Freedom Writers
|
00:00:23 |
ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ-ΣΥΓΧΡΟΝΙΣΜΟΣ |
00:00:33 |
Έπεσαν πυροβολισμοί. |
00:00:34 |
Απόλυτη αναταραχή επικρατεί |
00:00:37 |
Καπνός κυριαρχεί |
00:00:39 |
Ενημερώνουμε όσους |
00:00:42 |
Υπάρχουν 38 νεκροί |
00:00:44 |
Τα ασθενοφόρα |
00:00:50 |
όπου τράβηξαν τον νταλικέρη |
00:00:53 |
ΛΟΣ ΑΝΤΖΕΛΕΣ, |
00:00:54 |
Η πόλη μοιάζει με ζώνη |
00:00:56 |
Κόσμος μαζεύτηκε στο |
00:00:59 |
Εδώ στο Χόλλυγουντ, όπου πλατσικολόγοι |
00:01:01 |
Εκδηλώθηκαν 3.600 |
00:01:05 |
Πυκνός, μαύρος καπνός ανεβαίνει |
00:01:07 |
Πάνω από 120 φόνοι στο |
00:01:09 |
που ακολούθησαν τις |
00:01:12 |
Οι βιαιοπραγίες των συμμοριών και οι |
00:01:18 |
Από τα ημερολόγια των μαθητών της |
00:01:25 |
Το ημερολόγιο της Εύας |
00:01:31 |
Στην Αμερική, ένα κορίτσι |
00:01:36 |
για την ομορφιά της |
00:01:43 |
Μια Αζτέκα πριγκίπισσα όμως |
00:01:46 |
Eύα, τι σου είπε |
00:01:50 |
Να πολεμήσει για το λαό της, όπως |
00:01:53 |
εναντίον αυτών που λένε ότι |
00:01:56 |
που λένε ότι δεν είμαστε ίσοι |
00:02:07 |
Ήταν η πρώτη μέρα του σχολείου και περίμενα |
00:02:12 |
Ρομπέρτο! |
00:02:18 |
Εύα! |
00:02:20 |
Τότε αντίκρυσα τον |
00:02:26 |
Αστυνομία! |
00:02:29 |
Πήραν τον πατέρα |
00:02:32 |
Ήταν αθώος κι όμως τον πήραν |
00:02:36 |
Αποκάλεσαν τους δικούς μας συμμορία γιατί |
00:02:41 |
Σήκω! |
00:02:44 |
Όταν πήρα το βάπτισμα του πυρός |
00:02:49 |
Σε χτυπούν για |
00:02:53 |
Είναι η οικογένειά μου. |
00:03:01 |
Στο Λονγκ Μπιτς, όλα έχουν |
00:03:04 |
Αν είσαι Λατίνος ή |
00:03:07 |
μπορεί να σου ρίξουν οποιαδήποτε |
00:03:36 |
Πολεμάμε για όρια δικαιοδοσίας. |
00:03:39 |
λόγω φυλής, υπερηφάνειας |
00:03:43 |
Πολεμάμε γι'αυτό |
00:03:49 |
Νομίζουν ότι θα κερδίσουν |
00:03:52 |
σύντομα όμως όλοι |
00:03:55 |
Ο πόλεμος κηρύχθηκε... |
00:03:58 |
- Ορίστε ο καφές σου. |
00:04:00 |
Γ' ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ |
00:04:04 |
Έφερα τα πλάνα μου. Θα'θελα |
00:04:08 |
Κι αυτά είναι τα τμήματα |
00:04:10 |
Γλώσσα τρίτης Γυμνασίου, τέσσερα |
00:04:19 |
Μερικοί απ'αυτούς μόλις |
00:04:21 |
Ένας ή δυο ίσως έχουν συσκευή εντοπισμού |
00:04:25 |
Κι εδώ θα δεις... |
00:04:26 |
πρέπει να αναθεωρήσουμε |
00:04:29 |
Αν δεις τις βαθμολογίες |
00:04:32 |
και μερικά απ'αυτά τα βιβλία, |
00:04:36 |
θα'ναι πολύ |
00:04:38 |
- Εντάξει... |
00:04:40 |
για να φτάσουν εδώ αλλάζουν τρία λεω- |
00:04:44 |
Εγώ δεν θα τους έβαζα |
00:04:46 |
Σπαταλάς πολύ χρόνο για την |
00:04:52 |
- Απ'το Νιούπορτ Μπιτς είσαι; |
00:04:57 |
Κρίμα που δεν ήσουν |
00:05:01 |
Κάποτε είχαμε ένα απ'τα υψηλότερα |
00:05:04 |
από τότε που προτάθηκε η |
00:05:09 |
χάσαμε πάνω απ'το 75% |
00:05:14 |
Βασικά, επέλεξα το Ουίλσον λόγω |
00:05:17 |
Πιστεύω όσα συμβαίνουν εδώ είναι |
00:05:21 |
Ο πατέρας μου συμμετείχε στο |
00:05:24 |
θυμάμαι όταν παρακολουθούσα τις αναταραχές |
00:05:27 |
έλεγα να πάω Νομική εκείνο |
00:05:29 |
Θεέ μου, μέχρι να υπερασπιστείς έναν νεαρό |
00:05:33 |
Πιστεύω ότι η πραγματική μάχη |
00:05:39 |
Αυτή είναι πολύ... |
00:05:43 |
φιλοσοφημένη φράση. |
00:05:49 |
πιστεύω ότι είσαι μια |
00:05:54 |
Είναι όμως η πρώτη |
00:05:56 |
Ως επικεφαλής αυτού του τμήματος, |
00:05:58 |
ότι μπορείς να χειριστείς αυτό |
00:06:01 |
Μπορώ. Ξέρω ότι έχω πολλά |
00:06:05 |
είμαι όμως καλή |
00:06:09 |
και θέλω πραγματικά |
00:06:15 |
- Πολύ ωραία μαργαριτάρια. |
00:06:19 |
Δώρο απ'τον |
00:06:21 |
Δεν θα τα φορούσα |
00:06:46 |
Μοιάζω για |
00:08:53 |
Ας κάτσουμε |
00:09:32 |
Θα μου κάνεις κι ένα |
00:09:43 |
Με λένε Έριν Γκρούελ. Καλωσήρθατε στο |
00:09:47 |
Αυτή η σκύλα δεν θ'αντέξει |
00:09:53 |
Ράντι Ρος, |
00:09:59 |
Αλεχάντρο Σαντιάγκο... |
00:10:04 |
’ντρε Μπράιανς... |
00:10:08 |
- Ήβα Μπενίτες... |
00:10:16 |
Εύα... |
00:10:19 |
Πρέπει να πάω |
00:10:20 |
- Καλά. Μη ξεχάσεις να πάρεις... |
00:10:26 |
Μπένι Ντάνιελς... |
00:10:28 |
Ο νεαρός λευκός εύχεται |
00:10:31 |
Πρέπει να |
00:10:32 |
Σίντι N'Γκορ... |
00:10:37 |
- Τζαμάλ Χιλ... |
00:10:40 |
Αυτή η τάξη έχει άτομα εδώ |
00:10:42 |
κακέκτυπα της σειράς Κοπς. |
00:10:46 |
- Είσαι ο Τζαμάλ; |
00:10:50 |
Για κάποιο λόγο σε |
00:10:52 |
- Ναι, κι αυτό είναι βλακεία. |
00:10:55 |
- Σημαίνει ότι είσαι πολύ βλάκας. |
00:10:59 |
Μόλις το'πα! Καταλαβαίνεις |
00:11:02 |
Ξέρω ότι δεν απευθύνεσαι σε μένα. |
00:11:06 |
Μπορείς σε παρακαλώ |
00:11:08 |
Πήρα τη θέση σου στην ομάδα. |
00:11:10 |
Καθίστε παρακαλώ |
00:11:12 |
Πάει η θέση σου. Δεν καταλαβαίνω γιατί |
00:11:15 |
ερχόμενος για προπόνηση με |
00:11:17 |
Δεν ξέρεις |
00:11:21 |
Τζαμάλ; |
00:11:22 |
- Μου τη βγαίνεις τώρα; |
00:11:26 |
- Θα σε κερδίσω πάλι. |
00:11:28 |
Τι θες; Κάτσε |
00:11:30 |
Συγνώμη, χρειάζομαι |
00:11:34 |
Κάνε κάτι! |
00:11:36 |
- Μ'αγγίζεις τώρα; |
00:11:38 |
Κάνε πίσω, δε |
00:11:40 |
- Έχεις μούτρα και με κοιτάς; |
00:11:43 |
- Θα σε πατήσω κάτω! |
00:11:46 |
Μην ανησυχείς, |
00:11:48 |
- Πες του να κάτσει κάτω. |
00:11:50 |
Ευχαριστώ. ’στον να φύγει, |
00:11:59 |
Έριν; |
00:12:05 |
Έριν, από δω ο |
00:12:08 |
Διδάσκει Γλώσσα στη Β' Λυκείου και τα |
00:12:12 |
- Χάρηκα... |
00:12:14 |
’κουσα ότι είδες |
00:12:17 |
- Έγιναν όλα τόσο γρήγορα. |
00:12:21 |
Κάνε τη δουλειά σου, και σε λίγα χρόνια |
00:12:24 |
Είναι ευχαρίστηση. Μέχρι |
00:12:26 |
απ'τους μαθητές σου |
00:12:28 |
- Τι εννοείτε; |
00:12:36 |
Αν κάνω καλά τη δουλειά μου, μπορεί |
00:12:43 |
- Ωραία μαργαριτάρια. |
00:12:59 |
Αν εξαρτιόταν από μένα, |
00:13:02 |
Ο υπεύθυνος της αναστολής μου μ'απείλησε |
00:13:07 |
Ο μαλάκας! Νομίζει ότι τα προβλήματα |
00:13:10 |
δε θα μ'αγγίξουν |
00:13:13 |
Δεν καταλαβαίνει ότι τα |
00:13:16 |
και η πόλη είναι όπως |
00:13:18 |
Όλα μοιρασμένα σε ξεχωριστά |
00:13:23 |
Να η μικρή Καμπότζη... |
00:13:26 |
Το γκέτο... |
00:13:30 |
Κι εμείς, οι νότια των |
00:13:34 |
Έτσι έχουν τα πράγματα |
00:13:38 |
Αλλά πριν το καταλάβεις, έχεις κάποιους |
00:13:41 |
απαιτώντας σεβασμό |
00:13:44 |
Είναι κάπως έτσι. Μια |
00:13:47 |
προς την περιοχή κάποιας |
00:13:50 |
λες και θέλει να αξιώσει |
00:13:53 |
Αν το'βλεπε ένας ξένος δε θα το κατα- |
00:14:01 |
Κάτι ερχόταν. |
00:14:18 |
Ηρεμείστε. Ας μιλήσουμε για |
00:14:22 |
Ο Όμηρος και |
00:14:26 |
Εγώ ξέρω τον |
00:14:29 |
Όχι, αυτός ο Όμηρος ήταν |
00:14:33 |
ίσως να'ταν φαλακρός |
00:14:40 |
Εντάξει... |
00:15:01 |
Πιο σιγά, παρακαλώ. |
00:15:05 |
Κυρία Γκρούελ, μου |
00:15:07 |
- Σκάσε, κανείς δεν την άγγιξε... |
00:15:10 |
Τζαμάλ, βάλε τη |
00:15:12 |
- Εγώ δεν έκανα τίποτα πάντως. |
00:15:31 |
Περιμένετε! Μείνετε στις |
00:15:51 |
ΣΚύλα κιτρινιάρα! |
00:15:57 |
Επιστρέψτε |
00:16:01 |
Επιστρέψτε αμέσως |
00:16:08 |
Αυτό μπορείς |
00:16:11 |
Εκκενώστε αμέσως την αυλή |
00:16:19 |
Επιστρέψτε στις τάξεις σας, αλλιώς |
00:16:24 |
Ο καλύτερος τρόπος να βοηθήσετε τους |
00:16:27 |
και το σχολείο σας είναι να |
00:16:31 |
Παρακαλώ, επιστρέψτε |
00:16:33 |
Σήκω, σκύλα! |
00:16:36 |
Όλοι οι μαθητές πρέπει να |
00:16:43 |
Έριν; |
00:16:49 |
Μωρό μου... |
00:16:52 |
Είσαι καλά; |
00:16:58 |
Είσαι σίγουρη |
00:17:01 |
Δεν είναι όπως |
00:17:05 |
Μη το πεις στο μπαμπά μου. Ας |
00:17:14 |
- Πώς πάει η δουλειά; |
00:17:17 |
- Τον άντρα σου ρώτησα. |
00:17:19 |
Μέχρι στιγμής εννοώ. |
00:17:21 |
Λίγο πολύ εγώ διευθύνω |
00:17:23 |
- Νόμιζα ότι ήσουν αρχιτέκτων! |
00:17:25 |
- Απλά κάνει ένα διάλειμμα. |
00:17:28 |
Πόσα βγάζεις; |
00:17:32 |
- Αν ξέρεις, γιατί ρωτάς; |
00:17:36 |
Με το μυαλό που έχεις μπορείς να |
00:17:39 |
Αντί γι'αυτό ανησυχώ τα βράδια |
00:17:42 |
Αντιλαμβάνεσαι τι λες; |
00:17:44 |
Πόσες φορές σ'άκουσα να λες για συμμετοχή |
00:17:47 |
Αυτές οι συμμορίες είναι εγκληματίες, |
00:17:50 |
Τα ίδια έλεγαν και για |
00:17:52 |
Πάω στοίχημα ότι οι |
00:17:54 |
ποιος ήταν ο Ραπ Μπράουν |
00:17:57 |
Θα χαραμίσεις το ταλέντο σου σε ανθρώπους |
00:18:02 |
Μου ραγίζει τη καρδιά. |
00:18:10 |
Λυπάμαι, δεν μπορώ να |
00:18:17 |
- Πιστεύεις ότι της αξίζει αυτό; |
00:18:22 |
Κοίτα, Στηβ, αφού πιστεύει η Έριν ότι μπορεί |
00:18:27 |
Αν της λες ότι δεν μπορεί |
00:18:37 |
Δεν του αρέσει η δουλειά σου. Και λοιπόν; |
00:18:40 |
Δεν ξέρω, απλά συμβαίνει. Δεν έχω |
00:18:44 |
Πες μου πότε μπορώ να βουρτσίσω τα |
00:18:46 |
- ο καθένας το νιπτήρα του. |
00:18:48 |
Δεν το πιστεύω ότι αναφέρθηκε |
00:18:54 |
Παρίστανε τον ’τικους Φιντς όταν ήμουν |
00:18:58 |
Νομίζω ότι παίζει πολύ γκολφ. Για την |
00:19:03 |
Γιατί το να'σαι καθηγητής δεν |
00:19:05 |
Ηρέμησε, γλύκα μου. Ξέρεις, εκτός |
00:19:10 |
δεν τον απογοήτευσες ποτέ |
00:19:13 |
- Σε συμπαθεί. Απλά δεν... |
00:19:14 |
ότι είμαι αρκετά καλός για σένα, |
00:19:16 |
Έτσι είναι οι πατεράδες. Είμαι σίγουρος |
00:19:19 |
Σταμάτα ν'ανησυχείς προσπα- |
00:19:24 |
Έχεις δικό σου σπίτι, δεν μένεις στο δικό |
00:19:29 |
- Ή μέχρι να κτίσεις εσύ ένα. |
00:19:32 |
Με επιπλέον νιπτήρες. |
00:19:41 |
Είσαι καθηγήτρια |
00:20:01 |
Έχω μια ιδέα. |
00:20:03 |
Θα κάνουμε ποίηση. Σε ποιον |
00:20:06 |
- Τουπάκ. |
00:20:09 |
Με συγχωρείτε. |
00:20:13 |
Σοβαρά; Πίστευα ότι θα υπήρχαν |
00:20:16 |
Τύπωσα τους στίχους |
00:20:18 |
Θέλω ν'ακούσετε προσεκτικά τη |
00:20:21 |
Είναι ένα παράδειγμα μιας |
00:20:24 |
Αυτό που κάνει είναι πολύ |
00:20:28 |
Το παιδί στη Γη της Επαγγελίας δεν |
00:20:31 |
Μόνο η μαμά ήταν εκεί. |
00:20:34 |
Και όχι, μάλλον δεν ήξερες ότι |
00:20:37 |
Χλώμιασες. Φταίει το ποτό; |
00:20:40 |
Πού είναι τα χρήματα που |
00:20:42 |
Μιλήσαμε στο τηλέφωνο κι |
00:20:44 |
- Νομίζεις ότι δεν ξέρουμε τον Τουπάκ; |
00:20:47 |
Όχι, δεν πρόκειται γι'αυτό. |
00:20:50 |
Δεν έχεις ιδέα τι κάνεις |
00:20:54 |
- Έχεις ξαναδιδάξει; |
00:21:00 |
Τζαμάλ! Αρκετά! |
00:21:02 |
Θέλω να'ρθεις αμέσως |
00:21:06 |
- Τι; |
00:21:09 |
Βαρέθηκα αυτούς τους |
00:21:13 |
Βρε καλώς την! |
00:21:15 |
Αναρωτιόμουν πότε θα σου'φευγε |
00:21:18 |
- ’λλαξε θέση με τον Μπεν. ’ντε. |
00:21:22 |
- Θα'ναι μια χαρά. |
00:21:24 |
Δεν κάθομαι κοντά του. |
00:21:28 |
- Εντάξει. |
00:21:29 |
Λοιπόν, ξέρετε κάτι; Θέλω όλοι εσείς να |
00:21:33 |
Εσείς εκεί πίσω, εδώ μπροστά. Εσύ |
00:21:37 |
Εμπρός, πάμε. |
00:21:43 |
Γυρίστε πίσω |
00:21:47 |
- Είστε όλοι αλήτες-νάνοι. |
00:21:59 |
Πήγαινε πίσω, μικρέ. |
00:22:23 |
Μην ακουμπάς |
00:22:35 |
Είστε όλοι ικανοποιημένοι |
00:22:45 |
Εύα; |
00:25:05 |
Ανοησίες! Έλα τώρα, |
00:25:10 |
Τι στο καλό... |
00:25:13 |
Θέλω τα χρήματά |
00:25:17 |
Αυτό το σκατό μου πήρε τα |
00:25:22 |
Δες τι περνάω! |
00:25:23 |
Μάθε να μιλάς τη γλώσσα! |
00:25:26 |
Θέλω πίσω τα |
00:25:53 |
Έλα! Πάμε! |
00:25:58 |
’ντε κοπέλα μου, |
00:26:23 |
Ο Πάκο φοβόταν. Όταν |
00:26:26 |
είπε ότι δεν μπορείς να πας ενάντια στους |
00:26:30 |
Τα ίδια λόγια που χρησιμοποίησε |
00:26:34 |
Μόνο εγώ είδα τον Πάκο. Οι |
00:26:37 |
Έτσι, όταν μ'ανέκρινε η αστυνομία, |
00:26:45 |
Πρέπει να αρχίσουμε για να μη |
00:26:49 |
Ο Διευθυντής Μπάνινγκ θέλει σας πει κάτι |
00:26:53 |
Μίλησα με την αστυνομία. |
00:26:56 |
ενέχονται άτομα που είναι |
00:27:01 |
Συνελήφθη ο Γκραντ Ράις |
00:27:05 |
Κυρία Γκρούελ, κατά τα |
00:27:09 |
η Εύα Μπενίτεζ, τον |
00:27:13 |
Είναι η κύρια μάρτυς |
00:27:16 |
Η πολιτική μας είναι να μη |
00:27:20 |
Σας ευχαριστώ πολύ. |
00:27:40 |
Τάινι, δες αυτό. |
00:28:08 |
Ναι; |
00:28:14 |
Γκλόρια, διάβασε σε παρακαλώ |
00:28:17 |
- Γιατί εγώ; |
00:28:19 |
πόσο πολύ σ'αρέσει να |
00:28:25 |
Ο Οδυσσέας δεν είχε καθόλου |
00:28:28 |
Καμμιά απ'αυτές τις προτάσεις δεν είναι |
00:28:32 |
χρησιμοποιώντας σωστούς χρόνους και |
00:28:34 |
του βιβλίου εργασιών. |
00:28:43 |
Δεν την έχω τη σελίδα |
00:28:45 |
Καλά, γιατί δεν χρησιμοποιείς |
00:28:54 |
Τι τρέχει; |
00:28:58 |
Τι είναι αυτό; |
00:29:17 |
- Τι είναι αυτό; |
00:29:26 |
Το βρίσκεις αστείο; |
00:29:31 |
Θα'ταν αστείο αν |
00:29:34 |
Μα δεν είμαι εγώ. |
00:29:45 |
Κλείστε τα |
00:29:55 |
Ίσως θα'πρεπε να μιλήσουμε για |
00:30:02 |
Ξέρετε κάτι; Κάποτε είδα |
00:30:06 |
Σε μουσείο. Μόνο |
00:30:11 |
Ήταν Εβραίος. Και αντί για τα |
00:30:15 |
Σαν του αρουραίου. Δεν ήταν |
00:30:19 |
Ήταν μια ζωγραφιά |
00:30:21 |
Κι αυτές οι ζωγραφιές |
00:30:24 |
απ'τη πιο διάσημη |
00:30:28 |
Εμάς εννοεί! |
00:30:32 |
Νομίζετε ότι τα ξέρετε |
00:30:35 |
Είστε ερασιτέχνες. Αυτή η |
00:30:40 |
Κι αυτοί ξεκίνησαν φτωχοί |
00:30:43 |
τους κοίταζαν αφ'υψηλού μέχρι που κάποιος |
00:30:47 |
Μια ταυτότητα και |
00:30:51 |
Καταλαμβάνετε |
00:30:54 |
Αυτό δεν είναι τίποτα συγκρινόμενο |
00:30:59 |
Και θέλετε να μάθετε πώς; |
00:31:05 |
Ναι, αφάνιζαν όλους |
00:31:08 |
και όσους κατηγορούσαν |
00:31:11 |
Κι ένας τρόπος που το πέτυχαν |
00:31:14 |
Δημοσίευσαν φωτογραφίες |
00:31:17 |
Εβραίους με μεγάλες μύτες. |
00:31:23 |
Δημοσίευσαν επίσης |
00:31:25 |
που αποδείκνυαν ότι οι Εβραίοι και οι μαύροι |
00:31:30 |
Οι Εβραίοι και οι μαύροι |
00:31:32 |
Γι'αυτό δεν είχε σημασία |
00:31:36 |
Για την ακρίβεια, η ζωή θα'ταν |
00:31:42 |
Κι έτσι γίνεται ένα Ολοκαύτωμα. Κι αυτή |
00:31:46 |
Δεν έχεις ιδέα, φιλενάδα. |
00:31:47 |
Όντως δεν ξέρω, Μάρκους! |
00:31:50 |
Δεν πρόκειται να |
00:31:54 |
Έχεις ιδέα πώς ζούμε; |
00:31:58 |
Εμείς ήρθαμε |
00:31:59 |
Σκάσε... |
00:32:02 |
Καλά, εντάξει! Αυτό που |
00:32:04 |
αν δεν ήταν εδώ οι Λατίνοι ή |
00:32:07 |
ή οι λευκοί ή όποιοι κι αν είναι |
00:32:09 |
όλα θα'ταν καλύτερα |
00:32:11 |
Φυσικά και θα'ταν καλύτερα! |
00:32:17 |
Ωραία... |
00:32:20 |
Ξεκινάει με μια |
00:32:23 |
Και μετά κάποιο παιδί πεθαίνει από κινούμενο |
00:32:26 |
Δεν ξέρεις τίποτα! |
00:32:30 |
Δεν ξέρεις τον πόνο που νιώθουμε. |
00:32:34 |
Δεν δείχνεις σεβασμό |
00:32:36 |
Μας έχεις εδώ διδάσκοντάς μας |
00:32:39 |
και μετά πρέπει να ξαναβγούμε εκεί |
00:32:43 |
Τι κάνεις εδώ μέσα που θα φέρει |
00:32:47 |
Δε νιώθεις να σε |
00:32:50 |
Ίσως να'ναι κι έτσι. Για να σε σέβονται |
00:32:54 |
- Μαλακίες! |
00:32:58 |
Γιατί να δείξω σεβασμό σ'εσένα; |
00:33:01 |
Δεν σε ξέρω. Πώς ξέρω ότι δεν |
00:33:05 |
Πώς ξέρω ότι δεν έχω έναν |
00:33:09 |
Δε θα σου δείξω σεβασμό |
00:33:12 |
Οι λευκοί πάντα ήθελαν να τους δείχνουν |
00:33:17 |
Είμαι καθηγήτρια, δεν έχει |
00:33:21 |
Όλα έχουν να |
00:33:23 |
Πρόκειται για ανθρώπους που |
00:33:26 |
για ανθρώπους που θέλουν |
00:33:28 |
για λευκούς που νομίζουν ότι διευθύνουν |
00:33:30 |
Βλέπεις, τους μισώ |
00:33:34 |
- Με μισείς; |
00:33:35 |
- Ούτε που με ξέρεις. |
00:33:39 |
Είδα λευκούς μπάτσους να |
00:33:41 |
επειδή έβαλε το χέρι του |
00:33:44 |
Είδα λευκούς μπάτσους να |
00:33:47 |
και να συλλαμβάνουν χωρίς λόγο τον πατέρα |
00:33:51 |
Μόνο και μόνο |
00:33:54 |
Και μπορούν |
00:33:59 |
Γι'αυτό μισώ τους λευκούς |
00:34:06 |
Μπεν, έχεις |
00:34:08 |
Μπορώ σας |
00:34:10 |
Κυρία, σταμάτα να φέρεσαι σαν να |
00:34:13 |
και συνέχισε το |
00:34:15 |
- Αυτό πιστεύεις ότι κάνω; |
00:34:17 |
Όταν κοιτάω τον κόσμο, δεν |
00:34:20 |
με γεμάτες τσέπες, εκτός κι αν |
00:34:24 |
Τι άλλο έχεις να |
00:34:25 |
Κι αν δεν μπορείς να |
00:34:28 |
- Πάντως όχι αυτό που κάνουμε εδώ. |
00:34:31 |
Και νομίζετε όλοι σας ότι θα καταφέρετε |
00:34:35 |
Κατάφερα να'ρθω στο Λύκειο. |
00:34:37 |
Θα'μαι τυχερός αν φτάσω 18 |
00:34:40 |
Αποφοιτούμε κάθε μέρα που |
00:34:42 |
να πεθάνουμε προστατεύοντας |
00:34:44 |
όταν πεθαίνεις για τους δικούς σου, πεθαί- |
00:34:49 |
- Σωστά. |
00:34:50 |
θα σε σέβονται; |
00:34:52 |
- Έτσι είναι. |
00:34:58 |
Ξέρεις τι θα γίνει |
00:35:01 |
Θα σαπίσεις στο χώμα. |
00:35:03 |
Και ο κόσμος θα συνεχίσει να |
00:35:08 |
Κι όταν σαπίσεις... |
00:35:11 |
νομίζεις ότι θα'χει σημασία αν |
00:35:17 |
Είσαι νεκρός. |
00:35:22 |
κανείς δε θα θέλει |
00:35:25 |
επειδή το μόνο που άφησες πίσω |
00:35:47 |
Σηκώνεις το χέρι σου; |
00:35:51 |
Εκείνο που ανέφερες |
00:35:54 |
- Ναι, το Ολοκάυτωμα. |
00:36:01 |
Σηκώστε το χέρι σας αν ξέρετε |
00:36:17 |
Σηκώστε το χέρι σας, αν |
00:36:22 |
τον έχουν |
00:37:28 |
Τι λέτε γι'αυτό; Συζητούσαμε |
00:37:31 |
Όχι, δεν θα μπορέσουν |
00:37:34 |
Μπορούμε να δοκιμάσουμε. |
00:37:36 |
Κοίτα τις βαθμολογίες |
00:37:38 |
Αν δώσω αυτά τα βιβλία στους μαθητές |
00:37:40 |
- Κι αν τα δω, θα'ναι φθαρμένα. |
00:37:43 |
Ρωμαίος και Ιουλιέτα. Είναι |
00:37:46 |
Όχι τα βιβλία. |
00:37:50 |
Είναι ο Ρωμαίος και Ιουλιέτα, αλλά σε |
00:37:54 |
Κοίτα πώς τα φέρονται. Βλέπεις πόσο |
00:37:59 |
Κυρία Κάμπελ, ξέρουν |
00:38:02 |
επειδή κανείς δεν πιστεύει ότι είναι |
00:38:04 |
Δεν έχω τα κονδύλια ν'αγοράζω καινούρια |
00:38:07 |
Τι να κάνω; Να τα |
00:38:09 |
Από σένα εξαρτάται αυτό, αλλά |
00:38:13 |
Υπάρχει κάποιος άλλος που |
00:38:16 |
- Ορίστε; |
00:38:20 |
δεν καταλαβαίνω. Η Σχολική Επιτροπή |
00:38:23 |
να αραχνιάζουν αυτά τα βιβλία εδώ |
00:38:26 |
’σε με να σου |
00:38:28 |
Ονομάζεται |
00:38:31 |
Σημαίνει ότι η Διεύθυνση κι |
00:38:34 |
να παίρνουμε τέτοιες αποφάσεις χωρίς |
00:38:37 |
η οποία έχει να λύσει μεγαλύτερα προβλήματα. |
00:38:42 |
Συγνώμη. Δεν ήθελα να υπερβώ την |
00:38:49 |
Δεν ξέρω πώς θα τους κάνω να ενδιαφερθούν |
00:38:51 |
Δεν μπορείς να αναγκάσεις |
00:38:55 |
Το καλύτερο που μπορείς να κάνεις |
00:38:58 |
να μάθουν να πειθαρχούν. Αυτό |
00:39:06 |
Δεδομένου ότι γνωρίζεις την |
00:39:08 |
αν μπορούσες να με |
00:39:11 |
Πραγματικά πιστεύω ότι ιστορίες όπως |
00:39:17 |
θα'ταν ωραίες γι'αυτούς, κι αυτή |
00:39:20 |
ότι μπορούν να καταλάβουν αυτές τις ιστορίες |
00:39:23 |
Φυσικά. Είναι μια |
00:39:27 |
Η ’ννα Φρανκ, ο Ρόντνεϊ Κινγκ, |
00:39:35 |
- Πλάκα μου κάνεις; |
00:39:37 |
Θεέ μου, άκου τι λες. Πώς τολμάς και |
00:39:43 |
Δεν κρύβονται. Κυκλοφορούν |
00:39:46 |
Εγώ είμαι αυτός που ζει με το φόβο. Δεν |
00:39:50 |
Και κατηγορείς |
00:39:52 |
Αυτό ήταν ένα καλόφημο |
00:39:56 |
Κοίτα σε τι το μετέτρεψαν. |
00:40:02 |
που παιδιά που θέλουν να |
00:40:04 |
επειδή το Λύκειό τους |
00:40:07 |
Επειδή κάποια παιδιά που δεν θέλουν |
00:40:10 |
υποχρεούνται να'ναι εδώ απ'τους φωστήρες |
00:40:15 |
Η ένταξη είναι ένα ψέμμα. Είμαστε |
00:40:18 |
αλλιώς θα χάσουμε τη δουλειά |
00:40:20 |
Γι'αυτό σταμάτα σε παρακαλώ τις |
00:40:23 |
Δεν ξέρεις τίποτα |
00:40:26 |
Και δεν έχεις δικαίωμα να κρίνεις τους |
00:41:11 |
Θα παίξουμε ένα παιχνίδι, εντάξει; |
00:41:17 |
Μπορείτε να μείνετε στις θέσεις σας |
00:41:20 |
Όπως και να'χει, θα είσαστε εδώ |
00:41:22 |
Ονομάζεται το |
00:41:25 |
Θα σας κάνω μια ερώτηση, αν ισχύει σε |
00:41:30 |
και μετά θα πάτε πάλι πίσω |
00:41:33 |
Εύκολο, ε; |
00:41:37 |
Πόσοι έχετε το καινούριο |
00:41:48 |
- Το'κλεψες; |
00:41:55 |
Επόμενη ερώτηση. Πόσοι |
00:42:08 |
Εντάξει, επόμενη ερώτηση. Πόσοι |
00:42:18 |
Πόσοι από σας... |
00:42:20 |
γνωρίζετε κάποιον, |
00:42:23 |
ήταν ή είναι σε |
00:42:30 |
Πόσοι από σας ήσασταν σ'αναμορφωτήριο |
00:42:35 |
Η κράτηση μετά το |
00:42:40 |
Μετράει το στρατόπεδο |
00:42:42 |
Εσύ αποφασίζεις. |
00:42:59 |
Πόσοι ξέρετε πού να |
00:43:07 |
Πόσοι ξέρετε κάποιον που |
00:43:18 |
Πόσοι από σας είστε |
00:43:23 |
Καλή προσπάθεια... |
00:43:26 |
Μάλλον ήταν |
00:43:28 |
Ναι... |
00:43:29 |
Δεν επιτρέπονται δεσμοί |
00:43:31 |
Συγνώμη που ρώτησα. |
00:43:39 |
Τώρα θα σας κάνω μια |
00:43:43 |
Σταθείτε στη γραμμή αν χάσατε |
00:44:13 |
Μείνετε στη γραμμή αν |
00:44:23 |
Τρεις... |
00:44:38 |
Τέσσερις ή |
00:44:51 |
Θα'θελα ν'αποτίσουμε φόρο τιμής σ'αυτούς |
00:44:53 |
πείτε τ'όνομά τους. |
00:45:05 |
Τζέιμς... |
00:45:10 |
Μπεατρίς... |
00:45:22 |
Σας ευχαριστώ |
00:45:26 |
Έχω κάτι για τον |
00:45:31 |
Όλοι μας έχουμε τη δικιά μας την ιστορία |
00:45:36 |
Ακόμη και στον |
00:45:39 |
αυτό που θα κάνουμε είναι, να γράφουμε |
00:45:44 |
Μπορείτε να γράφετε για ότι θέλετε. |
00:45:48 |
Μπορείτε να το γράψετε σαν καταγραφή, |
00:45:53 |
ποιήματα. Για ότι καλό κι |
00:45:58 |
Πρέπει όμως να |
00:46:01 |
Να'χετε κοντά σας ένα στυλό |
00:46:05 |
Δεν θα βαθμολογηθούν. Πώς μπορώ να βάλω |
00:46:10 |
Και δεν θα τα διαβάσω εκτός |
00:46:13 |
Θα χρειαστεί να δω αν |
00:46:16 |
θα το ξεφυλλίσω στα γρήγορα |
00:46:19 |
Αν θέλετε να το διαβάσω |
00:46:22 |
μια ντουλάπα εδώ |
00:46:26 |
Θα'ναι ανοιχτή κατά τη διάρκεια του |
00:46:28 |
εκεί το ημερολόγιό σας |
00:46:31 |
Θα κλειδώνω τη ντουλάπα |
00:46:36 |
Εντάξει; |
00:46:39 |
Μπορείτε να'ρθετε |
00:46:44 |
να πάρετε το |
00:46:52 |
Όποτε είστε έτοιμοι. |
00:47:19 |
Η Εύα συγκρατείται αλλά ξέρω πως θέλει |
00:47:23 |
Αυτή που με εξέπληξε ήταν η |
00:47:25 |
κι όμως ήταν η πρώτη |
00:47:28 |
- Αγάπη μου, έλα, κάθισε. |
00:47:30 |
- Θα το μετακινήσω. |
00:47:32 |
Το φαγητό κατεβαίνει κατευθείαν. |
00:47:36 |
- Δεν ξέρω. Θες να βοηθήσεις; |
00:47:40 |
- Αρχιτέκτονας είσαι! |
00:47:45 |
- Τι συμβαίνει; Έγινε κάτι; |
00:47:49 |
είναι απλά ότι θέλω να |
00:47:55 |
νιώθω πως μιλάμε μόνο για τη |
00:47:59 |
Με συγχωρείς. Τι γίνεται |
00:48:03 |
Τίποτα. Ούτε γι'αυτό |
00:48:05 |
Θέλω να κάνουμε πράγματα |
00:48:10 |
Και θέλω να'μαι μαζί με |
00:48:19 |
Πάντα είχα μια φαντασίωση ότι έπρεπε |
00:48:23 |
Λυπάμαι, άφησα τις πρόστυχες |
00:48:28 |
Κι όλοι οι άλλοι καθηγητές |
00:48:30 |
Δεν ξέρω. Προσαρμόζομαι |
00:48:33 |
Και οι υπόλοιποι καθηγητές στην ουσία δεν |
00:48:35 |
- Γλύκα, δε θέλω να σκέφτομαι. |
00:48:37 |
- Θέλω μόνο... |
00:48:42 |
- Πόσο ακόμη λοιπόν; |
00:48:51 |
Ευχαριστώ πολύ που ήρθατε. |
00:48:54 |
- Χάρηκα που σας είδα. |
00:48:56 |
- Τζιμ, ευχαριστώ πάρα πολύ. |
00:48:58 |
Το εκτιμώ που ήρθατε στη συγκέντρωση |
00:49:13 |
ΚΑΛΩΣΗΡΘΑΤΕ ΓΟΝΕΙΣ |
00:49:43 |
Σε κάθε πόλεμο |
00:49:52 |
Είδα τη μητέρα μου |
00:49:56 |
Και παρατήρησα το αίμα της και τα δάκρυα |
00:50:00 |
Ένιωθα άχρηστη και φοβισμένη |
00:50:05 |
Μείνε εκεί, Μπράντι. |
00:50:07 |
- Φέρε τα λεφτά μου! |
00:50:10 |
Ακόμη νοιώθω τον πόνο απ'τη ζώνη |
00:50:14 |
Κάποια φορά δεν μπορούσε |
00:50:17 |
Εκείνο το βράδυ μας σταμάτησε στο |
00:50:20 |
Μας είπε να |
00:50:34 |
Ο Κλάιβ ήταν ο κολλητός μου. |
00:50:38 |
Είμασταν σαν μια γροθιά, |
00:50:43 |
- Είναι βαρύ! |
00:50:46 |
Είναι αληθινό και κανείς |
00:50:50 |
Πρέπει να εξασκηθούμε γιατί αυτό έχει |
00:51:01 |
Έμεινα εκεί μέχρι που |
00:51:05 |
Όταν ήρθαν όμως, το μόνο που είδαν |
00:51:10 |
Με πήγαν σε αναμορφωτήριο. Το |
00:51:17 |
Οι τρόφιμοι βροντοκτυπούσαν στους τοίχους, |
00:51:21 |
φώναζαν δυνατά ποιοι είναι κι από πού |
00:51:26 |
Δεν πρέπει να το μάθει κανείς αυτό. Πέρασα τα |
00:51:31 |
Κάθε μέρα μ'έτρωγε η έγνοια, |
00:51:37 |
Ο αδερφός μου μου'μαθε ποια |
00:51:40 |
Κάνε ότι χρειαστεί, τον νταβατζή, |
00:51:44 |
Μάθε ποια χρώματα πρέπει να |
00:51:46 |
Επιτρέπεται να μείνεις σε μια |
00:51:48 |
Μάθε να μη λες πολλά. Μια λάθος |
00:51:51 |
Αν με κοιτάξεις στα μάτια, |
00:51:55 |
Αν κοιτάξεις το χαμόγελό μου, |
00:51:58 |
Αν σηκώσεις τη μπλούζα |
00:52:02 |
Τι έκανα και |
00:52:04 |
Στα 16 μου, έχω δει περισσότερα |
00:52:08 |
Κάθε φορά που βγαίνω απ'την πόρτα |
00:52:13 |
Για τον έξω κόσμο, είσαι απλά ένα |
00:52:17 |
Δεν ξέρουν ότι |
00:52:19 |
Κατά τη διάρκεια του |
00:52:21 |
το στρατόπεδο αφαίρεσε την |
00:52:23 |
Μερικές φορές προσπαθεί να κάνει |
00:52:26 |
Νιώθω πως πρέπει να |
00:52:28 |
Δυσκολευόμουν ν'αποφασίσω τι καραμέλα |
00:52:33 |
Κοίταξα κάτω και είδα ότι ένας φίλος |
00:52:37 |
κι απ'το στόμα του. Την επόμενη |
00:52:41 |
κι αρματώθηκα μ'ένα όπλο που βρήκα |
00:52:45 |
Ούτε ξέρω πώς άρχισε αυτός ο |
00:52:48 |
που εδώ και καιρό η μια τσιγκλάει την άλλη. |
00:52:53 |
Είμαι η κόρη του μπαμπά. Κι όταν |
00:52:57 |
θα προστατέψω τους |
00:52:59 |
Κανείς δεν νοιάζεται τι |
00:53:03 |
Οι φίλοι μου είναι στρατιώτες, όχι |
00:53:07 |
Μάχονται για |
00:53:09 |
Δεν μ'αρέσει η κρύα αίσθηση ενός όπλου |
00:53:13 |
Είναι μια τρελή ζωή. ’παξ και |
00:53:17 |
Κάθε φορά που επιβάλλομαι σε κάποιον |
00:53:20 |
είναι ακόμα ένα βάπτισμα πυρός. Μας δίνουν |
00:53:25 |
Έχασα πολλούς φίλους που |
00:53:29 |
Στους πολεμιστές και |
00:53:32 |
Ρισκάρισε τη ζωή σου αποφεύγοντας |
00:53:37 |
Αξίζει το κόπο. |
00:53:57 |
Ρούμι με κόλα. |
00:54:01 |
Κύριε Γκρούελ; Το τραπέζι σας |
00:54:05 |
- Τα παίρνω εγώ, μπαμπά. |
00:54:08 |
Μπαμπά, δεν ξέρω τι να τα κάνω. |
00:54:12 |
Μόλις και μετά βίας τα καταφέρνω ως |
00:54:16 |
14, 15 χρονών, κι αν καταφέρουν |
00:54:19 |
τους αρκεί. Και υποτίθεται |
00:54:25 |
’κουσέ με. Δεν είσαι υπεύθυνη |
00:54:32 |
Κάνε όσο καλύτερα |
00:54:34 |
Πώς; Η διεύθυνση δεν μου δίνει |
00:54:41 |
Τι λες λοιπόν |
00:54:46 |
Εκπλήρωσε τις υποχρεώσεις σου |
00:54:49 |
αλλά έχε υπόψη |
00:54:52 |
Η επιτυχία ακολουθεί |
00:54:55 |
Απέκτησε λοιπόν |
00:54:59 |
Ότι κι αν κάνεις όμως, μη |
00:55:04 |
Αν δεν κάνεις γι'αυτή, |
00:55:11 |
Θα πουλάς σουτιέν |
00:55:13 |
Μόνο για μερική απασχόληση. |
00:55:16 |
και τέτοια πράγματα για τα παιδιά, |
00:55:18 |
θα μου δώσει την ελευθερία |
00:55:20 |
έτσι μπορείς να παίζεις τένις |
00:55:23 |
Για να καταλάβω καλά... |
00:55:25 |
Θα πιάσεις δεύτερη δουλειά για |
00:55:29 |
Είναι προσωρινό, το υπόσχομαι. Όταν αρχίσουν |
00:55:32 |
θα'χω περισσότερη βοήθεια απ'το σχολείο. |
00:55:37 |
- Θες καινούρια τηλεόραση; |
00:55:54 |
Με συγχωρείτε, αν έκανα μια μαζική |
00:56:03 |
- Τα βιβλία είναι ολοκαίνουρια. |
00:56:07 |
Λοιπόν, παιδιά, |
00:56:10 |
Το μόνο πρόβλημα μ'αυτό το βιβλίο είναι |
00:56:13 |
και έχει και βία και γι'αυτό ίσως |
00:56:15 |
ως μέρος της διδακτέας ύλης. |
00:56:18 |
να μας δοθεί |
00:56:22 |
Δυσκολεύτηκα κάπως να τραβήξω την |
00:56:25 |
το μόνο που μισούσαν περισσότερο |
00:56:30 |
Τους ένωσες λοιπόν. Είναι ένα |
00:56:36 |
Θέλω να κάνω περισσότερα |
00:56:38 |
χρειάζομαι την υποστήριξη |
00:56:41 |
Πρέπει να το συζητήσεις με τον |
00:00:04 |
Ο διευθυντής μου ακούει μόνο την |
00:00:08 |
Πρέπει να βρείτε έναν |
00:00:10 |
Όχι, προτιμώ να διαπραγματευτώ |
00:00:13 |
Κυρία Γκρούελ, εφαρμόζεται ένα |
00:00:16 |
διεύθυνσης ενός εκπαιδευτικού ιδρύματος. |
00:00:19 |
Όχι, δεν θα το |
00:00:23 |
Προσπαθώ απλά να κάνω τη |
00:00:26 |
ενός εθελοντικού προγράμματος ένταξης |
00:00:29 |
έχουν επίπεδο ανάγνωσης |
00:00:31 |
Εγώ επέβαλλα αυτό |
00:00:33 |
Μ'όλο το σεβασμό, το μόνο που |
00:00:36 |
να κρατούνται αυτά τα παιδιά μέχρι |
00:00:38 |
Εκτιμώ τις προθέσεις σας, δεν μπορώ όμως |
00:00:43 |
Δρ. Κον, γιατί να χάνουν το χρόνο |
00:00:46 |
όταν ξέρουν πως κι εμείς χάνουμε το |
00:00:50 |
"Πάτε σχολείο. Μορφωθείτε. " |
00:00:52 |
Αυτοί δεν μπορούν να μάθουν, |
00:00:56 |
Σκέφτομαι εκδρομές. Οι περισσότεροι |
00:01:01 |
Δεν τους δόθηκε |
00:01:04 |
αναπτύξουν τη σκέψη τους για το |
00:01:06 |
Και διψούν γι'αυτό. Το ξέρω. Και είναι |
00:01:10 |
Δεν θα τους δοθεί κάτι |
00:01:12 |
κάνοντας τις εργασίες τους κι |
00:01:14 |
Αν όμως δε σας δίνει βιβλία η κυρία |
00:01:17 |
δεν πρόκειται να εγκρίνει |
00:01:18 |
Θα βρω εγώ τα χρήματα. Θέλω μόνο να |
00:01:23 |
Βλέπετε, δεν μπορώ να τους υποσχεθώ |
00:01:25 |
Θα αποδείξει απλά αυτό |
00:01:29 |
Αυτό που λέω είναι, ότι δεν χρειάζεται |
00:01:37 |
Είσαι υπάλληλος υποδοχής |
00:01:38 |
Είναι μόνο για τα Σαββατοκύριακα. Εσύ |
00:01:42 |
Και μπορείς να παίξεις γκολφ |
00:01:44 |
- Τώρα θες να παίξω γκόλφ; |
00:01:46 |
ότι έχω τιμές προσωπικού |
00:01:50 |
Έχω συναντήσει πολλές |
00:01:51 |
πωλήτρια- σουτιέν-φιλόλογο- |
00:01:53 |
πρέπει να'ναι καινούρια. Μου είπες ότι η |
00:01:57 |
Είναι. Απλά δεν |
00:02:00 |
- Κι αν έλεγα όχι; |
00:02:02 |
Όχι! Δε θέλω να |
00:02:05 |
- Μπορώ να τα καταφέρω, Σκοτ. |
00:02:07 |
Μπορείς να κάνεις τα πάντα! Το |
00:02:13 |
Δεν με ρώτησες καν. |
00:02:16 |
- Προσπαθώ να κάνω τη δουλειά μου. |
00:02:20 |
Δεν καταλαβαίνω, Έριν. |
00:02:23 |
Σκοτ, τώρα είναι ο καιρός να |
00:02:25 |
Τώρα που είμαστε νέοι, |
00:02:29 |
Ίσως είναι η κατάλληλη στιγμή να ξαναπάς |
00:02:34 |
Δε θα'ταν |
00:02:39 |
- Τι; |
00:02:47 |
Εντάξει! Έχεις την άδεια για |
00:02:50 |
Λοιπόν, θα σας πάρω |
00:02:52 |
Προγραμμάτισα συνάντηση του Συλλόγου |
00:02:54 |
οπότε δεν θα |
00:02:55 |
- Ευχαριστώ πολύ. |
00:02:56 |
- Χάρηκα που τα είπαμε, Πάολα. |
00:03:00 |
Ο διευθυντής Μπάνινγκ έλαβε τηλεφώνημα |
00:03:04 |
Προφανώς θα πας τους |
00:03:06 |
Θα γίνει το Σαββατοκύριακο, έτσι δεν θα |
00:03:09 |
Ξέρω πόσο απασχολημένη είστε κι |
00:03:12 |
δεν ήθελα να |
00:03:37 |
- Επιστρέφω αμέσως. |
00:03:41 |
- Μπες στο αμάξι. |
00:03:44 |
Θα τον φωνάξω εγώ. Πάνε πίσω στο αμάξι |
00:03:50 |
- Πώς τον λένε; |
00:03:57 |
Από τότε που την κοπάνησε ο πατέρας μου, |
00:03:59 |
επειδή του μοιάζω. Και με |
00:04:04 |
με κοιτάει και πιστεύει |
00:04:07 |
Δεν μου δίνει σημασία. |
00:04:16 |
Πάω έξω. |
00:04:23 |
- Τι χαμπάρια; |
00:04:26 |
Όχι, φίλε, δεν μπορώ |
00:04:29 |
Απόψε. Θα το κάνω απόψε. |
00:04:32 |
και δεν μπορώ να το |
00:04:35 |
Ξέχνα το, φίλε, θα βρω κάποιον άλλον. |
00:04:42 |
Λυπάμαι για τον αδερφό σου, |
00:04:45 |
Δεν πρόκειται να γίνει κάτι τέτοιο. |
00:04:48 |
Σε ποιον; |
00:04:52 |
Ο ’ντρε είσαι; |
00:05:05 |
Πώς πάει; |
00:05:12 |
- Τι; |
00:05:18 |
Κι εσύ, νεαρή. |
00:05:23 |
Έχετε ξαναπάει στο |
00:05:26 |
Αλλοίμονο! Πηγαίνοντας για |
00:05:36 |
Στο Παρίσι... |
00:05:42 |
Δεν πειράζει. |
00:05:49 |
Είναι καλό. Το διάβασα στο σχολείο. |
00:05:54 |
και σκέφτηκα ότι |
00:05:58 |
Τι είπε ο δημόσιος |
00:06:03 |
Μου είπε τι πρέπει να πω όταν |
00:06:07 |
Είμαι περήφανος για |
00:06:12 |
Κανείς δεν είναι αθώος, |
00:06:17 |
Μας το'καναν πολλές |
00:06:22 |
Γι'αυτό δεν πρόκειται για |
00:06:26 |
Στον πόλεμο πρέπει να |
00:06:30 |
επειδή κάποια άλλη |
00:06:34 |
Αν όμως νικήσεις |
00:06:41 |
κάποια μέρα |
00:06:51 |
Γ' ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ |
00:07:02 |
Στην αρχή της περιήγησης, σου δίνουν μια |
00:07:06 |
Μπορούσες ν'ανακαλύψεις ποιοι ήταν |
00:07:10 |
Και στο τέλος της περιήγησης, |
00:07:14 |
Εγώ έτυχα ένα |
00:07:31 |
Τίτο, το καπέλο σου. |
00:08:03 |
Την αποκάλεσαν Νύχτα των Κρυστάλλων. |
00:08:07 |
Εκατοντάδες συναγωγές |
00:08:09 |
Πάνω από 7.000 Εβραϊκά |
00:08:12 |
Πάνω από 100 Εβραίοι |
00:08:27 |
Μια μικρή εστία για παιδιά στο |
00:08:33 |
Μεταξύ των παιδιών που απελάθηκαν |
00:08:36 |
ήταν κι ο 11χρονος |
00:08:39 |
ο οποίος πριν φύγει, άφησε |
00:08:49 |
Πέθανε ένα μικρό παιδί. Κατέβηκε |
00:08:54 |
Δεν ξέρω γιατί με ενόχλησε τόσο πολύ. |
00:08:59 |
Αυτό το μικρό παιδί όμως |
00:09:25 |
Η κυρία Τζι μας είχε ετοιμάσει ένα όμορφο |
00:09:29 |
Προσκάλεσε αληθινούς επιζώντες Ολοκαυ- |
00:09:34 |
Ήταν εκεί η |
00:09:36 |
Είχα τους γονείς μου, την αδελφή |
00:09:41 |
Η Γκλόρια ’νγκερ... |
00:09:42 |
Αν έχετε δει κάποιους μ'έναν |
00:09:45 |
αυτοί ήταν οι τυχεροί. Αυτοί που |
00:09:50 |
Όταν τους μαρκάριζαν, πήραν εμάς |
00:09:54 |
Όχι τους άλλους, και σ'αυτούς συμπερι- |
00:09:57 |
Έτσι, κάποιοι νεαροί το σκάσαμε. |
00:10:02 |
Ο Έντι Ιλάμ. |
00:10:03 |
Και δεν ήξερα πού να πάω. |
00:10:07 |
που έμενα παλιά. Όταν λοιπόν έφτασα |
00:10:12 |
Ήμουν στο χειρότερο |
00:10:15 |
Και η Ρενέ Φάιρστοουν... |
00:10:16 |
Μόλις έφτασα, αυτοστιγμεί |
00:10:21 |
Η μικρή μου αδελφή, που τότε |
00:10:24 |
έμεινε για λίγο χρονικό |
00:10:27 |
Αργότερα, με |
00:10:31 |
Έχασε όλη της την |
00:10:34 |
Ήρθε σ'αυτή τη χώρα με τέσσερα δολάρια |
00:10:39 |
Δεν πρόκειται να ξεχάσω ποτέ |
00:10:42 |
Και μετά την σκότωσαν |
00:10:45 |
Απίστευτο μου φαίνεται που η |
00:10:55 |
Γεια σου γλύκα, εγώ είμαι. Είμαστε ακόμη |
00:10:59 |
Ούτε επιδόρπιο παραγγείλαμε ακόμη |
00:11:04 |
Πρέπει να τα δεις. Αν επιστρέψεις σύντομα, |
00:11:10 |
Λοιπόν, τα λέμε |
00:11:46 |
Πόσες φορές πρέπει |
00:12:14 |
Μου λείπει η μαμά μου |
00:12:23 |
Α ΛΥΚΕΙΟΥ |
00:12:24 |
Είχατε όλο το καλοκαίρι να διαβάσετε |
00:12:29 |
Και ξέρετε κάτι; Σκέφτηκα ότι |
00:12:34 |
να ξεκινήσουμε με την Βικτώρια |
00:12:41 |
Βικτώρια; |
00:12:43 |
Έχω καμμιά στάμπα στο |
00:12:45 |
Η Εθνική Εκπρόσωπος |
00:12:48 |
Πώς στο καλό να ξέρω τη μαύρη |
00:12:51 |
Μέχρι εδώ, αν δεν αλλάξω τάξη, |
00:12:54 |
Οι καθηγητές μου φέρονται σαν |
00:12:57 |
για Αφροαμερικάνους. Τι δηλαδή; Οι |
00:13:00 |
και όλοι ως εκ θαύματος καταλήξαμε στο |
00:13:03 |
αποφάσισα να ρίξω μια ματιά στην τάξη |
00:13:07 |
Χαίρομαι που σε βλέπω, φίλε. |
00:13:09 |
Τέλεια! |
00:13:15 |
- Ακόμη άσπρος είσαι βλέπω. |
00:13:19 |
- Γεια σας, κυρία Τζι. |
00:13:24 |
ΠΡΟΠΟΣΗ ΓΙΑ ΑΛΛΑΓΗ |
00:13:31 |
Λοιπόν, αγόρια και κορίτσια, |
00:13:35 |
Θέλω να'ρθει ο καθένας σας μπροστά |
00:13:39 |
Οι οποίες περιέχουν τα τέσσερα βιβλία |
00:13:44 |
Είναι πολύ ξεχωριστά |
00:13:48 |
κάθε ένα μου θυμίζει, κατά κάποιο |
00:13:55 |
Πριν όμως πάρετε |
00:13:59 |
θέλω να πάρετε ένα απ'αυτά τα |
00:14:03 |
και θέλω ο καθένας σας |
00:14:08 |
Ο καθένας θα κάνει μια |
00:14:12 |
Δηλαδή, |
00:14:17 |
κάθε φωνή που σας έλεγε |
00:14:23 |
Κάθε λόγος που σας λέει ότι τα πράγματα |
00:14:30 |
Και το άτομο που ήσασταν |
00:14:33 |
Η σειρά αυτού του ατόμου πέρασε. |
00:14:38 |
Εντάξει; |
00:14:40 |
Είστε έτοιμοι να |
00:14:47 |
- Τι; |
00:14:49 |
Ποιο είναι το |
00:14:59 |
Είχα φίλους απ'τα |
00:15:03 |
- Σε πιστεύω. |
00:15:08 |
Ήμουν πάντα το άτομο που θα έμενε έγκυο |
00:15:13 |
Σαν τη μαμά μου. |
00:15:19 |
Δεν πρόκειται |
00:15:20 |
Κανείς ποτέ δεν |
00:15:23 |
Όλοι πιστεύουν ότι πρέπει να'σαι |
00:15:27 |
Δεν καταλαβαίνουν τις μάχες |
00:15:31 |
Και μια μέρα, θα τελειώσει ο δικός |
00:15:36 |
Και δεν θ'ανεχτώ |
00:15:43 |
Είμαι δυνατή. |
00:15:45 |
Η μαμά μου μ'έδιωξε απ'το σπίτι |
00:15:49 |
Θα'θελα όμως να |
00:15:53 |
Θα'θελα να γίνω |
00:15:59 |
Κυρία Τζι; Μπορώ να διαβάσω |
00:16:03 |
Θα'ταν υπέροχο. |
00:16:08 |
Ποιος είναι αυτός; |
00:16:10 |
Είναι μαζί μας απ'την |
00:16:13 |
- Πώς τον λένε; |
00:16:17 |
Αυτό το καλοκαίρι ήταν το |
00:16:22 |
Όλα ξεκίνησαν |
00:16:25 |
Η μητέρα μου |
00:16:27 |
ζητώντας περισσότερο χρόνο, λες και |
00:16:33 |
Με κρατούσε όσο πιο |
00:16:36 |
Τα δάκρυά της έπεσαν στο πουκάμισό μου σαν |
00:16:42 |
Μου ζητούσε συνέχεια συγνώμη. Εγώ |
00:16:46 |
Έπρεπε να είχα ζητήσει κάτι πιο |
00:16:50 |
Το πρωινό της έξωσης, με ξύπνησε |
00:16:54 |
Ήρθε ο σερίφης να |
00:16:58 |
Κοίταξα ψηλά στον ουρανό, |
00:17:03 |
Η μητέρα μου δεν έχει συγγενείς να στηριχτεί |
00:17:07 |
Γιατί να μπαίνω στον κόπο να'ρχομαι σχολείο |
00:17:12 |
Το λεωφορείο σταματάει μπροστά |
00:17:16 |
Φοράω περσινά ρούχα, παλιά |
00:17:21 |
Σκεφτόμουν συνέχεια ότι |
00:17:23 |
Αντί γι'αυτό, με χαιρέτησαν |
00:17:26 |
που είμασταν μαζί πέρισι, |
00:17:28 |
Και τότε το συνειδητοποιώ, |
00:17:31 |
η περσινή μου τρελή |
00:17:34 |
είναι το μοναδικό άτομο που |
00:17:38 |
Μιλώντας με φίλους για τα περσινά |
00:17:41 |
άρχισα να νιώθω |
00:17:44 |
Πήρα το πρόγραμμά μου και η πρώτη καθηγή- |
00:17:49 |
Μπήκα στην αίθουσα |
00:17:52 |
τα άλλα προβλήματα στη ζωή να |
00:17:56 |
Είμαι στο σπίτι μου! |
00:18:00 |
Ναι, όντως! |
00:18:22 |
Είσαι αριστούχα. Αν μεταφερθείς |
00:18:25 |
Σκέψου τι αντίκτυπο |
00:18:28 |
Δεν έχει σημασία για μένα. Οι |
00:18:31 |
Κοιτάξτε, κυρία Κάμπελ. |
00:18:33 |
Όταν πρωτοήρθα σ'αυτό το σχολείο, |
00:18:37 |
Όταν όμως έκανα αίτηση για τοποθέτηση |
00:18:40 |
και στα Μαθηματικά, μου είπαν ότι θα'ταν |
00:18:43 |
του σιναφιού μου. Όταν μπήκα τελικά |
00:18:47 |
Βικτώρια, δεν συναντάς κάθε μέρα |
00:18:51 |
σε μαθήματα προχωρημένων |
00:18:53 |
Λες και δεν το'χα προσέξει! Κι όταν ρώτησα |
00:18:57 |
Γιατί δεν διαβάζουμε περισσότερη |
00:19:00 |
Λόγω του σεξ, των ναρκωτικών, |
00:19:06 |
Θεωρούσα πως ένα απλό "Είναι |
00:19:15 |
Δεν μπορεί να το |
00:19:17 |
Οι διακεκριμένοι αριστούχοι |
00:19:20 |
Δεν επιτρέπεται να τους διδάξει. Μόνο |
00:19:23 |
Το ζήτησε η ίδια η μαθήτρια. Και η |
00:19:28 |
Αυτό που μ'ενοχλεί είναι ότι είναι |
00:19:31 |
καταστρέφουν |
00:19:34 |
Και στο τέλος τους καθιστούμε |
00:19:39 |
Δεν καταλαβαίνω τι |
00:19:42 |
Γεια! Συγνώμη |
00:19:45 |
Έφαγες; Θα παραγγείλω |
00:19:47 |
Ποια ερώτηση θες να σου απαντήσω |
00:19:51 |
- Έφαγα, δεν πεινάω. |
00:19:53 |
- Απέκτησα μια αριστούχα. |
00:19:56 |
Δεν είναι υπέροχο; Για την ακρίβεια, |
00:19:59 |
Μπορείς να διδάξεις |
00:20:02 |
Τι εννοείς; |
00:20:03 |
Ότι είσαι συνηθισμένη να διδάσκεις |
00:20:06 |
Μπορείς να διδάξεις |
00:20:09 |
Και βέβαια μπορώ. |
00:20:10 |
Ναι, αλλά δεν το'χεις κάνει, |
00:20:13 |
στην ουσία δεν διδάσκεις |
00:20:17 |
Οι βαθμοί των μαθητών |
00:20:19 |
Ναι, αλλά το θέμα είναι, ότι |
00:20:21 |
Δεν μαθαίνουν αυτά που πρέπει |
00:20:24 |
Τα φυσιολογικά παιδιά; |
00:20:26 |
Διαβάζουν το Ημερολόγιο |
00:20:28 |
Μαθαίνουν λεξιλόγιο, |
00:20:30 |
Καλά, ζητώ συγνώμη. |
00:20:43 |
- Τι έπαθες; |
00:20:45 |
σ'άκουσα να λες στον κόσμο |
00:20:47 |
κι ότι η δουλειά που κάνω είναι προσωρινή. |
00:20:51 |
- Μ'αρέσει η δουλειά μου. |
00:20:54 |
Εσύ ο ίδιος έλεγες ότι |
00:20:56 |
Ναι, πριν τέσσερα χρόνια, |
00:20:58 |
Να επιστρέψω στη σχολή τώρα για δυο |
00:21:02 |
- Θα'χω περάσει τα σαράντα. |
00:21:06 |
Δεν έχει σημασία αν το θέλω, Έριν. |
00:21:12 |
Γιατί όχι; |
00:21:22 |
Το να κρατάς ημερολόγιο είναι πραγματικά |
00:21:27 |
Εννοώ, όχι μόνο επειδή δεν |
00:21:29 |
αλλά κι επειδή επίσης μου |
00:21:32 |
ούτε εγώ ούτε κάποιος άλλος θα ενδιαφερθεί |
00:21:37 |
Φοβερά πράγματα συμβαίνουν έξω. |
00:21:40 |
φτωχοί, αβοήθητοι άνθρωποι τραβολογούνται |
00:21:44 |
Μακάρι να μπορώ να'μαι ο εαυτός |
00:21:47 |
Ξέρω ότι είμαι γυναίκα με |
00:21:50 |
Αν μ'αφήσει ο Θεός να ζήσω, θα |
00:21:54 |
Αντιεβραϊκά διατάγματα |
00:21:58 |
Οι Εβραίοι πρέπει να |
00:22:00 |
Οι Εβραίοι πρέπει να |
00:22:03 |
Οι Εβραίοι αποκλείονται απ'τα |
00:22:05 |
Οι Εβραίοι απαγορεύεται |
00:22:07 |
σε κινηματογράφους και |
00:22:10 |
Οι Εβραίοι απαγορεύεται να |
00:22:12 |
Κολυμβητήρια, γήπεδα |
00:22:15 |
κι άλλα γήπεδα αθλημάτων, |
00:22:18 |
Δεν μπορώ να σου πω πόσο καταπιεστικό |
00:22:23 |
Επίσης, πολύ φοβάμαι ότι θα μας |
00:22:30 |
Κανείς δεν μπορεί ν'αποφύγει τη σύγκρουση. |
00:22:34 |
Κι αν και οι Σύμμαχοι τα πάνε |
00:22:42 |
Πότε θα του τη φέρει |
00:22:45 |
- Τι; |
00:22:48 |
Εύα, είναι το Ημερολόγιο της ’ννας |
00:22:54 |
Συνέχισε να |
00:22:58 |
Μιλήσαμε για τα πιο |
00:23:00 |
αλλά ακόμη δεν θίξαμε αυτά |
00:23:04 |
Δεν μπόρεσα ακόμη να βγάλω άκρη |
00:23:08 |
Ή τον συγκρατεί η ντροπαλότητά |
00:23:17 |
- Θα τα φτιάξουν η ’ννα κι ο Πήτερ; |
00:23:22 |
Μου είναι εντελώς αδύνατο να |
00:23:25 |
αποδιοργάνωσης, |
00:23:29 |
Βλέπω τον κόσμο να μεταμορφώνεται |
00:23:33 |
Νιώθω τα βάσανα εκατομμυρίων, κι |
00:23:37 |
νιώθω κατά κάποιο τρόπο ότι |
00:23:46 |
- Εύα, τι συμβαίνει; |
00:23:49 |
Γιατί δεν μου είπες ότι |
00:23:52 |
Σε μισώ, το ίδιο |
00:23:55 |
Αν πεθαίνει αυτή, τότε τι να πούμε |
00:24:01 |
- Η ’ννα Φρανκ πέθανε, αλλά... |
00:24:03 |
Δεν έπρεπε να συμβεί αυτό στο |
00:24:06 |
- Επειδή είναι αλήθεια; |
00:24:08 |
Σ'ακούω. Το ίδιο πράγμα είναι. |
00:24:13 |
Πόσους φίλους σου ήξερες που τώρα |
00:24:15 |
- Αμέτρητους. |
00:24:20 |
Τους είδες στην τηλεόραση |
00:24:23 |
Γι'αυτό αυτή η ιστορία είναι |
00:24:26 |
Η ’ννα Φρανκ καταλαβαίνει την |
00:24:30 |
Κι αυτή η κυρία Μιπ Γκις, αυτή που τους |
00:24:34 |
Πήρα ένα σωρό βιβλία που |
00:24:37 |
Χρησιμοποίησες το ατομικό |
00:24:42 |
Όχι... |
00:24:45 |
Λοιπόν, ακούστε. Ο |
00:24:50 |
Αντί να κάνετε μια έκθεση στο |
00:24:54 |
Για την εργασία μας θέλω να γράψετε |
00:24:58 |
Τη γυναίκα που βοήθησε να |
00:25:00 |
Βρίσκεται ακόμα εν ζωή |
00:25:04 |
Στο γράμμα, θέλω να της πείτε |
00:25:07 |
Πείτε της για τις δικές σας εμπειρίες. |
00:25:10 |
Θέλω να'ναι τέλεια. Προετοιμαστείτε να |
00:25:14 |
Θα τα διαβάσει |
00:25:16 |
Για την ώρα είναι μια |
00:25:18 |
Θα'πρεπε να τη ζητήσουμε |
00:25:20 |
- Μπορείς να το κάνεις εσύ αυτό. |
00:25:23 |
Ίσως πρέπει να την |
00:25:24 |
Ναι, και να ξαναβγούμε |
00:25:28 |
Μια στιγμή. |
00:25:33 |
Παιδιά! Ακούστε με όλοι! |
00:25:37 |
Δεν ξέρω πώς να'ρθω σ'επαφή μαζί της. Δεν |
00:25:41 |
Μπορούμε να |
00:25:44 |
Κυρία Τζι; Όταν έρθει μπορώ να'μαι εγώ |
00:26:00 |
Τα τοπικά εστιατόρια του Λονγκ Μπιτς |
00:26:09 |
Πέντε... |
00:26:23 |
Γεια σας, προσπαθώ να βρω τον αριθμό του |
00:26:31 |
Οι επιχορηγήσεις του δημόσιου σχολείου |
00:26:51 |
Καθαρτικό μάθημα έκθεσης |
00:27:34 |
Χορός απ'τους μαθητές του Ουίλσον για να |
00:27:42 |
Πέρασε, Μάργκαρετ. |
00:28:19 |
Η γυναίκα που έκρυψε την ’ννα Φρανκ, |
00:28:28 |
Καλωσορίσατε στο |
00:28:31 |
Η κυρία Τζι έστειλε όλα τα γράμματά μας |
00:28:35 |
Όταν έβαζε κάτι στο μυαλό της, δεν |
00:28:48 |
Κι αφού συγκεντρώσαμε τα χρήματα |
00:28:54 |
Αλλά, διάολε, δεν περίμενα |
00:29:16 |
Η πριμοδότηση για έναν Εβραίο |
00:29:21 |
Κάποιος απεγνωσμένος για χρήματα |
00:29:24 |
Στις 4 Αυγούστου, εισέβαλλαν |
00:29:29 |
Κι ένας σημαδεύοντάς με |
00:29:33 |
Μη βγάλεις άχνα. |
00:29:38 |
Και μετά πήγαν κατ'ευθείαν |
00:29:42 |
Ένιωθα τόσο αβοήθητη. |
00:29:44 |
’κουγα την ’ννα να ουρλιάζει, |
00:29:48 |
έτρεξα πίσω στο σπίτι μου. Έψαξα για |
00:29:52 |
Οτιδήποτε που μπορούσα να |
00:29:55 |
Τα πήρα λοιπόν μαζί μου, |
00:29:59 |
Κι ο στρατιώτης εκεί, |
00:30:04 |
και με σημάδεψε |
00:30:11 |
Μπορεί να σε σκότωναν επειδή έκρυβες κάποιον |
00:30:16 |
Λοιπόν, ένας άλλος στρατιώτης |
00:30:20 |
Ήταν Αυστριακός, |
00:30:24 |
Είχα υιοθετηθεί όμως από |
00:30:27 |
Του είπε λοιπόν του στρατιώτη |
00:30:33 |
Δεν υπάρχει μέρα που να μη |
00:30:39 |
Και σκέφτομαι |
00:30:45 |
Παρακαλώ; |
00:30:54 |
Ποτέ δεν είχα κάποιον ήρωα. |
00:31:01 |
Όχι, νεαρέ μου. |
00:31:05 |
Έκανα αυτό που έπρεπε |
00:31:10 |
ήταν το σωστό. |
00:31:16 |
Όλοι είμαστε |
00:31:19 |
Αλλά ακόμη και μια συνηθισμένη |
00:31:24 |
ή ένας έφηβος... |
00:31:28 |
Μπορούν, με τον |
00:31:31 |
ν'ανάψουν ένα |
00:31:36 |
σ'ένα σκοτεινό |
00:31:44 |
Διάβασα τα γράμματά σας. |
00:31:48 |
μου είπε πολλά πράγματα |
00:31:54 |
Εσείς είστε οι ήρωες! |
00:31:59 |
Είστε ήρωες καθημερινά! |
00:32:09 |
Τα πρόσωπά σας χαράχτηκαν |
00:32:32 |
Πεινάς; |
00:32:38 |
Ξέρεις τι θα πεις |
00:32:41 |
Ξέρω τι πρέπει να πω. |
00:32:45 |
Ναι... |
00:32:47 |
- Ξέρεις πώς είναι αυτά. |
00:32:50 |
Κι αυτός που έκλεισε |
00:32:53 |
ήξερε ότι έβαζε μέσα |
00:32:59 |
Απλά... |
00:33:03 |
προστάτευε |
00:33:11 |
Τι διάολο θέλετε |
00:33:40 |
Μαμά... |
00:33:48 |
Τι διάολο |
00:33:56 |
Θέλω να'ρθω σπίτι. Δε θέλω |
00:34:01 |
Συγνώμη. |
00:34:04 |
Θέλω ν'αλλάξω. Δεν μπορώ |
00:34:10 |
Σε χρειάζομαι, μαμά. |
00:34:52 |
- Και τι ώρα έγινε αυτό; |
00:34:58 |
Και είχατε καθαρό οπτικό πεδίο στον |
00:35:02 |
Σας είπα, έπαιζε |
00:35:05 |
Τι έγινε μετά; |
00:35:09 |
’ρχισε να καταφέρεται εναντίον όλων |
00:35:11 |
κι άρχισε να φωνάζει, |
00:35:14 |
Απειλούσε τους |
00:35:19 |
Όχι. Τον ιδιοκτήτη του μαγαζιού. Ήθελε |
00:35:23 |
Και τι έκανε |
00:35:26 |
Φώναζε κι αυτός. ’ρχισαν |
00:35:30 |
αυτός, ο κατηγορούμενος, έριξε |
00:35:35 |
Μετά τι έγινε; |
00:35:41 |
Είδα... |
00:35:55 |
Είδα... |
00:36:12 |
Ο Πάκο το'κανε. |
00:36:17 |
Ο Πάκο τον σκότωσε. |
00:37:11 |
Εξαιτίας αυτού που έκανες |
00:37:16 |
Χάρη στο ποιος είναι ο πατέρας |
00:37:19 |
Αλλά για μας είσαι |
00:37:23 |
Και μια μέρα θα ξέρεις πώς |
00:37:45 |
Ο πατέρας μου δεν θέλει |
00:37:51 |
Πρέπει να κρυφτώ για λίγο γιατί |
00:37:56 |
Κι έτσι θα μένω |
00:38:03 |
Η θεία μου μένει |
00:38:07 |
γι'αυτό αναρωτιόμουν |
00:38:15 |
να μένω μέχρι αργά |
00:38:20 |
για να κάνω τα μαθήματά μου, επειδή |
00:38:27 |
Μπορείς να μείνεις |
00:38:33 |
Μπορώ ακόμα να σε πάω κι εγώ με το |
00:38:39 |
Κυρία Τζι, ας |
00:39:16 |
Νομίζω ότι βρήκα |
00:40:05 |
Περάστε απ'την ρεσεψιόν. |
00:40:17 |
Σταματήστε! |
00:40:22 |
Έχετε τρία επιπλέον |
00:40:29 |
ΠΟΡΕΙΑ ΕΙΡΗΝΗΣ |
00:40:31 |
...τους εξόργισε και τους |
00:40:33 |
Το 1961, μια διαφυλετική ομάδα |
00:40:36 |
ταξίδεψε με λεωφορείο απ'άκρη |
00:40:38 |
για να καταπολεμήσει τον |
00:40:40 |
Οι μαύροι καθόταν |
00:40:43 |
Δέχτηκαν επίθεση, τους πέταξαν |
00:40:47 |
Στο Μοντγκόμερυ της Αλαμπάμα, ο Τζιμ Ζβέργκ |
00:40:51 |
γνωρίζοντας ότι υπήρχε ένας |
00:40:54 |
Χτυπήθηκε μέχρι θανάτου σχεδόν για |
00:40:57 |
Τέτοιο κουράγιο είναι |
00:41:01 |
Φοβόμουν και μόνο που ήμουν |
00:41:04 |
επειδή πάντα ήμουν ο χαζός της |
00:41:08 |
Όχι όμως πια. Πρέπει όμως |
00:41:11 |
επειδή θα μπορούσα να πω ψέμματα |
00:41:16 |
Έμεινα! |
00:41:18 |
Γεια, γύρισα! |
00:41:22 |
Πήγα τα παιδιά σπίτι. Δεν |
00:41:25 |
Δεν θα πιστέψεις |
00:41:29 |
Είμαι πολύ κουρασμένη. |
00:41:32 |
Δεν θέλουν να πάνε σπίτια |
00:41:36 |
Πάω να κάνω ντουζ. |
00:41:57 |
Αν πιείς κι άλλο, θα σε |
00:42:01 |
Οι βαλίτσες σου είναι έτοιμες και πιστεύεις |
00:42:08 |
Γιατί το κάνεις αυτό; Επειδή |
00:42:13 |
Όχι. |
00:42:17 |
Απλά νιώθω ότι ζω μια ζωή |
00:42:23 |
Έριν... |
00:42:29 |
Η ζωή σου είναι |
00:42:31 |
Πιστεύω ότι αυτό που |
00:42:34 |
Και είναι καλό. Και είμαι περήφανος |
00:42:42 |
Θέλω να ζήσω τη ζωή μου και |
00:42:46 |
Δεν προσπαθώ να σε |
00:42:48 |
Δεν χρειάζεται να |
00:42:49 |
Δεν το'χα σχεδιάσει να γίνω |
00:42:52 |
- Ποιος στο ζήτησε να το κάνεις; |
00:42:54 |
Δεν είναι καν δικά |
00:42:55 |
Γιατί πρέπει να μου |
00:43:03 |
Επιτέλους συνειδητοποίησα τι |
00:43:08 |
Όταν βοηθάω αυτά τα παιδιά |
00:43:13 |
τα πάντα στη ζωή μου |
00:43:19 |
Πόσο συχνά το |
00:43:25 |
- Εμένα τότε τι με θες; |
00:43:31 |
να σταθείς δίπλα μου και να'σαι μέρος αυτού, |
00:43:34 |
Επειδή δεν μπορώ |
00:43:43 |
Μακάρι να μπορούσα να το κάνω |
00:43:48 |
Έριν... |
00:43:51 |
Αν έπρεπε να διαλέξεις |
00:43:55 |
και την τάξη, |
00:44:02 |
Αν μ'αγαπάς, πώς μπορείς |
00:44:06 |
Έριν, κοίταξέ με. |
00:44:11 |
Έτσι ήμουν πάντα. |
00:44:15 |
Δεν είμαι ένα απ'αυτά τα παιδιά. |
00:44:20 |
Βλέπεις; Ούτε κι εσύ θες |
00:44:23 |
θα'σουν κάθε |
00:44:26 |
Αυτό δεν είναι αλήθεια. |
00:44:32 |
Το είδωλό μου αγαπάς. |
00:44:40 |
Είναι όμως |
00:44:46 |
Το ξέρω... |
00:45:15 |
Μπαμπά; |
00:45:21 |
Βασικά προσπαθούσα να πάρω κάπου |
00:45:24 |
Συγνώμη. Θα σου |
00:45:28 |
Πρέπει να πάρω |
00:45:44 |
Η κυρία Τζι μας έβαλε να |
00:45:46 |
Πρόκειται για το πώς ένα ένορκος βοήθησε |
00:45:50 |
Με γέμισε αισιοδοξία. |
00:45:53 |
Στις 2:00 σήμερα, βγήκε η ετυμηγορία |
00:45:56 |
Καμμιά αστεράτη δικηγορική ομάδα παρά |
00:45:59 |
που πιθανόν πίστευε ότι ήταν |
00:46:02 |
ότι "Οι 12 ένορκοι" ήταν απλά |
00:46:05 |
Ο αδερφός μου |
00:46:08 |
Δικαιοσύνη δε σημαίνει |
00:46:11 |
Σημαίνει ότι κάποιος |
00:46:19 |
Έχεις χρόνο τώρα; |
00:46:27 |
Ξέρει κανείς πού |
00:46:29 |
- Δεν τον είδα στο λεωφορείο. |
00:46:34 |
Α' ΛΥΚΕΙΟΥ |
00:46:41 |
Κυρία Τζι; Θα'χουμε την |
00:46:45 |
Δεν ξέρω. Του χρόνου |
00:46:50 |
Τι εννοείς; |
00:46:51 |
Διδάσκω Γ' Γυμνασίου |
00:46:54 |
Εννοείς ότι δε θα κάνουμε |
00:47:03 |
Δεν κάνω μάθημα στη Β' Λυκείου. |
00:47:07 |
Τι είναι αυτά που λες; |
00:47:10 |
Δε θέλετε να'στε η |
00:47:12 |
Φυσικά και θέλω. |
00:47:15 |
- Γιατί όχι; |
00:47:19 |
Οι κανονισμοί... |
00:47:22 |
Η κυρία Τζι δεν είναι αρκετό καιρό |
00:47:25 |
Ποιος νοιάζεται για |
00:47:27 |
Σκατά! Δεν μπορούν να το κάνουν |
00:47:31 |
Κυρία Τζι, αυτή η αίθουσα |
00:47:34 |
Όλοι είμαστε μια χαρά μεταξύ μας. |
00:47:38 |
Εδώ είναι το μόνο μέρος που |
00:47:41 |
Δεν υπάρχει μέρος σαν |
00:47:44 |
Αυτό είναι αλήθεια. |
00:47:45 |
Δεν μου επιτρέπεται να διδάξω |
00:47:48 |
Δεν σας επιτρέπεται; |
00:47:51 |
Κυρία Τζι, μπορούμε ν'αγωνιστούμε γι'αυτό, |
00:47:55 |
Ναι, θα γυρνάμε μ'ένα λεωφορείο. |
00:47:58 |
αν προσπαθήσουν να μας διαλύσουν, θα |
00:48:02 |
Ή μπορούμε να πάμε στις εφημερίδες, στα |
00:48:06 |
Ή μπορούμε να βάψουμε το κτίριο της |
00:48:09 |
σε διαφορετικά |
00:48:12 |
Καλή ιδέα. Μπορούμε |
00:48:19 |
- Τι; |
00:48:21 |
είναι δικά μου βιβλία, όχι του |
00:48:24 |
Κάνε ένα διάλειμμα, |
00:48:30 |
Κάθισε... |
00:48:34 |
Δεν το πιστεύω |
00:48:38 |
Δεν φανταζόμουν |
00:48:46 |
Τι θα κάνω τώρα; Του χρόνου, δε |
00:48:51 |
Νομίζεις ότι πρέπει |
00:48:54 |
Ή είναι καλύτερα |
00:48:56 |
Δεν ξέρω. |
00:49:02 |
Είναι απλά μια |
00:49:04 |
Ναι, έτσι είναι. |
00:49:11 |
’κουσέ με τώρα. Ότι έχεις |
00:49:18 |
Δεν έχω καν λόγια |
00:49:22 |
Ένα όμως είναι σίγουρο, είσαι |
00:49:29 |
Ξεχωριστή. |
00:49:31 |
Ευλογήθηκες μ'ένα |
00:49:37 |
Και σε ζηλεύω. |
00:49:42 |
Και σε θαυμάζω. |
00:49:46 |
Πόσοι πατεράδες φτάνουν στο σημείο |
00:49:51 |
Και να το εννοούν |
00:49:56 |
Αυτό που εισηγείται είναι παραβίαση |
00:49:59 |
Δεν επιτρέπεται να μετακινηθεί με τους |
00:50:03 |
Μόνο δυο χρόνια |
00:50:05 |
Υπάρχουν καθηγητές εδώ που |
00:50:07 |
που δούλεψαν και δεσμεύτηκαν |
00:50:09 |
για να καταφέρουν να |
00:50:11 |
Να μην αναφέρω την εμπειρία τους στο να |
00:50:15 |
Το Πρόγραμμα Διακεκριμμένων Μαθητών |
00:50:18 |
Δε θέλω ν'αντικαταστήσω το |
00:50:21 |
Θέλω μόνο να έχω τους |
00:50:23 |
Δεν μπορεί. Εγώ |
00:50:26 |
Η Σχολική Επιτροπή |
00:50:28 |
Η εκ περιτροπής διδασκαλία |
00:50:30 |
προγράμματα συνταξιοδότησης |
00:50:32 |
Ασέβεια προς τους καθηγητές που |
00:50:36 |
που επικεντρώνονται |
00:50:38 |
Όχι σε δημόσιες σχέσεις |
00:50:41 |
Δεν ζήτησα εγώ να |
00:50:43 |
Είναι στα μέσα της |
00:50:45 |
Σημειώστε ότι μένουν μέχρι αργά |
00:50:47 |
Ας πάρουμε όλοι |
00:50:52 |
Ήλπιζα ότι θα μπορούσαμε να |
00:50:54 |
Και ίσως να το |
00:50:56 |
- Δε γίνεται... |
00:50:59 |
Καρλ, κοίτα. |
00:51:01 |
Βάζοντας προς στιγμή στην άκρη |
00:51:04 |
Ακόμη και διευθέτηση |
00:51:06 |
να μπορούσε να τους διδάξει στη Β' Λυκείου, |
00:51:10 |
στο σχολικό πρόγραμμα |
00:51:13 |
Εκτός κι αν ο Μπράιαν ανταλλάσει ένα |
00:51:17 |
Όχι. |
00:51:20 |
Τότε δεν υπάρχει τίποτα |
00:51:26 |
Αυτό ήταν λοιπόν; |
00:51:28 |
Είτε το πιστεύετε είτε όχι, κυρία |
00:51:30 |
ικανοί καθηγητές |
00:51:33 |
Αν κάνατε την πρόοδο που λέτε, οι μαθητές |
00:51:36 |
Ίσως ωφεληθούν από καθηγητές |
00:51:39 |
Δεν μπορείτε να τους διδάξετε. |
00:51:42 |
Τι σχέση έχει αυτό |
00:51:44 |
Είμαι εκπαιδευτικός πάνω από |
00:51:48 |
που ακόμη παραμένουν σ'επαφή μαζί μου. |
00:51:52 |
Δεν έχεις ιδέα πόσες μάχες έδωσα, |
00:51:56 |
Και τώρα, ξαφνικά, είμαι ανίκανη |
00:52:00 |
Ξέρεις, αν έρθουν στα |
00:52:03 |
θα'ναι επειδή δεν ήταν |
00:52:05 |
Επειδή εσύ θα'χεις |
00:52:26 |
Αντρέ; Περίμενε λίγο |
00:52:42 |
’κουσα για την καταδίκη |
00:52:45 |
Αυτός είναι ο λόγος που |
00:52:47 |
Είχα δουλειές. |
00:52:52 |
Σχετικά μ'αυτό. Η |
00:52:56 |
ήταν να βαθμολογήσεις τον εαυτό |
00:52:57 |
Έβαλες στον εαυτό σου κάτω |
00:53:00 |
- Τόσο αξίζω. Αυτό είναι όλο. |
00:53:05 |
Ξέρεις τι σημαίνει αυτό; |
00:53:07 |
Σαν να μου λες "Γαμήσου", |
00:53:11 |
Δε θέλω δικαιολογίες. Ξέρω |
00:53:15 |
Όλοι μας έχουμε |
00:53:18 |
Γι'αυτό αποφάσισε, γιατί |
00:53:21 |
να με κοιτάξεις κατάματα και να |
00:53:24 |
δεν θα σ'αφήσω ν'αποτύχεις. Ακόμη κι αν |
00:53:28 |
μέχρι να τελειώνεις τις |
00:53:32 |
Με καταλαβαίνεις; |
00:53:39 |
Και δεν πρόκειται |
00:53:44 |
Λοιπόν, πάρε μια ανάσα. |
00:53:50 |
Θέλω καινούρια |
00:53:57 |
Κάτω απ'τη βάση. Τι στο |
00:54:06 |
Θέλω να ξέρετε όλοι ότι ο Δρ. |
00:54:12 |
Αποφασίστηκε όμως ότι δεν μπορούμε |
00:54:15 |
Τι; |
00:54:18 |
Μια στιγμή. |
00:54:24 |
Όχι! Δεν θα |
00:54:29 |
Πρώτα απ'όλα, δεν είμαι η |
00:54:31 |
Όχι, δεν |
00:54:34 |
Είναι ένδειξη |
00:54:51 |
Ακούστε με. Όλοι σας. |
00:54:56 |
σαν μια ακόμη δικαιολογία |
00:55:01 |
Καταφέρατε να φτάσετε |
00:55:05 |
Σκεφτείτε πώς το |
00:55:09 |
Ο καθένας σ'αυτή την αίθουσα |
00:55:14 |
Κάποιοι θα'στε οι πρώτοι |
00:55:17 |
Οι πρώτοι με την επιλογή |
00:55:21 |
Ίσως κάποιοι προχωρούν |
00:55:25 |
Αλλά ο καθένας σας |
00:55:28 |
Κι αυτό το καταφέρατε |
00:55:38 |
Λοιπόν, έχω μια... |
00:55:44 |
τελική εργασία |
00:55:46 |
- Κυρία Τζι; |
00:55:50 |
Η κυρία Τζι ήθελε να βάλουμε τα ημερολόγιά |
00:55:56 |
Βρήκε έναν επιχειρηματία, |
00:55:58 |
να μας δωρίσει 35 υπολογιστές για |
00:56:06 |
Μας είπε ότι κάτι έχουμε |
00:56:09 |
Δεν ήμασταν πλέον μόνο |
00:56:12 |
Ήμασταν συγγραφείς με τη δικιά |
00:56:15 |
Κι ακόμη κι αν κανείς |
00:56:18 |
το βιβλίο θα'ταν κάτι που θ'αφήναμε |
00:56:22 |
Αυτό συνέβη, |
00:56:25 |
Ακόμη κι αν ήταν μεταξύ μας. |
00:56:31 |
Η κυρία Τζι δεν υποσχέθηκε ότι θα |
00:56:35 |
θα μπορούσαμε να το |
00:56:37 |
Μας ζήτησε να σκεφτούμε έναν τίτλο, |
00:56:45 |
ΤΟ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ ΤΩΝ |
00:57:00 |
Μόλις μου τηλεφώνησε η Κάριν |
00:57:03 |
Θα γίνει μια σύσκεψη με τον |
00:57:05 |
- Ξέρεις κάτι γι'αυτό; |
00:57:17 |
Αυτοί οι μαθητές, |
00:57:20 |
- έγινε οικογένεια. |
00:57:25 |
Μεταξύ τους. |
00:57:28 |
Η αίθουσα 203 είναι κάτι |
00:57:32 |
Η εμπιστοσύνη τους εκδηλώνεται |
00:57:36 |
Μόλις φύγουν απ'την τάξη, πιστέψτε με θα |
00:57:39 |
Οι βαθμοί τους στην Ανάγνωση, στην Έκθεση |
00:57:43 |
Στα χαρτιά. Τι πέτυχε όμως |
00:57:47 |
Και οι νέοι μαθητές που |
00:57:48 |
Μπορεί να επαναλαμβάνει αυτή |
00:57:51 |
Οι μέθοδοί της στερούνται πρακτικότητας. |
00:57:55 |
Τι θα γίνει αν κάθε καθηγητής |
00:57:58 |
Έχουμε εκατομμύρια παιδιά να περάσουμε |
00:58:01 |
Και χρειαζόμαστε ένα μέσο |
00:58:03 |
που να επιτρέπει να ωφεληθούν |
00:58:06 |
Όχι απλά ξεχωριστές |
00:58:10 |
Πιστεύεις ειλικρινά ότι μπορείς να δημιουρ- |
00:58:13 |
σε κάθε τάξη, σε κάθε |
00:58:21 |
Δεν ξέρω. |
00:58:28 |
Ευχαριστώ. |
00:58:40 |
ΤΟ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ ΤΩΝ |
00:58:50 |
Έρχεται η κυρία Τζι! |
00:59:02 |
- Τι έγινε; |
00:59:06 |
Θα'μαστε μαζί |
00:59:14 |
- Όχι. |
00:59:22 |
Θα'μαστε μαζί και στη |
00:59:34 |
ΠΟΛΛΟΙ ΑΠ'ΤΟΥΣ ΣΥΓΓΡΑΦΕΙΣ ΤΗΣ |
00:59:36 |
ΑΠ'ΤΙΣ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΕΣ ΤΟΥΣ ΠΟΥ ΑΠΟ- |
00:59:39 |
ΑΚΟΛΟΥΘΩΝΤΑΣ ΚΑΠΟΙΟΥΣ ΜΑΘΗΤΕΣ ΤΗΣ, |
00:59:44 |
ΓΙΑ ΝΑ ΔΙΔΑΞΕΙ ΣΤΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ |
00:59:52 |
"ΤΟ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ ΤΩΝ ΣΥΓΓΡΑΦΕΩΝ ΤΗΣ |
00:59:56 |
Η ΕΡΙΝ ΓΚΡΟΥΕΛ ΚΑΙ ΟΙ ΣΥΓΓΡΑΦΕΙΣ |
00:59:59 |
ΤΟ ΙΔΡΥΜΑ ΣΥΓΓΡΑΦΕΩΝ ΤΗΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ |
01:00:02 |
ΤΗΝ ΑΝΑΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΤΗΣ ΕΠΙΤΥΧΙΑΣ ΤΗΣ |
01:00:08 |
Η ΕΡΙΝ ΓΚΡΟΥΕΛ ΚΑΙ ΟΙ |
01:00:12 |
ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ-ΣΥΓΧΡΟΝΙΣΜΟΣ |