|
Emotional Arithmetic Autumn Hearts A New Beginning
|
| 00:00:44 |
Αν με ρωτήσεις εάν πιστεύω στον Θεό, |
| 00:00:47 |
Συγχώρεσέ με αν απαντήσω |
| 00:02:59 |
Ντίμσκι. |
| 00:03:02 |
Γκάρμποβ. |
| 00:03:04 |
Λέμνιτ. |
| 00:03:07 |
Βόγκελ. |
| 00:03:10 |
Τάρνοβ. |
| 00:03:13 |
Νταβιντόφσκι. |
| 00:03:17 |
Πάσκετ. |
| 00:03:20 |
Ντέρντελ. |
| 00:03:23 |
Ντέρντελ. Ντέρντελ. |
| 00:03:26 |
Ντίμπελ. |
| 00:03:29 |
Γκάρνοβιτσ. |
| 00:03:48 |
Ετοιμο το φαγητό! |
| 00:04:16 |
Ετοιμο το φαγητό. |
| 00:04:19 |
Ερχομαι. |
| 00:04:35 |
Ερχεται καταιγίδα. |
| 00:04:39 |
Οχι ότι ακούει κανείς, αλλά τους |
| 00:05:28 |
- Γειά σου μαμά. |
| 00:05:35 |
- Καλημέρα μαμά. |
| 00:05:38 |
Είδες τον πατέρα σου; |
| 00:05:41 |
Πήγε στην πόλη. Είχε ένα γεύμα |
| 00:05:45 |
Οχι, δεν μου το είπε. |
| 00:05:49 |
Αναρωτιέμαι ποιά ψιλομύτα τελειόφοιτη |
| 00:05:57 |
Μαμά, σε παρακαλώ. |
| 00:06:01 |
Αχ Μπέντζαμιν. Μπέντζαμιν, λυπάμαι. |
| 00:06:03 |
Είσαι πάντοτε ανάμεσα σε μία |
| 00:06:07 |
Δεν είναι δίκαιο. Λυπάμαι ειλικρινά, γλυκέ μου. |
| 00:06:13 |
Τι; |
| 00:06:16 |
Φαίνεσαι θαύμα. |
| 00:06:18 |
- Αλήθεια; |
| 00:06:21 |
Τι σου αρέσει περισσότερο σήμερα |
| 00:06:25 |
- Δεν μπορώ να αποφασίσω με κλειστά μάτια. |
| 00:06:30 |
Η κοφτερή γλώσσα σου. |
| 00:06:32 |
Πολύ καλά. |
| 00:06:41 |
Θεέ μου. |
| 00:06:43 |
Είναι ο Τζέικομπ. Ο δικός μου Τζέικομπ. |
| 00:06:51 |
Απάντησε στο γράμμα μου. |
| 00:07:05 |
"Μέλανι. Ναι ο Τζέικομπ Μπρόνσκι |
| 00:07:08 |
που διαβάζεις είναι ο άντρας που νομίζεις. |
| 00:07:11 |
Είμαι ο δικός σου Τζέικομπ, όπως λες. |
| 00:07:16 |
Μεγαλύτερος από τον άντρα που γνώριζες, |
| 00:07:21 |
το μικρό αμερικανάκι μου από το Κλίβελαντ" |
| 00:07:38 |
Τζέικομπ. Τζέικομπ. Είναι Αμερικανίδα. |
| 00:07:41 |
Από ένα μέρος που το λένε Κλίβελαντ. |
| 00:07:45 |
- Και η Αμερικανίδα έχει όνομα; |
| 00:07:51 |
Τι κάνεις Μέλανι; Είμαι ο |
| 00:07:56 |
Βασικά, από πολλά μέρη. |
| 00:07:59 |
Ελπίζω να ζήσουμε και οι δύο |
| 00:08:00 |
ώστε να με μάθεις να μιλώ |
| 00:08:28 |
Η γυναίκα δεν πρέπει να οδηγεί, |
| 00:08:35 |
Εντάξει. Χριστέ μου, πρόσεχε! |
| 00:08:40 |
Τώρα σήκωσέ το, μπορείς; |
| 00:08:42 |
Τι συμβαίνει, είσαι κανένα |
| 00:08:45 |
- Είναι αρκετά ψηλά; |
| 00:08:48 |
Ευχαριστώ. |
| 00:08:51 |
Τα πας θαυμάσια. Ναι. |
| 00:08:57 |
Εκεί, εκεί! |
| 00:09:03 |
- Είσαι καλά; |
| 00:09:06 |
Ας κάνουμε ένα διάλειμμα. |
| 00:09:10 |
Οχι. Οχι, είναι καλά εδώ. |
| 00:09:14 |
Η μαμά λατρεύει αυτό το σημείο. |
| 00:09:17 |
Σκέφτηκε ότι θα το έκανε να φαίνεται |
| 00:09:23 |
Εντάξει. |
| 00:09:28 |
- Πόσο θα μείνει; |
| 00:09:32 |
Τυπικό. Δεν έχει δει τον άνθρωπο από |
| 00:09:35 |
ανταλλάσουν μερικά γράμματα και καλεί |
| 00:09:41 |
Εννοώ, μπορεί να έχει, ο Θεός ξέρει, |
| 00:09:45 |
για να μην αναφέρω την |
| 00:09:47 |
Φαινόταν μία χαρά στα γράμματα. |
| 00:09:50 |
Μετά από 35 χρόνια σε Γκούλαγκ, |
| 00:09:53 |
Θα της κάνει καλό μπαμπά. |
| 00:09:55 |
- Ο Δρ. Λέβιν είπε... |
| 00:09:59 |
Ο Δρ. Λέβιν και οι καλές προθέσεις του. |
| 00:10:16 |
Τζέικομπ; |
| 00:10:20 |
Τζέικομπ. |
| 00:10:22 |
Μέλανι. |
| 00:10:24 |
Θεέ μου, είσαι ένας γίγαντας! |
| 00:10:26 |
Δεν ήμουν σίγουρη αν το φαντάστηκα, |
| 00:10:30 |
Τι συνέβη στο χέρι σου; |
| 00:10:32 |
Α, πριν πολύ καιρό. |
| 00:10:36 |
Δεν είναι τίποτα. Τιμωρία επειδή έκλεψα φαγητό. |
| 00:10:38 |
- Σε φοβίζει; |
| 00:10:46 |
Τζέικομπ. |
| 00:10:50 |
Πέρασε τόσος καιρός. |
| 00:10:59 |
Ναι. Σου έφερα ένα δώρο. |
| 00:11:05 |
Κρίστοφερ; |
| 00:11:10 |
Μέλανι. |
| 00:11:14 |
Γειά σου, Μέλανι. |
| 00:11:18 |
Θα σε αναγνώριζα παντού. |
| 00:11:20 |
- Τι κάνεις εδώ; |
| 00:11:26 |
ο ποιητής του Γκούλαγκ, απελευθερώθηκε. |
| 00:11:30 |
Επικοινώνησα μαζί του στο Παρίσι. |
| 00:11:32 |
Αποφάσισα να έρθω μαζί του, |
| 00:11:37 |
Ελπίζω ότι δεν είμαι ανεπιθύμητος. |
| 00:11:40 |
Δεν ξέρω τι να πω. |
| 00:11:44 |
Τα μαλλιά σου είναι πιο κόκκινα απ'ότι θυμάμαι. |
| 00:11:48 |
Και εσύ άλλαξες. |
| 00:11:53 |
- Σου πάει. |
| 00:11:55 |
Τα λέμε μετά. Ελάτε. |
| 00:12:06 |
Πως είναι τώρα; |
| 00:12:13 |
Θρίαμβος! |
| 00:12:18 |
Σκατά! |
| 00:12:24 |
Αριστούργημα! |
| 00:12:30 |
Πάνω στην ώρα. |
| 00:12:37 |
- Ποιός στο διάολο είναι αυτός; |
| 00:12:43 |
Φαίνεται ότι η μητέρα σου μάζεψε |
| 00:12:57 |
Αφήστε με να σας βοηθήσω, ελάτε. |
| 00:13:01 |
Κύριε Μπρόνσκι. |
| 00:13:03 |
Τζέικομπ, παρακαλώ. |
| 00:13:05 |
Οχι, μην ανησυχείτε, μην ανησυχείτε. |
| 00:13:08 |
Ντέιβιντ Γουίντερς. Καλώς ήρθατε. |
| 00:13:10 |
Ευχαριστώ. |
| 00:13:11 |
Αυτός είναι ο Κρίστοφερ. |
| 00:13:15 |
Βρε, βρε ο θρυλικός Κρίστοφερ Λούις. |
| 00:13:18 |
Είχα αρχίσει να πιστεύω ότι ήσασταν |
| 00:13:23 |
Ελπίζω να μην ενοχλώ. |
| 00:13:26 |
- Φυσικά και όχι. Είστε καλοδεχούμενος. |
| 00:13:29 |
Και αυτός είναι ο Μπέντζαμιν. Ο γιός μας. |
| 00:13:32 |
- Καλώς ήρθατε. |
| 00:13:34 |
- Χαίρομαι που σε γνωρίζω Μπέντζαμιν. |
| 00:13:37 |
- Ζείτε σε έναν παράδεισο. |
| 00:13:42 |
Το καταραμένο μέρος πέφτει στο κεφάλι μας. |
| 00:13:46 |
Ενδιαφέροντα ζώα. |
| 00:13:49 |
- Τα αρμέγετε; |
| 00:13:54 |
Απλώς τα παχαίνουμε και τα πουλάμε |
| 00:13:59 |
Ισως μπορούμε να βάλουμε |
| 00:14:03 |
Καλή ιδέα. |
| 00:14:06 |
Θα σε βολέψω. Μόνο αυτά έφερες; |
| 00:14:09 |
Ναι, δεν μπορώ να μείνω. |
| 00:14:12 |
Δεν μπορώ να το πιστέψω ότι |
| 00:14:17 |
- Δεν πίστευα ότι θα σε ξαναδώ. |
| 00:14:20 |
Τελείωσα! |
| 00:14:23 |
Α, ο γιός μου, Τίμυ. |
| 00:14:26 |
Και τι ακριβώς τελείωσες, Τίμυ; |
| 00:14:29 |
Τα καρότα, τα ξεφλούδισα όλα. |
| 00:14:32 |
Αρα είσαι ο υπεύθυνος για το φαγητό, σωστά; |
| 00:14:35 |
Σωθήκαμε λοιπόν. |
| 00:14:38 |
Λοιπόν, να καθίσουμε; |
| 00:14:45 |
- Μαμά, άστο να το πάρω εγώ αυτό. |
| 00:14:54 |
- Είναι οι Ρώσοι; |
| 00:15:00 |
- Θα ήθελες να δεις την λίμνη; |
| 00:15:42 |
- Πιστεύεις ότι ξέρει κολύμπι; |
| 00:15:56 |
- Που είναι οι γονείς σου; |
| 00:15:59 |
είχαν φύγει και τότε με έφεραν εδώ. |
| 00:16:08 |
Και οι δικοί σου γονείς; |
| 00:16:19 |
Βλέπεις; |
| 00:16:22 |
Είναι μαγικό. |
| 00:16:25 |
Σε επέλεξε επίσημα τώρα ο Θεός. |
| 00:16:31 |
Ρωτάς γιατί σε επέλεξε; |
| 00:16:36 |
Ενδιαφέρουσα ερώτηση. |
| 00:16:45 |
Ο πατέρας του συνέχει ενοχλούσε τις |
| 00:16:51 |
Προσπαθούσε να εξηγήσει γιατί ήταν εκεί. |
| 00:16:57 |
"Γιατί αυτόν, γιατί εμάς, γιατί όλους αυτούς; |
| 00:17:05 |
Ενα πρωί, είχε χαθεί. |
| 00:17:09 |
Καμία εξήγηση. Απλά εξαφανίστηκε, ξέρεις. |
| 00:17:14 |
Ο Κρίστοφερ απλά κάθισε σε μία γωνία, |
| 00:17:20 |
Δεν κουνιόταν, δεν μιλούσε. |
| 00:17:23 |
Τον ανάγκασα να φάει και να με |
| 00:17:29 |
Και τότε, μία μέρα ήρθες εσύ.... |
| 00:17:33 |
και τα μάτια του έλαμψαν ξανά. |
| 00:17:40 |
Επρεπε να ερθει εδώ, ξέρεις. |
| 00:17:47 |
Και εσύ έγινες μία όμορφη γυναίκα. |
| 00:17:51 |
- Οχι. |
| 00:17:55 |
Και μέσα σου. Είσαι πολύ γενναία και πολύ |
| 00:18:01 |
Μέσα μου; |
| 00:18:05 |
Πιστεύεις ότι μας έκαναν κάτι; |
| 00:18:12 |
Ναι. |
| 00:18:19 |
Το μπάνιο είναι εδώ και υπάρχουν κουβέρτες |
| 00:18:26 |
Κάπως χωριάτικο, φοβάμαι. |
| 00:18:29 |
Μεγάλη διαφορά από την Αγγλία, έτσι; |
| 00:18:32 |
Οχι, όχι πραγματικά... |
| 00:18:35 |
- Βασικά, ζω στο Παρίσι. |
| 00:18:41 |
Λοιπόν, με τι ασχολείσαι; |
| 00:18:45 |
- Είμαι εντομολόγος. |
| 00:18:48 |
- Εντομα. |
| 00:18:52 |
- Σφήκες. |
| 00:18:56 |
Θα βρεις πολλά κίτρινα μπουφάν |
| 00:19:00 |
Γιατί στο Παρίσι; |
| 00:19:03 |
Μετά από όσα συνέβησαν, |
| 00:19:05 |
να φύγεις όσο πιο μακριά γίνεται. |
| 00:19:07 |
Καλή ερώτηση. Η δουλειά μου, περισσότερο. |
| 00:19:12 |
Πήγα στο Ντράνσι μία φορά. |
| 00:19:18 |
Είναι... |
| 00:19:20 |
Είναι πολυκατοικία τώρα. Μπουγάδες |
| 00:19:24 |
παιδιά παίζουν ποδόσφαιρο. |
| 00:19:27 |
Φαντάζομαι ότι ο κόσμος πρέπει κάπου να ζήσει. |
| 00:19:30 |
Τα άφησες πίσω σου όλα λοιπόν. |
| 00:19:35 |
- Τι εννοείς; |
| 00:19:37 |
καμμία μαύρη κατάθλιψη, καμμία |
| 00:19:41 |
Το θαυμάζω αυτό. Προχώρα, αυτό είναι το κόλπο. |
| 00:19:44 |
Ετσι λένε. Εσύ όμως; |
| 00:19:48 |
Η Μέλανι μου λέει ότι διδάσκεις |
| 00:19:52 |
Δίδασκα. Ιστορία. |
| 00:19:56 |
Με ανάγκασαν να συνταξιοδοτηθώ πέρσι. |
| 00:19:59 |
Θα το πάω μέχρι το Ανώτατο Δικαστήριο |
| 00:20:02 |
- Γιατί; |
| 00:20:06 |
Λοιπόν, πως την βρίσκεις; |
| 00:20:14 |
Φαίνεται.... |
| 00:20:17 |
ίδια σε μένα. |
| 00:20:19 |
Αλήθεια; Πέρασε πολλά. |
| 00:20:21 |
Πρέπει να στα είπε καθώς ερχόσασταν. |
| 00:20:26 |
Δεν μου είπε τίποτα τέτοιο. |
| 00:20:30 |
Καλύτερα να την αφήσω να στα πει, |
| 00:20:33 |
Τέλος πάντων, είναι καλό που είσαι εδώ. |
| 00:20:36 |
Φαντάζομαι ότι είσαι σαν χαμένος αδελφός. |
| 00:20:41 |
Η μόνη της οικογένεια, εσύ και ο Τζέικομπ. |
| 00:20:46 |
Μιλάει ποτέ για το Ντράνσι; |
| 00:20:49 |
Οχι. Οχι σε μένα. Οχι ότι δεν ρώτησα. |
| 00:20:52 |
Αλλά όχι, δεν μιλάει γι'αυτό. Οχι. |
| 00:20:57 |
Ισως δεν μπορεί. |
| 00:21:00 |
Και το καταλαβαίνω αυτό. |
| 00:21:03 |
- Λοιπόν, αν χρειαστείς κάτι, φώναξε. |
| 00:22:10 |
- Είμαι Ιρλανδός. |
| 00:22:18 |
- Πως σε λένε; |
| 00:22:21 |
- Κρίστοφερ. |
| 00:22:26 |
Δεν είμαι εβραίος. Είμαι εδώ από λάθος. |
| 00:22:34 |
Ελα γρήγορα! |
| 00:22:43 |
Εδώ. Αυτό είναι το δωμάτιό σου. |
| 00:22:49 |
Αυτά είναι από το κήπο; |
| 00:22:50 |
Ναι, ναι τα μάζεψα γύρω από το σπίτι... |
| 00:22:54 |
- και εδώ πέρα, κοίτα, έχεις... |
| 00:22:56 |
Σ'ευχαριστώ. Πυτζάμες |
| 00:22:59 |
η οδοντόβουρτσά σου και οι παντόφλες σου |
| 00:23:01 |
Εχω δικά μου πράγματα, ξέρεις. |
| 00:23:02 |
Το ξέρω, αλλά δεν μπορεί να έχεις |
| 00:23:04 |
και σκέφτηκα, ίσως όταν ξεκουραστείς, |
| 00:23:06 |
όχι τώρα αλλά όταν ξεκουραστείς |
| 00:23:08 |
και να σου πάρω μερικά ρούχα |
| 00:23:12 |
- Σορτσάκια; |
| 00:23:14 |
Και εδώ, κοίτα, εδώ μπορείς να δουλεύεις. |
| 00:23:16 |
Κοίτα, μπορείς να κάθεσαι εδώ και |
| 00:23:21 |
- Αχ, Μέλανι δεν γράφω πια. |
| 00:23:26 |
Ηταν ένα πείραμα, ξέρεις. |
| 00:23:30 |
Μου έδωσαν ναρκωτικά |
| 00:23:34 |
Ηταν λες και ένα ποτάμι κυλούσε από μέσα μου. |
| 00:23:40 |
Αλλά τότε... |
| 00:23:45 |
Μου έκαναν ηλεκτροσόκ. |
| 00:23:48 |
Και μετά από αυτό |
| 00:23:53 |
Οι λέξεις απλά στέρεψαν και δεν |
| 00:23:58 |
Αρα είμαι ένας... |
| 00:24:02 |
Πως είναι η λέξη; Ενας απατεώνας, ξέρεις. |
| 00:24:09 |
Ισως οι λέξεις να επιστρέψουν |
| 00:24:33 |
Αυτό είναι για σένα. 'Ανοιξέ το. |
| 00:24:41 |
Κοίτα εκεί, μπροστά. |
| 00:24:45 |
"Για την Μέλανι, ένα φως στο σκοτάδι" |
| 00:24:51 |
Σ'ευχαριστώ. |
| 00:25:00 |
Τώρα θα ξεκουραστώ. |
| 00:25:12 |
Σ'ευχαριστώ. |
| 00:25:14 |
- Ελα. |
| 00:25:18 |
Δεν πρέπει να με κακομαθαίνεις. |
| 00:25:21 |
Είμαι απλά τόσο χαρούμενη που είσαι εδώ. |
| 00:25:25 |
Ναι. |
| 00:25:31 |
Και αυτό είναι το σπίτι σου τώρα, ξέρεις. |
| 00:25:34 |
Σ'ευχαριστώ. Τώρα όμως πρέπει |
| 00:25:38 |
Γιατί δεν έχω ξαναδεί τόσο νευρικό άντρα. |
| 00:25:43 |
μέχρι που πόνεσαν τα αυτιά μου. Τόσο πολύ. |
| 00:25:50 |
Ξεκουράσου. |
| 00:26:06 |
Εδώ... |
| 00:26:10 |
θα κρατάς το ημερολόγιο από δω και |
| 00:26:14 |
Χρειαζόμαστε ονόματα, ύψος, βάρος, |
| 00:26:21 |
ηλικίες, εντάξει; |
| 00:26:25 |
Γιατί είμαστε μάρτυρες. |
| 00:26:29 |
Κάποια μέρα ο κόσμος θα θέλει |
| 00:26:34 |
Και θα πρέπει να μπορούμε να τους πούμε. |
| 00:26:41 |
Ελα, πάρτο. |
| 00:26:45 |
Ωραία. |
| 00:26:47 |
Δουλειά, εντάξει; |
| 00:26:49 |
Κρίστοφερ, θα την προσέχεις, έτσι; |
| 00:26:54 |
- Ναι, Τζέικομπ. |
| 00:27:05 |
" 22 Νοεμβρίου 1942" |
| 00:27:09 |
"Τέσσερα λεωφορεία έφτασαν |
| 00:27:15 |
"234 ενήλικες" |
| 00:27:21 |
"52 παιδιά" |
| 00:28:42 |
Γειά. Τηλεφώνησες στην όμορφη |
| 00:28:47 |
- Ναι. |
| 00:28:49 |
Ολα καλά. Λέει "γειά" |
| 00:28:52 |
Και πότε έρχεται; |
| 00:28:54 |
Σύντομα. |
| 00:28:57 |
Σύντομα, σύντομα. Λες "σύντομα" εδώ και |
| 00:29:03 |
Ξέρεις, μιλούσα στον Τζέικομπ και είναι λιγάκι |
| 00:29:06 |
Αλλά σκέφτομαι να τον πάω στην πόλη |
| 00:29:11 |
Σκεφτόμουν λοιπόν, όταν θα έχεις χρόνο, |
| 00:29:14 |
επάνω την μεγάλη ντουλάπα που είναι κάτω |
| 00:29:17 |
ξέρεις, και θα μπορούσε να την χρησιμοποιήσει. |
| 00:29:20 |
- Πήρες το χάπι σου σήμερα το πρωί; |
| 00:29:25 |
- Μαμά; |
| 00:29:27 |
- Μαμά; |
| 00:29:29 |
Πρέπει να πάρεις το χάπι σου. |
| 00:29:30 |
"Πρέπει να πάρεις το χάπι σου" |
| 00:29:37 |
Παρεπιμπτόντως, πως |
| 00:29:40 |
Γιατί δεν τον ρωτάς; |
| 00:29:43 |
- Είναι φοβισμένος. Τι περίμενες; |
| 00:29:48 |
Για τον Τζέικομπ, την υγεία του, |
| 00:29:52 |
Και για σένα, |
| 00:29:55 |
και για το αν μπορείς να τα καταφέρεις |
| 00:29:58 |
- Νομίζεις ότι είμαι τρελή; |
| 00:30:02 |
Αυτό ήταν πολύ ειλικρινές. |
| 00:30:04 |
Ηταν τόσο ειλικρινές που πρέπει |
| 00:30:07 |
- Οχι! |
| 00:30:10 |
- Οχι! |
| 00:30:14 |
Ελα εδώ. |
| 00:30:15 |
Θα σε πιάσω αυτή την φορά. |
| 00:30:17 |
Πρέπει να πάω στην πόλη να |
| 00:30:21 |
Μπορώ να το κάνω. Ασε με να το κάνω. |
| 00:30:27 |
Και θα ρωτήσω τον Κρίστοφερ αν θέλει να'ρθει |
| 00:30:31 |
Δεν είναι καλή ιδέα; |
| 00:30:36 |
Σταμάτα να ανησυχείς. Θα είμαι μία χαρά. |
| 00:30:40 |
Ναι; |
| 00:30:42 |
Θα πάω στην πόλη να πάρω κάτι πράγματα. |
| 00:30:48 |
Οχι, όχι. |
| 00:30:50 |
Αχ, όλα αυτά τα σπουδαία μυαλά, |
| 00:30:53 |
- ακόμα μαλώνουν, ακόμα διαφωνούν. |
| 00:30:56 |
Σ'αυτή την περίπτωση, ο Ιακώβ |
| 00:31:02 |
Ολοι οι βιβλικοί μελετητές δίνουν |
| 00:31:05 |
Εννοώ, ότι οι περισσότεροι το βλέπουν |
| 00:31:08 |
και όχι σαν πραγματικό γεγονός. |
| 00:31:11 |
Βλέπεις, στο προφητικό του όνειρο, ο Ιακώβ |
| 00:31:18 |
αλλά το βλέπει τόσο ξεκάθαρα, |
| 00:31:22 |
που όταν ο Ιακώβ ξυπνά, |
| 00:31:26 |
το χτύπημα του αγγέλου στο σώμα του. |
| 00:31:32 |
Είσαι εντάξει με όλα αυτά; |
| 00:31:36 |
Ναι. |
| 00:31:39 |
Θα σταματήσεις να είσαι μουτρωμένος λοιπόν; |
| 00:31:41 |
- Οχι. Ναι. |
| 00:31:43 |
και να γίνεις λίγο πιο κοινωνικός; |
| 00:31:46 |
Δεν υπονοείς να χορεύω κλακέτες κάθε φορά |
| 00:31:49 |
που κάποιος λέει κάτι υπέροχο για την ζωή; |
| 00:31:51 |
- Πρόσεξε. |
| 00:31:54 |
Θα μου άρεσε να σε δω να χορεύεις κλακέτες. |
| 00:32:19 |
Ναι; |
| 00:32:24 |
Πέρασε. |
| 00:32:33 |
- Γειά. |
| 00:32:34 |
- Ολα εντάξει; |
| 00:32:37 |
Οι αγελάδες σε δυσκολεύουν; |
| 00:32:40 |
Κοίτα, θα πάω στο χωριό να πάρω κάτι |
| 00:32:43 |
Σκέφτηκα, θα ήθελες να έρθεις; |
| 00:32:45 |
- Θα ήταν θαυμάσια, ευχαριστώ. |
| 00:32:48 |
Δεν μπορώ να πιστέψω ότι... |
| 00:32:51 |
Δεν είμαι αγρότισσα. Είναι περισσότερο |
| 00:32:56 |
θα έπρεπε να τον βοηθάω περισσότερο |
| 00:32:58 |
μιά και έπαθε ένα έμφραγμα την άνοιξη, |
| 00:33:01 |
και υποτίθεται ότι δεν πρέπει να κάνει πολλά, |
| 00:33:04 |
Και φοβάμαι συνέχει ότι θα τον βρώ, |
| 00:33:09 |
μόνο του μπροστά από τις αγελάδες |
| 00:33:11 |
Θα γίνει 70 τον άλλο μήνα. |
| 00:33:15 |
Φαίνεται ότι έχεις μία πολύ καλή ζωή εδώ. |
| 00:33:18 |
Α, μα έχουμε, έχουμε, απλά, ξέρεις είμαστε |
| 00:33:22 |
Δεν θα ξέραμε τι να κάνουμε |
| 00:33:25 |
Αρα είστε ευτυχισμένοι; Μαζί; |
| 00:33:31 |
Μπορούμε να δούμε τους βάτραχους τώρα; |
| 00:33:34 |
- Τους βάτραχους; |
| 00:33:36 |
- Του είπες ότι μπορείς; |
| 00:33:40 |
Γιατί δεν ρωτάς τον παππού σου γιατί |
| 00:33:42 |
να πάρουμε κάτι πράγματα για το δείπνο. |
| 00:33:50 |
- Δεν μπορώ να πιστέψω ότι έχεις εγγονό. |
| 00:34:11 |
Αν είσαι εδώ για να ζητήσεις πρόσκληση |
| 00:34:18 |
δεν είναι καλή στιγμή. |
| 00:34:32 |
Πως είναι λοιπόν η σεξουαλική σου ζωή; |
| 00:34:36 |
Αυτό ήταν αρκετά ωμό. |
| 00:34:39 |
Δεν υπάρχει λόγος να κρυβόμαστε |
| 00:34:44 |
Λοιπόν, οι περισσότερες φίλες μου είναι σφήκες... |
| 00:34:47 |
- Τι; |
| 00:34:49 |
Πως έγινε αυτό; Είναι τόσο περίεργο. |
| 00:34:52 |
Στοιχηματίζω ότι γνώρισες πολλά κορίτσια. |
| 00:34:57 |
Ναι. Μία φορά. |
| 00:35:00 |
Ωστε έτσι. Τι έγινε; |
| 00:35:04 |
Εεε... Παντρεύτηκε κάποιον άλλον. |
| 00:36:30 |
Τι κάνεις; |
| 00:36:55 |
- Κρατήσου! |
| 00:37:53 |
- Γειά σου Κρίστοφερ. |
| 00:39:03 |
Πουτάνας γιέ, μπάσταρδε, σκατό! |
| 00:39:16 |
- Ξεκουράστηκες αρκετά; |
| 00:39:24 |
Σε ζηλεύω, ξέρεις. |
| 00:39:29 |
- Ναι, όλα αυτά. |
| 00:39:38 |
- Ωστε η Μέλανι ήταν μαθήτριά σου. |
| 00:39:44 |
Οχι, σε ζηλεύω που ζεις την ζωή σου με |
| 00:39:53 |
Σωστά; |
| 00:39:55 |
Ναι, ναι φυσικά. Δεν είμαι εντελώς σίγουρος |
| 00:40:02 |
Λυπάμαι που σε απογοητεύω. |
| 00:40:05 |
Οχι, όχι, μην λυπάσαι. |
| 00:40:20 |
Γειά σου, Τζούλιετ. |
| 00:40:48 |
Ας πάρουμε κάτι σπέσιαλ για τον Τζέικομπ. |
| 00:40:51 |
- Αραγε πίνει; |
| 00:40:54 |
- Αλλά ξέρεις τι θα του άρεσε; |
| 00:40:56 |
- Τζίζμπεργκερς |
| 00:40:58 |
- Ναι. Και πουτίγκα σοκολάτα. |
| 00:41:00 |
Το ξέρω ότι θα του αρέσουν. |
| 00:41:02 |
Και να πάρουμε και σπαράγγια. |
| 00:41:06 |
- Λοιπόν, η Μέλανι Γούιντερς! |
| 00:41:10 |
- Είμαι απλά τέλεια. |
| 00:41:13 |
Δεν ήξερα ότι βγήκες. |
| 00:41:15 |
Ναι, το έσκασα. Με ψάχνουν αυτήν |
| 00:41:19 |
- Δείχνεις υπέροχη. |
| 00:41:22 |
Ποιός είναι ο φίλος σου; |
| 00:41:25 |
Σωστά. Συγνώμη. |
| 00:41:28 |
Αυτός είναι ο Κρίστοφερ. |
| 00:41:34 |
- Κρίστοφερ Λούις. Χάρηκα |
| 00:41:39 |
Λοιπόν πως σου φαίνεται η μικρή |
| 00:41:42 |
- Είναι πολύ ωραία. |
| 00:41:46 |
αλλά είναι το σπίτι μας. |
| 00:41:49 |
Χάρηκα που σε είδα. Χάρηκα για την γνωριμία. |
| 00:41:52 |
- Επίσης. |
| 00:41:54 |
Σίγουρα.... Σκύλα! |
| 00:41:58 |
- Στο στρατόπεδο; |
| 00:42:01 |
Εννοώ, γνωριστήκαμε στο Ντράνσι. |
| 00:42:03 |
Εννοώ, κανένας δεν το ξέρει. Ισως εάν ήταν |
| 00:42:06 |
αντί για ένα μικρό στρατόπεδο μεταγωγών έξω |
| 00:42:10 |
Είμαστε επιζήσαντες Β' κατηγορίας. |
| 00:42:14 |
Λέω ότι ήμουν στο Ντράνσι με την Μέλανι. |
| 00:42:18 |
Μάλιστα. |
| 00:42:19 |
Λοιπόν, ακούγεται καλά έτσι. |
| 00:42:40 |
- Αυτό είναι ηλίθιο. |
| 00:42:43 |
Γιατί δεν πρέπει να ξεχωρίζεις τον |
| 00:42:46 |
Δεν φτιάχτηκαν γι'αυτό τον λόγο τα αυγά. |
| 00:43:45 |
Πουτάνας γιέ! |
| 00:43:48 |
Είσαι καλά; |
| 00:43:50 |
- Δεν ήταν γεμάτο. |
| 00:43:56 |
Μην ανησυχείς. |
| 00:43:58 |
Οχι; |
| 00:44:01 |
Δεν έχω ξανακρατήσει τέτοιο. |
| 00:44:05 |
- Δεν είναι το όπλο που κέρδισε την Αγρια Δύση; |
| 00:44:13 |
Θα το πάρω αυτό. Ευχαριστώ. Βάλτο στην άκρη. |
| 00:44:19 |
Συνήθιζα να κυνηγώ με τον διευθυντή |
| 00:44:25 |
Αλήθεια; Σε εμπιστευόταν με όπλο; |
| 00:44:29 |
Ω, ναι. Ημουν ο εξημερωμένος εβραίος του. |
| 00:44:35 |
Μάλιστα. |
| 00:00:04 |
Τι εννοούσε όταν έλεγε ότι δεν ήξερε |
| 00:00:10 |
Λάτρεψε την χαριτωμένη προφορά σου. |
| 00:00:14 |
Ο Ντέιβιντ είπε ότι ήσουν.... |
| 00:00:17 |
Οτι πέρασες μία δύσκολη εποχή. |
| 00:00:20 |
Νόμιζε ότι ίσως μου μιλούσες γι'αυτό. |
| 00:00:26 |
Υπάρχει μία μικρή άνετη κλινική στην |
| 00:00:29 |
όταν παθαίνω κλονισμό. |
| 00:00:32 |
Τι είδους κλονισμό; |
| 00:00:35 |
Πόσα είδη κλονισμού υπάρχουν; |
| 00:00:55 |
Λυπάμαι. |
| 00:01:00 |
Δεν πειράζει. |
| 00:01:06 |
- Είσαι καλά; |
| 00:01:22 |
Είναι καλά. Ισως πρέπει να οδηγήσω εγώ. |
| 00:01:42 |
- Νόμισα ότι άκουσα πυροβολισμό. |
| 00:01:45 |
Δεν με εκπλήσσει που τον έχωσαν |
| 00:01:48 |
- Ο Τζέικομπ; |
| 00:01:52 |
Βρήκε την καραμπίνα μου |
| 00:01:54 |
και χτυπούσε μπουκάλια στον αχυρώνα. |
| 00:01:57 |
- Μπαμπά, ηρέμησε. |
| 00:01:59 |
Θα είμαστε όλοι νεκροί το πρωί, |
| 00:02:03 |
Δεν με νοιάζει ποιος είναι. Είναι |
| 00:02:07 |
Ξέρω, ξέρω. Θα κατηγορηθώ ότι είμαι |
| 00:02:11 |
αλλά έτσι πρέπει να γίνει. Που είναι ο Τίμυ; |
| 00:02:13 |
Στο δωμάτιό του. |
| 00:02:15 |
Το να είσαι θύμα ενός φοβερού γεγονότος, |
| 00:02:22 |
Δεν πάει έτσι. |
| 00:02:25 |
Ξέρω ότι αυτή είναι η τρελή εξίσωση που κυβερνά |
| 00:02:30 |
δεν παύει όμως να είναι μία τρελή εξίσωση. |
| 00:02:38 |
Ευχαριστώ. |
| 00:02:43 |
Μπεν, έχει γραμμένη την λέξη "θάνατο" |
| 00:02:49 |
- Ελα τώρα, μπαμπά. |
| 00:02:56 |
Θαυμάσια. Εκτός από όλα τα άλλα, |
| 00:03:02 |
Προσπάθησα, δεν μπορώ να |
| 00:03:14 |
Με συγχωρείτε, |
| 00:03:16 |
πείτε μου αυτά τα παπούτσια είναι για τρέξιμο; |
| 00:03:21 |
Ναι, στο περίπου. |
| 00:03:23 |
Καλώς. Πολύ καλώς γιατί... |
| 00:03:30 |
Αυτό είναι το πόδι ενός μικρού παιδιού στην |
| 00:03:36 |
Οταν περίμενα για την βίζα μου, με |
| 00:03:39 |
να του στείλω κάποια παπούτσια για τρέξιμο. |
| 00:03:44 |
Που μπορώ να αγοράσω παπούτσια σαν αυτά; |
| 00:03:47 |
Σχεδόν σε όλα τα καταστήματα παπουτσιών. |
| 00:03:48 |
Μπορώ να έρθω μαζί σου για |
| 00:03:50 |
- Ευχαριστώ πολύ. |
| 00:04:24 |
Εντάξει. Εντάξει. |
| 00:04:27 |
Ανέπνεε αργά. |
| 00:04:31 |
Μέσα και έξω. |
| 00:04:33 |
Αυτό είναι. Ετσι. |
| 00:04:42 |
Γιατί ήρθες; |
| 00:04:46 |
Ηρθα για τον Τζέικομπ. Να βεβαιώσω |
| 00:04:52 |
- Του το χρωστούσα. |
| 00:04:59 |
Ηρθα για να σε δω. Να δω πως |
| 00:05:04 |
Δεν ήμουν.... |
| 00:05:08 |
- Λυπάμαι, λυπάμαι Μέλανι... |
| 00:05:13 |
Ξέρεις, να έρθεις εδώ, |
| 00:05:15 |
μετά από τόσο καιρό και εγώ απλά... |
| 00:05:19 |
- Λυπάμαι, δεν ήθελα, απλά δεν ήθελα... |
| 00:05:26 |
Και ο Ντέιβιντ είπε ότι |
| 00:05:29 |
Ηξερε πόσο χάλια ήμουν, |
| 00:05:32 |
- οτι ακόμα ήθελε να με φροντίσει. |
| 00:05:36 |
Οχι... Ημουν ήδη παντρεμένη όταν |
| 00:05:40 |
Καταλαβαίνεις; Ημουν έγκυος. |
| 00:05:43 |
Ηταν.... ήταν απλά πολύ αργά. Τόσο |
| 00:05:50 |
- Θα μπορούσα να σε αγαπήσω. |
| 00:05:53 |
Εννοώ, δεν ξέρεις πόσο δύσκολο ήταν για |
| 00:05:56 |
μετά από τόσο καιρό; Δεν ξέρεις ότι χωρίς |
| 00:05:59 |
να φτιάξω την ζωή μου; Δεν ξέρεις; |
| 00:06:14 |
Δεν το ξέρεις αυτό; |
| 00:06:20 |
Θέλω να πάω σπίτι.... θέλω να πάω σπίτι. |
| 00:07:09 |
Μέλανι. Μέλανι Λάνσινγκ. |
| 00:07:12 |
- Υπηκοότητα; |
| 00:07:15 |
Πρέπει να παραδοθείς στις |
| 00:07:20 |
Κρίστοφερ Λούις. |
| 00:07:23 |
- Και ποιά είναι η υπηκόοτητά σου, Κρίστοφερ; |
| 00:07:27 |
Είσαι ελεύθερος. |
| 00:07:28 |
- Είμαστε από τον Ερυθρό Σταυρό. |
| 00:07:31 |
Τι; |
| 00:07:34 |
Οχι, όχι, όχι! Οχι, δεν θέλω.... Οχι! |
| 00:07:37 |
- Κρίστοφερ! |
| 00:07:38 |
- Κρίστοφερ! |
| 00:07:40 |
Μην με αφήσεις! Δεν θα σε χάσω! |
| 00:07:44 |
- Μην την αγγίζετε! Μέλανι! |
| 00:07:49 |
Μέλανι! |
| 00:07:54 |
- Κρίστοφερ! |
| 00:08:01 |
- Κρίστοφερ! |
| 00:08:06 |
Είμαστε από τον Ερυθρό Σταυρό. |
| 00:08:53 |
Είσαι σε φάρμα. Πρέπει να συνηθίσεις λίγα |
| 00:09:01 |
- Ε, τι του συμβαίνει; |
| 00:09:06 |
Μαλώσατε; |
| 00:09:12 |
Τι συμβαίνει; |
| 00:09:15 |
Τζέικομπ; |
| 00:09:19 |
Τζέικομπ! |
| 00:09:37 |
Είσαι και φούρναρης. |
| 00:09:40 |
Προσπαθώ. |
| 00:09:56 |
Γράφει γράμματα. Κρατάει |
| 00:10:00 |
όλων των πολιτικών κρατουμένων της κατοχής. |
| 00:10:04 |
Νούμερα.... |
| 00:10:14 |
Είσαι κάπου εδώ μέσα. |
| 00:10:20 |
Για να δούμε.... |
| 00:10:31 |
Υπάρχει μία φωτογραφία σου. |
| 00:10:47 |
Την πρώτη φορά που είδα την φωτογραφία |
| 00:10:58 |
- Περάστε. |
| 00:11:02 |
- Δεν μπορεί να περιμένει; |
| 00:11:09 |
Τον βρήκα στον αχυρώνα το απόγευμα με |
| 00:11:15 |
Φυσικά και δεν είναι! Δες την ζωή του! |
| 00:11:18 |
Μέλανι, ξέρω τι σημαίνει για σένα |
| 00:11:23 |
να φροντίσουμε ένα τρελό γέρο. |
| 00:11:25 |
Δεν σου ζητάω να κάνεις κάτι. |
| 00:11:27 |
- Θα τον φροντίσω εγώ. |
| 00:11:33 |
Παλιές και γεμάτες πόνο αναμνήσεις. |
| 00:11:38 |
Δεν είσαι σοβαρός. Ο άνθρωπος |
| 00:11:42 |
ένα ρωσικό γκούλαγκ και μία |
| 00:11:44 |
Και τώρα μου λες ότι πρέπει να φύγει |
| 00:11:46 |
γιατί μπορεί να αναμοχλεύσει αναμνήσεις; |
| 00:11:51 |
Του χρωστάω την ζωή μου! |
| 00:11:53 |
Δεν θα πάει πουθενά. Είναι τώρα μέλος αυτής |
| 00:12:06 |
Με αγαπάς; |
| 00:12:09 |
Τι νομίζεις; Φυσικά και σ'αγαπώ. |
| 00:12:12 |
Τότε, γιατί δεν το λες ποτέ; |
| 00:12:28 |
Σε παρακαλώ Μέλανι. Οχι. Μην το κάνεις |
| 00:12:40 |
Σ'αγαπώ. |
| 00:12:45 |
Εντάξει; |
| 00:12:58 |
Πόσο ετών ήσουν όταν |
| 00:13:01 |
Ημουν 11. |
| 00:13:04 |
Γύρισα από το σχολείο... |
| 00:13:07 |
Η μητέρα μου είχε αφήσει το βιβλίο στο τραπέζι. |
| 00:13:14 |
Βρήκα αυτή την φωτογραφία. |
| 00:13:17 |
Η μητέρα δεν μου είχε αναφέρει τίποτα |
| 00:13:21 |
Τίποτα, ούτε λέξη. Φοβήθηκα. |
| 00:13:27 |
Ολοι αυτοί οι άνθρωποι. |
| 00:13:34 |
Τα πρόσωπά τους. |
| 00:13:38 |
Τα μάτια τους. |
| 00:13:42 |
Ετρεξα μακριά. |
| 00:13:45 |
Αργότερα ο πατέρας μου με βρήκε |
| 00:13:50 |
Με πήγε στο γραφείο του |
| 00:13:52 |
και μου είπε ότι μια μέρα η μητέρα μου |
| 00:13:57 |
και στάλθηκε σε ένα μέρος που λεγόταν Ντράνσι. |
| 00:14:01 |
Μου έκανε διάλεξη για το Ντράνσι. |
| 00:14:05 |
Πως το έστησαν οι Γάλλοι, |
| 00:14:10 |
για να ξεφορτωθούν τους εβραίους. |
| 00:14:13 |
Εβραίους σαν εμάς, είπε. |
| 00:14:18 |
Η τελευταία στάση πριν |
| 00:14:25 |
Δεν μου φαινόταν αληθινό. Ημουν παιδί. |
| 00:14:32 |
Δεν μιλούσε πραγματικά σε μένα, |
| 00:14:38 |
Μου είπε για τους γονείς της. |
| 00:14:44 |
Εξορίστηκαν, δεν τους ξαναείδε ποτέ. |
| 00:14:48 |
Το μόνο πράγμα που σκεφτόμουν ήταν |
| 00:14:56 |
Την ρώτησες ποτέ; |
| 00:15:00 |
Οχι, συνεχίζουμε να ζούμε σαν |
| 00:15:06 |
Αλλά δεν τα ξέρω. |
| 00:15:28 |
Σήκωσέ τον απαλά. Ετσι μπράβο. |
| 00:15:34 |
Εντάξει. Βλέπεις πόσο όμορφος είναι. |
| 00:15:37 |
Εντάξει. Θέλεις να τον βάλεις... |
| 00:15:41 |
Εντάξει. |
| 00:15:48 |
Σέρνεται έξω. Βγαίνουν έξω. |
| 00:15:54 |
Είσαι καλά; |
| 00:15:57 |
Ναι, ναι. Είμαι καλά. |
| 00:16:01 |
- Που πηγαίνουν; |
| 00:16:04 |
Πρόσεξε την φωλιά. Αυτό είναι. |
| 00:16:08 |
Ναι; |
| 00:16:17 |
Μέλανι; |
| 00:17:33 |
Σκεφτόμουν ότι πρέπει να φύγω το πρωί. |
| 00:17:41 |
Αν αυτό θέλεις. |
| 00:17:46 |
Νομίζω ότι θα είναι καλύτερα για σένα. |
| 00:18:16 |
"Αν με ρωτήσεις αν πιστεύω στο Θεό..." |
| 00:18:19 |
"Θα πω 'όχι ακόμα' " |
| 00:18:21 |
"Μέτρησα το τέλειο θαύμα" |
| 00:18:24 |
"των δέκα δαχτύλων χεριών και ποδιών" |
| 00:18:26 |
"Σε ένα νεογέννητο" |
| 00:18:30 |
"Και ήπια την αγάπη στα |
| 00:18:34 |
"Μέχρι που έκλαψα" |
| 00:18:39 |
"Και ακόμα είδα το μωρό να ξεριζώνεται |
| 00:18:48 |
"Και είδα χίλια ακόμα να χάνονται στον καπνό" |
| 00:18:57 |
"Ενώ οι χορωδίες τραγουδούσαν" |
| 00:19:06 |
"Ενώ οι χορωδίες τραγουδούσαν" |
| 00:19:12 |
"Και τα λουλούδια άνθιζαν" |
| 00:19:18 |
Ναι. |
| 00:19:20 |
"Και τα λουλούδια άνθιζαν" |
| 00:19:24 |
"Και αν με ρωτήσεις εάν πιστεύω στον Θεό" |
| 00:19:30 |
"Συγχώρεσέ με αν απαντήσω |
| 00:19:55 |
Ετοιμο το δείπνο! |
| 00:20:06 |
Μιλάς στον εαυτό σου; |
| 00:20:09 |
Οχι, μιλάω στην Τζούλιετ. |
| 00:20:14 |
- Οι αγελάδες δεν μιλάνε. |
| 00:20:20 |
Γι'αυτό έρχεσαι εδώ συνέχεια; |
| 00:20:24 |
Μάλλον. |
| 00:20:26 |
Ο παππούς μου λέει ότι σου |
| 00:20:32 |
Ισως έχει δίκιο, ξέρεις. |
| 00:20:37 |
Η γιαγιά μου ήταν στην φυλακή |
| 00:20:40 |
Γι'αυτό πρέπει να είμαστε καλοί μαζί της. |
| 00:20:43 |
Ναι, αλλά ήσουν καλός και μαζί μου. |
| 00:20:46 |
Εντάξει. Ετοιμο το δείπνο. |
| 00:20:54 |
Ευχαριστώ. |
| 00:20:56 |
- Παρακαλώ. |
| 00:21:11 |
Ετοιμο το δείπνο! |
| 00:21:15 |
Ερχόμαστε. |
| 00:21:47 |
Στην υγειά σου. |
| 00:21:51 |
- Ωραίο ουίσκι. |
| 00:21:54 |
Ο γιατρός μου... ο καταραμένος γιατρός μου |
| 00:21:59 |
με έχει σε αυστηρή δίαιτα. |
| 00:22:01 |
Αλλά αφού γιορτάζουμε, δεν δίνω δεκάρα! |
| 00:22:09 |
Μπαμπά. |
| 00:22:10 |
Οτι δεν σε σκοτώνει, σε κάνει δυνατότερο. |
| 00:22:14 |
Ασπρο πάτο! |
| 00:22:17 |
Πιείτε ένα ποτό, για όνομα του Θεού. |
| 00:22:22 |
Λοιπόν, σε τι να πιούμε; |
| 00:22:28 |
Ξέρω. Στην Μέλανι. |
| 00:22:33 |
Μέλανι. |
| 00:22:37 |
- Ετοιμο το δείπνο! |
| 00:22:42 |
Ευχαριστώ πολύ. Τι είναι αυτό; Μαγεία! |
| 00:22:47 |
Οχι, όχι, όχι. Που είναι; Που είναι; |
| 00:22:54 |
Δεν θα πάρεις ποτέ το κουμπί μου! Οχι, όχι! |
| 00:22:58 |
Λοιπόν Τζέικομπ. Πως κατέληξες στην |
| 00:23:04 |
- Είναι μεγάλη ιστορία. Οχι πολύ ενδιαφέρουσα. |
| 00:23:13 |
Σκότωσα κάποιον. |
| 00:23:19 |
Εναν φύλακα. |
| 00:23:22 |
Επαιρναν τις γυναίκες κρατούμενες έξω |
| 00:23:29 |
Περίμενα να με σκοτώσουν, ξέρεις, αλλά... |
| 00:23:32 |
Ο δικαστής είπε ότι ήμουν ένας |
| 00:23:36 |
και έτσι μου έδωσαν φάρμακα, |
| 00:23:42 |
και διάφορα άλλα. |
| 00:23:47 |
- Είναι απίθανο ότι επέζησες. |
| 00:23:55 |
Μαμά! |
| 00:24:11 |
Επιτέλους. Θα αρχίζαμε χωρίς εσάς. |
| 00:24:17 |
Ευχαριστώ. |
| 00:24:22 |
Είμαι τόσο τυχερή που είμαι σε ένα |
| 00:24:31 |
Στον Τζέικομπ. |
| 00:24:35 |
- Στον Τζέικομπ. |
| 00:24:38 |
- Στον Τζέικομπ. |
| 00:24:44 |
Και στο θαύμα που σε έφερε σ'εμάς. |
| 00:24:52 |
Καλή όρεξη. |
| 00:24:54 |
- Ευχαριστώ. |
| 00:24:55 |
- Δείχνει υπέροχο. |
| 00:25:00 |
Τίμυ. |
| 00:25:03 |
Ξέρεις, δεν μπορώ να φάω σπαράγγια, |
| 00:25:06 |
Εμένα; Γιατί; |
| 00:25:10 |
Λοιπόν, στο στρατόπεδο πάντοτε |
| 00:25:14 |
Και ακόμα και όταν δεν υπήρχε φαγητό, |
| 00:25:16 |
ο Τζέικομπ μας έβαζε να κάτσουμε στο τραπέζι |
| 00:25:19 |
ένας φανταστικός σερβιτόρος σε ακριβό |
| 00:25:22 |
- Με την δήθεν μικρή πετσέτα... |
| 00:25:26 |
Και ανάγγειλε το μενού και έλεγε.... |
| 00:25:28 |
"Απόψε έχουμε Σολ Μενίθρ, |
| 00:25:33 |
- "και σπαράγγια" |
| 00:25:36 |
Ηταν θεραπεία αντί-πείνας. |
| 00:25:40 |
Ναι, το περίφημο χιούμορ του στρατοπέδου. |
| 00:25:48 |
- Σου το είπα ότι θα βρέξει. |
| 00:25:54 |
Τζέικομπ, έχω μία έκπληξη για σένα. |
| 00:26:05 |
Εμπρός, άνοιξέ το. |
| 00:26:10 |
Βοήθησέ τον Κρίστοφερ! Ανοιξέ το, |
| 00:26:24 |
Είναι το βιβλίο που μου έδωσες πριν |
| 00:26:30 |
Σου έδωσα ένα βιβλίο; |
| 00:26:33 |
Είναι το βιβλίο που μου έδωσες όταν |
| 00:26:40 |
Σου έδωσα ένα βιβλίο; |
| 00:26:45 |
Εδώ, κοίτα. |
| 00:26:49 |
Θα σου δείξω. Ωραία, εδώ είναι. |
| 00:26:54 |
"16 Σεπτεμβρίου 1943. Βρέχει πάλι" |
| 00:26:57 |
"512 έφθασαν σήμερα" |
| 00:26:59 |
"247 άντρες, 116 γυναίκες" |
| 00:27:02 |
"48 παιδιά και ένα νεογέννητο σε |
| 00:27:06 |
"467 έφυγαν με τρένο στις |
| 00:27:11 |
Βλέπεις; "Γράψε τα όλα" Αυτό μου είπες. |
| 00:27:13 |
"Να είσαι μάρτυρας γιατί κάποια μέρα, κάποιος |
| 00:27:17 |
Και το έκανα. Βλέπεις, όλες οι λεπτομέρεις, |
| 00:27:21 |
οι ηλικίες, τα πάντα. Τα έγραφα για σένα. |
| 00:27:23 |
Εννοώ, ακόμα και αφότου σε πήραν μακριά. |
| 00:27:25 |
Κοίτα, συνέχισα. Βλέπεις, αφότου έφυγες; |
| 00:27:28 |
Δεν ξέχασα. Πρέπει να θυμάσαι Τζέικομπ. |
| 00:27:33 |
Θυμάμαι. |
| 00:27:36 |
Δεν το πιστεύω... δεν ξέρω... |
| 00:27:39 |
πως μπόρεσες να συνεχίσεις τόσο καιρό. |
| 00:27:44 |
Η μνήμη μου... |
| 00:27:46 |
Μετά τα ηλεκτροσόκ... |
| 00:27:47 |
πολλά πράγματα χάθηκαν, ξέρεις. |
| 00:27:53 |
Μέλανι, δεν θυμάται. |
| 00:27:57 |
'Η μπορεί να θέλει απλά να ξεχάσει. |
| 00:28:01 |
- Να ξεχάσει; |
| 00:28:05 |
Το να ξεχνάς δεν είναι τόσο κακό, ξέρεις. |
| 00:28:07 |
Οχι, πρέπει να θυμάσαι και να |
| 00:28:12 |
Διαφορετικά όλα αυτά δεν σημαίνουν κάτι |
| 00:28:15 |
ξανά και ξανά και ξανά. Αυτό μας δίδαξες, |
| 00:28:20 |
Εννοώ, έχω δίκιο έτσι; Κρίστοφερ; |
| 00:28:24 |
Εννοώ, εάν όχι, τότε γιατί; |
| 00:28:30 |
Γιατί είμαστε ζωντανοί; Γιατί εμείς; |
| 00:28:34 |
Δεν πεινάω πολύ. Μπορώ να πάω |
| 00:28:44 |
Ναι καλέ μου, θα σε πάω πάνω. Ελα. |
| 00:29:03 |
Ονειρα γλυκά. Πρόσεχέ τον και θα |
| 00:29:12 |
Και θα φάμε σπαράγγια για πρωινό. |
| 00:29:16 |
Εντάξει. |
| 00:29:24 |
Δεν έχεις ιδέα πως είναι να είσαι μαζί της. |
| 00:29:31 |
Εχει...έχει... |
| 00:29:34 |
Εμμονές. |
| 00:29:36 |
Οτιδήποτε συμβαίνει, συμβαίνει σ'εκείνην. |
| 00:29:40 |
Η Μέλανι νιώθει τον πόνο του κόσμου |
| 00:29:44 |
- Μπαμπά. |
| 00:29:47 |
6 εκατομμύρια "ζωντανούς" εβραίους |
| 00:29:52 |
Μαζί με τα θύματα του Πολ Ποτ, |
| 00:29:58 |
Είναι όλοι τους στην σοφίτα. |
| 00:30:02 |
Σε σχέση με εκείνην, το να |
| 00:30:09 |
Και είναι αλήθεια. |
| 00:30:12 |
Πως μπορεί κάποιος να πει ότι υποφέρει |
| 00:30:23 |
Αυτή είναι η ιστορία μου, υποθέτω. Η ιστορία |
| 00:30:29 |
να υποφέρει γιατί ο πόνος της γυναίκας του |
| 00:30:36 |
Είσαι ένα έμμεσο θύμα των |
| 00:30:41 |
Ισως. Αλλά εμείς; |
| 00:30:46 |
Ο σύζυγός σου, ο γιός σου; Η οικογένειά σου; |
| 00:30:52 |
Πρέπει να βασανιστούμε ή να πεθάνουμε |
| 00:31:21 |
Μπεν, δείχνει υπέροχο. |
| 00:31:25 |
Ευχαριστώ. |
| 00:31:26 |
- Θα σε βοηθήσω να κατεβάσεις τα πράγματα. |
| 00:31:34 |
Γλυκέ μου, λυπάμαι. |
| 00:31:36 |
Ο πατέρας σου και εγώ, απλά. |
| 00:31:44 |
Τι εννοείς; |
| 00:31:49 |
Πάντοτε ήταν η ζωή μου. |
| 00:32:01 |
Λυπάμαι, δεν είναι η ώρα γι'αυτό. |
| 00:32:07 |
- Που πηγαίνεις; |
| 00:32:10 |
Θέλω να βρεθώ με αγνώστους. |
| 00:32:15 |
Μην περιμένεις πολύ, θα πιάσει κρύο. |
| 00:32:21 |
- Είναι εντάξει μαμά. |
| 00:32:23 |
Σ'αγαπώ. |
| 00:34:13 |
Τόσα πολλά νούμερα, τόσες λεπτομέρειες. |
| 00:34:23 |
Τόσα πολλά χαμόγελα, τόσα πολλά μάτια, |
| 00:34:31 |
Εκανα λάθος. |
| 00:34:35 |
Ησουν παιδί. |
| 00:34:38 |
Δεν έπρεπε να σου πω "Να θυμάσαι" |
| 00:34:44 |
Επρεπε να σου πω "Ζήσε" |
| 00:35:08 |
Μέλανι; |
| 00:35:18 |
Μέλανι; |
| 00:35:26 |
Μέλανι, θέλω απλά να ξέρεις ότι... |
| 00:35:31 |
Και εγώ εκεί είμαι. |
| 00:35:41 |
Αυτή την μέρα σταμάτησε η ζωή μου. |
| 00:35:48 |
Το πιστεύεις; |
| 00:35:52 |
Μου λείπει ακόμη. |
| 00:35:55 |
Οχι η απανθρωπιά ή η βαρβαρότητα |
| 00:36:02 |
Η ευτυχία του να είσαι ζωντανός. |
| 00:36:08 |
Μαζί σου. |
| 00:36:17 |
Δεν μπόρεσα ποτέ να το πω. |
| 00:36:27 |
Δεν έπρεπε πότε να σε αφήσω να φύγεις. |
| 00:36:32 |
Ημουν παιδί. |
| 00:36:39 |
Μας θυμάσαι μερικές φορές; |
| 00:36:50 |
Πάντοτε. |
| 00:36:54 |
Φοβάμαι! Θα πεθάνουμε; |
| 00:37:25 |
Μην φοβάσαι. Θα πεθάνουμε μαζί. |
| 00:40:05 |
Δεν μπορώ να κοιμηθώ. |
| 00:40:16 |
Κάθισε. |
| 00:40:26 |
Φοβάμαι ότι |
| 00:40:29 |
αν κλείσω τα μάτια μου, |
| 00:40:33 |
φοβάμαι ότι δεν θα ξυπνήσω. |
| 00:40:37 |
Φάε λοιπόν. |
| 00:40:52 |
Αν δεν θες να πεθάνεις, πρέπει να φας. |
| 00:40:58 |
Είναι η μόνη λύση. |
| 00:41:28 |
Καλύτερα; Οχι; |
| 00:41:33 |
Μία μπύρα. |
| 00:41:46 |
Την κούνησες. |
| 00:42:23 |
Ωραία είναι. Κάποιο είδος μπαχαρικού; |
| 00:42:30 |
- Ναι, νομίζω είναι μοσχοκάρυδο. |
| 00:44:28 |
Σε είδα εκείνη την μέρα, ξέρεις. |
| 00:44:32 |
Την μέρα που δωροδόκησες τους φρουρούς. |
| 00:44:39 |
Ενα πακέτο "Λάκι Στράικ"; |
| 00:44:42 |
Για να βγάλουν τα ονόματά μας από |
| 00:44:49 |
Ποτέ δεν σε ευχαρίστησα, Τζέικομπ. |
| 00:44:55 |
Δύο πακέτα "Λάκι Στράικ" και παρακαλώ. |
| 00:45:01 |
Ηταν καλό παζάρι. |
| 00:45:05 |
Ημουν χαρούμενος. Είμαι χαρούμενος. |
| 00:45:13 |
- Θυσίασες την ζωή σου για εμάς. |
| 00:45:26 |
Σ'ευχαριστώ Τζέικομπ. |
| 00:45:55 |
Μέρα. |
| 00:46:43 |
Πες τους την θεωρία σου για τον Δον Κιχώτη. |
| 00:46:45 |
- Ποιά; |
| 00:46:47 |
Καλέ Θεέ, κανείς δεν θέλει να το ακούσει αυτό. |
| 00:46:49 |
Ναι, θέλουμε, είναι φοβερή. |
| 00:46:51 |
Μου αρέσει όταν το λες αυτό. |
| 00:46:52 |
Ναι, πες μας την θεωρία σου. |
| 00:46:53 |
Ελα, πες μας την θεωρία σου. |
| 00:46:55 |
Ναι, πες μας την θεωρία σου. |
| 00:46:57 |
Δεν είναι μόνο δική μου θεωρία, |
| 00:47:02 |
Ο Θερβάντες αποκαλεί τον ήρωά του Δον Κιχώτη |
| 00:47:06 |
Η "Λα Μάντσα" είναι περιοχή της Ισπανίας, |
| 00:47:08 |
αλλά "μάντσα" σημαίνει επίσης "λεκές", |
| 00:47:11 |
και η θεωρία είναι ότι η |
| 00:47:14 |
ότι οι Νεο-Χριστιανοί ήταν σημαδεμένοι |
| 00:47:18 |
Και αν κοιτάξετε προσεκτικά, |
| 00:47:20 |
θα δείτε ότι το βιβλίο είναι γεμάτο από |
| 00:47:26 |
που δείχνουν ότι κάτι πολύ μυστήριο συμβαίνει. |
| 00:47:29 |
Εννοώ, είναι φανταστικό! Πραγματικά! |
| 00:47:32 |
- Καλημέρα. |
| 00:47:34 |
Καλημέρα. |
| 00:47:40 |
Μόλις έχασες την θεωρία του Ντέιβιντ |
| 00:48:25 |
Αντίο, Μέλανι. |
| 00:48:28 |
Αντίο, Κρίστοφερ. |
| 00:48:31 |
Μπορούμε να πάμε να δούμε |
| 00:48:46 |
Μαγεία. |
| 00:48:53 |
Θα το κρατήσω μέχρι την επόμενη φορά. |
| 00:49:21 |
Ελα, πάμε. |
