|
Hamlet Franco Zeffirelli
|
| 00:02:17 |
ΕΛΣΙΝΟΡΗ ΤΗΣ ΔΑΝΙΑΣ |
| 00:03:25 |
’μλετ, σαν πατέρα να μ' έχεις, |
| 00:03:30 |
ότι είσαι εσύ |
| 00:03:34 |
και ότι η στοργή η ευγενική |
| 00:03:41 |
σε τίποτα δεν είναι κατώτερη |
| 00:04:52 |
Αν και νωπή η μνήμη από το χαμό |
| 00:04:57 |
και αρμόζον θα 'ταν |
| 00:05:01 |
εμείς και |
| 00:05:07 |
ωστόσο, η λογική |
| 00:05:12 |
και τον θυμόμαστε |
| 00:05:16 |
χωρίς κι εμείς τον |
| 00:05:21 |
Γι' αυτό, την πρώην αδελφή |
| 00:05:27 |
την πήραμε σύζυγο, |
| 00:05:34 |
με όψη γελαστή, |
| 00:05:39 |
με ευφροσύνη στο πένθος |
| 00:06:00 |
Λαέρτη, μια χάρη μας ζήτησες. |
| 00:06:06 |
Σεβαστέ μου βασιλιά, |
| 00:06:09 |
και την άδειά σου ζητώ, |
| 00:06:13 |
Πήρες άδεια από τον πατέρα σου; |
| 00:06:16 |
Με πίεσε πολύ, άδεια να του |
| 00:06:21 |
που πια στο τέλος, είπα |
| 00:06:29 |
Λαέρτη, ώρα σου καλή! Γλέντα |
| 00:07:01 |
’μλετ! |
| 00:07:10 |
Και τώρα, εσύ, ’μλετ, |
| 00:07:15 |
Πιο πολύ κι από συγγενής, |
| 00:07:22 |
Γιατί είναι ακόμα |
| 00:07:25 |
Κάθε άλλο, βασιλιά μου, |
| 00:07:30 |
Τιμή σου, τον πατέρα σου |
| 00:07:35 |
Ο πατέρας σου, όμως, έχασε πατέρα |
| 00:07:43 |
Να εμμένει κανείς αλύγιστα στο |
| 00:07:50 |
’νανδρη θλίψη δείχνει και |
| 00:07:56 |
Στης Βιτεμβέργης τη Σχολή θες |
| 00:08:01 |
Μείνε εδώ, πρώτος μας αυλικός, |
| 00:08:18 |
Καλέ μου ’μλετ... |
| 00:08:21 |
Τη μελαγχολία διώξε και |
| 00:08:31 |
Μην αναζητάς με βλέμμα χαμηλω- |
| 00:08:37 |
Ό, τι ζει, πεθαίνει... |
| 00:08:42 |
κι από την εφήμερη |
| 00:08:49 |
Ναι, είναι φαινόμενο κοινό. |
| 00:08:54 |
Τότε, γιατί φαίνεται |
| 00:08:59 |
Δε "φαίνεται", είναι. |
| 00:09:02 |
Εγώ το "φαίνεται" δεν ξέρω. |
| 00:09:06 |
Μαύρα ρούχα και τύποι του |
| 00:09:13 |
Αυτά "φαίνονται", αφού είναι κά- |
| 00:09:19 |
Μα ό, τι νιώθω |
| 00:09:23 |
κι αυτά, του πόνου |
| 00:09:27 |
’μλετ, μην αφήνεις την |
| 00:09:36 |
Σε παρακαλώ, μείνε μαζί μας. |
| 00:09:43 |
Θα κάνω ό, τι μπορώ, |
| 00:09:53 |
Η ευγενής κι αβίαστη του ’μλετ |
| 00:10:22 |
Ας ήταν, η τόσο στέρεη |
| 00:10:28 |
να σκόρπιζε, |
| 00:10:34 |
Ή να μην καταδίκαζε ο Θεός |
| 00:10:41 |
Ω, Θεέ μου... |
| 00:10:45 |
Πόσο βαριά, |
| 00:10:50 |
μου φαίνονται όλα |
| 00:10:56 |
Τι αηδία! Χ ορταριασμένος |
| 00:11:05 |
Τσουκνίδες γέμισε κι αγκάθια |
| 00:11:12 |
Τέτοιο κατάντημα! |
| 00:11:17 |
Όχι τόσο... |
| 00:11:21 |
Βασιλιάς εξαίρετος! Σαν τον |
| 00:11:29 |
Τόσο πολύ τη μάνα μου αγαπούσε, |
| 00:11:36 |
Μα γιατί πρέπει |
| 00:11:41 |
Στον άλλονε σφιγγόταν, λες και |
| 00:11:47 |
Κι όμως, μήνας δεν πέρασε, |
| 00:11:51 |
Προδοσία, γυναίκα, |
| 00:12:00 |
Τα πράγματά μου φορτώθηκαν, |
| 00:12:05 |
Έχε γεια... |
| 00:12:09 |
Αδελφή... |
| 00:12:15 |
Τον ’μλετ και τα γ λυκόλογα σαν |
| 00:12:21 |
- Τίποτε άλλο; |
| 00:12:25 |
Ίσως τώρα η αγάπη του υπάρχει, |
| 00:12:30 |
Σκλάβος είναι |
| 00:12:33 |
Δεν μπορεί, σαν άνθρωπος |
| 00:12:37 |
αφού της χώρας η ασφάλεια |
| 00:12:41 |
Σκέψου τι θα συμβεί, αν σαγη- |
| 00:12:51 |
Ακόμα εδώ βρίσκεσαι, Λαέρτη; |
| 00:12:56 |
Ούριος ο άνεμος για |
| 00:13:00 |
Να έχεις την ευχή μου. |
| 00:13:05 |
Ο χαρακτήρας σου, από τις σκέ- |
| 00:13:10 |
Τις σκέψεις σου μη φανερώνεις. |
| 00:13:14 |
Φιλικός να είσαι, |
| 00:13:20 |
Τους φίλους που δοκιμασμένοι |
| 00:13:26 |
Αν σε καβγά μπλεχτείς, |
| 00:13:30 |
Τους πάντες να ακούς, |
| 00:13:34 |
Συνήθειες να έχεις, που |
| 00:13:38 |
Μη δείχνεις σπάταλος, αφού |
| 00:13:43 |
Μη δανειστείς ή δανείσεις, αφού |
| 00:13:57 |
Και πιο σημαντικό, ειλικρινής |
| 00:14:02 |
Αυτό να σε ακολουθεί, όπως η |
| 00:14:06 |
και με κανέναν |
| 00:14:17 |
Πήγαινε, οι υπηρέτες |
| 00:14:28 |
Έχε γεια, Οφηλία, και καλά |
| 00:14:32 |
Στο μυαλό μου τα κλείδωσα |
| 00:14:53 |
Τι ήταν αυτό που |
| 00:14:57 |
Αν επιτρέπεις... |
| 00:15:00 |
Πάνω στην ώρα... |
| 00:15:03 |
’κουσα πως, συχνά, |
| 00:15:07 |
Μου 'δωσε πολλές φορές |
| 00:15:10 |
Συμπάθειας; |
| 00:15:14 |
Πώς είδες αυτή, |
| 00:15:19 |
- Δεν ξέρω τι να σκεφτώ... |
| 00:15:25 |
Στο μέλλον, να απαιτείς |
| 00:15:30 |
Με σεβασμό μου μίλησε |
| 00:15:33 |
Εσύ νομίζεις έτσι! |
| 00:15:36 |
Τα λόγια του στήριξε |
| 00:15:40 |
Ξόβεργες για πουλιά! |
| 00:15:44 |
Όταν το αίμα βράζει, η γ λώσσα |
| 00:15:48 |
Στο εξής, ούτε να μιλάς |
| 00:15:53 |
Κι αυτό σου επισημαίνω! |
| 00:16:03 |
Θα σε υπακούσω, |
| 00:16:23 |
Τα σέβη μου, πρίγκιπα! |
| 00:16:26 |
Ο Οράτιος, ή μήπως |
| 00:16:29 |
Καλώς ήρθατε... |
| 00:16:33 |
Που σε βλέπω χαίρομαι, μα τι |
| 00:16:37 |
Να αποφύγω ήθελα κάτι... |
| 00:16:40 |
Ούτε εχθρός σου δε θα το έλεγε |
| 00:16:45 |
Γιατί ήρθες στην Ελσινόρη; |
| 00:16:48 |
Ήρθα για την κηδεία |
| 00:16:51 |
Με κοροιδεύεις... Μάλλον για |
| 00:16:55 |
- Αλήθεια, κάπως βιαστικό ήταν. |
| 00:17:00 |
Της παρηγόριας τα ψητά, στου |
| 00:17:08 |
Καλύτερα να πέθαινα, παρά |
| 00:17:14 |
Τον πατέρα μου... Σαν να |
| 00:17:19 |
Τον είχα δει κάποτε. |
| 00:17:23 |
’ντρας ήταν, μ' όλη τη σημασία |
| 00:17:31 |
’ρχοντά μου... Νομίζω |
| 00:17:37 |
Είδες ποιον; |
| 00:17:42 |
Τον βασιλιά πατέρα σου. |
| 00:17:46 |
Τον βασιλιά πατέρα μου; |
| 00:17:48 |
Την έκπληξη συγκράτησε. Αυτοί οι |
| 00:18:00 |
Εμπρός, λέγε... |
| 00:18:02 |
Δυο νύχτες στη σειρά, οι δύο |
| 00:18:06 |
και στη νεκρική απεραντοσύνη |
| 00:18:11 |
Μια μορφή, ίδιος ο πατέρας σου, |
| 00:18:14 |
Τρεις φορές πέρασε μπροστά |
| 00:18:18 |
Μα καθηλωμένοι ήταν από φόβο |
| 00:18:22 |
Μου το είπαν και μαζί τους |
| 00:18:27 |
Εκεί, όπως μου το είχαν πει, |
| 00:18:32 |
τα λόγια τους επαληθεύτηκαν. |
| 00:18:38 |
Γνώριζα τον πατέρα σου, |
| 00:18:43 |
- Πού συνέβη αυτό; |
| 00:18:46 |
- Δεν του μιλήσατε; |
| 00:18:50 |
Αν και, προς στιγμήν, |
| 00:18:54 |
και κίνηση έκανε, |
| 00:18:58 |
Τότε όμως, το λάλημα |
| 00:19:02 |
και στο άκουσμά του, |
| 00:19:08 |
Παράξενο πολύ... |
| 00:19:10 |
Με τη ζωή μου εγγυώμαι, |
| 00:19:13 |
Ναι, μα ανησυχώ... |
| 00:19:17 |
- Ήτανε σκυθρωπός; |
| 00:19:21 |
- Σε κοίταξε καθόλου; |
| 00:19:24 |
- Μακάρι εκεί να ήμουν. |
| 00:19:29 |
Θα 'ρθω μαζί στη σκοπιά απόψε. |
| 00:19:32 |
Δεν το αποκλείω... |
| 00:19:41 |
Όπως ως τώρα ήταν μυστικό, |
| 00:19:46 |
Η επιθυμία σας, |
| 00:19:48 |
Κι εγώ σας αγαπώ, |
| 00:19:54 |
Το φάντασμα του πατέρα μου; |
| 00:20:00 |
Κάποια κατεργαριά... |
| 00:20:04 |
Ψυχή μου κάνε υπομονή. |
| 00:20:09 |
Πράξεις αισχρές, ακόμα κι όλη η |
| 00:20:55 |
Κάθε πρόποση, στα σύννεφα |
| 00:21:02 |
Έθιμο είναι αυτό, |
| 00:21:04 |
Έθιμο... που καλύτερα να μην |
| 00:21:13 |
Τα ξεφαντώματά του, δυσφήμιση |
| 00:21:20 |
Μέθυσους μας αποκαλούν |
| 00:21:49 |
Πολύ ψυχρός |
| 00:21:53 |
Τι ώρα άραγε είναι; |
| 00:21:55 |
Πλησιάζει η ώρα που το φάντασμα |
| 00:22:15 |
Συχνά συμβαίνει |
| 00:22:19 |
κάποιο στοιχείο βίαιο, |
| 00:22:23 |
τις αρετές τους παίρνει, |
| 00:22:28 |
και στη θέση τους, αυτό |
| 00:22:49 |
Κοίταξε, πρίγκιπα! |
| 00:22:58 |
’γιοι του Ουρανού, |
| 00:23:20 |
Πνεύμα άγιο είσαι, ή δαιμόνιο; |
| 00:23:26 |
Είτε καλές προθέσεις έχεις, είτε |
| 00:23:33 |
Εγώ σε καλώ, ο ’μλετ. |
| 00:23:40 |
Πατέρα! |
| 00:23:45 |
Απάντησέ μου... |
| 00:24:04 |
Μη, άρχοντά μου! |
| 00:24:06 |
Τι έχω εγώ να φοβηθώ; |
| 00:24:11 |
Μα ούτε κι η ψυχή μου, |
| 00:24:15 |
Κι αν σε παρασύρει, |
| 00:24:18 |
Κι εκεί, στην άκρη του γκρεμού, |
| 00:24:22 |
αλλάζοντας μορφή τα λογικά σου |
| 00:24:27 |
Σκέψου το! |
| 00:24:33 |
Πίσω του θα τρέξω. |
| 00:24:35 |
- Μην πας, άρχοντά μου! |
| 00:24:39 |
Φάντασμα θα κάνω όποιον |
| 00:25:00 |
Προχώρα και σε ακολουθώ. |
| 00:25:36 |
’ρχοντά μου! |
| 00:25:41 |
’ρχοντά μου; |
| 00:26:16 |
Το πνεύμα είμαι |
| 00:26:19 |
καταδικασμένο, |
| 00:26:25 |
και τη μέρα, |
| 00:26:30 |
Μα τα μυστικά της φυλακής μου |
| 00:26:35 |
Και μία λέξη μπορεί την |
| 00:26:44 |
’κουσε... άκουσε... |
| 00:26:52 |
Αν αληθινά, κάποτε |
| 00:26:56 |
να εκδικηθείς τη δόλια και |
| 00:27:02 |
Δολοφονία, πιο στυγνή... |
| 00:27:04 |
πιο απάνθρωπη |
| 00:27:12 |
Ανακοίνωσαν, πως ενώ στον κήπο |
| 00:27:17 |
Μάθε, όμως, νέε ευγενικέ... |
| 00:27:20 |
πως το φίδι που τον πατέρα σου |
| 00:27:26 |
Το 'χα μαντέψει! |
| 00:27:31 |
Αυτός ο μοιχός. Το κτήνος αυτό |
| 00:27:38 |
σε αισχρή συμβίωση παρέσυρε τη |
| 00:27:53 |
Σαν να νιώθω |
| 00:27:59 |
Ας βιαστώ... Καθώς στον |
| 00:28:04 |
κάτι που συνήθιζα |
| 00:28:08 |
πλησίασε ο θείος σου |
| 00:28:15 |
και μέσα στ' αυτί μου |
| 00:28:22 |
Έτσι, στον ύπνο μου, |
| 00:28:27 |
στερήθηκα με μιας το στέμμα, |
| 00:28:32 |
Πέθανα, με όλες μου |
| 00:28:37 |
Τίποτα δε μου συγχωρέθηκε... |
| 00:28:40 |
κι έμεινα με όλα μου |
| 00:28:46 |
Ω, φρίκη, φρίκη! |
| 00:28:53 |
Φρίκη απέραντη! |
| 00:28:57 |
Αν έχεις μέσα σου ψυχή, |
| 00:29:02 |
Στο βασιλικό |
| 00:29:06 |
μην επιτρέψεις στην αιμομειξία, |
| 00:29:11 |
Όπως, όμως, κι αν |
| 00:29:16 |
το μυαλό σου ποτέ |
| 00:29:20 |
ούτε ποτέ η ψυχή σου ενάντια |
| 00:29:25 |
Ας την τιμωρήσει |
| 00:29:29 |
και τα αγκάθια των τύψεων που |
| 00:29:36 |
Και τώρα, έχε γεια. |
| 00:29:39 |
Η πυγολαμπίδα |
| 00:29:44 |
χλομιάζοντας |
| 00:29:51 |
Έχε γεια... |
| 00:29:57 |
Έχε γεια... |
| 00:30:07 |
Να με θυμάσαι. |
| 00:30:24 |
Να σε θυμάμαι; |
| 00:30:29 |
Πάντα, πνεύμα δύστυχο... |
| 00:30:33 |
όσο η μνήμη θα υπάρχει |
| 00:30:43 |
Από τη μνήμη μου κάθε |
| 00:30:49 |
και στο μυαλό μου, μόνο |
| 00:30:59 |
Ναι, μα τους ουρανούς! |
| 00:31:15 |
Ω, πανάθλια εσύ γυναίκα! |
| 00:31:21 |
Κακούργε χαμογελαστέ! |
| 00:31:27 |
Πρέπει να το γράψω! |
| 00:31:31 |
Μπορεί να 'ναι κανείς |
| 00:31:37 |
κι όμως, |
| 00:31:47 |
Ώστε εδώ είσαι, |
| 00:31:53 |
Το σύνθημά μου |
| 00:31:58 |
"Έχε γεια... Έχε γεια..." |
| 00:32:05 |
Το ορκίστηκα... |
| 00:32:14 |
Ας γίνει λοιπόν. |
| 00:32:17 |
Ε, πρίγκιπά μου! |
| 00:32:21 |
Έλα, πουλί μου, έλα! |
| 00:32:29 |
Τι νέα; |
| 00:32:33 |
- Όχι, θα το μαρτυρήσετε. |
| 00:32:37 |
Κάθε κακούργος, είναι |
| 00:32:43 |
Δεν ήταν ανάγκη φάντασμα |
| 00:32:47 |
Καλά το λες. Ας δώσουμε, |
| 00:32:51 |
- Παράξενα λόγια, άρχοντά μου. |
| 00:32:54 |
- Δεν υπήρξε προσβολή, κύριε. |
| 00:33:00 |
Για το φάντασμα, πνεύμα καλό |
| 00:33:06 |
Και τώρα, μια χάρη, |
| 00:33:10 |
Ποτέ μη φανερώσετε |
| 00:33:14 |
- Δε θα το πούμε. |
| 00:33:21 |
Ορκιστείτε... |
| 00:33:24 |
Στο σπαθί μου |
| 00:33:27 |
πως, ό, τι είδατε κι ακούσατε, |
| 00:33:31 |
Ορκιστείτε στο σπαθί. |
| 00:33:33 |
Μέρα και νύχτα, |
| 00:33:35 |
Γι' αυτό, καλοδέξου το, |
| 00:33:39 |
Πιο πολλά σε γη κι ουρανό, από |
| 00:33:45 |
Ελάτε! |
| 00:33:48 |
Εδώ, όπως και πριν, όσο αλλό- |
| 00:33:55 |
γιατί, ίσως κρίνω σωστό, |
| 00:34:00 |
ποτέ μη δείξετε ότι ξέρετε |
| 00:34:07 |
Ορκιζόμαστε... |
| 00:34:15 |
Γαλήνεψε, |
| 00:34:26 |
Χάλασαν οι καιροί... |
| 00:34:31 |
Ήταν γραφτό, να γεννηθώ, |
| 00:34:41 |
Μέρα του Αγίου Βαλεντίνου |
| 00:34:48 |
κι εγώ, |
| 00:34:53 |
στο παραθύρι σου |
| 00:36:20 |
’ρχοντά μου! |
| 00:36:27 |
Την αιτία νομίζω πως βρήκα |
| 00:36:31 |
Μίλα, |
| 00:36:34 |
Το να λέει κανείς, η μέρα |
| 00:36:40 |
μέρες μόνο |
| 00:36:46 |
Αφού η σύνοψη ψυχή του λόγου |
| 00:36:52 |
Τρελός είναι |
| 00:36:58 |
Πώς να ορίσω την τρέλα, |
| 00:37:04 |
Πιο πολύ στην ουσία! |
| 00:37:06 |
Στην ουσία μένω! |
| 00:37:11 |
Αληθινά, είναι κρίμα |
| 00:37:14 |
Μα ας αφήσω τα τεχνάσματα |
| 00:37:21 |
Μένει μόνον, της κατάστασης |
| 00:37:30 |
Μάλλον, το λόγο αυτής |
| 00:37:34 |
Γιατί κάπου οφείλεται |
| 00:37:38 |
και το αποτέλεσμά της |
| 00:37:48 |
Μια κόρη έχω, την έχω |
| 00:37:53 |
που από καθήκον της |
| 00:37:58 |
Πλησιάστε να ακούσετε... |
| 00:38:03 |
"Στην αιθέρια κι είδωλο της |
| 00:38:10 |
Αρρωστημένη φράση. Αρρωστημένη, |
| 00:38:15 |
Ο ’μλετ το έγραψε |
| 00:38:19 |
Υπομονή, αρχόντισσά μου |
| 00:38:22 |
"Αμφέβαλλε ότι λάμπουν |
| 00:38:29 |
"Αμφέβαλλε για την αλήθεια, |
| 00:38:35 |
"Δικός σου αιώνια, |
| 00:38:38 |
"όσο τούτο το κορμί |
| 00:38:42 |
Μου το έδωσε η κόρη μου. |
| 00:38:44 |
Πώς δέχτηκε αυτή |
| 00:38:51 |
- Τι γνώμη έχετε για μένα; |
| 00:38:55 |
Αυτό θ' αποδείξω. Δεν έχασα |
| 00:39:00 |
Συμβουλή της έδωσα, μακριά |
| 00:39:04 |
Να μην μακρηγορώ, αυτός |
| 00:39:08 |
Τελικά τρελάθηκε. Ο νους του |
| 00:39:17 |
Υπήρξε ποτέ συμβάν, που η δική |
| 00:39:24 |
Αν είναι αλλιώς, να κόψεις |
| 00:39:31 |
Πώς θα το εξακριβώσουμε; |
| 00:39:33 |
Είναι φορές, που ώρες ολόκλη- |
| 00:39:37 |
Τότε, την κόρη μου |
| 00:39:40 |
κι εμείς, κρυμμένοι, |
| 00:39:43 |
Αν δεν την αγαπά και |
| 00:39:47 |
το αξίωμα που |
| 00:39:50 |
Μα να, ο δύστυχος θλιμμένος |
| 00:39:56 |
Πάω να τον βρω... |
| 00:40:02 |
Τι λες να φταίει; |
| 00:40:06 |
Σίγουρα, μία |
| 00:40:09 |
Ο θάνατος του πατέρα του φταίει |
| 00:40:33 |
- Με ξέρεις, άρχοντά μου; |
| 00:40:39 |
Όχι, άρχοντά μου. |
| 00:40:42 |
Δε θα πείραζε να 'σαι |
| 00:40:46 |
Τίμιος στον καιρό μας, σημαίνει |
| 00:40:50 |
Αφού κι ο ήλιος γεννάει |
| 00:40:55 |
Έχεις μια κόρη; |
| 00:40:59 |
Μην την αφήνεις να βγει στον |
| 00:41:04 |
Αφού η κόρη σου μπορεί να |
| 00:41:15 |
Νοιάζεται ακόμα |
| 00:41:20 |
Τι διαβάζεις, άρχοντά μου; |
| 00:41:24 |
Λέξεις... |
| 00:41:27 |
Λέξεις... Λέξεις! |
| 00:41:34 |
Ποιο είναι το θέμα, |
| 00:41:37 |
- Ανάμεσα σε ποιους; |
| 00:41:42 |
Συκοφαντίες. |
| 00:41:45 |
Ο άθλιος ο σατιρικός λέει, πως |
| 00:41:50 |
μούτρα ζαρωμένα, μάτια |
| 00:41:56 |
Πως είναι στο μυαλό λειψοί |
| 00:42:00 |
Πόσο μεστές είναι |
| 00:42:03 |
Όλα αυτά, |
| 00:42:06 |
αδιαντροπιά το θεωρώ |
| 00:42:09 |
Στα χρόνια μου θα έφτανες... |
| 00:42:12 |
αν, σαν τον κάβουρα, |
| 00:42:21 |
Τιμημένε πρίγκιπα, |
| 00:42:25 |
Τίποτα δε θα 'δινα |
| 00:42:32 |
Εκτός απ' τη ζωή μου... |
| 00:42:37 |
Εκτός... απ' τη ζωή μου. |
| 00:42:44 |
Εκτός απ' τη ζωή μου. |
| 00:42:57 |
Μακάρι η ομορφιά σου να είναι |
| 00:43:03 |
Κι οι αρετές σου, στο δρόμο το |
| 00:43:07 |
και για των δυο σας |
| 00:43:10 |
Κι εγώ το επιθυμώ, κυρία. |
| 00:43:28 |
Εδώ θα περπατάς, Οφηλία, |
| 00:43:33 |
Διάβαζε αυτό το βιβλίο. |
| 00:43:37 |
Φάνηκε... |
| 00:43:59 |
Στις προσευχές σου, νύμφη, |
| 00:44:03 |
Πώς είσαι, άρχοντά μου, |
| 00:44:08 |
Ταπεινά ευχαριστώ, |
| 00:44:11 |
Πρίγκιπά μου, |
| 00:44:15 |
που από καιρό ποθώ πίσω να |
| 00:44:21 |
Όχι, εγώ ποτέ μου |
| 00:44:24 |
Καλέ μου πρίγκιπα, |
| 00:44:28 |
Με λόγια τόσο ευωδιαστά, που |
| 00:44:37 |
Το άρωμά τους εχάθη, |
| 00:44:43 |
Ορίστε, άρχοντά μου... |
| 00:44:52 |
Είσαι έντιμη; |
| 00:44:55 |
- Είσαι ενάρετη; |
| 00:44:58 |
Αν είσαι, η αρετή σχέση |
| 00:45:05 |
Η ομορφιά καλύτερο δεσμό |
| 00:45:10 |
Σε αγαπούσα κάποτε. |
| 00:45:13 |
Αληθινά, |
| 00:45:17 |
Δε θα 'πρεπε να με πιστέψεις! |
| 00:45:22 |
Πού είναι ο πατέρας σου; |
| 00:45:26 |
Στο σπίτι, κύριέ μου. |
| 00:45:29 |
Κλείστε τον, τον τρελό |
| 00:45:35 |
Αν παντρευτείς, δώρο σου δίνω |
| 00:45:40 |
Αγνή κι αν είσαι, την |
| 00:45:44 |
Αλλιώς, |
| 00:45:47 |
αφού οι συνετοί γνωρίζουν |
| 00:45:51 |
Έχω ακούσει για |
| 00:45:54 |
Μιαν όψη σας έδωσε ο Θεός, |
| 00:45:58 |
Κουνιέστε, λυγιέστε, |
| 00:46:01 |
και τη λαγνεία |
| 00:46:04 |
Πήγαινε, δεν τ' αντέχω πια, |
| 00:46:09 |
Το δηλώνω, άλλα |
| 00:46:13 |
Οι παντρεμένοι, εκτός |
| 00:46:17 |
Οι υπόλοιποι, |
| 00:46:33 |
Να τον προσέχουμε πρέπει, |
| 00:46:42 |
Αποφάσισα κι αυτή |
| 00:46:46 |
Για την Αγγλία αμέσως θα φύγει, |
| 00:46:52 |
Η θάλασσα |
| 00:46:56 |
το κακό που κρύβει |
| 00:47:08 |
Η τρέλα, σε πρόσωπα σημαντικά, |
| 00:47:37 |
Να ζει κανείς ή να μη ζει; |
| 00:47:43 |
Πιο ευγενικό είναι να υπο- |
| 00:47:53 |
ή να ξεσηκωθείς ενάντια |
| 00:47:58 |
κι αντιπαλεύοντάς τα, |
| 00:48:03 |
Να πεθάνεις... |
| 00:48:07 |
Να κοιμηθείς... |
| 00:48:15 |
Έτσι παύει ο πόνος, τα χιλιάδες |
| 00:48:26 |
Δεν είναι αυτός στόχος, |
| 00:48:34 |
Να πεθάνεις... |
| 00:48:37 |
Να κοιμηθείς... |
| 00:48:45 |
Να κοιμηθείς, ίσως να δεις και |
| 00:48:53 |
Γιατί τι όνειρα θα έρθουν |
| 00:48:57 |
όταν από το θνητό κορμί μας |
| 00:49:02 |
Ο συλλογισμός αυτός, τα δεινά |
| 00:49:11 |
Γιατί, ποιος θα υπέμενε |
| 00:49:16 |
του δυνατού την αδικία, |
| 00:49:21 |
την αγάπη χωρίς ανταπόκριση, |
| 00:49:25 |
το φάντασμα των αξιών |
| 00:49:35 |
σαν μπορούσε |
| 00:49:41 |
μ' ένα μαχαίρι μόνο; |
| 00:49:50 |
Ποιος θα 'θελε να στενάζει, να |
| 00:49:59 |
αν δεν τον τρόμαζε αυτό, |
| 00:50:05 |
Ο άγνωστος κείνος τόπος, |
| 00:50:12 |
τη θέληση ταράζει... |
| 00:50:15 |
και καρτερικούς μας κάνει |
| 00:50:20 |
παρά να πάμε σε άλλα, |
| 00:50:26 |
Γι' αυτό κι ο λογισμός |
| 00:50:33 |
χαλώντας την απόφαση μ' επί- |
| 00:50:41 |
Κι έτσι έργα τρανά, που για |
| 00:50:52 |
και της πράξης |
| 00:51:38 |
Πρίγκιπά μου τιμημένε! |
| 00:51:44 |
Πολύ καλοί μου φίλοι! |
| 00:51:47 |
Γκίλντενστερν! |
| 00:51:52 |
Τι κάνετε, |
| 00:51:58 |
Τι κάνατε στη μοίρα και |
| 00:52:04 |
- Η Δανία, φυλακή είναι... |
| 00:52:09 |
Καλό ή κακό, η σκέψη μας το |
| 00:52:16 |
Η φιλοδοξία σου θα φταίει. Στε- |
| 00:52:20 |
Σε καρυδότσουφλο, θα έλεγα ότι |
| 00:52:25 |
αρκεί όνειρα άσχημα |
| 00:52:28 |
Τα όνειρα αυτά |
| 00:52:31 |
αφού η υπόστασή της, |
| 00:52:36 |
Δεν πηγαίνουμε καλύτερα; |
| 00:53:05 |
- Γιατί ήρθατε στην Ελσινόρη; |
| 00:53:12 |
Σαν ζητιάνος, είμαι και |
| 00:53:17 |
Όμως, φίλοι μου αγαπημένοι... |
| 00:53:23 |
Μόνοι σας το θελήσατε; |
| 00:53:28 |
Αυθόρμητη είναι |
| 00:53:32 |
Πείτε μου, ίσια και καθαρά. |
| 00:53:36 |
- Να πούμε τι; |
| 00:53:40 |
Τα μάτια σας |
| 00:53:43 |
Ξέρω ότι οι καλοί |
| 00:53:48 |
- Για ποιο λόγο; |
| 00:53:56 |
Πείτε μου, λοιπόν, ξεκάθαρα. |
| 00:54:02 |
Μας κάλεσαν. |
| 00:54:05 |
Εγώ θα σας πω το λόγο. |
| 00:54:09 |
Έτσι, τη δική σας |
| 00:54:12 |
κι η εχεμύθειά σας προς |
| 00:54:22 |
Τώρα τελευταία, όλη μου |
| 00:54:28 |
κι έχω εγκαταλείψει τις |
| 00:54:33 |
Τόσο βαρύθυμος έχω |
| 00:54:38 |
έρημο δείχνει ακρωτήρι. |
| 00:54:44 |
Αυτός ο θόλος ο θαυμάσιος, |
| 00:54:49 |
αυτή η μεγαλόπρεπη οροφή, |
| 00:54:54 |
σαν σύναξη από μαύρα, |
| 00:55:14 |
Τι εξαίσιο δημιούργημα |
| 00:55:18 |
Τι ευγενικός στη λογική! |
| 00:55:23 |
Στη μορφή, στις κινήσεις, |
| 00:55:28 |
Στα έργα του, σαν άγγελος! |
| 00:55:32 |
Το θαύμα του κόσμου, |
| 00:55:37 |
Κι όμως, τι είναι για μένα |
| 00:55:45 |
’ντρας δε με τέρπει... |
| 00:55:48 |
μήτε γυναίκα, |
| 00:55:52 |
- Δε σκέφτηκα κάτι τέτοιο. |
| 00:55:56 |
Σκέφτηκα πόσο φτωχή υποδοχή |
| 00:56:26 |
Καλωσήλθατε στην Ελσινόρη. |
| 00:57:07 |
Τους θεατρίνους φρόντισε |
| 00:57:11 |
μιας και απόσταγμα και σύντομο |
| 00:57:15 |
Κάλιο κακή επιγραφή στον τάφο, |
| 00:57:19 |
Περιποίηση θα λάβουν |
| 00:57:22 |
Αν σε όλους το εφάρμοζες αυτό, |
| 00:57:30 |
Οδήγησέ τους... |
| 00:57:34 |
Παράσταση θα έχουμε αύριο! |
| 00:57:46 |
’ρχοντά μου ’μλετ! |
| 00:57:50 |
Κύριοι, ευπρόσδεκτοι |
| 00:57:53 |
όμως, ο θείος-πατέρας μου και |
| 00:57:57 |
Είμαι τρελός, μόνο όταν |
| 00:58:01 |
Σαν νοτιάς φυσάει, ξεχωρίζω |
| 00:58:29 |
Δειλός είμαι; |
| 00:58:32 |
Αφού χολή δεν έχω, |
| 00:58:37 |
αλλιώς, τους γύπες έπρεπε |
| 00:58:44 |
Ακόλαστε, ελεεινέ κακούργε! |
| 00:58:47 |
’σπλαχνε, προδότη, |
| 00:58:52 |
Ω, εκδίκηση! |
| 00:58:59 |
Τι κτήνος που είμαι! |
| 00:59:05 |
Εγώ, πατέρα |
| 00:59:08 |
που όλα σ' εκδίκηση |
| 00:59:12 |
να ξαλαφρώνω την καρδιά μου |
| 00:59:19 |
Και σαν δουλικό, σε κατάρες |
| 00:59:28 |
Τι ντροπή! |
| 00:59:54 |
Έχω ακούσει, πως οι ένοχοι |
| 00:59:58 |
τόσο πολύ |
| 01:00:02 |
που ευθύς φώναξαν |
| 01:00:07 |
Θα βάλω τους ηθοποιούς, |
| 01:00:11 |
Τον θείο μου θα παρακολουθώ |
| 01:00:16 |
Και λίγο να ταραχτεί από φόβο, |
| 01:00:20 |
Το πνεύμα που είδα |
| 01:00:24 |
κι ο δαίμονας, τη μορφή που |
| 01:00:27 |
Κι ίσως με τη μελαγχολία μου, |
| 01:00:31 |
και να με πλανέψει θέλει. |
| 01:00:34 |
Μα, κάτι πιο σίγουρο |
| 01:00:41 |
Με το θέατρο ως παγίδα, |
| 01:00:49 |
Έφτασε η ώρα, φίλε μου. |
| 01:00:56 |
Βιαστείτε! |
| 01:01:01 |
Το θείο μου να παρατηρείς. |
| 01:01:05 |
τότε πνεύμα του σατανά είδα και |
| 01:01:12 |
Εγώ, αδιάφορος πρέπει |
| 01:01:34 |
Οι καλύτεροι ηθοποιοί |
| 01:01:41 |
Για τραγωδία, κωμωδία, |
| 01:01:47 |
ιστορικοβουκολικό... |
| 01:01:50 |
τραγικοκωμικό-ιστορικο- |
| 01:01:56 |
Με σενάριο ή χωρίς, |
| 01:02:08 |
Έπαιξες στο πανεπιστήμιο, |
| 01:02:11 |
Μάλιστα, κύριέ μου και |
| 01:02:17 |
Τον Ιούλιο Καίσαρα έπαιξα |
| 01:02:23 |
Τι χασάπης, να σφάζει |
| 01:02:28 |
- Τι κάνει ο εξάδελφος ο ’μλετ; |
| 01:02:32 |
Τρώω αέρα κοπανιστό, |
| 01:02:36 |
Έλα, καλέ μου ’μλετ, |
| 01:02:41 |
Όχι, καλή μητέρα, εδώ είναι |
| 01:02:46 |
Ν' ακουμπήσω |
| 01:02:49 |
Το κεφάλι μου |
| 01:02:55 |
Νόμιζες ότι κάτι |
| 01:02:59 |
Δε νόμισα τίποτα. |
| 01:03:02 |
Ωραία ιδέα, ξαπλωμένος |
| 01:03:09 |
- Έχεις κέφια, κύριέ μου. |
| 01:03:14 |
Τι καλύτερο από |
| 01:03:17 |
Καλόκεφη η μάνα μου κι ο πα- |
| 01:03:22 |
Όχι, δύο |
| 01:03:25 |
Τόσο πολύ; Δύο μήνες πεθα- |
| 01:03:32 |
Τότε, ελπίδα υπάρχει η μνήμη |
| 01:04:04 |
Σε μοναστήρι πήγαινε... Γιατί |
| 01:04:12 |
Αν και αγνός, για τόσα |
| 01:04:17 |
που καλύτερο θα 'ταν να μη |
| 01:04:22 |
Περήφανος είμαι, |
| 01:04:26 |
με ανομήματα, πιο πολλά |
| 01:04:35 |
Γιατί άνθρωποι σαν |
| 01:04:42 |
Μην πιστεύεις |
| 01:04:55 |
Για μας και την παράσταση, |
| 01:05:03 |
Ακούστε μας, |
| 01:05:11 |
- Πρόλογος ήταν αυτός; |
| 01:05:15 |
Σαν γυναικεία αγάπη. |
| 01:05:30 |
Τριάντα χρόνια πάνε, |
| 01:05:41 |
Μέρες και νύχτες ατέλειωτες και |
| 01:05:50 |
Μα αν πριν την αυγή πεθάνω, |
| 01:05:56 |
Όχι! Αν εσύ πεθάνεις, |
| 01:06:02 |
Τέτοια αγάπη προδοσία |
| 01:06:07 |
Αυτή που παίρνει δεύτερο, |
| 01:06:14 |
Αυτό είναι, αυτό. |
| 01:06:17 |
Σκέψεις σου τώρα |
| 01:06:21 |
μα τις αποφάσεις μας |
| 01:06:24 |
Κόσμος δεν είναι αγγελικός |
| 01:06:27 |
οι τύχες και τα λόγια μας |
| 01:06:41 |
Φανταστείτε τώρα |
| 01:06:46 |
Αιώνια πάθη να 'χω εδώ, |
| 01:06:51 |
αν παντρευτώ ποτέ ξανά, |
| 01:06:56 |
Πώς βρίσκεις |
| 01:06:59 |
- Πολλές υποσχέσεις δίνει... |
| 01:07:03 |
Την ξέρεις την υπόθεση; |
| 01:07:08 |
Αστειεύονται, φαρμακώνουν |
| 01:07:14 |
- Τι τίτλο έχει το έργο; |
| 01:07:18 |
Έργο σατανικό, μα τη συνεί- |
| 01:07:32 |
Ο Λουκιανός είναι αυτός, |
| 01:07:35 |
- Κάνεις καλά τον εξηγητή. |
| 01:07:42 |
Θα δείτε πώς ο φονιάς |
| 01:08:12 |
Τι συμβαίνει, κύριέ μου; |
| 01:09:16 |
Δώστε μου... |
| 01:09:19 |
Λίγο φως δώστε μου! |
| 01:09:25 |
Φώτα! Να σταματήσει |
| 01:09:36 |
Τι; Τρόμαξε χωρίς λόγο; |
| 01:09:41 |
Γιατί να αφήσουμε |
| 01:09:50 |
"Το πληγωμένο |
| 01:09:54 |
"Το πληγωμένο ελάφι |
| 01:09:58 |
"τ' απείραχτο θα παίξει, |
| 01:10:05 |
Οράτιε, στοιχηματίζω χίλιες |
| 01:10:09 |
- Πρόσεξες στο φαρμάκωμα; |
| 01:10:15 |
Κανέναν μας μην πιστεύεις. |
| 01:10:21 |
Γρήγορα, τράβα |
| 01:10:28 |
Έχε γεια... |
| 01:10:39 |
- Μπορώ να σας πω δυο λόγια; |
| 01:10:43 |
Ο Βασιλιάς, κύριε. Αποσύρθηκε, |
| 01:10:46 |
- Απ' το κρασί, κύριε; |
| 01:10:49 |
Πιο σοφό θα 'ταν |
| 01:10:53 |
Πρίγκιπά μου, βάλε τάξη στα |
| 01:10:56 |
Δεν μπορώ απάντηση να δώσω. |
| 01:11:01 |
Η βασίλισσα, η μητέρα σου |
| 01:11:04 |
Το φέρσιμό σου την τάραξε! |
| 01:11:06 |
Καταπληκτικός γιος που |
| 01:11:10 |
Ποια είναι η αιτία |
| 01:11:13 |
Αρνείσαι να σωθείς, όταν τον |
| 01:11:19 |
- Θα παίξεις κάτι μ' αυτό; |
| 01:11:25 |
Σε παρακαλώ... |
| 01:11:29 |
Δεν ξέρω την τέχνη. |
| 01:11:33 |
Για τόσο |
| 01:11:36 |
Το μυστικό μου δόλια |
| 01:11:41 |
Φαντάζεσαι πως ξέρεις |
| 01:11:45 |
Νομίζεις πως παίζομαι |
| 01:11:51 |
Θα πάω στη |
| 01:11:55 |
- Θα της το πούμε... |
| 01:12:08 |
Της νύχτας, τούτη είναι |
| 01:12:13 |
Τάφοι χάσκουν κι η κόλαση μολύ- |
| 01:12:22 |
Αίμα καυτό τώρα |
| 01:12:26 |
και πράξεις τρομερές να κάνω |
| 01:12:35 |
Καλύτερα, όμως, |
| 01:12:38 |
Το κρίμα μου το τρομερό |
| 01:12:42 |
Αρχέγονη κατάρα πάνω μου, |
| 01:13:05 |
Τώρα στιγμή κατάλληλη |
| 01:13:09 |
Θα πάει στον Παράδεισο |
| 01:13:13 |
Αυτό σκέψη θέλει συνετή. |
| 01:13:16 |
Αχρείος τον πατέρα μου σκοτώνει |
| 01:13:22 |
και μάλιστα, όταν έτοιμος |
| 01:13:26 |
Μα τούτο ανταμοιβή |
| 01:13:33 |
Ω, συμφορά μου! |
| 01:13:37 |
Ω, μαύρη σαν τον χάρο |
| 01:13:42 |
Μεθυσμένος σαν κοιμάται, ή στο |
| 01:13:47 |
τότε θα τον σκοτώσω, ώστε |
| 01:13:55 |
Τώρα, στη μητέρα μου... |
| 01:13:59 |
Πες του ότι ανέχτηκες |
| 01:14:04 |
Κρύψου... |
| 01:14:10 |
Μητέρα! |
| 01:14:14 |
- Να 'σαι αυστηρή μαζί του. |
| 01:14:28 |
Τι συμβαίνει, μητέρα; |
| 01:14:32 |
Έχεις βαριά προσβάλλει |
| 01:14:35 |
Εσύ βαριά |
| 01:14:39 |
- Απαντάς με γ λώσσα ανόητη. |
| 01:14:43 |
Τι σημαίνουν αυτά, |
| 01:14:46 |
- Τι συμβαίνει τώρα; |
| 01:14:49 |
Όχι εσένα, |
| 01:14:52 |
γυναίκα του κουνιάδου σου |
| 01:14:55 |
Τότε, θα βάλω αυτούς |
| 01:15:02 |
Έλα, κάθισε |
| 01:15:08 |
Δε θα φύγεις, μέχρι σε καθρέφτη |
| 01:15:14 |
Τι σκέφτεσαι, |
| 01:15:17 |
Βοήθεια! |
| 01:15:20 |
Τι είναι, ποντικός; |
| 01:15:25 |
- Τι έκανες; |
| 01:15:46 |
Τι αλόγιστη, |
| 01:15:50 |
Σαν να σκοτώνεις βασιλιά, |
| 01:15:55 |
- Σαν να σκοτώσεις βασιλιά; |
| 01:16:02 |
’θλιε, τρελέ κι αδιάκριτε |
| 01:16:07 |
Σε πέρασα για άλλον, |
| 01:16:11 |
Όποιος πολύ ανακατεύεται, |
| 01:16:19 |
Πάψε τα χέρια σου |
| 01:16:24 |
Κάθισε κι άσε με, |
| 01:16:28 |
αν αυτή μπορεί συγκίνηση |
| 01:16:35 |
Τι έκανα κι αποτολμάς |
| 01:16:39 |
Πράξη, που την ντροπή |
| 01:16:43 |
που την αρετή λέει "υποκρίτρια" |
| 01:16:49 |
Αλίμονο, ποια πράξη; |
| 01:16:59 |
Κοίτα αυτήν εδώ και |
| 01:17:03 |
που παριστάνουν |
| 01:17:09 |
Δες, στην όψη αυτή |
| 01:17:13 |
Μια σύνθεση, μια μορφή |
| 01:17:19 |
ενός ανδρός επιβεβαίωση. |
| 01:17:23 |
Ο άντρας σου ήταν αυτός. |
| 01:17:26 |
Τώρα τον άλλον δες! |
| 01:17:29 |
Σαν σάπιο στάχυ, που |
| 01:17:33 |
Έχεις μάτια; |
| 01:17:37 |
στο βούρκο αυτό |
| 01:17:40 |
Έχεις μάτια; |
| 01:17:43 |
γιατί στα χρόνια σου, υποχωρεί |
| 01:17:49 |
Ποια κρίση θα σ' έσπρωχνε |
| 01:17:54 |
Μάτια χωρίς ψυχή. |
| 01:17:59 |
Ω, ντροπή! |
| 01:18:02 |
Φτάνει. Τα μάτια μου έκανες |
| 01:18:07 |
κι είδα ανομήματα βαριά, |
| 01:18:14 |
Αυτό, γιατί ζεις στο βρόμικο |
| 01:18:20 |
έρωτα κάνοντας μέσα |
| 01:18:28 |
Τίποτα άλλο μη λες! Τα λόγια |
| 01:18:33 |
Έναν φονιά, έναν κακούργο! |
| 01:18:40 |
Έναν βασιλιά |
| 01:18:59 |
Σώστε με με τις φτερούγες σας, |
| 01:19:06 |
Τι ζητά η ευγενική |
| 01:19:10 |
Αλίμονο, τρελός είναι! |
| 01:19:12 |
Ήρθες τον ακαμάτη γιο σου |
| 01:19:18 |
Μη λησμονείς... |
| 01:19:23 |
Το στόχο σου ήρθα να τονίσω, |
| 01:19:28 |
Κοίτα, όμως... Ο τρόμος |
| 01:19:34 |
Ανάμεσα μπες και στήριξε |
| 01:19:40 |
Μίλησέ της, ’μλετ. |
| 01:19:45 |
- Πώς είσαι, κυρία; |
| 01:19:49 |
Τα μάτια καρφώνεις στο κενό και |
| 01:19:55 |
Εκείνον... Δες πόσο |
| 01:19:58 |
- Σε ποιον μιλάς; |
| 01:20:01 |
Τίποτα, κι όμως, |
| 01:20:05 |
- Και τίποτα δεν άκουσες; |
| 01:20:07 |
Δες ο πατέρας φεύγει, με |
| 01:20:11 |
Αποκύημα της |
| 01:20:14 |
Δεν είναι η τρέλα μου |
| 01:20:18 |
Την ψυχή σου |
| 01:20:23 |
πως δήθεν η τρέλα μου μιλάει |
| 01:20:28 |
Εξομολογήσου, |
| 01:20:32 |
και στο μέλλον πρόσεχε, |
| 01:20:39 |
’μλετ, στα δύο σχίζεις |
| 01:20:46 |
Πέτα το άθλιο μέρος της |
| 01:21:00 |
Καληνύχτα. |
| 01:21:06 |
Κι όταν του Θεού ποθήσεις |
| 01:21:17 |
Όσο γι' αυτόν εδώ |
| 01:21:20 |
Ο Θεός εμένα τιμώρησε |
| 01:21:25 |
Θα τον φροντίσω... |
| 01:21:27 |
και λόγο εγώ θα δώσω |
| 01:21:30 |
Και πάλι καληνύχτα... |
| 01:21:33 |
Σκληρός πρέπει να γίνω, |
| 01:21:36 |
Έτσι αρχίζει το κακό και |
| 01:21:40 |
Τι να κάνω εγώ; |
| 01:21:43 |
Στου μπεκρή του θείου μου |
| 01:21:47 |
Μην τον αφήσεις να σου αγγίξει |
| 01:21:52 |
Φιλιά να μην σου δώσει, ούτε |
| 01:21:57 |
Πες του τα καθέκαστα, |
| 01:22:03 |
μα η τρέλα μου |
| 01:22:10 |
Αν τα λόγια πνοή |
| 01:22:15 |
πνοή εγώ δεν έχω, |
| 01:22:19 |
Καλή σου νύχτα, |
| 01:22:31 |
Ο σύμβουλος τώρα σιωπηλός |
| 01:22:38 |
ενώ φλύαρος |
| 01:22:44 |
Εμπρός, κύριε, |
| 01:22:47 |
Καληνύχτα, μητέρα... |
| 01:23:08 |
Γερτρούδη! |
| 01:23:13 |
- Ο γιος σου πού είναι; |
| 01:23:17 |
Τι είδες; |
| 01:23:20 |
Τρελός... Σαν τη θάλασσα |
| 01:23:26 |
Μέσα στην παραζάλη του, τον |
| 01:23:36 |
Σκληρή πράξη... |
| 01:23:41 |
Το ίδιο θα πάθαινα, |
| 01:23:44 |
Φρουροί! |
| 01:23:47 |
Φίλοι, τη βοήθειά σας |
| 01:23:51 |
Τον φτωχό Πολώνιο, ο ’μλετ |
| 01:24:02 |
Έστειλα αυτόν να βρουν, |
| 01:24:05 |
Αυστηρά να τον |
| 01:24:09 |
Τον αγαπά το πλήθος |
| 01:24:12 |
Ποια είναι τα νέα; |
| 01:24:14 |
Πού έβαλε τον νεκρό, |
| 01:24:17 |
Πού είναι αυτός; |
| 01:24:23 |
Λοιπόν, ’μλετ... |
| 01:24:27 |
Σε δείπνο... |
| 01:24:31 |
Σε δείπνο; |
| 01:24:35 |
- Πού; |
| 01:24:39 |
Σκουλήκια ειδεχθή |
| 01:24:43 |
Αλίμονο! |
| 01:24:46 |
Τ' άλλα πλάσματα παχαίνουμε |
| 01:24:51 |
κι εμείς παχαίνουμε πολύ |
| 01:24:54 |
- Με αυτό τι εννοείς; |
| 01:24:57 |
Ζητιάνος και βασιλιάς, |
| 01:25:06 |
- Πού είναι ο Πολώνιος; |
| 01:25:11 |
Αν δεν τον βρουν εκεί, |
| 01:25:18 |
Μα αν δεν τον βρείτε |
| 01:25:21 |
την οσμή του θα νιώσετε, |
| 01:25:24 |
- Γηγαίνετε να τον δείτε εκεί. |
| 01:25:28 |
Τούτη η πράξη σου μας αναγκάζει |
| 01:25:31 |
- Γι'αυτό ετοιμάσου για την Αγγ λία. |
| 01:25:35 |
Ωραία είναι, |
| 01:25:38 |
Έναν άγγελο βλέπω |
| 01:25:41 |
Εμπρός, στην Αγγ λία! |
| 01:25:45 |
- Ο αγαπητός σου πατέρας. |
| 01:25:49 |
’ντρας και γυναίκα, |
| 01:25:52 |
’ρα, μητέρα μου. |
| 01:26:02 |
Να φύγει απόψε κιόλας. |
| 01:26:07 |
Εσείς έτοιμα τα 'χετε. |
| 01:26:12 |
Για το ταξίδι, το γοργό, |
| 01:26:19 |
Αγγ λία, αν την |
| 01:26:23 |
την εντολή μου μην αμελείς |
| 01:26:30 |
το θάνατο του ’μλετ |
| 01:26:42 |
’ρχοντά μου! |
| 01:26:49 |
Το ξέρεις, στην Αγγ λία |
| 01:26:52 |
Με σφραγισμένα γράμματα |
| 01:26:55 |
που σαν οχιές |
| 01:26:59 |
το μήνυμα για τον |
| 01:27:03 |
Ας το πιστεύουν, κι εγώ |
| 01:27:08 |
και τη σκευωρία τους |
| 01:28:34 |
Πώς την αγάπη σου θα ξεχωρίσω |
| 01:28:40 |
Θα φοράει κι αυτή |
| 01:29:07 |
Οι νεαροί παραστρατούν |
| 01:29:11 |
Πριν μαζί μου να πλαγιάσει, |
| 01:29:15 |
Έτσι με σένα θα 'χε γίνει, |
| 01:29:19 |
Έλα, κυρά μου... |
| 01:29:30 |
Στην αρρωστημένη από |
| 01:29:35 |
ακόμα κι ένα τίποτα |
| 01:29:39 |
Το κρίμα από |
| 01:29:42 |
χύνεται μόνο από |
| 01:29:51 |
Πού είναι η πανώρια |
| 01:29:57 |
Τι συμβαίνει, Οφηλία; |
| 01:30:08 |
Πέθανε και πάει, κυρά μου. |
| 01:30:16 |
Γρασίδι για προσκέφαλο... |
| 01:30:20 |
στα πόδια του μια στήλη. |
| 01:30:45 |
Πόσον καιρό |
| 01:30:54 |
Πώς είσαι, |
| 01:30:57 |
Καλά, η χάρη Του μαζί σου. |
| 01:31:04 |
Η κουκουβάγια, λένε, |
| 01:31:08 |
Ξέρουμε τι είμαστε. |
| 01:31:15 |
Όλα καλά θα πάνε ελπίζω. |
| 01:31:36 |
Πώς να μην θρηνώ... |
| 01:31:39 |
σαν συλλογιέμαι ότι |
| 01:31:59 |
Ο αδερφός μου |
| 01:32:06 |
Σας ευχαριστώ για |
| 01:32:13 |
Έλα... Η άμαξά μου. |
| 01:32:19 |
Καημένη Οφηλία... Τον εαυτό της |
| 01:32:25 |
Καληνύχτα, κυρίες... |
| 01:32:28 |
Καλή σας νύχτα, |
| 01:32:32 |
Κοντά της πήγαινε... |
| 01:32:36 |
Πρόσεχέ την καλά, |
| 01:32:40 |
Πριν μαζί μου να πλαγιάσεις, |
| 01:32:44 |
Κι εκείνος λέει: |
| 01:32:49 |
"αν δε μου |
| 01:32:59 |
Ω, Γερτρούδη... |
| 01:33:03 |
Τα βάσανα, σαν έρχονται, |
| 01:34:19 |
"Με την επιστολή, που |
| 01:34:23 |
"το θάνατο του ’μλετ |
| 01:35:18 |
Πού είναι αυτός ο Βασιλιάς! |
| 01:35:27 |
Ο Βασιλιάς πού είναι! |
| 01:35:32 |
Τον πατέρα μου, |
| 01:35:36 |
Το θυμό συγκράτησε, |
| 01:35:40 |
- Μην τον φοβάστε... |
| 01:35:46 |
Νεκρός είναι. |
| 01:35:49 |
Πες τα μου όλα, αλλιώς θανάσιμα |
| 01:35:55 |
Αν την αλήθεια αναζητάς |
| 01:36:00 |
στην εκδίκησή σου, εχθρούς |
| 01:36:04 |
Μονάχα τους εχθρούς του. |
| 01:36:06 |
Τώρα μίλησες σωστά, σαν γιος |
| 01:36:24 |
Αθώος για το θάνατό του |
| 01:36:35 |
Αυτό θα λάμψει στο νου σου |
| 01:37:14 |
Να δεντρολίβανο, |
| 01:37:28 |
Παρακαλώ, |
| 01:37:35 |
Αυτοί, πανσέδες είναι, |
| 01:37:49 |
Εδώ είναι οι μάραθοι για |
| 01:37:58 |
Για σένα απήγανος, |
| 01:38:03 |
Να το φοράς πρέπει |
| 01:38:08 |
Να και μία μαργαρίτα. |
| 01:38:11 |
Βιολέτες σου 'χα, μα μαρά- |
| 01:38:14 |
Λένε πως τέλος |
| 01:38:26 |
Πώς γίνεται το μυαλό μιας κόρης |
| 01:38:54 |
Μια ιτιά, στην ακροποταμιά γερ- |
| 01:39:01 |
Εκεί πήγε, μ' εξωτικά |
| 01:39:05 |
από ανεμώνες, |
| 01:39:11 |
Καθώς ανέβαινε στους κλώνους |
| 01:39:16 |
έσπασε κλάδος φθονερός... |
| 01:39:20 |
και πέφτει η κόρη |
| 01:39:27 |
Απλώθηκε το φόρεμα... |
| 01:39:31 |
και σαν νεράιδα στον αφρό |
| 01:39:36 |
Τότε κείνη τραγούδια |
| 01:39:41 |
σαν πλάσμα που μέσα στο νερό |
| 01:39:49 |
Μα δε θα κρατούσε |
| 01:39:53 |
ώσπου τα ρούχα |
| 01:39:56 |
κι απ' το γ λυκό τραγούδι της |
| 01:40:05 |
Αλίμονο, τότε πνίγηκε. |
| 01:40:08 |
Πνίγηκε... |
| 01:40:26 |
Μέλι περνούσα τη ζωή, |
| 01:40:34 |
Τίποτα πιο όμορφο, |
| 01:40:39 |
Ο χρόνος πλάκωσε κλεφτά... |
| 01:40:44 |
μέσα στη χούφτα του |
| 01:40:49 |
- Τίνος μνήμα είναι, μάστορα; |
| 01:40:54 |
Δικό σου δείχνει να είναι, |
| 01:40:59 |
- Ποιανού είναι; |
| 01:41:02 |
- Ποιανής, τότε; |
| 01:41:07 |
Ποιος είναι |
| 01:41:11 |
Μία που ήταν γυναίκα, |
| 01:41:16 |
Ακριβολόγος |
| 01:41:21 |
Πόσο καιρό |
| 01:41:24 |
Αφότου γεννήθηκε ο νεαρός |
| 01:41:30 |
- Γιατί τον έστειλαν εκεί; |
| 01:41:34 |
Αν δε λογικευτεί, για κει, |
| 01:41:39 |
Δε θα του φανεί εκεί, |
| 01:41:48 |
Πόσο θέλει ο άνθρωπος |
| 01:41:52 |
Αν σάπιος δεν ήταν ζωντανός, |
| 01:41:57 |
Αυτό το κρανίο έχει μείνει |
| 01:42:02 |
Τίνος ήταν; |
| 01:42:04 |
Ενός μουρλού. Μου 'χυσε κάποτε |
| 01:42:09 |
- Ποιος θαρρείς πως ήταν; |
| 01:42:12 |
Αυτό το κρανίο, κύριε... |
| 01:42:15 |
του Γιόρικ ήταν, |
| 01:42:18 |
- Αυτό; |
| 01:42:21 |
Δώσ' το μου να δω... |
| 01:42:29 |
Αλίμονο, |
| 01:42:33 |
Τον γνώριζα, Οράτιε. |
| 01:42:35 |
’νθρωπος με πνεύμα απέραντο, |
| 01:42:46 |
Χίλιες φορές στην πλάτη του |
| 01:42:50 |
και τώρα, τι φρικιαστικό |
| 01:42:56 |
Το στομάχι ανακατεύεται |
| 01:43:00 |
ότι εδώ ήταν τα χείλη |
| 01:43:07 |
Πού 'ναι τα πειράγματά σου, |
| 01:43:13 |
Τα κεφάτα ξεσπάσματα, που |
| 01:43:21 |
Ούτε ένα αστείο, την τωρινή σου |
| 01:43:30 |
Τώρα, σύρε στης βασίλισσας |
| 01:43:36 |
ότι όσο κι αν βάλει φτιασίδι, |
| 01:43:46 |
Κάνε την |
| 01:44:05 |
Ο Βασιλιάς; Οι αυλικοί; |
| 01:44:13 |
Ποιος είναι που κηδεύουν; |
| 01:44:28 |
Εναποθέστε την |
| 01:44:32 |
Απ' το άσπιλο κι αγγελικό |
| 01:44:44 |
Λουλούδια στο λουλούδι. |
| 01:44:50 |
Έχε γεια! |
| 01:44:56 |
Σε ονειρευόμουνα |
| 01:45:00 |
Το νυφικό σου κρεβάτι να |
| 01:45:13 |
Χ ώμα μη ρίχνετε, να την |
| 01:45:17 |
Ρόδο του Μάη, αγαπημένη κόρη, |
| 01:45:37 |
Ο διάβολος |
| 01:45:40 |
Το χέρι σου τράβα απ' το |
| 01:45:44 |
να είναι τρομερό! |
| 01:45:48 |
Χ ωρίστε τους! |
| 01:45:52 |
Εγώ την Οφηλία αγαπούσα |
| 01:45:57 |
δε φτάνει τη δικιά μου. |
| 01:46:03 |
Εσύ τι θα 'κανες γι' αυτήν; |
| 01:46:15 |
Εγώ πάντα σε αγαπούσα... |
| 01:46:21 |
μα δεν πειράζει. |
| 01:46:24 |
Το δρόμο της |
| 01:46:29 |
ό, τι εμείς κι αν κάνουμε. |
| 01:46:55 |
Πρόσεχέ τον, |
| 01:47:10 |
- Πιστός θα είσαι σε μένα; |
| 01:47:16 |
Πες μου, όμως. Γιατί τα τρομερά |
| 01:47:21 |
Δύο είναι οι λόγοι: |
| 01:47:23 |
Η βασίλισσα μητέρα του ζει |
| 01:47:27 |
Κι εγώ, ευλογία είναι |
| 01:47:33 |
έχω τη ζωή μου αδιάρρηκτα |
| 01:47:40 |
Χ ωρίς αυτήν |
| 01:47:48 |
Κίνητρο άλλο, είναι η μεγάλη |
| 01:47:53 |
Λαέρτη, αγαπούσες |
| 01:47:58 |
ή σαν πίνακας είναι, θλιμμένο |
| 01:48:03 |
- Γιατί το ρωτάς αυτό; |
| 01:48:06 |
Όμως, τι θα έκανες |
| 01:48:11 |
ότι αντάξιος γιος |
| 01:48:17 |
Θανάσιμα θα τον λάβωνα |
| 01:48:24 |
Όρια δεν έχει |
| 01:48:28 |
Τούτο θα γίνει όταν πρέπει, |
| 01:48:36 |
Συνάντησή σας |
| 01:48:41 |
και σε στοίχημα θα σας βάλω που |
| 01:48:46 |
και για το θάνατό του... |
| 01:48:51 |
Ακόμα και η μητέρα του, |
| 01:48:56 |
κι ατύχημα |
| 01:49:00 |
’ρχοντα ’μλετ! |
| 01:49:11 |
Η μεγαλειότητά σας, καλοδε- |
| 01:49:14 |
Ταπεινά σας ευχαριστώ... |
| 01:49:16 |
Αν έχετε χρόνο, μήνυμα |
| 01:49:21 |
Μ' όλη την εγρήγορση του |
| 01:49:25 |
Βάλε το καπέλο σου στη θέση |
| 01:49:28 |
- Νομίζω ότι κάνει ζέστη. |
| 01:49:33 |
Ο Βασιλιάς, πάνω σας |
| 01:49:39 |
Καθώς πρέπει κύριος ο Λαέρτης, |
| 01:49:45 |
Όταν τον άλλο ξέρεις, σημαίνει |
| 01:49:49 |
Ο Βασιλιάς στοιχηματίζει |
| 01:49:53 |
ότι σε 12 χτυπήματα, δε θα σας |
| 01:49:57 |
Κι αύριο γίνεται, |
| 01:50:02 |
Θα κερδίσω, αν μπορέσω. |
| 01:50:05 |
Αν όχι, θα 'χω την ντροπή |
| 01:50:08 |
Ν' ανακοινώσω |
| 01:50:11 |
Αν δυνατός εκείνος νιώθει, |
| 01:50:15 |
Τώρα ή οποτεδήποτε, αρκεί |
| 01:50:36 |
- Θα χάσεις, κύριέ μου. |
| 01:50:39 |
Συνεχώς γυμνάζομαι |
| 01:50:44 |
Δε φαντάζεσαι, όμως, πόσο |
| 01:50:50 |
Μα σημασία δεν έχει... |
| 01:50:53 |
Αν η ψυχή σου δε θέλει, |
| 01:50:56 |
Όχι, περιφρονώ |
| 01:51:01 |
Όταν από τον αγώνα, |
| 01:51:08 |
μια κούπα θα έχω, που αν πιει, |
| 01:51:12 |
Γι' αυτό, φαρμάκι |
| 01:51:16 |
Δηλητήριο έχω |
| 01:51:19 |
που και μόνο η γρατζουνιά, |
| 01:51:25 |
Την καρδιά μου ζεσταίνει |
| 01:51:42 |
Κι ένα σπουργίτι να πέσει, |
| 01:51:47 |
Αν τώρα είναι η ώρα του, |
| 01:51:51 |
κι αν είναι αύριο, |
| 01:51:55 |
Κι αν δεν έρθει τώρα, |
| 01:52:08 |
Έτοιμος είμαι... |
| 01:53:25 |
Το χέρι αυτό δέξου, |
| 01:53:33 |
Συγχώρεσέ με, κύριε, |
| 01:53:37 |
Μπροστά σε όλους, κάθε |
| 01:53:43 |
που η πράξη μου |
| 01:53:48 |
Ικανοποιητικό εν μέρει, μα |
| 01:53:52 |
δε θα δεχτώ |
| 01:53:58 |
Την αγάπη σου, όμως, αποδέχομαι |
| 01:54:03 |
Το δέχομαι. Φιλικά θ' αγωνι- |
| 01:54:09 |
Τα ξίφη! |
| 01:54:13 |
Ένα για μένα. |
| 01:54:16 |
- Γνωρίζεις το στοίχημα; |
| 01:54:20 |
Δεν το φοβάμαι. |
| 01:54:24 |
Να έρθει το κρασί |
| 01:54:27 |
Πρώτος ή δεύτερος ο ’μλετ |
| 01:54:33 |
Το τύμπανο, σάλπιγγα θα ξυπνή- |
| 01:54:38 |
Θα μιλήσουν στους ουρανούς |
| 01:54:42 |
Ιδού! Ο Βασιλιάς στην |
| 01:55:59 |
Ένα! |
| 01:56:02 |
Χτύπημα φανερό! |
| 01:56:11 |
Δώστε μου να πιω! |
| 01:56:14 |
Δικό σου, ’μλετ, |
| 01:56:20 |
Στην υγειά σου! |
| 01:56:33 |
Πρώτα το γύρο αυτό. |
| 01:57:30 |
Στάσου! |
| 01:57:58 |
- Κι άλλο χτύπημα. Τι λες; |
| 01:58:02 |
- Ο γιος μας θα νικήσει. |
| 01:58:06 |
Πίνει η βασίλισσα για |
| 01:58:10 |
Γερτρούδη! Μην πιεις... |
| 01:58:14 |
Θα πιω, συγχώρεσέ με! |
| 01:58:25 |
Δεν τολμώ να πιω ακόμα. |
| 01:58:28 |
Έλα το πρόσωπό σου |
| 01:59:04 |
Πολύ βαρύ είναι τούτο. |
| 01:59:22 |
Έλα, Λαέρτη, για το τρίτο. |
| 01:59:25 |
Έτσι λες; |
| 02:00:31 |
Κανένας, τίποτα. |
| 02:00:33 |
Χ ωρίστε, κύριοι! |
| 02:01:09 |
Όχι, εμπρός, ξανά! |
| 02:01:24 |
Κοιτάξτε τη βασίλισσα! |
| 02:01:27 |
Κι οι δυο πληγώθηκαν! |
| 02:01:35 |
- Πώς είναι η βασίλισσα; |
| 02:01:40 |
Όχι... |
| 02:01:44 |
Το ποτό... |
| 02:01:49 |
Το ποτό! |
| 02:01:52 |
Αγαπημένε μου, ’μλετ! |
| 02:02:17 |
Κακούργημα! |
| 02:02:20 |
Τις θύρες αμπαρώστε! |
| 02:02:23 |
Εδώ είναι... |
| 02:02:26 |
Είσαι καταδικασμένος. |
| 02:02:30 |
Τ'όπλο της προδοσίας κρατάς |
| 02:02:35 |
Πάνω μου έπεσε |
| 02:02:38 |
και δίκαια πεθαίνω |
| 02:02:42 |
Συγχώρεση ας δώσουμε, |
| 02:02:45 |
κρίμα να μην έχεις από το |
| 02:02:48 |
Ούτε εσύ απ'το δικό μου. |
| 02:02:50 |
’λλο δεν αντέχω! |
| 02:02:56 |
Ο Βασιλιάς φταίει! |
| 02:03:07 |
Και το σπαθί φαρμακωμένο! |
| 02:03:13 |
Τότε στο έργο σου, |
| 02:03:22 |
Φίλοι, βοηθήστε με! |
| 02:03:29 |
Εσύ φονιά, αιμομείκτη, |
| 02:03:36 |
Εδώ είναι η ένωσή σας. |
| 02:04:01 |
Πεθαίνω, Οράτιε! |
| 02:04:16 |
Δύστυχη βασίλισσα... |
| 02:04:33 |
Σεις, που ωχροί από τρόμο |
| 02:04:39 |
Αν χρόνο είχα... |
| 02:04:41 |
Μα ο χάρος, αμείλικτος είναι |
| 02:04:47 |
Θα μπορούσα να σας πω... |
| 02:04:57 |
Πεθαίνω, Οράτιε... |
| 02:05:01 |
Εσύ που ζεις, σωστά για μένα |
| 02:05:07 |
Οράτιε, η φήμη μου θα τρωθεί, |
| 02:05:14 |
Αν μ'είχες φίλο |
| 02:05:21 |
βράδυνε τον πηγαιμό σου |
| 02:05:24 |
και με κόπο στον κόσμο |
| 02:05:34 |
Πεθαίνω, Οράτιε! |
| 02:05:39 |
Μ'έχει συντρίψει |
| 02:05:46 |
Πιο πέρα... είναι η σιωπή! |
| 02:06:02 |
Καλή σου νύχτα, |
| 02:06:06 |
κι είθε αγγέλων άσματα |
| 02:06:11 |
Επεξεργασία Υποτίτλων |
