Grudge 2 The
|
00:00:35 |
Gdy ktoś ginie przez niekontrolowany |
00:00:42 |
Klątwa osiada się w miejscu ŚMIERCI. |
00:00:49 |
Ci, którzy się na nią natkną, |
00:01:15 |
Bo się przypalą. |
00:01:25 |
Dzisiaj znowu pójdziesz |
00:01:29 |
Znowu wyłączysz komórkę? |
00:01:37 |
Za to nie potrafisz zrobić mi |
00:02:13 |
Tekst: djdzon |
00:02:33 |
KLĄTWA 2 |
00:02:39 |
WYSTĘPUJĄ |
00:04:22 |
MIĘDZYNARODOWE LICEUM |
00:04:24 |
Vanessa, Miyuki, czekajcie! |
00:04:29 |
- Sorki, upuściłam komórkę. |
00:04:36 |
MUZYKA |
00:04:38 |
- Zawsze jadasz sama? |
00:04:42 |
Jest w Tokio dopiero |
00:04:47 |
Właściwie, to jestem |
00:04:51 |
ZDJĘCIA |
00:04:56 |
Nic dziwnego, że tak nosisz mundurek. |
00:05:00 |
Czyli jak? |
00:05:08 |
Podwiń to. Będziesz wyglądała cool. |
00:05:15 |
Nie tak. |
00:05:17 |
Tutaj. |
00:05:21 |
Wyżej. |
00:05:27 |
Tak lepiej. Widać większą część nóg. |
00:05:30 |
- Są całkiem niezłe. |
00:05:40 |
- Powinnaś jadać z nami. |
00:05:45 |
Sprawdzimy stan konta i zaraz wracamy. |
00:05:50 |
A dokąd idziemy? |
00:06:05 |
SCENARIUSZ |
00:06:11 |
REŻYSERIA |
00:06:17 |
Co to za rudera? |
00:06:22 |
Chodź, Allison. |
00:06:28 |
To tutaj. |
00:06:33 |
Czujesz? |
00:06:36 |
O co ci chodzi? |
00:06:38 |
Podobno to jeden z najbardziej |
00:06:43 |
w całej Japonii. |
00:06:46 |
Tak, przeklęty zostanie każdy, |
00:07:04 |
Chodź. |
00:07:10 |
Śmiało. |
00:07:51 |
Tutaj dziewczyna z Międzynarodowego |
00:07:56 |
Dwa lata temu. |
00:07:58 |
Serio? |
00:08:01 |
Serio. |
00:08:03 |
To ona wznieciła pożar, |
00:08:10 |
Może przyszli tu, żeby... |
00:08:13 |
- No wiesz. |
00:08:17 |
skoro jesteście tacy brawurowi. |
00:08:21 |
Chodźmy na górę. |
00:09:16 |
To tam. |
00:09:19 |
Droga na strych. |
00:09:22 |
Ona tam mieszka. |
00:09:26 |
Kto? |
00:09:29 |
O czym ty mówisz? |
00:09:33 |
Kayako. |
00:09:35 |
- Kobieta, którą tu zabito. |
00:09:40 |
Zgadza się. |
00:09:43 |
On ją zabił. |
00:09:46 |
Złamał jej kark |
00:09:48 |
i utopił w wannie. |
00:09:51 |
Był tak chory, |
00:09:56 |
- Zanim się powiesił. |
00:10:02 |
owinął zwłoki swojej żony |
00:10:11 |
i upchnął na strychu. |
00:10:20 |
Nic z tego! |
00:10:22 |
- Nie wejdę na górę. |
00:10:26 |
Wystarczy wejść. |
00:10:29 |
Jeśli zamkniesz oczy |
00:10:32 |
i policzysz do dziesięciu, |
00:10:34 |
gdy otworzysz oczy, ujrzysz ją. |
00:10:39 |
Inne dziewczyny |
00:10:43 |
Na razie zrobiłyśmy to |
00:11:11 |
- 1... 2... 3... |
00:11:35 |
Musisz zamknąć oczy |
00:11:41 |
1... |
00:11:42 |
2... |
00:11:44 |
3... |
00:11:46 |
4... |
00:11:48 |
- Otwierajcie! |
00:11:51 |
- Otwórzcie, błagam! |
00:11:54 |
To nie jest śmieszne! |
00:11:57 |
No dobrze, tchórzofretko. |
00:12:02 |
- Wyłaź. |
00:12:04 |
Błagam! |
00:12:06 |
Dziewczyny, wypuśćcie mnie! |
00:12:08 |
Otwórzcie, proszę! |
00:12:14 |
Nie mogę ich otworzyć. |
00:12:21 |
Strasznie śmieszne, Allison. |
00:12:24 |
Nie trzymamy drzwi. |
00:13:30 |
PASADENA, STAN KALIFORNIA |
00:14:18 |
Cześć, mamo. |
00:14:20 |
Jak się czujesz? |
00:14:23 |
Co tak długo? |
00:14:35 |
O co chodzi? |
00:14:41 |
Twoja siostra leży w szpitalu. |
00:14:44 |
Co takiego? |
00:14:56 |
- Zdarzył się wypadek. |
00:15:02 |
- Czy ona... |
00:15:05 |
- Jest podejrzana o podpalenie. |
00:15:09 |
Doug nie żyje. |
00:15:14 |
Nie. |
00:15:23 |
Zamówiłam bilet lotniczy. |
00:15:25 |
- Na jutro wczesnym rankiem. |
00:15:29 |
- Nie możesz latać, jesteś zbyt chora. |
00:15:43 |
Nie... Nie mogę... |
00:15:47 |
Właśnie tym różnisz się od Karen. |
00:15:53 |
Ona nie boi się wyzwań. |
00:15:57 |
Nie obchodzą mnie wasze niesnaski. |
00:16:03 |
Wierz mi... chciałaby znaleźć |
00:16:07 |
Sprowadź ją z powrotem. |
00:16:56 |
Mówi pani po angielsku? |
00:16:59 |
Szukam swojej siostry, Karen Davis. |
00:17:29 |
Leży tu. Zaprowadzą cię do niej. |
00:17:32 |
Dziękuję. |
00:17:58 |
Karen? |
00:18:02 |
Karen. |
00:18:26 |
- Jesteś tu. |
00:18:29 |
- Naprawdę jesteś. |
00:18:34 |
Dzięki Bogu. |
00:18:42 |
- Co zrobiłaś? |
00:18:45 |
- Wyciągnij mnie stąd natychmiast. |
00:18:49 |
Powiedz, co się stało. |
00:18:54 |
- Aubrey, musisz mnie stąd wyciągnąć. |
00:18:58 |
Tylko ja mogę ją powstrzymać. |
00:19:00 |
- Kogo? |
00:19:03 |
Muszę! |
00:19:07 |
Proszę, jesteś moją jedyną nadzieją! |
00:19:13 |
Przykro mi, Karen. |
00:19:15 |
Wybacz... |
00:19:17 |
Nie. |
00:19:30 |
Aubrey... |
00:19:33 |
nie wchodź do tego domu. |
00:19:43 |
W porządku z nią? |
00:19:47 |
Nie bardzo. |
00:19:50 |
Pilnie muszę z nią porozmawiać. |
00:19:54 |
Jesteś jej znajomym? |
00:19:58 |
Nie. |
00:20:00 |
Nie znam jej. |
00:20:03 |
Jestem dziennikarzem. |
00:20:08 |
Nie byłaby w stanie teraz rozmawiać. |
00:20:12 |
Lekarze mówili, że podadzą jej |
00:20:15 |
Dopiero jutro będzie można |
00:23:32 |
Przepraszam. |
00:23:35 |
Chciałbym porozmawiać o... |
00:23:40 |
Zaczekaj. Chcę porozmawiać |
00:24:15 |
CHICAGO, STAN ILLINOIS |
00:24:24 |
- W porządku. |
00:24:26 |
- Jeszcze jedną? |
00:24:30 |
- Może tę? |
00:24:32 |
- Ale dałabym radę. |
00:24:37 |
- To tutaj. |
00:24:42 |
- Denerwuję się. |
00:24:48 |
Chodź, Jake! |
00:24:52 |
Witaj w nowym domu. |
00:24:57 |
Wszystko. Mogłabyś zanieść |
00:25:01 |
Sally pomoże. Zaprosiłam ją na pizzę. |
00:25:04 |
Na pizzę. |
00:25:14 |
Cześć. |
00:25:18 |
Chodź, Jake. |
00:25:22 |
Zrób trochę miejsca w szafie. |
00:25:25 |
Powrzucaj wszystko pod łóżko, |
00:25:29 |
Trzymaj. |
00:25:31 |
To... i to... może jeszcze to... |
00:25:36 |
Możesz iść, dziękuję. |
00:25:44 |
- Wszystko gra? |
00:25:47 |
- ale u niego chyba nie. |
00:25:55 |
Trish, to jest Sally. |
00:25:58 |
- Dzięki za pomoc. |
00:26:01 |
Mam nadzieję, że jesteście głodne, |
00:26:04 |
Niech przyślą Billy'ego. |
00:26:08 |
- Miło było poznać. |
00:26:13 |
Cieszę się, że już tu mieszkasz. |
00:26:16 |
Dzięki. |
00:26:23 |
Będę mogła łatwiej |
00:26:45 |
Jake. |
00:26:49 |
Nie umiesz pukać? |
00:26:53 |
Wybacz. |
00:26:59 |
Przykro mi z powodu szafy. |
00:27:08 |
Pewnie jest ci ciężko, Jake. |
00:27:11 |
To poważna zmiana. |
00:27:15 |
Wiedz, że... |
00:27:18 |
gdybyś chciał o czymś porozmawiać, |
00:27:22 |
będzie mi bardzo miło. |
00:27:24 |
Nie będę ci mówił "mamo." |
00:27:29 |
To dobrze, bo wcale tego nie chcę. |
00:27:32 |
Wystarczy "Trish." Zgoda? |
00:27:37 |
Zgoda. |
00:28:29 |
Trzymam cię. |
00:28:32 |
Uwaga. |
00:28:36 |
Właśnie tak. Dobrze. |
00:28:40 |
Dobry wieczór, panie Fleming. |
00:29:04 |
Widzicie, jak kształt tych znaków |
00:29:09 |
To jest "ki." |
00:29:16 |
Po angielsku znaczy "drzewo." |
00:29:18 |
Po dodaniu kolejnego drzewa, |
00:29:23 |
Po angielsku - "lasek." |
00:29:26 |
Wraz z kolejnym drzewem, |
00:29:32 |
Czy ktoś wie, jak to się czyta? |
00:29:47 |
Przepraszam. |
00:30:03 |
A to co wam przypomina? |
00:30:06 |
Dam podpowiedź. |
00:30:16 |
Choć piszę jak kura pazurem, |
00:30:22 |
Ale chyba widzicie tu bramę. |
00:30:27 |
Jest zbudowana z dwóch wejść. |
00:30:32 |
Ciekawe jest to... |
00:30:43 |
Hej, Allison. |
00:30:45 |
Dobrze się czujesz, złotko, |
00:30:50 |
Ponoć byłaś rano |
00:30:54 |
Biedactwo. |
00:33:25 |
- Wybacz. |
00:33:28 |
Wiem. |
00:33:30 |
Musiałem zamknąć drzwi. |
00:33:33 |
Chodźmy. |
00:33:53 |
Wybierzcie, który chcecie. |
00:34:00 |
Niech będzie ten. |
00:34:24 |
- Podoba mi się. |
00:34:33 |
Rozgość się, zaraz wracam. |
00:35:57 |
Przestań, Michael! |
00:36:00 |
To łaskocze! |
00:36:38 |
Miyuki. |
00:38:32 |
Karen? |
00:38:38 |
Karen? |
00:39:05 |
Zacznijmy od pierwszego incydentu |
00:39:10 |
- Twoi współpracownicy byli głównymi |
00:39:15 |
Rozumiem, że ci współpracownicy |
00:39:25 |
Tak jest. |
00:39:27 |
Matka i dziecko zginęli w tym domu. |
00:39:30 |
Mąż ich zabił. Mam pytania odnośnie... |
00:39:32 |
Wszystko odbyło się tak, |
00:39:37 |
Rozumiem. |
00:39:42 |
Niedawno zmarła w tym domu |
00:39:45 |
Również w podejrzanych okolicznościach. |
00:39:49 |
Nie wdawałem się tu w szczegóły. |
00:39:54 |
Więc, dwie rodziny zmarły |
00:40:04 |
Więc, dwie rodziny zmarły |
00:40:19 |
Nie wdawałem się tu w szczegóły. |
00:40:25 |
Więc, dwie rodziny zmarły |
00:41:32 |
Policja mówiła, że to ty |
00:41:41 |
Przykro mi z jej powodu. |
00:41:50 |
Wiem, czemu to zrobiła. |
00:42:01 |
- Proszę. |
00:42:04 |
Karen znalazła te informacje |
00:42:09 |
Straszne rzeczy działy się w tym domu. |
00:42:14 |
Zbieram materiały na artykuł odkąd |
00:42:18 |
Karen nigdy by tak nie zrobiła. |
00:42:27 |
Odkąd twoja siostra |
00:42:30 |
czuła, jakby ktoś był tam z nią. |
00:42:35 |
Jakby coś ją obserwowało |
00:42:38 |
i jej groziło. |
00:42:44 |
Skąd wiesz? |
00:42:48 |
Odkąd sam wszedłem do tego domu, |
00:42:55 |
Twoja siostra spaliła ten dom, bo... |
00:42:59 |
myślała, że w ten sposób to zakończy. |
00:43:03 |
Ogień coś zmienił. |
00:43:07 |
Chyba jest coraz gorzej. |
00:43:12 |
Dokąd idziesz? |
00:43:15 |
Myślałem, że powiesz mi coś, |
00:43:19 |
Ale nie możesz. |
00:43:22 |
I tak nie wiem, czego szukam. |
00:43:25 |
- Pozostaje mi wrócić do tego domu. |
00:43:29 |
- Nie musisz. |
00:43:32 |
Nie opuszczę miasta, dopóki nie poznam |
00:46:26 |
Och, nie. |
00:46:28 |
Wolisz kanapkę z dżemem |
00:46:33 |
Nie mogłem zasnąć. Słyszałaś? |
00:46:37 |
Dobrze, kanapkę z dżemem. |
00:46:40 |
Lacey! |
00:46:43 |
Nie słyszałaś? |
00:46:47 |
Były pewne odgłosy. |
00:46:50 |
Dochodził z mieszkania obok. |
00:46:55 |
Co słyszałeś? |
00:46:59 |
Flemingowie wracają. |
00:47:02 |
Wyglądali... dosyć dziwnie. |
00:47:07 |
Dziwnie? Jak? |
00:47:10 |
- Wczoraj... |
00:47:13 |
Czemu mnie nie obudziliście? |
00:47:17 |
Dzień dobry. |
00:47:19 |
- Załapałaś się? |
00:47:23 |
Na pewno się załapiesz. |
00:47:25 |
- Denerwujesz się? |
00:47:28 |
- Powinnaś spróbować. |
00:47:45 |
Jake! |
00:47:47 |
Jake, pospiesz się! |
00:47:57 |
Cześć, Nate. |
00:48:02 |
Poważnie? Mi tego nie mówił. |
00:48:05 |
Może zostawił wiadomość |
00:48:11 |
Mi byś o tym nie powiedział. |
00:48:16 |
Bo cię lubi. |
00:48:20 |
Nie ma się czego wstydzić. |
00:48:23 |
Profesjonalizm jest ważny, |
00:48:36 |
Z kim rozmawiasz? |
00:48:38 |
To tylko Nate. |
00:48:42 |
Dobrze się czujesz? |
00:48:50 |
Zapomniałem kluczyków. |
00:48:53 |
Sprawdzę w sypialni. |
00:00:09 |
Vanesso, usiądź. |
00:00:18 |
Allison opowiadała ciekawą historię |
00:00:22 |
O czym? |
00:00:25 |
O waszej wizycie z Miyuki Nosawą |
00:00:30 |
Przykro mi, lecz nie wiem, |
00:00:33 |
Proszę cię, Vanesso. |
00:00:35 |
Nikt nie będzie miał kłopotów. |
00:00:38 |
Muszę tylko znać dokładne |
00:00:53 |
Miyuki zaginęła. |
00:00:55 |
Właśnie dostaliśmy telefon. |
00:01:01 |
Mówiła, że będzie u swojego |
00:01:03 |
Rozmawialiśmy z nim. |
00:01:06 |
Mówił, że ona znikła. |
00:01:09 |
Już wiesz, jak ważne jest, |
00:01:15 |
Czemu mi to zrobiłaś? |
00:01:18 |
Czemu mnie tam zaprowadziłaś? |
00:01:25 |
- Sama chciałaś iść. |
00:01:29 |
Allison, czekaj! Poczekaj tu. |
00:01:40 |
DO: MIYUKI |
00:03:35 |
Miyuki! |
00:04:08 |
Miyuki? |
00:04:12 |
Miyuki, czy to ty? |
00:04:55 |
- Poczekaj tu. |
00:04:57 |
Proszę, zostań tu. |
00:06:52 |
Eason. |
00:07:19 |
Aubrey, |
00:07:22 |
wejdziesz do tego domu? |
00:07:38 |
Aubrey, co tu robisz? |
00:07:41 |
Coś mnie tu wciągnęło. |
00:07:45 |
- Miałaś zostać na zewnątrz. |
00:07:48 |
Wychodzimy, natychmiast. |
00:07:59 |
Kayako prowadziła pamiętnik |
00:08:02 |
Napisała to mając ledwie osiem lat. |
00:08:09 |
Nic z niego nie rozumiem, |
00:08:13 |
Nie jest odrażający, |
00:08:15 |
tylko smutny. |
00:08:17 |
Widocznie jej matka była Nitako. |
00:08:21 |
Co to znaczy? |
00:08:26 |
To taki nekroskop. |
00:08:29 |
Ludzie wierzą, że poprzez nich |
00:08:32 |
lecz... ja... |
00:08:36 |
Nie rozumiem tej części. |
00:08:39 |
Mam kolegę - ludoznawcę. |
00:09:23 |
Mówi, że Kayako napisała |
00:09:28 |
i że był tam ktoś jeszcze. |
00:09:57 |
Nie ma na to słowa |
00:10:03 |
najbliższe byłoby "egzorcysta." |
00:10:27 |
Co to? |
00:10:30 |
Eason. |
00:10:32 |
Eason. |
00:10:39 |
Zdaje się, że jej matka potrafiła |
00:10:45 |
z ich ciał... |
00:10:47 |
i karmiąc nimi swoją córkę. |
00:10:52 |
Co? |
00:11:19 |
Musimy do niej pójść z samego rana. |
00:11:23 |
Do kogo? |
00:11:26 |
Do matki Kayako. |
00:11:33 |
Próbowałem już wszystkiego. |
00:11:36 |
Nawet wróciłem do tego domu... |
00:11:40 |
Słuchaj. |
00:11:43 |
Ona potrafi odpędzać złe duchy. |
00:11:48 |
Może umiałaby nam pomóc. |
00:11:53 |
Już nie wiem, w co mam wierzyć. |
00:12:00 |
Nie masz wyboru. |
00:12:02 |
To nasza jedyna nadzieja. |
00:12:06 |
Dobrze. |
00:12:22 |
Robiłem rozeznanie na potrzeby artykułu. |
00:12:32 |
O tutaj. |
00:12:45 |
To mała wioska. |
00:12:53 |
Pociąg jedzie tylko do połowy. |
00:13:07 |
Gdy ostatnio widziałam Karen, |
00:13:13 |
O głupstwo. |
00:13:19 |
Zaprosiła mnie na lunch i upuściła |
00:13:26 |
ja wręcz... |
00:13:38 |
Tak się wkurzyłam. |
00:13:45 |
Myślałam, że chce mnie |
00:13:50 |
Nawrzeszczałam, żeby nie próbowała |
00:14:00 |
I tak zrobiła. |
00:14:04 |
Nie gadałyśmy ze sobą |
00:14:11 |
Zawsze... |
00:14:14 |
Zawsze obwiniałam Karen |
00:14:20 |
To nie była prawda. Szczerze... |
00:14:25 |
Szczerze żałuję. |
00:14:33 |
W Hong Kongu, |
00:14:37 |
mój brat mieszkał parę przecznic |
00:14:42 |
Omijaliśmy siebie nawzajem. |
00:14:53 |
- Herbaty? |
00:17:47 |
Eason? |
00:18:00 |
Eason? |
00:18:24 |
Eason, jesteś tu? |
00:18:35 |
Eason? |
00:19:05 |
Eason? |
00:19:12 |
Eason. |
00:19:16 |
Eason! |
00:19:19 |
Eason. |
00:19:51 |
Rany, jesteś chora czy co? |
00:19:55 |
I jak? |
00:20:17 |
Sally, dobrze się czujesz? |
00:20:37 |
Jake? |
00:20:41 |
Dobrze, zaraz będę. |
00:20:45 |
Muszę iść. |
00:21:00 |
Jake? |
00:21:17 |
Jake? |
00:21:30 |
Boże! |
00:21:33 |
Jake, co tu robisz? |
00:21:36 |
Bał... Bałem się. |
00:21:40 |
Czego? |
00:21:42 |
Trish... i taty. |
00:21:51 |
Kłócili się. |
00:21:55 |
Gdzie są? |
00:21:57 |
Nie... |
00:22:00 |
Nie wiem. |
00:22:02 |
Widziałem ich przez chwilę. |
00:22:09 |
Jake... |
00:23:07 |
Panie Fleming? |
00:24:15 |
Cześć. |
00:24:57 |
- Co się stało, Jake? |
00:25:03 |
- Widziałem... - Gdzie? |
00:25:07 |
Widziałem kogoś przez okno. |
00:25:10 |
Oczy. |
00:25:12 |
- Już dobrze. Już dobrze. |
00:25:18 |
Obiecuję, że jutro pójdę tam z tobą. |
00:25:22 |
Spróbuj zasnąć. |
00:26:07 |
Psiakrew! |
00:26:57 |
Późno wczoraj wróciłaś. |
00:27:02 |
Gdzie byłaś? |
00:27:11 |
Proszę. |
00:27:24 |
Allison. |
00:27:26 |
Dobrze się czujesz? |
00:27:29 |
Może chodźmy do pielęgniarki? |
00:27:32 |
Chcę do domu. |
00:27:41 |
Weź głęboki wdech |
00:27:45 |
Ze mną możesz porozmawiać. |
00:27:53 |
To przez to ten dom. |
00:27:57 |
Coś tam było, gdy byłam w środku. |
00:28:02 |
Ja... |
00:28:09 |
Ja tylko chcę do domu. |
00:28:13 |
Allison, posłuchaj. |
00:28:16 |
Byłam z policją w tym domu. |
00:28:22 |
To zwykły, opuszczony dom. |
00:28:26 |
Pani... |
00:28:30 |
weszła do niego. |
00:28:35 |
Owszem. |
00:28:39 |
Ona przyjdzie po panią. |
00:28:43 |
Dopadła Miyuki, |
00:28:45 |
Vanessa, a teraz goni mnie. |
00:28:49 |
Allison. |
00:28:52 |
Nie wiem, o czym mówisz. |
00:28:57 |
- Słucham? |
00:32:13 |
Muszę porozmawiać z panem |
00:32:19 |
Widziałam pamiętnik. Wiem, że nie może |
00:32:26 |
Ona nie żyje. |
00:32:29 |
Pan to zrobił, dlatego taka jest. |
00:32:35 |
Moment... |
00:32:43 |
Ludzie przyszli mnie szukać. |
00:32:48 |
Pełen bólu i cierpienia... |
00:33:02 |
przyjąłem od nich złe duchy. |
00:33:07 |
Moja córka również. |
00:33:10 |
Pan ją otruł. Wtedy tym się stała. |
00:33:16 |
Ja nie stworzyłem tego zła. |
00:33:21 |
Kayako zabił jej mąż, |
00:33:27 |
Wtedy zaczęła się klątwa. |
00:33:30 |
Nie przeze mnie jest tym, |
00:33:37 |
Moja siostra próbowała spalić dom, |
00:33:40 |
- Myślała, że to zatrzyma... |
00:33:47 |
Pogarszacie całą sprawę. |
00:33:52 |
Tu chodzi o gniew. |
00:33:55 |
Chce, żebyśmy cierpieli |
00:34:03 |
- Musimy to zakończyć. |
00:34:09 |
Będzie rosło i niszczyło wszystko, |
00:34:15 |
To było ponad domem. |
00:34:19 |
Raz rozpoczęte nie ma końca. |
00:34:28 |
Sprowadziłaś tu to. |
00:36:29 |
- Wszystko gra? |
00:36:34 |
- Co? |
00:36:39 |
Przez to coś, wszystko inne |
00:36:48 |
Chodź, Jake. |
00:37:04 |
Tato? |
00:37:07 |
Trish? |
00:37:22 |
Tato? |
00:37:45 |
Poczekaj tu. |
00:37:48 |
Tato? |
00:37:50 |
Trish? |
00:38:12 |
Cześć, mamo. To ja. |
00:38:15 |
Czekałam na ciebie. |
00:38:18 |
Gdzieś ty była? |
00:38:21 |
Co z Karen? |
00:38:28 |
Odeszła. |
00:38:32 |
- Przykro mi. |
00:38:42 |
Wiem, jak bardzo ją kochałaś. |
00:38:46 |
- Wiem, że była dla ciebie wszystkim. |
00:38:55 |
Niczego sama nie potrafisz zrobić. |
00:39:01 |
Bardzo cię kocham... |
00:39:05 |
ale nie możesz tak do mnie mówić. |
00:39:12 |
- To się musi skończyć. |
00:39:19 |
- Aubrey! |
00:40:02 |
Moja siostra nie żyje. |
00:40:07 |
Zabiłaś ją. |
00:40:12 |
Tak jak innych... |
00:40:19 |
Dlaczego nie poprzestaniesz? |
00:40:24 |
Czego chcesz?! |
00:40:31 |
Doug. |
00:40:39 |
Karen? |
00:40:43 |
Karen? |
00:40:47 |
Karen, nie! |
00:42:00 |
Lacey! |
00:42:04 |
Lacey? |
00:42:15 |
Lacey! Lacey! |
00:42:18 |
Nie! Nie, nie. |
00:42:20 |
Lacey! O nie. |
00:42:24 |
Jake. |
00:42:40 |
Jake. |
00:42:43 |
Pora na kąpiel. |
00:43:42 |
Karen? |
00:46:18 |
Podobno to jeden z najbardziej |
00:46:24 |
w całej Japonii. |
00:46:27 |
Tak, przeklęty zostanie każdy, |
00:46:49 |
Inne dziewczyny |
00:46:52 |
Na razie zrobiłyśmy to |
00:47:18 |
Pomóż! |
00:47:21 |
Błagam, musisz mi pomóc. |
00:47:34 |
Zabili ją. |
00:47:36 |
Złamali jej kark. |
00:47:39 |
Jeśli zamkniesz oczy |
00:47:44 |
gdy otworzysz oczy, ujrzysz ją. |
00:47:55 |
To wszystko twoja wina! |
00:48:01 |
- Kogo tu sprowadziłaś? |
00:48:06 |
Szli za mną. |