| 00:31:01 |
Παλιά είναι κι αυτά. |
| 00:31:05 |
Συγγνώμη που το ανέφερα. |
| 00:31:08 |
Συνέχισε. |
| 00:31:12 |
Με κοίταξε μ' εκείνο το βλέμμα. |
| 00:31:15 |
Ποιο βλέμμα; |
| 00:31:20 |
Ξέρεις πώς μας είχαν οι μανάδες μας. |
| 00:31:23 |
Ακόμα και τα ξένα παιδιά, |
| 00:31:28 |
Έτσι με... |
| 00:31:31 |
Εσύ είσαι μορφωμένος άνθρωπος. |
| 00:31:34 |
Πες μου, γιατί μας αγάπησαν |
| 00:31:38 |
Κι εγώ έχω παιδιά, |
| 00:31:43 |
Εσύ έχεις παιδιά; |
| 00:31:46 |
Σου είπε τίποτα η μητέρα μου; |
| 00:31:51 |
Όχι. |
| 00:31:59 |
- Πηγαίνεις συχνά στο Λια; |
| 00:32:04 |
Πήγα μια φορά πριν από λίγα χρόνια. |
| 00:32:09 |
- Εκεί τον είδα. |
| 00:32:11 |
Εκείνον τον αντάρτη που πήγαινε |
| 00:32:16 |
- Είσαι σίγουρος πως ήταν αυτός; |
| 00:32:22 |
Ξέρεις πώς τον λένε; |
| 00:32:25 |
Τάσο Λεβέντη. |
| 00:32:29 |
Μένει ακόμα στα Ιωάννινα; |
| 00:32:32 |
Δεν ξέρω. |
| 00:32:33 |
Όταν τον είδα, |
| 00:32:37 |
Ήθελε να μου πασάρει γυναίκες. |
| 00:33:36 |
Ακούστε! |
| 00:33:38 |
Ακούστε! |
| 00:33:41 |
Ακούστε! |
| 00:33:43 |
Η κυβέρνηση προειδοποιεί |
| 00:33:46 |
ότι δεν μπορούμε πλέον |
| 00:33:49 |
Οι κομουνιστές αντάρτες |
| 00:33:58 |
Πατέρα, εγώ τι να κάνω; |
| 00:34:00 |
Εσύ; Τι έχεις να φοβηθείς εσύ; |
| 00:34:04 |
Εμένα θα σκοτώσουν πρώτο. |
| 00:34:07 |
Ζήτω ο βασιλιάς. |
| 00:34:10 |
Αντίο. |
| 00:34:14 |
- Μήπως να πάμε στα Ιωάννινα, μάνα; |
| 00:34:18 |
- Εσύ πρέπει να το κοιτάξεις. |
| 00:34:22 |
Ούτε Γερμανοί είναι, |
| 00:34:25 |
Είναι δικοί μας. |
| 00:34:35 |
Λουκά. |
| 00:34:38 |
- Λουκά, εσύ θα μείνεις; |
| 00:34:40 |
Η γυναίκα μου λέει ότι οι κομουνιστές |
| 00:34:47 |
Αν με σκοτώσουν, |
| 00:34:51 |
Έγινε κι αυτό. |
| 00:34:53 |
Όλοι ήρθαν να μας σκλαβώσουν. |
| 00:35:03 |
Φύγε. Φύγε γρήγορα. |
| 00:35:20 |
Λαέ του Λια! |
| 00:35:23 |
Λαέ του Λια! |
| 00:35:27 |
Δεν έχετε να φοβηθείτε τίποτα! |
| 00:35:31 |
Ήρθαμε να σας απελευθερώσουμε... |
| 00:35:36 |
...στο όνομα της νέας Ελλάδας! |
| 00:35:42 |
Όλοι στο σπίτι. |
| 00:36:17 |
Βγείτε έξω! |
| 00:36:24 |
Βγείτε όλοι έξω! |
| 00:36:27 |
-Έλα, μητέρα. |
| 00:36:29 |
Δεν θα σας κάνουμε κακό. |
| 00:36:33 |
Βγείτε έξω! |
| 00:36:35 |
Βγείτε όλοι έξω! |
| 00:37:00 |
Σπύρο! Δόξα τω Θεώ, εσύ είσαι! |
| 00:37:03 |
Ταγματάρχης Σπύρος Σκέβης, |
| 00:37:08 |
Έχω την τιμή να σας ενημερώσω |
| 00:37:12 |
Το σπίτι σας επιλέχθηκε |
| 00:37:17 |
Μέχρι αύριο το πρωί |
| 00:37:21 |
Σπύρο, δεν θυμάσαι τότε |
| 00:37:27 |
Θυμάμαι. |
| 00:37:29 |
Μέχρι αύριο να 'χεις αδειάσει |
| 00:38:26 |
Ένα σπίτι είναι. |
| 00:38:28 |
Πέτρα και λάσπη. |
| 00:38:32 |
Ξύλο και γυαλί. |
| 00:38:38 |
Είναι το σπίτι που γεννηθήκατε, |
| 00:38:42 |
Οι αναμνήσεις το κάνουν ξεχωριστό. |
| 00:38:46 |
Αυτές όμως θα τις πάρουμε |
| 00:38:51 |
Μια μέρα, |
| 00:38:53 |
θα 'μαστε όλοι μαζί και θα 'χουμε |
| 00:38:57 |
Μα αντί να πάμε στο σπίτι της γιαγιάς, |
| 00:39:03 |
για να ανταμώσουμε τον πατέρα σας. |
| 00:39:07 |
Θα είναι το ίδιο. |
| 00:39:10 |
Θα πάρουμε τα πράγματά μας |
| 00:39:15 |
και θα φύγουμε για πάντα απ' το σπίτι. |
| 00:39:20 |
Αλλά δεν θα 'μαστε λυπημένοι, |
| 00:39:25 |
Αυτό έχει σημασία. |
| 00:39:28 |
Δεν πρέπει |
| 00:39:35 |
Φέρ' τα εδώ! |
| 00:39:50 |
Τα ζώα και τα τρόφιμα θα τ' αφήσετε. |
| 00:39:58 |
Έχω οικογένεια να ταΐσω! |
| 00:40:00 |
Κι εγώ έχω να ταΐσω |
| 00:40:04 |
Όποιος κρύβει τρόφιμα |
| 00:40:11 |
- Θα υπακούσω στη διαταγή σου. |
| 00:40:26 |
Και κάτι ακόμα, Αμερικάνα. |
| 00:40:29 |
Ό λοι οι ικανοί άντρες έφυγαν. |
| 00:40:32 |
Χρειάζομαι στρατιώτες. |
| 00:40:35 |
Κάθε οικογένεια θα προσφέρει |
| 00:40:39 |
Όλγα, εσύ είσαι η τυχερή. |
| 00:40:42 |
Σπύρο... |
| 00:40:44 |
Ταγματάρχα Σκέβη, σου 'δωσα |
| 00:40:49 |
Όμως η Όλγα δεν ξέρει από πόλεμο. |
| 00:40:53 |
Θα της μάθουμε εμείς. |
| 00:40:57 |
Μάνα... |
| 00:41:00 |
Είμαστε σε πόλεμο, |
| 00:41:03 |
Όποιος δεν υπακούσει |
| 00:41:11 |
Θα υπακούσουμε στις διαταγές σου. |
| 00:41:27 |
Μάνα! |
| 00:41:29 |
Μάνα, μην τους αφήσεις |
| 00:41:33 |
Νομίζεις ότι είναι στο χέρι μου; |
| 00:41:59 |
Όλγα. |
| 00:42:01 |
Έτσι έκαναν και παλιά. |
| 00:42:04 |
Οι Τούρκοι μάζευαν όλα τ' αγόρια |
| 00:42:09 |
Οι μανάδες τούς έκοβαν |
| 00:42:12 |
Μερικές φορές τους έβγαζαν το μάτι. |
| 00:42:16 |
Δεν θέλω να μείνω σακάτισσα! |
| 00:42:26 |
Όχι, μάνα! |
| 00:42:33 |
Πού είναι ο άντρας σου, μητέρα; |
| 00:42:36 |
Πού είναι ο πατέρας μου; |
| 00:42:39 |
Πού είναι ο πατέρας της, |
| 00:42:46 |
Ψέματα με τάιζαν όλη μου τη ζωή; |
| 00:42:49 |
Ελένη! Είσαι γυναίκα. |
| 00:42:53 |
Αυτή είναι η θέση μου, μητέρα; |
| 00:42:58 |
Αυτή είναι η θέση μου; |
| 00:43:01 |
Να μένω πίσω, |
| 00:43:04 |
Κι όλα αυτά, για τι; |
| 00:43:07 |
Μάνα! |
| 00:43:09 |
Όχι! |
| 00:43:15 |
Μ' έβαλαν υπεύθυνη |
| 00:43:28 |
- Πώς μπόρεσες να το κάνεις αυτό; |
| 00:43:32 |
Ποιοι; Ποιοι ''αυτοί''; |
| 00:43:35 |
- Προσπάθησα να σώσω το παιδί μου. |
| 00:43:39 |
Πάψε! Παιδί μου είναι... |
| 00:43:42 |
Ναι. Αλλά δεν είναι ζώο |
| 00:43:46 |
Φύγε! Πάρε τα τρόφιμά σου |
| 00:44:15 |
Θέλουμε την Όλγα Γκατζογιάννη |
| 00:44:20 |
Ταγματάρχα Σκέβη... πέρασε. |
| 00:44:28 |
Η κόρη μου είναι πολύ αδέξια |
| 00:44:34 |
Ούτε να σταθεί δεν μπορεί. |
| 00:44:57 |
Βγάλε τους επιδέσμους. |
| 00:45:28 |
Να πεις στην κόρη σου |
| 00:45:38 |
Όλα τα ανύπαντρα κορίτσια άνω |
| 00:45:46 |
Ετοίμασε τη θυγατέρα σου, |
| 00:45:49 |
Και πρόσεχε καλά, Αμερικάνα. |
| 00:46:46 |
Εσύ πρέπει να είσαι |
| 00:46:50 |
Μου είπαν ότι, αν θέλω γυναίκα, |
| 00:46:54 |
Ναι, γνωρίζω κάποιες γυναίκες. |
| 00:46:56 |
Δίνω όσα - όσα. |
| 00:46:59 |
Τότε γνωρίζω πολλές γυναίκες. |
| 00:47:02 |
Πάμε μια βόλτα με το αμάξι μου. |
| 00:47:06 |
Έχεις κι αμάξι! |
| 00:47:20 |
-Έπρεπε να στρίψεις εκεί. |
| 00:47:40 |
Πού μένεις; |
| 00:47:42 |
Σ' ένα χωριουδάκι, το Λια. |
| 00:47:45 |
Στο Λια; Τρελάθηκες; |
| 00:47:49 |
Το ξέρεις; Έχεις ξαναπάει; |
| 00:47:55 |
Τι γίνεται εδώ; |
| 00:47:59 |
Ποιος είσαι, που να πάρει; |
| 00:48:04 |
Σ τη θέση σου θα καθόμουν ήσυχα, |
| 00:48:11 |
- Εκεί τον είδα. |
| 00:48:13 |
Εκείνον τον αντάρτη που πήγαινε |
| 00:48:18 |
- Είσαι σίγουρος πως ήταν αυτός; |
| 00:48:21 |
Αλλά όταν του μίλησα, είπε ότι |
| 00:48:24 |
Ξέρεις πώς τον λένε; |
| 00:48:26 |
Τάσο Λεβέντη. |
| 00:48:46 |
Βγες έξω. |
| 00:49:08 |
Δεν ήμουν στο απόσπασμα. |
| 00:49:13 |
Η μητέρα σου δικάστηκε. |
| 00:49:17 |
Κι ύστερα την καταδίκασε σε θάνατο. |
| 00:49:20 |
- Βασανίστηκε. |
| 00:49:23 |
- Ποιος έδωσε τη διαταγή; |
| 00:49:26 |
- Πώς τον λένε; |
| 00:49:30 |
- Δεν ξέρω τ' όνομά του! |
| 00:49:32 |
Δεν ξέρω καν αν ζει. |
| 00:49:35 |
- Πού κρύφτηκε μετά τον πόλεμο; |
| 00:49:40 |
Πολλοί απ' το χωριό ήρθαν μαζί μας. |
| 00:49:43 |
- Πού στην Τσεχοσλοβακία; |
| 00:49:56 |
’ργησες! Ακόμα κι αν τον βρεις, |
| 00:50:01 |
Θα βρεις έναν γέροντα, |
| 00:50:03 |
Σαν εμένα, τον γέρο νταβατζή, |
| 00:50:10 |
Όταν περνούν τα χρόνια, |
| 00:50:14 |
’ργησες πολύ! |
| 00:50:15 |
Όλοι πεθάναμε και χαθήκαμε! |
| 00:50:27 |
Εν, δύο, τρία, τέσσερα... |
| 00:50:49 |
Εν, δύο, τρία, τέσσερα... |
| 00:50:53 |
Πιο γρήγορα! Πιο γρήγορα! |
| 00:50:56 |
...τρία, τέσσερα... |
| 00:51:22 |
Προσοχή! |
| 00:53:29 |
Τις ει; |
| 00:53:31 |
Ελένη Γκατζογιάννη |
| 00:53:35 |
-Έλα μαζί μας να σωθείς. |
| 00:53:47 |
Όχι! Όχι! Τα παιδιά μου! |
| 00:54:41 |
Αυτοί που ψάχνετε |
| 00:54:45 |
Συγγενείς και φίλοι απ' το χωριό μου. |
| 00:54:49 |
Μου 'παν ότι ήρθαν εδώ |
| 00:54:54 |
Ναι, μένουν πολλοί Έλληνες εδώ. |
| 00:54:57 |
Πάρα πολλοί. |
| 00:55:01 |
Παλιά βάζαμε κάποια τάξη στα αρχεία, |
| 00:55:05 |
Αν βρείτε τους συγγενείς σας, |
| 00:55:59 |
Η επόμενη. |
| 00:56:03 |
Όνομα; |
| 00:56:05 |
Γκατζογιάννη. |
| 00:56:07 |
Προχώρα. |
| 00:56:09 |
Η επόμενη! |
| 00:56:11 |
Προχωρήστε! |
| 00:56:43 |
Συντρόφισσες. |
| 00:56:45 |
Συντρόφισσες! |
| 00:56:48 |
Σας καλωσορίζω εξ ονόματος |
| 00:57:00 |
Μητέρες του Λια, |
| 00:57:03 |
τα παιδιά σας κινδυνεύουν. |
| 00:57:07 |
Η φασιστική κυβέρνηση |
| 00:57:13 |
Ακόμα κι αν τα παιδιά σας γλυτώσουν |
| 00:57:19 |
θ' αρχίσουν ν' αργοπεθαίνουν |
| 00:57:23 |
Τα λιγοστά τρόφιμα που απέμειναν |
| 00:57:32 |
Αλλά... επειδή το κόμμα νοιάζεται |
| 00:57:39 |
και αγαπά τα παιδιά σας, |
| 00:57:41 |
οι ηγέτες του βρήκαν τρόπο |
| 00:57:49 |
Σας καλέσαμε σήμερα εδώ |
| 00:57:53 |
ότι οι Λαϊκές Δημοκρατίες |
| 00:57:59 |
άνοιξαν τις αγκάλες τους |
| 00:58:02 |
Θα τα πάρουν, θα τα φροντίσουν |
| 00:58:07 |
Θα τα μορφώσουν για να γίνουν |
| 00:58:12 |
ή ό,τι άλλο τους ταιριάζει. |
| 00:58:14 |
Κι όταν τελειώσει ο "Εμφύλιος", |
| 00:58:18 |
θα γυρίσουν πάλι κοντά σας, |
| 00:58:20 |
ψηλά, γερά, ευτυχισμένα. |
| 00:58:24 |
Έτοιμα να πάρουν τη θέση τους |
| 00:58:29 |
Ποια θα προσφέρει πρώτη |
| 00:58:39 |
Ποια θα είναι η πρώτη; |
| 00:58:45 |
Κατίνα, για όνομα του Θεού! |
| 00:58:50 |
Να η πρώτη πατριώτισσα μητέρα. |
| 00:58:55 |
Κατίνα Σκέβη. |
| 00:58:59 |
Προσφέρεις εθελοντικά, |
| 00:59:01 |
Ναι. |
| 00:59:03 |
Προσφέρω εθελοντικά |
| 00:59:08 |
στο σύντροφο με το κοστούμι. |
| 00:59:13 |
Ο άντρας μου πέθανε στον πόλεμο, |
| 00:59:19 |
Συνέχισα να ονειρεύομαι εκείνο |
| 00:59:25 |
...μια καλύτερη ζωή για τα παιδιά μου. |
| 00:59:31 |
Τα δικά μου παιδιά. |
| 00:59:35 |
Όχι τα δικά σας. |
| 00:59:38 |
Όχι του κόμματος. |
| 00:59:41 |
Όχι της Λαϊκής Δημοκρατίας |
| 00:59:48 |
Τα δικά μου. |
| 00:59:51 |
Καμία μητέρα |
| 01:00:03 |
Δεν υπάρχουν εθελόντριες... εδώ. |
| 01:01:03 |
ΚΑΤΗΣ |
| 01:01:11 |
Μητέρες του Λια, |
| 01:01:14 |
ξέρετε ότι τα παιδιά σας πεινούν. |
| 01:01:25 |
Τα παιδιά σας |
| 01:01:30 |
...κάθε μέρα... |
| 01:01:34 |
...αρκεί να τ' αφήσετε να φύγουν. |
| 01:01:45 |
Όποιο παιδί πλησιάσει τώρα... |
| 01:01:49 |
...θα φάει όσο ψωμί κι όση |
| 01:02:02 |
- Μάνα, πεινάω. |
| 01:02:07 |
Έφυγε για την Αλβανία. |
| 01:02:11 |
Νεκρός. |
| 01:02:15 |
Έφυγε για τη Σοβιετική Ένωση. |
| 01:02:19 |
Αυτή είναι ακόμα εδώ. Δεν είναι |
| 01:02:26 |
Νεκρός. |
| 01:02:33 |
Έφυγε. |
| 01:02:36 |
Πού πήγε; |
| 01:02:38 |
Δεν λέει. |
| 01:02:40 |
- Πότε; |
| 01:02:43 |
-Ήταν φίλος σας ή συγγενής σας; |
| 01:02:46 |
Εδώ λέει ότι δεν είχε στοιχεία |
| 01:02:50 |
Τον θυμάμαι ως Κατή. |
| 01:02:53 |
Μάλλον έχει πεθάνει. |
| 01:02:55 |
Πρέπει να σχολάσω. |
| 01:02:58 |
Αν θέλετε, μπορώ να σας πω |
| 01:03:54 |
Ορίστε. |
| 01:03:56 |
Θέλω την ’ννα Κατρούμπη. |
| 01:04:00 |
Ποιος είστε; |
| 01:04:02 |
Νικ... Νικόλας Γκατζογιάννης. |
| 01:04:07 |
- Της Ελένης; |
| 01:04:28 |
Τι θέλεις από μένα; |
| 01:04:31 |
Θα ξέρεις πως δεν το έκανα επίτηδες. |
| 01:04:37 |
Με ανάγκασαν να καταθέσω εναντίον |
| 01:04:42 |
Ναι, το... το ήξερα. |
| 01:04:44 |
Δεν ήρθα εδώ για να σας κατηγορήσω. |
| 01:04:47 |
Το έκανα για να σώσω το γιο μου. |
| 01:04:50 |
Ο δικαστής ήθελε να με βάλει |
| 01:04:55 |
Το μωρό μου θα πέθαινε. |
| 01:05:02 |
Γι' αυτό πρόδωσα την ψυχή μου... |
| 01:05:08 |
Καταλαβαίνω πως δεν είχατε |
| 01:05:13 |
Ποιο ήταν τ' όνομα του δικαστή; |
| 01:05:17 |
- Σταύρος Πετράκης. |
| 01:05:22 |
Οι υπάλληλοι στο γραφείο |
| 01:05:29 |
Δεν ξέρουν τίποτα. |
| 01:05:34 |
Εμείς ντρεπόμαστε να γυρίσουμε. |
| 01:05:39 |
Πού στην Ελλάδα; |
| 01:05:45 |
Πού στην Ελλάδα; |
| 01:06:28 |
Μάνα! Μάνα! |
| 01:06:46 |
Ελένη... |
| 01:06:49 |
Μάνα! |
| 01:07:08 |
Μάνα! |
| 01:07:23 |
Είπαν ''εθελοντικά''. |
| 01:07:26 |
Ας ελπίσουμε κι ας προσευχηθούμε. |
| 01:07:30 |
Δεν αρκεί μόνο να ελπίζουμε, μητέρα. |
| 01:07:43 |
- Εάν κάνουμε ό,τι μας λένε... |
| 01:07:47 |
Μητέρα, με μεγάλωσες |
| 01:07:53 |
-Όπως μεγάλωσα κι εγώ. |
| 01:07:57 |
Μ' έμαθες να υπακούω, να κρατώ |
| 01:08:06 |
Κι όλη τη λιακάδα της ζωής μου, |
| 01:08:09 |
εγώ την πέρασα στη σκιά |
| 01:08:16 |
Είχα λουλούδια στην καρδιά, μητέρα. |
| 01:08:21 |
Μα κάποια λουλούδια |
| 01:08:27 |
Πλήρωνα το τίμημα |
| 01:08:30 |
Δεν παραπονιόμουν, |
| 01:08:34 |
Αλλά λέω ''φτάνει πια''. |
| 01:08:40 |
Μας πήραν τα τρόφιμα. |
| 01:08:43 |
Μου πήραν το σπίτι. |
| 01:08:46 |
Μου πήραν την αξιοπρέπεια. |
| 01:08:48 |
Κι εγώ τους τα 'δινα όλα, |
| 01:08:51 |
Αλλά δεν θα τους δώσω |
| 01:08:56 |
Αυτά δεν θα μου τα πάρουν. |
| 01:09:00 |
Να δραπετεύσεις; |
| 01:09:03 |
- Υπάρχουν φρουροί και ναρκοπέδια. |
| 01:09:08 |
Ξέρεις πού είναι οι φρουροί. |
| 01:09:10 |
Μου πήραν ήδη τη Γλυκερία. |
| 01:09:14 |
Αν μας πιάσουν, θα μας σκοτώσουν. |
| 01:09:17 |
Αν μου πάρουν τα παιδιά, |
| 01:09:21 |
Πού να καταλάβει; ’ντρας είναι. |
| 01:09:23 |
Ξαφνικά πήρα προαγωγή! |
| 01:09:27 |
- Πότε λες να το κάνεις; |
| 01:09:32 |
- Τι πονοκέφαλος κι αυτός! |
| 01:09:35 |
Μπορεί να έρθουν |
| 01:09:38 |
-Όλοι σε σέβονται. |
| 01:09:41 |
Δεν θέλω σεβασμό. Στην Ελλάδα |
| 01:09:52 |
Μάνα, έρχονται στρατιώτες! |
| 01:10:00 |
Μας πρόδωσαν! |
| 01:10:09 |
Θέλουμε μια γυναίκα |
| 01:10:13 |
Έρχομαι εγώ. |
| 01:10:15 |
Όχι τώρα. |
| 01:10:18 |
Πάρε μαζί σου ρούχα |
| 01:10:22 |
Δεν μπορώ! |
| 01:10:23 |
Σε μια ώρα φεύγουμε. Είναι διαταγή! |
| 01:10:39 |
Θέλουν μια γυναίκα να δουλέψει. |
| 01:10:46 |
Δεν θα σε πάρουν, μητέρα. |
| 01:10:52 |
Γιατί τώρα; Γιατί σήμερα; |
| 01:10:55 |
Όσο θα λείπεις, |
| 01:10:58 |
-Όταν γυρίσεις... |
| 01:11:02 |
Θα φύγετε όλοι το βράδυ, |
| 01:11:04 |
Δεν μπορούμε να περιμένουμε. |
| 01:11:09 |
Ανά πάσα στιγμή μπορεί να 'ρθουν |
| 01:11:13 |
Όλγα, |
| 01:11:15 |
άκουσέ με. |
| 01:11:18 |
Είσαι η μεγαλύτερη, |
| 01:11:22 |
Όταν θα είστε ασφαλείς, |
| 01:11:27 |
Θα βρει τρόπο να σας πάρει. |
| 01:11:30 |
-Όχι σαν εσένα, μάνα. |
| 01:11:33 |
Ίσως είναι καλύτερα έτσι. |
| 01:11:37 |
Θα 'ρθουμε να σας βρούμε |
| 01:11:43 |
Ελάτε γρήγορα! |
| 01:11:45 |
Ελάτε κοντά μου όσο έχουμε καιρό. |
| 01:11:48 |
Καθίστε. |
| 01:11:52 |
Ελάτε, καθίστε. |
| 01:11:58 |
Δεν έχετε δει ποτέ τη θάλασσα. |
| 01:12:02 |
Είναι όμορφη. |
| 01:12:05 |
Είναι πλατιά, γαλάζια κι απέραντη, |
| 01:12:11 |
Όταν την κοιτάς, |
| 01:12:15 |
Εσείς θα ονειρευτείτε μια νέα ζωή |
| 01:12:21 |
κι όταν ξυπνήσετε, |
| 01:12:23 |
το όνειρο θα 'χει γίνει πραγματικότητα. |
| 01:12:48 |
Μείνε εδώ. |
| 01:12:51 |
Να μη σε δουν να κλαις. |
| 01:13:01 |
Παιδάκια μου... |
| 01:13:05 |
...να 'χετε την ευχή μου. |
| 01:14:13 |
Θέλω να φύγεις |
| 01:14:18 |
Κατάλαβες; |
| 01:14:20 |
Ναι, μάνα. |
| 01:14:23 |
Πάρε αυτό. |
| 01:14:26 |
Όταν δεν θα κινδυνεύεις πια, |
| 01:14:30 |
Όταν ρίχνεις μαύρη πέτρα πίσω σου, |
| 01:14:34 |
Δώσε μου το λόγο σου |
| 01:14:37 |
Έχεις το λόγο μου. |
| 01:14:41 |
Φίλησέ με μια στερνή φορά. |
| 01:14:55 |
Καρδιά μου, ψυχή μου. |
| 01:17:08 |
-Έχεις τσιγάρο; |
| 01:17:11 |
Καλά. |
| 01:19:13 |
Αγαπητή Τζόαν, συγγνώμη |
| 01:19:19 |
Αγαπημένη μου Τζόαν... |
| 01:19:23 |
Αγαπημένη μου οικογένεια... |
| 01:19:26 |
Εδώ περ πάτησα |
| 01:19:29 |
Βγήκαμε έξω κι ανεβήκαμε |
| 01:19:31 |
Μου κρατούσε το χέρι και μ' έβαλε να |
| 01:19:36 |
Εδώ σχεδιάσαμε την απόδρασή μας. |
| 01:19:42 |
Όταν είσαι παιδί, |
| 01:19:45 |
Yπάρχουν τρόποι ν' αποδράσεις. |
| 01:19:48 |
Όταν μεγαλώνεις, εξαφανίζονται, |
| 01:19:54 |
Φιλώ τα μάτια σου και τα μάτια |
| 01:19:58 |
Με αγάπη, ο άντρας σου. |
| 01:21:09 |
Λοιπόν; |
| 01:21:11 |
Όλοι οι συγγενείς των δραπετών |
| 01:21:14 |
Εκτός απ' την Ελένη Γκατζογιάννη. |
| 01:21:17 |
- Την Αμερικάνα; |
| 01:21:20 |
Αυτός ο στρατιώτης |
| 01:21:23 |
Πέρασαν μπροστά απ' το πόστο του. |
| 01:21:27 |
Κλείσ' τον μέσα. |
| 01:21:30 |
Προδότες; |
| 01:21:32 |
Τραυματίστηκε ενώ τους κυνηγούσε. |
| 01:21:35 |
Μια χούφτα χωριάτες και παιδιά! |
| 01:21:37 |
Μια χούφτα χωριάτες και παιδιά |
| 01:21:41 |
Αν το αφήσουμε έτσι, θα σκεφτούν |
| 01:21:47 |
Συνεργάστηκε. Η Αμερικάνα |
| 01:21:53 |
Τραυματίστηκε, |
| 01:21:56 |
Σε παρακαλώ, φέρε μου |
| 01:22:58 |
Θα δικαστείς, Αμερικάνα. |
| 01:23:03 |
Και στη δίκη σου, ενώπιον του λαού, |
| 01:23:08 |
θα ομολογήσεις τα εγκλήματά σου. |
| 01:23:11 |
Ποια εγκλήματα; Τι έκανα; |
| 01:23:16 |
Συνεργάστηκες με τον εχθρό. |
| 01:23:18 |
Μετέφερες πολύτιμες |
| 01:23:21 |
Όχι! |
| 01:23:23 |
Το μόνο που έκανα ήταν να βοηθήσω |
| 01:23:27 |
Να δραπετεύσουν; |
| 01:23:29 |
Το χωριό σας έχει απελευθερωθεί. |
| 01:23:32 |
Από τι να δραπετεύσουν; |
| 01:23:36 |
Το χωριό σας είναι πιστό |
| 01:23:39 |
Έστειλα εκθέσεις στους ανωτέρους |
| 01:23:44 |
Πώς θα τους εξηγήσω τώρα |
| 01:23:48 |
Δεν ξέρω. |
| 01:24:18 |
Πολίτες του Λια! |
| 01:24:24 |
Εδώ και κάμποσο καιρό, |
| 01:24:27 |
δρα στο χωριό σας |
| 01:24:34 |
Με χαρά σας πληροφορώ |
| 01:24:37 |
ότι χάρη στην επαγρύπνηση |
| 01:24:42 |
η οργάνωση αυτή εξαρθρώθηκε. |
| 01:24:46 |
Οι εγκληματίες |
| 01:24:50 |
έβαλαν σε κίνδυνο τις ζωές όλων μας, |
| 01:24:54 |
μεταφέροντας πολύτιμες |
| 01:24:58 |
με τη βοήθεια είκοσι προδοτών, |
| 01:25:02 |
Θέλω να δείξετε την αποστροφή σας |
| 01:25:06 |
Να οι κατηγορούμενοι. |
| 01:25:08 |
Ανδρέας Μικόπουλος. |
| 01:25:11 |
Σπυρίδων Μικόπουλος. |
| 01:25:14 |
Βασίλης Νίκου. |
| 01:25:17 |
Αλέξης Γκατζογιάννης. |
| 01:25:21 |
Ηλίας Γκράτος. |
| 01:25:25 |
Ελένη Γκατζογιάννη. |
| 01:25:45 |
Η Αμερικάνα! |
| 01:25:49 |
Αυτή η γυναίκα |
| 01:25:53 |
Πόσοι από σας |
| 01:25:57 |
Εσείς πεινούσατε, κι αυτή τρωγόπινε. |
| 01:26:01 |
Εσείς δουλεύατε, |
| 01:26:08 |
Αμερικάνα, |
| 01:26:10 |
κατηγορείσαι |
| 01:26:14 |
κι ότι προσπάθησες να δωροδοκήσεις |
| 01:26:18 |
Δεν είναι αλήθεια. |
| 01:26:21 |
Δεν έκανα τίποτα κακό. |
| 01:26:37 |
Δεν έβλαψα κανέναν. |
| 01:26:41 |
Ποτέ δεν θέλησα να βλάψω κανέναν. |
| 01:26:45 |
Ήθελα τα παιδιά μου να είναι ασφαλή |
| 01:26:50 |
Αρνούμενη να στείλει τα παιδιά της |
| 01:26:53 |
πρόδωσε τους σκοπούς |
| 01:26:57 |
Στέλνοντάς τα σε φασιστικές χώρες, |
| 01:27:09 |
Ποιος θέλει να την υπερασπιστεί; |
| 01:27:23 |
Η απόκρυψη πληροφοριών |
| 01:27:27 |
Όποιος από σας έχει αποδείξεις |
| 01:27:35 |
ας βγει να μιλήσει. |
| 01:27:43 |
Έ χουμε μια μάρτυρα. |
| 01:27:51 |
Ναι, έχω κάτι να πω. |
| 01:27:53 |
Αυτή, η Ελένη Γκατζογιάννη... |
| 01:28:00 |
...η Αμερικάνα, προσπάθησε |
| 01:28:04 |
για να στραφώ εναντίον σας |
| 01:28:08 |
- ’ννα... |
| 01:28:12 |
Αλλά δεν δέχτηκα. |
| 01:28:16 |
Δεν δέχτηκα. |
| 01:28:24 |
Κατή, τα παιδιά φεύγουν. |
| 01:28:33 |
Πολίτες του Λια, |
| 01:28:36 |
τα παιδιά μας φεύγουν για |
| 01:28:42 |
Θα διακόψουμε |
| 01:28:46 |
για να προλάβουν οι γονείς τους |
| 01:29:22 |
Πολίτες του Λια, |
| 01:29:26 |
το Λαϊκό Δικαστήριο έκρινε |
| 01:29:30 |
και είναι έτοιμο |
| 01:29:36 |
Ανδρέας Μικόπουλος, |
| 01:29:39 |
θάνατος διά τουφεκισμού. |
| 01:29:42 |
Βασίλης Νίκου, |
| 01:29:45 |
θάνατος διά τουφεκισμού. |
| 01:29:49 |
Ελένη Γκατζογιάννη, |
| 01:29:52 |
θάνατος διά τουφεκισμού. |
| 01:30:07 |
Σπύρο, πότε θα μας εκτελέσουν; |
| 01:30:09 |
Αύριο το πρωί. |
| 01:30:12 |
Ξέρεις πού είναι η κόρη μου; |
| 01:30:16 |
Μπορώ να τη δω; |
| 01:30:19 |
Για τελευταία φορά. |
| 01:30:23 |
Προχώρα! |
| 01:30:29 |
Σε παρακαλώ, Σπύρο. |
| 01:31:07 |
’νοιξε. |
| 01:31:20 |
- Γλυκερία! |
| 01:31:36 |
Σώπα, μην κλαις. |
| 01:31:40 |
Μην κλαις. |
| 01:31:46 |
Για δες, σου έκοψαν τα μαλλιά. |
| 01:31:50 |
Δεν πειράζει, θα μακρύνουν πάλι. |
| 01:31:53 |
Το ξέρω, είναι δύσκολο για σένα. |
| 01:31:57 |
- Αλλά πρέπει να είσαι δυνατή. |
| 01:32:05 |
’κουσε, |
| 01:32:08 |
πρέπει να ζήσεις. |
| 01:32:10 |
Πρέπει να ζήσεις. |
| 01:32:13 |
Έχεις να ελπίζεις |
| 01:32:19 |
Μια μέρα, |
| 01:32:21 |
θα παντρευτείς |
| 01:32:28 |
Είναι τόσο μεγάλη χαρά... |
| 01:32:32 |
...να είσαι μητέρα. |
| 01:32:35 |
Τόσο μεγάλη χαρά! |
| 01:32:42 |
Ευχαριστώ τον Θεό που με αξίωσε |
| 01:32:54 |
Πήγαινε τώρα. |
| 01:32:59 |
Ας μην τους αφήσουμε |
| 01:33:02 |
Έχε γεια, παιδί μου. |
| 01:33:06 |
Να ζήσεις εσύ για μένα, |
| 01:33:12 |
Και τώρα... πήγαινε. |
| 01:35:53 |
Γεμίστε! |
| 01:36:00 |
Σκοπεύσατε! |
| 01:36:05 |
Τα παιδιά μου! |
| 01:36:07 |
Πυρ! |
| 01:36:10 |
Τα παιδιά μου! |
| 01:36:17 |
- Αυτά ήταν τα τελευταία της λόγια; |
| 01:36:21 |
Ήμουν κρυμμένη εκεί. Την είδα. |
| 01:36:32 |
Μάνα... |
| 01:36:56 |
Πώς λέγεται ο δικαστής; |
| 01:36:59 |
Σταύρος Πετράκης. |
| 01:37:02 |
Τότε τον έλεγαν Κατή. |
| 01:37:07 |
Οι υπάλληλοι στο γραφείο |
| 01:37:13 |
Δεν ξέρουν τίποτα. |
| 01:37:16 |
Γύρισε στην Ελλάδα! |
| 01:37:19 |
Εμείς ντρεπόμαστε να γυρίσουμε. |
| 01:37:24 |
Πού στην Ελλάδα; |
| 01:37:29 |
Πού στην Ελλάδα; |
| 01:37:33 |
Στην πόλη. |
| 01:37:35 |
Στη Θεσσαλονίκη. |
| 01:37:53 |
Τι θέλετε, παρακαλώ; |
| 01:37:57 |
Μάλλον μου έδωσαν |
| 01:38:00 |
Γυρεύω τον Σταύρο Πετράκη. |
| 01:38:03 |
Είμαι η σύζυγός του. |
| 01:38:06 |
Όχι. Με λένε Νικ Γκέιτζ, |
| 01:38:09 |
Έχω ραντεβού με το σύζυγό σας. |
| 01:38:11 |
Ραντεβού; Δεν μου είπε τίποτα... |
| 01:38:16 |
Περάστε. |
| 01:38:28 |
-Σε θέλει κάποιος |
| 01:38:32 |
Κάποιος απ' τη Νέα Υόρκη. |
| 01:38:50 |
Η γυναίκα μου λέει |
| 01:38:55 |
Λέγομαι Νικ Γκέιτζ, |
| 01:38:59 |
Απ' τους New Yοrk Τimes; |
| 01:39:05 |
Δεν μου είπες New Yοrk Τimes, |
| 01:39:09 |
Γράφω ένα άρθρο για την ιστορία του |
| 01:39:14 |
Ο Υπουργός Δικαιοσύνης στην Αθήνα |
| 01:39:19 |
Μια στιγμή! |
| 01:39:23 |
Τώρα θυμήθηκα. |
| 01:39:26 |
Σας είδα στην τηλεόραση. |
| 01:39:30 |
Μάλλον υπήρξε κάποιο πρόβλημα |
| 01:39:35 |
Ο Υπουργός θα σας ειδοποιούσε |
| 01:39:39 |
Με συγχωρείτε για την ενόχληση. |
| 01:39:43 |
Παρακαλώ... |
| 01:39:46 |
Όλες οι στιγμές είναι |
| 01:39:52 |
Όχι, όχι, μια χαρά είναι. Καθίστε. |
| 01:39:59 |
Φέρε να κεράσουμε |
| 01:40:04 |
New Yοrk Τimes, λοιπόν. |
| 01:40:12 |
Ένα λεπτό... |
| 01:40:13 |
Επιτρέψτε μου για λίγο... |
| 01:40:15 |
Είχα ξαπλώσει. |
| 01:40:20 |
Δεν ήξερα... |
| 01:40:22 |
Έρχομαι αμέσως. Καθίστε. Καθίστε! |
| 01:41:39 |
Το λοιπόν... |
| 01:41:42 |
Στη διάθεσή σας. |
| 01:41:45 |
Είπα να μη μας ενοχλήσουν. |
| 01:41:48 |
Ευχαριστώ πολύ για τη συνεργασία. |
| 01:41:50 |
Μα τι λέτε; Εγώ σας ευχαριστώ. |
| 01:41:56 |
Η γυναίκα κι η κόρη μου δεν αντέχουν |
| 01:42:02 |
Ενώ εσείς κάνατε τόσο δρόμο... |
| 01:42:08 |
Τώρα συνωμοτούν εκεί μέσα |
| 01:42:14 |
Παρακαλώ. |
| 01:42:16 |
Ξεκινάμε; |
| 01:42:19 |
Δοκιμή, ένα, δύο, τρία. |
| 01:42:21 |
Δοκιμή, ένα, δύο, τρία. |
| 01:42:24 |
Σταύρος Πετράκης. |
| 01:42:29 |
Δοκιμή, ένα, δύο, τρία. |
| 01:42:33 |
Με ποια πλευρά ήσασταν |
| 01:42:36 |
Με την Ελλάδα, φυσικά. |
| 01:42:41 |
Δεν ήταν ακριβώς πόλεμος, |
| 01:42:45 |
Ήταν μάλλον μια ιδεολογική διαμάχη. |
| 01:42:49 |
Κατά τη γνώμη μου, |
| 01:42:54 |
ότι η ανθρώπινη ζωή |
| 01:43:01 |
Κι εκείνη η περίοδος... |
| 01:43:05 |
...ήταν πολύ ζωντανή. |
| 01:43:10 |
Ωραίο ψωμί. |
| 01:43:13 |
Σπιτικό. |
| 01:43:15 |
Δοκίμασε. |
| 01:43:18 |
- Δεν πεινάω. |
| 01:43:22 |
Είναι φρέσκο. |
| 01:43:26 |
Τέτοιο ψωμί δεν βρίσκεις πουθενά, |
| 01:43:30 |
Έλα, πάρε, Νικ. |
| 01:43:32 |
Αλλά όχι. Αφού είσαι γεννημένος |
| 01:43:37 |
- Σε πειράζει; |
| 01:43:40 |
Και οι γονείς σου είναι στην Αμερική; |
| 01:43:45 |
Ο πατέρας μου. |
| 01:43:48 |
- Και η μητέρα σου; |
| 01:43:53 |
Παρ' ότι λένε ωραία πράγματα |
| 01:43:59 |
πολλοί από μας |
| 01:44:02 |
Δεν θα έλεγα |
| 01:44:05 |
Σ τον Εμφύλιο, |
| 01:44:08 |
Την δίκασαν. Κατέθεσαν κάποιοι |
| 01:44:14 |
- Με ποια πλευρά ήταν; |
| 01:44:18 |
Συμμετείχες ποτέ |
| 01:44:22 |
Αυτό δεν γίνεται. Σ' έναν εμφύλιο |
| 01:44:28 |
Αν ψάχνεις τη μητέρα σου, |
| 01:44:35 |
Έ χω κάποιους φίλους... |
| 01:44:37 |
Η μητέρα μου εκτελέστηκε. |
| 01:44:40 |
Την έλεγαν Ελένη Γκατζογιάννη. |
| 01:44:45 |
Την θυμάσαι; |
| 01:44:49 |
Αν την θυμάμαι; Δεν καταλαβαίνω. |
| 01:44:53 |
Περίπου 800 χιλιόμετρα από δω, |
| 01:44:57 |
Θυμάσαι αυτό το χωριό; |
| 01:45:03 |
- Λιας, είπες; |
| 01:45:10 |
Όχι. |
| 01:45:11 |
Όχι, δεν... |
| 01:45:13 |
Αυτό το όνομα δεν μου λέει τίποτα. |
| 01:45:18 |
Κ άποια ονόματα αλλάζουν, |
| 01:45:22 |
Νομίζω ότι εσένα |
| 01:45:30 |
Κατή; |
| 01:45:32 |
Όχι. |
| 01:45:34 |
Εγώ ποτέ δεν... |
| 01:46:01 |
Μάλλον κάνεις κάποιο λάθος. |
| 01:46:06 |
Γιατί ζεις ακόμα; |
| 01:46:10 |
Πώς αντέχεις να ζεις |
| 01:46:17 |
Καλύτερα να πηγαίνεις. |
| 01:46:23 |
Μιλώ για την Ελένη Γκατζογιάννη, |
| 01:46:26 |
Δεν μ' ενδιαφέρει η μητέρα σου! |
| 01:46:32 |
Κάτσε κάτω! |
| 01:46:35 |
Κάτσε κάτω! |
| 01:46:39 |
Δεν σου αξίζει να πεθάνεις όρθιος. |
| 01:46:59 |
Τα παιδιά μου! |
| 01:47:49 |
Μη φοβάσαι. |
| 01:48:13 |
Αγαπημένη μου οικογένεια, |
| 01:48:16 |
Θα έρθω σύντομα κοντά σας. |
| 01:48:20 |
Το κυνήγι του δολοφόνου |
| 01:48:25 |
Δεν έχω κληρονομήσει τόσο μίσος |
| 01:48:31 |
Σαστίζω με την αγάπη της μάνας μου |
| 01:48:37 |
Το αν την άξιζα ή όχι |
| 01:48:42 |
Το δέχομαι σαν κάτι |
| 01:48:46 |
Δέχομαι την αγάπη της |
| 01:48:51 |
Μου λείπετε και σας αγαπώ. |
| 01:48:54 |
Μου λείπουν τα παιδιά μου |
| 01:48:59 |
Ελπίζω με όλη μου την καρδιά |
| 01:49:01 |
η αγάπη που ανακάλυψα |
| 01:49:05 |
Θέλω να τη νοιώσω κι εγώ. |
| 01:49:07 |
Έχω ανάγκη να τη νοιώσω. |
| 01:49:10 |
Nα μοιραστώ μαζί σας |
| 01:49:16 |
Ξέρω ότι δεν είναι |
| 01:49:19 |
Είναι δικά μας. |
| 01:49:22 |
Ίσως είναι αργά |
| 01:49:26 |
αλλά ελπίζω να καταλαβαίνεις |
| 01:49:32 |
Τα παιδιά μου. |
| 01:49:45 |
Πάνω από |
| 01:49:49 |
για τις κομουνιστικές χώρες |
| 01:49:52 |
Τα παιδιά της Ελένης |
| 01:49:54 |
Η Γλυκερία δραπέτευσε |
| 01:49:57 |
Τα πέντε παιδιά |
| 01:50:00 |
Ζουν μαζί στη Μασαχουσέτη. |
