Happy Valley
|
00:00:10 |
Υπότιτλοι kouVou |
00:00:18 |
Εδώ είμαι, παρέα με το |
00:00:21 |
την κόρη μου, Maron. |
00:00:23 |
Προφανώς είμαι διασταύρωση |
00:00:27 |
Το κάνω αρκετό καιρό τώρα. |
00:00:29 |
Είμαι προνομιούχος, είμαι ευλογημένος, |
00:00:33 |
Θεέ μου, την αγαπάω. |
00:00:35 |
Είναι το μοναδικό κορίτσι |
00:00:37 |
Που την ώρα που ντύνεται παίζει, |
00:00:39 |
φορώντας τα παπούτσια μου του μπέιζμπολ |
00:00:42 |
Πού είναι η μητέρα της; |
00:00:43 |
Ε λοιπόν έπρεπε να φτιάξω αυτήν την ταινία |
00:00:49 |
Δεν ξέρω, |
00:00:50 |
Μα ίσως κάθε κοινωνία, |
00:00:52 |
Μοιάζει με |
00:00:57 |
Και η συνταγή ήταν για, |
00:01:01 |
Δηλαδή 10 παυσίπονα |
00:01:03 |
Και έτσι σκέφτηκα, |
00:01:07 |
Ο τύπος το έγραψε με στυλό. |
00:01:09 |
Απλά θα πάρουμε ένα στυλό, |
00:01:10 |
κι απλά θα αλλάξουμε |
00:01:13 |
Και μου κάνει, |
00:01:15 |
Δεν μπορούμε να γράψουμε κάτι άλλο" |
00:01:17 |
Οπότε ο φίλος μου μου λέει, |
00:01:19 |
Πήρε το στυλό του και την |
00:01:23 |
Κι εκεί κάτω που λέει, |
00:01:26 |
παίρνει το 10, |
00:01:31 |
Κι αντί για 10, |
00:01:35 |
Φαινόταν φοβερό |
00:01:36 |
Γιατί το 10 ήταν, κάπως όρθιο ξέρεις... |
00:01:39 |
Και εύκολα το 7 |
00:01:41 |
Και έτσι έγινε ... όπως |
00:01:45 |
Το εννοώ, ήταν φοβερό |
00:01:47 |
Πάω λοιπόν, |
00:01:48 |
Το πάμε λοιπόν, |
00:01:50 |
Μπορείς να πιαστείς |
00:01:52 |
Λέει, "Όχι. |
00:01:53 |
Οπότε του είπα, "Θα πρέπει να |
00:01:56 |
Ψάχναμε γύρω να |
00:02:00 |
που θα ήταν λιγότερο |
00:02:03 |
Πήγαμε λοιπόν, |
00:02:04 |
Και βρήκαμε ένα φαρμακείο |
00:02:06 |
Πάμε εκεί, |
00:02:08 |
Θα ήταν 104ων, αν ήταν ... |
00:02:12 |
Νομίζω πως αυτή θα πρέπει να ξεκίνησε |
00:02:16 |
Είναι το πρώτο φαρμακείο |
00:02:19 |
Πάει εκεί με αυτή |
00:02:21 |
Ήταν απαίσιο. |
00:02:22 |
Η εν λόγω κυρία ... προφανώς |
00:02:24 |
Λέει λοιπόν, "Εντάξει θα περιμένετε λίγο" |
00:02:27 |
Λίγα παυσίπονα είναι |
00:02:30 |
Περίμενα έξω στο αυτοκίνητο |
00:02:33 |
Ήταν εκεί μέσα |
00:02:35 |
Σκέφτηκα, "Πιάστηκε" |
00:02:36 |
Περιμένω λίγο μήπως |
00:02:38 |
Ξαφνικά βλέπω |
00:02:40 |
Βγαίνει λέγοντας "Σου το είπα! |
00:02:43 |
Και πήρε 70 Lor ... |
00:02:44 |
Κι αυτό ήταν η αρχή |
00:02:49 |
Αν λοιπόν κοιτάξεις την ιστορία σου |
00:02:54 |
Πόσα ναρκωτικά έχεις πάρει; |
00:02:56 |
Μάλλον έχω πάρει παυσίπονα |
00:02:59 |
Είναι πολλά. |
00:03:00 |
Δεν είσαι μικρόσωμος |
00:03:01 |
Και θα πω πως, |
00:03:03 |
Μη φοβάσαι μήπως και χάσεις |
00:03:05 |
Όχι μωρέ |
00:03:07 |
Σαν πρόταση υγείας |
00:03:11 |
Εννοώ πως θυμάμαι μια φορά |
00:03:14 |
Παραλίγο να με σκοτώσεις |
00:03:15 |
Όταν μπήκα μπροστά σου |
00:03:17 |
Μην το κάνεις αυτό Ρον |
00:03:19 |
Υπάρχει αρκετό για όλους. |
00:03:23 |
> |
00:04:10 |
Έχω ζήσει εδώ το μεγαλύτερο μέρος |
00:04:12 |
Κι υπάρχουν πάρα πολλά |
00:04:15 |
Έχω ταξιδέψει αρκετά |
00:04:19 |
Νοιώθω ότι είναι ασφαλές μέρος |
00:04:21 |
Είναι μια κοινωνία πολύ δεμένη |
00:04:24 |
Απλά νοιώθεις καλά |
00:04:26 |
Η Utah είναι όμορφη πολιτεία |
00:04:29 |
Ένα πραγματικά ωραίο μέρος να έρθεις |
00:04:31 |
Όπως λένε, |
00:04:33 |
Δεν είμαι Μορμόνος αλλά μου αρέσουν |
00:04:38 |
Μ' αρέσει πολύ. |
00:04:40 |
Κυρίως λόγω της φύσης, |
00:04:41 |
Πάμε στα βουνά σε 10 λεπτά |
00:04:46 |
Είναι ωραίο μέρος για να ζει κανείς. |
00:04:48 |
Ξέρεις είναι καθαρά, |
00:04:51 |
Είναι τελείως διαφορετικά |
00:05:01 |
Λοιπόν, θα ήθελα να πω |
00:05:05 |
Τότε που για πρώτη φορά διέσχισαν τις |
00:05:07 |
Ήθελαν να δημιουργήσουν |
00:05:10 |
η οποία είναι |
00:05:11 |
και είναι όνειρο του καθενός |
00:05:14 |
Το πρόβλημα όμως είναι, |
00:05:16 |
για να δημιουργηθεί το ΖCMI |
00:05:19 |
Απομονώθηκαν από τον υπόλοιπο |
00:05:23 |
Από γενιά σε γενιά, |
00:05:24 |
Δημιούργησαν και προσδιόρισαν |
00:05:26 |
Στην Utah σίγουρα |
00:05:29 |
Σίγουρα. |
00:05:31 |
Τελείως προκαθορισμένη |
00:05:34 |
Και δεν γίνεται τίποτα |
00:05:37 |
Οι νόμοι για το αλκοόλ εδώ |
00:05:42 |
- Δεν υπάρχει λογική |
00:05:45 |
Εννοώ, έτσι απλά ξέρεις, |
00:05:48 |
Και δεν μπορείς ούτε |
00:05:51 |
Εκτός κι αν είναι μια παρέα |
00:05:53 |
Μπορώ να πιώ όσο ... |
00:05:54 |
Ένα ποτήρι μπύρα, |
00:05:56 |
που για μένα είναι σαν να πίνω τόση |
00:05:59 |
Είμαστε προστατευμένοι, |
00:06:02 |
ότι δεν έχουμε ναρκωτικά, |
00:06:05 |
ότι δεν έχουμε ζητήματα. |
00:06:08 |
Είμαστε η πρώτη μαύρη οικογένεια |
00:06:12 |
Και μιλάω σοβαρά, |
00:06:13 |
ξέρετε μερικές φορές |
00:06:16 |
Και ένας μικρός |
00:06:18 |
"Δεν βγαίνει με το πλύσιμο;" |
00:06:20 |
Νομίζω ότι υπάρχει |
00:06:23 |
του ότι γίνεται χρήση |
00:06:25 |
Εδώ μεγάλωσα |
00:06:26 |
Έχω περάσει από |
00:06:28 |
Έχω διδάξει στο Λας Βέγκας. |
00:06:29 |
Και νομίζω πως |
00:06:31 |
πως οι άνθρωποι εκεί |
00:06:33 |
πως υπάρχουν πάρα πολλά |
00:06:36 |
Εδώ λοιπόν μερικές φορές, νομίζω |
00:06:38 |
Πως οι άνθρωποι δεν θέλουν να πιστέψουν |
00:06:41 |
έχει πρόβλημα μ΄ένα τέτοιο θέμα |
00:06:43 |
Κι ένα μεγάλο μέρος του |
00:06:46 |
Περνάει απ' το μυαλό μας πως |
00:06:51 |
και πολλοί προσποιούνται |
00:06:54 |
πως υπάρχει πρόβλημα |
00:06:55 |
Υπάρχει ένα κομμάτι μου |
00:06:58 |
"Δεν υπάρχει περίπτωση να συμβαίνει" |
00:06:59 |
Λόγω της θρησκείας μας |
00:07:04 |
Ναι, υπάρχει ζήτημα με την |
00:07:07 |
Και είναι πραγματικά σκληρό |
00:07:10 |
Ιδίως για τα θρησκευτικά μας |
00:07:12 |
Πως φαίνεται κάτι τέτοιο.... |
00:07:17 |
Είναι πραγματικά δύσκολο για |
00:07:19 |
Η όλη ιστορία με |
00:07:22 |
Γιατί δεν ξέρουν πως να το ξεπεράσουν |
00:07:24 |
Και δεν ξέρουν που ν' απευθυνθούν |
00:07:25 |
Δεν θέλουν να μιλούν γι' αυτό |
00:07:26 |
Επειδή νοιώθουν προσβολή |
00:07:29 |
Για να είμαι ειλικρινής |
00:07:31 |
Μόλις απολύθηκα από την |
00:07:34 |
Ήμουν στην φυλακή για |
00:07:36 |
Κι αυτό ήταν δυο χρόνια πριν |
00:07:42 |
Όσο ήμουν εκεί |
00:07:43 |
Είδα να διακινούνται μεγάλες |
00:07:48 |
από τουλάχιστον 40 τροφίμους |
00:07:50 |
Και σίγουρα θα έλεγα πως είναι |
00:07:53 |
Η μεθαδόνη, η ηρωίνη, |
00:07:56 |
Υπάρχουν... |
00:07:58 |
Πρόκειται για χάπια |
00:08:01 |
Αυτό λοιπόν είναι ένα από |
00:08:03 |
Και πιστεύω πως ένα μεγάλο μέρος της |
00:08:07 |
"Όχι δεν υπάρχει κάτι τέτοιο" |
00:08:08 |
Η πραγματικότητα είναι. |
00:08:11 |
Απαίσια |
00:08:15 |
Ας δούμε |
00:08:17 |
Ακόμα είναι Χριστούγεννα. |
00:08:19 |
Έχω ψηφιακή κάμερα κι έτσι |
00:08:24 |
Αφού πήρα αυτή την φωτογραφία, |
00:08:26 |
Πρόσεξα αυτό το χαμογελάκι |
00:08:36 |
Όλες αυτές οι φωτογραφίες πάρθηκαν τα |
00:08:42 |
Εδώ πρέπει να είναι... |
00:08:46 |
...τα τελευταία Χριστούγεννα |
00:08:53 |
Όταν ήταν μικρή, ήταν |
00:08:57 |
Κι όπου πήγαινε η μαμά, |
00:09:00 |
Και ... |
00:09:03 |
Δεν ξέρω |
00:09:05 |
Πάντα καταλάβαινε ... |
00:09:06 |
Ποτέ δεν είχαμε μάχες |
00:09:09 |
Εμείς έτσι απλά, όπως είπε ο Michael, |
00:09:13 |
Πήρε την άδεια οδήγησης. |
00:09:15 |
Θέλαμε να πάμε ν'αγοράσουμε ... |
00:09:17 |
Αρχίσαμε λοιπόν να |
00:09:21 |
Το αμάξι που της άρεσε ήταν |
00:09:26 |
και ήταν 5 ταχυτήτων |
00:09:29 |
Και διδάσκοντάς την πως να οδηγεί |
00:09:33 |
ήταν μια εμπειρία. |
00:09:36 |
Μας πήρε ίσως μια ή δυο εβδομάδες |
00:09:38 |
μέχρι να νοιώσει άνετα |
00:09:41 |
να νοιώσει καλά |
00:09:45 |
-Τι; |
00:09:47 |
Εγώ ήμουν εκείνη που την δίδαξε |
00:09:51 |
Ναι. |
00:09:54 |
Αλλά αυτό που |
00:09:58 |
πως το σαραβάλιασε |
00:09:59 |
Συναντηθήκαμε στην Ενάτη |
00:10:02 |
Και πραγματικά... |
00:10:04 |
Ήμασταν στο γαλλικό τμήμα. |
00:10:06 |
Και ήμασταν ... |
00:10:09 |
Καταλήξαμε να γίνουμε |
00:10:12 |
Ξεχνάω για ποιόν. |
00:10:13 |
Αλλά αγαπούσαμε η μια την |
00:10:18 |
Αν μια απ' τις δυο |
00:10:20 |
και δεν έβλεπαν |
00:10:22 |
ρωτούσαν "Πού είναι η Αμέλια;" |
00:10:23 |
Ή "Πού είναι η Μακάλ;" |
00:10:25 |
Ήμασταν αχώριστες. |
00:10:28 |
Η Αμέλια αγαπούσε την Μακάλ. |
00:10:32 |
Απλά αγαπούσε την Μακάλ. |
00:10:35 |
Για την ακρίβεια το τελευταίο |
00:10:39 |
Ο Μάικλ αστειευόταν μαζί της |
00:10:42 |
"Δεν νομίζεις πως όλο το Σαββατοκύριακο |
00:10:44 |
Της το είπα και μου είπε, |
00:10:46 |
"Ποτέ δεν είναι αρκετή |
00:10:50 |
Κι αυτό ήταν το τελευταίο πράγμα |
00:10:54 |
Δεν σχεδιάζαμε να πάρουμε |
00:10:56 |
Αλλά μιλάγαμε με την Αμέλια, |
00:10:59 |
και της είπα ότι οι γονείς μου |
00:11:01 |
Θα έφευγαν από την πόλη |
00:11:03 |
Και είπε πως ... |
00:11:06 |
Ότι ήθελε να πάρει ηρωίνη. |
00:11:10 |
Και της είπα, |
00:11:13 |
Είδα τα δυο κορίτσια |
00:11:15 |
Κι είχα ένα κακό προαίσθημα. |
00:11:20 |
Ήμουν ... |
00:11:22 |
Απλά ανησυχούσα για την Μακάλ |
00:11:25 |
Και φώναξα την Αμέλια, |
00:11:27 |
"Αμέλια μπορείς να καταλάβεις |
00:11:29 |
αν η Μακάλ δεν |
00:11:31 |
Ανησυχώ πολύ γι' αυτήν, |
00:11:34 |
Και η Αμέλια είπε, "Ναι |
00:11:37 |
Είχα ρωτήσει την Αμέλια |
00:11:40 |
Για την Μακάλ και τα ναρκωτικά. |
00:11:42 |
Η Αμέλια έλεγε πως |
00:11:44 |
πως είχε κάνει τεστ |
00:11:48 |
Κι όλα φαίνονταν |
00:11:52 |
Απλά τα έκανε για πλάκα. |
00:11:55 |
Τα χρησιμοποιούσε που και που |
00:11:58 |
Ή όταν εκείνη κι εγώ ήμασταν μαζί. |
00:12:00 |
Όλο εκείνο το Σαββατοκύριακο |
00:12:03 |
Ήταν η πρώτη φορά |
00:12:05 |
Το μόνο που θυμάμαι είναι |
00:12:09 |
Και μετά έκανα εγώ |
00:12:12 |
Κι αυτό ήταν. |
00:12:14 |
Και μετά πήγα κάτω |
00:12:16 |
γιατί ήθελα να είμαι |
00:12:18 |
Η Μακάλ είχε ένα αγόρι |
00:12:21 |
Δεν ξέρω πώς και δεν ήξερε |
00:12:23 |
Είναι σχεδόν αδύνατον |
00:12:27 |
LDS. |
00:12:29 |
Είμαι πρόσκοπος |
00:12:32 |
Καλό παιδί στο σχολείο. |
00:12:33 |
Παίζω ποδόσφαιρο |
00:12:37 |
Φυσιολογικά πράγματα... |
00:12:38 |
Φυσιολογικό παιδί χωρίς |
00:12:41 |
Κατάλαβες ποτέ πως |
00:12:43 |
Τη ρώτησα. |
00:12:44 |
Της είπα, "Ποιό είναι το χειρότερο |
00:12:47 |
Όπως, "Πόσα ναρκωτικά |
00:12:49 |
Απλά να το διαπιστώσω. |
00:12:52 |
Είπε, "Έχω σχεδόν δοκιμάσει τα πάντα |
00:12:54 |
Αλλά αυτό είναι το παρελθόν μου, |
00:12:58 |
Θα είναι ένα μυστήριο που |
00:13:01 |
Διότι ειλικρινά νομίζαμε |
00:13:04 |
πως η Μακάλ είχε |
00:13:09 |
Ξέρεις, η Αμέλια ήταν μαζί της |
00:13:12 |
Και κατά κάποιο τρόπο, |
00:13:16 |
Ξανάπεσε και |
00:13:20 |
έκανε την Αμέλια |
00:13:28 |
Η αστυνομία βρήκε αυτό... |
00:13:31 |
κι έτσι συμπεραίνουμε |
00:13:32 |
ότι θα πρέπει να |
00:13:36 |
Που η Μακάλ και η Αμέλια |
00:13:42 |
Η Μακάλ έκανε ένεση στην Αμέλια |
00:13:45 |
Όταν κάνεις υπερδοσολογία, |
00:13:47 |
γίνεται που και πού |
00:13:49 |
Επειδή έχω πάθει |
00:13:53 |
Ποτέ δεν μου είπε |
00:13:56 |
Ποτέ δεν μου είπε |
00:13:58 |
Απλά φαινόταν σαν |
00:14:00 |
Είχαμε μια τέλεια συζήτηση |
00:14:02 |
Κι έτσι την άφησα επάνω |
00:14:04 |
Και μετά, περίπου στις 3:00 |
00:14:07 |
Η Μακάλ και το αγόρι της |
00:14:09 |
και βρήκανε την Αμέλια λιπόθυμη |
00:14:12 |
Μετά άρχισε να |
00:14:14 |
Λέω, "Σοβαρά θα πρέπει |
00:14:16 |
Είναι αναίσθητη |
00:14:18 |
Δεν ήταν σε θέση να |
00:14:20 |
Και λέει "Όχι, θα είναι εντάξει. |
00:14:23 |
Ένοιωσα γι' αυτήν.. |
00:14:26 |
Το συναίσθημα που είχα μέσα μου ήταν... |
00:14:30 |
Ήταν τόσο φρικτό |
00:14:32 |
Να βλέπω τη φίλη μου |
00:14:35 |
Κι ο Τζέισεν είπε |
00:14:40 |
Και η Μακάλ είπε όχι |
00:14:42 |
Φοβήθηκα μέχρι θανάτου |
00:14:44 |
Ποτέ στη ζωή μου δεν |
00:14:47 |
Δεν ήξερα τι φταίει κι ότι |
00:14:49 |
Μη ξέροντας πως να την βοηθήσω |
00:14:52 |
Ναι, το να καλέσω το 911 |
00:14:55 |
Αλλά μου είπε να μην το κάνω |
00:14:56 |
Κι έτσι προσπάθησα να |
00:14:59 |
Είναι λίγο τρομακτικό, το να μην |
00:15:03 |
γιατί ποτέ δεν το είχα ξαναδεί |
00:15:06 |
Είναι σαν το "Χαίρω πολύ" |
00:15:09 |
Νόμιζα πως θα συνέλθει |
00:15:11 |
Νόμιζα πως θα επανέλθει. |
00:15:15 |
Και... Τελικά την κουβαλήσαμε |
00:15:18 |
Κι αποκοιμηθήκαμε δίπλα της. |
00:15:21 |
Και το επόμενο πρωί, |
00:15:22 |
και ήταν μπλε και μαύρη |
00:15:27 |
Είχε πεθάνει |
00:15:43 |
Μετά απ' αυτό |
00:15:45 |
Δεν είμαι σίγουρος για το τι ακριβώς |
00:15:50 |
Αποφάσισαν πως έπρεπε |
00:15:53 |
Πήγαν το πτώμα της |
00:15:55 |
στο γράμμα "Β" στο "Bountiful"... |
00:16:00 |
Το θάψανε |
00:16:01 |
Προσπάθησαν να το σκεπάσουν με |
00:16:07 |
Όταν ήρθε η Τρίτη, |
00:16:11 |
Όλα τα μέσα ενημέρωσης ήταν εδώ |
00:16:15 |
Ήθελα να μιλήσω γι' |
00:16:17 |
Και ... |
00:16:19 |
Κάποιος είπε, "Το ξέρατε |
00:16:25 |
Και τότε σκέφτηκα, |
00:16:29 |
Δεν χρειάζεται να μιλήσω στην ΤV |
00:16:36 |
Πέθανε" |
00:16:38 |
Κι αμέσως μετά απ' αυτό |
00:16:44 |
Κάθισε. |
00:16:50 |
Και ο αξιωματικός |
00:16:53 |
- Ήταν στρατιωτικός Ιερέας. |
00:16:55 |
Με κοίταξε , και είπε |
00:16:57 |
"Βρήκαμε την Αμέλια. |
00:17:03 |
Και το σοκ αλλά κι ο τρόμος |
00:17:06 |
το ν' ακούς αυτό που |
00:17:11 |
αλλά που συνεχίζεις να εναντιώνεσαι |
00:17:16 |
Το σοκ είναι τόσο μεγάλο |
00:17:21 |
Και κάθεσαι εκεί |
00:17:26 |
Αρχίζοντας από την κορφή |
00:17:28 |
και κατεβαίνοντας διαμέσου |
00:17:31 |
Σαν ηλεκτροσόκ |
00:17:34 |
Και τότε μας έδειξε |
00:17:39 |
Και ... |
00:17:42 |
... το πρόσωπό της ήταν πρησμένο |
00:17:47 |
Αργότερα έμαθα πως |
00:17:50 |
δεν ήταν λοιπόν τόσο άσχημη |
00:17:56 |
Κι απλά σκέφτεσαι. |
00:18:00 |
Τι συνέβη στην Αμέλια; |
00:18:02 |
Γιατί έγινε έτσι |
00:18:06 |
Δεν ήξεραν να μου πουν. |
00:18:10 |
Ήταν εβδομάδες ... εβδομάδες ... |
00:18:15 |
Ήταν Αύγουστος. |
00:18:18 |
Αλλά η αστυνομία μας είπε |
00:18:22 |
"Πέθανε ειρηνικά |
00:18:25 |
Δεν πεθαίνεις ειρηνικά |
00:18:28 |
έχοντας αυτή τη φοβερή πληγή |
00:18:31 |
Θα έπρεπε να είχε συμβεί |
00:18:36 |
Ο ιατροδικαστής είπε |
00:18:39 |
την ώρα που λιποθύμησε. |
00:18:40 |
Χτύπησε στο πάτωμα της κουζίνας. |
00:18:43 |
Νομίζω ότι προκλήθηκε |
00:18:46 |
Η αστυνομία τελικά ήρθε σπίτι μου, |
00:18:49 |
και μου ζήτησαν να υποβληθώ |
00:18:52 |
Και δέχτηκα. |
00:18:54 |
Δευτέρα βράδυ μου είπε, |
00:18:57 |
Γιατί έπρεπε να κάνει το τεστ |
00:18:59 |
Της είπα εκείνο το βράδυ, |
00:19:01 |
Είπα, |
00:19:02 |
Δεν το αντέχω πια |
00:19:04 |
Νοιώθω σαν, |
00:19:06 |
Και υποθέτω ... |
00:19:08 |
Και στη συνέχεια, την Τρίτη νωρίς το πρωί, |
00:19:12 |
Πήρα τη μητέρα μου |
00:19:14 |
Και κατέληξα να εμπλακώ |
00:19:16 |
να πω όλη την ιστορία. |
00:19:18 |
Εδώ λοιπόν είναι το |
00:19:20 |
Ποιά ευθύνη αναλαμβάνεις |
00:19:23 |
Τα πάντα. |
00:19:25 |
Ξέρω πως ότι έκανα ήταν λάθος. |
00:19:28 |
Δεν θα προσπαθήσω ν' αρνηθώ |
00:19:30 |
Δεν γίνεται αυτό |
00:19:33 |
Και τότε το επόμενο πρωί |
00:19:37 |
Καθώς ξύπνησα είπα στον πατέρα |
00:19:40 |
για ότι είχε συμβεί. |
00:19:43 |
Απλά θυμάμαι πως |
00:19:48 |
Και τόσο λυπημένη. |
00:19:51 |
Φοβόμουν τόσο πολύ να πω στον μπαμπά μου |
00:19:53 |
Ήμουν σε κατάσταση σοκ. |
00:19:56 |
Κι άρχισε να κλαίει |
00:19:59 |
Μου είπε πως δεν |
00:20:02 |
Κάλεσε τον δικηγόρο μου, |
00:20:06 |
Και έπρεπε να του πω την |
00:20:09 |
Μετά ήρθε η αστυνομία κι |
00:20:13 |
Ξεσκόνισαν |
00:20:15 |
Και τελικά με συνέλαβαν |
00:20:25 |
Και θυμάμαι πως το όλο θέμα |
00:20:29 |
και το έβλεπα ενώ ήμουν |
00:20:32 |
Και ήμουν τόσο φοβισμένη. |
00:21:18 |
Δεν σκεπτόμουν |
00:21:20 |
Τα είχα εντελώς χαμένα. |
00:21:23 |
Ήμουν τόσο χάλια. |
00:21:30 |
Δεν σκέφτηκα σωστά εκείνο το βράδυ |
00:21:34 |
Θα ήθελα τόσο πολύ, αν μπορούσα |
00:21:37 |
και να φέρω πίσω την φίλη μου. |
00:21:41 |
Από τότε που είμαι στη φυλακή, |
00:21:42 |
Δεν μου έστειλε κανένα γράμμα |
00:21:44 |
Εγώ του έγραψα |
00:21:47 |
Δεν ξέρω αν λείπει |
00:21:51 |
Δεν ξέρω. |
00:21:52 |
Τι θα έλεγες στον πατέρα σου |
00:21:53 |
Αν του μιλούσες τώρα; |
00:21:55 |
Τι θα του έλεγες; |
00:21:59 |
Αν μπορούσα να μιλήσω με τον πατέρα μου, |
00:22:03 |
Κι αυτό που θέλω πάνω απ' όλα |
00:22:19 |
Πιστεύετε πως η Αμέλια |
00:22:25 |
Αν πιστεύω πως έπαιρνε |
00:22:27 |
Πριν από εκείνο το βράδυ; |
00:22:29 |
Σκληρά ναρκωτικά; |
00:22:31 |
Όχι ποτέ δεν είχε κάνει |
00:22:34 |
Ξέραμε πως είχε καπνίσει |
00:22:38 |
Ξέραμε πως είχε |
00:22:42 |
Όταν αυτή και η Μακάλ |
00:22:45 |
Ξέρουμε πως αυτό έγινε |
00:22:48 |
Μας το είχε πει η Αμέλια |
00:22:52 |
Και νομίσαμε πως αυτό |
00:22:56 |
Έτσι ... |
00:22:58 |
Και είχε. |
00:23:00 |
Ναι. |
00:23:01 |
Νομίζω πως η Μακάλ το σχεδίασε. |
00:23:04 |
Όπως είπα, |
00:23:05 |
που ήταν μόνη στο σπίτι |
00:23:08 |
Και όταν ήθελε να τηλεφωνήσει ο Τζέισεν, |
00:23:11 |
προέβαλε όλους αυτούς τους λόγους |
00:23:13 |
Επειδή δεν είχε |
00:23:16 |
Για τέσσερις ώρες |
00:23:20 |
με πνιγμένη ανάσα, |
00:23:22 |
αγωνιζόταν να ζήσει |
00:23:26 |
Και κανείς τους δεν κούνησε το |
00:23:32 |
... για να την σώσει |
00:23:34 |
Πώς νοιώθεις για την Μακάλ τώρα; |
00:23:40 |
Δεν νομίζω πως έχει ψυχή. |
00:23:43 |
Δεν ξέρει ποιά ή τι είναι |
00:23:45 |
Την νοιώθω σαν αυτή που |
00:23:48 |
Δεν έχει ψυχή |
00:23:49 |
Δεν νοιάζεται για κανέναν |
00:23:53 |
Μου είπαν ότι ... |
00:23:56 |
Όταν ο Τζέισεν βρήκε νεκρή την Αμέλια, |
00:23:59 |
Το μόνο πράγμα |
00:24:01 |
Δεν στενοχωρήθηκε |
00:24:02 |
Δεν είπε, "Αγαπημένη μου" |
00:24:08 |
Είπε, "Πρέπει να βγάλουμε το πτώμα |
00:24:10 |
πριν να έρθει ο πατέρας μου" |
00:24:17 |
Η Utah οδηγεί την χώρα σε |
00:24:22 |
Η Utah ανεβάζει το έθνος |
00:24:28 |
"40% των κατοίκων της Utah έχουν |
00:24:37 |
Η ηρωίνη ή το όπιο |
00:24:43 |
σε υποτροπιάζουν |
00:24:44 |
Όταν παθαίνεις υπερδοσολογία |
00:24:51 |
Είναι εφικτό να σε γυρίσουν στη ζωή |
00:24:54 |
Χρησιμοποιώντας ναρκάν και |
00:24:58 |
Η ηρωίνη είναι κατευναστικό |
00:25:02 |
Βασικά καταστρέφει |
00:25:05 |
Δεν πρόκειται να είναι θεαματικό |
00:25:10 |
Εννοώ... |
00:25:12 |
Ξέρεις, |
00:25:19 |
Καταλαβαίνεις, |
00:25:20 |
να δουν αν αναπνέουν |
00:25:22 |
μπορεί να μοιάζουν ευτυχισμένοι |
00:25:25 |
Έχουμε να κάνουμε με καλά παιδιά |
00:25:27 |
Παιδιά που ούτε που θα |
00:25:29 |
Όταν μπαίνουν στο περιβάλλον |
00:25:32 |
Κι αρχίζουν να πειραματίζονται |
00:25:36 |
συνήθως οδηγούνται |
00:25:39 |
δεν το αντιλαμβάνονται |
00:25:41 |
Έχω καθίσει με γονείς |
00:25:43 |
"Αυτό είναι που θα πρέπει |
00:25:45 |
στα παιδιά με πρόβλημα ναρκωτικών |
00:25:46 |
Να τους δείξετε πως είναι η παραφερνάλια |
00:25:50 |
Συχνά ο γονιός αν |
00:25:52 |
θα βρει τουλάχιστον μια |
00:25:55 |
Πίπα μαριχουάνας |
00:25:57 |
Αυτή η πίπα φτιάχτηκε σε λύκειο |
00:26:04 |
Zig-Zags να στρίβεις μαριχουάνα. |
00:26:07 |
Διάφορα για την προσωπική |
00:26:10 |
και για τα οποία θέλει να |
00:26:12 |
Πίπα κρακ ή πίπα κρανκ |
00:26:14 |
Αυτά τα μικρά γυάλινα φιαλίδια μπορείς να |
00:26:19 |
Κι αν κοιτάξεις μπροστά |
00:26:22 |
έχει αυτά τα τριανταφυλλένια |
00:26:26 |
Δεν πουλάνε το τριαντάφυλλο |
00:26:29 |
Πουλάνε πίπα κρακ |
00:26:31 |
Σου λείπουν τίποτα λάμπες; |
00:26:32 |
Τίποτα κουτάλια; |
00:26:35 |
Είναι πράγματα που δεν γνώριζα. |
00:26:38 |
Λέω, "Τι συμβαίνει εδώ;" |
00:26:40 |
Τα παιδιά μου δεν είναι |
00:26:42 |
Λογαριασμοί στο κινητό. |
00:26:44 |
Καταλαβαίνεις; |
00:26:45 |
Πόσα μίλια κάνουν με το αυτοκίνητο; |
00:26:51 |
Ο γιός μου μου έκανε αυτό το τατουάζ |
00:26:53 |
Γιατί ήθελε να φτιάχνει |
00:26:56 |
και να ανοίξει ένα |
00:26:59 |
Έτσι λοιπόν πήγα κι έκανα τατουάζ |
00:27:00 |
Υποτίθεται πως είναι C.B.B. |
00:27:02 |
αλλά νομίζω πως έχει |
00:27:06 |
Αυτή η φωτογραφία είναι |
00:27:08 |
Το είχαμε ξεπεράσει |
00:27:13 |
Εννοώ πως γιορτάζαμε για |
00:27:16 |
Και ... |
00:27:20 |
Υπήρχε κάθε είδους |
00:27:25 |
Από όλα τα κοινωνικά στρώματα. |
00:27:30 |
Κάθε είδους ντύσιμο... |
00:27:33 |
... κάθε είδους γονείς |
00:27:36 |
Αν κι αυτό είναι που διδαχτήκαμε |
00:27:38 |
είναι η αποδοχή, ξέρεις; |
00:27:40 |
Απλά ήθελε οι άνθρωποι |
00:27:44 |
γι' αυτό που είναι |
00:27:47 |
Κάποιος ο οποίος κάνει χρήση ναρκωτικών |
00:27:48 |
δεν συχνάζει έτσι απλά |
00:27:51 |
με κάποιους |
00:27:52 |
Μπορεί να είναι ο οποιοσδήποτε. |
00:27:56 |
Ήμασταν στο Phoenix. |
00:27:58 |
Είχαμε γυρίσει από την Αφρική, |
00:27:59 |
και τον είχαμε αφήσει σπίτι μόνο |
00:28:01 |
Τον παρακολουθούσε, |
00:28:04 |
Είχε πάει για δουλειά εκείνο το βράδυ, |
00:28:08 |
Τηλεφώνησαν στον Μπριάν |
00:28:10 |
Δεν ήλθε στο σπίτι το μεσημέρι |
00:28:12 |
Θα έπρεπε να είχε γυρίσει |
00:28:14 |
Και προφανώς είχε αγοράσει |
00:28:18 |
με μια ομάδα παιδιών. |
00:28:20 |
Οδήγησε ως το Sugarhouse |
00:28:25 |
Ήρθε στο σπίτι μόνος του, |
00:28:27 |
έκανε κόκα για κάποιο λόγο. |
00:28:29 |
Τι τον έκανε να το κάνει, γιατί |
00:28:32 |
Γιατί νομίζαμε ως αυτή τη |
00:28:35 |
Και το έφερε σπίτι, |
00:28:40 |
Ήταν μόνος του. |
00:28:41 |
Μπήκε στην μπανιέρα. |
00:28:43 |
Είπαν ότι ίσως η θερμοκρασία μετά |
00:28:49 |
Τον βρήκαν στην μπανιέρα. |
00:28:51 |
Τον βρήκαν στο επάνω μπάνιο |
00:28:56 |
’σπρο σαν χαρτί |
00:28:58 |
Και ήξερα μόλις τον είδα |
00:29:02 |
Ο γιος μου και η Bree |
00:29:07 |
Το πιο δύσκολο πράγμα |
00:29:08 |
ήταν να βγω έξω και να πω στην Bree |
00:29:12 |
Ο γιος μας ήταν ο Colton Ben Berger. |
00:29:16 |
Γεννήθηκε 8 Απριλίου, 1989. |
00:29:20 |
Πέθανε από μια |
00:29:24 |
στις 28 Ιανουαρίου 2006. |
00:29:29 |
Νομίζω πως η πραγματική του φιλοδοξία |
00:29:38 |
Και ποτέ δεν θα ... |
00:29:40 |
Συγγνώμη. |
00:29:41 |
... δεν θα έχει την ευκαιρία να το κάνει. |
00:29:48 |
Θα μπορούσα ίσως να πάω σε οποιοδήποτε |
00:29:52 |
και να τα βρω μέσα σε πέντε λεπτά. |
00:29:57 |
Ξέρετε, το πρόβλημα είναι, |
00:29:59 |
Παιδιά που είναι πρεζάκια |
00:30:01 |
Από το κομπιούτερ |
00:30:03 |
Ξέρεις, φυσιολογικά |
00:30:05 |
που περιμένεις να είναι |
00:30:07 |
και είναι όλοι |
00:30:10 |
Πρέπει να βρω κάποιο γυμνάσιο, |
00:30:12 |
δημόσιο ή ιδιωτικό, |
00:30:14 |
που να είναι απρόσιτο |
00:30:16 |
και που δεν γίνεται |
00:30:20 |
Αν ήσουν νέος μαθητής |
00:30:23 |
και αν πραγματικά ήθελες |
00:30:26 |
Στοιχηματίζω πως θα ήταν... |
00:30:28 |
θέμα μερικών ωρών. |
00:30:30 |
Αφού συμβαίνουν αυτό είπα, |
00:30:33 |
Είναι τόσο απλό" |
00:30:34 |
Και είπε, "Ξέρεις, μπαμπά, |
00:30:36 |
μπορείς να βρεις παντού ναρκωτικά, |
00:30:49 |
Αυτός εδώ έγραψε |
00:30:52 |
Ελπίδα πως τρέχεις γυμνός |
00:30:54 |
Σ' αγαπώ και μου λείπεις. |
00:31:31 |
Θα φάω το καπέλο μου |
00:31:34 |
που δεν είναι εθισμένος στη ζάχαρη. |
00:31:35 |
Αν τρως συνέχεια γλυκά |
00:31:37 |
όταν έχεις κάποιο άγχος |
00:31:39 |
είσαι λίγο μπλε |
00:31:41 |
το μόνο που σου μένει |
00:31:44 |
και πολλά αναψυκτικά, με |
00:31:49 |
Και έτσι ήδη εκπαιδεύεις το σώμα σου |
00:31:54 |
σαν φαρμακευτική αγωγή... |
00:31:57 |
Και νομίζω ότι το επόμενο στάδιο |
00:32:02 |
Και νομίζω ότι πρέπει |
00:32:04 |
Νομίζω ότι είμαστε ένα έθνος |
00:32:07 |
Αν θέλουμε πραγματικά να βοηθήσουμε |
00:32:11 |
Νομίζω ότι θα πρέπει να δούμε |
00:32:14 |
Είναι το μυαλό ή το σώμα; |
00:32:17 |
Κι ένα σώμα δεν θα λειτουργήσει καλά |
00:32:21 |
Προσωπικά, σχεδόν |
00:32:24 |
όταν χτύπησα. |
00:32:25 |
Επειδή στις 2:00 το πρωί, |
00:32:30 |
όπως επίσης κι ο φυσικός πόνος. |
00:32:31 |
Και καθώς ο φυσικός πόνος περνάει |
00:32:33 |
ο συναισθηματικός πόνος |
00:32:36 |
Και ξέρετε, πως αυτό το χάπι κάνει |
00:32:39 |
Είχα ένα πολύ καλό γιατρό, |
00:32:40 |
και ο οποίος με σταμάτησε |
00:32:43 |
από το να εθιστώ στα παυσίπονα. |
00:32:45 |
Τώρα λοιπόν πρέπει να είμαι πραγματικά, |
00:32:48 |
Και τώρα προτιμώ... |
00:32:52 |
Πώς είναι; |
00:32:53 |
Λοιπόν, |
00:32:55 |
Είναι φοβερό μειονέκτημα. |
00:32:56 |
Επειδή κάνει αυτά που |
00:32:59 |
Επειδή προσπαθώ να κουβαλήσω |
00:33:02 |
τα χέρια μου. |
00:33:04 |
Όμως κι έτσι, λατρεύω το φαγητό μου |
00:33:06 |
Κατά ένα τρόπο, είναι ο καλύτερος φίλος μου, |
00:33:28 |
Ξέρεις όταν μπαίνω |
00:33:31 |
Για εμένα είναι απλά |
00:33:35 |
Αλλά όταν αρχίζεις να |
00:33:37 |
Είναι 20 άτομα που αγαπάς. |
00:33:39 |
Και είναι όλα τόσο διαφορετικά. |
00:33:41 |
Και αν αυτό γινότανε κι |
00:33:44 |
δεν θα νοιώθαμε τόσο σάπιοι |
00:33:48 |
Και η ενοχή. |
00:33:53 |
Υπήρξε μια εποχή |
00:33:57 |
μετακόμισα στους γονείς μου. |
00:33:59 |
Που και που πήγαινα σε |
00:34:01 |
Έτσι μπορούσα να πάω να πιω. |
00:34:03 |
Και θυμάμαι μια φορά |
00:34:05 |
αισθανόμουν τόσο ένοχα |
00:34:08 |
που δεν μπορούσα να κοιμηθώ |
00:34:09 |
Πήγα και κοιμήθηκα |
00:34:11 |
Γιατί ένοιωθα πως δεν |
00:34:14 |
με τηλεόραση και όλα αυτά. |
00:34:15 |
Πώς συνέβη αυτό; |
00:34:17 |
Η ανατροφή εδώ; |
00:34:18 |
Α σίγουρα. |
00:34:21 |
Ξέρεις, ευτυχισμένη κοιλάδα |
00:34:24 |
Εννοώ, πως η ενοχή είναι ... |
00:34:29 |
Η αδελφή μου μετακόμισε |
00:34:31 |
και δεν θα γυρίσει |
00:34:33 |
Δεν θέλει να την κριτικάρουν |
00:34:37 |
Νομίζω ότι όλοι σε αυτό το μέρος |
00:34:41 |
και να σταματήσουν να κοιτάνε |
00:35:10 |
Θα εκπλαγείς για το πόσο καίει |
00:35:12 |
και πόσο ... |
00:35:16 |
το αυτοκίνητό του καίει. |
00:35:20 |
Δεν ξέρω αν μπορείς να τον δεις |
00:35:22 |
αλλά ο Γκρεγκ έχει κάποια |
00:35:24 |
Κι όταν είσαι άρρωστος |
00:35:27 |
και παίρνεις ναρκωτικά ή |
00:35:32 |
κάνεις εκείνα τα στριφτάρια |
00:35:34 |
για να βγάλεις το μυαλό σου |
00:35:37 |
της αδιαθεσίας κι ανεβαίνεις. |
00:35:38 |
Είναι απλά κάτι που κάνεις |
00:35:42 |
Τον συναντάω μερικές φορές |
00:35:46 |
Εννοώ, πως τρέμει. |
00:35:50 |
Όταν μου τελειώνουν τα |
00:35:54 |
θα πρέπει να περάσω λίγες μέρες |
00:35:57 |
κάνοντας κάτι τέτοιο. |
00:36:02 |
Κι έτσι θα... |
00:36:05 |
Ξέρεις, θ' ανέβουμε, |
00:36:07 |
για κάτι άλλο, ξέρεις, |
00:36:11 |
Και στη συνέχεια, υπάρχουν κάποιες |
00:36:15 |
Έχω πάρει πολλά παυσίπονα |
00:36:19 |
και να περάσω ένα μήνα |
00:36:22 |
Και μετά σου τελειώνουν |
00:36:23 |
και τότε ξαναεπιστρέφεις σ' αυτά |
00:36:25 |
γιατί απλώς δεν μπορείς να σπάσεις |
00:36:28 |
και ν' απαλλαχτείς από τα όπια. |
00:36:33 |
Ίσως να μην ήμουν |
00:36:35 |
αλλά τα παιδιά μου μ΄αγαπάνε. |
00:36:36 |
Εάν κάποιος μ' έπαιρνε σήμερα, |
00:36:39 |
ένα πράγμα που ξέρω πως |
00:36:41 |
"Ο τύπος ήταν |
00:36:43 |
Κι αυτό είναι κάτι για |
00:36:45 |
Γι' αυτό ζω |
00:36:46 |
Το μεγαλύτερα διόδια που δίνω |
00:36:49 |
αν θέλεις να το δεις οικονομικά |
00:36:50 |
χάνω $500.000 ετήσιο εισόδημα |
00:36:54 |
λόγω του εθισμού μου. |
00:36:56 |
Απλά περιπλανιέμαι |
00:36:57 |
και ξεμένω από τα φάρμακα που παίρνω |
00:37:00 |
κι αρρωσταίνω τόσο πολύ |
00:37:03 |
Και έτσι κατά κάποιο τρόπο |
00:37:05 |
και οι άνθρωποι δεν θέλουν |
00:37:07 |
με κάποιον που έχει πρόβλημα |
00:37:09 |
και παίρνουν κάποιον |
00:37:11 |
Υπάρχει λοιπόν μεγάλη αντανάκλαση. |
00:37:13 |
Όταν τα παιδιά μου ξυπνάνε |
00:37:15 |
αφού έχουν κοιμηθεί καλά |
00:37:16 |
κι εγώ έχω μείνει ξύπνιος |
00:37:19 |
και είναι γεμάτα ενέργεια |
00:37:22 |
και δεν έχω το κουράγιο να |
00:37:25 |
Πλάκα μου κάνεις; |
00:37:26 |
Ξέρεις πόσο χάλια είναι το |
00:37:28 |
ν' αναρωτιούνται, |
00:37:30 |
Γιατί δεν μπορεί να έρθει |
00:37:32 |
Μόλις φτάσεις σε αυτό το σημείο, |
00:37:33 |
θα κάνεις το οτιδήποτε |
00:37:35 |
Οτιδήποτε |
00:37:36 |
Ρωτήσαμε σ' ένα από αυτά τα μέρη |
00:37:39 |
γι' απεξάρτηση κι αποκατάσταση |
00:37:42 |
Και κάποια απ' αυτά |
00:37:45 |
Πρέπει δε να πας και να |
00:37:48 |
Και ειλικρινά, δεν ξέρω |
00:37:50 |
Είναι φθηνότερο να μείνεις στα ναρκωτικά; |
00:37:53 |
Α ναι. |
00:37:55 |
Δεν εννοώ μόνο, από την |
00:37:59 |
Γίνεται να έχεις μια πολύ κακή συνήθεια |
00:38:00 |
και να είναι σχετικά ολιγοέξοδη. |
00:38:03 |
Αλλιώς μιλάμε για χιλιάδες |
00:38:05 |
για την απεξάρτηση κι αποκατάσταση |
00:38:09 |
Και δυστυχώς, |
00:38:11 |
δεν λειτουργούν υπέρ των ανθρώπων |
00:38:13 |
γιατί δεν λειτουργούν με |
00:38:15 |
Και ειδικά σε αυτή την κοιλάδα, |
00:38:17 |
όταν κάποιος έχει πρόβλημα, |
00:38:19 |
"Κάντε τους καλύτερους, |
00:38:22 |
Κατάλαβες; |
00:38:24 |
Βγαίνουμε λοιπόν |
00:38:26 |
Προσευχόμαστε, ψάχνοντας μια |
00:38:28 |
Βλέπω την ταμπέλα ... "Εθισμένος |
00:38:31 |
Υποστήριξη αποκατάστασης! |
00:38:36 |
Έτσι λοιπόν είμαι έξω |
00:38:38 |
Έξω από το βενζινάδικο |
00:38:39 |
αφού κυριολεκτικά έχω |
00:38:42 |
προσεύχομαι για το τι μπορώ να κάνω, |
00:38:45 |
"Ευτυχισμένη Κοιλάδα Απεξάρτηση. |
00:38:47 |
Και πηγαίνοντας προς την πόλη, |
00:38:51 |
ήταν στο κινητό μου ο αριθμός σου |
00:38:54 |
Οι άνθρωποι συνειδητοποιούν ότι, |
00:38:57 |
Έχω τόσο άγχος |
00:39:00 |
και όταν παίρνω εκείνο ή το άλλο, |
00:39:03 |
και είμαι σε θέση να ασχοληθώ με πράγματα |
00:39:05 |
Και τώρα έχεις ξεπεράσει τα όρια |
00:39:07 |
παίρνοντας κάτι λόγω πόνου |
00:39:08 |
λόγω κατάθλιψης ή |
00:39:14 |
Τότε είναι που έχεις φτάσει να τα |
00:39:18 |
Έχεις φτάσει στο σημείο |
00:39:20 |
αν παίρνεις χάπια επειδή πονάς |
00:39:22 |
ή επειδή το μυαλό σου |
00:39:25 |
ή τα παίρνεις έτσι απλά |
00:39:27 |
Και φτάνεις στο σημείο που |
00:39:30 |
Είναι τελείως εκτός ελέγχου. |
00:39:33 |
"Λοιπόν, Αδελφή Andersen, |
00:39:39 |
"Θα μπορούσα να πάρω μερικά από |
00:39:41 |
"Αδελφή Andersen, χρειάζομαι |
00:39:43 |
και 4 μπάλες μαύρο, |
00:39:47 |
"Εντάξει, θα σε δω απόψε. |
00:39:52 |
"’κου παλιόγρια ... |
00:39:55 |
Είπα 10 Valium. |
00:39:58 |
Θα είμαι στο σπίτι του Επισκόπου |
00:40:00 |
Είναι περίπου το ίδιο |
00:40:02 |
Μη προσπαθήσεις ποτέ να μου |
00:40:07 |
Το φαντάζεσαι; |
00:40:09 |
Ευχαριστώ που μου |
00:40:12 |
Ποτέ δεν θα έλεγα τίποτα |
00:40:16 |
Ζω για την Εκκλησία. |
00:40:19 |
Υπάρχουν όμως ... |
00:40:22 |
Υπάρχει ... |
00:40:24 |
Δεν μπορείς να τα βάλλεις με |
00:40:27 |
Δεν είναι μόνο πρόβλημα |
00:40:30 |
Όμως υπάρχουν συγκεκριμένοι |
00:40:33 |
στη θρησκεία, |
00:40:36 |
Όμως αυτό συμβαίνει |
00:40:38 |
υπάρχει μια κυριαρχική θρησκεία |
00:40:41 |
Εννοώ όμως |
00:40:43 |
και να κάτσω να λέω πως, |
00:40:46 |
Δεν είναι. |
00:40:47 |
Συντελείται κάποια πίεση |
00:40:49 |
στο να γίνονται όλα τέλεια |
00:40:52 |
και να αρνείσαι |
00:40:57 |
όταν έχεις πραγματικά πρόβλημα, |
00:40:58 |
και, ξέρεις, μιλάμε για ανθρώπους |
00:40:59 |
Θέλω να πω, βία στην οικογένεια |
00:41:02 |
που ποτέ δεν ομολογούνται |
00:41:05 |
Έτσι δεν είναι ... Ναι. |
00:41:07 |
Εντάξει, πού πήγε; |
00:41:11 |
Νομίζεις ότι υπάρχει η ευκαιρία |
00:41:12 |
- Γύρισε |
00:41:14 |
Θέλει, και είπε ... |
00:41:16 |
Είπε "δεν θέλω να το κάνω |
00:41:18 |
και να δω τους γονείς μου να βλέπουν |
00:41:21 |
πως δεν θα γίνει κάτι να βοηθηθώ" |
00:41:24 |
Ξέρεις, στην πραγματικότητα πρέπει |
00:41:26 |
Αν μπορείς απλά να μην αρχίσεις ξέρεις... |
00:41:29 |
Γιατί αν αρχίσεις και μπεις |
00:41:32 |
κι αρχίσεις να παίρνεις πράμα |
00:41:33 |
Θα ... |
00:41:37 |
Υπάρχει ... |
00:41:39 |
Αν κοιτάξεις γύρο θα δεις πως |
00:41:42 |
Έχουν πεθάνει |
00:41:44 |
Ή γίνεσαι καλά ή πεθαίνεις |
00:41:47 |
Έτσι είναι |
00:41:48 |
Δεν υπάρχει ηρωίνη ή κοκαΐνη |
00:41:50 |
Αυτό είναι η Utah. Δεν μπορείς να βρεις |
00:41:53 |
Αυτό ακριβώς κάνουν ... |
00:41:56 |
Δεν ασχολούνται με |
00:41:57 |
Καμιά μεθαδόνη δεν είναι |
00:41:59 |
Λένε πως η μεθαδόνη τρελαίνει τους ανθρώπους |
00:42:02 |
Ενδιαφέρον. |
00:42:03 |
Δεν ασχολούνται με παιδιά |
00:42:05 |
Ναι, επειδή είναι τρελοί |
00:42:07 |
Ναι, θα κάνουν τα πάντα |
00:42:09 |
Τι θέλετε να κάνουμε; |
00:42:11 |
Θέλετε να πάμε πίσω και |
00:42:13 |
- Greg, μπορούμε να γυρίσουμε πίσω; |
00:42:15 |
Πάμε να δούμε το τσαρδί του εργένη |
00:42:16 |
Όχι, γιατί αν δείξεις το δωμάτιό μου, |
00:42:18 |
Όσοι με ξέρουν θα καταλαβαίνουν |
00:42:21 |
Εντάξει δεν θα φανεί. |
00:42:23 |
μέχρι να αποφασίσεις τι ακριβώς |
00:42:25 |
Έτσι κάνουμε |
00:42:27 |
Αυτό είναι η όλη ιδέα. |
00:42:29 |
Θέλω να πω, αν πραγματικά |
00:42:31 |
Θέλω να πω, πως αυτή είναι η πραγματικότητα. |
00:42:33 |
Μπορείς να το κάνεις. Δεν είσαι |
00:42:35 |
Αν πραγματικά θέλεις |
00:42:38 |
και να τους δείξεις |
00:42:41 |
αντί να έχω τα πάντα |
00:42:44 |
όλη μου η ζωή είναι μέσα |
00:42:48 |
Θέλω να φτιαχτώ το συντομότερο |
00:42:50 |
Τ' ακούς αυτό; |
00:42:51 |
Λέει "Θέλω να φτιαχτώ το συντομότερο |
00:42:54 |
- Εντάξει τότε |
00:42:56 |
Θέλεις να το στρίψεις; |
00:43:02 |
Όχι, πρέπει να σου πω. |
00:43:04 |
Απλά από τη δική μου άποψη, |
00:43:06 |
Δεν μπορώ να σου πω |
00:43:08 |
Που έχει ένα τόσο μεγάλο πρόβλημα |
00:43:10 |
Είμαι πρόθυμος να εκθέσω τον εαυτό μου," |
00:43:13 |
Αισθάνεται πολύ άσχημα |
00:43:15 |
γι' αυτό που εγκατέλειψε |
00:43:17 |
Αλλά όπως λέτε όλοι, |
00:43:22 |
μην παίρνεις τον ίδιο δρόμο μ' αυτόν |
00:43:25 |
Πες πως χάνεις όλα σου τα λεφτά, |
00:43:28 |
πες πως χάνεις τα πάντα |
00:43:31 |
καλά, πιστεύεις πως θα |
00:43:33 |
ήθελες να κάνεις κάτι |
00:43:36 |
Να ζεις μέσα σ' αυτό το |
00:43:38 |
Λοιπόν, θα σας το πει ο ίδιος, |
00:43:41 |
Γιατί να κάνω αυτήν την προσπάθεια; |
00:43:43 |
Έχω ήδη χάσει τα πάντα. |
00:43:57 |
Πιθανόν να είναι ωραίο |
00:43:58 |
Δεν έχετε μπει ποτέ μέσα σε τέτοια, έχετε; |
00:44:00 |
Όχι; |
00:44:01 |
Όχι, τίποτα απ' αυτά |
00:44:04 |
Μαστουρώσατε ... |
00:44:07 |
- Όχι. |
00:44:09 |
Θα τραβήξουμε |
00:44:11 |
Μερικά γυρίσματα |
00:44:13 |
Υπάρχει ηρωίνη εκεί. |
00:44:15 |
Πόσο καιρό ζεις εδώ; |
00:44:17 |
Τέσσερα χρόνια. |
00:44:18 |
Είμαι διαζευγμένος |
00:44:20 |
και ζω σ' αυτό το δωμάτιο |
00:44:22 |
Απλά κρύβομαι |
00:44:25 |
Πάω απλά και παίρνω την ηρωίνη μου |
00:44:27 |
Και ξέρεις; |
00:44:30 |
Παντρεύτηκα, έμεινα καθαρός |
00:44:33 |
πήγα στο νοσοκομείο. |
00:44:34 |
Μου έδωσαν ξέρεις, ένα κάρο παυσίπονα |
00:44:37 |
Δεν πιάνουν γιατί τ' αντέχεις |
00:44:39 |
ακόμη κι αν έχεις κόψει τα ναρκωτικά. |
00:44:41 |
Τότε πολύ σύντομα έρχεται |
00:44:44 |
κι εσύ κάνεις ηρωίνη |
00:44:45 |
και, ξέρεις, πολύ σύντομα, |
00:44:47 |
αηδιάζουν με το να ζουν με |
00:44:48 |
Και η τελευταία σταγόνα |
00:44:52 |
κι αργότερα έσπασα το πόδι μου |
00:44:55 |
Τα ίδια |
00:44:56 |
Δεν το άντεξε άλλο |
00:44:58 |
Και λέω πως μπορείς κοίταξε γύρω και ... |
00:45:02 |
Συμμετοχή σε τρία αθλήματα |
00:45:05 |
στο κολέγιο έπαιξα ποδόσφαιρο |
00:45:06 |
και σκεφτείτε τη ζωή |
00:45:09 |
Και πολλές φορές, |
00:45:12 |
Έρχονται η μια ευκαιρία |
00:45:14 |
και... εγώ ακόμα συνεχίζω |
00:45:20 |
Μόνο λίγες μέρες, και μετά |
00:45:22 |
Απλά συνεχίζω πάλι |
00:45:24 |
Και μετά έχω τέτοια αντοχή |
00:45:26 |
Που μπορώ να πάρω, 40 φορές |
00:45:29 |
Κυριολεκτικά πολύ για να πάθει υπερδοσολογία |
00:45:32 |
Κι έτσι ... |
00:45:40 |
Αυτή εκεί η ποσότητα |
00:45:42 |
που δεν το έχει ξανακάνει |
00:45:46 |
Απλά περιφερθείτε στο |
00:45:48 |
Θα φτιάξω κάποια στιγμή |
00:45:51 |
να τα βάλω εκεί και |
00:45:53 |
Επίσης κατάπια οκτώ Valium. |
00:45:56 |
Κι έτσι ... |
00:45:57 |
Είναι πολύ δύσκολο να το φανταστείς |
00:46:00 |
Και δεν είναι μόνο τα ναρκωτικά |
00:46:03 |
Είναι όλο αυτό το πράγμα. |
00:46:05 |
Να συνεχίζεις να τα παίρνεις, |
00:46:07 |
Παίρνω από τους Μεξικάνους |
00:46:08 |
Αστυνομικοί βρίσκονται |
00:46:09 |
Τρέχω πέρα δώθε; |
00:46:12 |
Να τα καταφέρω, να το φτιάξω. |
00:46:13 |
Κυριολεκτικά, όταν έρχομαι σπίτι |
00:46:15 |
Είναι σαν Χριστούγεννα. |
00:46:16 |
Έρχεσαι τόσο ζαλισμένος |
00:46:18 |
Πρέπει να πιείς νερό ξέρεις... |
00:46:20 |
Είναι θλιβερό. |
00:46:25 |
Όσο συνεχίζεις τόσο |
00:46:28 |
Και το πρόβλημα είναι, πως νιώθεις |
00:46:32 |
τη χειρότερη όλων |
00:46:35 |
Κάνεις εμετό |
00:46:36 |
Σου φεύγουν απ' το παντελόνι σου, |
00:46:39 |
Μέσα σε δύο λεπτά, |
00:46:42 |
Κι αυτό είναι το πρόβλημα, |
00:46:43 |
επειδή είσαι τόσο χαμηλά, |
00:46:46 |
Γιατί συνήθως |
00:46:48 |
ή έχεις καρκίνο ή οτιδήποτε άλλο, |
00:46:50 |
Δεν μπορείς να κάνεις |
00:46:52 |
Αλλά με αυτό, ξέρεις |
00:46:53 |
και πας από εδώ ως εκεί. |
00:46:55 |
Και επομένως είναι μεγάλο άλμα |
00:46:57 |
αυτό, καταλαβαίνεις πως αυτή |
00:47:00 |
Και ελπίζω και προσεύχομαι |
00:47:03 |
και ... και για μένα το να το κάνω |
00:47:07 |
είναι απίστευτο για μένα, γιατί |
00:47:11 |
αυτό για μένα, |
00:47:13 |
γιατί πρέπει να βοηθήσω |
00:47:14 |
Και νομίζω ότι ο μόνος τρόπος |
00:47:16 |
είναι όταν βοηθάω ανθρώπους, |
00:47:18 |
διότι τότε δεν κάνω κάτι μόνο για εμένα |
00:47:21 |
Και δεν βγάζω τόσο συναίσθημα |
00:47:26 |
κι έτσι γίνεται όταν φτιάχνεσαι, |
00:47:29 |
Κάνει τον πόνο να |
00:47:32 |
Είμαι πρόθυμος να πάω και στην κόλαση |
00:47:37 |
Κι ο Ντάνιελ...για εμένα |
00:47:39 |
Είναι δυνατός... |
00:47:42 |
και δεν συνειδητοποιεί ότι ... |
00:47:44 |
Μετά έχει οικογενειακά προβλήματα |
00:47:46 |
Η γυναίκα του θέλει διαζύγιο. |
00:47:49 |
Ξέρεις, |
00:47:54 |
Το βάζεις σ' έναν φασματογράφο |
00:47:59 |
Να τι είναι μορφίνη, |
00:48:01 |
Να τι είναι όπιο. |
00:48:04 |
Ορίστε το Percocet ... |
00:48:07 |
Είναι σχεδόν ακριβώς |
00:48:11 |
Έτσι λοιπόν πληρώνεις |
00:48:14 |
πληρώνεις την ασφάλεια |
00:48:17 |
Πληρώνεις τη συνταγή. |
00:48:18 |
Πληρώνεις να το πας στο Walgreens, |
00:48:21 |
ή για να πας με το αμάξι σου |
00:48:24 |
Αν δεν πάρεις το ίδιο πράγμα, |
00:48:28 |
δίνεις 10$ για ένα φιαλίδιο |
00:48:39 |
Όταν ήρθα για πρώτη φορά εδώ το '86, |
00:48:44 |
οι θάνατοι από ναρκωτικά |
00:48:47 |
Διαπιστώναμε περίπου |
00:48:52 |
Η συντριπτική πλειονότητα |
00:48:56 |
Πέρυσι καταγράψαμε 411 θανάτους |
00:49:01 |
σε αυτό το γραφείο. |
00:49:03 |
Από τους 411, |
00:49:07 |
242 ήταν καθαρά |
00:49:10 |
από συνταγογραφούμενα |
00:49:13 |
Ναρκωτικά όπως οξυκωδόνη, |
00:49:19 |
Αν τα προσθέσετε άτομα |
00:49:23 |
και συνταγογραφούμενα ναρκωτικά |
00:49:25 |
φτάνουμε τους 270. |
00:49:29 |
Εάν το σκεφτείτε, τα χάπια, |
00:49:31 |
τα οποία είναι ένα τεράστιο πρόβλημα εδώ στην |
00:49:34 |
Είναι όπως το κάπνισμα χόρτου, που |
00:49:39 |
Είναι κάτι που βγαίνει |
00:49:40 |
Νομίζω πως έχει υποτιμηθεί αυτό. |
00:49:43 |
Είναι σα να λες "Εντάξει καλλιεργείται" |
00:49:45 |
Όμως δεν είναι εντάξει, όμως |
00:49:49 |
Αλλά αυτοί που |
00:49:50 |
είναι εξαρτημένοι. |
00:49:51 |
Σε πάει εκεί ... |
00:49:53 |
από τη στιγμή που την |
00:49:56 |
Πρέπει να το έχεις, |
00:49:59 |
Έχω δει ανθρώπους |
00:50:00 |
Ξέρεις... κάποιος καλός φίλος, |
00:50:02 |
και που είναι απ' αυτούς που |
00:50:05 |
μπαίνοντας σ' αυτό το μονοπάτι |
00:50:08 |
που θα τρελαθείς |
00:50:09 |
κάνουν ότι μπορούν για |
00:50:11 |
Έχουν σχεδόν χάσει |
00:50:15 |
Είναι κάτι που δεν |
00:50:19 |
να χάσει ένα παιδί. |
00:50:22 |
Ο Μπλέικ ήταν πολύ |
00:50:26 |
ήταν γνωστό πως στο σχολείο |
00:50:28 |
Ήταν πολύ δημοφιλής |
00:50:30 |
Ήταν πάντα το είδος του αρχηγού |
00:50:32 |
Πήγαινε καλά, |
00:50:34 |
μέχρι που πιάστηκε όταν |
00:50:36 |
Τον πέταξαν έξω απ' |
00:50:39 |
άρχισαν να πέφτουν οι βαθμοί του |
00:50:42 |
Έγινε μοναχικός. |
00:50:45 |
Γύριζε σπίτι και |
00:50:47 |
Ποτέ δεν το είχαμε σκεφτεί |
00:50:50 |
Μετά αρχίσαμε να τον ρωτάμε |
00:50:53 |
μόλις τον έβλεπες, καταλάβαινες. |
00:50:55 |
Βλέπεις τα σημάδια. |
00:50:56 |
Γύριζε σπίτι και |
00:50:58 |
Ήταν κουρασμένος |
00:51:01 |
Υπήρξαν πολλές φορές |
00:51:04 |
του άντρα μου και του Μπλέικ |
00:51:06 |
γιατί ήταν πολύ |
00:51:08 |
Μπλέικ ή θα ήταν φτιαγμένος |
00:51:12 |
Η μικρότερη κόρη μου, |
00:51:14 |
ερχόταν σπίτι και |
00:51:16 |
Ο άλλος μου γιός υπηρετούσε |
00:51:18 |
ήταν λοιπόν έξω απ' το |
00:51:20 |
Και όλοι ξέραμε πως σταδιακά θα |
00:51:22 |
κάνοντας αυτό που έκανε |
00:51:23 |
Ξέραμε πως θα μπορούσε |
00:51:25 |
και να το ξεπεράσει |
00:51:26 |
Ήμουν επάνω |
00:51:30 |
κι ο άντρας μου ήρθε τρέχοντας |
00:51:32 |
λέγοντας, "Σουζάνα έλα κάτω. |
00:51:36 |
Ήταν ξαπλωμένος στο κρεβάτι |
00:51:37 |
και το πρώτο που σκέφτηκα ήταν |
00:51:40 |
επειδή έβγαινε αφρός απ' τη |
00:51:42 |
μετά διαπίστωσα πως ήταν μύξα |
00:51:46 |
ήταν σαν είχε πάθει αποπληξία |
00:51:48 |
Τον σήκωσα απ' το κρεβάτι |
00:51:51 |
γιατί σκέφτηκα πως ήταν |
00:51:52 |
και θυμάμαι πως σκαφτόμουν |
00:51:54 |
πως θα μου έκοβε το δάκτυλο |
00:51:56 |
αλλά καταλαβαίνεις δεν σε νοιάζει |
00:51:57 |
Του άνοιξα το στόμα και |
00:52:04 |
Πιθανόν ήταν το δυσκολότερο πράγμα |
00:52:06 |
Που έκανα ποτέ στη ζωή μου... |
00:52:08 |
να κάθομαι εκεί και να |
00:52:09 |
να είναι διασωλινομένος |
00:52:12 |
Εκείνη τη στιγμή δεν |
00:52:14 |
Ήταν κάποιος που |
00:52:16 |
Και θυμάμαι πως σκέφτηκα |
00:52:21 |
θα συνέλθει |
00:52:23 |
πως τα δυο τελευταία χρόνια |
00:52:26 |
πως ίσως είναι καλύτερα |
00:52:30 |
Ο γιατρός μας είπε |
00:52:34 |
πως θα του έβγαζε τον αναπνευστήρα |
00:52:36 |
Αργότερα το απόγευμα, |
00:52:37 |
συγκεντρωθήκαμε σαν οικογένεια |
00:52:39 |
για να είμαστε όλοι μαζί |
00:52:41 |
Ν' αποχαιρετίσουμε τον Μπλέικ |
00:52:43 |
Και ήταν φρικτό. |
00:52:45 |
Θυμάμαι που στεκόμουν |
00:52:47 |
κλαίγοντας με λυγμούς |
00:52:48 |
το ίδιο και η κόρη μου |
00:52:50 |
ήταν και η άλλη μου κόρη |
00:52:52 |
η γιαγιά κι ο παππούς και φίλοι. |
00:52:55 |
Όλοι οι φίλοι |
00:52:58 |
Έπρεπε να καλέσουν την ασφάλεια |
00:53:01 |
επειδή υπήρχαν τόσα πολλά παιδιά |
00:53:08 |
Ξύπνησα στο νοσοκομείο |
00:53:12 |
τέσσερις ή πέντε ημέρες αργότερα, |
00:53:14 |
και ήμουνα στο νοσοκομείο |
00:53:17 |
Είπαν στους γονείς μου |
00:53:20 |
με βγάλουν απ' την |
00:53:23 |
Και τότε αποφάσισα ότι ... |
00:53:27 |
Έχεις μόνο μία ζωή, |
00:53:29 |
κι αυτή δεν ήταν η ζωή |
00:53:33 |
Όλα είναι και πάλι ωραία. |
00:53:35 |
Είναι δύσκολο. |
00:53:36 |
Όπως είπε Μπλέικ, πήρε μέρες, |
00:53:39 |
Κάθε πρωί ξυπνάω |
00:53:41 |
να σιγουρευτώ πως αναπνέει |
00:53:43 |
Και κατά πάσα πιθανότητα θα το κάνω |
00:53:44 |
μέχρι που, να μετακομίσει |
00:53:48 |
Αλλά αυτό είναι ... Ξέρεις αυτό, |
00:53:52 |
Ακόμη και τώρα, που είναι καθαρός, |
00:53:55 |
Το πρόβλημα των ναρκωτικών έχει περάσει |
00:53:57 |
μέσω του κέντρου στο Ogden |
00:54:00 |
ξεκαθάρισα τους φίλους μου, |
00:54:03 |
Θέλω να πω, είναι ... |
00:54:07 |
Η προοπτική μου όλη |
00:54:14 |
Εννοώ, είναι απλά ένα χάπι, |
00:54:17 |
Οι έφηβοι αγοράζουν ναρκωτικά ... |
00:54:20 |
Θέλω να πω, πως υπάρχουν |
00:54:22 |
μεγάλες γυναίκες που σου δίνουν |
00:54:25 |
Ήταν άνθρωποι που είχαν |
00:54:29 |
Τη μέρα του μήνα |
00:54:31 |
Που ήταν να πάρουν |
00:54:33 |
υπήρχαν 4 - 5 άνθρωποι |
00:54:36 |
Κατά την διάρκεια της φοίτησής μου |
00:54:38 |
σε τίποτα άλλο παρά μόνον |
00:54:43 |
και στο γυμνάσιο |
00:54:45 |
ήταν τότε που ξεκίνησα |
00:54:48 |
’ρχισα κάνοντας |
00:54:51 |
και η αποφοίτησή μου πια |
00:54:55 |
Συνέχεια έτρεχα από δω κι |
00:54:59 |
να κάνω δύο ή τρία, τέσσερα, |
00:55:01 |
Ξόδευα εκατοντάδες |
00:55:05 |
Λοιπόν, όταν ήμουν στο γυμνάσιο, |
00:55:07 |
σαν ένα τελείως διαφορετικό παιχνίδι |
00:55:11 |
Εννοώ, πως ακόμα και τώρα δεν |
00:55:13 |
Στην ουσία ξέρω |
00:55:17 |
Αλλά είναι όλα το ίδιο πακέτο |
00:55:22 |
Σκοτώνουν ανθρώπους |
00:55:27 |
Το OxyContin στην ουσία είναι |
00:55:30 |
Είναι ηρωίνη σε χάπι. |
00:55:33 |
Κι εν τω μεταξύ λειτουργεί |
00:55:35 |
Βρέθηκα σ' ένα κοινωνικό έργο |
00:55:42 |
Προσπαθώντας να καταλάβω τι |
00:55:47 |
Γιατί ξεπέφτουν τόσο |
00:55:52 |
Κάναμε συζητήσεις ... |
00:55:55 |
Μια Κυριακή βράδυ, |
00:55:58 |
Ήμουν περιτριγυρισμένος |
00:56:02 |
Συζητήσαμε για την θρησκεία. |
00:56:04 |
Και διαπίστωσα, |
00:56:06 |
πως η συντριπτική πλειοψηφία |
00:56:09 |
Τους ρώτησα λοιπόν. |
00:56:10 |
που αύριο θα πάτε στην εκκλησία; |
00:56:12 |
Και μου είπαν, |
00:56:15 |
Στην ουσία δεν είναι ενάντια |
00:56:17 |
Και είπα "Α ναι; |
00:56:19 |
"Ένα χάπι είναι απλά, |
00:56:21 |
Με κάνει να νοιώθω καλά. |
00:56:23 |
Δεν είναι αλκοόλ. |
00:56:25 |
Δεν βάζω αυτοκόλλητα |
00:56:27 |
Πίνω απλώς ένα χάπι |
00:56:30 |
Μεγάλη υπόθεση." |
00:56:32 |
Υπάρχουν πολλοί γονείς |
00:56:33 |
που δεν έχουν ιδέα για |
00:56:37 |
και δεν είναι επειδή αδιαφορούν |
00:56:40 |
αλλά μερικές φορές πρέπει απλώς |
00:56:44 |
Δεν είχαμε καμία ένδειξη. |
00:56:46 |
Πραγματικά ήταν πολύ |
00:56:48 |
Εννοώ πως δεν είναι το ότι |
00:56:53 |
Μια νεαρή κοπέλα, παντρεύτηκε πρόσφατα, |
00:56:58 |
Είχε πάθει ένα |
00:57:00 |
και έπαιρνε νόμιμα |
00:57:06 |
Ανακάλυψε πως είχε εθιστεί |
00:57:10 |
στο Lortab και την υδροκωδόνη. |
00:57:12 |
Έτσι, άλλαζε ... |
00:57:13 |
πήγαινε σε διαφορετικούς γιατρούς, |
00:57:16 |
για να πάρει συνταγή, |
00:57:19 |
μετά όμως άλλαζε |
00:57:20 |
για να πάρει |
00:57:22 |
Ο φαρμακοποιός το 'πιασε |
00:57:25 |
Έκανα την έρευνά μου |
00:57:28 |
Μίλησα με τον σύζυγό της. |
00:57:30 |
Ανακάλυψα πως, |
00:57:31 |
Ήταν ένα πολύ βασικό μέλος |
00:57:35 |
και φοβόταν |
00:57:39 |
μέσα στη θρησκευόμενη κοινωνία |
00:57:41 |
Θα μπορούσα να σας δώσω μια λίστα |
00:57:43 |
τόσων ανθρώπων |
00:57:45 |
που πάνε στο φαρμακείο |
00:57:48 |
ή στα επείγοντα ιατρεία |
00:57:50 |
γιατί... έμειναν από χάπια. |
00:57:52 |
Και θα δεις πως κάποιοι |
00:57:54 |
λένε "Πλάκα μου κάνεις; |
00:57:55 |
Ο τύπος αυτός τα παίρνει, |
00:57:58 |
Είναι γελοίο. |
00:58:00 |
Γι' αυτόν το λόγο τόσοι πολλοί |
00:58:01 |
Γι' αυτό αρνούνται την ύπαρξη |
00:58:03 |
και κρύβονται κάθε μέρα |
00:58:04 |
γιατί δεν θέλουν να επηρεάσει |
00:58:05 |
την εκκλησία τους |
00:58:07 |
ή την στάση τους στην εκκλησία |
00:58:09 |
ή την στάση τους στην |
00:58:10 |
Δεν θέλουμε να εκτεθούμε |
00:58:11 |
το κρύβουμε λοιπόν |
00:58:16 |
και, ξέρεις. |
00:58:17 |
"Ο τύπος έχει |
00:58:19 |
και γι' αυτό το παίρνει" |
00:58:20 |
ή "Είναι άρρωστος επειδή..." |
00:58:23 |
Κι αυτό συμβαίνει επειδή κανείς |
00:58:26 |
για το πού βρίσκεσαι. |
00:58:27 |
Κανείς δεν θέλει να το αντιμετωπίσει |
00:58:28 |
και να πει έχω πρόβλημα, |
00:58:30 |
και δεν είναι ο πόνος στην πλάτη |
00:58:32 |
και ότι χρειάζομαι βοήθεια. |
00:58:34 |
Η πραγματικότητα είναι, |
00:58:36 |
είναι ότι δεν θέλουν να το μάθουν |
00:58:39 |
επειδή τους είναι δυσάρεστο |
00:58:53 |
Όταν ήμουν μικρός ήμασταν |
00:58:57 |
και πηγαίναμε πάντα στην εκκλησία. |
00:58:59 |
Πηγαίναμε κάθε Κυριακή |
00:59:02 |
και τρώγαμε βραδινό |
00:59:03 |
και ήμασταν μια ευτυχισμένη οικογένεια. |
00:59:08 |
Νόμιζα πως η Μακάλ |
00:59:11 |
ότι θα συνέχιζε για πάντα. |
00:59:13 |
Θα γινόταν Ολυμπιονίκης |
00:59:15 |
Μας πέρναγε όλους |
00:59:19 |
Ήμουν στο πάτωμα κι έπεσα |
00:59:22 |
έπεσα απότομα |
00:59:23 |
έβγαλα το γόνατό μου |
00:59:26 |
έκανα χειρουργική επέμβαση. |
00:59:28 |
Χρειάστηκε ένας χρόνος για να συνέλθω |
00:59:29 |
προσπάθησα να ξαναπάω γυμναστική, |
00:59:31 |
αλλά πονούσα πολύ |
00:59:33 |
Ήταν τόσο ... |
00:59:34 |
Τίποτα δεν πήγαινε καλά. |
00:59:37 |
Απλώς δεν μπορούσα |
00:59:38 |
Θυμάμαι τη Μακάλ που ήθελε |
00:59:40 |
και να πάει Γυμναστική |
00:59:42 |
Ήθελε να πάει γυμναστική, |
00:59:44 |
εγώ όμως δεν ήθελα |
00:59:46 |
Όταν άρχισα να χαλαρώνω σαν μαμά, |
00:59:48 |
μου έλεγε, |
00:59:50 |
"Σε παρακαλώ, μαμά. |
00:59:52 |
Σε παρακαλώ, σε παρακαλώ." |
00:59:54 |
Ήταν μια διέξοδος |
00:59:58 |
Έτσι κατέληξα να μένω στο σχολείο |
01:00:00 |
να έχω κοινωνική ζωή |
01:00:04 |
Κατόπιν οι γονείς μου χώρισαν |
01:00:06 |
έμενα με την μητέρα μου και |
01:00:10 |
η μητέρα μου κατέληξε στο |
01:00:17 |
Δεν είναι ωραίο θέαμα |
01:00:19 |
Είναι άσχημο, πολύ άσχημο. |
01:00:22 |
Είναι πολύ άσχημο, και τα παιδιά μου έφτασαν |
01:00:26 |
Ήταν σα να άνοιξε η μύτη της μαμάς. |
01:00:28 |
Ξέρεις, δεν είναι σοβαρό |
01:00:30 |
Δεν είναι σοβαρό το |
01:00:33 |
"Περιμένετε" |
01:00:37 |
Πριν να φτιάξω πρωινό |
01:00:40 |
έτσι ώστε να συνέλθω και |
01:00:44 |
Ακόμη και στο πρωινό, καταλαβαίνεις; |
01:00:46 |
Μ' έπαιρνε τηλέφωνο η |
01:00:48 |
όταν ήμουν στο γυμνάσιο |
01:00:50 |
γιατί ποτέ δεν πήγαινα |
01:00:52 |
Κι άφηνε το ένα μήνυμα μετά το |
01:00:57 |
Και ήμουν σπίτι προσέχοντας |
01:01:02 |
χωρίς τη μαμά μου. |
01:01:04 |
Ήθελα να βγω |
01:01:07 |
και να μην προσέχω |
01:01:11 |
Νόμιζα πως κάνοντας χρήση |
01:01:14 |
θα δημιουργούσε |
01:01:18 |
και ... |
01:01:22 |
έγινε, αλλά μ' έναν |
01:01:27 |
Θέλαμε τη μαμά |
01:01:29 |
Τη χαρά, του να κάνουμε πράγματα |
01:01:34 |
κι όχι να κάνουμε ναρκωτικά |
01:01:38 |
Έκανα χρήση ηρωίνης. |
01:01:41 |
Έπρεπε να κάνω |
01:01:44 |
Διαφορετικά, ένοιωθα άρρωστη. |
01:01:47 |
Και θυμάμαι που ξυπνούσα |
01:01:51 |
κι ένοιωθα τόσο άσχημα |
01:01:54 |
γιατί δεν ξέραμε που |
01:01:56 |
Μπήκαμε στου προμηθευτή |
01:01:59 |
θυμάμαι πήραμε δυο τσάντες |
01:02:03 |
κι ένα μεγάλο κομμάτι ηρωίνης |
01:02:06 |
και ... |
01:02:08 |
αυτό μας κράτησε μια εβδομάδα. |
01:02:11 |
Κοιτάζοντας πίσω, |
01:02:14 |
πόσο γρήγορα μπήκαμε σ' αυτά |
01:02:17 |
Όντας στη φυλακή ... |
01:02:20 |
είναι τόσο σκληρά. |
01:02:24 |
Βρίσκομαι κλειδωμένη για |
01:02:28 |
23 ώρες την ημέρα. |
01:02:30 |
Μπορείς να βγεις μία ώρα την ημέρα |
01:02:34 |
Αλλά το να μην παίρνω ναρκωτικά |
01:02:37 |
Νιώθω πολύ καλύτερα τώρα |
01:02:39 |
από τότε που έκανα χρήση. |
01:02:43 |
Ειλικρινά αισθάνομαι ευτυχισμένη τώρα. |
01:02:46 |
Η Μακάλ είναι στη φυλακή τώρα. |
01:02:48 |
Τι θα λέγατε για την περίπτωση |
01:02:51 |
να κάθεστε δίπλα της |
01:03:03 |
Δεν ξέρω. |
01:03:05 |
Θα έλεγα ότι ... |
01:03:07 |
Δεν μπορώ να της πω τι να κάνει |
01:03:10 |
Θέλω να έχουμε μια φυσιολογική |
01:03:14 |
Θέλω να πιούμε μαζί καφέ το πρωί |
01:03:17 |
Θέλω να πάω στο σχολείο. |
01:03:19 |
Θέλω να μου πει |
01:03:22 |
Θέλω ... |
01:03:25 |
"Θέλω να γυρίσω σπίτι και ... |
01:03:29 |
να γυρίσω σπίτι και να |
01:03:33 |
ή να κάνουν κάτι φυσιολογικό. |
01:03:37 |
Τι; |
01:03:38 |
Πήρα ένα για τα παιδιά |
01:03:44 |
Πρέπει να καθίσω πιο χαμηλά |
01:03:49 |
Θυμάμαι μια φορά |
01:03:52 |
και μου έδωσε ένα Tussionex, |
01:03:56 |
και νόμιζα πως θα μου |
01:04:00 |
ώστε να μπορέσω να παίξω μπάλα |
01:04:02 |
να διασκεδάσω, να περάσω |
01:04:04 |
Όμως κοιμήθηκα ... |
01:04:08 |
για δυόμισι μέρες. |
01:04:11 |
Ξύπνησα |
01:04:12 |
Και τα τρία αυτοκίνητα έλειπαν |
01:04:18 |
Κάποια ρούχα μου έλειπαν |
01:04:20 |
και τα παιδιά έλειπαν |
01:04:23 |
Δεν είχα πάει για δουλειά |
01:04:26 |
και σκέφτηκα πως "Κάθε φορά |
01:04:29 |
θα μου δώσει καμιά ασπιρίνη |
01:04:31 |
και θα κοιμηθώ |
01:04:35 |
Είναι καλή. |
01:04:39 |
Τα θυμάσαι αυτά Lindsy; |
01:04:41 |
"Να ορίστε, δεν υπάρχει πρόβλημα. |
01:04:43 |
Βήχα έχεις μόνο |
01:04:44 |
Πήγα να κοιμηθώ |
01:04:46 |
Είχαν όλα εξαφανιστεί |
01:04:49 |
Είχαν πάει διακοπές για |
01:04:52 |
"Πήγαμε στον Αγ. Γεώργιο. |
01:05:09 |
Δεν ξέρω. |
01:05:10 |
Έχω περάσει |
01:05:12 |
και νιώθω |
01:05:14 |
κι έτσι ακόμα βρίσκομαι |
01:05:18 |
πηγαίνω σπίτι κι |
01:05:29 |
Και... |
01:05:30 |
Περιέγραψε την προσωπικότητα |
01:05:35 |
και μετά περιέγραψε την |
01:05:41 |
- Πριν από τα ναρκωτικά; |
01:05:43 |
Δεν ξέρω... |
01:05:45 |
Πώς νιώθεις για τη ζωή σου |
01:05:49 |
Έχασα τα πάντα. |
01:05:52 |
Τι έχασες; |
01:05:53 |
Τι νομίζεις πως έχασες; |
01:05:54 |
Γίνου πιο συγκεκριμένη |
01:05:58 |
Δεν ήμουν καλεσμένη |
01:06:00 |
της μεγάλης μου κόρης τον γάμο. |
01:06:02 |
Δεν μπόρεσα να δω |
01:06:08 |
Δεν πρόλαβα να τα δω όλα |
01:06:10 |
που η Μακάλ έκανε στη γυμναστική |
01:06:12 |
κι άλλα πράγματα |
01:06:13 |
που πέτυχε και |
01:06:17 |
επειδή ήμουν πολύ απασχολημένη |
01:06:21 |
Δεν είχα χρόνο |
01:06:23 |
Ανησυχούσα για το που θα βρω |
01:06:31 |
Και η Μάρον |
01:06:33 |
Και η Μαρον είναι εκείνη |
01:06:36 |
που της έλειψε περισσότερο |
01:06:42 |
Είχε την μια νταντά |
01:06:47 |
Και δεν είναι αυτή η απάντηση |
01:06:51 |
Συνέχεια επιδεινώνεται |
01:06:54 |
συμπεριλαμβανομένων των παιδιών σου, |
01:06:58 |
την εμπιστοσύνη όλων γύρο σου |
01:07:01 |
Χειρότερο απ' όλα είναι |
01:07:06 |
που πρέπει να κρύβουν τον |
01:07:16 |
Δεν με νοιάζει αν ζήσω ή αν πεθάνω |
01:07:18 |
Δεν μ' ενδιαφέρει |
01:08:07 |
Γρήγορα. |
01:08:25 |
Απλά πήγαινε εκεί Ρον |
01:08:26 |
Μπορείς να οδηγήσεις λίγο |
01:08:28 |
Εντάξει. |
01:08:33 |
Αποκατάσταση: |
01:08:35 |
Περιέγραψε το συναίσθημα |
01:08:36 |
πως πέρασες την πρώτη σου μέρα σήμερα. |
01:08:42 |
ήταν χάλια |
01:08:45 |
Κάτι που.... |
01:08:47 |
Πήρες κουράγια για πρώτη μέρα; |
01:08:51 |
Πώς νοιώθεις; |
01:08:54 |
Ωραία, θα το πρότεινα... |
01:08:56 |
Είμαστε στην 2η μέρα |
01:09:01 |
Πώς νοιώθεις Νάνση; |
01:09:04 |
Πραγματικά ωραία |
01:09:06 |
Όχι πως νοιώθεις πραγματικά |
01:09:07 |
Δεν αισθάνομαι καλά |
01:09:09 |
Εντάξει. |
01:09:11 |
Ναι αλλά κάτι κάνεις όμως. |
01:09:20 |
Αρκετά πια |
01:09:30 |
Μερικές εβδομάδες αργότερα |
01:09:32 |
Νοιώθω... |
01:09:34 |
Υποθέτω πως νοιώθω |
01:09:38 |
Βαρετά |
01:09:48 |
Εντάξει, πολύ ωραία |
01:09:52 |
Έτσι νιώθεις κάθε μέρα; |
01:09:55 |
Πρέπει να πιστέψω πως |
01:09:58 |
όταν πράγματα σαν αυτό συμβαίνουν, |
01:10:00 |
και, πιστέψτε με, |
01:10:02 |
Μπορώ να μιλήσω όμως, |
01:10:06 |
πως ενδέχεται να υπάρχει η |
01:10:08 |
Το πρώτο είναι, να μπορείς να |
01:10:10 |
και, δεύτερο, τις πιθανότητες |
01:10:15 |
να μπορέσετε να μιλήσετε |
01:10:20 |
να μπορέσετε να το ξεπεράσετε |
01:10:22 |
όσο σκληρό κι αν φαίνεται. |
01:10:23 |
Πίστεψέ με, είμαι έξω |
01:10:26 |
όμως αν το ξεπεράσετε |
01:10:27 |
κατά κάποιο τρόπο θα |
01:10:29 |
δείχνοντας στον κόσμο |
01:10:31 |
αντί γι' αυτήν την καταστροφή. |
01:10:34 |
Α θέλεις να την συγχωρήσω. |
01:10:37 |
Προτείνω συνομιλία. |
01:10:40 |
- Φοβάμαι. |
01:10:42 |
Είμαι ... |
01:10:45 |
Φοβάμαι επειδή η Μακάλ |
01:10:49 |
ξέρω όλα τα ψέματα |
01:10:52 |
και είναι εδώ, |
01:10:55 |
ποτέ δεν φεύγουν. |
01:10:56 |
Ναι. |
01:10:58 |
Κι αν μου πει κι άλλα ψέματα |
01:11:00 |
και δημιουργήσει αμφιβολίες |
01:11:05 |
ποτέ δεν φεύγουν |
01:11:10 |
Ήξερα ποια ήταν τι ήταν |
01:11:14 |
Ν' ακούσω τη Μακάλ να μου πει |
01:11:17 |
Δεν ξέρω |
01:11:20 |
Ποτέ δεν είχα φανταστεί |
01:11:21 |
Πως θα ήμουν εδώ σήμερα |
01:11:23 |
Κάτω απ' αυτές τις συνθήκες, |
01:11:24 |
και λυπάμαι. |
01:11:26 |
Σε ευχαριστώ. |
01:11:28 |
Νιώθω πως έβαλα το χέρι μου |
01:11:31 |
Κι εκείνη, ως κάποιο σημείο ... |
01:11:33 |
Θυμάμαι μια πολύ γλυκιά κοπέλα |
01:11:35 |
Πάντα μου μιλούσε πολύ καλά |
01:11:38 |
Απλά θέλω να ξέρετε ότι. |
01:11:39 |
Σαν να το λέει εκείνη ... |
01:11:43 |
Θα πρέπει κάπως να |
01:11:44 |
που συνδέθηκε μαζί σας |
01:11:46 |
γιατί πάντα μιλούσε πολύ |
01:11:48 |
και ξέρω ότι ήταν φορές που |
01:11:51 |
το ξέρω ... |
01:11:54 |
- Κι εγώ .. |
01:11:56 |
Μπορώ να σας πω τι συνέβη |
01:12:00 |
Όλη αυτή την ημέρα |
01:12:04 |
Δεν το ένιωσα μόνον εγώ |
01:12:07 |
Είχα την αίσθηση ότι η Αμέλια |
01:12:13 |
να συνεχίσω να την αγαπάω |
01:12:16 |
κι αγωνίστηκα γι' αυτό |
01:12:20 |
Έλεγα στην Αμέλια, |
01:12:22 |
"Όμως, Αμέλια, |
01:12:25 |
και θέλεις να την συγχωρήσω;" |
01:12:28 |
Δεν λέω πως |
01:12:31 |
Αλλά θα ήθελα η Μακάλ |
01:12:35 |
να ακολουθεί ... |
01:12:37 |
να ακολουθεί |
01:12:39 |
αυτό που είπε στη δίκη |
01:12:41 |
να μείνει μακριά απ' τα ναρκωτικά, |
01:12:43 |
Γνωρίζω ότι Αμέλια |
01:12:46 |
που η Μακάλ έπρεπε να πάει φυλακή. |
01:12:49 |
Γνωρίζω ότι αισθάνεται άσχημα, |
01:12:51 |
και ξέρω ότι δεν θέλει |
01:12:54 |
ή δεν θα της αρέσει η ιδέα |
01:12:57 |
ή οτιδήποτε |
01:12:58 |
επειδή δεν ήταν έτσι |
01:13:01 |
Κι εγώ πιστεύω πως η Αμέλια |
01:13:03 |
να είσαστε όμηροι |
01:13:06 |
πνευματικά, σωματικά, |
01:13:08 |
και αυτό είναι που προτείνω |
01:13:11 |
ένα είδος απελευθέρωσης |
01:13:13 |
αν είναι δυνατόν. |
01:13:14 |
Και αν η ταινία τελείωνε |
01:13:16 |
και έδειχνε |
01:13:18 |
με πρωτοβουλία δύναμης |
01:13:21 |
φανταστείτε τι θα έλεγε |
01:13:24 |
Θα ήταν πολύ ωραίο |
01:13:26 |
αλλά είναι κάτι για το οποίο |
01:13:29 |
- Δεν το αποκλείω. |
01:13:32 |
Δεν θα έλεγα, |
01:13:36 |
Η Μακάλ ποτέ δεν ζήτησε |
01:13:39 |
Ποτέ δεν ήρθε να μας |
01:13:43 |
Ποτέ δεν μας είπε |
01:13:47 |
Πώς να συγχωρήσεις κάποιον |
01:13:53 |
Εντάξει. |
01:13:58 |
Κουράστηκα |
01:14:07 |
Κουράστηκα να λέω ψέματα |
01:14:13 |
Κουράστηκα να παριστάνω |
01:14:24 |
Κουράστηκα να είμαι ένα ψέμα |
01:14:29 |
Κουράστηκα να λέω ψέματα |
01:14:35 |
Κουράστηκα να λέω |
01:14:39 |
θέλω να σταματήσει όλη αυτή η παρωδία |
01:14:43 |
όταν δεν είναι. |
01:14:45 |
Και θέλω να βελτιωθώ. |
01:14:54 |
Καλά θα κάνει να πιάσει φίλε μου, |
01:14:56 |
γιατί αν δεν γίνει θα |
01:15:00 |
Για ποιον γίνεται; |
01:15:03 |
Ποιος το κάνει; |
01:15:04 |
Εσείς. |
01:15:08 |
Λοιπόν, δικέ μου, αν δεν μπορείς να πεις |
01:15:09 |
ότι δεν ήμουν σοβαρός ως τώρα, |
01:15:11 |
όταν εκτίθεμαι έτσι |
01:15:14 |
Δεν ... Απλά να έχετε στο νου σας, |
01:15:22 |
Ήταν περίεργο το πόσο ... |
01:15:26 |
Χθες το πρωί |
01:15:30 |
Ήμουν άρρωστος χθες το βράδυ. |
01:15:33 |
Ήταν μια δύσκολη νύχτα. |
01:15:35 |
Θα χαρώ λοιπόν αν |
01:15:38 |
Να πηγαινοέρχομαι |
01:15:40 |
να νοιώθω καλά |
01:15:43 |
Πάμε λοιπόν; |
01:15:45 |
Θέλω πολύ να πάω εκεί |
01:15:47 |
Έκανα εμετό |
01:15:48 |
Εντάξει, και ... |
01:15:50 |
Εντάξει. |
01:18:05 |
Και εξακολουθώ να την αγαπώ. |
01:18:09 |
Μακάρι να ήταν καλύτερα. |
01:18:41 |
Στη μνήμη της |
01:19:23 |
Μακάλ |
01:19:39 |
Τι; |
01:19:41 |
Τι; |
01:19:55 |
Συγγνώμη |
01:20:01 |
Κι εγώ |
01:20:03 |
Κι εγώ |
01:20:05 |
Σου λείπει; |
01:20:07 |
Κάθε μέρα. |
01:20:10 |
Δεν περνάει μια μέρα |
01:20:16 |
Εκείνη σε συγχώρεσε. |
01:20:18 |
Το νιώθεις; |
01:20:20 |
Προσεύχομαι γι' αυτό. |
01:20:23 |
- Νομίζω ότι έχει. |
01:20:26 |
Όλα όσα ένιωσα για σένα |
01:20:31 |
Ένιωσα την αγάπη της για σένα |
01:20:35 |
Ένιωθα ότι ήθελε να έρθω |
01:20:39 |
Δεν ήθελα |
01:20:41 |
Μακάλ μου την πήρες |
01:20:54 |
Είναι τόσο δύσκολο |
01:20:59 |
Το ξέρω. |
01:21:03 |
Λυπάμαι τόσο πολύ |
01:21:06 |
Απλά ... |
01:21:08 |
Ξέρεις, τον πόνο |
01:21:10 |
Δεν μπορώ να φανταστώ τον πόνο |
01:21:11 |
που μια μητέρα θα πρέπει |
01:21:16 |
Θέλω να πάω και να είμαι μαζί της. |
01:21:21 |
Την σκέφτομαι όλη την ώρα, |
01:21:23 |
αλλά τη νιώθω μαζί μου, |
01:21:30 |
Και της μιλάω όλη την ώρα. |
01:21:36 |
Σ' αγαπούσε |
01:21:38 |
Πάντα, πάντα σ' αγαπούσε πολύ, |
01:21:41 |
και πάντα σε συγχωρούσε |
01:21:47 |
Και σε συγχώρεσε και γι' αυτό. |
01:21:50 |
Σε συγχώρεσε, ναι το έκανε |
01:21:54 |
Τίποτα δεν έχει αλλάξει. |
01:22:01 |
Εντάξει; Σου επιτρέπεται |
01:22:04 |
Ναι. |
01:22:06 |
- Λοιπόν ... |
01:22:08 |
Είναι δύσκολο; |
01:22:10 |
Ακόμα κι αν είναι δύσκολο, εντάξει, |
01:22:14 |
- Θα τα πάω. |
01:22:16 |
Πρέπει ν' αποφασίσεις |
01:22:17 |
Δεν πρέπει να γίνεις |
01:22:19 |
Όχι |
01:22:21 |
Όχι. |
01:22:23 |
Έχουμε κολλέγιο εδώ |
01:22:28 |
Ναι. |
01:22:33 |
Πρέπει να πάρεις το δίπλωμά σου |
01:22:37 |
Ναι |
01:22:38 |
Μετά θα είναι όλα καλά |
01:22:40 |
ώστε όταν βγεις, |
01:22:41 |
Ναι. |
01:22:43 |
Και να κάνεις καινούργιους φίλους |
01:22:46 |
Είναι απλώς οι αίθουσες |
01:22:48 |
Λιγάκι |
01:22:53 |
Φαίνεσαι πολύ καλύτερη |
01:22:54 |
Σας ευχαριστώ. |
01:22:56 |
- Ναι. |
01:22:58 |
Έδειχνες πολύ χάλια |
01:23:00 |
Ναι, το ξέρω. |
01:23:01 |
Μας επιτρέπεται |
01:23:05 |
Επιτρέπεται να το κάνουμε; |
01:23:12 |
Γλυκιά μου. |
01:23:28 |
Θέλω απλά να γίνουν όλα |
01:24:09 |
Γεια σου, Dan. |
01:24:11 |
Οδηγάω προς το |
01:24:15 |
Πρέπει να την πάρω ως |
01:24:17 |
έχουμε 30 λεπτά, |
01:24:19 |
να συζητήσουμε πριν |
01:24:21 |
Θα σας πάρουμε |
01:24:25 |
Φέρε λοιπόν το προσωπικό |
01:24:29 |
Το σημερινό είναι ένα θαύμα, φίλε. |
01:25:13 |
Ντάνι, είμαι ο Ron. |
01:25:15 |
Απλά σε πήρα για να σου |
01:25:18 |
απλά να σου πω |
01:25:20 |
και ξέρω πως δεν είναι εύκολο. |
01:25:22 |
Και είσαι φοβερός τύπος, |
01:25:25 |
και όταν κάποιος εθίζεται |
01:25:28 |
Εννοώ, είσαι μεγάλος. |
01:25:30 |
Ας δούμε το μέλλον λοιπόν σήμερα |
01:25:34 |
Ας μην συνεχίζουμε |
01:25:35 |
και να συνειδητοποιήσουμε πως |
01:25:37 |
κάποιο βουνό που πρέπει |
01:25:39 |
Αν μπορεί κάποιος άλλος ν' ανέβει |
01:25:41 |
και θα είμαι μαζί σου εκεί πέρα |
01:25:43 |
Αυτό το μέρος το έκανα με την Νάνση, |
01:25:46 |
κι απλώς μας πήρε |
01:25:48 |
κάποια πράγματα έχουν σταθεροποιηθεί. |
01:25:49 |
Ήταν πολύ ωραία. |
01:25:51 |
Έτσι, όλα τα πράγματα |
01:25:54 |
αξίζει τον κόπο |
01:25:57 |
αν όχι δύο ή τρεις ημέρες. |
01:26:02 |
Ε Ντάνι άκου |
01:26:04 |
Ο Ρον είμαι πάλι, και συγγνώμη |
01:26:07 |
Απλώς ανησυχώ |
01:26:08 |
Είχες κλειστό το τηλέφωνο |
01:26:12 |
Απλώς πλάκα έκανα για την |
01:26:15 |
Αστειεύομαι |
01:26:17 |
Ξέρεις, ξάπλωσε ή κάθισε |
01:26:19 |
ή ότι άλλο θέλεις για |
01:26:21 |
Όμως ότι σε κάνει να |
01:26:24 |
πρέπει να το ξεπεράσεις Ντάνι. |
01:26:26 |
Έχεις μια όμορφη γυναίκα |
01:26:29 |
Έχεις πέντε παιδιά |
01:26:32 |
Και τώρα ήρθε η στιγμή |
01:26:35 |
αυτό που δεν ξεπέρασες |
01:26:38 |
Σου στέλνω απλά τη σκέψη μου |
01:26:41 |
Σε αγαπώ. Τα λέμε. |
01:27:40 |
Σκέφτομαι εκείνη τη νύκτα συνέχεια |
01:27:42 |
Αν, ξέρεις, θα μπορούσα να είχα ... |
01:27:43 |
Αν ... |
01:27:45 |
’ν έπαιρνα το τηλέφωνο στο χέρι μου |
01:27:47 |
Θα έπρεπε να είχα τηλεφωνήσει |
01:27:49 |
αλλά δεν το έκανα. |
01:27:50 |
Και χάσαμε ... Ξέρεις, |
01:27:53 |
Αν μπορούσαμε να ευχηθούμε |
01:27:56 |
Φαίνεται πως αφήνουμε τις εμπειρίες μας |
01:28:00 |
Οι άνθρωποι που το πιστεύουν αυτό |
01:28:05 |
φτωχοί, θύματα, κ.λπ.. |
01:28:10 |
Δεν είσαι τίποτα απ' όλα αυτά |
01:28:12 |
Είσαι μοναδικά όμορφος, |
01:28:16 |
Ακόμα ένα θαύμα. |
01:28:18 |
Απλά, μερικές φορές όλοι το ξεχνάμε. |
01:28:43 |
Όταν λοιπόν έχεις βιώσει |
01:28:47 |
δες ξανά αυτό το πρόσωπο. |
01:28:50 |
Την όμορφη ψυχή που πάντα είχες |
01:28:55 |
Είναι μια επιλογή. |
01:28:56 |
Μια επιλογή που μπορεί να γίνει |
01:28:58 |
μέχρι να σηκωθείς |
01:29:00 |
Ασφαλή |
01:29:03 |
Υπότιτλοι kouVou |