|
Freedom Writers
|
| 00:00:12 |
KinoMania SubGroup i Grupa Hatak Movies |
| 00:00:21 |
Tłumaczenie: qx & ssmall |
| 00:00:33 |
/Padły strzały z broni. |
| 00:00:34 |
/Niepokoje społeczne mają miejsce |
| 00:00:36 |
/Setki policjantów patroluje ulice. |
| 00:00:38 |
/Dym unosi się nad całym miastem. |
| 00:00:39 |
/Kierujemy to do każdego, |
| 00:00:42 |
/Bilans to 38 zabitych i ponad... |
| 00:00:44 |
/Karetkom ciężko dostać się do... |
| 00:00:45 |
PISARZE WOLNOŚCI |
| 00:00:49 |
/...gdzie kierowca ciężarówki, Reginald Denny, |
| 00:00:52 |
LOS ANGELES, KALIFORNIA |
| 00:00:54 |
/Miasto przypomina strefę |
| 00:00:56 |
/Tłumy zebrały się pod Parker Center. |
| 00:00:58 |
/...tu, w Hollywood, gdzie złodzieje |
| 00:01:01 |
/Doszło do 3600 pożarów. |
| 00:01:04 |
/Gęsty, czarny dym pochodzący |
| 00:01:07 |
/unosi się nad Hollywood, Centrum, |
| 00:01:12 |
/Wojny gangów oraz napięcia |
| 00:01:18 |
/Z pamiętników uczniów sali 203 |
| 00:01:30 |
/W Ameryce |
| 00:01:33 |
/dziewczyna może zostać księżniczką |
| 00:01:36 |
/ze względu na swoją urodę i wdzięk. |
| 00:01:43 |
/Ale aztecka księżniczka zostaje |
| 00:01:46 |
Eva? |
| 00:01:49 |
Eva, co ci mówił tatuś? |
| 00:01:51 |
/...by walczyć za swoich ludzi, |
| 00:01:53 |
/przeciwko tym, którzy twierdzą, |
| 00:01:56 |
/iż nie jesteśmy równi w urodzie |
| 00:02:07 |
/To był pierwszy dzień szkoły, |
| 00:02:09 |
/a ja czekałam na mojego tatę, |
| 00:02:12 |
Roberto! |
| 00:02:18 |
Eva! |
| 00:02:20 |
/Po raz pierwszy zobaczyłam, |
| 00:02:23 |
Eva! Eva! |
| 00:02:25 |
Policja! |
| 00:02:29 |
/Zabrali mojego ojca |
| 00:02:32 |
/Był niewinny, ale zabrali go, |
| 00:02:33 |
/gdyż był szanowany przez moich ludzi. |
| 00:02:36 |
/Nazwali moich ludzi gangiem, |
| 00:02:40 |
Podnoś się! |
| 00:02:43 |
/Kiedy wprowadzono mnie w życie gangu, |
| 00:02:46 |
/stałam się trzecim pokoleniem. |
| 00:02:49 |
/Biją cię, byś nigdy się nie załamał. |
| 00:02:53 |
/To moja rodzina. |
| 00:03:01 |
/W Long Beach wszystko |
| 00:03:04 |
/Jeśli jesteś Latynosem, |
| 00:03:07 |
/mogą cię sprzątnąć, |
| 00:03:36 |
/Walczymy ze sobą o terytorium. |
| 00:03:38 |
/Zabijamy się z powodu rasy, |
| 00:03:43 |
/Walczymy o to, co nasze. |
| 00:03:49 |
/Myślą, że wygrywają, |
| 00:03:51 |
/ale sami wkrótce polegną. |
| 00:03:54 |
/Wypowiedziano wojnę. |
| 00:03:58 |
- Pani kawa. |
| 00:04:00 |
ROK PIERWSZY |
| 00:04:04 |
Przyniosłam plany zajęć. |
| 00:04:06 |
Dobrze, a to klasy, |
| 00:04:10 |
Angielski w pierwszej klasie, |
| 00:04:19 |
Część z nich dopiero |
| 00:04:21 |
Jeden czy dwóch może nosić na kostce |
| 00:04:25 |
Odnośnie planów zajęć, |
| 00:04:28 |
Jeśli spojrzeć na ich rezultaty, |
| 00:04:32 |
a także część książek, |
| 00:04:36 |
będą dla nich zbyt trudne. |
| 00:04:38 |
W porządku. |
| 00:04:39 |
A także, większość z nich jeździ |
| 00:04:42 |
To prawie 90 minut w jedną stronę. |
| 00:04:43 |
Mój Boże. |
| 00:04:44 |
Dlatego nie zadawałabym im |
| 00:04:46 |
Marnowałabyś potem wiele |
| 00:04:49 |
Dobrze. |
| 00:04:52 |
- Jesteś z Newport Beach? |
| 00:04:57 |
Wiesz, szkoda, że nie było |
| 00:05:01 |
Mieliśmy jedne z najlepszych |
| 00:05:04 |
ale od kiedy zasugerowano |
| 00:05:07 |
straciliśmy ponad 75% |
| 00:05:14 |
Wybrałam Wilson właśnie ze względu |
| 00:05:17 |
Sądzę, że to, co się tutaj dzieje, |
| 00:05:20 |
Mój ojciec działał na rzecz |
| 00:05:23 |
I pamiętam, że kiedy oglądałam |
| 00:05:26 |
zastanawiałam się |
| 00:05:28 |
I pomyślałam, "Boże, kiedy bronisz dziecko |
| 00:05:33 |
Sądzę, że do prawdziwej walki |
| 00:05:39 |
Tak, to było bardzo |
| 00:05:43 |
przemyślane sformułowanie. |
| 00:05:47 |
Erin, |
| 00:05:49 |
uważam cię za uroczą, |
| 00:05:54 |
Ale to twoja pierwsza |
| 00:05:56 |
Jako szefowa tego wydziału, |
| 00:05:59 |
że poradzisz sobie z tym, |
| 00:06:01 |
Poradzę. |
| 00:06:03 |
Wiem, że muszę się jeszcze dużo nauczyć |
| 00:06:06 |
Naprawdę, i bardzo chcę tu pracować. |
| 00:06:15 |
- Piękne perły. |
| 00:06:21 |
Nie zakładałabym ich na lekcje. |
| 00:06:39 |
Kochanie? |
| 00:06:43 |
Co? |
| 00:06:46 |
Czy wyglądam jak nauczycielka? |
| 00:07:05 |
Hej! |
| 00:08:49 |
- Witam. |
| 00:08:52 |
Siadaj tutaj, stary. |
| 00:09:00 |
Cześć. |
| 00:09:32 |
Hej, panienko, mogę prosić |
| 00:09:42 |
Nazywam się Erin Gruwell. |
| 00:09:47 |
/Daję dziwce tydzień. |
| 00:09:49 |
Cześć. |
| 00:09:52 |
No dobrze. |
| 00:09:55 |
Gloria Munez. |
| 00:09:59 |
Alejandro Santiago. |
| 00:10:04 |
Andre Bryant. |
| 00:10:08 |
Eva Benitez. |
| 00:10:09 |
Eva, nie Eva. |
| 00:10:15 |
Eva. |
| 00:10:18 |
Muszę iść do łazienki. |
| 00:10:20 |
- Dobrze, upewnij się, że wzięłaś... |
| 00:10:26 |
Ben Samuels? |
| 00:10:28 |
/Ten biały dzieciak liczy, |
| 00:10:31 |
/Muszę się stąd wydostać. |
| 00:10:32 |
- Sindy Ngor. |
| 00:10:35 |
Dobrze przeczytałam? |
| 00:10:37 |
- Jamal Hill? |
| 00:10:40 |
Cała ta kolorowa klasa wygląda |
| 00:10:44 |
Wiecie, co mam na myśli? |
| 00:10:46 |
- Jesteś Jamal? |
| 00:10:49 |
Więc, nie bez powodu jesteś |
| 00:10:52 |
- To jakaś bzdura. |
| 00:10:55 |
To znaczy, że jesteś zbyt tępy. |
| 00:10:57 |
- Stary, powiedz mi to w twarz. |
| 00:11:00 |
Kumasz? |
| 00:11:02 |
- Stary, wiem, że nie mówisz do mnie. |
| 00:11:05 |
Słuchaj, ziomuś, skopię ci dupsko. |
| 00:11:06 |
Proszę, możecie usiąść? |
| 00:11:07 |
Zająłem twoje miejsce w drużynie. |
| 00:11:10 |
Proszę, zajmijcie swoje miejsca. |
| 00:11:11 |
Słuchaj, nie ma dla ciebie miejsca. |
| 00:11:14 |
przychodząc na treningi |
| 00:11:17 |
Gówno o mnie wiesz, ot co. |
| 00:11:20 |
Spieprzyłeś całą sprawę. |
| 00:11:21 |
Jamal? |
| 00:11:22 |
Co, teraz mówisz w twarz? |
| 00:11:24 |
Posadź swoje dupsko, ziomuś! |
| 00:11:25 |
Zaraz stąd wylecisz. |
| 00:11:27 |
Co jest, ziomuś? |
| 00:11:28 |
Mówię, co jest? |
| 00:11:30 |
Przepraszam, czy mogę prosić o pomoc? |
| 00:11:34 |
Zrób coś! |
| 00:11:36 |
Chcesz mnie pomacać? |
| 00:11:37 |
Siadaj, ziomuś. Wycofaj się, |
| 00:11:40 |
Spojrzysz mi w twarz, co? |
| 00:11:41 |
Chyba niedosłyszałeś, ziomuś! |
| 00:11:43 |
Wylecisz stąd! |
| 00:11:45 |
Chłopcze, usiądź. |
| 00:11:46 |
Nie bój się, jeszcze się spotkamy. |
| 00:11:48 |
Powiedz mu, żeby posadził dupsko. |
| 00:11:49 |
Posadź dupsko. |
| 00:11:50 |
Dzięki. Zabierz go, stary. |
| 00:11:59 |
Erin? |
| 00:12:05 |
Erin, to Brian Gelford. |
| 00:12:08 |
Uczy angielskiego w przedostatnich, |
| 00:12:11 |
- Cześć. Erin Gruwell. Miło mi. |
| 00:12:14 |
- Słyszałem, że byłaś dziś świadkiem zajść. |
| 00:12:19 |
Proszę się nie zniechęcać. |
| 00:12:21 |
Należy poświęcić nieco czasu, a za parę lat |
| 00:12:24 |
To czysta przyjemność. |
| 00:12:25 |
Do tego czasu i tak większość |
| 00:12:28 |
- Co ma pan na myśli? |
| 00:12:34 |
Jeśli będę wykonywała moją pracę, |
| 00:12:39 |
- Prawda? |
| 00:12:43 |
- Ładne perły. |
| 00:12:59 |
/Gdyby to zależało ode mnie, |
| 00:13:02 |
/Mój kurator groził mi, |
| 00:13:04 |
/mówiąc, że albo szkoła, |
| 00:13:07 |
/Cymbał. |
| 00:13:08 |
/Myśli, że problemy z Long Beach |
| 00:13:10 |
/nie dotkną mnie w Wilson. |
| 00:13:13 |
/Mój kurator nie rozumie, |
| 00:13:16 |
/a miasto jest niczym więzienie, |
| 00:13:18 |
/podzielone na odrębne sekcje |
| 00:13:23 |
/Mamy Małą Kambodżę. |
| 00:13:26 |
/Getto. |
| 00:13:28 |
/Kraina Białasów. |
| 00:13:30 |
/I my, Południowcy, bądź Mała Tijuana. |
| 00:13:34 |
/Tak już jest i każdy o tym wie. |
| 00:13:37 |
/Ale wkrótce napotykasz małych |
| 00:13:41 |
/żądając szacunku, |
| 00:13:44 |
/To wygląda tak, jedna banda próbuje |
| 00:13:48 |
/bez szacunku, |
| 00:13:53 |
/Ktoś z zewnątrz nigdy by tego nie dostrzegł, |
| 00:14:01 |
/Coś się zbliżało. |
| 00:14:18 |
Spokój! |
| 00:14:19 |
Zacznijmy z pierwszym na liście, Homer. |
| 00:14:24 |
"Odyseja" Homera. |
| 00:14:26 |
Znam Homera Simpsona. |
| 00:14:29 |
Nie, ten Homer był starożytnym Grekiem, |
| 00:14:32 |
ale może był łysy, |
| 00:14:40 |
No dobrze. |
| 00:14:51 |
Co tam? |
| 00:15:01 |
Proszę, ciszej. |
| 00:15:05 |
Pani Gruwell, |
| 00:15:07 |
Morda! |
| 00:15:09 |
Tak, widziałam. |
| 00:15:10 |
Jamal. Jamal. |
| 00:15:12 |
Ale niczego nie zrobiłem! |
| 00:15:13 |
- Jamal. Jamal. |
| 00:15:31 |
Zaraz! Proszę, zostańcie na swoich miejscach! |
| 00:15:51 |
Skośnooka zdziro! |
| 00:15:57 |
/Prosimy o powrót do sal. |
| 00:16:01 |
/Prosimy o natychmiastowy powrót do sal. |
| 00:16:08 |
Stać cię tylko na tyle? |
| 00:16:11 |
/Prosimy natychmiast opuścić trawnik, |
| 00:16:19 |
/...do sal, albo zostanie wszczęte przeciwko |
| 00:16:24 |
/Zrobicie najlepiej dla siebie, |
| 00:16:27 |
/a także szkoły, wracając do sal. |
| 00:16:31 |
/Prosimy o powrót do sal. |
| 00:16:33 |
Wstawaj, dziwko! |
| 00:16:36 |
/Wszyscy uczniowie są zobowiązani |
| 00:16:43 |
Erin? |
| 00:16:46 |
Erin. |
| 00:16:49 |
Cześć, skarbie. |
| 00:16:52 |
Wszystko dobrze? |
| 00:16:54 |
Chodź do mnie. |
| 00:16:58 |
Jesteś tego pewna? |
| 00:17:00 |
Nie tak sobie to wyobrażałam. |
| 00:17:05 |
Nie mów mojemu ojcu. |
| 00:17:08 |
Mam nadzieję, |
| 00:17:13 |
- Jak tam w pracy? |
| 00:17:17 |
- Pytałem twojego męża. |
| 00:17:20 |
To dobra firma. |
| 00:17:21 |
Zarządzam działem |
| 00:17:23 |
- Myślałem, że jesteś architektem. |
| 00:17:27 |
Póki co, całkiem niezłe pieniądze. |
| 00:17:28 |
A ty ile zarabiasz, 27 000 dolarów |
| 00:17:32 |
Skoro wiesz, to po co pytasz? |
| 00:17:34 |
Więc co zjemy? |
| 00:17:36 |
Z twoją głową mogłabyś zarządzać |
| 00:17:39 |
Zamiast tego, nie śpię po nocach, |
| 00:17:42 |
Słyszysz samego siebie? |
| 00:17:44 |
Ile to razy słuchałam o marszach |
| 00:17:47 |
Te gangi to bandyci, a nie działacze. |
| 00:17:50 |
To samo mówili o Czarnych Panterach. |
| 00:17:52 |
Założę się, że twoje dzieciaki nie wiedzą nawet, |
| 00:17:57 |
Chcesz zmarnować swój talent na ludzi, |
| 00:18:02 |
To łamie moje serce. |
| 00:18:04 |
Mówię ci prawdę. |
| 00:18:07 |
Cóż... |
| 00:18:10 |
Przykro mi. |
| 00:18:17 |
- Uważasz, że to dla niej odpowiednie? |
| 00:18:22 |
Słuchaj, Steve, |
| 00:18:24 |
skoro Erin uważa, że może |
| 00:18:27 |
Twoje gadanie jedynie ją zdenerwuje. |
| 00:18:37 |
Nie lubi twojej pracy. I co z tego? |
| 00:18:40 |
Nie wiem, już tak jest. |
| 00:18:43 |
Daj mi znać, |
| 00:18:45 |
Nie znoszę tego, że nie mamy |
| 00:18:46 |
Chodź, już jest wolne. |
| 00:18:47 |
Dobra. |
| 00:18:48 |
Nie wierzę, |
| 00:18:52 |
Co mu się stało? |
| 00:18:53 |
Kiedy dorastałam, |
| 00:18:56 |
a teraz rozmawia o płacy? |
| 00:19:00 |
Tak, potrzebuje interwencji. |
| 00:19:03 |
Dlaczego bycie nauczycielką |
| 00:19:05 |
Skarbie, uspokój się. |
| 00:19:06 |
Wiesz, poza poślubieniem mnie, |
| 00:19:10 |
nigdy go poważnie nie rozczarowałaś. |
| 00:19:12 |
Lubi cię. |
| 00:19:14 |
Po prostu uważa, że nie jestem dla |
| 00:19:16 |
Tak postępują ojcowie. |
| 00:19:19 |
Słuchaj, po prostu przestań martwić się, |
| 00:19:24 |
Nie mieszkasz w jego domu, |
| 00:19:26 |
Dopóki czegoś nie znajdziemy. |
| 00:19:29 |
- Albo dopóki czegoś nie zbudujesz. |
| 00:19:32 |
Z dodatkowymi umywalkami. |
| 00:19:41 |
Jesteś nauczycielką, |
| 00:20:01 |
Mam pewien pomysł. |
| 00:20:03 |
Będziemy przerabiać poezję. |
| 00:20:06 |
To 2Pac. |
| 00:20:08 |
2Pac Shakur. Wybacz. |
| 00:20:12 |
Naprawdę? |
| 00:20:15 |
Wydrukowałam tekst tej piosenki. |
| 00:20:18 |
Chcę, żebyście wsłuchali się w frazę, |
| 00:20:21 |
To przykład rymu wewnętrznego. |
| 00:20:23 |
To, co robi, jest tak naprawdę |
| 00:20:28 |
/"Man-child in the promised land |
| 00:20:31 |
/Moms was the only one there |
| 00:20:34 |
/And, no, I guess you didn't know |
| 00:20:37 |
/You looking kinda pale, was it the ale? |
| 00:20:40 |
/Where was the money that you said |
| 00:20:42 |
/Talked on the phone |
| 00:20:44 |
- Myślisz, że nie znamy 2Paca? |
| 00:20:47 |
Nie, to nie tak. |
| 00:20:50 |
Nie masz pojęcia, |
| 00:20:53 |
Pracowałaś wcześniej jako nauczycielka? |
| 00:20:56 |
Nauczycielka dostaje baty! |
| 00:20:58 |
Dobrze, Jamal, wystarczy! |
| 00:21:02 |
Wiesz co? Chcę, żebyś przesiadł się |
| 00:21:05 |
- Co? |
| 00:21:09 |
Mam dość tych wygłupów w mojej klasie. |
| 00:21:13 |
No proszę. |
| 00:21:15 |
Zastanawiałem się, kiedy z twojej |
| 00:21:18 |
Zamień się z Benem. |
| 00:21:19 |
- Dalej. |
| 00:21:22 |
- Będzie dobrze. |
| 00:21:24 |
Nie usiądę koło niego. |
| 00:21:25 |
Nie ruszę się stąd bez mojego zioma. |
| 00:21:26 |
Nie usiądę tam sama! |
| 00:21:28 |
- Dobrze. |
| 00:21:29 |
Dobrze, wiecie co? |
| 00:21:30 |
Chcę, żebyście przenieśli się |
| 00:21:33 |
Ty z tyłu, tutaj. |
| 00:21:37 |
Dalej. |
| 00:21:43 |
Zabierajcie swoje żółte dupska |
| 00:21:47 |
- Wypierdki mamuta. |
| 00:21:59 |
Zabieraj dupsko, chłopcze. |
| 00:22:23 |
Odwal się od mojej ławki. |
| 00:22:35 |
Wszyscy zadowoleni z nowych granic? |
| 00:22:44 |
Eva? |
| 00:22:47 |
Gdzie się wybierasz? |
| 00:22:49 |
Hej! Hej! |
| 00:25:05 |
Co za gówno! |
| 00:25:09 |
Co u licha?! |
| 00:25:13 |
Oddawaj moją kasę! |
| 00:25:17 |
To gówno zjadło moją forsę! |
| 00:25:22 |
Spójrz, do czego doprowadzasz. |
| 00:25:23 |
Naucz się mówić w tym języku! |
| 00:25:26 |
Oddawaj kasę! |
| 00:25:28 |
Oddawaj kasę! |
| 00:25:53 |
Dalej! |
| 00:25:58 |
Dalej, dziewczyno! |
| 00:26:23 |
/Paco był przerażony. |
| 00:26:25 |
/W samochodzie powiedział, |
| 00:26:27 |
/"Nie możesz występować przeciwko |
| 00:26:30 |
/Te same słowa słyszałam |
| 00:26:33 |
/Tylko ja widziałam Paco. |
| 00:26:35 |
/Reszta była odwrócona. |
| 00:26:37 |
/Więc kiedy przesłuchiwała mnie policja, |
| 00:26:45 |
No dobrze, wszyscy, musimy zaczynać, |
| 00:26:49 |
Dyrektor Banning chciałby coś powiedzieć |
| 00:26:53 |
Rozmawiałem z policją. |
| 00:26:55 |
Jak już zapewne wiecie, |
| 00:26:57 |
w strzelaninę z ostatniej nocy, |
| 00:27:01 |
Grant Rice został aresztowany |
| 00:27:05 |
Pani Gruwell, |
| 00:27:06 |
jedna z pani uczennic, |
| 00:27:10 |
- Eva. |
| 00:27:14 |
Jest głównym świadkiem w tej sprawie. |
| 00:27:16 |
Nasza polityka mówi, by nie dyskutować |
| 00:27:20 |
- Dziękuję za uwagę. |
| 00:27:40 |
Hej, Tiny, sprawdź to. |
| 00:27:49 |
Hej. Hej! |
| 00:28:08 |
Tak? |
| 00:28:11 |
No dobrze. |
| 00:28:14 |
Gloria? |
| 00:28:15 |
Proszę, przeczytaj |
| 00:28:17 |
Dlaczego ja? |
| 00:28:18 |
Bo wiem, jak kochasz czytać. |
| 00:28:20 |
Zamknij magazyn. |
| 00:28:25 |
"Odyseuszowi brakowało «zmysła» orientacji." |
| 00:28:28 |
Żadne z tych zdań nie jest poprawne. |
| 00:28:30 |
Proszę, byście przepisali te zdania, |
| 00:28:33 |
a także pisowni, na czwartej stronie |
| 00:28:42 |
Nie mam czwartej strony. |
| 00:28:45 |
Dobrze, czemu nie użyjesz |
| 00:28:54 |
Co się dzieje? |
| 00:28:58 |
Co to jest? |
| 00:29:03 |
PODAJ DALEJ |
| 00:29:17 |
- Co to jest? |
| 00:29:26 |
Uważasz, że to zabawne? |
| 00:29:29 |
Tito? |
| 00:29:31 |
Śmiałbyś się, |
| 00:29:34 |
Ale nie jest. |
| 00:29:45 |
Zamknijcie zeszyty. |
| 00:29:55 |
Może powinniśmy porozmawiać o sztuce. |
| 00:29:58 |
- Tak, pewnie. |
| 00:30:02 |
Wiecie co? |
| 00:30:04 |
Widziałam kiedyś podobny |
| 00:30:08 |
Tyle, że to nie był Czarny, ale Żyd. |
| 00:30:12 |
I zamiast wielkich warg |
| 00:30:15 |
jak u szczura. |
| 00:30:17 |
Ale to nie był jakiś określony Żyd, |
| 00:30:19 |
to była podobizna wszystkich Żydów. |
| 00:30:21 |
Te rysunki były umieszczane w gazetach |
| 00:30:24 |
przez najbardziej znany |
| 00:30:27 |
To byliśmy my. |
| 00:30:32 |
Wydaje wam się, |
| 00:30:35 |
Jesteście amatorami. |
| 00:30:38 |
Ten gang wpędziłby was w kompleksy. |
| 00:30:40 |
I zaczynali w biedzie i złości, |
| 00:30:44 |
Dopóki jeden człowiek nie postanowił |
| 00:30:47 |
odrębność, a także kozła ofiarnego. |
| 00:30:51 |
Przejmujecie dzielnice? |
| 00:30:54 |
Nie możecie się z nimi równać. |
| 00:30:59 |
Chcecie wiedzieć jak? |
| 00:31:01 |
Wybili całą resztę. |
| 00:31:03 |
Tak, pewnie. |
| 00:31:05 |
Tak, wybili wszystkich, |
| 00:31:08 |
a także wszystkich, |
| 00:31:11 |
A jedną z ich broni było właśnie to. |
| 00:31:14 |
Widzicie, drukowali takie |
| 00:31:16 |
Żydów z dużymi, długimi nosami. |
| 00:31:23 |
Opublikowali także naukowe dowody, |
| 00:31:25 |
mówiące, że Żydzi i Czarni |
| 00:31:30 |
Żydzi i Czarni są bardziej jak zwierzęta. |
| 00:31:32 |
A ponieważ są jak zwierzęta, |
| 00:31:34 |
nie miało znaczenia, czy żyją, czy nie. |
| 00:31:36 |
W rzeczywistości, życie byłoby o wiele |
| 00:31:42 |
Właśnie tak doszło do Holocaustu. |
| 00:31:44 |
Właśnie tak o sobie myślicie. |
| 00:31:46 |
Gówno wiesz, panienko. |
| 00:31:47 |
Nie, nie wiem, Marcus! |
| 00:31:49 |
Gówno ci wyjaśnię! |
| 00:31:53 |
Masz pojęcie, |
| 00:31:57 |
Stary, my tu byliśmy pierwsi. |
| 00:31:59 |
Zamknij ryj, ziomuś. |
| 00:32:01 |
Już dobrze! |
| 00:32:03 |
Więc mówicie, że gdyby nie było |
| 00:32:05 |
Kambodżan, Czarnych, Białych, |
| 00:32:09 |
gdyby ich nie było, |
| 00:32:11 |
Oczywiście, że lepiej! |
| 00:32:14 |
Byłoby lepiej, |
| 00:32:17 |
Pewnie. |
| 00:32:20 |
Zaczyna się od takich rysunków, |
| 00:32:23 |
a później jakiś dzieciak ginie na ulicy, |
| 00:32:26 |
Gówno wiesz! |
| 00:32:30 |
Nie wiesz, jaki ból |
| 00:32:32 |
Nie wiesz, z czym |
| 00:32:34 |
Nie masz szacunku dla naszego życia. |
| 00:32:36 |
Chcesz nas tutaj uczyć gramatyki, |
| 00:32:39 |
a później musimy tam wrócić. |
| 00:32:40 |
Co powiesz na to? |
| 00:32:43 |
Co tu takiego robisz, |
| 00:32:47 |
Nie czujesz się szanowana. |
| 00:32:50 |
Może i nie jesteś. Ale żeby być |
| 00:32:54 |
To bzdura. |
| 00:32:56 |
Słucham? |
| 00:32:57 |
Czemu powinienem cię szanować? |
| 00:33:00 |
Bo jesteś nauczycielką? |
| 00:33:01 |
Wcale cię nie znam. |
| 00:33:03 |
Skąd mam wiedzieć, że nie kłamiesz? |
| 00:33:05 |
Skąd mam wiedzieć, |
| 00:33:09 |
Nie mam zamiaru cię szanować tylko |
| 00:33:12 |
Biali zawsze oczekują szacunku, |
| 00:33:17 |
Jestem nauczycielem. |
| 00:33:20 |
Chodzi jedynie o kolor. |
| 00:33:23 |
Chodzi o ludzi |
| 00:33:26 |
o ludzi, którzy chcą czegoś, |
| 00:33:28 |
o Białych, którym wydaje się, |
| 00:33:30 |
Widzisz, ja nienawidzę Białych. |
| 00:33:34 |
- Nienawidzisz mnie? |
| 00:33:35 |
- Nic o mnie nie wiesz. |
| 00:33:39 |
Widziałam, jak biały gliniarz strzelił mojemu |
| 00:33:42 |
Do kieszeni. |
| 00:33:44 |
Widziałam, jak biali gliniarze |
| 00:33:47 |
i zabrali mojego ojca bez powodu, |
| 00:33:50 |
Poza tym, że mogli. |
| 00:33:54 |
I mogą, ponieważ są biali. |
| 00:33:59 |
Więc od zawsze nienawidziłam Białych. |
| 00:34:06 |
Ben, chcesz coś powiedzieć? |
| 00:34:08 |
Mogę stąd iść? |
| 00:34:10 |
Panienko, nie zachowuj się, jakbyś |
| 00:34:13 |
jakbyś była naszą niańką. |
| 00:34:15 |
- Myślisz, że o to chodzi? |
| 00:34:17 |
Kiedy patrzę na świat, |
| 00:34:19 |
nie widzę nikogo mojego pokroju |
| 00:34:21 |
chyba że rapują albo dryblują piłką. |
| 00:34:24 |
Więc masz dla mnie coś innego? |
| 00:34:25 |
A co jeśli nie potrafisz |
| 00:34:28 |
- Tak nie ma. Dobrze o tym wiem. |
| 00:34:31 |
I wydaje wam się, że w ten sposób |
| 00:34:35 |
Doszedłem do liceum. |
| 00:34:36 |
Kobieto, będę miał szczęście, |
| 00:34:40 |
Świętujemy ukończenie każdego dnia, |
| 00:34:41 |
gdyż nie boimy się |
| 00:34:44 |
Przynajmniej kiedy umierasz za swoje, |
| 00:34:48 |
Racja. |
| 00:34:49 |
Więc kiedy nie żyjesz, szanują cię? |
| 00:34:52 |
Racja. |
| 00:34:53 |
Tak. |
| 00:34:57 |
Wiesz, co się stanie, |
| 00:35:01 |
Zgnijesz w ziemi. |
| 00:35:03 |
A ludzie będą żyć dalej |
| 00:35:08 |
Kiedy będziesz gnił, |
| 00:35:11 |
myślisz, że będzie miało znaczenie, |
| 00:35:17 |
Będziesz martwy. |
| 00:35:20 |
I nikt, nikt nie będzie o tobie pamiętał, |
| 00:35:25 |
bo to będzie wszystkim, co pozostawiłeś |
| 00:35:47 |
Podnosisz rękę? |
| 00:35:51 |
Ta rzecz, o której mówiłaś wcześniej, |
| 00:35:54 |
- Holocaust, tak. |
| 00:36:01 |
Niech podniosą rękę osoby, |
| 00:36:17 |
Niech podniosą rękę osoby, |
| 00:36:19 |
które zostały kiedyś postrzelone. |
| 00:37:28 |
A to? |
| 00:37:31 |
Nie, nie będą w stanie tego przeczytać. |
| 00:37:33 |
Możemy spróbować. |
| 00:37:36 |
Spójrz na ich oceny z czytania. |
| 00:37:38 |
Jeśli dam te książki twoim dzieciakom, |
| 00:37:40 |
Jeśli zwrócą i tak będą zniszczone. |
| 00:37:42 |
A to? "Romeo i Julia". |
| 00:37:46 |
Nie, nie książki. |
| 00:37:50 |
To też "Romeo i Julia", |
| 00:37:53 |
Ale nawet te, zobacz, jak je traktują. |
| 00:37:55 |
Widzisz, jakie są porwane? |
| 00:37:59 |
Pani Campbell? |
| 00:38:01 |
Wiedzą, że dostają te, gdyż wszyscy myślą, |
| 00:38:04 |
Nie mam takiego budżetu, |
| 00:38:06 |
kiedy te dzieciaki ich nie oddają. |
| 00:38:07 |
Więc co mam zrobić? |
| 00:38:09 |
To zależy od ciebie, |
| 00:38:13 |
Jest ktoś inny, z kim mogę |
| 00:38:16 |
- Przepraszam? |
| 00:38:21 |
Czy Wydział Edukacji |
| 00:38:23 |
by te książki zwyczajnie tu leżały |
| 00:38:26 |
Pozwól, że ci wyjaśnię. |
| 00:38:28 |
Nazywamy to poleceniem |
| 00:38:31 |
To oznacza, że zarówno ja, |
| 00:38:34 |
by podejmować takie decyzje |
| 00:38:37 |
który ma ważniejsze sprawy na głowie. |
| 00:38:42 |
Przepraszam. Nie miałam zamiaru |
| 00:38:45 |
Nigdy bym tego nie zrobiła. |
| 00:38:48 |
Nie wiem, jak |
| 00:38:51 |
Nie można zmusić kogoś do nauki. |
| 00:38:55 |
Najlepsze co możesz zrobić, to spróbować |
| 00:38:59 |
To będzie dla nich |
| 00:39:06 |
Jako że znasz Margaret |
| 00:39:08 |
czy mogłabym liczyć na wsparcie |
| 00:39:11 |
Naprawdę uważam, że opowieści |
| 00:39:16 |
Byłyby dla nich wspaniałe, |
| 00:39:18 |
a ona zdaje się nie rozumieć, |
| 00:39:22 |
biorąc pod uwagę, |
| 00:39:23 |
Oczywiście. |
| 00:39:26 |
Anne Frank i Rodney King |
| 00:39:35 |
- Żartujesz sobie ze mnie? |
| 00:39:37 |
Boże, posłuchaj samej siebie. |
| 00:39:39 |
Jak śmiesz porównywać ich |
| 00:39:42 |
Oni nie żyją w ukryciu. |
| 00:39:44 |
Oni jeżdżą po odkrytym terenie |
| 00:39:46 |
To ja żyję w strachu. |
| 00:39:50 |
I winisz te dzieciaki? |
| 00:39:52 |
To była wzorowa szkoła, |
| 00:39:55 |
Spójrz, w co ją zmienili. |
| 00:39:58 |
Czy to ma sens, |
| 00:40:02 |
żeby dzieci, |
| 00:40:04 |
gdyż ich liceum przemienia się |
| 00:40:07 |
Ponieważ dzieciaki, które nie chcą, |
| 00:40:09 |
są do tego zmuszane |
| 00:40:11 |
przez geniuszy zarządzających |
| 00:40:14 |
Integracja to wymysł. |
| 00:40:16 |
My, nauczyciele, nie możemy o tym mówić, |
| 00:40:20 |
Więc proszę, przestań udawać |
| 00:40:23 |
Nie masz zielonego pojęcia |
| 00:40:26 |
A także nie masz odpowiednich kwalifikacji, |
| 00:41:11 |
Zagramy w grę, dobrze? |
| 00:41:16 |
Słuchajcie, możecie siedzieć w ławkach |
| 00:41:20 |
Bez względu na wybór, |
| 00:41:22 |
Dobrze. |
| 00:41:25 |
Zadam wam pytanie. |
| 00:41:27 |
Jeśli to pytanie będzie was dotyczyło, |
| 00:41:30 |
a potem cofacie się do następnego pytania. |
| 00:41:33 |
- Proste, prawda? |
| 00:41:35 |
Pierwsze pytanie, |
| 00:41:37 |
ilu z was ma nowy album Snoop Dogga? |
| 00:41:48 |
Buchnąłeś go? |
| 00:41:50 |
Dobrze, cofnijcie się. |
| 00:41:55 |
Następne pytanie, |
| 00:41:56 |
ilu z was oglądało |
| 00:42:08 |
Dobrze. |
| 00:42:10 |
Ilu z was mieszka na osiedlach? |
| 00:42:18 |
Ilu z was zna kogoś, |
| 00:42:23 |
kto przebywał w poprawczaku |
| 00:42:30 |
Ilu z was było w poprawczaku |
| 00:42:32 |
czy więzieniu przez pewien okres? |
| 00:42:35 |
Areszt się nie liczy. |
| 00:42:40 |
A liczy się obóz dla uchodźców? |
| 00:42:42 |
Sama zdecyduj. |
| 00:42:59 |
Ilu z was wie, |
| 00:43:07 |
Ilu z was zna kogoś z gangu? |
| 00:43:18 |
Ilu z was należy do gangu? |
| 00:43:22 |
Tak, pewnie. |
| 00:43:25 |
Dobrze, to było głupie pytanie, |
| 00:43:28 |
Tak. |
| 00:43:29 |
W szkole nie wolno wam |
| 00:43:31 |
Przepraszam za to pytanie. |
| 00:43:38 |
Dobrze, teraz zadam wam |
| 00:43:43 |
Niech podejdą do linii osoby, które |
| 00:44:13 |
Niech zostaną przy linii osoby, |
| 00:44:23 |
Trzech. |
| 00:44:38 |
Czterech, bądź więcej. |
| 00:44:50 |
Dobrze, chcę, żebyście |
| 00:44:53 |
Gdziekolwiek jesteście, |
| 00:45:22 |
Bardzo wam dziękuję. |
| 00:45:25 |
Teraz, mam coś dla każdego z was. |
| 00:45:31 |
Każdy ma własną historię |
| 00:45:33 |
i ważne jest, by ją opowiedzieć, |
| 00:45:38 |
Więc naszym zadaniem będzie |
| 00:45:40 |
pisać każdego dnia |
| 00:45:44 |
Możecie pisać, o czym tylko zechcecie, |
| 00:45:48 |
Możecie prowadzić go jak pamiętnik, |
| 00:45:52 |
piosenki, wiersze, dobre i złe rzeczy, |
| 00:45:58 |
Ale musicie pisać każdego dnia. |
| 00:46:01 |
Miejcie długopis w pogotowiu. |
| 00:46:04 |
Nie będą oceniane. |
| 00:46:06 |
Jak mogę stawiać 5 czy 4 |
| 00:46:10 |
A także nie będę ich czytała, |
| 00:46:13 |
Będę chciała zobaczyć, że coś piszecie, |
| 00:46:17 |
Przebiegnę wzrokiem, by zobaczyć, |
| 00:46:19 |
Jeśli chcecie, bym przeczytała, mam... |
| 00:46:24 |
Ma zamek. |
| 00:46:28 |
a wy będziecie mogli zostawić tu swój |
| 00:46:31 |
Zamknę tę szafkę na koniec każdej lekcji. |
| 00:46:36 |
Dobrze? |
| 00:46:39 |
Więc możecie podejść jeden za drugim |
| 00:46:52 |
Kiedy tylko będziecie gotowi. |
| 00:47:18 |
Eva powstrzymuje się, ale wiem, |
| 00:47:21 |
Jest taka uparta. |
| 00:47:23 |
Najbardziej zaskoczyła mnie Brandy, |
| 00:47:25 |
ale była pierwszą osobą, |
| 00:47:28 |
Skarbie, tutaj. |
| 00:47:30 |
- Nie szkodzi. |
| 00:47:31 |
Mogę stać. |
| 00:47:34 |
- Jak długo będziesz to jeszcze robiła? |
| 00:47:37 |
- Chcesz pomóc? |
| 00:47:39 |
- Jesteś architektem. |
| 00:47:45 |
O co chodzi? |
| 00:47:46 |
Nie, wszystko dobrze. |
| 00:47:49 |
Wiesz, chcę o tym wszystkim słuchać. |
| 00:47:53 |
Po prostu... |
| 00:47:54 |
Czuję się, jakbyśmy nie rozmawiali |
| 00:47:59 |
Przykro mi. |
| 00:48:01 |
- Więc, co tam w pracy? |
| 00:48:03 |
O tym też nie chcę rozmawiać. |
| 00:48:05 |
Chcę odpocząć. |
| 00:48:10 |
Chcę pobyć z moją nauczycieleczką. |
| 00:48:19 |
Zawsze marzyłem o tym, |
| 00:48:22 |
Przykro mi, ale moje brudne szmatki |
| 00:48:27 |
Czy wszyscy nauczyciele wkładają |
| 00:48:30 |
Nie wiem. |
| 00:48:33 |
Reszta nauczycieli zbytnio ze mną |
| 00:48:35 |
- Kochanie, nie chcę myśleć. |
| 00:48:38 |
- Chcę jedynie... |
| 00:48:42 |
Więc jak długo jeszcze? |
| 00:48:45 |
Jeszcze trochę. |
| 00:48:51 |
Dziękuję, że przyszliście. |
| 00:48:54 |
- Dobrze było cię widzieć. |
| 00:48:56 |
- Jim, bardzo dziękuję. |
| 00:48:58 |
Doceniam, że przyszliście na Dzień Otwarty. |
| 00:49:00 |
Szerokiej drogi. |
| 00:49:09 |
WITAMY RODZICÓW |
| 00:49:43 |
/W każdej wojnie |
| 00:49:52 |
/Widziałam, jak moja matka została |
| 00:49:56 |
/Widziałam także, |
| 00:50:00 |
/Czułam się bezużyteczna, |
| 00:50:05 |
Zostań tam, Brandy! |
| 00:50:07 |
- Oddawaj kasę! |
| 00:50:09 |
/Ciągle czuję uderzenia pasa |
| 00:50:14 |
/Pewnego razu, |
| 00:50:17 |
/Tej nocy wysadził nas na ulicy |
| 00:50:20 |
/Powiedział: |
| 00:50:34 |
/Clive to był mój ziom. |
| 00:50:38 |
/Byliśmy jak jedna pięść, |
| 00:50:42 |
- Ciężki. |
| 00:50:46 |
To prawdziwy gnat. |
| 00:50:50 |
Ale musimy poćwiczyć, |
| 00:50:53 |
Strzelisz i... |
| 00:51:01 |
/Siedziałem tam, |
| 00:51:05 |
/Ale kiedy przyjechali, wszystko co |
| 00:51:10 |
/Zabrali mnie do poprawczaka. |
| 00:51:17 |
/Więźniowie walący w ściany, |
| 00:51:19 |
/pokazujący swoje gangsterskie znaki, |
| 00:51:23 |
/Płakałem mojej pierwszej nocy. |
| 00:51:28 |
/Następne pięć lat spędziłem |
| 00:51:31 |
/Każdego dnia martwiłem się: |
| 00:51:37 |
Mój brat nauczył mnie, |
| 00:51:40 |
Robisz, co musisz, jako alfons, |
| 00:51:44 |
Naucz się niezbędnych kolorów, |
| 00:51:46 |
Możesz stać na jednym rogu, |
| 00:51:49 |
/Naucz się trzymać gębę na kłódkę. |
| 00:51:51 |
Jeśli spojrzysz w moje oczy, |
| 00:51:55 |
Jeśli spojrzysz na mój uśmiech, |
| 00:51:58 |
/Jeśli zdejmiesz ze mnie koszulkę, |
| 00:52:01 |
/Co ja zrobiłam, że tak się wściekł? |
| 00:52:04 |
/W wieku 16 lat widziałem |
| 00:52:08 |
/Za każdym razem, kiedy opuszczam dom, |
| 00:52:13 |
/Dla świata na zewnątrz to jedynie |
| 00:52:17 |
/Nie wiedzą, |
| 00:52:19 |
/Podczas wojny w Kambodży |
| 00:52:21 |
/obozy pozbawiły mojego ojca godności. |
| 00:52:23 |
/Czasami próbuje skrzywdzić |
| 00:52:26 |
Czuję się, jakbym musiała |
| 00:52:28 |
Nie mogłem zdecydować, którego |
| 00:52:33 |
Schyliłem się, by ujrzeć mojego kolegę |
| 00:52:35 |
z krwią wydobywającą się |
| 00:52:39 |
Następnego dnia podwinąłem koszulkę |
| 00:52:42 |
którą znalazłem w pobliżu domu. |
| 00:52:44 |
/Nie wiem nawet, |
| 00:52:47 |
/To dwie strony, |
| 00:52:50 |
/Kogo interesuje historia, |
| 00:52:53 |
/Jestem córką mojego ojca. |
| 00:52:55 |
/I kiedy poproszą mnie, bym zeznawała, |
| 00:52:59 |
/Nikogo nie interesuje, co robię. |
| 00:53:03 |
/Moi przyjaciele to żołnierze, |
| 00:53:07 |
/Walczą o przetrwanie. |
| 00:53:09 |
/Nie znoszę chłodu broni, |
| 00:53:12 |
/Przyprawia mnie o dreszcze. |
| 00:53:13 |
/To szalone życie. |
| 00:53:17 |
/Za każdym razem, kiedy kogoś wkręcam |
| 00:53:18 |
/i robię z niego członka naszego gangu, |
| 00:53:22 |
/Oddają nam swoje życie, |
| 00:53:24 |
Straciłem wielu przyjaciół, którzy |
| 00:53:29 |
Dla mnie i żołnierzy, warto. |
| 00:53:32 |
Ryzykować życie, unikając kul, |
| 00:53:37 |
Warto. |
| 00:53:57 |
O Boże. |
| 00:54:00 |
To... |
| 00:54:01 |
Panie Gruwell? Pański stolik jest gotowy. |
| 00:54:05 |
- Tato, ja wezmę. |
| 00:54:08 |
Tato, nie wiem, |
| 00:54:11 |
Nie jestem pracownikiem społecznym. |
| 00:54:13 |
Dziękuję. |
| 00:54:14 |
Te dzieciaki mają po 14-15 lat |
| 00:54:18 |
i wystarcza im, że przetrwają dzień. |
| 00:54:20 |
A ja mam je uczyć? |
| 00:54:25 |
Posłuchaj mnie. |
| 00:54:27 |
Nie jesteś odpowiedzialna |
| 00:54:32 |
- Wykonuj swoją pracę najlepiej jak potrafisz. |
| 00:54:35 |
Administracja nie daje mi |
| 00:54:38 |
żadnych książek, żadnego wsparcia. |
| 00:54:41 |
Więc co powinnam zrobić? |
| 00:54:46 |
Wypełniaj swoje obowiązki |
| 00:54:49 |
ale zaklep sobie inną posadę. |
| 00:54:52 |
Sukces przychodzi z doświadczeniem. |
| 00:54:55 |
Więc zdobądź więcej doświadczenia. |
| 00:54:59 |
Ale bez względu na wszystko, |
| 00:55:04 |
Jeśli nie jesteś odpowiednia do tej, |
| 00:55:11 |
Będziesz sprzedawała |
| 00:55:13 |
Nie na cały etat. |
| 00:55:14 |
Mam małe problemy z dostaniem książek |
| 00:55:17 |
Więc dodatkowe pieniądze |
| 00:55:19 |
by robić to, co chcę. |
| 00:55:20 |
A ty dzięki temu będziesz mógł grać |
| 00:55:23 |
Dobrze, pozwól, że coś powiem. |
| 00:55:25 |
Chcesz znaleźć dodatkową pracę, |
| 00:55:28 |
To tylko tymczasowe. |
| 00:55:31 |
Kiedy polepszą się ich oceny, |
| 00:55:34 |
I dostanę zniżkę dla pracowników. |
| 00:55:37 |
- Chcesz nowy telewizor? |
| 00:55:54 |
Przepraszam, jeśli zamówiłabym |
| 00:55:57 |
dostałabym jakiś rabat? |
| 00:56:03 |
- Te książki są nowiutkie. |
| 00:56:06 |
Dobrze, chłopaki i dziewczyny. |
| 00:56:09 |
Jedyny problem tkwi w tym, |
| 00:56:12 |
że jest o członku gangu |
| 00:56:14 |
więc nie możecie przerabiać jej |
| 00:56:16 |
Więc, zrobię co w mojej mocy, |
| 00:56:22 |
Ciężko było wzbudzić ich zainteresowanie. |
| 00:56:24 |
Do niedawna, jedyną osobą, którą nienawidzili |
| 00:56:28 |
Zjednoczyła ich pani, a to duży krok. |
| 00:56:33 |
W czy mogę pani pomóc? |
| 00:56:36 |
Chciałabym robić z nimi więcej i potrzebuję |
| 00:56:41 |
Musi pani zainteresować tym |
| 00:56:43 |
Nie mogę... |
| 00:00:01 |
Nie mogę ingerować |
| 00:00:03 |
Mój dyrektor słucha |
| 00:00:06 |
a ona nie jest |
| 00:00:08 |
Będzie musiała sobie pani |
| 00:00:10 |
Wolałabym, by poradził sobie |
| 00:00:13 |
Panno Gruwell, stosowany system |
| 00:00:15 |
opiera się na latach |
| 00:00:18 |
- Musi się pani do niego stosować. |
| 00:00:22 |
Staram się wykonywać swoją pracę. |
| 00:00:25 |
Jaki sens ma program integracyjny, |
| 00:00:28 |
jeśli uczestniczący w nim licealiści |
| 00:00:31 |
Ja wprowadziłem ten program. |
| 00:00:33 |
Z całym szacunkiem, |
| 00:00:34 |
ten program magazynuje |
| 00:00:36 |
dopóki nie będą w odpowiednim wieku, |
| 00:00:38 |
Doceniam pani intencje, |
| 00:00:40 |
ale nie mogę nic zrobić |
| 00:00:42 |
Doktorze Cohn, dlaczego oni mają |
| 00:00:46 |
skoro wiedzą, że my marnujemy |
| 00:00:49 |
Mówimy im: "Chodźcie do szkoły. |
| 00:00:52 |
A potem: "Nie uczą się, |
| 00:00:56 |
Myślę o wycieczkach. |
| 00:00:58 |
Większość z nich nigdy |
| 00:01:01 |
Nigdy nie dostali szansy, |
| 00:01:03 |
aby dowiedzieć się, |
| 00:01:06 |
A naprawdę tego chcą. |
| 00:01:07 |
To całkowicie satysfakcjonujący system. |
| 00:01:10 |
Niczego nie osiągną |
| 00:01:12 |
wykonując ćwiczenia |
| 00:01:14 |
Ale jeśli pani Campbell |
| 00:01:15 |
ze względu na |
| 00:01:16 |
nie zaakceptuje też wycieczek. |
| 00:01:18 |
Zdobędę pieniądze. |
| 00:01:19 |
Muszę tylko wiedzieć, |
| 00:01:22 |
Nie mogę obiecać im czegoś, |
| 00:01:25 |
To dowiedzie tylko ich racji. |
| 00:01:29 |
Mówię tylko, że pani Campbell |
| 00:01:36 |
Pracujesz w hotelu Marriott? |
| 00:01:38 |
Tylko na weekend. |
| 00:01:39 |
Grasz w tenisa z Evanem w sobotę. |
| 00:01:41 |
I możesz zagrać partię golfa |
| 00:01:43 |
Mam grać w golfa? |
| 00:01:45 |
Dodatkowo dostanę zniżki pracownicze |
| 00:01:47 |
na pobyt w hotelach Marriott |
| 00:01:49 |
Słyszałem o wielu połączeniach, |
| 00:01:50 |
ale sprzedawczyni, nauczycielka |
| 00:01:54 |
Powiedziałaś, że ten niepełny etat |
| 00:01:57 |
Bo tak jest, |
| 00:02:00 |
- A co, jeśli nie? |
| 00:02:02 |
Nie chcę, abyś miała trzy różne prace. |
| 00:02:04 |
- Ale ja wyrabiam, Scott. |
| 00:02:06 |
Możesz robić wszystko! |
| 00:02:09 |
Po prostu... |
| 00:02:13 |
Nawet mnie nie zapytasz. |
| 00:02:16 |
- Staram się tylko wykonywać swoją robotę, Scott. |
| 00:02:20 |
Nie rozumiem, Erin. |
| 00:02:23 |
Scott, to czas dla nas, |
| 00:02:25 |
z naszej młodości, |
| 00:02:29 |
Może to idealny czas, |
| 00:02:31 |
i zdobył tytuł architekta. |
| 00:02:33 |
Czyż nie byłoby wspaniale? |
| 00:02:38 |
Co? |
| 00:02:41 |
Nic. |
| 00:02:47 |
/Ma pani pozwolenie na wycieczkę. |
| 00:02:51 |
Zaaranżowałam spotkanie z komitetem rodziców. |
| 00:02:55 |
- Dziękuję bardzo. |
| 00:02:56 |
- Miło było cię zobaczyć, Paula. |
| 00:02:58 |
- Cześć. |
| 00:03:00 |
Dyrektor Banning otrzymał telefon |
| 00:03:03 |
Najwidoczniej zabierasz uczniów |
| 00:03:06 |
Tak, ale podczas weekendu, |
| 00:03:09 |
Wiem, że jesteś zajęta |
| 00:03:11 |
i od kiedy sama za to płacę, |
| 00:03:37 |
Zaraz wracam. |
| 00:03:38 |
Nie, nie. |
| 00:03:41 |
- Wracaj do samochodu. |
| 00:03:44 |
Przyprowadzę go. |
| 00:03:49 |
- Jak się nazywa? |
| 00:03:52 |
Andre. |
| 00:03:57 |
/Od kiedy ojciec odszedł, matka nie może |
| 00:04:01 |
/Mój brat siedzi w kiciu. |
| 00:04:03 |
/Ona patrzy na mnie i myśli, |
| 00:04:07 |
/Nie rozumie mnie. |
| 00:04:09 |
/W ogóle mnie nie rozumie. |
| 00:04:15 |
Wychodzę. |
| 00:04:22 |
- Jak leci? |
| 00:04:24 |
Gdzie się wybierasz? |
| 00:04:26 |
Nie teraz, stary. |
| 00:04:29 |
Wieczorem. |
| 00:04:31 |
Mam coś do zrobienia |
| 00:04:34 |
Zapomnij. |
| 00:04:36 |
Nie mogę czekać |
| 00:04:41 |
Przykro mi z powodu twojego brata. |
| 00:04:45 |
Nie dostanie. |
| 00:04:48 |
Komu? |
| 00:04:50 |
Hej. |
| 00:05:04 |
- Co słychać? |
| 00:05:12 |
- Co? |
| 00:05:17 |
Ty też, młoda damo. |
| 00:05:23 |
Byliście kiedyś w Newport Beach? |
| 00:05:26 |
Że co? Byliśmy tam podczas |
| 00:05:35 |
Paryża. |
| 00:05:41 |
W porządku. |
| 00:05:43 |
Przyniosłam ci coś. |
| 00:05:48 |
To dobra książka. |
| 00:05:51 |
Jest o młodocianym gangsterze. |
| 00:05:58 |
Co powiedział obrońca? |
| 00:06:03 |
Powiedział, co muszę mówić, |
| 00:06:07 |
Jestem z ciebie dumny, dziecinko. |
| 00:06:12 |
Nikt nie jest niewinny, dziecko. |
| 00:06:15 |
Nikt. |
| 00:06:17 |
Robili nam to wiele razy |
| 00:06:22 |
Więc nie chodzi o to, |
| 00:06:26 |
W czasie wojny musisz odnosić zwycięstwa, |
| 00:06:34 |
Jeśli masz wystarczająco dużo zwycięstw, |
| 00:06:41 |
pewnego dnia wygrasz. |
| 00:06:51 |
ROK PIERWSZY |
| 00:06:56 |
MUZEUM TOLERANCJI |
| 00:07:02 |
/Na początku wycieczki dają |
| 00:07:06 |
/Możesz dowiedzieć się, |
| 00:07:09 |
/Na końcu wycieczki |
| 00:07:14 |
/Dostałem małą dziewczynkę z Włoch. |
| 00:07:31 |
Tito, twoja czapka. |
| 00:08:03 |
/Nazwali to Kristallnacht. |
| 00:08:06 |
/Splądrowano i spalono setki synagog. |
| 00:08:09 |
/Zniszczono ponad 7000 |
| 00:08:12 |
/Zabito ponad stu Żydów. |
| 00:08:27 |
/Mały ośrodek dla dzieci w Isieux, |
| 00:08:33 |
/Wśród dzieci przeniesionych |
| 00:08:36 |
/była jedenastoletnia |
| 00:08:39 |
/która przed odejściem |
| 00:08:49 |
/Mój chłopczyk zginął. |
| 00:08:54 |
/Nie wiem, czemu |
| 00:08:56 |
/Całe życie widziałem śmierć. |
| 00:08:59 |
/Ale ten chłopczyk |
| 00:09:24 |
/Pani G miała dla nas wspaniałą kolację |
| 00:09:29 |
/Zaprosiła ludzi, którzy przetrwali |
| 00:09:34 |
/Była tam Elisabeth Mann. |
| 00:09:36 |
Moi rodzice, siostra i dwójka braci. |
| 00:09:40 |
/Gloria Ungar. |
| 00:09:42 |
Jeśli widzieliście kogoś |
| 00:09:45 |
to był jeden ze szczęśliwców. |
| 00:09:47 |
Ludzi, którzy |
| 00:09:49 |
byli tatuowani |
| 00:09:53 |
Inni nie, wliczając w to |
| 00:09:57 |
Więc uciekliśmy, |
| 00:09:59 |
Miałem wtedy 11 i pół roku. |
| 00:10:02 |
/Eddie Ilam. |
| 00:10:03 |
Nie wiedziałem, gdzie uciekać, |
| 00:10:05 |
ale pamiętałem jedno miejsce, |
| 00:10:09 |
Kiedy tam przybyłem, |
| 00:10:11 |
Byłam w najgorszym obozie. |
| 00:10:15 |
/I Renee Firestone. |
| 00:10:16 |
Kiedy przyjechałam, |
| 00:10:21 |
Moja młodsza siostra |
| 00:10:24 |
była ze mną jakiś czas. |
| 00:10:27 |
Później i nas rozdzielili. |
| 00:10:30 |
/Straciła całą rodzinę w obozach. |
| 00:10:34 |
/Przybyła do tego kraju z |
| 00:10:39 |
/Nigdy nie zapomnę tych ludzi. |
| 00:10:41 |
I została zabita, bo nie chcieli... |
| 00:10:44 |
/Nie mogę uwierzyć, |
| 00:10:55 |
/Cześć, kochanie. |
| 00:10:56 |
/Wciąż jesteśmy w restauracji, |
| 00:10:59 |
/Nawet nie zamówiliśmy |
| 00:11:01 |
/a dzieciaki przeżywają |
| 00:11:03 |
/Musisz to zobaczyć. |
| 00:11:05 |
/Jeśli wrócisz wcześniej, wpadnij. |
| 00:11:10 |
/Dobra, do zobaczenia. |
| 00:11:46 |
/Ile razy mam ci powtarzać? |
| 00:11:48 |
/Chodź tu ze swoim dupskiem! |
| 00:12:13 |
/Tęsknię za moją mamą. |
| 00:12:22 |
Mieliście całe lato na przeczytanie |
| 00:12:29 |
Pomyślałem, że najlepiej |
| 00:12:33 |
na początek Victoria przedstawi nam |
| 00:12:40 |
Victoria? |
| 00:12:42 |
/Czy na moim czole jest napisane: |
| 00:12:44 |
/"Narodowa Rzeczniczka |
| 00:12:47 |
/Skąd mogę znać punkt widzenia |
| 00:12:51 |
/Koniec, jeśli nie zmienię klasy, |
| 00:12:54 |
/Nauczyciele traktują mnie |
| 00:12:56 |
/dla Afroamerykanów. |
| 00:12:58 |
/Co, Czarni nauczyli się czytać |
| 00:13:00 |
/i w cudowny sposób doszli |
| 00:13:02 |
/Dlatego zdecydowałam sprawdzić klasę |
| 00:13:06 |
- Dobrze cię widzieć. |
| 00:13:08 |
- Jak minęło lato? |
| 00:13:14 |
Wciąż Białas. |
| 00:13:17 |
Dobra, gotowi? |
| 00:13:19 |
- Witam, pani G. |
| 00:13:20 |
- Cześć, pani G. |
| 00:13:25 |
TOAST ZA ZMIANĘ |
| 00:13:31 |
Dobra, ludziska. Słuchajcie! |
| 00:13:35 |
Każdy z was niech podejdzie |
| 00:13:39 |
zawierających po 4 książki, |
| 00:13:42 |
W porządku. |
| 00:13:44 |
To bardzo wyjątkowe książki |
| 00:13:46 |
i pod pewnym względem |
| 00:13:55 |
Ale zanim weźmiecie książki, |
| 00:13:59 |
weźcie po jednym kieliszku |
| 00:14:02 |
i niech każdy z was wzniesie toast. |
| 00:14:08 |
Wzniesiemy toast za zmianę. |
| 00:14:11 |
A to oznacza, że od tego momentu |
| 00:14:17 |
każdy głos mówiący: |
| 00:14:23 |
Każdy powód, który podpowiada, |
| 00:14:30 |
A osoba, którą byliście wcześniej, |
| 00:14:33 |
z tą osobą już koniec. |
| 00:14:38 |
Jasne? |
| 00:14:40 |
Gotowi na imprezę? |
| 00:14:47 |
- Co? |
| 00:14:49 |
W czym rzecz? |
| 00:14:59 |
Miałam chłopaków, |
| 00:15:02 |
- Ja ci wierzę. |
| 00:15:06 |
Zawsze byłam osobą, |
| 00:15:09 |
która miała zajść w ciążę przed 16-tką |
| 00:15:13 |
Jak moja mama. |
| 00:15:19 |
Tak nie będzie. |
| 00:15:20 |
Nikt nigdy nie słucha nastolatki. |
| 00:15:23 |
Każdy uważa, że powinieneś |
| 00:15:27 |
Oni nie widzą wojen, |
| 00:15:31 |
Pewnego dnia moja wojna |
| 00:15:33 |
A ja pozostanę przy życiu. |
| 00:15:36 |
I nie będę tolerowała obelg |
| 00:15:43 |
Jestem silna. |
| 00:15:45 |
Mama wyrzuciła mnie, |
| 00:15:49 |
Ale chciałbym, aby zobaczyła mnie, |
| 00:15:53 |
Chciałbym mieć osiemnastkę. |
| 00:15:59 |
Pani G? Mogę przeczytać coś |
| 00:16:03 |
Byłoby wspaniale. |
| 00:16:08 |
Kto to? |
| 00:16:10 |
Jest z nami |
| 00:16:12 |
- Jak się nazywa? |
| 00:16:17 |
To było najgorsze lato mojego |
| 00:16:22 |
Zaczęło się od telefonu. |
| 00:16:24 |
Moja matka płakała i błagała |
| 00:16:27 |
prosząc o więcej czasu, |
| 00:16:33 |
Chwyciła mnie mocno i płakała. |
| 00:16:36 |
Jej łzy niczym kule uderzały w moją koszulkę. |
| 00:16:42 |
Przepraszała mnie. |
| 00:16:46 |
Powinienem poprosić |
| 00:16:50 |
W dzień eksmisji z samego rana |
| 00:16:54 |
Przed drzwiami stał szeryf, |
| 00:16:57 |
Spojrzałem w niebo. |
| 00:17:03 |
Matka nie ma rodziny, na której |
| 00:17:07 |
Po co martwić się szkołą i ocenami, |
| 00:17:11 |
Autobus zatrzymuje się przed szkołą. |
| 00:17:15 |
Noszę zeszłoroczne ubrania, |
| 00:17:21 |
Wciąż myślę, |
| 00:17:23 |
Zamiast tego |
| 00:17:26 |
z którymi chodziłem na angielski |
| 00:17:28 |
I dociera do mnie, że pani Gruwell, |
| 00:17:31 |
moja szalona |
| 00:17:33 |
to jedyna osoba, |
| 00:17:37 |
Podczas rozmów z przyjaciółmi |
| 00:17:41 |
czuję się lepiej. |
| 00:17:43 |
Otrzymuję swój plan zajęć i pierwszą lekcję |
| 00:17:49 |
Wchodzę do klasy i czuję, jakby |
| 00:17:52 |
wszystkie życiowe problemy |
| 00:17:56 |
Jestem w domu. |
| 00:18:00 |
Tak, jesteś. |
| 00:18:22 |
Ale jesteś uczennicą z wyróżnieniem. |
| 00:18:24 |
Jeśli przeniesiesz się |
| 00:18:25 |
pomyśl jak odbije się to |
| 00:18:27 |
To się dla mnie nie liczy. |
| 00:18:31 |
Niech pani posłucha. |
| 00:18:33 |
Kiedy przeniosłam się do szkoły, |
| 00:18:37 |
Ale kiedy ubiegałam się |
| 00:18:40 |
powiedziano mi, że lepiej będzie, |
| 00:18:43 |
Kiedy w końcu się tam dostałam, |
| 00:18:47 |
"Victoria, nie każdego dnia |
| 00:18:50 |
dostaje wyróżnienie". |
| 00:18:54 |
A kiedy zapytałam innej nauczycielki, |
| 00:18:57 |
dlaczego nie czytamy więcej |
| 00:19:00 |
"Nie czytamy jej ze względu na seks, |
| 00:19:02 |
narkotyki, przekleństwa, cudzołóstwo". |
| 00:19:06 |
Pomyślałam, że wystarczyłoby |
| 00:19:15 |
Erin nie może tego zrobić! |
| 00:19:17 |
Uczniowie z wyróżnieniem są moi. |
| 00:19:20 |
Nie może ich uczyć. |
| 00:19:23 |
Uczennica prosiła o to. |
| 00:19:24 |
I Gruwell ma Cohna w kieszeni. |
| 00:19:28 |
Wkurza mnie, że są gwałtowni, |
| 00:19:33 |
a na końcu czynimy ich kimś wyjątkowym. |
| 00:19:38 |
Po prostu nie wiem, |
| 00:19:42 |
Cześć! |
| 00:19:44 |
Jadłeś? Zamówię coś. |
| 00:19:47 |
Na które pytanie odpowiedzieć najpierw? |
| 00:19:48 |
Czy jadłem, czy jestem głodny? |
| 00:19:51 |
Dziś zdarzyło się coś naprawdę świetnego. |
| 00:19:55 |
- Gratulacje. |
| 00:19:57 |
Sama o to prosiła. |
| 00:19:59 |
Możesz uczyć uczniów z wyróżnieniem? |
| 00:20:01 |
Co masz na myśli? |
| 00:20:02 |
Do tej pory uczyłaś |
| 00:20:05 |
Możesz uczyć kogoś mądrego? |
| 00:20:08 |
Pewnie, że mogę. |
| 00:20:10 |
Ale nigdy tego nie robiłaś? |
| 00:20:12 |
Naprawdę to nie uczysz tego, |
| 00:20:16 |
Moje dzieciaki dostają prawie 4. |
| 00:20:18 |
Ale chodzi o to, że u ciebie. |
| 00:20:21 |
Nie uczą się dokładnie tego, |
| 00:20:24 |
Normalne? |
| 00:20:26 |
Czytają "Dziennik Anne Frank". |
| 00:20:27 |
Uczą się słownictwa, gramatyki, |
| 00:20:30 |
Dobrze, przepraszam. |
| 00:20:33 |
Gratulacje. |
| 00:20:43 |
Co z tobą? |
| 00:20:44 |
Na przyjęciu u Deb słyszałem, |
| 00:20:46 |
że jestem architektem, |
| 00:20:48 |
Chcę, żebyś przestała, jasne? |
| 00:20:52 |
Dobrze. |
| 00:20:54 |
To ty powiedziałeś, |
| 00:20:56 |
Tak, cztery lata temu. |
| 00:20:58 |
Co? |
| 00:21:00 |
na dwa lata, |
| 00:21:02 |
Będę już po 40. |
| 00:21:03 |
W porządku. |
| 00:21:05 |
Nie ma znaczenia, czy tego chcę, Erin. |
| 00:21:12 |
Dlaczego nie? |
| 00:21:22 |
/Pisanie pamiętnika to dziwna sprawa |
| 00:21:26 |
/Nie tylko dlatego, |
| 00:21:29 |
/ale również dlatego, |
| 00:21:32 |
/że ani ja, ani nikt inny |
| 00:21:34 |
/rozmyślaniami trzynastolatki. |
| 00:21:36 |
/Na zewnątrz same okropieństwa. |
| 00:21:38 |
/O każdej porze dnia |
| 00:21:40 |
/biedni i bezbronni ludzie |
| 00:21:42 |
/Rodziny są rozdzielane. |
| 00:21:44 |
/Gdybym mogła być sobą, |
| 00:21:46 |
/Wiem, że jestem kobietą |
| 00:21:48 |
/i wielką odwagą. |
| 00:21:50 |
/Jeśli Bóg pozwoli mi żyć, |
| 00:21:54 |
/Antyżydowskie rozporządzenie |
| 00:21:57 |
/Żydzi muszą nosić żółtą gwiazdę. |
| 00:22:02 |
/Żydzi nie mogą jeździć tramwajami |
| 00:22:05 |
/Żydzi nie mogą odwiedzać teatrów, |
| 00:22:07 |
/kin i innych miejsc rozrywki. |
| 00:22:09 |
/Żydzi nie mogą uprawiać sportów. |
| 00:22:11 |
/Pływalnie, korty tenisowe, lodowiska |
| 00:22:14 |
/i inne boiska sportowe |
| 00:22:18 |
/Nie umiem wyrazić, jak przytłaczająca |
| 00:22:23 |
/Boję się, że nas zdemaskują |
| 00:22:29 |
/Nikt nie jest obojętny na ten konflikt. |
| 00:22:34 |
/I nawet myśl o postępach Aliantów |
| 00:22:36 |
/nie przybliża końca. |
| 00:22:40 |
Cześć. |
| 00:22:42 |
Kiedy Anne buchnie Hitlera? |
| 00:22:45 |
- Co? |
| 00:22:48 |
Eva, to "Dziennik Anne Frank", |
| 00:22:54 |
Czytaj dalej. |
| 00:22:58 |
/Rozmawialiśmy o najbardziej |
| 00:23:00 |
/ale nie poruszyliśmy jeszcze |
| 00:23:03 |
/Wciąż nie mogę zrozumieć Petera. |
| 00:23:06 |
/Jest powierzchowny? |
| 00:23:08 |
/Czy to może nieśmiałość wstrzymuje go, |
| 00:23:17 |
- Czy Anne i Peter będą ze sobą? |
| 00:23:22 |
/Niemożliwe jest dla mnie |
| 00:23:25 |
/chaosu, cierpienia i śmierci. |
| 00:23:29 |
/Widzę świat powoli |
| 00:23:32 |
/Czuję cierpienia milionów, |
| 00:23:37 |
/czuję, że w jakiś sposób |
| 00:23:45 |
- Eva, co jest? |
| 00:23:49 |
Dlaczego nie powiedziała pani, |
| 00:23:52 |
Nienawidzę zarówno pani, |
| 00:23:54 |
Eva. |
| 00:23:55 |
Skoro ona zmarła, to co ze mną? |
| 00:24:00 |
- Anne Frank zmarła, ale... |
| 00:24:03 |
To nie powinno zdarzać się w powieściach. |
| 00:24:06 |
- Bo to prawda? |
| 00:24:08 |
Mówisz przy mnie. |
| 00:24:10 |
Według mnie ona wcale nie umarła. |
| 00:24:12 |
Ilu miałaś przyjaciół, |
| 00:24:15 |
Zbyt wielu do policzenia. |
| 00:24:17 |
A ile książek o tym przeczytałaś? |
| 00:24:19 |
Widziałaś to |
| 00:24:22 |
Dlatego ta historia wciąga. |
| 00:24:24 |
Była w naszym wieku. |
| 00:24:26 |
Anne Frank rozumiała nasze położenie, |
| 00:24:30 |
I ta kobieta, Miep Gies, |
| 00:24:33 |
Lubię ją. |
| 00:24:34 |
Wypożyczyłem z biblioteki |
| 00:24:36 |
Użyłeś swojej karty bibliotecznej? |
| 00:24:41 |
Nie. |
| 00:24:45 |
Dobra, posłuchajcie. |
| 00:24:50 |
Zamiast pisać notatkę na temat |
| 00:24:53 |
waszym zadaniem będzie |
| 00:24:58 |
kobiety, która pomogła |
| 00:25:00 |
Ona wciąż żyje i mieszka w Europie. |
| 00:25:03 |
W liście opiszecie |
| 00:25:06 |
Opowiecie o własnych przeżyciach. |
| 00:25:09 |
Ale chcę, aby te listy były idealne, |
| 00:25:11 |
więc przygotujcie się |
| 00:25:14 |
Przeczyta te listy? |
| 00:25:15 |
Póki co to tylko zadanie. |
| 00:25:18 |
Powinniśmy dać jej szansę |
| 00:25:20 |
- Tak, może pani to zrobić? |
| 00:25:23 |
Może powinna |
| 00:25:24 |
Kolejna wielka kolacja. |
| 00:25:28 |
Zaczekajcie. |
| 00:25:33 |
Ludzie! Posłuchajcie! |
| 00:25:37 |
Nie wiem, jak się z nią skontaktować. |
| 00:25:39 |
I byłoby to naprawdę kosztowne. |
| 00:25:41 |
Możemy zebrać pieniądze. |
| 00:25:43 |
Pani G? |
| 00:25:45 |
Kiedy Miep Gies przyjedzie, |
| 00:26:00 |
/Lokalna restauracja pomaga uczniom |
| 00:26:10 |
SMAK ZMIANY |
| 00:26:23 |
Próbuję znaleźć numer telefonu |
| 00:26:25 |
do fundacji Anne Frank |
| 00:26:31 |
/Co finansuje fundusz szkolny, |
| 00:26:52 |
/Nauczycielka inspiruje uczniów |
| 00:27:34 |
/Pokaz tańca, by zdobyć pieniądze |
| 00:27:42 |
/Wejdź, Margaret. |
| 00:28:18 |
/Kobieta ukrywająca Anne Frank |
| 00:28:30 |
/Pani G sama wysłała |
| 00:28:33 |
/do Miep Gies. |
| 00:28:35 |
/Kiedy pani G coś sobie wymyśli, |
| 00:28:37 |
/nic jej nie powstrzyma. |
| 00:28:47 |
/Więc kiedy zebraliśmy pieniądze |
| 00:28:54 |
/Ale, cholera, nie spodziewałem się, |
| 00:29:16 |
Premia za Żyda wynosiła |
| 00:29:21 |
Ktoś chciwy pieniędzy |
| 00:29:24 |
4 sierpnia wkroczyli do mojego biura, |
| 00:29:28 |
a mężczyzna z bronią, wycelowaną |
| 00:29:35 |
"Ani słowa". |
| 00:29:38 |
Udali się prosto na strych. |
| 00:29:41 |
Czułam się taka bezradna. |
| 00:29:44 |
Słyszałam krzyki Anne, |
| 00:29:46 |
Uciekłam więc do mojego domu. |
| 00:29:49 |
Szukałam kolczyków, bibelotów, |
| 00:29:52 |
wszystkiego, czym można by |
| 00:29:55 |
Więc wzięłam wszystkie te rzeczy, |
| 00:29:59 |
a żołnierz wyciągnął swoją broń |
| 00:30:03 |
i przyłożył mi do głowy. |
| 00:30:10 |
Za ukrywanie Żyda groziła śmierć |
| 00:30:16 |
Inny żołnierz rozpoznał mój akcent. |
| 00:30:20 |
Był Austriakiem jak ja, |
| 00:30:24 |
ale zostałam adoptowana |
| 00:30:27 |
Więc powiedział temu z bronią, |
| 00:30:32 |
Nie ma dnia, w którym |
| 00:30:38 |
i nie myślała o Anne Frank. |
| 00:30:45 |
Tak? |
| 00:30:54 |
Nigdy wcześniej nie miałem bohatera. |
| 00:30:57 |
Ale pani jest moim bohaterem. |
| 00:30:59 |
Nie, młody człowieku. |
| 00:31:02 |
Nie jestem bohaterem. |
| 00:31:05 |
Zrobiłam, co musiałam, |
| 00:31:12 |
To wszystko. |
| 00:31:16 |
Wszyscy jesteśmy zwyczajnymi ludźmi. |
| 00:31:19 |
Ale nawet zwyczajna sekretarka, |
| 00:31:27 |
potrafią, na swój własny sposób, |
| 00:31:36 |
w ciemnym pokoju. |
| 00:31:38 |
Tak? |
| 00:31:43 |
Przeczytałam wasze listy, |
| 00:31:47 |
a wasza nauczyciela dużo mi opowiadała |
| 00:31:54 |
Wy jesteście bohaterami. |
| 00:31:58 |
Jesteście bohaterami każdego dnia. |
| 00:32:09 |
Wasze twarze na zawsze pozostaną |
| 00:32:32 |
Głodna? |
| 00:32:38 |
Wiesz, co powiesz na sali rozpraw? |
| 00:32:41 |
Wiem, co muszę powiedzieć. |
| 00:32:45 |
Dobrze. |
| 00:32:46 |
- Wiesz, jak to jest. |
| 00:32:50 |
Mężczyzna, który wpakował |
| 00:32:53 |
wiedział, że posyła tam |
| 00:32:56 |
Ale wiesz... |
| 00:32:59 |
On po prostu... |
| 00:33:03 |
dbał o siebie. |
| 00:33:11 |
Czego, do cholery, |
| 00:33:40 |
Mamo. |
| 00:33:48 |
Co ty tutaj robisz? |
| 00:33:56 |
Chcę wrócić do domu. |
| 00:34:00 |
Przepraszam. |
| 00:34:04 |
Chcę się zmienić, |
| 00:34:09 |
Potrzebuję cię, mamo. |
| 00:34:13 |
Potrzebuję cię. |
| 00:34:52 |
Która to była godzina? |
| 00:34:55 |
Mówiłam już, 21:00-21:30. |
| 00:34:58 |
I wyraźnie w sklepie widziałaś |
| 00:34:59 |
oskarżonego, Granta Rice'a? |
| 00:35:02 |
Mówiłam, że grał w gry wideo. |
| 00:35:05 |
Co stało się później? |
| 00:35:08 |
Wkurzył się, bo przegrał, |
| 00:35:10 |
zaczął wrzeszczeć |
| 00:35:14 |
Groził wszystkim? |
| 00:35:18 |
Nie, właścicielowi sklepu. |
| 00:35:21 |
Chciał z powrotem pieniądze z gry. |
| 00:35:23 |
I co zrobił właściciel? |
| 00:35:26 |
Też zaczął krzyczeć. |
| 00:35:29 |
Wtedy on, oskarżony, przewrócił coś |
| 00:35:34 |
I co później? |
| 00:35:41 |
Widziałam... |
| 00:35:55 |
Widziałam... |
| 00:36:11 |
Paco to zrobił. |
| 00:36:17 |
Paco zabił faceta. |
| 00:37:11 |
Powinnaś być martwa za to, |
| 00:37:15 |
Ze względu na ojca wciąż żyjesz. |
| 00:37:19 |
Ale dla nas i tak jesteś martwa. |
| 00:37:23 |
I pewnego dnia poczujesz, |
| 00:37:44 |
Mój ojciec już |
| 00:37:49 |
Muszę ukryć się na jakiś czas, |
| 00:37:56 |
Zamieszkam z ciotką. |
| 00:38:00 |
Moja ciotka mieszka jeszcze dalej, |
| 00:38:07 |
więc zastanawiałam się, |
| 00:38:14 |
zostawać tutaj dłużej, z panią, |
| 00:38:20 |
żeby zrobić swoje zadania, bo kiedy |
| 00:38:27 |
Możesz zostać, ile tylko zechcesz. |
| 00:38:31 |
Mogę nawet odwozić cię do cioci, |
| 00:38:38 |
Pani G, nie świrujmy. |
| 00:39:16 |
Chyba mam twój kolor. |
| 00:40:04 |
Wpadnij do recepcji, |
| 00:40:07 |
mam dla ciebie wskazówki. |
| 00:40:16 |
Dosyć! Wystarczy! |
| 00:40:22 |
Macie dodatkowe trzy sekundy. |
| 00:40:33 |
/W 1961 roku grupa zaangażowana w prawa |
| 00:40:37 |
/aby walczyć z segregacją. |
| 00:40:39 |
/Czarni siedzieli z przodu, |
| 00:40:43 |
/Byli atakowani, ostrzeliwani, |
| 00:40:47 |
/W Montgomery, w Alabamie, Jim Zwerg |
| 00:40:51 |
/wiedząc, że czeka na nich motłoch. |
| 00:40:53 |
/Był pobity niemal na śmierć, |
| 00:40:56 |
/Dla mnie to niewiarygodna odwaga. |
| 00:41:00 |
/Bałem się samego przebywania w klasie, |
| 00:41:04 |
/bo w szkole zawsze byłem "tym głupim", |
| 00:41:08 |
/Ale nigdy więcej. |
| 00:41:09 |
/I muszę mieć w sobie jakąś odwagę, |
| 00:41:11 |
/bo mogłem skłamać, żeby stąd uciec, |
| 00:41:16 |
/Zostałem. |
| 00:41:17 |
Hej, wróciłam. |
| 00:41:19 |
Przepraszam za spóźnienie, odwoziłam dzieciaki. |
| 00:41:25 |
Nigdy nie uwierzysz, co się stało. |
| 00:41:28 |
Jestem wykończona. |
| 00:41:31 |
Jednak to takie miłe. |
| 00:41:34 |
Wspaniale się razem bawimy. |
| 00:41:57 |
Z kolejnym kieliszkiem |
| 00:42:01 |
Spakowałeś torby i myślisz, |
| 00:42:07 |
Dlaczego to robisz? |
| 00:42:09 |
Bo nie poświęcam ci |
| 00:42:12 |
Nie, nie o to chodzi. |
| 00:42:17 |
Po prostu czuję, że żyję życiem, |
| 00:42:23 |
Erin, to... |
| 00:42:26 |
zbyt trudne. |
| 00:42:28 |
Twoje życie jest zbyt trudne? |
| 00:42:31 |
Uważam, że to, co robisz, |
| 00:42:34 |
I jest dobre. |
| 00:42:38 |
Naprawdę. |
| 00:42:42 |
Chcę tylko żyć moim życiem |
| 00:42:45 |
- Nie staram się, żeby ci było źle. |
| 00:42:48 |
Nie planowałam brać |
| 00:42:51 |
- Więc kto cię o to prosił? |
| 00:42:53 |
Nawet nie są twoje. |
| 00:42:55 |
Dlaczego musieli mnie prosić? |
| 00:43:03 |
W końcu odkryłam, co powinnam robić, |
| 00:43:08 |
Kiedy pomagam im |
| 00:43:13 |
wszystko w moim życiu |
| 00:43:19 |
Jak często to się zdarza? |
| 00:43:25 |
- Więc po co mnie potrzebujesz? |
| 00:43:29 |
Dlaczego nie możesz stać przy mnie, |
| 00:43:34 |
Bo nie mogę być twoją żoną. |
| 00:43:43 |
Żałuję, że nie zabrzmiało to łagodniej. |
| 00:43:48 |
Erin... |
| 00:43:51 |
Gdybyś musiała wybierać |
| 00:43:55 |
a klasą, |
| 00:43:58 |
kogo byś wybrała? |
| 00:44:02 |
Gdybyś mnie kochał, |
| 00:44:06 |
Erin, spójrz na mnie. |
| 00:44:11 |
To wszystko co we mnie siedziało. |
| 00:44:14 |
Tylko tyle. Nie jestem jednym z tych dzieci. |
| 00:44:20 |
Widzisz, też nie chcesz tutaj być. |
| 00:44:21 |
Bo gdybyś chciała, |
| 00:44:26 |
To nieprawda. Chcę tu być. |
| 00:44:32 |
Kochasz wyobrażenie o mnie. |
| 00:44:39 |
Ale to wspaniałe wyobrażenie. |
| 00:44:45 |
Wiem. |
| 00:45:15 |
Tato? |
| 00:45:19 |
Chciałam zadzwonić do kogoś innego |
| 00:45:23 |
i automatycznie wybrałam ciebie. |
| 00:45:25 |
Zadzwonię jutro, dobrze? |
| 00:45:27 |
Muszę zadzwonić. |
| 00:45:44 |
/Pani G kazała przeczytać |
| 00:45:46 |
/Opowiada o tym, jak jeden przysięgły |
| 00:45:50 |
/Dało mi to nadzieję. |
| 00:45:52 |
/Dziś o 14:00 wydawano werdykt |
| 00:45:56 |
/Nie miał żadnej prawniczej drużyny marzeń, |
| 00:45:58 |
/który pewnie myślał, |
| 00:46:01 |
/I nagle do mnie dotarło, |
| 00:46:04 |
/Mój brat dostał 15 lat. |
| 00:46:07 |
/Temida nie chce wpakować |
| 00:46:10 |
/Chce jedynie, żeby ktoś |
| 00:46:18 |
Masz teraz czas? |
| 00:46:27 |
Wie ktoś, gdzie jest Andre? |
| 00:46:28 |
Nie widziałem go w autobusie. |
| 00:46:30 |
Ja też z nim nie gadałem. |
| 00:46:34 |
ROK DRUGI |
| 00:46:40 |
Pani G? |
| 00:46:42 |
W następnym roku |
| 00:46:44 |
Nie wiem. |
| 00:46:49 |
Co ma pani na myśli? |
| 00:46:51 |
Ja uczę pierwsze i drugie klasy. |
| 00:46:54 |
To znaczy, |
| 00:46:59 |
Cóż... |
| 00:47:03 |
Nie uczę trzecich klas. |
| 00:47:10 |
Nie chce nas pani uczyć |
| 00:47:12 |
Chcę, ale nie mogę. |
| 00:47:15 |
- Dlaczego? |
| 00:47:17 |
Takie są przepisy. |
| 00:47:22 |
Pani G nie ma |
| 00:47:25 |
A kogo to obchodzi? |
| 00:47:26 |
Cholera, nie mogą tego zrobić. |
| 00:47:31 |
Pani G, to nasze miejsce. |
| 00:47:34 |
Wszyscy się lubią. |
| 00:47:37 |
To jedyne miejsce, |
| 00:47:41 |
Nie ma innego |
| 00:47:43 |
To prawda. |
| 00:47:45 |
Nie mogę uczyć młodszych i starszych. |
| 00:47:48 |
Nie może pani? |
| 00:47:51 |
Pani G, możemy z tym walczyć |
| 00:47:55 |
Tak, będziemy jeździć autobusem. |
| 00:47:56 |
Ale tym razem, |
| 00:47:59 |
dokopiemy ludziom z ministerstwa. |
| 00:48:01 |
Marcus. |
| 00:48:02 |
Albo możemy pójść do gazet. |
| 00:48:06 |
Albo możemy wymalować |
| 00:48:08 |
słowo "dupki" w różnych kolorach. |
| 00:48:12 |
To jest coś. |
| 00:48:19 |
Co? |
| 00:48:20 |
To moje książki, nie Scotta. |
| 00:48:24 |
Skarbie, zrób sobie przerwę. |
| 00:48:29 |
Usiądź. |
| 00:48:34 |
Nie mogę uwierzyć, że się rozwodzę. |
| 00:48:38 |
Nigdy nie myślałam, |
| 00:48:44 |
Co ja teraz zrobię? |
| 00:48:47 |
W przyszłym roku |
| 00:48:50 |
Myślisz, że powinnaś z nimi zostać? |
| 00:48:53 |
Czy lepiej będzie, jak ruszą dalej? |
| 00:48:56 |
Nie wiem. |
| 00:49:01 |
Jak powiedziałeś, to tylko praca. |
| 00:49:04 |
No tak. |
| 00:49:07 |
Ale czy praca jest skończona? |
| 00:49:11 |
Posłuchaj mnie. |
| 00:49:13 |
To co zrobiłaś z tymi dziećmi... |
| 00:49:18 |
Nie umiem wyrazić tego słowami. |
| 00:49:22 |
Ale jedno jest pewne, |
| 00:49:29 |
Wyjątkową. |
| 00:49:31 |
Zostałaś obdarzona |
| 00:49:37 |
Zazdroszczę ci tego. |
| 00:49:42 |
Podziwiam cię. |
| 00:49:46 |
Ilu ojców mogło powiedzieć to |
| 00:49:50 |
i naprawdę tak myśleć? |
| 00:49:56 |
/Jej sugestie są naruszeniem |
| 00:49:59 |
Nie może uczyć swoich uczniów |
| 00:50:02 |
Jest tu dopiero od dwóch lat. |
| 00:50:04 |
Mamy nauczycieli |
| 00:50:07 |
którzy pracują i angażują się |
| 00:50:09 |
dla osiągnięcia wyższej pozycji. |
| 00:50:11 |
Nie wspominając ich doświadczenia |
| 00:50:15 |
Jesteśmy zobowiązani |
| 00:50:18 |
Nie chcę zmieniać |
| 00:50:21 |
Chcę tylko zostać z moimi dziećmi |
| 00:50:23 |
Nie może. |
| 00:50:25 |
Ministerstwo Edukacji |
| 00:50:27 |
Awanse nauczycieli zostaną zakłócone, |
| 00:50:29 |
plany emerytalne |
| 00:50:32 |
nieposzanowanie nauczycieli, |
| 00:50:35 |
i skupiali się na klasie, |
| 00:50:38 |
a nie na relacjach z ludźmi |
| 00:50:41 |
Nie prosiłam o te artykuły. |
| 00:50:43 |
Właśnie się rozwodzi. |
| 00:50:44 |
Zostawali do późna w klasie, |
| 00:50:47 |
Zatrzymajmy się na chwilę. |
| 00:50:51 |
Miałem nadzieję, |
| 00:50:54 |
i może dojdziemy do porozumienia. |
| 00:50:55 |
- Nie ma mowy o porozumieniu. |
| 00:50:59 |
Carl, posłuchaj. |
| 00:51:01 |
Odkładając na bok |
| 00:51:04 |
nawet dochodząc do porozumienia |
| 00:51:06 |
i pozwalając jej uczyć, |
| 00:51:10 |
w programie nauczania, |
| 00:51:13 |
Chyba że Brian wymieni się |
| 00:51:17 |
Nie. |
| 00:51:19 |
Więc nic nie mogę zrobić. |
| 00:51:25 |
To koniec? |
| 00:51:28 |
Niech pani wierzy lub nie, |
| 00:51:29 |
są inni zdolni nauczyciele |
| 00:51:32 |
Jeśli zrobiła pani postępy, |
| 00:51:34 |
pani uczniowie powinni być |
| 00:51:36 |
Mogą nawet nauczyć się czegoś |
| 00:51:39 |
Nie możecie ich uczyć. |
| 00:51:42 |
A co to ma do nauczania? |
| 00:51:44 |
Jestem nauczycielem od ponad 30 lat. |
| 00:51:47 |
Mam uczniów, |
| 00:51:49 |
Wiem, jak to jest |
| 00:51:51 |
Nie ma pani pojęcia, |
| 00:51:54 |
walcząc o bycie lepszym pedagogiem. |
| 00:51:56 |
I co? Nagle nie jestem w stanie |
| 00:52:00 |
Jeśli przejdą do naszej klasy |
| 00:52:02 |
będzie to wina ich nieprzygotowania! |
| 00:52:05 |
Ponieważ pani zawiodła, nie oni! |
| 00:52:26 |
Andre? |
| 00:52:42 |
Słyszałam o skazaniu twojego brata. |
| 00:52:44 |
Dlatego opuszczałeś zajęcia? |
| 00:52:47 |
Musiałem coś zrobić. |
| 00:52:52 |
A co do tego. |
| 00:52:54 |
Formularz do samodzielnego |
| 00:52:57 |
Wystawiłeś sobie jedynkę. |
| 00:53:00 |
- Czuję, że na tyle zasługuję. |
| 00:53:05 |
Wiesz, co to jest? |
| 00:53:07 |
To słowa "pierdolcie się" do mnie |
| 00:53:11 |
Nie chcę żadnych wymówek. |
| 00:53:14 |
Wszyscy walczymy przeciwko czemuś. |
| 00:53:17 |
Więc lepiej się zdecyduj, |
| 00:53:21 |
spojrzeć mi w oczy i powiedzieć, |
| 00:53:24 |
nie pozwolę ci oblać, |
| 00:53:25 |
nawet jeśli będzie to oznaczać |
| 00:53:28 |
dopóki nie skończysz pracy. |
| 00:53:29 |
Widzę, kim jesteś. |
| 00:53:32 |
Rozumiesz mnie? |
| 00:53:35 |
Rozumiem cię. |
| 00:53:39 |
I nie oblejesz. |
| 00:53:44 |
Masz chwilę. |
| 00:53:50 |
Chcę nowy formularz. |
| 00:53:57 |
Jedynka. |
| 00:54:05 |
Chcę, abyście wiedzieli, że wraz |
| 00:54:12 |
Ale zdecydowano, że w przyszłym roku |
| 00:54:15 |
Co? |
| 00:54:17 |
Zaczekajcie. |
| 00:54:20 |
Chwila, ludzie. |
| 00:54:23 |
Nie, to nie uleci, mamuśka! |
| 00:54:27 |
Po pierwsze, nie jestem tutaj |
| 00:54:31 |
To nie oznacza matki. |
| 00:54:34 |
To oznaka szacunku dla ciebie. |
| 00:54:51 |
Posłuchajcie mnie. |
| 00:54:52 |
Wszyscy. |
| 00:54:54 |
Nie wykorzystujcie mnie |
| 00:55:01 |
Doszliście do przedostatniego roku. |
| 00:55:05 |
Pomyślcie, jak to zrobiliście. |
| 00:55:09 |
Każdy w tej sali ma szansę |
| 00:55:14 |
Niektórzy zrobią to |
| 00:55:16 |
Pierwsi z możliwością |
| 00:55:20 |
Niektórzy mogą |
| 00:55:25 |
Ale wszyscy będziecie mieć szansę. |
| 00:55:28 |
I to wasza zasługa. |
| 00:55:38 |
A teraz mam... |
| 00:55:44 |
w głowie ostatni projekt. |
| 00:55:45 |
- Pani G. |
| 00:55:49 |
/Pani G chce, abyśmy zebrali nasze |
| 00:55:55 |
/Załatwiła biznesmena, Johna Tu, |
| 00:55:57 |
/który ofiarował 35 komputerów, |
| 00:56:05 |
/Powiedziała, że mamy coś |
| 00:56:09 |
/Nie byliśmy już dziećmi w klasie. |
| 00:56:11 |
/Byliśmy pisarzami. |
| 00:56:15 |
/I nawet, jeśli nikt inny |
| 00:56:17 |
/książka ta pozostanie śladem |
| 00:56:22 |
/po tym, co się zdarzyło, |
| 00:56:25 |
/Nawet jeśli działo się tylko dla nas. |
| 00:56:31 |
/Pani G nie obiecała żadnej publikacji, |
| 00:56:34 |
/ale sami mogliśmy |
| 00:56:37 |
/Zapytała, czy może wymyślić tytuł, |
| 00:56:40 |
/coś co wyrazi nas samych. |
| 00:56:51 |
/Dziennik Pisarzy Wolności |
| 00:57:00 |
Właśnie odebrałam telefon |
| 00:57:02 |
z Ministerstwa Edukacji. |
| 00:57:03 |
Odbędzie się spotkanie |
| 00:57:05 |
- Wiesz coś o tym? |
| 00:57:16 |
Ci uczniowie, ta klasa, |
| 00:57:23 |
Dla kogo? |
| 00:57:25 |
Dla siebie. |
| 00:57:27 |
Sala 203 jest dla nich rodzajem domu. |
| 00:57:31 |
Swoją całą nadzieję |
| 00:57:35 |
Kiedy tylko wyjdą z sali, |
| 00:57:36 |
proszę uwierzyć, |
| 00:57:39 |
Ich poziom czytania |
| 00:57:43 |
Na papierze. |
| 00:57:47 |
Co z nowymi uczniami |
| 00:57:48 |
Może powtarzać to co roku? |
| 00:57:50 |
Jej metody są niepraktyczne, |
| 00:57:52 |
niemożliwe do regularnego stosowania. |
| 00:57:55 |
Co jeśli każdy nauczyciel |
| 00:57:58 |
Mamy miliony dzieci, |
| 00:57:59 |
które musimy przeprowadzić |
| 00:58:01 |
i musimy tak to realizować, |
| 00:58:03 |
by jak najwięcej uczniów |
| 00:58:06 |
nie tylko wyjątkowe przypadki. |
| 00:58:09 |
Naprawdę myśli pani, że może |
| 00:58:13 |
dla każdego ucznia? |
| 00:58:20 |
Nie wiem. |
| 00:58:28 |
Dziękuję. |
| 00:58:40 |
/Dziennik Pisarzy Wolności |
| 00:58:50 |
Hej, idzie pani G! |
| 00:59:02 |
Co się stało? |
| 00:59:04 |
Więc? |
| 00:59:13 |
Nie. |
| 00:59:16 |
- Co? |
| 00:59:22 |
Będziemy razem do samego końca. |
| 00:59:27 |
Tak! |
| 00:59:34 |
/Wielu z "Pisarzy Wolności" |
| 00:59:37 |
/absolwentami szkoły średniej |
| 00:59:44 |
/Podążając za niektórymi uczniami |
| 00:59:47 |
/i podjęła pracę na |
| 00:59:52 |
/"Dziennik Pisarzy Wolności" |
| 00:59:56 |
/Erin Gruwell i Pisarze Wolności |
| 01:00:00 |
/aby odtworzyć sukces sali 203 |
| 01:00:08 |
/Erin Gruwell i Pisarze Wolności |
